Relaties
alle pijlers
Hoe eerlijker zijn?
maandag 16 september 2019 14:57
Hoi allemaal,
Ik heb dit bericht onder ‘relaties’ geplaatst omdat ik graag eerlijker wil zijn tegen andere mensen.
Ik merk dat ik moeite heb om eerlijk te zijn naar anderen ook al is het iets heel kleins. Voorbeeld: een nogal dominante vriendin vraagt of ze te dominant is en dan zeg ik “nee hoor, dan zou ik het wel zeggen”. Terwijl ik dat dus niet doe/durf.
Hebben jullie tips (misschien ook boeken) om dus wat eerlijker zijn naar andere mensen?
Ik heb dit bericht onder ‘relaties’ geplaatst omdat ik graag eerlijker wil zijn tegen andere mensen.
Ik merk dat ik moeite heb om eerlijk te zijn naar anderen ook al is het iets heel kleins. Voorbeeld: een nogal dominante vriendin vraagt of ze te dominant is en dan zeg ik “nee hoor, dan zou ik het wel zeggen”. Terwijl ik dat dus niet doe/durf.
Hebben jullie tips (misschien ook boeken) om dus wat eerlijker zijn naar andere mensen?
maandag 16 september 2019 15:00
maandag 16 september 2019 15:03
Voordat je een oplossing vind, is het misschien belangrijk om de oorzaak te herkennen.
Sommige mensen liegen door hun karakter, andere uit angst.
In zo'n geval zoals je schrijft, moet je proberen in te zien dat je die persoon kan helpen door eerlijk te zijn, en dat liegen het alleen moeilijker voor hun maakt
Liegen hoeft niet altijd slecht te zijn. De term "leugentje om bestwil" bestaat voor een reden. Zolang je maar niet pathologisch gaat liegen. Alhoewel in het geval die TO beschrijft had de waarheid beter geweest.
Sommige mensen liegen door hun karakter, andere uit angst.
In zo'n geval zoals je schrijft, moet je proberen in te zien dat je die persoon kan helpen door eerlijk te zijn, en dat liegen het alleen moeilijker voor hun maakt
Maarja, dit ook.
Liegen hoeft niet altijd slecht te zijn. De term "leugentje om bestwil" bestaat voor een reden. Zolang je maar niet pathologisch gaat liegen. Alhoewel in het geval die TO beschrijft had de waarheid beter geweest.
maandag 16 september 2019 15:04
Nu vind ik een vraag als "ben ik dominant?" een beetje een gekke want in wezen geeft je vriendin het antwoord zelf al. Maar als ik het lastig zou vinden daarop te antwoorden zou ik iets zeggen in de trant van "mooie vraag, ga ik even over nadenken, kom ik zo op terug". Dan heb je even de tijd om erover na te denken en een antwoord te formuleren.
De kunst is natuurlijk wel om eerlijkheid een beetje mild en met humor te brengen. Ik had gezegd: "ja, je bent een kutwijf maar wel een hele leuke". Maar goed, dat is my way. Mensen kennen me, ik neem zelden een blad voor de mond.
De kunst is natuurlijk wel om eerlijkheid een beetje mild en met humor te brengen. Ik had gezegd: "ja, je bent een kutwijf maar wel een hele leuke". Maar goed, dat is my way. Mensen kennen me, ik neem zelden een blad voor de mond.
...
maandag 16 september 2019 15:30
Je kan ook vragen wat de reden is dat zij deze vraag aan jou stelt.
Of vragen wanneer zij haar eigen vriendin zou zijn welk antwoord zij dan zou geven.
Je vriendin lokt namelijk uit. Niets zeggen is ook een optie. Op sommige vragen bestaat geen goed antwoord.
Of vragen wanneer zij haar eigen vriendin zou zijn welk antwoord zij dan zou geven.
Je vriendin lokt namelijk uit. Niets zeggen is ook een optie. Op sommige vragen bestaat geen goed antwoord.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 16 september 2019 15:50
Eslarealidad schreef: ↑16-09-2019 15:10Een tip is om gewoon te zeggen ja behoorlijk dominant.Ze wil misschien weten hoe ze overkomt.
'Gewoon zeggen' is toch geen tip? Als ze dat kon zou ze het toch wel doen?
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
maandag 16 september 2019 15:54
maandag 16 september 2019 16:13
Eslarealidad schreef: ↑16-09-2019 15:54Ja, dat snap ik maar je kunt toch iemand een zetje proberen te geven?
Nee, zo'n opmerking is een ontzettende dooddoener en zó niet helpend. Voor mij is het vooral een signaal dat degene die het zegt het echt totaal niet begrijpt en zich niet kan inleven in de ander.
