Andere singles: hoe is dat bij jullie?

21-07-2019 16:04 118 berichten
Ik ga er nu toch eens een topic over maken want ik begin aan mijn eigen referentiekader en verwachtingen te twijfelen.

Ik ben midden 40 en al een behoorlijk aantal jaar single. Door omstandigheden heb ik geen contact met mijn familie en ik ben ook nog eens ZZP'er dus ik heb ook geen collega's. Gelukkig heb ik wel een aantal fijne vrienden. Tenminste, dat zeg ik altijd. Maar is dat wel zo?

Ik word vaak in mijn verwachtingen teleurgesteld en ik twijfel steeds vaker of mijn verwachtingen nou niet kloppen of dat ik gewoon vrienden hebben die onattent zijn. Het matcht in elk geval niet.

Een poosje geleden was ik jarig. Van sommigen krijg ik dan sowieso geen reactie, ik kreeg één kaart met de post en degene met wie ik mijn verjaardag ging vieren (zo hebben we het er ook over gehad toen we deze afspraak maakten) kwam er pas na een paar uur die dag achter dat ik jarig was.

Afgelopen week kwam een jarenlang slepend probleem, compleet met rechtszaak en deurwaarder, eindelijk ten einde, in mijn voordeel. Finally! Dus ik app dat rond en van degene die mee is geweest naar de zitting destijds heb ik na een paar dagen nog niet eens een reactie. Terwijl ik natuurlijk gewoon met iemand uit eten wil om dit te vieren, of op zijn minst een fles wijn wil opentrekken!

En zo kan ik veel meer voorbeelden bedenken. Mijn beste vrienden zie ik ongeveer drie keer per jaar en we appen eens per tien-veertien dagen denk ik. Het contact dat we hebben is absoluut goed, maar omdat ik verder vrijwel altijd alleen ben is het voor mij gewoon eigenlijk te weinig. Maar zij hebben allemaal gezinnen met kinderen met drukke bezigheden, ouders die steeds meer zorg nodig hebben, familieweekendjes, vakanties. Dus ik begrijp het wel maar ik mis het zo.

Nu zit ik dus alleen thuis en terwijl ik zo moeten genieten van mijn overwinning en het feit dat ik na bijna 20 jaar (!) eindelijk dat boek kan sluiten, ben ik maar gaan werken. Op zondag. Met mooi weer. En dat voelt gewoon niet goed.

Een relatie zoek ik niet. Maar ik zou het wel leuk vinden om wat frequenter contact te hebben en ik vraag me dus ook echt af: verwacht ik dan teveel? Hebben anderen ook op deze manier contact met vrienden en is dat gewoon wat het is, als je op deze leeftijd komt en allemaal gesettled bent? Hoe doen andere singles dat?
Beetje lang verhaal misschien en omdat ik het nog niet eerder heb proberen te verwoorden heb ik het misschien niet goed of helder opgeschreven. Weet ook niet of mijn vragen kloppen, maar ik voel me in elk geval verre van fijn. :-(
Mijn situatie is wat anders omdat ik een jongvolwassene ben, dus ik weet niet of je iets hebt aan mijn vergelijking.

Vervelend dat je je zo voelt TO! Misschien een hobby erbij zoeken waarbij je mensen ontmoet? Een nieuwe sport? Dan ben je toch wekelijks iets met anderen aan het doen, veel sporten kennen gezelligheid!
Alle reacties Link kopieren
Ik snap je teleurstelling. Maar misschien is het toch tijd om te zoeken naar contacten die meer tijd hebben om aan vriendschappelijke bezigheden te besteden. Mensen met gezinnen met jonge kinderen zitten nou eenmaal krap in hun tijd en ook vaak in hun slaap, waardoor ze minder bezig zijn met jouw mores en daar minder attent over zijn. Vervelend, maar dan moet je het misschien voorlopig meer als 'achtergrondvriendschappen' beschouwen en andere mensen zoeken met wie je over en weer dagelijkse beslommeringen deelt. Lastig, want collega's vervullen voor veel mensen deels die rol, maar dat zit er bij jou dus niet in.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar. Het helpt om geen verwachtingen te hebben van je omgeving, al is dat soms moeilijk. Uiteindelijk heb je alleen jezelf
Ik denk dat je dat na een bepaalde tijd wel een beetje krijgt. Misschien kun je je beter richten op het invullen van je vrije tijd dan dat je zo afhankelijk bent van vrienden die jouw blijkbaar niet heel hoog op de prioriteiten lijst hebben staan.

