Terug naar ex

Beste iedereen, normaal ben ik een stille lezer maar ik zou graag jullie advies willen.

Ik ben een meisje van 19 jaar, heb al 4 jaar een knipperlicht relatie met een jongen.
Waar van ik nu dus in een periode zit dat het uit is, en ik heb het uitgemaakt.

Onze relatie is om verschillende redenen uit geweest. Mijn ex is een half jaar jaar het buitenland geweest waar wij 6 uur tijdsverschil hadden; dit heeft ons toen de das om gedaan. Echter toen hij terug kwam goed gepraat en is het toch goedgekomen.
Een andere keer is het uitgeweest om een groot misverstand/ruzie, en een keer omdat hij dacht dat hij geen gevoel meer had maar dit was puur de verliefdheid die gewoon over was.
Ik wil even duidelijk zeggen dat dit beide onze eerste serieuze relatie is.
Waar een ander misschien er nog voor vecht zijn wij beide waarschijnlijk makkelijker met afkappen omdat wij niet weten waar de “grens” ligt, we hebben totaal geen vergelijkingsmateriaal en zijn op veel gebieden elkaars eerste.

We zijn nu dus af en aan 4 jaar samen geweest, dus de verliefdheid die je in het begin voelt is allang voorbij.
Ik kan wel zeggen dat ik hou van mijn ex.

Eind vorig jaar is mijn thuissituatie helemaal uit elkaar gevallen, waardoor ik nog maar met 1 ouder samen woon.
Verder ben ik een bezig meisje: ik heb 2 banen, volg een hbo studie en daar loop ik dan ook soms nog stage voor. Dus soms werk ik 60 uur in de week.
Wij hadden toen een vakantie geboekt, en vlak voordat wij gingen kreeg ik heel slecht nieuws. Dus die vakantie was niet echt zoals gehoopt, ik was erg op mezelf, hij wist niet goed hoe hij ermee om moest gaan. Hierdoor ben ik toen gaan nadenken, omdat ik mij totaal niet gelukkig voelde.
Ik dacht toen dat dit ook kwam door mijn relatie alleen realiseer ik me nu dat dat een van de enige dingen was die stabiel was. Ik heb alles wat thuis gaande is (huis bijna kwijtraken, vechtscheiding) weggeduwd en ben doorgegaan met mijn leven. Alleen hierdoor duwde ik mijn ex ook weg, we leefden langs elkaar, ik studeer en werk veel en hij heeft ook gewoon een baan. En we hielden het samen ook niet echt spannend, zaten in een sleur.
Heb toen veel gepraat met mensen uit mijn omgeving hierover en die zeiden natuurlijk allemaal uitmaken, omdat ze niet allemaal het hele verhaal wisten. Ik was super naïef en heb dit dus gedaan.
Je raad het al, ik heb nu spijt.

Ik heb nog goed contact met mijn ex, ja hij is boos en vind het jammer. Maar hij mist mij ook heel erg. Ik zie nu pas in dat hij wel echt zijn best voor me deed door leuke dingen met me te gaan doen, maar toen deed het me niks omdat ik zo verdrietig was, en met andere dingen bezig was.

Het probleem is gewoon dat ik erg bang ben om wat anderen denken, weer die reactie van is het nu alweer goed, rollende ogen ik zie het al helemaal voor me.
Maar dat niet alleen, er zijn ook dingen die ik minder leuk vind aan mijn ex. En daarbij natuurlijk de historie die we samen hebben (de ruzies etc). Wat het heel lastig voor me maakt. Ik besef me ook dat de perfecte jongen voor mij niet bestaat hoe ik die in mijn hoofd heb dus als hij mij gelukkig maakt ik hem gewoon moet accepteren. Maar ben bang om weer in hetzelfde schuitje te komen en weer dit liefdesverdriet opnieuw te ervaren omdat het knipperlicht is.

Als ik deze keuze maak wil ik ook echt een toekomst met hem opbouwen snap je?
En ik weet niet of ik dat nu al zie.
Terwijl ik aan de andere kant wel gewoon moet zien hoe het loopt dan..

Ik twijfel dus heel erg om het contact helemaal te verbreken en door te gaan, hoewel me dat verdrietig maakt.
Of om gewoon schijt te hebben, het wel gewoon te doen maar rustig aan, en niet te veel zorgen te maken over de toekomst maar gewoon een leuke tijd te hebben. Want er is wel niemand die me zo goed kent als hij en ik zit gewoon met mezelf in de knoop door alles, dus ik moet ook gewoon even alleen zijn, dit verwerken voor mezelf om een zelfde fout te voorkomen.

Het speelt de hele dag in mijn hoofd
wat ik hier nu mee moet en dat is echt frustrerend, meningen van vrienden zijn niet echt onpartijdig dus daarom zou jullie mening super fijn zijn..
dankjewel alvast

nlies schreef: ↑

15-03-2019 14:24

Je bent 19, je hoeft nog geen toekomst op te bouwen. Je mag gewoon verschillende vriendjes "proberen". En je mag ook gewoon met je vriendinnen optrekken, bank hangen terrasje pikken, jongens kijken. Je wereld is groter dan die ene knul

Dat is ook zo, onze relatie is ook best vrij: doen gewoon ons eigen ding, gaan ook stappen zonder elkaar.
Maar ik bedoel eerder waarom zou ik weer wat met hem aan gaan als ik er niks in zie voor de toekomst.

Rooss4.0 schreef: ↑

15-03-2019 14:21

Hoeveel bewijzen heb je nodig dat het niet werkt?
Moet er nog een bewijsje bij, ga het dan maar aan hè?

Ik snap waarom je dit zegt en denk ook dat je wel gelijk hebt, maar heb extra beschreven dat wij het iedere keer snel uit hebben gemaakt zonder hier echt over na te denken zoals anderen dat misschien zouden doen.

Anoniempjerosso schreef: ↑

15-03-2019 14:29

Jezus wat een gezeik. Ga verder met je leven je bent 19 geen 90. Genoeg vissen in de zee.

Snap echt compleet wat jullie allemaal zeggen, dat ik me aanstel.
Maar mijn ex is een van de enige echte vrienden die ik heb.
En hem dan kwijtraken terwijl ik het al zo moeilijk heb maakt alles 10 x lastiger, en doet me echt heel veel pijn.

viva-amber schreef: ↑

15-03-2019 14:59

Dus je wil je ex terug om zo je onstabiele omgeving te compenseren en misschien omdat je ergens denkt misschien helpt hij mij wel om uit huis te gaan?

Nee zeker niet.
Ik ga ook nog lang niet uit huis.
Ik ben nog gek op mijn ex, en heb het misschien toch te impulsief uitgemaakt.

Wat me tegenhoudt is dat het een knipperlicht relatie is en de mening van anderen.

Het is wel zo dat hij als een van de enige mijn situatie begrijpt ja.

TimmyTilburg schreef: ↑

15-03-2019 14:24

Ik zou zeker niet van de wijs laten brengen wat andere ervan denken. Het gaat om jou.

Ja is heel moeilijk, ik snap ook dat iedereen zegt van knipperlicht is niet gezond.
Maar blijkbaar is er toch een reden dat we naar elkaar toe trekken en toch niet zonder elkaar kunnen.
En misschien moeten we dan eens serieus met elkaar praten en ervoor gaan zitten in plaats van doorgaan tot de bom barst en het uitgaat.
Maar ja ik vind het super lastig.

lilalinda schreef: ↑

15-03-2019 15:09

1. hoeveel volwassenen ken jij met een langdurige, gelukkige knipperlichtrelatie?
2. doe wat je wil, lullen doen mensen toch wel

1. Geen, ken wel jeugdliefdes die vroeger ook wel uit elkaar zijn geweest en nu nog gelukkig samen zijn.

Dat is het hele punt: was toen 15, onzeker jong meisje, die super jaloers was dat ben ik nu niet meer.
We zijn beide verandert en gegroeid als individu dus om het meteen af te strepen omdat wij vaker uit elkaar zijn geweest.. tenzij we nu misschien gewoon een normale stabiele relatie kunnen hebben en onze laatste break up misschien gewoon een opeenhoping van omstandigheden was.

Dat weet ik dus niet, echter jullie zijn vast verstandiger/ouder/wijzer, ik zit er gewoon mee in de knoop en dat is heel lastig.

Rooss4.0 schreef: ↑

15-03-2019 15:22

Als er niks structureels veranderd is gaat de situatie (lees de relatie) ook niet structureel veranderen. _________________________________________
Ik vind het wel jammer dat hij één van je weinige sociale contacten is. Kun je die basis niet wat vergroten?

Het is een beetje lastig om hier het hele verhaal op te plaatsen natuurlijk, dus ja logisch ook dat jullie anders denken dan mij.

Wij zijn niet uit elkaar omdat onze relatie slecht was. Onze relatie was gewoon stabiel, ik was gewoon ongelukkig door de rest van de shit in mijn omgeving en dacht dat dit ook door mijn relatie kwam. Maar dit was niet zo. Mijn ex was mijn maatje en probeerde me te steunen maar in plaats daarvan duwde ik hem weg waardoor er afstand tussen ons kwam en ik het uitmaakte.

Ik denk dat wij nog gelukkig samen waren als mijn thuissituatie niet zo verandert was.

Daarbij ja heb nog andere vrienden en vriendinnen maar als je een relatie hebt deel je toch sneller alles met je partner dus voel me al gauw onbegrepen, daarbij zie ik ze niet zo vaak omdat ik en zij het zelf ook zo druk hebben

lilalinda schreef: ↑

15-03-2019 15:47

echte totale onzin, een goede, stabiele relatie knippert niet!

Je hebt totaal gelijk.
Maar ik ben geen 40, ik heb mijn hele pubertijd met deze jongen doorgebracht.

Ik ben verandert !
Zoals ik al zei ik ben niet meer dat onzekere meisje van 15 die superjaloers is.

Al de factoren waardoor het uit is gegaan TOEN zijn er nu niet meer.

Ja dat mijn thuissituatie nog steeds bagger is maar daar moet ik zelf mee dealen ipv hem weg te duwen.