Ik heb ook goedbedoelde 'gewoon doen'-opmerkingen te horen gekregen toen ik heel erg was vastgelopen. Ik kon daar echt helemaal niks mee, omdat het 'gewoon doen' juist niet lukte en onderdeel van het probleem was. Want - precies zoals mcsteamy zegt - als ik in staat was geweest tot 'gewoon doen', dan was ik niet vastgelopen en was er dus geen probleem geweest.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
maandag 16 september 2019 16:15
Eslarealidad schreef: ↑16-09-2019 15:54Ja, dat snap ik maar je kunt toch iemand een zetje proberen te geven?
Sorry, dat raakt bij mij een snaar, geloof ik. Dat hoorde ik ook vaak en zo makkelijk is het echt meestal niet
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
maandag 16 september 2019 16:17
Ik denk dat ik vooral bang ben voor afwijzing. Ik ben niet zo’n assertief persoon dus als ik opeens heel eerlijk ben, ben ik bang dat niet van mij verwachten en dan liever geen vrienden meer willen zijn.syntax18 schreef: ↑16-09-2019 15:03Voordat je een oplossing vind, is het misschien belangrijk om de oorzaak te herkennen.
Sommige mensen liegen door hun karakter, andere uit angst.
In zo'n geval zoals je schrijft, moet je proberen in te zien dat je die persoon kan helpen door eerlijk te zijn, en dat liegen het alleen moeilijker voor hun maakt
Maarja, dit ook.
Liegen hoeft niet altijd slecht te zijn. De term "leugentje om bestwil" bestaat voor een reden. Zolang je maar niet pathologisch gaat liegen. Alhoewel in het geval die TO beschrijft had de waarheid beter geweest.
Bij mijn familie vind ik het ook eng, dan ben ik vooral bang dat als ik ergens eerlijk over ben (bijvoorbeeld als mijn zus me met een opmerking heeft gekwetst en ik daar dan wat zou zeggen) en zij een weerwoord geven, dat ik dan niet goed bij mijn standpunt kan blijven (ik neem dan mijn woorden terug of word juist emotioneel)
maandag 16 september 2019 16:21
Zoiets is inderdaad wel een goede reactie. Maar dat vind ik moeilijk om op het moment zelf te bedenken (meestal een uur later bedenk ik dat). Ik heb op het moment zelf meestal ook niet eens door dat ik niet eerlijk ben, pas achteraf. Hoe heb jij dat soort dingen leren zeggen? Of heb je daar nooit moeite mee gehad?Rooss4.0 schreef: ↑16-09-2019 15:04Nu vind ik een vraag als "ben ik dominant?" een beetje een gekke want in wezen geeft je vriendin het antwoord zelf al. Maar als ik het lastig zou vinden daarop te antwoorden zou ik iets zeggen in de trant van "mooie vraag, ga ik even over nadenken, kom ik zo op terug". Dan heb je even de tijd om erover na te denken en een antwoord te formuleren.
De kunst is natuurlijk wel om eerlijkheid een beetje mild en met humor te brengen. Ik had gezegd: "ja, je bent een kutwijf maar wel een hele leuke". Maar goed, dat is my way. Mensen kennen me, ik neem zelden een blad voor de mond.
maandag 16 september 2019 16:23
De meeste mensen waarderen eerlijkheid juist. Voor jezelf opkomen en je eigen grenzen kunnen bepalen, aangeven en bewaken is een aantrekkelijke eigenschap. Als iemand jou daarom afwijst is diegene jouw vriendschap niet waard, dan staat er een te groot ego in de weg 
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
maandag 16 september 2019 16:31
Dat is wel een goede. Hebben jullie nog tips hoe je dan eerlijk kan zijn? Een soort stappenplan ofzo, hahamcsteamy schreef: ↑16-09-2019 16:23De meeste mensen waarderen eerlijkheid juist. Voor jezelf opkomen en je eigen grenzen kunnen bepalen, aangeven en bewaken is een aantrekkelijke eigenschap. Als iemand jou daarom afwijst is diegene jouw vriendschap niet waard, dan staat er een te groot ego in de weg
maandag 16 september 2019 16:32
wollendekentje schreef: ↑16-09-2019 15:00Dat is een goede vraag. Ik wil graag eerlijker zijn omdat ik er achteraf vaak spijt van heb dat ik niet eerlijker ben geweest en een beetje met een rot gevoel zit, alsof ik niet mijn ware aard heb laten zien.
In welke situaties is dat? Alleen in privé-situaties zoals je dominante-vriendin-voorbeeld of altijd? En gaat het dan alleen om vragen die betrekking hebben op een persoon of (bijna) alle vragen waarbij naar jouw mening wordt gevraagd?
Je geeft in je OP aan dat je je mening/gedachten niet eerlijk uitspreekt, omdat je het niet durft. Weet je wat hier de oorzaak van is? Welke gedachten/gevoelens zitten hier bij jou achter? Waar ben je bang voor? Het lijkt me niet fijn om hierdoor het gevoel te hebben dat je niet jezelf bent.
Je hoeft niet altijd 100% eerlijk te zijn (leugentje om bestwil is hier al genoemd), maar het is wel fijn als je gewoon jezelf kunt en mag zijn. Ook van jezelf.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
maandag 16 september 2019 16:34
maandag 16 september 2019 16:38
Ja eigenlijk heb ik het altijd. Waar ik bang voor ben:plumplum schreef: ↑16-09-2019 16:32In welke situaties is dat? Alleen in privé-situaties zoals je dominante-vriendin-voorbeeld of altijd? En gaat het dan alleen om vragen die betrekking hebben op een persoon of (bijna) alle vragen waarbij naar jouw mening wordt gevraagd?
Je geeft in je OP aan dat je je mening/gedachten niet eerlijk uitspreekt, omdat je het niet durft. Weet je wat hier de oorzaak van is? Welke gedachten/gevoelens zitten hier bij jou achter? Waar ben je bang voor? Het lijkt me niet fijn om hierdoor het gevoel te hebben dat je niet jezelf bent.
Je hoeft niet altijd 100% eerlijk te zijn (leugentje om bestwil is hier al genoemd), maar het is wel fijn als je gewoon jezelf kunt en mag zijn. Ook van jezelf.
Vrienden: Ik denk dat ik vooral bang ben voor afwijzing. Ik ben niet zo’n assertief persoon dus als ik opeens heel eerlijk ben, ben ik bang dat niet van mij verwachten en dan liever geen vrienden meer willen zijn.
Bij mijn familie vind ik het ook eng, dan ben ik vooral bang dat als ik ergens eerlijk over ben (bijvoorbeeld als mijn zus me met een opmerking heeft gekwetst en ik daar dan wat zou zeggen) en zij een weerwoord geven, dat ik dan niet goed bij mijn standpunt kan blijven (ik neem dan mijn woorden terug of word juist emotioneel)
Bij collega’s dat de samenwerking raar wordt. Ik heb bijvoorbeeld 1 collega die min of meer soms zegt wat ik moet doen, terwijl hij niet mijn leidinggevende is ofzo. Maar ik durf niet goed te zeggen dat ik zelf wil bepalen wat ik doe, omdat ik bang ben dat hij het verkeerd opvat en dat de samenwerking dan vervelend wordt (we moeten erg veel samenwerken en ik heb hem ook ‘nodig’ voor sommige werkzaamheden)
maandag 16 september 2019 16:46
Vroeger was ik over-assertief en daar maakte ik ook geen vrienden mee, ik wilde juist mild zijn en dat is grotendeels best gelukt. Ik had dus het andersommetje van wat jij hebt. Dat over-assertieve kwam ook voort uit onzekerheid, ik pakte altijd de wapens op. Wat ouder worden en werken aan zelfverzekerdheid heeft me de balans doen vinden.
Ik denk dat je best wel een punt hebt als je zegt dat jouw omgeving je assertiviteit niet gewend is, men denkt (en vindt dus ook) dat ze alles tegen jou mogen zeggen zonder dat dat consequenties heeft.
Zou je dit kunnen oefenen bij je familie? (lekker veilig en onvoorwaardelijk) en het ook tegen ze zeggen? Vertel ze gewoon dat je wat assertiever wil worden en vraag daar hulp bij. Veel mensen gaan compleet de andere kant op en bijten alleen nog maar van zich af, dan is de balans zoek. Hou het mild en bij jezelf, dus niet "jij doet stom" maar "jij zegt dat en dat en dat vind ik kwetsend".
En eeeh, waarom zou je geen assertiviteitscursus doen? Dan leer je je grenzen afbakenen én dat op een goede, constructieve manier melden.
Ik denk dat je best wel een punt hebt als je zegt dat jouw omgeving je assertiviteit niet gewend is, men denkt (en vindt dus ook) dat ze alles tegen jou mogen zeggen zonder dat dat consequenties heeft.
Zou je dit kunnen oefenen bij je familie? (lekker veilig en onvoorwaardelijk) en het ook tegen ze zeggen? Vertel ze gewoon dat je wat assertiever wil worden en vraag daar hulp bij. Veel mensen gaan compleet de andere kant op en bijten alleen nog maar van zich af, dan is de balans zoek. Hou het mild en bij jezelf, dus niet "jij doet stom" maar "jij zegt dat en dat en dat vind ik kwetsend".
En eeeh, waarom zou je geen assertiviteitscursus doen? Dan leer je je grenzen afbakenen én dat op een goede, constructieve manier melden.
...
maandag 16 september 2019 16:53
wollendekentje schreef: ↑16-09-2019 16:34Eigenlijk zou ik het liefst “eerlijk zijn” in kleine (dagelijkse)doelen willen opdelen. Maar ik weet niet goed hoe.
Want ik merk dat in 1 keer eerlijk zijn tegen alles en iedereen gewoon een te groot doel is, maar ik weet niet waar ik moet beginnen.
Ik zou beginnen met eerlijker zijn tegen mensen bij wie je dat niet zo spannend vind. En dat dan langzaam opbouwen naar steeds meer situaties
Je zou ook kunnen oefenen door vaker op ongevraagde momenten je mening te geven over dingen. Om eraan te wennen.
maandag 16 september 2019 17:11
Rooss4.0 schreef: ↑16-09-2019 16:46Vroeger was ik over-assertief en daar maakte ik ook geen vrienden mee, ik wilde juist mild zijn en dat is grotendeels best gelukt. Ik had dus het andersommetje van wat jij hebt. Dat over-assertieve kwam ook voort uit onzekerheid, ik pakte altijd de wapens op. Wat ouder worden en werken aan zelfverzekerdheid heeft me de balans doen vinden.
Ik denk dat je best wel een punt hebt als je zegt dat jouw omgeving je assertiviteit niet gewend is, men denkt (en vindt dus ook) dat ze alles tegen jou mogen zeggen zonder dat dat consequenties heeft.
Zou je dit kunnen oefenen bij je familie? (lekker veilig en onvoorwaardelijk) en het ook tegen ze zeggen? Vertel ze gewoon dat je wat assertiever wil worden en vraag daar hulp bij. Veel mensen gaan compleet de andere kant op en bijten alleen nog maar van zich af, dan is de balans zoek. Hou het mild en bij jezelf, dus niet "jij doet stom" maar "jij zegt dat en dat en dat vind ik kwetsend".
En eeeh, waarom zou je geen assertiviteitscursus doen? Dan leer je je grenzen afbakenen én dat op een goede, constructieve manier melden.
Dit is denk ik een goed bruikbaar advies. Het voordeel van een assertiviteitscursus lijkt me dat je niet zelf de oplossing hoeft te verzinnen en dat je kunt oefenen met en leren van mensen die tegen hetzelfde aanlopen.
Daarbij zou ik als tip meegeven om het voor de 'echte wereld' inderdaad te communiceren als assertiever worden i.p.v. eerlijker worden. Ik begrijp dat dat voor jou zo voelt en dat je daarom hier schrijft dat je graag eerlijker wilt zijn, maar sommige mensen kunnen dat misschien (onbewust) verkeerd interpreteren en invullen dat je nu oneerlijk bent. En dat is niet zo. Hier op het forum kun je gewoon lekker schrijven wat je wilt en hoe het in je op komt
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
maandag 16 september 2019 17:26
snorriemorrie schreef: ↑16-09-2019 16:53Ik zou beginnen met eerlijker zijn tegen mensen bij wie je dat niet zo spannend vind. En dat dan langzaam opbouwen naar steeds meer situaties
Je zou ook kunnen oefenen door vaker op ongevraagde momenten je mening te geven over dingen. Om eraan te wennen.
Dat laatste vind ik persoonlijk weer het andere uiterste. Het is niet noodzakelijk om ongevraagd je mening over allerlei dingen uit te gaan spreken. Ik kan het in ieder geval niet waarderen als mensen te pas en te onpas hun mening bij mij deponeren.
"You are not entitled to your opinion. You are entitled to your informed opinion. No one is entitled to be ignorant."
maandag 16 september 2019 17:48
Het zijn de gedachten erover die het niet makkelijk maken. Dan komt er angst naar boven van ik durf het niet te zeggen. Als het een snaar raakt dan hoop ik dat het de goeie is.
Dat je die angst loslaat. Het is toch niet erg om een vriendin te zeggen dat ze dominant overkomt. Wat kan je dan gebeuren?
Daar ben je vriendinnen voor?
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
maandag 16 september 2019 17:54
Moet je natuurlijk ook niet de hele dag en elke dag bij dezelfde persoon doen he?
Gewoon om af en toe te oefenen
