Jezelf zijn (mysterieuze verborgenheid tonen)

22-04-2019 21:35 35 berichten
Hallo mensen!

Laat ik het uitleggen hoe mijn leven er nu ongeveer uitziet.

Ik ben een 18-jarige jongen die op dit moment aan MBO niveau 4 studeert (1ste jaar) en werkt bij een fastfoodrestaurant.
Ik heb best om het maar te zeggen "aparte" interesses namelijk, Songfestival, het Weer en de muziekband Cimorelli en voor de rest is dat hardlopen, muziek luisteren, ook wel zingen hahah en games spelen.

Het probleem is wanneer ik naar de buitenwereld ga, dan moet ik een knop omschakelen dat niemand merkt dat ik van die aparte interesses houd. Ik ben gewoon bang voor de reacties en dat ik er buiten val. Dit zal bij het werk dus niet zo'n probleem zijn omdat je daar gewoon collega's kan zijn. Maar vooral op school: Ik had eerst het doel om echt vrienden te maken op school, maar ja dit is minslukt, nu weet ik waarom omdat ik heel onzeker overkwam en ik heel ver van mezelf afsta. (Ik doe in het openbaar anders dan ik draadwerkelijk ben) En ik vind het gewoon jammer dat ik dan niet mezelf kan zijn bijvoorbeeld openlijk over muziek praten, interesses dat is bij mij allemaal niet vanzelfsprekend. Ik begin er nu bijna gewend aan te raken dat ik heel veel moet verbergen van mijzelf en daar ben ik een beetje klaar mee ook dat ik geen/weinig vrienden en relatie heb zo maar door. En ja ik heb al een aantal keer geprobeerd om dit meer van mezelf te laten zien maar het verborgen gedrag ben ik te gewend.

Ik moet soms zelfs liegen over mijn "muzieksmaak" dan probeer ik het woord "Cimorelli" niet te zeggen. Mijn YouTube page is al helemaal privé mensen zouden het raar vinden als ik naar songfestival, Cimorelli etc. (zelf weet ik dat het echt mijn ding is ) maar het is gewoon niet mannelijk ofzo.
En kan ik soms echt jaloers raken op mensen die er heel openlijk leven hebben omdat ik denk wanneer ik denk dat ik dat zou hebben iedereen me raar gaat vinden. Ze vinden zelfs al van de kleinste dingen raar laat staan dit... Ook zou het een schok kunnen zijn als ze de echte "mij" leren kennen omdat ik me anders voor doe. Thuis kan ik wel zijn wie ik ben en daardoor ben ik er ook zeker van dat ik zo ben en heb het geaccepteerd maar niet in de buitenwereld.

Ook is dit voor mijn geaardheid een struikelblok, Ik val op jongens/meisjes (ben nog aan het uitzoeken wat). Maar daar ben ik veels te onzeker over terwijl ik het zeker weet. Ik heb dit al aan mijn familie verteld die weten hoe ik echt ben zegmaar. Maar verder komt het ook niet. Daarom denk ik dat het een lange weg is voordat ik echt mijzelf kan zijn.

Ik denk dat het ook jammer is omdat je zo niet een aansluiting kan krijgen met vrienden (wat dus een groot probleem voor me is) daarom heb ik denk ik ook weinig vrienden. Telkens als ik iets opbouwde qua vriendschap kwam ik denk ik te onzeker over omdat ik veel verborgen hield.

Ik kijk ook heel vaak terug in de tijd toen ik kind was, omdat ik toen mezelf kon zijn zonder invloed van mensen buiten af. Ik denk dan echt wat een betere tijd, nu is het zo dat ik me teveel moet aanpassen aan iedereen, ik wil die tijd terug denk ik dan zonder na te denken mezelf zijn, natuurlijk is er dan fatsoen erbij maar het gaat over mijn interesses.

Wie o Wie kan me uit deze situatie halen zodat ik meer mezelf kan zijn op school/werk/buitenwereld??
anoniem_637fd0cd0d8fc wijzigde dit bericht op 22-04-2019 21:37
Reden: Verborgen gedrag
7.32% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Je krijgt vrienden als je jezelf durft open te stellen en jezelf durft te zijn. Mensen die zich niet schamen voor wie ze zijn / wat ze leuk vinden / etc zijn gewoon hele leuke mensen. Ongeacht geaardheid / muzieksmaak / andere interesses. Jij zet een masker op en probeert iemand te zijn die je niet bent. Daarmee krijg je geen vrienden, want mensen weten niet wat ze met je aanmoeten.

Ik had in mijn tienertijd ook een afwijkende muzieksmaak, maar nu ben ik gezegend met een stel leuke vrienden die ook die muzieksmaak tolereren (of soms zelf ook super tof vinden).

Sluit je bijvoorbeeld aan bij een fanclub en ontmoet zo nieuwe mensen.
Maar wat is er dan zo bijzonder en apart aan jou? Ik lees namelijk niks raars in de OP. Je maakt het zelf mysterieus.
Je bent echt niet raar... Je komt op mij juist over als een interessant en uniek iemand die trots zou mogen zijn op wie hij is.
Je hoeft slechts te laten zien wie je bent en je zult mensen vinden die jou waarderen voor wie je bent...
Ik heb wel wat raakvlakken met een paar klasgenoten met games, maar daar blijft het ook bij het zijn dan van die vage gesprekken.. maar de echte interesses weet men niet. Ik vraag me af hoe ik dat masker af kan zetten,, moet ik dan alleen gaan zitten... :/

Ik hoop dat er een fanclub is ik denk songfestival wel, cimorelli betwijfel ik hoe kan ik dat vinden?
Herken het ook, ik heb me ook altijd afwijkend gevoeld in mijn hobby’s, muzieksmaak, geaardheid etc en durfde daar voor mijn 18e niet heel open over te zijn. Maar veel zat ook tussen mijn oren, dat ik aan het invullen was dat mensen het gek of raar zouden vinden, terwijl ze misschien best open ervoor hadden gestaan. Wees eerlijk. Misschien worden het dan wel niet je vrienden met wie je hobby’s of uitgaansleven zult delen, maar ze weten dan in elk geval wel wie jij bent en wat bij jou past. Ik ging op mijn 18e bijv op Beatlesreis naar Liverpool. Echt niemand van mijn vrienden deed of wilde mee (we schrijven 1997) maar mijn leven werd wel veel leuker toen ik ook kon meepraten over dingen die míj interesseerden i.p.v. mij afzijdig te houden van hun hobby’s of mee proberen te doen.
Succes!
Alle reacties Link kopieren
Er is helemaal niks raars aan jou hoor? Als je jezelf bent krijg je juist vrienden die bij jou passen.. ipv nep vrienden die jou werkelijke ik niet kennen.

En er zijn altijd mensen die iedereen raar vinden. Meestal zijn die zelf hartstikke onzeker.
Alle reacties Link kopieren
Als je het niet bij klasgenoten kan vinden (wat heel goed kan) dan zoek je het elders. Google is your friend. "Cimorelli Fanclub" intikken en dan merk je het vanzelf.
Alle reacties Link kopieren
Ik was vroeger, maar nog steeds wel een beetje, anders dan anderen. Maar ik heb mezelf nooit verstopt. En juist daardoor ontmoet je mensen die hetzelfde leuk vinden, hetzelfde denken. Of misschien ontmoet je die niet, maar zul je positief verrast zijn en accepteert men je zoals je bent. Word jezelf, dat is altijd de beste versie van jou.
mockturtle wijzigde dit bericht op 22-04-2019 21:54
2.75% gewijzigd
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
Jij vult voor andere mensen in wat zij raar zullen vinden en gaat je dan aanpassen naar wat jij denkt dat normaal gevonden zal worden. Dat werkt natuurlijk niet. Mensen prikken echt wel door dat onechte frontje heen. Wees dus gewoon wie je bent, zo bijzonder zijn je hobby's nu ook weer niet.
Cimorelli heeft op Insta ruim 800.000 volgers, dus je zal echt niet de enige fan zijn. En je bent ook echt niet de enige 18-jarige die worstelt met geaardheid.
Mensen zijn graag vrienden met mensen die echt zijn, die zichzelf zijn. Misschien een goed idee om je eerst eens daar op te concentreren en niet allerlei meningen in te vullen voor anderen?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het een groot deel te maken heeft met jezelf DURVEN zijn, laten zien wie je bent en schijt hebben aan de mensen die dat niet accepteren.

Voordeel is dat naarmate je ouder wordt, dat meer mensen verder kijken dan hun neus lang is en ook andere smaken kunnen en willen accepteren dan de mainstream.

Betekent niet dat zij precies hetzelfde moeten zij als jij. Als je interesse hebt in elkaar en elkaars tijdverdrijf, kun je je eigen smaak ook verbreden.
Alle reacties Link kopieren
Er is niks mis met je eigen interesses hebben, ik vind dat vaak wel leuk van iemand. Dat betekent zeker niet altijd dat ik die interesses deel, maar wel kan waarderen om wie die is.
Ik had/heb zelf ook geen standaard interesses maar hoef daar ook niet altijd over te praten, wanneer het zo ter sprake komt deel ik het met enthousiastme, maar ik kan net zo goed meekletsen over andere dingen.

Wat ik probeer te zeggen is dat het niet erg is dat je deze hebt, en mensen niet altijd dit met je hoeven te delen om je een leuk persoon te vinden, zolang ze maar een beetje hoogte van je krijgen wie je echt bent. En je hoeft echt niet met iedereen vrienden te zijn, sommige mensen vinden je leuk, andere stom en dat is andersom ook zo.
Ik vind het nog wel "eng" mensen gaan anders naar je kijken ineens. maar die tijd moet een keer komen ik kan niet altijd verborgen persoonlijkheid hebben... nee nee die tijd is nu echt voorbij..
Alle reacties Link kopieren
Anoniem7005 schreef:
22-04-2019 22:02
Ik vind het nog wel "eng" mensen gaan anders naar je kijken ineens. maar die tijd moet een keer komen ik kan niet altijd verborgen persoonlijkheid hebben... nee nee die tijd is nu echt voorbij..
Oh en mensen zijn echt meer met zichzelf bezig en maken niet zo druk om hoe jij bent of doet, dat moet je echt loslaten.
Alle reacties Link kopieren
Anoniem7005 schreef:
22-04-2019 22:02
Ik vind het nog wel "eng" mensen gaan anders naar je kijken ineens. maar die tijd moet een keer komen ik kan niet altijd verborgen persoonlijkheid hebben... nee nee die tijd is nu echt voorbij..

Beste advies dat ik ooit van mijn moeder kreeg: zij vroeg aan mij "vind jij iedereen aardig?" waarop ik uiteraard "nee" antwoorde. Zij zei toen "en niet iedereen vind jou aardig. En dat is net zo prima als dat jij niet iedereen aardig vindt". Zoek mensen op die JIJ leuk vindt. Dikke kans dat zij jou ook leuk vinden, ook met jouw interesses. Wat boeit het dat sommige mensen anders naar je kijken? Het gaat er om hoe JIJ naar jezelf kijkt.
Ik moet morgen dus weer naar school, ik heb de keuze om bij de jongensgroep te zitten of bij meidengroep. Ik zit normaal altijd bij de jongensgroep maar begin dit echter saai te vinden... er wordt niks bijzonders gezegd ofzo.... er zijn nu wel 2 groepjes waarbij ik er van 1 groep meer mee heb, maar het wordt dan echt te saai terwijl ik denk dat ik aan gezelligere mensen kan komen wanneer ik meer mezelf ben... maar ja ik heb geen zin om te zitten bij mensen die me (niet mogen, niet zullen accepteren) tenslotte het is gewoon te eng over mijn interesses te praten. (die groep die ik nu heb zal me (weet ik niet zeker) buiten sluiten. Mijn interesses zijn zo afwijkend//.... Nu zit ik ook op een opleiding waar "doorsnede" mensen op zitten en geen buitenbeentjes...
Begin gewoon met kleine stapjes te zetten om moedig en kwetsbaar te zijn en bouw zo langzamerhand meer (zelf)vertrouwen op. Het leven is leuker als je jezelf kunt zijn. Je bent nog heel jong, het komt uiteindelijk vanzelf goed.
Alle reacties Link kopieren
Je vult wel heel veel in en je verdeelt alles in zoveel hokjes... Zonde van je energie. Je kan toch bij iedereen gaan zitten waar je op dat moment zin in hebt?
Dit hoor ik vaak terug van mijn homovrienden: dat ze veel sneller dan dat ze zelf wilden heel dapper moesten zijn over hun smaak, keuzes, wie ze waren.
Omdat je naast dat je in je omgeving vaak een van de weinigen bent ook weerstand krijgt
Ik wil je alleen adviseren: volg hierin je eigen pad en eigen tempo.
Ondertussen kun je online en via uitgaan al wel kijken of je mensen tegen kunt komen die jouw muzieksmaak of je zoektocht naar je geaardheid delen.
Ik heb zelf een paar hele dierbare mensen ontmoet via forums en concerten/afterparties met concerten van een band die ik heel goed vind.
Ik heb inderdaad nog steeds weinig zin om andere mensen hierin mee te nemen, het is iets van mij.
Maar je bent nog jong en het is zonde om deze jaren zo eenzaam door te brengen.
Probeer je toch open te stellen, schaam je in ieder geval niet voor jezelf.
Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Je moet vooral leren dat het niet erg is als mensen je raar vinden. Dat dat niet iets is dat je koste wat het kost moet vermijden.

Nu heb je nergens echt intieme aansluiting doordat je je tussen de middenmoot probeert te begeven zonder teveel op te vallen. Als je trots jezelf leert zijn vindt misschien 4 op de 10 je raar, heeft 5 op de 10 geen mening over je, en word je met nummer 10 bevriend of meer. Dat is het echt waard. Wat mensen van je vinden doet er niet zo toe als jij (waarschijnlijk ook door je jonge leeftijd) nog denkt. Als je jezelf bent en open komen er echt mensen met wie je intiem contact op kan bouwen. Die je waarderen voor wie je bent. 'Raar' is prima en maakt je een mooi mens :-) Laat het maar stukje bij beetje steeds meer zien :-)
Ja prima, ik hoop dat ik meer van me moet laten zien... maar hoe? door een gesprek met de mentor ofz. het is nog echter niet naar buitengebracht mn geaardheid maar als ik het "neppe" gedoe volhoud, dan wordt ik eenzaam en gesloten..

Ik moet afleren om te liegen over wie ik zelf echt ben, Ik ben dol op dit, en etc. etc. ik denk dat ik te bang ben voor pesterijen ofzo.
Oh toen ik 18 was...
Wat ik tegen mezelf zou zeggen . En jou nu.

Het leven Verandert constant en jij zelf ook. Gebruik je verstand maar ook je gevoel.
Als je gevoel zegt “dit vind ik leuk/maakt me blij”... ga die pad op.
Er zullen altijd mensen zijn die je leuk vinden en niet.
Maar jij blijft over met jezelf en je keuzes.
Vraag jezelf af Later als je 30+ bent..hoe wil je terug kijken ?
Nou als ik jou was zou ik je gewoon richten op school. Ik begrijp het wel, ik denk dat ik me ook zo voelde toen ik 18 was (ben nu 23). Maar zo vreemd ben je helemaal niet hoor, ik denk dat iedereen in jouw klas wel dingetjes heeft die anders zijn dan de norm. Gewoon altijd jezelf blijven.
De halve planeet kijkt songfestival en die band treed niet alleen voor jou op. Er zijn dus meer mensen die het leuk vinden.
Begin klein, laat degene die het aardigst overkomt een stukje horen van een leuk liedje van die band, dan zeg je iets van: ik word zo vrolijk van dit nummer!
Kijk hoe ze daar op reagerd?

Als mensen je muzieksmaak niet leuk vinden wijzen ze jou niet perse af he. Je bent niet je muzieksmaak..

Lees even hier de reacties verder. Er is niemand echt naar aan het doen toch? Dat gaat op school niet veel anders zijn denk ik.

Je geaardheid is nu iets wat je bezighoud. Logisch op jouw leeftijd. Maar ook dat word met de jaren gewoner. Je bent zoals je bent. Mensen vinden je echt leuker als je gewoon jezelf bent en jezelf accepteerd zoals je bent.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,
Het grootste struikelblok wat tussen jou en jezelf laten zien zoals je bent instaat is jezelf.
Zodra je hebt geaccepteerd dat dat je hobbies zijn en wat je interesses zijn, kom je zekerder over. Dan straal je een sterkte uit omdat je het ok vind wie je bent.

Maar je zit op een lastige leeftijd. Velen op die leeftijd willen geaccepteerd worden en ‘ leveren wat authenticiteit ‘ in om bij de groep te kunnen horen.
Het is zo normaal.
Maar zo krijg je een soort ‘groepnorm’ die niet persee veel is gebaseeerd op echtheid.
Niet iedereen houdt van bier drinken of stoer praten, veel uitgaan en geld uitgeven maar doen het toch om bij de groep te horen.

Niet iedereen heeft dat even sterk. Bij jou speelt het weer wat sterker (dat je een stuk van jezelf niet laat zien aan de buitenwereld)
Ik begrijp dat je ervan baalt dat je niet jezelf kan zijn.
Toch is het wel belangrijk dat je je eigen hobbies/ interesses blijft onderkennen.
Zoek gelijkgestemden. Er zijn absoluut jongeren die geinteresseerd zijn in het weer. Er zijn zat weermannen/vrouwen.
Er zijn ook zat jongeren geinteresserd in zingen.
Bij die mensen kun je meer jezelf zijn.

Je hebt hele normale hobbies. Het is ook harstikke tof dat je hobbies hebt.
Er zijn zat jongeren die geen interesses hebben.
Ik denk dat het jou erg zou helpen als je wat gelijkgestemde leeftijdsgenoten vindt. Zodat je leert jezelf te worden rondom hun. Je hebt namelijk een sterk mechanisme ontwikkeld en jezelf afgeschermd. Met gelijkgestemden kun je jezelf meer leren accepteren en zo kun je in de toekomst sterker komen te staan in jezelf, ook in andere situaties.

(En je weet dat je het kan want thuis kun je het ook)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven