Relaties
alle pijlers
super stiefvader, moeilijke relatie
maandag 14 januari 2019 13:28
Hallo,
Ik ben nieuw op dit forum, maar ik zou graag feedback krijgen ivm mijn situatie.
Ik ben gescheiden toen mijn kindjes klein waren: 2 en 3,5 jaar oud. De reden was het gebrek aan intimiteit en gedeelde waarden betreffende opvoeding en verdere levensstijl. Ik had toen alles wat ik nodig had financieel en mijn man was een loyale man. We leefden naast elkaar en er was geen seksualiteit. Hij was ook erg emotioneel ontoegankelijk en heel sarcastisch ingesteld, en stond nooit stil bij zichzelf. We hadden zelden ruzie maar er was geen echte verbondenheid. We hebben wel een goede verstandhouding nu en er is een goed werkend co-ouderschap.
Ik kwam na mijn scheiding mijn nieuwe partner tegen, waar ik nu 6 jaar bij ben. Deze relatie verliep tot nu toe erg moeilijk, veel ups en downs, knipperlicht, veel ruzie. Hij heeft autisme en heeft veel trauma's overgehouden aan zijn kindertijd. Vooral zijn verbale agressie en de onmogelijkheid om deftig met elkaar te communiceren hebben voor problemen gezorgd. Ook was hij erg negatief ingesteld, dominant, extreem jaloers en voortdurend boos voor alles wat ik was, deed en zei. Wij gingen beiden in therapie. Ik merk dat hij de voorbije 3 maanden sterk veranderde. Hij doet echt zijn best. Nu de emotionele terreur wat achter de rug is en ik eindelijk wat meer rust vind, zijn er plots heel andere zaken die me extreem ergeren. Dit zijn oa zijn geur (voeten stinken erg, rookt als een ketter), het feit dat hij altijd tot de middag slaapt en vaak nog terugkruipt, zijn gebrek aan initiatief en energie, hoe hij 2 dagen werken in de week al genoeg vindt en meer niet aankan (tenzij ik hem dagelijks boos wil), hoe ik voor alles moet zorg dragen (administratie, boodschappen want hij heeft geen rijbewijs enkel voor de motor , koken, ik doe zijn sollicitaties anders gebeurt het niet, ik moet hem herinneren aan het nemen van zijn pillen voor zijn schildklier maar hij neemt ze niet als ik het niet zeg,..) Hij is ook heel negatief ingesteld en heeft vaak kritiek op anderen en loopt vaak heel depri rond wat mij ook neerhaalt...Het komt erop neer dat ik me meer een moedertje voel dan een partner en dat ik hierdoor ook geen zin meer heb in sex (terwijl die vroeger altijd heel goed was). Deze zaken zijn altijd een ergernis geweest, maar pas nu de rust emotioneel terugkwam, beginnen deze zaken erg te wegen. Vreemd toch? Ook weet ik dat dit zaken zijn die verband houden met zijn autisme, dus waarom kan ik niet begripsvoller zijn, denk ik dan...
Ik vind me nu negatief klinken over hem, maar dit zijn de zaken die momenteel vooral door mijn hoofd gaan. Hij is ook erg gek van me, kan erg lief zijn, is heel boeiend en creatief (is kunstenaar) en het grootse pluspunt en reden van mijn vertwijfeling: mijn kinderen houden erg veel van hem en omgekeerd ook. Hij is echt een zalige speelkameraad voor mijn kinderen. Zij hebben natuurlijk geen last van al die zaken.
Ik wil deze relatie niet beëindigen , want ik wil hen geen pijn doen. ook hem wil ik niet kwetsen, hij hangt zo aan mij en wij zijn voor hem echt zijn familie.
Maar ik merk dat ik hem in mijn hoofd wil veranderen en dat ik zo moe ben (ik slaap bijna niet en heb allerlei fysische klachten) . Ik vind dit ook niet mooi naar hem toe..hoe ik nu over hem denk en ik vind mezelf afstandelijk de laatste tijd, wat hij ook merkt...
