Kinderen
alle pijlers
Hoe leer je ze omgaan met schoolfrustraties?
woensdag 21 februari 2018 07:08
Goedemorgen
Ik vraag me af hoe andere ouders hiermee omgaan.
Ik leer mijn kinderen (10 en 8 jaar) bv om bij een conflict met elkaar met elkaar te praten en dat ieder van hen de kans krijgt om zijn zegje te doen zodat de ander (en ik/oma/opa/oppas/andere ouder als we er toevallig bij zijn) duidelijk weten wat de ander op zijn lever heeft en ze samen naar een oplossing kunnen zoeken.
Werkt tot nu toe prima, ieder doet zijn zegje, wordt iets verkeerd begrepen dan kan de ander nog eens verduidelijken wat hij of zij bedoeld en ze verzinnen samen vaak een oplossing waar ze zich beiden in kunnen vinden. Ik bemoei me ook totaal niet met hun compromis. Het is dan iets waar ze zich beiden jn kunnen vinden en alles is uitgeklaard.
Hoe anders is het op school bij conflicten : de juffen laten hen vaak niet uitpraten, trekken hun conclusies op basis wat ze op dat moment zien of horen en straffen dan direct op basis wat ze vinden. Als de kids vragen om te mogen uitleggen wat er nu echt is gebeurd wordt dit afgekapt.
Het gevolg is dat ik dan soms gefrustreerde kinderen thuis krijg die hun verhaal dan eindelijk kwijt kunnen. Soms in tranen omdat ze zo graag aan de juf hadden willen vertellen hoe het wel is gegaan en ze als antwoord krijgen : dit is wat ik heb gezien, zo is het gegaan.
Overigens niet alleen bij mijn kinderen. Volgens mijn kinderen krijgt bijna niemand de kans hiervoor.
Nu snap ik dat het voor een juf teveel gaat zijn om al die ruzies/conflicten te bespreken dus ben ik meer op zoek naar een manier om thuis hun frustraties hierover te verminderen. Bij mij thuis voelen ze zich serieus genomen in hun gevoelens en ik neem hun mening vaak serieus.
Ik vind het belangrijk ze mee te geven dat hun gevoelens en mening er absoluut toe doen, op school krijgen ze soms het idee dat ze 'lastig zijn en vooral maar niet te hard hun mening over iets moeten roepen.
Hoe gaan andere ouders om met dit soort schoolfrustraties?
Ik vraag me af hoe andere ouders hiermee omgaan.
Ik leer mijn kinderen (10 en 8 jaar) bv om bij een conflict met elkaar met elkaar te praten en dat ieder van hen de kans krijgt om zijn zegje te doen zodat de ander (en ik/oma/opa/oppas/andere ouder als we er toevallig bij zijn) duidelijk weten wat de ander op zijn lever heeft en ze samen naar een oplossing kunnen zoeken.
Werkt tot nu toe prima, ieder doet zijn zegje, wordt iets verkeerd begrepen dan kan de ander nog eens verduidelijken wat hij of zij bedoeld en ze verzinnen samen vaak een oplossing waar ze zich beiden in kunnen vinden. Ik bemoei me ook totaal niet met hun compromis. Het is dan iets waar ze zich beiden jn kunnen vinden en alles is uitgeklaard.
Hoe anders is het op school bij conflicten : de juffen laten hen vaak niet uitpraten, trekken hun conclusies op basis wat ze op dat moment zien of horen en straffen dan direct op basis wat ze vinden. Als de kids vragen om te mogen uitleggen wat er nu echt is gebeurd wordt dit afgekapt.
Het gevolg is dat ik dan soms gefrustreerde kinderen thuis krijg die hun verhaal dan eindelijk kwijt kunnen. Soms in tranen omdat ze zo graag aan de juf hadden willen vertellen hoe het wel is gegaan en ze als antwoord krijgen : dit is wat ik heb gezien, zo is het gegaan.
Overigens niet alleen bij mijn kinderen. Volgens mijn kinderen krijgt bijna niemand de kans hiervoor.
Nu snap ik dat het voor een juf teveel gaat zijn om al die ruzies/conflicten te bespreken dus ben ik meer op zoek naar een manier om thuis hun frustraties hierover te verminderen. Bij mij thuis voelen ze zich serieus genomen in hun gevoelens en ik neem hun mening vaak serieus.
Ik vind het belangrijk ze mee te geven dat hun gevoelens en mening er absoluut toe doen, op school krijgen ze soms het idee dat ze 'lastig zijn en vooral maar niet te hard hun mening over iets moeten roepen.
