Kinderen
alle pijlers
Zusje raakt waarschijnlijk haar dochter kwijt...
dinsdag 17 oktober 2017 05:28
Mijn zusje (of eigenlijk halfzusje) zit momenteel in een psychologische crisis,
waardoor ze waarschijnlijk haar dochter van 3 kwijt raakt.
Mijn zusje heeft in het verleden de stempel borderline gekregen van een psychiater.
En slikte ook medicijnen daarvoor...Misschien creëert dat een beter plaatje bij jullie...
Mijn zusje ging naar verschillende kerken, uiteindelijk vond ze een nieuwe kerk
waar het zo goed ging, dat ze zichzelf opnieuw liet dopen, en waarbij ze een cursus
ging volgen. Precies weet ik niet hoe de cursus heet, maar het zou gaan over hoe
ze met emoties om kon gaan.
Ze zou genezen zijn van borderline, was heel veel afgevallen, ze draafde daar een
beetje in door vertelde ze me, maar zou naar de dokter gaan om een verwijzing naar
een diëtist aan te vragen. Niets aan de hand, ...dacht ik!
Ik zou op haar dochter passen als ze naar haar cursus toe was. Ze wilde ook dat ik
een goede band met haar dochter kreeg. Zo gezegd, zo gedaan!
Mijn vriend en ik zijn met dat meisje overal naar toe geweest! (wel in de buurt hier,
want een middag is zo om! (Speeltuin, Kermis, Overdekte speeltuin, naar de stad,
Weer naar de kermis, naar de Mc Donalds, Naar mijn huis, bij hun thuis, geschilderd
samen, enz...Mijn vriend ging niet altijd mee, want moest soms werken.
Echt heel veel plezier gehad! Ik ben zielsveel van dat meisje gaan
houden, en zij van ons! Als ik kwam stond ze te springen boven aan de trap, zo blij!!
Altijd een patatje met tomaten ketchup eten (die at ze helemaal op )
Dit was elke zaterdag! tot een uur of 6 s' avonds... Ik bleef meestal wat langer
omdat mijn zusje dat op prijs stelde!Kon zij ook even haar ei kwijt, want het was
wel een zware cursus...Mijn vriend kreeg in de periode dat ik op haar dochter mocht
passen, een beroerte waardoor hij geen auto meer mocht rijden, daarbij was hij
ontzettend moe, emotioneel en kon moeilijk praten...
Dus de laatste paar keer ging ik alleen op mijn nichtje passen! Maakte niets uit,
wij vermaakte ons wel!
Uiteindelijk blijkt dat ze die cursus beter niet had kunnen doen, ze vroeg aan mij
of ik nog dingen wist die vroeger waren gebeurd... Ze zou dingen moeten oprakelen
uit haar verleden om ze te kunnen verwerken en voorgoed achter zich kon laten.
Ik zei haar dat ik daar niet aan mee ging werken, omdat ik graag vooruit leef!
en niet achteruit! Helemaal toen ze zei dat ze het niet meer kon herinneren!
Waarom zou je iets uit je verleden op gaan rakelen wat je je niet eens meer kan
herinneren? ... "Jij snapt er ook niets van", zei ze, ...ze wou naar bed, want was
moe! Oke, zei ik, en ben gegaan, no big deal, toch?
Tot ik op vrijdag een bericht kreeg dat ze voorlopig niet thuis was! ... dus ik stuurde
terug: waar ben je dan? waarop ik een naam kreeg die ik dan maar even moest
Googlen! Het bleek een naam van een kliniek te zijn... voor mensen die in een
psychologische crisis zaten...
Dus ik stuurde haar: en je dochter? Die zat dus bij een vrouw die ze op haar cursus
had leren kennen, ...dat voelde echt als en steek in mijn rug!
Ik vroeg haar of ze bezoek mocht hebben en of ik haar dochter op mocht zoeken bij
die vrouw die ze had leren kennen op haar cursus...
Ze zou dat even voor me vragen... dit was 13 Juli j.l. op 16 Juli vroeg ik haar of ze
zeker was of haar dochter in goede handen was, omdat ik een naar onderbuik
gevoel kreeg als ik aan mijn nichtje dacht?!... maar ze wist het heel zeker! Ze vertelde
me ook, dat de situatie nu zo was, dat ze zelf niet wist wat ze ermee aan moest...
Toen kreeg ik nog een bericht dat ze mijn telefoonnummer had doorgegeven
aan haar pastor... Die vandaag de dag nog steeds niet gebeld heeft!
We zijn haar nog 2 keer op wezen zoeken in de kliniek... waarop ze me een app
stuurt waarin ze schrijft: Ik vond het bezoek heel apart... ik weet het niet het lijkt
wel alsof er van alles gaande is, maar ze begrijpt het allemaal niet zo goed...
Ik stuurde haar terug: Je was ook erg afwezig, dat zijn de medicijnen die je
waarschijnlijk hebt toegediend gekregen (dit was op 22 Juli 2017)
23 Juli kreeg ik een bericht van haar waarin ze schrijft: Ik had gister contact met
het gezin waar mijn dochter nu zit, maar zij geeft aan dat contact nu ff niet kan met
haar! Zij heeft nu even de tijd nodig om zelf beter te worden...
Ik schrijf haar: (...) het valt voor mij niet mee om jou te helpen, wat heb je met je
dochter gedaan? Ik roep al vanaf het begin dat het niet goed gaat, elke keer draai
je er omheen! Het plaatje wat ik heb klopt niet, ik zie alles altijd in plaatjes voor me
... Hier valt geen plaatje van te maken... Dus weet ik uit ervaring dat er iets goed
mis is! Bij de vrouw die haar dochter opving heb ik echt een zwaar tegenzin gevoel...
er klopt iets niet! Het is mijn taak niet om te helpen kreeg ik als antwoord!