Ik voel me de laatste tijd erg down...moe, uitgeput en ik heb precies geen zin in de toekomst. Wat ligt op mij te wachten denk ik dan. Hij heeft al altijd geldproblemen en ziet ook het belang niet in hiervan. Maar als hij kosten heeft moet hij lenen bij zijn broer. Ik betaal bijna altijd ons eten.de weinige reisjes, want hij kan niet. Maar ik werk me te pletter met 4 jobs om te zorgen dat er geen geldproblemen komen. Als ik daarover praat met hem zegt hij dat ik me te veel met anderen vergelijk en dat ik materialistisch ben. Wat ik nu net niet wilde zijn...Toen ik scheidde dacht ik dat passie alles was. Ik droomde van een leven in de natuur, met kamperen, kunst maken, etc. Ik heb dit nu, dus wat is mijn probleem? Ik droom soms van reizen maken met mijn kinderen, van bepaalde werken in mijn huis, van uitjes, maar hiervoor is geen geld. Tenzij ik alles ophoest, maar dan moet ik dubbel zoveel verdienen als nu (en ik verdien best veel) en dit vormt een bepaalde frustratie naar hem toe. En daar voel ik me dan weer schuldig over, pfff. Want zoals hij het zelf zegt, hij doet best wel dingen voor mij (mijn kinderen bijvoorbeeld) die onbetaalbaar zijn...Een sociaal leven hebben we ook niet echt, hij houdt daar niet van. Hij heeft genoeg aan mij en mijn kinderen.
Ben ik nu toch een materialist, heb ik bindingsangst, gedraag ik me bitchy? Ik weet het niet, maar misschien kunnen jullie dit helderder zien dan mij? Misschien hebben jullie tips voor mij? Bedankt alvast...
Ik ben nieuw op dit forum, maar ik zou graag feedback krijgen ivm mijn situatie.
Ik ben gescheiden toen mijn kindjes klein waren: 2 en 3,5 jaar oud. De reden was het gebrek aan intimiteit en gedeelde waarden betreffende opvoeding en verdere levensstijl. Ik had toen alles wat ik nodig had financieel en mijn man was een loyale man. We leefden naast elkaar en er was geen seksualiteit. Hij was ook erg emotioneel ontoegankelijk en heel sarcastisch ingesteld, en stond nooit stil bij zichzelf. We hadden zelden ruzie maar er was geen echte verbondenheid. We hebben wel een goede verstandhouding nu en er is een goed werkend co-ouderschap.
Ik kwam na mijn scheiding mijn nieuwe partner tegen, waar ik nu 6 jaar bij ben. Deze relatie verliep tot nu toe erg moeilijk, veel ups en downs, knipperlicht, veel ruzie. Hij heeft autisme en heeft veel trauma's overgehouden aan zijn kindertijd. Vooral zijn verbale agressie en de onmogelijkheid om deftig met elkaar te communiceren hebben voor problemen gezorgd. Ook was hij erg negatief ingesteld, dominant, extreem jaloers en voortdurend boos voor alles wat ik was, deed en zei. Wij gingen beiden in therapie. Ik merk dat hij de voorbije 3 maanden sterk veranderde. Hij doet echt zijn best. Nu de emotionele terreur wat achter de rug is en ik eindelijk wat meer rust vind, zijn er plots heel andere zaken die me extreem ergeren. Dit zijn oa zijn geur (voeten stinken erg, rookt als een ketter), het feit dat hij altijd tot de middag slaapt en vaak nog terugkruipt, zijn gebrek aan initiatief en energie, hoe hij 2 dagen werken in de week al genoeg vindt en meer niet aankan (tenzij ik hem dagelijks boos wil), hoe ik voor alles moet zorg dragen (administratie, boodschappen want hij heeft geen rijbewijs enkel voor de motor , koken, ik doe zijn sollicitaties anders gebeurt het niet, ik moet hem herinneren aan het nemen van zijn pillen voor zijn schildklier maar hij neemt ze niet als ik het niet zeg,..) Hij is ook heel negatief ingesteld en heeft vaak kritiek op anderen en loopt vaak heel depri rond wat mij ook neerhaalt...Het komt erop neer dat ik me meer een moedertje voel dan een partner en dat ik hierdoor ook geen zin meer heb in sex (terwijl die vroeger altijd heel goed was). Deze zaken zijn altijd een ergernis geweest, maar pas nu de rust emotioneel terugkwam, beginnen deze zaken erg te wegen. Vreemd toch? Ook weet ik dat dit zaken zijn die verband houden met zijn autisme, dus waarom kan ik niet begripsvoller zijn, denk ik dan...