Hoe gaan andere ouders om met dit soort schoolfrustraties?
hanaa wijzigde dit bericht op 21-02-2018 07:26
0.83% gewijzigd
woensdag 21 februari 2018 07:23
Al eens iets over gezegd tijdens oudercontact. Volgens de juffen mogen de kinderen wel hun zegje doen. Elke juf zegt dat. Dat zal vast wel zo zijn maar ik kreeg het gevoel dat dan elk kind snel een zin mag zeggen, plus hetgeen de juf zelf ziet -momentopname- en op basis daarvan wordt degene die het meest geloofwaardig lijkt geloofd.dropfruitje schreef: ↑21-02-2018 07:12Heb je dit al teruggekoppeld aan de juf? Een leraar heeft misschien geen tijd om alles altijd aan te horen, maar een kind moet zich wel begrepen en serieus genomen voelen. Ook op school.
Bv mijn zoon werd in de rij steeds geduwd door een ander kind, pas toen mijn zoon terugduwde greep de juf in op basis wat zij op dat moment zag
Zoon kreeg geen kans om te vertellen dat X al heel de tijd in de rij in zo'n rug zat te duwen. Zo was het gegaan. Dus enorm gefrustreerde zoon thuis.
Ik kan me voorstellen dat voor de juf dit teveel is om in de gaten te houden en te bespreken -er moet ook worden geleerd
dus ik ben op zoek naar handvaten om hiermee buiten school mee om te kunnen gaanMaar ik wil ze iets leren of mee geven zodat ze niet alleen nu maar ook later in dit soort situaties hun frustraties kwijt kunnen
Ik benadruk thuis dat ik het fijn vind dat ze mij wel vertellen hoe het in hun beleving is gegaan dat neemt wat frustraties weg.
woensdag 21 februari 2018 07:26
In het werkelijke leven is er nu eenmaal vaak geen democratie; dat is een realiteit waarmee ze moeten zien te leven. Als ze later onder een baas werken moeten ze vaak ook maar gewoon doen wat hen opgedragen wordt. Dit is een voorproefje.
Overigens vind ik dat in de huidige scholen het samenwerkingsverband veel meer gepraktiseerd wordt dan vroeger: kinderen moeten heel vaak gezamenlijk opdrachten uitvoeren. Kinderen die op hun best zijn als ze alleen alles willen doen zonder de vaak smakeloze uitkomst van een compromis komen zo minder aan bod.
Overigens vind ik dat in de huidige scholen het samenwerkingsverband veel meer gepraktiseerd wordt dan vroeger: kinderen moeten heel vaak gezamenlijk opdrachten uitvoeren. Kinderen die op hun best zijn als ze alleen alles willen doen zonder de vaak smakeloze uitkomst van een compromis komen zo minder aan bod.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 21 februari 2018 07:38
Dat zeg ik niet. Absoluut niet. Dat is nu ook niet de discussie
Maar het gaat erom dat er vaak niet naar kinderen wordt geluisterd. Ik schreef in mijn opening dat dit dus bij andere kinderen ook niet gebeurd...
Ik vind dat zonde.
woensdag 21 februari 2018 07:38
En waarom staat zoon steeds in de rij naast een duwen? Moet hij daar staan? Kan je hem niet beter leren om uit de buurt van kinderen te blijven die het in de rij blijkbaar op hem gemund hebben? Of is hij wellicht de strijd met een ander kind aangegaan over een plek in die rij? Sociale vaardigheden aanleren dus?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
woensdag 21 februari 2018 07:41
Nogmaals dat is niet de discussie. Het kan best zijn dat mijn kind of een ander kind iets verteld wat niet zo is gegaan. Het gaat erom dat er zo weinig ruimte wordt gegeven aan kinderen bij een conflict en hoe ik ze hier THUIS mee om kan laten gaan.
woensdag 21 februari 2018 07:44
Dit soort dingen bespreken we dus dan thuisEnn schreef: ↑21-02-2018 07:38En waarom staat zoon steeds in de rij naast een duwen? Moet hij daar staan? Kan je hem niet beter leren om uit de buurt van kinderen te blijven die het in de rij blijkbaar op hem gemund hebben? Of is hij wellicht de strijd met een ander kind aangegaan over een plek in die rij? Sociale vaardigheden aanleren dus?
Het gaat mij vooral hier om het zich niet gehoord voelen op school en op welke manier je daar als ouder je kind in moet begeleiden.
woensdag 21 februari 2018 08:01
Overigens best zuur dat een ander kind overtuigender overkwam, wat voor hem een stimulans kan zijn om beter voor zichzelf op te leren komen. Soms moet je ook maar iets voorbij laten gaan; je kan niet altijd je gelijk halen. Die juf had het gewoon mis; misschien had ze het te druk om zich met alle strubbelingen onder al haar kinderen bezig te houden. Als je later maar in grote lijnen uit de verf komt en daar leer je gaandeweg wel technieken voor. En anders zijn er therapieën om eea bij te spijkeren.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 21 februari 2018 08:03
Persoonlijk vind ik de juf dan niet heel erg pedagogisch bezig, maar goed, daar heb je weinig aan.
Ik heb het zelf trouwens tijdens een feestje wel eens gezien. Een kind in zo´n ronde schommel en eentje eronder, die ertegenaan lag te schoppen. Na diverse ´hou daarmee ops´ kwam het jochie uit de schommel en verkocht de schopper een pets.