Ik antwoordde: het is mijn plicht! Ik ga voor jullie door het vuur als het moet!
Dat wist ze wel, en ik moest er maar op vertrouwen dat het uiteindelijk goed gaat
komen! Uiteindelijk gaat deze discussie door met tussenpozen van soms 2 dagen
tot de radiostilte op 10 augustus...
Wij telkens berichten sturen over hoe het nu met haar gaat... Geen antwoord...
We hebben de stoute schoenen aangetrokken en zijn gewoon naar de vrouw
toegegaan waar mijn nichtje zou zijn, mijn nichtje was even aan het spelen bij een
straatgenootje en we hebben best een goed gesprek gehad...
Ze heeft me ervan overtuigd dat mijn zusje anders haar dochter was kwijtgeraakt
als zij haar niet onder haar hoede had genomen, ze willen haar echt niet afpakken!
Maar mijn zusje zou in een psychose zitten... ze zou gestopt zijn met haar
medicijnen die zorgen dat ze niet in een psychose raakt! Omdat dit de boosdoener
was van haar overgewicht! Ze at niet meer en heeft de hele boel kort en klein
geslagen bij haar thuis! Mijn nichtje moest maar voor zichzelf zorgen, met crackers
en chips! Het heeft 3 weken geduurd tot haar stoelgang weer een beetje normaal
was! Ze wilde alleen nog maar chips eten en patat! Ineens vallen alle puzzelstukjes
op zijn plaats, ze draafde door in het lijnen, maar zou hulp gaan zoeken ( gestopt
medicijnen) En mijn nichtje die haar patatje ketchup helemaal op at! dat had ik nog
nooit meegemaakt... nu snap ik waarom, het arme meisje!
Dat mijn zusje haar telefoon kapot gegooit had, toen ze kreeg te horen dat ze haar
dochter voorlopig niet te zien kreeg! Omdat ze een flinke beschadiging opgelopen
had, en de kinderbescherming zich er inmiddels mee is gaan bemoeien...
We hebben telefoonnummers uitgewisseld en ze zou me op de hoogte houden!
Op 16 augustus krijg ik ineens een bericht: Ik ben weer thuis! Het gaat weer redelijk
hoe gaat het met jullie? Ik denk whaaaat? Dus ik reageer meteen met: Oke... Als je
visite wil of iemand die met je meegaat boodschappen doen? Laat het me maar
weten, goed?
Waarop ik 3 smileys krijg en ja is goed, als je me daarmee kunt helpen!
Daarna volledige stilte... ik berichtjes gestuurd, gebeld, aan de deur geweest...
Ik aan de vrouw waar haar dochter zou zitten nog een paar berichtjes gestuurd,
Dat ik op vakantie zou gaan en ik mijn nichtje graag nog zou willen zien voor ik weg
ga, ook geen enkele response! Tot ik van de week (14 oktober) voor de zoveelste
keer aan de deur ben gegaan en ik door haar buurvrouw ben aangesproken...
Die mij even vertelde wat er echt aan de hand was! Haar dochter zou geadopteerd
worden, had een man van jeugdzorg tegen haar gezegd...
Ik ben met haar mee gegaan naar boven, waar mijn zusje ook woont, en zag dat
er een houten plaat voor haar voordeur is gespijkerd...
Schijnt dat ze door 8 man politie uit haar huis is gehaald, en met de ambulance is
afgevoerd...
Ik ben op hoge poten samen met mijn vriend naar haar toegegaan...
Ze zou me immers op de hoogte houden...
Waarop ze zei dat mijn zusje gewoon hier in deze stad zou zitten....
Ze zou de volgende dag een berichtje sturen omdat ze een gesprek zou hebben
waar zij bij zou zijn! ze zou me laten weten hoe het met haar ging en of ze visite
zou mogen of niet....
S 'avonds te laat kreeg ik een berichtje dat ik beter niet kon gaan! Want ze praat
tegen niemand en heeft zich terug getrokken op haar kamer...
Ik Heb dat bericht niet afgewacht en ben gewoon gegaan bedacht me dat
(tussen 19:00uur en 20:00uur bezoekuur was) ik hoor daar wel of het wel of niet
mag! Blijk ik niets eens op een contactpersonen lijst te staan!? Ze zegt zelf dat ze
geen familie heeft...) Ik ben haar enige familie die ze hier heeft, en haar dochter dan
Nog een halfzus die 100km verderop woont waar ze geen contact mee heeft! En mijn
schizofrene broertje die in een pleeggezin zit waarmee we nooit contact krijgen, alleen
contact mijn zijn pleegouders! Staat wel op de lijst!
Het raarste is dat mijn moeder die 2 jaar geleden gestorven is aan de gevolgen van
longkanker wel op die lijst staat... ik voel me voorbij gelopen....
Waar is die vrouw in godsnaam mee bezig?
Ik heb dat nare onderbuikgevoel niet voor niets bij haar...
Ze is met iets bezig, de deur van mijn zusje is dichtgetimmerd, en zij heeft contact
opgenomen met de wijkagent, omdat zo zogenaamd wil opruimen?
En zij zou de sleutel krijgen zodra er een nieuwe deur in zit... Waarom?
Mijn zusje heeft alleen mij een sleutelbos gegeven, voor als er iets was...
Daarvan heb ik de sleutel om het portiek binnen te komen aan een vriendin van
haar moeten geven, zodat zij in ieder geval naar binnen kon als ze haar kwam
ophalen, i.p.v. buiten in de kou te moeten wachten tot mijn zusje een keer naar
beneden kwam... Ze was er toch altijd als ik kwam... en kwam pas terug met haar
dochter als zij terug was! Dus nooit problemen mee gehad...
Ja... nu wel... Ik leeg mijn zusjes brievenbus nu, Want die vrouw kan er niet meer bij....
Die had eerst mijn zusjes sleutelbos, terwijl mijn zusje mij had gevraagd haar postbus
leeg te maken, ging zij er de hele tijd heen! Nu krijgt mijn zusje allemaal brieven van STMR
over dat haar dochter moet worden ingeënt! Morgen ga ik daar ff naar toe, om uit
te leggen dat mijn zusje en dochter daar (tijdelijk) niet meer wonen!
Maar die vrouw wil zo graag opruimen!? En dat klopt gewoon niet, dat voel ik gewoon!
Ze antwoord mijn whatsappjes niet... of veel te laat... En ze beantwoord mijn vragen niet
Ze is gewoon tijd aan het rekken of iets!?
Mijn nichtje zit ook niet bij haar, maar bij de vrouw die de cursus gaf! volgens mij is zij
mijn zusjes pastor! Lijkt me logisch dat haar 1ste contactpersoon in contact is met
haar dochter!
Zij staat namelijk op de 1ste plaats als het gaat om contactpersonen en de vrouw
met wie ik de hele tijd contact probeer te zoeken staat op nr 2
op nr 3 mijn overleden moeder
en op nr 4 mijn schizofrene broertje, vandaag hoorde ik van een meisje dat er iemand
geprobeerd had zelfmoord te plegen! Toen dacht ik ineens: stel dat dat mijn zusje
was geweest, had ik het nooit geweten! ik ben niet de gene die ze gaan inlichten
ik ben namelijk geen contactpersoon!
Ook niet haar beste vriendin ( mijn nichtje noemt haar zelfs oma)
(...)
Stuur de vrouw die mijn nichtje op zou vangen allemaal appjes die ze wel leest
maar niet beantwoord, tot gister!
Nadat ik haar 12 oktober vroeg: of zij wou regelen dat ik mijn nichtje op mocht zoeken
en dat de vrouw tegen wie mijn nichtje "oma" zegt en haar dochter ook ontzettend
missen, dat ze er veel verdriet van hebben... dat we begrijpen dat mijn nichtje
rust moet hebben om te kunnen wennen aan haar nieuwe omgeving enzo
Maar 1 x in de week dat 1 van ons haar opzoekt, De ene week mijn vriend en ik,
de week daarna de oma met haar dochter... Om mijn nichtjes familie in stand te houden
leek mij reeël... Met oog op wat er in het wetboek staat daarover...
iets van dat ze familiebanden bij de kinderbescherming juist stimuleren...
Maar niets meer gehoord, stuurde ze ineens gisteren een kopie van mijn berichtje naar
mij terug!? Heel snel daarna sorry ik wilde je appen, maar drukte op het verkeerde knopje,
vandaar jou berichtje weer terug! Maar laat je zusje maar met rust... wij krijgen ook geen
contact meer...
Helemaal geen antwoord op wat ik vraag!?
Nu ik dit verhaal getypt heb beginnen de puzzelstukjes langzaamaan in elkaar te vallen
Maar ben er nog niet helemaal uit...
Ik kan er niet van slapen gewoon!
Straks ga ik na STMR en daarna ga ik naar haar toe... of in ieder geval haar begeleiders
Want wil de waarheid weten! In ieder geval een adres waar mijn nichtje is!
Naar wie kan ik nog meer? Ik ben bang om mijn zusje en nichtje kwijt te raken
Sorry ik behoorlijk overstuur hiervan!
waardoor ze waarschijnlijk haar dochter van 3 kwijt raakt.
Mijn zusje heeft in het verleden de stempel borderline gekregen van een psychiater.
En slikte ook medicijnen daarvoor...Misschien creëert dat een beter plaatje bij jullie...
Mijn zusje ging naar verschillende kerken, uiteindelijk vond ze een nieuwe kerk
waar het zo goed ging, dat ze zichzelf opnieuw liet dopen, en waarbij ze een cursus
ging volgen. Precies weet ik niet hoe de cursus heet, maar het zou gaan over hoe
ze met emoties om kon gaan.
Ze zou genezen zijn van borderline, was heel veel afgevallen, ze draafde daar een
beetje in door vertelde ze me, maar zou naar de dokter gaan om een verwijzing naar
een diëtist aan te vragen. Niets aan de hand, ...dacht ik!
Ik zou op haar dochter passen als ze naar haar cursus toe was. Ze wilde ook dat ik
een goede band met haar dochter kreeg. Zo gezegd, zo gedaan!
Mijn vriend en ik zijn met dat meisje overal naar toe geweest! (wel in de buurt hier,
want een middag is zo om! (Speeltuin, Kermis, Overdekte speeltuin, naar de stad,
Weer naar de kermis, naar de Mc Donalds, Naar mijn huis, bij hun thuis, geschilderd
samen, enz...Mijn vriend ging niet altijd mee, want moest soms werken.
Echt heel veel plezier gehad! Ik ben zielsveel van dat meisje gaan
houden, en zij van ons! Als ik kwam stond ze te springen boven aan de trap, zo blij!!
Altijd een patatje met tomaten ketchup eten (die at ze helemaal op )
Dit was elke zaterdag! tot een uur of 6 s' avonds... Ik bleef meestal wat langer
omdat mijn zusje dat op prijs stelde!Kon zij ook even haar ei kwijt, want het was
wel een zware cursus...Mijn vriend kreeg in de periode dat ik op haar dochter mocht
passen, een beroerte waardoor hij geen auto meer mocht rijden, daarbij was hij
ontzettend moe, emotioneel en kon moeilijk praten...
Dus de laatste paar keer ging ik alleen op mijn nichtje passen! Maakte niets uit,
wij vermaakte ons wel!
Uiteindelijk blijkt dat ze die cursus beter niet had kunnen doen, ze vroeg aan mij
of ik nog dingen wist die vroeger waren gebeurd... Ze zou dingen moeten oprakelen
uit haar verleden om ze te kunnen verwerken en voorgoed achter zich kon laten.
Ik zei haar dat ik daar niet aan mee ging werken, omdat ik graag vooruit leef!
en niet achteruit! Helemaal toen ze zei dat ze het niet meer kon herinneren!
Waarom zou je iets uit je verleden op gaan rakelen wat je je niet eens meer kan
herinneren? ... "Jij snapt er ook niets van", zei ze, ...ze wou naar bed, want was
moe! Oke, zei ik, en ben gegaan, no big deal, toch?
Tot ik op vrijdag een bericht kreeg dat ze voorlopig niet thuis was! ... dus ik stuurde
terug: waar ben je dan? waarop ik een naam kreeg die ik dan maar even moest
Googlen! Het bleek een naam van een kliniek te zijn... voor mensen die in een
psychologische crisis zaten...
Dus ik stuurde haar: en je dochter? Die zat dus bij een vrouw die ze op haar cursus
had leren kennen, ...dat voelde echt als en steek in mijn rug!
Ik vroeg haar of ze bezoek mocht hebben en of ik haar dochter op mocht zoeken bij
die vrouw die ze had leren kennen op haar cursus...
Ze zou dat even voor me vragen... dit was 13 Juli j.l. op 16 Juli vroeg ik haar of ze
zeker was of haar dochter in goede handen was, omdat ik een naar onderbuik
gevoel kreeg als ik aan mijn nichtje dacht?!... maar ze wist het heel zeker! Ze vertelde
me ook, dat de situatie nu zo was, dat ze zelf niet wist wat ze ermee aan moest...
Toen kreeg ik nog een bericht dat ze mijn telefoonnummer had doorgegeven
aan haar pastor... Die vandaag de dag nog steeds niet gebeld heeft!
We zijn haar nog 2 keer op wezen zoeken in de kliniek... waarop ze me een app
stuurt waarin ze schrijft: Ik vond het bezoek heel apart... ik weet het niet het lijkt
wel alsof er van alles gaande is, maar ze begrijpt het allemaal niet zo goed...
Ik stuurde haar terug: Je was ook erg afwezig, dat zijn de medicijnen die je
waarschijnlijk hebt toegediend gekregen (dit was op 22 Juli 2017)
23 Juli kreeg ik een bericht van haar waarin ze schrijft: Ik had gister contact met
het gezin waar mijn dochter nu zit, maar zij geeft aan dat contact nu ff niet kan met
haar! Zij heeft nu even de tijd nodig om zelf beter te worden...
Ik schrijf haar: (...) het valt voor mij niet mee om jou te helpen, wat heb je met je
dochter gedaan? Ik roep al vanaf het begin dat het niet goed gaat, elke keer draai
je er omheen! Het plaatje wat ik heb klopt niet, ik zie alles altijd in plaatjes voor me
... Hier valt geen plaatje van te maken... Dus weet ik uit ervaring dat er iets goed
mis is! Bij de vrouw die haar dochter opving heb ik echt een zwaar tegenzin gevoel...
er klopt iets niet! Het is mijn taak niet om te helpen kreeg ik als antwoord!
Ik antwoordde: het is mijn plicht! Ik ga voor jullie door het vuur als het moet!
Dat wist ze wel, en ik moest er maar op vertrouwen dat het uiteindelijk goed gaat
komen! Uiteindelijk gaat deze discussie door met tussenpozen van soms 2 dagen
tot de radiostilte op 10 augustus...
Wij telkens berichten sturen over hoe het nu met haar gaat... Geen antwoord...
We hebben de stoute schoenen aangetrokken en zijn gewoon naar de vrouw
toegegaan waar mijn nichtje zou zijn, mijn nichtje was even aan het spelen bij een
straatgenootje en we hebben best een goed gesprek gehad...
Ze heeft me ervan overtuigd dat mijn zusje anders haar dochter was kwijtgeraakt
als zij haar niet onder haar hoede had genomen, ze willen haar echt niet afpakken!
Maar mijn zusje zou in een psychose zitten... ze zou gestopt zijn met haar
medicijnen die zorgen dat ze niet in een psychose raakt! Omdat dit de boosdoener
was van haar overgewicht! Ze at niet meer en heeft de hele boel kort en klein
geslagen bij haar thuis! Mijn nichtje moest maar voor zichzelf zorgen, met crackers
en chips! Het heeft 3 weken geduurd tot haar stoelgang weer een beetje normaal
was! Ze wilde alleen nog maar chips eten en patat! Ineens vallen alle puzzelstukjes
op zijn plaats, ze draafde door in het lijnen, maar zou hulp gaan zoeken ( gestopt
medicijnen) En mijn nichtje die haar patatje ketchup helemaal op at! dat had ik nog
nooit meegemaakt... nu snap ik waarom, het arme meisje!
Dat mijn zusje haar telefoon kapot gegooit had, toen ze kreeg te horen dat ze haar
dochter voorlopig niet te zien kreeg! Omdat ze een flinke beschadiging opgelopen
had, en de kinderbescherming zich er inmiddels mee is gaan bemoeien...
We hebben telefoonnummers uitgewisseld en ze zou me op de hoogte houden!
Op 16 augustus krijg ik ineens een bericht: Ik ben weer thuis! Het gaat weer redelijk
hoe gaat het met jullie? Ik denk whaaaat? Dus ik reageer meteen met: Oke... Als je
visite wil of iemand die met je meegaat boodschappen doen? Laat het me maar
weten, goed?
Waarop ik 3 smileys krijg en ja is goed, als je me daarmee kunt helpen!
Daarna volledige stilte... ik berichtjes gestuurd, gebeld, aan de deur geweest...
Ik aan de vrouw waar haar dochter zou zitten nog een paar berichtjes gestuurd,
Dat ik op vakantie zou gaan en ik mijn nichtje graag nog zou willen zien voor ik weg
ga, ook geen enkele response! Tot ik van de week (14 oktober) voor de zoveelste
keer aan de deur ben gegaan en ik door haar buurvrouw ben aangesproken...
Die mij even vertelde wat er echt aan de hand was! Haar dochter zou geadopteerd
worden, had een man van jeugdzorg tegen haar gezegd...
Ik ben met haar mee gegaan naar boven, waar mijn zusje ook woont, en zag dat
er een houten plaat voor haar voordeur is gespijkerd...
Schijnt dat ze door 8 man politie uit haar huis is gehaald, en met de ambulance is
afgevoerd...
Ik ben op hoge poten samen met mijn vriend naar haar toegegaan...
Ze zou me immers op de hoogte houden...
Waarop ze zei dat mijn zusje gewoon hier in deze stad zou zitten....
Ze zou de volgende dag een berichtje sturen omdat ze een gesprek zou hebben
waar zij bij zou zijn! ze zou me laten weten hoe het met haar ging en of ze visite
zou mogen of niet....
S 'avonds te laat kreeg ik een berichtje dat ik beter niet kon gaan! Want ze praat
tegen niemand en heeft zich terug getrokken op haar kamer...
Ik Heb dat bericht niet afgewacht en ben gewoon gegaan bedacht me dat
(tussen 19:00uur en 20:00uur bezoekuur was) ik hoor daar wel of het wel of niet
mag! Blijk ik niets eens op een contactpersonen lijst te staan!? Ze zegt zelf dat ze
geen familie heeft...) Ik ben haar enige familie die ze hier heeft, en haar dochter dan
Nog een halfzus die 100km verderop woont waar ze geen contact mee heeft! En mijn
schizofrene broertje die in een pleeggezin zit waarmee we nooit contact krijgen, alleen
contact mijn zijn pleegouders! Staat wel op de lijst!
Het raarste is dat mijn moeder die 2 jaar geleden gestorven is aan de gevolgen van
longkanker wel op die lijst staat... ik voel me voorbij gelopen....
Waar is die vrouw in godsnaam mee bezig?
Ik heb dat nare onderbuikgevoel niet voor niets bij haar...
Ze is met iets bezig, de deur van mijn zusje is dichtgetimmerd, en zij heeft contact
opgenomen met de wijkagent, omdat zo zogenaamd wil opruimen?
En zij zou de sleutel krijgen zodra er een nieuwe deur in zit... Waarom?
Mijn zusje heeft alleen mij een sleutelbos gegeven, voor als er iets was...
Daarvan heb ik de sleutel om het portiek binnen te komen aan een vriendin van
haar moeten geven, zodat zij in ieder geval naar binnen kon als ze haar kwam
ophalen, i.p.v. buiten in de kou te moeten wachten tot mijn zusje een keer naar
beneden kwam... Ze was er toch altijd als ik kwam... en kwam pas terug met haar
dochter als zij terug was! Dus nooit problemen mee gehad...
Ja... nu wel... Ik leeg mijn zusjes brievenbus nu, Want die vrouw kan er niet meer bij....
Die had eerst mijn zusjes sleutelbos, terwijl mijn zusje mij had gevraagd haar postbus
leeg te maken, ging zij er de hele tijd heen! Nu krijgt mijn zusje allemaal brieven van STMR
over dat haar dochter moet worden ingeënt! Morgen ga ik daar ff naar toe, om uit
te leggen dat mijn zusje en dochter daar (tijdelijk) niet meer wonen!
Maar die vrouw wil zo graag opruimen!? En dat klopt gewoon niet, dat voel ik gewoon!
Ze antwoord mijn whatsappjes niet... of veel te laat... En ze beantwoord mijn vragen niet
Ze is gewoon tijd aan het rekken of iets!?
Mijn nichtje zit ook niet bij haar, maar bij de vrouw die de cursus gaf! volgens mij is zij
mijn zusjes pastor! Lijkt me logisch dat haar 1ste contactpersoon in contact is met
haar dochter!
Zij staat namelijk op de 1ste plaats als het gaat om contactpersonen en de vrouw
met wie ik de hele tijd contact probeer te zoeken staat op nr 2
op nr 3 mijn overleden moeder
en op nr 4 mijn schizofrene broertje, vandaag hoorde ik van een meisje dat er iemand
geprobeerd had zelfmoord te plegen! Toen dacht ik ineens: stel dat dat mijn zusje
was geweest, had ik het nooit geweten! ik ben niet de gene die ze gaan inlichten
ik ben namelijk geen contactpersoon!
Ook niet haar beste vriendin ( mijn nichtje noemt haar zelfs oma)
(...)
Stuur de vrouw die mijn nichtje op zou vangen allemaal appjes die ze wel leest
maar niet beantwoord, tot gister!
Nadat ik haar 12 oktober vroeg: of zij wou regelen dat ik mijn nichtje op mocht zoeken
en dat de vrouw tegen wie mijn nichtje "oma" zegt en haar dochter ook ontzettend
missen, dat ze er veel verdriet van hebben... dat we begrijpen dat mijn nichtje
rust moet hebben om te kunnen wennen aan haar nieuwe omgeving enzo
Maar 1 x in de week dat 1 van ons haar opzoekt, De ene week mijn vriend en ik,
de week daarna de oma met haar dochter... Om mijn nichtjes familie in stand te houden
leek mij reeël... Met oog op wat er in het wetboek staat daarover...
iets van dat ze familiebanden bij de kinderbescherming juist stimuleren...
Maar niets meer gehoord, stuurde ze ineens gisteren een kopie van mijn berichtje naar
mij terug!? Heel snel daarna sorry ik wilde je appen, maar drukte op het verkeerde knopje,
vandaar jou berichtje weer terug! Maar laat je zusje maar met rust... wij krijgen ook geen
contact meer...
Helemaal geen antwoord op wat ik vraag!?
Nu ik dit verhaal getypt heb beginnen de puzzelstukjes langzaamaan in elkaar te vallen
Maar ben er nog niet helemaal uit...
Ik kan er niet van slapen gewoon!
Straks ga ik na STMR en daarna ga ik naar haar toe... of in ieder geval haar begeleiders
Want wil de waarheid weten! In ieder geval een adres waar mijn nichtje is!
Naar wie kan ik nog meer? Ik ben bang om mijn zusje en nichtje kwijt te raken
Sorry ik behoorlijk overstuur hiervan!
dinsdag 17 oktober 2017 06:17
Ik vond je moeilijk te volgen, maar zo te horen ben je dus buiten veel dingen gehouden door je zus terwijl hé zeker betrokken wil zijn bij de zorg over je nichtje.
Als je zus opgenomen is, in een kliniek, kun jij daar ook naar de verpleging bellen en zeggen dat je contact met haar wil en betrokken wil zijn bij de behandeling. Je zus moet toestemming geven, maar zo weten ze daar dat je in ieder geval bestaat en meestal stimuleren ze dit contact met familie wel. Als ze weer ontslagen wordt, zal je zus ook behandelaren hebben en deze kunnen jou er ook bij betrekken. Je kunt zelf ook een gesprek met de behandelaren in de kliniek of als ze weer vrij is met behandelaren buiten de kliniek aanvragen. Als je zus dat niet wil, kan dat nog steeds tegen haar zin, maar dan kunnen ze alleen luisteren naar je verhaal. Helpt ook al en ze weten dat je bestaat.
Maar: Hier moet je zelf actief achteraan! Als je niet weet hoe je het aan moet pakken, ga naar je eigen huisarts of bel de huisarts van je zus of ze je erbij kunnen helpen.
Zelfde gaat op voor je nichtje en contact met haar houden. Ga er actief achteraan bij veilig thuis, liefst met hulp van een maatschappelijk werkster (via je huisarts) oid als je zelf niet weet waar je moet aankloppen. Blijf betrokken. Je zus kun je hierin niet goed vertrouwen, dus je moet meer mensen en instanties leren kennen die met je nichtje van doen hebben en jou op de hoogte willen houden.
Je moet even de weg uitvinden hoe, maar die is er zeker wel.
Als je zus opgenomen is, in een kliniek, kun jij daar ook naar de verpleging bellen en zeggen dat je contact met haar wil en betrokken wil zijn bij de behandeling. Je zus moet toestemming geven, maar zo weten ze daar dat je in ieder geval bestaat en meestal stimuleren ze dit contact met familie wel. Als ze weer ontslagen wordt, zal je zus ook behandelaren hebben en deze kunnen jou er ook bij betrekken. Je kunt zelf ook een gesprek met de behandelaren in de kliniek of als ze weer vrij is met behandelaren buiten de kliniek aanvragen. Als je zus dat niet wil, kan dat nog steeds tegen haar zin, maar dan kunnen ze alleen luisteren naar je verhaal. Helpt ook al en ze weten dat je bestaat.
Maar: Hier moet je zelf actief achteraan! Als je niet weet hoe je het aan moet pakken, ga naar je eigen huisarts of bel de huisarts van je zus of ze je erbij kunnen helpen.
Zelfde gaat op voor je nichtje en contact met haar houden. Ga er actief achteraan bij veilig thuis, liefst met hulp van een maatschappelijk werkster (via je huisarts) oid als je zelf niet weet waar je moet aankloppen. Blijf betrokken. Je zus kun je hierin niet goed vertrouwen, dus je moet meer mensen en instanties leren kennen die met je nichtje van doen hebben en jou op de hoogte willen houden.
Je moet even de weg uitvinden hoe, maar die is er zeker wel.
anoniem_353578 wijzigde dit bericht op 17-10-2017 06:59
0.57% gewijzigd
dinsdag 17 oktober 2017 06:55
Ik kan werkelijk geen touw vast knopen aan dit verhaal. Ben jezelf ook in de war?
Wanneer het kind van mijn zusje bij een vreemde zou zijn (of een sekte) dan deed ik direct melding bij politie of de kinderbescherming. Ik zou in ieder geval niet oeverloos heen en weer appen met iemand die psychisch niet in orde is.
Op deze manier had je de waarheid misschien al ontdekt en had je je als familie kunnen aanbieden om (tijdelijk ) zorg op je te nemen mocht daartoe de mogelijkheid aanwezig zijn.
Ook de behandelaar of huisarts van je zus had je eventueel kunnen benaderen.
Wanneer het kind van mijn zusje bij een vreemde zou zijn (of een sekte) dan deed ik direct melding bij politie of de kinderbescherming. Ik zou in ieder geval niet oeverloos heen en weer appen met iemand die psychisch niet in orde is.
Op deze manier had je de waarheid misschien al ontdekt en had je je als familie kunnen aanbieden om (tijdelijk ) zorg op je te nemen mocht daartoe de mogelijkheid aanwezig zijn.
Ook de behandelaar of huisarts van je zus had je eventueel kunnen benaderen.
viva-amber wijzigde dit bericht op 17-10-2017 07:00
28.94% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 17 oktober 2017 07:58
Ik begrijp niet dat je je zo afwachtend opstelt.Dit is al maanden aan de gang.Ga contact opnemen met alle betrokken instanties en probeer om je nichtje in huis te krijgen of een wekelijkse bezoekregeling op papier te laten zetten.Als je dat niet doet blijft ze zitten waar ze zit omdat ze daar gewend is en het daar prima lijkt te gaan.
Echt vandaag alle betrokken instanties bellen, dus ook de kinderbescherming.
Ik vind je post trouwens wel te herkenbaar.
Echt vandaag alle betrokken instanties bellen, dus ook de kinderbescherming.
Ik vind je post trouwens wel te herkenbaar.
dinsdag 17 oktober 2017 08:11
dinsdag 17 oktober 2017 08:12
dinsdag 17 oktober 2017 08:32
Een heel warrig verhaal en niet door te komen.
Je zus is dus opgenomen en de kinderbescherming heeft haar dochter ergens geplaatst? Dan zou jij als naaste familie ingelicht moeten zijn.
Als het kind ergens zit zonder dat er een instantie aan te pas kwam zou je die (veilig thuis) in kunnen schakelen.
Btw als jij het kind alleen maar patat laat eten snap ik wel een beetje waarom zus haar bij een ander gelaten heeft. Je vriend heeft een beroerte gehad en zoals je schrijft lijk jij me nou ook niet echt een gestructureerd type dat een kind kan huisvesten.
Je zus is dus opgenomen en de kinderbescherming heeft haar dochter ergens geplaatst? Dan zou jij als naaste familie ingelicht moeten zijn.
Als het kind ergens zit zonder dat er een instantie aan te pas kwam zou je die (veilig thuis) in kunnen schakelen.
Btw als jij het kind alleen maar patat laat eten snap ik wel een beetje waarom zus haar bij een ander gelaten heeft. Je vriend heeft een beroerte gehad en zoals je schrijft lijk jij me nou ook niet echt een gestructureerd type dat een kind kan huisvesten.
dinsdag 17 oktober 2017 08:35
dinsdag 17 oktober 2017 08:52
TO
Hoe oud ben je? Is er iemand in jouw omgeving die je hierbij kan helpen?
Als ik je verhaal goed begrijp heeft die pastor/vrouw bewust jouw zus bespeeld (waardoor ze met haar medicatie is gestopt, weer is opgenomen, etc.) en heeft zij op die manier kans gezien om jouw nichtje te adopteren. Klopt dat? Of bedoel je dat niet?
Volgens mij moet je voor jezelf (met hulp van een goede vriend/vriendin) in het kort op papier zetten wat er speelt. Desnoods gewoon in bulletpoints met waar nodig als bijlagen concrete toelichting/bewijzen.
Drie vragen. Hoe lang speelt dit? Adoptie is toch niet zo geregeld. Waar is de vader van jouw nichtje? Wanneer heb je haar voor het laatst gezien en waar was dat?
Hoe oud ben je? Is er iemand in jouw omgeving die je hierbij kan helpen?
Als ik je verhaal goed begrijp heeft die pastor/vrouw bewust jouw zus bespeeld (waardoor ze met haar medicatie is gestopt, weer is opgenomen, etc.) en heeft zij op die manier kans gezien om jouw nichtje te adopteren. Klopt dat? Of bedoel je dat niet?
Volgens mij moet je voor jezelf (met hulp van een goede vriend/vriendin) in het kort op papier zetten wat er speelt. Desnoods gewoon in bulletpoints met waar nodig als bijlagen concrete toelichting/bewijzen.
Drie vragen. Hoe lang speelt dit? Adoptie is toch niet zo geregeld. Waar is de vader van jouw nichtje? Wanneer heb je haar voor het laatst gezien en waar was dat?
dinsdag 17 oktober 2017 09:03
Als eerste maak contact met de jeugdbescherming en leg dit verhaal uit. Als zij er nog niet bij betrokken zijn dan moeten ze dit wel snel. Voor het welzijn van je nichtje is ots misschien juist nodig. Hoe lullig het ook is voor je zusje.
Daarna maak je een afspraak met de verpleging in de kliniek en leg je daar het verhaal neer. Desnoods vraag je of je de psych kunt spreken. Een beetje extra achtergrond informatie daar is niet verkeerd.
Je klinkt zelf nogal in de war trouwens. Je geeft enorm veel tekst met weinig echte informatie en hak op de tak. Gaat het verder wel goed met jou?
Daarna maak je een afspraak met de verpleging in de kliniek en leg je daar het verhaal neer. Desnoods vraag je of je de psych kunt spreken. Een beetje extra achtergrond informatie daar is niet verkeerd.