Ik vind me nu negatief klinken over hem, maar dit zijn de zaken die momenteel vooral door mijn hoofd gaan. Hij is ook erg gek van me, kan erg lief zijn, is heel boeiend en creatief (is kunstenaar) en het grootse pluspunt en reden van mijn vertwijfeling: mijn kinderen houden erg veel van hem en omgekeerd ook. Hij is echt een zalige speelkameraad voor mijn kinderen. Zij hebben natuurlijk geen last van al die zaken.
Ik wil deze relatie niet beëindigen , want ik wil hen geen pijn doen. ook hem wil ik niet kwetsen, hij hangt zo aan mij en wij zijn voor hem echt zijn familie.
Maar ik merk dat ik hem in mijn hoofd wil veranderen en dat ik zo moe ben (ik slaap bijna niet en heb allerlei fysische klachten) . Ik vind dit ook niet mooi naar hem toe..hoe ik nu over hem denk en ik vind mezelf afstandelijk de laatste tijd, wat hij ook merkt...
Ik voel me de laatste tijd erg down...moe, uitgeput en ik heb precies geen zin in de toekomst. Wat ligt op mij te wachten denk ik dan. Hij heeft al altijd geldproblemen en ziet ook het belang niet in hiervan. Maar als hij kosten heeft moet hij lenen bij zijn broer. Ik betaal bijna altijd ons eten.de weinige reisjes, want hij kan niet. Maar ik werk me te pletter met 4 jobs om te zorgen dat er geen geldproblemen komen. Als ik daarover praat met hem zegt hij dat ik me te veel met anderen vergelijk en dat ik materialistisch ben. Wat ik nu net niet wilde zijn...Toen ik scheidde dacht ik dat passie alles was. Ik droomde van een leven in de natuur, met kamperen, kunst maken, etc. Ik heb dit nu, dus wat is mijn probleem? Ik droom soms van reizen maken met mijn kinderen, van bepaalde werken in mijn huis, van uitjes, maar hiervoor is geen geld. Tenzij ik alles ophoest, maar dan moet ik dubbel zoveel verdienen als nu (en ik verdien best veel) en dit vormt een bepaalde frustratie naar hem toe. En daar voel ik me dan weer schuldig over, pfff. Want zoals hij het zelf zegt, hij doet best wel dingen voor mij (mijn kinderen bijvoorbeeld) die onbetaalbaar zijn...Een sociaal leven hebben we ook niet echt, hij houdt daar niet van. Hij heeft genoeg aan mij en mijn kinderen.
Ben ik nu toch een materialist, heb ik bindingsangst, gedraag ik me bitchy? Ik weet het niet, maar misschien kunnen jullie dit helderder zien dan mij? Misschien hebben jullie tips voor mij? Bedankt alvast...
maandag 14 januari 2019 13:39
Mijn god zeg, je hóeft dit niet 'vol te houden' ofzo he.. waarom heb je na je huwelijk zo'n moeilijke en onprettige vriend genomen?? En wat is dit voor voorbeeld voor je kinderen?
Ik zou liever in zo'n relatie zitten zoals je je huwelijk beschreef dan je relatie nu.
Vind je het gek dat je 'op' bent.
Dump je vriend en je zal zien hoe je na een tijdje weer opbloeit.
Ik zou liever in zo'n relatie zitten zoals je je huwelijk beschreef dan je relatie nu.
Vind je het gek dat je 'op' bent.
Dump je vriend en je zal zien hoe je na een tijdje weer opbloeit.
maandag 14 januari 2019 13:39
Ik kan me niet voorstellen dat je kinderen van geen van al die negatieve dingen die je noemt iets meekrijgen.
Verder heeft hij je mooi in de tang met zijn opmerking dat je materialistisch bent, want hij weet ook wel dat hij je daar enorm mee raakt en dat jij vervolgens het vuur uit je sloffen loopt om maar te bewijzen dat je vooral níet materialistisch bent. Newsflash: je bént niet materialistisch, je hebt gewoon geen zin om een andere volwassene volledig te onderhouden en te verzorgen. Alles wat je aan hem uitgeeft, kun je niet meer aan je kinderen uitgeven, elk uur dat je extra moet werken omdat je anders niet rondkomt, kun je niet met hen doorbrengen.
Ik weet dat er veel meer speelt dan dit, maar ik heb het gevoel dat dit nou juist datgene is waar hij je een beetje emotioneel mee chanteert.
Hij klinkt op geen enkele manier als een leuke partner. Jij moet alles voor hem doen, alles voor hem betalen en hij boort je alleen maar de grond in. Als je zo graag een zalige speelkameraad voor je kinderen wil, kun je ook voor een aantal uur in de week een leuke oppas laten komen die met ze speelt, die kost je waarschijnlijk minder en is ook niet zo'n blok aan je been als dit exemplaar. Als je de relatie verbreekt zal hij vast wel weer roepen dat je een materialist bent en niks begrijpt van zijn vrije geest, maar dat kun je gewoon naast je neerleggen, als hij uit je leven is, zijn zijn opmerkingen ook uit je leven.
Verder heeft hij je mooi in de tang met zijn opmerking dat je materialistisch bent, want hij weet ook wel dat hij je daar enorm mee raakt en dat jij vervolgens het vuur uit je sloffen loopt om maar te bewijzen dat je vooral níet materialistisch bent. Newsflash: je bént niet materialistisch, je hebt gewoon geen zin om een andere volwassene volledig te onderhouden en te verzorgen. Alles wat je aan hem uitgeeft, kun je niet meer aan je kinderen uitgeven, elk uur dat je extra moet werken omdat je anders niet rondkomt, kun je niet met hen doorbrengen.
Ik weet dat er veel meer speelt dan dit, maar ik heb het gevoel dat dit nou juist datgene is waar hij je een beetje emotioneel mee chanteert.
Hij klinkt op geen enkele manier als een leuke partner. Jij moet alles voor hem doen, alles voor hem betalen en hij boort je alleen maar de grond in. Als je zo graag een zalige speelkameraad voor je kinderen wil, kun je ook voor een aantal uur in de week een leuke oppas laten komen die met ze speelt, die kost je waarschijnlijk minder en is ook niet zo'n blok aan je been als dit exemplaar. Als je de relatie verbreekt zal hij vast wel weer roepen dat je een materialist bent en niks begrijpt van zijn vrije geest, maar dat kun je gewoon naast je neerleggen, als hij uit je leven is, zijn zijn opmerkingen ook uit je leven.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 14 januari 2019 13:44
Maar indirect is hij helemaal niet leuk voor de kinderen, want door hem moet jij constant werken, thuis ook overal voor opdraaien, loop je op je tandvlees, ben je ongelukkig en gestrest en als klap op de vuurpijl is er haast nergens geld voor, want dat slokt hij allemaal op.
Hij is leuk als hij met ze speelt, maar al het andere kaapt hij van ze weg.
Hij is leuk als hij met ze speelt, maar al het andere kaapt hij van ze weg.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 14 januari 2019 13:46
Ehh ja...kan het me niet helemaal voorstellen maar goed. Denk e ook niet dat als ze ouder worden, zien en merken dat er echt heel veel zaken niet kloppen aan/bij hem, en dat dat niets doet?juffrouwengel schreef: ↑14-01-2019 13:41Viva amber, voor mijn kinderen is hij heel leuk, dat is het nu net, ze zijn gek van hem...
Oké, laten we voor het gemak dan even zeggen dat dat niet zo zal zijn, en dat hij een super stiefvader is. Moet jij daarom zo verder leven, als een soort zelfkastijding ofzo?
Je bent op en leeg door deze relatie.
maandag 14 januari 2019 13:48
juffrouwengel schreef: ↑14-01-2019 13:41Viva amber, voor mijn kinderen is hij heel leuk, dat is het nu net, ze zijn gek van hem...
DENK jij dit of IS dit zo? Het zou namelijk een prima excuus zijn om niet nog een keer een relatie te hoeven verbreken/ alleen verder te hoeven gaan.
maandag 14 januari 2019 13:49
Er is tegen betaling ook kinderopvang. Zijn ze ook leuk met kinderen. Of de peuterspeelzaal.
Deze stiefpa lijkt mij een fijn voorbeeld van hoe het niet moet.
Ik heb ook een relatie gehad met zo'n heerlijk, depressief, artistiek door de wereld totaal onbegrepen muzikaal figuur die zijn onvrede op de welwillende partner (ik dus) botvierde en ik ben er al jaren vanaf, maar nog steeds aan het bijkomen en heb nog vele, vele jaren nodig om ooit weer te overwegen een kerel in mijn leven toe te laten.
Het bevalt mij tot nu toe ontzettend goed. Voor mijzelf en mijn kind zorgen. En mijn dieren. Lekker met kind alleen. Geen veertigjarige blokken aan mijn been meer. Nooit meer.
Deze stiefpa lijkt mij een fijn voorbeeld van hoe het niet moet.
Ik heb ook een relatie gehad met zo'n heerlijk, depressief, artistiek door de wereld totaal onbegrepen muzikaal figuur die zijn onvrede op de welwillende partner (ik dus) botvierde en ik ben er al jaren vanaf, maar nog steeds aan het bijkomen en heb nog vele, vele jaren nodig om ooit weer te overwegen een kerel in mijn leven toe te laten.
Het bevalt mij tot nu toe ontzettend goed. Voor mijzelf en mijn kind zorgen. En mijn dieren. Lekker met kind alleen. Geen veertigjarige blokken aan mijn been meer. Nooit meer.
maandag 14 januari 2019 13:49
Ongelofelijk dat vrouwen zich inlaten met dit soort parasieten. Open je ogen vrouw! En natuurlijk krijgen je kinderen hier iets van mee. Ten eerste is het niet hun eigen vader. En alle negatieve eigenschappen die dan vervolgens opsomt, daarvan kun je mij echt niet wijsmaken dat kinderen daar niets van mee krijgen zoals verbale agressie etc.
Je hebt hun vader ingeruild voor een lapzwans. Ik hoop voor je dat ze je dit later vergeven.
Je hebt hun vader ingeruild voor een lapzwans. Ik hoop voor je dat ze je dit later vergeven.
maandag 14 januari 2019 13:50
De enige reden dat jij dus nog bij hem blijft is voor jouw kinderen.
Ik denk dat jouw kinderen blijer worden van een gelukkige moeder dan van een moeder die maar samen blijft met hun stiefvader voor hun.
Jij werkt je helemaal de pleuris en hij maakt er misbruik van, als ik jou was zou ik de relatie gewoon beëindigen.
Jouw kinderen hebben al een vader waar zij bij terecht kunnen en ja, zij zullen het misschien niet leuk vinden als jij de relatie verbreekt maar daar komen zij ook wel weer overheen.
Ik denk dat jouw kinderen blijer worden van een gelukkige moeder dan van een moeder die maar samen blijft met hun stiefvader voor hun.
Jij werkt je helemaal de pleuris en hij maakt er misbruik van, als ik jou was zou ik de relatie gewoon beëindigen.
Jouw kinderen hebben al een vader waar zij bij terecht kunnen en ja, zij zullen het misschien niet leuk vinden als jij de relatie verbreekt maar daar komen zij ook wel weer overheen.
anoniem_380123 wijzigde dit bericht op 14-01-2019 13:52
0.10% gewijzigd
Men lijd het meest om het lijden dat men vreest.
maandag 14 januari 2019 13:52
Dit is precies de reden waarom ik de knoop niet durf doorhakken. Ik ben bang om mijn kinderen verdriet te doen. Hij is echt zeer belangrijk voor hen en ze hebben een mooie band. Ik steek mijn zorgen weg voor hen, zij zijn zich hier niet van bewust, dit ben ik zeker. Als de kinderen er zijn is hij ook meestal vrolijker en heel erg bezig met hen. Ze kennen hem ook al zo lang. Dan denk ik moet ik hen dit nu weer aandoen.
maandag 14 januari 2019 13:53
Wat krijgen jouw kinderen bij het opgroeien mee van hem over gezondheid (roken), vriendschap/sociaal leven (niet nodig) en omgaan met geld (alles opmaken en lenen van de vrienden die je niet hebt)...helemaal niets positiefs....hij is wel leuk voor ze...mijn hemel....je wil je kinderen toch wel iets meer meegeven dan dit. In de puberteit gaan de ogen van je kinderen open. Wat zien ze dan?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 14 januari 2019 13:53
Je komt ongelooflijk naïef over. 'Joehoe, lekker schilderen en fladderen in het bos' en nu wil je weer gaan reizen met je kids. Geef je kinderen eens wat stabiliteit ipv het voorbeeld van een moeder die over zich laat lopen en niet alleen kan zijn, en een lamzak van een stiefvader die geen verantwoordelijkheden wil en kan nemen. Bah.
maandag 14 januari 2019 13:56
maandag 14 januari 2019 13:56
Dat blijf je maar herhalen, maar je bent echt naïef als je denkt dat het helemaal geen impact heeft op de kinderen. Hij zal zijn buien misschien niet direct op hen botvieren, maar ze merken het echt wel, al is het dus door het feit dat hij hun bloedeigen moeder - die, mag ik hopen, een stuk belangrijker is in hun leven dan dit heerschap - zo ongeveer heeft opgeslokt met zijn kutbuien, zijn onvermogen om voor zichzelf te zorgen, zijn negativiteit en noem het allemaal maar op.juffrouwengel schreef: ↑14-01-2019 13:52Dit is precies de reden waarom ik de knoop niet durf doorhakken. Ik ben bang om mijn kinderen verdriet te doen. Hij is echt zeer belangrijk voor hen en ze hebben een mooie band. Ik steek mijn zorgen weg voor hen, zij zijn zich hier niet van bewust, dit ben ik zeker. Als de kinderen er zijn is hij ook meestal vrolijker en heel erg bezig met hen. Ze kennen hem ook al zo lang. Dan denk ik moet ik hen dit nu weer aandoen.
Elk uur dat je met hem bezig bent, had je met je kinderen door kunnen brengen. Iedere euro die je in hem steekt, had je kunnen besteden aan een leuk uitje met je kinderen. Voor iedere keer dat je je ellendig voelt door hem, hadden je kinderen een vrolijke moeder om zich heen kunnen hebben. Als je jezelf dan dusdanig wegcijfert dat je vindt dat je aan dit sujet moet blijven hangen om je kinderen een lol te doen, bekijk het dan tenminste ook eens van die kant.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 14 januari 2019 13:57
Dan blijven ze in hun vrije tijd maar met elkaar omgaan. Maar je gaat toch niet de rest van je leven laten verzieken door hem (en je eigen keus natuurlijk) omdat de kinderen hem leuk vinden?juffrouwengel schreef: ↑14-01-2019 13:52Dit is precies de reden waarom ik de knoop niet durf doorhakken. Ik ben bang om mijn kinderen verdriet te doen. Hij is echt zeer belangrijk voor hen en ze hebben een mooie band. Ik steek mijn zorgen weg voor hen, zij zijn zich hier niet van bewust, dit ben ik zeker. Als de kinderen er zijn is hij ook meestal vrolijker en heel erg bezig met hen. Ze kennen hem ook al zo lang. Dan denk ik moet ik hen dit nu weer aandoen.
En reken er maar op dat ze zéker wel dingen gaan zien later, of ineens in perspectief weten te plaatsen.