Die ging huilend naar zijn mammie en kreeg prompt gelijk, jochie kreeg straf.
Daar heb ik toen wel wat van gezegd. Straf werd ingetrokken maar Mammie moet mij sindsdien niet meer.
Je kinderen uitleggen dat dingen soms anders overkomen dan je ze bedoelt en daar zullen ze mee moeten leren leven, dat gaat namelijk nog heel vaak voorkomen.
Wat je zou kunnen overwegen is judo ofzo. Mijn dochter werd gepest in de brugklas. Ze heeft wat judolessen gevolgd en toen ze een presentatie over haar leven/hobby moest houden stond judo in het lijstje. Er heeft nooit iemand durven testen hoe sterk ze is. Een klasgenootje dat aan kickboksen deed idem.
Maar goed, dat moet je kind dan ook maar net willen.
Ik heb het zelf trouwens tijdens een feestje wel eens gezien. Een kind in zo´n ronde schommel en eentje eronder, die ertegenaan lag te schoppen. Na diverse ´hou daarmee ops´ kwam het jochie uit de schommel en verkocht de schopper een pets.
Die ging huilend naar zijn mammie en kreeg prompt gelijk, jochie kreeg straf.
Daar heb ik toen wel wat van gezegd. Straf werd ingetrokken maar Mammie moet mij sindsdien niet meer.
Je kinderen uitleggen dat dingen soms anders overkomen dan je ze bedoelt en daar zullen ze mee moeten leren leven, dat gaat namelijk nog heel vaak voorkomen.
Wat je zou kunnen overwegen is judo ofzo. Mijn dochter werd gepest in de brugklas. Ze heeft wat judolessen gevolgd en toen ze een presentatie over haar leven/hobby moest houden stond judo in het lijstje. Er heeft nooit iemand durven testen hoe sterk ze is. Een klasgenootje dat aan kickboksen deed idem.
Maar goed, dat moet je kind dan ook maar net willen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 21 februari 2018 08:07
Wij hebben onze kinderen geleerd dat ze, in voorkomende situaties, straf zullen krijgen als ze voor zichzelf opkomen. En dat dat beter is dan geen straf en over je laten lopen.
Geen frustraties.
Geen frustraties.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
woensdag 21 februari 2018 08:09
Overigens ziet zo'n kind alles in zijn eigen voordeel. Hij was een perfecte engel en de rest was heel gemeen tegen hem. Je weet toch niet wat er echt aan de hand was, daarom is het altijd fijn als je moeder tenminste in jou gelooft. Dan sta je sterker. De meeste kinderen krijgen later wel een besef hoe het echt is gegaan.
retrostar wijzigde dit bericht op 21-02-2018 08:11
0.31% gewijzigd
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 21 februari 2018 08:09
Leer je kinderen liever wat assertiviteit dan geloof in een niet-bestaande droomwereld. De wereld is niet eerlijk en is niet gemodelleerd naar de wensen van je kinderen
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
woensdag 21 februari 2018 08:11
Dit.JollyRider schreef: ↑21-02-2018 08:09Leer je kinderen liever wat assertiviteit dan geloof in een niet-bestaande droomwereld. De wereld is niet eerlijk en is niet gemodelleerd naar de wensen van je kinderen
woensdag 21 februari 2018 08:23
Zelf heb ik ook wel meegemaakt dat een kind iets van mij gestolen had wat me erg dierbaar was en dat ik de juf erbij riep die tot de conclusie kwam dat het andere kind dat niet gedaan had. Dan knarsetand je en neem je je verlies, totdat je de gelegenheid hebt om dat kind weer een hak te zetten op jouw manier. Als je nog geïnteresseerd bent want iedereen verandert. Later heb ik het gestolene van haar teruggekregen overigens.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 21 februari 2018 08:23
je kinderen leren dat conflicten soms anders opgelost worden.
want niet overal, denk aan studie, stage, werk, zal er uitgebreid gesproken worden bij een conflict. En dat de leidinggevende (ouder, baas, juf, etc) het laatste woord heeft en in de meeste gevallen bepaald.
want niet overal, denk aan studie, stage, werk, zal er uitgebreid gesproken worden bij een conflict. En dat de leidinggevende (ouder, baas, juf, etc) het laatste woord heeft en in de meeste gevallen bepaald.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
woensdag 21 februari 2018 08:29
woensdag 21 februari 2018 08:39
Hier precies zo. Kind mag zich verdedigen door bijvoorbeeld terug te slaan. Als dit straf tot gevolg heeft, is dat jammer voor hem, maar wij staan achter hem.JollyRider schreef: ↑21-02-2018 08:07Wij hebben onze kinderen geleerd dat ze, in voorkomende situaties, straf zullen krijgen als ze voor zichzelf opkomen. En dat dat beter is dan geen straf en over je laten lopen.
Geen frustraties.