En vanuit daar bouw je dan weer nieuwe contacten op, waarmee je zo nu en dan wat kunt gaan doen.
Nou ja, jonge kinderen... het merendeel zit in de bovenbouw of voortgezet onderwijs inmiddels. Ik dacht dat we het dan wel zo'n beetje gehad zouden hebben maar niet dus.

En door mijn werk is iets regulier doen zoals sporten of een andere club erg lastig. Ik werk veel in de avonden en de weekends. Dat probeer ik te veranderen maar dat lukt niet zo een twee drie zonder in een klap teveel inkomen te verliezen.
streepjesdekbed schreef:
21-07-2019 16:12
Nou ja, jonge kinderen... het merendeel zit in de bovenbouw of voortgezet onderwijs inmiddels. Ik dacht dat we het dan wel zo'n beetje gehad zouden hebben maar niet dus.

En door mijn werk is iets regulier doen zoals sporten of een andere club erg lastig. Ik werk veel in de avonden en de weekends. Dat probeer ik te veranderen maar dat lukt niet zo een twee drie zonder in een klap teveel inkomen te verliezen.
Dan zoek je toch iets wat in de middag is?
Sansa_ schreef:
21-07-2019 16:17
Dan zoek je toch iets wat in de middag is?
Ik wil niet teveel kwijt over wat ik precies doe maar het is op dit moment voor mij gewoon echt niet mogelijk om iets te doen op reguliere basis, ook niet in een middag of ochtend.

Het gaat me ook niet zozeer om het invullen van mijn vrije tijd (zoveel vrije tijd heb ik in de zomer toch niet), maar meer om het kunnen delen van bepaalde belangrijke dingen zoals nu met die rechtszaak of zo. Ik hoef niet elke week te stappen of uit eten of wat dan ook, maar ik wil wel het gevoel hebben dat mensen bij mij betrokken zijn, aan me denken, weten wat mij bezighoudt.

Hopelijk leg ik het dan goed uit. :-)
streepjesdekbed schreef:
21-07-2019 16:21
Ik wil niet teveel kwijt over wat ik precies doe maar het is op dit moment voor mij gewoon echt niet mogelijk om iets te doen op reguliere basis, ook niet in een middag of ochtend.

Het gaat me ook niet zozeer om het invullen van mijn vrije tijd (zoveel vrije tijd heb ik in de zomer toch niet), maar meer om het kunnen delen van bepaalde belangrijke dingen zoals nu met die rechtszaak of zo. Ik hoef niet elke week te stappen of uit eten of wat dan ook, maar ik wil wel het gevoel hebben dat mensen bij mij betrokken zijn, aan me denken, weten wat mij bezighoudt.

Hopelijk leg ik het dan goed uit. :-)

Heb je dat ook al eens uitgesproken naar die vrienden? Ik heb niet veel hele goede vrienden maar wel heel veel kennissen zeg maar. Van die laatste verwacht ik niet heel veel.

Van mijn beste vriendin wel bv, en tegen haar zou ik het ook gerust durven zeggen als ik vind dat de interesse in elkaars leven vrij eenzijdig is.
Alle reacties Link kopieren
Tja, kennelijk heb je niet genoeg aan je huidige vriendenkring. Dan zul je erop uit moeten om nieuwe vrienden te maken. En dat gaat nou eenmaal niet als je nergens in wilt of kunt investeren. Misschien moet je dan toch iets minder werken en meer vrije tijd nemen. Of je zoekt een collega ZZP-er om mee te sparren. Dan kun je de tijd dubbel gebruiken. Ook voor je werk.
óu sont les neiges d'antan

Sansa_ schreef:
21-07-2019 16:25
Heb je dat ook al eens uitgesproken naar die vrienden? Ik heb niet veel hele goede vrienden maar wel heel veel kennissen zeg maar. Van die laatste verwacht ik niet heel veel.

Van mijn beste vriendin wel bv, en tegen haar zou ik het ook gerust durven zeggen als ik vind dat de interesse in elkaars leven vrij eenzijdig is.
Ja heb ik zeker gedaan. De een zegt dan 'je hebt helemaal gelijk, ik ben ook niet attent' en daar kan ik veel van hebben. Maar die heeft nu dus niet eens gereageerd op het einde van die rechtszaak terwijl diegene bij de zitting was. Heb er nog een berichtje achteraan gestuurd dat ik het jammer vind dat ik geen reactie krijg, maar niks. Zou liever bellen maar dat kan bij diegene niet in het weekend.

