Relaties
alle pijlers
Verliefd...??? Of meeleven..??
maandag 18 maart 2019 11:50
Hoi viva-dames en -heren,
Ik heb een account aangemaakt om mijn hart te luchten. Ik kan mijn verhaal nergens kwijt dus bedacht dat een anoniem forum de ideale plek is.
De situatie: ik ben al jaren getrouwd met een leuke man, we hebben het goed samen. Ik hou van aandacht, dat is altijd al zo geweest. Man is daarvan op de hoogte en weet dat van mij, vindt het ook niet erg als ik mn grenzen maar bewaak.
Ongeveer 2 jaar geleden een leuke man ontmoet, ook getrouwd, ik zie hem regelmatig. Het contact is leuk en als we samen zijn hangt er een leuke seksuele spanning tussen ons. Waar we verder niks mee doen. We spreken dit ook niet uit naar elkaar, maar we zoeken elkaar wel steeds op, maken grapjes en dagen elkaar wel uit. Gewoon genieten van een leuk en aantrekkelijk gezelschap meer is het niet.
Natuurlijk fantaseer ik er op los en in mijn fantasieën gebeurt er zoveel meer. Zolang het bij leuk contact en fantasieën blijft is het leuk en kijk ik er naar uit hem weer te zien.
En toen......
....bleek hij ernstig ziek te zijn. Het kwam als donderslag bij heldere hemel en ik weet niet waar ik met mijn gevoel/verhaal naar toe moet. Ik vind het vreselijk voor hem en ben er eigenlijk best wel van overstuur. Man snapt tot op zekere hoogte dat ik het erg vind maar snapt niet (logisch ook) dat ik erin lijk te blijven hangen.
Natuurlijk heb ik me teruggetrokken en laat hem met zijn gezin met rust. Een app of belletje af en toe hoe het gaat, meer is het niet.
Toch blijf ik over hem fantaseren, hoe erg ik dat van mezelf ook vind, hij blijft door mijn hoofd spoken.
Geen idee wat ik wil met dit topic, ik kan nergens heen met mijn verwarring, want het is door niemand (zelfs niet door mezelf) te begrijpen. Ben ik toch verliefd op hem? Of verwar ik meeleven met verliefd zijn?
Ik heb een account aangemaakt om mijn hart te luchten. Ik kan mijn verhaal nergens kwijt dus bedacht dat een anoniem forum de ideale plek is.
De situatie: ik ben al jaren getrouwd met een leuke man, we hebben het goed samen. Ik hou van aandacht, dat is altijd al zo geweest. Man is daarvan op de hoogte en weet dat van mij, vindt het ook niet erg als ik mn grenzen maar bewaak.
Ongeveer 2 jaar geleden een leuke man ontmoet, ook getrouwd, ik zie hem regelmatig. Het contact is leuk en als we samen zijn hangt er een leuke seksuele spanning tussen ons. Waar we verder niks mee doen. We spreken dit ook niet uit naar elkaar, maar we zoeken elkaar wel steeds op, maken grapjes en dagen elkaar wel uit. Gewoon genieten van een leuk en aantrekkelijk gezelschap meer is het niet.
Natuurlijk fantaseer ik er op los en in mijn fantasieën gebeurt er zoveel meer. Zolang het bij leuk contact en fantasieën blijft is het leuk en kijk ik er naar uit hem weer te zien.
En toen......
....bleek hij ernstig ziek te zijn. Het kwam als donderslag bij heldere hemel en ik weet niet waar ik met mijn gevoel/verhaal naar toe moet. Ik vind het vreselijk voor hem en ben er eigenlijk best wel van overstuur. Man snapt tot op zekere hoogte dat ik het erg vind maar snapt niet (logisch ook) dat ik erin lijk te blijven hangen.
Natuurlijk heb ik me teruggetrokken en laat hem met zijn gezin met rust. Een app of belletje af en toe hoe het gaat, meer is het niet.
Toch blijf ik over hem fantaseren, hoe erg ik dat van mezelf ook vind, hij blijft door mijn hoofd spoken.
Geen idee wat ik wil met dit topic, ik kan nergens heen met mijn verwarring, want het is door niemand (zelfs niet door mezelf) te begrijpen. Ben ik toch verliefd op hem? Of verwar ik meeleven met verliefd zijn?
maandag 18 maart 2019 12:55
Bedankt voor jullie reacties.
Het voelt vreselijk egoïstisch om hier zoveel moeite mee te hebben, omdat hij ernstig ziek is en ik hem (of zijn aandacht?) zo mis. Het 'gemis' voelt soms zo wanhopig aan, ik had zelf niet door dat hij (of dat gevoel?) zo belangrijk voor me was.
Het is onbegrijpelijk dat hij zo ziek is en het lijkt onwerkelijk dat hij er over 1 a 2 jaar niet meer is. Het voelt als rouw, héél vreemd.
Het voelt vreselijk egoïstisch om hier zoveel moeite mee te hebben, omdat hij ernstig ziek is en ik hem (of zijn aandacht?) zo mis. Het 'gemis' voelt soms zo wanhopig aan, ik had zelf niet door dat hij (of dat gevoel?) zo belangrijk voor me was.
Het is onbegrijpelijk dat hij zo ziek is en het lijkt onwerkelijk dat hij er over 1 a 2 jaar niet meer is. Het voelt als rouw, héél vreemd.
maandag 18 maart 2019 13:01
Ik denk alleen maar: klote voor je; maar hou het allemaal voor jezelf.
Want hem en zijn gezin (en jouw gezin!) hiermee lastig vallen is echt het allerlaatste wat je moet doen.
Het grootste cadeau wat je hem kan geven, is hem niet vermoeien met jouw gevoelens, jouw egoisme en jouw rouw om hem.
Wens hem sterkte, leef met hem mee, steun zijn vrouw en lijdt verder in stilte.
Want hem en zijn gezin (en jouw gezin!) hiermee lastig vallen is echt het allerlaatste wat je moet doen.
Het grootste cadeau wat je hem kan geven, is hem niet vermoeien met jouw gevoelens, jouw egoisme en jouw rouw om hem.
Wens hem sterkte, leef met hem mee, steun zijn vrouw en lijdt verder in stilte.
maandag 18 maart 2019 13:04
Bedankt voor je reactie. Dit is inderdaad zeker mijn plan vandaar een anoniem topic, zodat ik toch mn hart kan luchten.s-a-r-kast schreef: ↑18-03-2019 13:01Ik denk alleen maar: klote voor je; maar hou het allemaal voor jezelf.
Want hem en zijn gezin (en jouw gezin!) hiermee lastig vallen is echt het allerlaatste wat je moet doen.
Het grootste cadeau wat je hem kan geven, is hem niet vermoeien met jouw gevoelens, jouw egoisme en jouw rouw om hem.
Wens hem sterkte, leef met hem mee, steun zijn vrouw en lijdt verder in stilte.
Dat helpt wel moet ik zeggen.
maandag 18 maart 2019 13:05
Laat je gevoelens gewoon zijn wat ze zijn. Ik denk, net als Roos, dat jouw hormonen reageren op hem en dat je daar een beetje aan verslaafd bent geraakt. Dat is niet erg, je hebt er niemand kwaad mee gedaan. Dit akelige nieuws werkt behoorlijk ontnuchterend, maar brengt weer nieuwe gevoelens met zich mee. Laat het gewoon toe, voel wat je voelt, verwarrend of niet. Ik denk dat je met verwarrend bedoelt dat je zover uiteenlopende gevoelens naast elkaar hebt. Dat is niet erg, je hoeft er niets mee te doen. Gewoon laten komen, niet tegen vechten, niet boos zijn op jezelf, niet teveel analyseren. Het ebt ook weer weg, zodat uiteindelijk de normale menselijke empathie overblijft.Carpediem80 schreef: ↑18-03-2019 12:55Bedankt voor jullie reacties.
Het voelt vreselijk egoïstisch om hier zoveel moeite mee te hebben, omdat hij ernstig ziek is en ik hem (of zijn aandacht?) zo mis. Het 'gemis' voelt soms zo wanhopig aan, ik had zelf niet door dat hij (of dat gevoel?) zo belangrijk voor me was.
Het is onbegrijpelijk dat hij zo ziek is en het lijkt onwerkelijk dat hij er over 1 a 2 jaar niet meer is. Het voelt als rouw, héél vreemd.
maandag 18 maart 2019 13:13
Zie je, je bent boos op jezelf. Niet doen, dat helpt je niet, en is bovendien niet nodig, je hebt immers niets verkeerd gedaan.Carpediem80 schreef: ↑18-03-2019 13:12
Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties. Ik had me al ingesteld op negatieve reacties (en zou die ook echt terecht vinden).
maandag 18 maart 2019 13:18
Wat naar TO, ik kan me alleen maar aansluiten bij wat hierboven is gezegd.
Wel valt het me op dat je aangeeft van aandacht te houden. Als jij dat verder geen probleem vindt prima, maar het lijkt mij best vervelend en onrustig om extra aandacht (naast die van je man) nodig te hebben....erg gezond is het namelijk niet. Heb je er weleens aan gedacht om de onderliggende problemen daarvan aan te pakken?
Wel valt het me op dat je aangeeft van aandacht te houden. Als jij dat verder geen probleem vindt prima, maar het lijkt mij best vervelend en onrustig om extra aandacht (naast die van je man) nodig te hebben....erg gezond is het namelijk niet. Heb je er weleens aan gedacht om de onderliggende problemen daarvan aan te pakken?
maandag 18 maart 2019 13:33
Dank je voor je bericht.Lluvia schreef: ↑18-03-2019 13:18Wat naar TO, ik kan me alleen maar aansluiten bij wat hierboven is gezegd.
Wel valt het me op dat je aangeeft van aandacht te houden. Als jij dat verder geen probleem vindt prima, maar het lijkt mij best vervelend en onrustig om extra aandacht (naast die van je man) nodig te hebben....erg gezond is het namelijk niet. Heb je er weleens aan gedacht om de onderliggende problemen daarvan aan te pakken?
Aandacht nodig hebben als in: Ik ben erg extravert, hou van flirten en lekker losgaan (tot op zekere hoogte). Ik trek dan ook mannen aan tijdens het uitgaan, in de supermarkt etc (niet omdat ik zo knap ben maar waarschijnlijk omdat ik er voor open sta en zorgeloos overkom op zo'n moment, altijd een kletspraatje heb en met iedereen kan grappen).
Naar mijn idee is er geen achterliggende reden maar ik wil lekker mezelf zijn en ik hou van aandacht. Ik maak mijn grenzen echt wel duidelijk en man weet dat, heeft er weinig moeite mee.
maandag 18 maart 2019 13:55
Boos is misschien niet het juiste woord. Voor mijn gevoel kan dit echt niet. Ik fantaseer over een man die zelf hele grote zorgen heeft en die wellicht komende kerst niet gaat meemaken. Dat is een stap te ver, zegt mijn gevoel.
Je hebt gelijk, ik doe niks verkeerd en kwets er niemand mee. Maar ik vind het zelf wel verkeerd denk ik.
maandag 18 maart 2019 14:30
Carpediem, laat het vooral bij een fantasie blijven en val er anderen, ook je man, niet mee lastig. Het is best een beetje raar dat juist nu deze gedachten zo sterk zijn, terwijl het in deze situatie totaal onder geschikt is.
Waarom heb je je partner hierin deelgenoot gemaakt? Wat moet hij met zoiets?
Je geheime liefde heeft zijn energie en aandacht voor totaal andere dingen nodig, echt waar. Dit zeg ik uit eigen ervaring, omdat ik al bijna een jaar in een soortgelijk schuitje zit. Het is stuitend hoe belangrijk sommige mensen hun eigen ikkie vinden, terwijl jezelf in zo’n taai proces zit. Hetgeen waar jij mee zit is iets waar hij en z’n partner echt helemaal niks aan hebben.
Mijn advies, als je er iets mee wil doen, denk dan vooral na waarom je jezelf zo boven alles stelt terwijl je in fantasieland zit. Daar zou ik me zorgen over maken....
Waarom heb je je partner hierin deelgenoot gemaakt? Wat moet hij met zoiets?
Je geheime liefde heeft zijn energie en aandacht voor totaal andere dingen nodig, echt waar. Dit zeg ik uit eigen ervaring, omdat ik al bijna een jaar in een soortgelijk schuitje zit. Het is stuitend hoe belangrijk sommige mensen hun eigen ikkie vinden, terwijl jezelf in zo’n taai proces zit. Hetgeen waar jij mee zit is iets waar hij en z’n partner echt helemaal niks aan hebben.
Mijn advies, als je er iets mee wil doen, denk dan vooral na waarom je jezelf zo boven alles stelt terwijl je in fantasieland zit. Daar zou ik me zorgen over maken....
maandag 18 maart 2019 15:03
Bedankt voor je bericht. Ik heb mijn partner juist geen deelgenoot gemaakt hiervan, vandaar dit topic. Ik moet het kwijt maar kan het nergens kwijt, dus daarom anoniem op Internet.
Veder heb je vol-ko-men gelijk en is wat jij schrijft precies wat ik van mezelf denk.
Desondanks zit ik met die verwarrende gevoelens, waar ik echt niks mee wil doen.
Veder heb je vol-ko-men gelijk en is wat jij schrijft precies wat ik van mezelf denk.
Desondanks zit ik met die verwarrende gevoelens, waar ik echt niks mee wil doen.
maandag 18 maart 2019 15:23
Je mag het ook erg vinden, het was tenslotte iemand waar je leuk contact mee had...
Ik denk alleen wel dat je beeld van hem ernstig geromantiseerd is, en ondanks dat je vast niet zit te wachten op relativerende dingen als 'hij heeft ongetwijfeld stinksokken die hij overal laat slingeren en ruimt nooit de vaatwasser uit' of andere mindere eigenschappen, maar dat is wel de menselijke realiteit.
Dus, misschien kun je jouw behoefte die hij leek te vervullen op een andere manier nieuwe invulling geven?
(en het beeld dat je van hem had bijschaven naar meer normale proporties, ondanks dat dat afbreuk doet aan de impact die de vleierij op je had...)
Eventueel kun je je ook afvragen waarom je zo'n nood hebt aan bevestiging? Er zijn andere manieren om je ego een boost te geven.
Hem bellen of appen zou ik niet meer doen, uit respect.
Ik denk alleen wel dat je beeld van hem ernstig geromantiseerd is, en ondanks dat je vast niet zit te wachten op relativerende dingen als 'hij heeft ongetwijfeld stinksokken die hij overal laat slingeren en ruimt nooit de vaatwasser uit' of andere mindere eigenschappen, maar dat is wel de menselijke realiteit.
Dus, misschien kun je jouw behoefte die hij leek te vervullen op een andere manier nieuwe invulling geven?
(en het beeld dat je van hem had bijschaven naar meer normale proporties, ondanks dat dat afbreuk doet aan de impact die de vleierij op je had...)
Eventueel kun je je ook afvragen waarom je zo'n nood hebt aan bevestiging? Er zijn andere manieren om je ego een boost te geven.
Hem bellen of appen zou ik niet meer doen, uit respect.
Lorem Ipsum
maandag 18 maart 2019 15:39
Hier moet ik om glimlachen, je hebt gelijkturquasi schreef: ↑18-03-2019 15:23Je mag het ook erg vinden, het was tenslotte iemand waar je leuk contact mee had...
Ik denk alleen wel dat je beeld van hem ernstig geromantiseerd is, en ondanks dat je vast niet zit te wachten op relativerende dingen als 'hij heeft ongetwijfeld stinksokken die hij overal laat slingeren en ruimt nooit de vaatwasser uit' of andere mindere eigenschappen, maar dat is wel de menselijke realiteit.
Dus, misschien kun je jouw behoefte die hij leek te vervullen op een andere manier nieuwe invulling geven?
(en het beeld dat je van hem had bijschaven naar meer normale proporties, ondanks dat dat afbreuk doet aan de impact die de vleierij op je had...)
Eventueel kun je je ook afvragen waarom je zo'n nood hebt aan bevestiging? Er zijn andere manieren om je ego een boost te geven.
Hem bellen of appen zou ik niet meer doen, uit respect.
:)Hem niet appen of bellen is wreed in dit geval. Het zou raar zijn dat als je elkaar heel goed kent en normaal gesproken had je regelmatig contact, dat je nu er iets ernstigs is ineens niks meer laten horen.
Ik respecteer uiteraard zijn gezin, geen haar op mn hoofd die eraan denkt hem (of wie dan ook) dit te vertellen.
Waarschijnlijk plaats ik hem inderdaad op een voetstuk. Dat ligt bij mij.
maandag 18 maart 2019 16:07
maandag 18 maart 2019 16:21
Hier gaat het topic niet over. Ik wilde puur mijn verhaal kwijt.
We zijn goeie kennissen, kenden elkaars partner ook goed, zagen elkaar 3x per week en hij belde mij toen hij slecht nieuws kreeg en een week later belde hij mij nog eens voor een update
Spelen met vuur.... denk het niet.
maandag 18 maart 2019 17:02
je fantaseert vanalles over hem, dat is best gevaarlijk voor je relatie hoor!
het is dat het me heel verdrietig lijkt als je aan jullie wederzijdse partners zou vragen hoe dat overkomt op hen... maar anders
anyway, je wil contact blijven houden en zal zo de obsessie blijven voeden, ik hoop gewoon erg dat je een andere manier verzint om de leegte die hij vult/vulde zelf op te lossen op een zinvollere manier
het is dat het me heel verdrietig lijkt als je aan jullie wederzijdse partners zou vragen hoe dat overkomt op hen... maar anders
anyway, je wil contact blijven houden en zal zo de obsessie blijven voeden, ik hoop gewoon erg dat je een andere manier verzint om de leegte die hij vult/vulde zelf op te lossen op een zinvollere manier
Lorem Ipsum
maandag 18 maart 2019 19:37
Volgens mij zijn jullie meer dan kennissen, anders zou je niet zo heftig reageren.Carpediem80 schreef: ↑18-03-2019 16:21
We zijn goeie kennissen, kenden elkaars partner ook goed, zagen elkaar 3x per week en hij belde mij toen hij slecht nieuws kreeg en een week later belde hij mij nog eens voor een update.