Je klinkt zelf nogal in de war trouwens. Je geeft enorm veel tekst met weinig echte informatie en hak op de tak. Gaat het verder wel goed met jou?
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
dinsdag 17 oktober 2017 09:09
Laat je adviseren door een familierechtadvocaat om te achterhalen wie het gezag over je nichtje heeft. En of en zo ja wanneer zij een voogd toegewezen heeft gekregen en wie dat is. Daar moeten rechtbankstukken van zijn.
Vraag om een curator als het nodig is. Vind bewijs dat die vrouw idd ook de pastor is en niet deugd (als dit idd zo is). Mogelijk heeft ze meer slachtoffers gemaakt. Laat je hierin adviseren. Als daar bewijs voor is kan het mogelijk weer ingetrokken worden door de rechter.
Bedenk wel eerst heel goed wat de feiten zijn, en wat niet. Je komt zelf ook wel warrig over. Heb je therapie? Ben je zelf stabiel? Wat is jouw eigen situatie?
Zelfs als je gelijk hebt, dan kom je nergens als je zelf een onduidelijk onsamenhangend verhaal hebt. Bedenk goed wat je zelf kan en/of waar familie/schoonfamilie/vrienden je bij kunnen helpen om te zorgen dat jouw nichtje de zorg en stabiele omgeving krijgt die ze nodig heeft.
Vraag om een curator als het nodig is. Vind bewijs dat die vrouw idd ook de pastor is en niet deugd (als dit idd zo is). Mogelijk heeft ze meer slachtoffers gemaakt. Laat je hierin adviseren. Als daar bewijs voor is kan het mogelijk weer ingetrokken worden door de rechter.
Bedenk wel eerst heel goed wat de feiten zijn, en wat niet. Je komt zelf ook wel warrig over. Heb je therapie? Ben je zelf stabiel? Wat is jouw eigen situatie?
Zelfs als je gelijk hebt, dan kom je nergens als je zelf een onduidelijk onsamenhangend verhaal hebt. Bedenk goed wat je zelf kan en/of waar familie/schoonfamilie/vrienden je bij kunnen helpen om te zorgen dat jouw nichtje de zorg en stabiele omgeving krijgt die ze nodig heeft.
dinsdag 17 oktober 2017 09:18
Maanbloemetje, we willen je graag helpen, maar je verhaal is erg uitgebreid, waardoor het lastig te begrijpen is. Klopt wat hieronder staat?
je zusje is een borderliner
zij heeft een jong dochtertje
je zusje is bij een kerk gegaan
je zusje is bij de kerk cursussen gaan volgen
je zusje is opgenomen in een psychiatrische instelling
het jonge dochtertje woont sinds die opname bij iemand van de kerk
sindsdien:
heb je moeizaam contact met je zusje
heb je moeizaam contact met de vrouw waar je nichtje woont
heb je je nichtje niet meer gezien
je maakt je ernstige zorgen
je zusje is een borderliner
zij heeft een jong dochtertje
je zusje is bij een kerk gegaan
je zusje is bij de kerk cursussen gaan volgen
je zusje is opgenomen in een psychiatrische instelling
het jonge dochtertje woont sinds die opname bij iemand van de kerk
sindsdien:
heb je moeizaam contact met je zusje
heb je moeizaam contact met de vrouw waar je nichtje woont
heb je je nichtje niet meer gezien
je maakt je ernstige zorgen
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
dinsdag 17 oktober 2017 09:23
Neem contact op met Veilig Thuis. Het telefoonnummer is 0800-2000, je kunt 24 uur per dag bellen. Nu dus!
Neem contact op met de kerk waar je zusje zat.
Neem contact op met de politie in je woonplaats.
neem contact op met de huisarts van je zusje en als je niet weet wie dat is, vertel het aan je eigen huisarts.
Vertel overal dat je zusje op -de datum- is opgenomen in een psychiatrische instelling en dat je je nichtje al niet gezien hebt sinds -de datum- en dat je je ernstige zorgen maakt. Je weet niet waar je nichtje is en maakt je zorgen over haar veiligheid. Vertel ook wat je wel weet en met wie je het laatst contact hebt gehad over je nichtje.
Neem contact op met de kerk waar je zusje zat.
Neem contact op met de politie in je woonplaats.
neem contact op met de huisarts van je zusje en als je niet weet wie dat is, vertel het aan je eigen huisarts.
Vertel overal dat je zusje op -de datum- is opgenomen in een psychiatrische instelling en dat je je nichtje al niet gezien hebt sinds -de datum- en dat je je ernstige zorgen maakt. Je weet niet waar je nichtje is en maakt je zorgen over haar veiligheid. Vertel ook wat je wel weet en met wie je het laatst contact hebt gehad over je nichtje.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
dinsdag 17 oktober 2017 13:10
Dit klopt inderdaad!ninanoname schreef: ↑17-10-2017 09:18Maanbloemetje, we willen je graag helpen, maar je verhaal is erg uitgebreid, waardoor het lastig te begrijpen is. Klopt wat hieronder staat?
je zusje is een borderliner
zij heeft een jong dochtertje
je zusje is bij een kerk gegaan
je zusje is bij de kerk cursussen gaan volgen
je zusje is opgenomen in een psychiatrische instelling
het jonge dochtertje woont sinds die opname bij iemand van de kerk
sindsdien:
heb je moeizaam contact met je zusje
heb je moeizaam contact met de vrouw waar je nichtje woont
heb je je nichtje niet meer gezien
je maakt je ernstige zorgen