En de ander heeft al twee keer gezegd: 'volgens mij is er niets veranderd, ik vind het gewoon helemaal leuk zoals het is!' terwijl ik wel degelijk verandering zie. Zo ging ik met haar eens per jaar een weekendje weg, dat is nu al drie jaar geleden. Daar geen kinderen trouwens.
merano schreef:
21-07-2019 16:27
Tja, kennelijk heb je niet genoeg aan je huidige vriendenkring. Dan zul je erop uit moeten om nieuwe vrienden te maken. En dat gaat nou eenmaal niet als je nergens in wilt of kunt investeren. Misschien moet je dan toch iets minder werken en meer vrije tijd nemen. Of je zoekt een collega ZZP-er om mee te sparren. Dan kun je de tijd dubbel gebruiken. Ook voor je werk.
Zeker gedaan! Mijn winters zijn veel en veel rustiger, en afgelopen winter ben ik daarom vrijwilligerswerk gaan doen. Leverde ook wel wat leuke contacten op, maar (sorry voor al mijn maars!) het lijkt ook wel of het op deze leeftijd gewoon veel moeilijker is om vrienden te maken. Het blijven allemaal wat vage oppervlakkige contacten, meer kennissen dus.
Gefeliciteerd met het winnen en afsluiten van de rechtszaak!

Op sociale media ontstaan er wel eens groepjes zzp'ers en dat kan erg gezellig zijn. Het voordeel is dat je via sociale media dingen kunt delen met elkaar en daarnaast ook af en toe met elkaar kan afspreken wanneer het toevallig zo uitkomt.

Er was laatst een topic over vriendschappen sluiten na je 30e. Even kijken of ik dat kan vinden.
psyche/vriendschappen-maken-onderhouden ... ges/416677
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd met het winnen van je rechtszaak! En kennelijk ook net jarig geweest? :cheer2:

Het matcht onvoldoende, dat is een ding dat zeker is. Ik zou eerlijk gezegd ook meer betrokkenheid verwachten. Tenminste, van échte vrienden. Het kan druk zijn, iemand kan dingen vergeten, maar zeker als je er dan via app op geattendeerd wordt, kan je op z'n minst even reageren.
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
Coerage schreef:
21-07-2019 16:48
Gefeliciteerd met het winnen van je rechtszaak! En kennelijk ook net jarig geweest? :cheer2:

Het matcht onvoldoende, dat is een ding dat zeker is. Ik zou eerlijk gezegd ook meer betrokkenheid verwachten. Tenminste, van échte vrienden. Het kan druk zijn, iemand kan dingen vergeten, maar zeker als je er dan via app op geattendeerd wordt, kan je op z'n minst even reageren.
Ik vind het fijn dat je dit schrijft. Ik merk dat ik enorm aan mezelf ga twijfelen: verwacht ik dan teveel? Doe ik zelf dan te weinig? Ik wéét dat dat niet zo is. Ik ben attent, denk aan andermans verjaardag, trouwdag, dat ze op vakantie gaan, nieuwe banen etc. Ik leef mee, ik vraag door. En de vrienden waar ik het hier over heb ken ik allemaal al minstens 15 jaar of langer.

Ik weet wel dat vriendschappen gaan en komen in je leven, dat het soms een tijdje matcht en dan niet meer. Maar wat ik wel lastig vind is dat we het blijkbaar zo verschillend ervaren.
En nog een aanvulling: we zijn zulke 'goede vrienden' dat we zelfs afspraken met elkaar hebben over als er iets met een van ons gebeurt: ze hebben mijn huissleutel en al mijn wachtwoorden om dingen te kunnen regelen bijvoorbeeld. Dat vind ik toch echt geen kennis en dan is het gewoon zo koud als je met je verjaardag of bij zo'n winst niets hoort.
Ik denk dat dit wel past bij de levensfase waar je in zit. Zelf ben ik ook single, maar nog een stuk jonger. Vrienden hebben dus nog geen kinderen waardoor ik ze nog genoeg spreek en ze tijd genoeg voor mij hebben. Echter verwacht ik wel dat ik deze vrienden minder zal gaan zien als zij echt aan een gezin beginnen. Het is logisch dat jij meer contact wilt omdat het voor jou het enige contact is. Die vrienden hebben echter ook nog hun gezin, ouders en vrienden van de kinderen waar ze rekening mee moeten houden en aan moeten denken. Je zult denk ik dit toch bespreekbaar moeten maken als het goede vrienden zijn en je verandering wilt of op zoek naar andere vrienden die een leven hebben dat meer vergelijkbaar is met dat van jou.
Ik weet ook wel dat het niet te veranderen valt, als zij het zo prima vinden. En dat ik het dus moet accepteren en andere manieren moet vinden om dingen te delen. Maar ik ben er gewoon zo verdrietig van.
Alle reacties Link kopieren
MrsLady schreef:
21-07-2019 16:54
Ik denk dat dit wel past bij de levensfase waar je in zit. Zelf ben ik ook single, maar nog een stuk jonger. Vrienden hebben dus nog geen kinderen waardoor ik ze nog genoeg spreek en ze tijd genoeg voor mij hebben. Echter verwacht ik wel dat ik deze vrienden minder zal gaan zien als zij echt aan een gezin beginnen.

Minder zien is één ding. Maar niet reageren op een app met gewonnen rechtszaak is twee.
En ik meen te begrijpen dat niet alle vrienden van SDB een gezin hebben, of kinderen zijn al pubers.
Bij belangrijke dingen probeer ik er toch aan te denken, zo weet ik dat een vriendin/kennis binnenkort gaat verhuizen, dus stuur ik haar even een bericht om succes te wensen.
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
Alle reacties Link kopieren
Daar mag je ook best verdrietig om zijn hoor. :hug:
Een theorie stelt dat, als iemand ooit ontdekt waar het Universum precies voor dient en waarom het er is, het meteen zal verdwijnen en vervangen zal worden door iets dat nog bizarder en onbegrijpelijker is. Een andere theorie stelt dat dit al gebeurd is.
Ik denk dat je meer vrienden moet zoeken. Ik ben 35 en ik zie mijn beste vriendinnen gemiddeld twee keer per maand, waarvan sommigen zeker elke week.

Lijkt me super saai om ze maar 3 x per jaar te zien. Zulke vrienden heb ik ook wel, maar ben blij dat dat niet m'n enige vrienden zijn.

Ga op cursus of zo. Ga iets doen waar je mensen leert kennen. Het kan anders zo eenzaam zijn als single.

Maar goed, ik zou ook niet verwachten dat iedereen met kleine kinderen alles uit de handen laat vallen om iets met mij te vieren. Maar ik heb elke week wel drie sociale afspraken, dus dan zou ik het gewoon vieren met degene die ik als eerste zie.
Tja en toch lukt het me niet ze vaker te zien. Ik ben altijd degene die weer op een afspraak aanstuurt en dan wordt er altijd enthousiast gereageerd maar voordat we er eentje hebben geprikt zijn we al tien dagen verder en dan staat de afspraak voor zes weken later.

Ik heb door mijn werk heel erg veel sociale contacten maar veelal met mensen die een stuk jonger zijn dan ik. Daar heb ik zeker wat kennissen aan overgehouden maar nog altijd geen echt nieuwe vrienden. En die sociale contacten heb ik dus met klanten waarbij ik zelf professioneel moet blijven; ik geef daardoor heel erg veel in mijn werk.
Alle reacties Link kopieren
Ik verwacht niets van de mensen met wie ik omga, behalve dat als ze er geen zin in hebben ze zich dan vooral niet verplicht voelen om toch met me om te gaan.

Ik kijk voornamelijk wat ik zelf kan bieden en dan kijk ik achteraf wel of hetgeen ik terugkrijg voldoende voor me is en anders is het schlüss.

Ik gebruik het woord vrienden ook niet, want blijkbaar betekent dat je er dan verwachtingen aan mag verbinden. Verwachtingen hebben, is vragen om teleurstellingen.

Maar als je er niet uithaalt wat je wenst dan moet je er een punt achter zetten. Je kunt mensen niet dwingen dat te brengen wat jij wilt. Dat werkt nooit.
Alle reacties Link kopieren
Is het geen idee om een sportmaatje te zoeken? Ik weet niet welke sport je leuk vindt, maar wandelen, zwemmen of skeeleren, of zo? Als je 1 op 1 samen gaat sporten en je kiest als sportmaatje iemand die ook een drukke baan heeft dan snapt die persoon dat je niet altijd beschikbaar bent.
Als je gewoon iedere week een nieuwe afspraak maakt voor de volgende week die in allebei jullie agenda's past, dan is het misschien wel mogelijk?
óu sont les neiges d'antan

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven