Kinderen
alle pijlers
Zwanger worden met AD? Lange termijn effect kind.
woensdag 31 juli 2019 19:12
Hi lieve mensen,
Helaas kan ik niet goed zonder mijn medicatie. Ik slik citalopram 20 mg, mijn vorige zwangerschap moest ik er verplicht eerst vanaf. Helaas werd ik heel emotioneel en kreeg ik alleen rustgevende middelen mee naar huis van de psychiater
...
Uiteindelijk heb ik toch AD gekregen via de POP-poli en begon ik eindelijk weer beter te leven en te genieten.
Ik zou heel graag een tweede kindje willen, maar ik kan dus niet goed functioneren zonder mijn medicatie. Ik ben snel angstig/huilerig en depressief. Ik heb helaas een hele zware jeugd gehad met behoorlijk veel trauma's.
Wel kan ik voor mijn kind onwijs goed zorgen. Zij komt niets te kort, alle liefde en financiële middelen zijn aanwezig om mijn kind gelukkig te maken.
De POP-poli zegt dat ik met medicatie zwanger kan raken, alleen ik ben onwijs bang voor de gevolgen op lange termijn van mijn kindje.
Iemand ervaring? Of geruststelling?
Voor mij zou het een overweging zijn om niet zwanger te raken anders
,.. ik schaam mij zo....
Helaas kan ik niet goed zonder mijn medicatie. Ik slik citalopram 20 mg, mijn vorige zwangerschap moest ik er verplicht eerst vanaf. Helaas werd ik heel emotioneel en kreeg ik alleen rustgevende middelen mee naar huis van de psychiater
...Uiteindelijk heb ik toch AD gekregen via de POP-poli en begon ik eindelijk weer beter te leven en te genieten.
Ik zou heel graag een tweede kindje willen, maar ik kan dus niet goed functioneren zonder mijn medicatie. Ik ben snel angstig/huilerig en depressief. Ik heb helaas een hele zware jeugd gehad met behoorlijk veel trauma's.
Wel kan ik voor mijn kind onwijs goed zorgen. Zij komt niets te kort, alle liefde en financiële middelen zijn aanwezig om mijn kind gelukkig te maken.
De POP-poli zegt dat ik met medicatie zwanger kan raken, alleen ik ben onwijs bang voor de gevolgen op lange termijn van mijn kindje.
Iemand ervaring? Of geruststelling?
Voor mij zou het een overweging zijn om niet zwanger te raken anders
,.. ik schaam mij zo....
woensdag 31 juli 2019 19:19
Je hebt inderdaad gelijk.. Ik schaam mij gewoon zo dat ik zo anders ben en niet kan functioneren zonder......puntillita schreef: ↑31-07-2019 19:16Lieve TO, het gaat goed met je dochter toch? Vertrouw op het advies van de POP-poli. Dat zijn de experts en zouden je echt niet zomaar iets adviseren.
woensdag 31 juli 2019 19:25
Bij mijn eerste zwangerschap ben ik ook gestopt met alle gevolgen van dien. Tweede zwangerschap op aanraden van POP-poli doorgeslikt en nu bij de derde weer. Houd wel in dat ik in het ziekenhuis moet bevallen ivm 48uurs-observatie van de baby. Onze tweede had de eerste dagen last van trillen en kreunen, maar dat ging snel over.
Vertrouw op je artsen, er is met bepaalde middelen veel ervaring.
Vertrouw op je artsen, er is met bepaalde middelen veel ervaring.
woensdag 31 juli 2019 19:26
.vivajaline schreef: ↑31-07-2019 19:18Ik weet van de instelling waar ik zat dat vrouwen die zwanger werden moesten stoppen metde medicatie
Welke medicatie? Er zijn duizenden soorten.
Van sommige middelen is bekend dat ze schadelijk kunnen zijn in de zwangerschap, maar van veel meer middelen is gewoon niet bekend of ze effect hebben op de vrucht, omdat er nooit goed onderzoek naar is gedaan en informatie dus ontbreekt. Daarom kun je het beste afgaan op het advies van de POP-poli, zij hebben net wat meer ervaring hiermee dan een gewone psychiater of huisarts.
woensdag 31 juli 2019 19:27
Heb je enig idee hoeveel vrouwen bevallen die gedurende de zwangerschap AD gebruikt hebben? Echt heel veel, daar kijken ze in het ziekenhuis niet eens meer van op. Ik ben er een van, en bij mij heeft niemand ook maar voorgesteld om te stoppen, kreeg alleen juist het advies om tijdens en kort na de zwangerschap níet met de medicatie te gaan klooien. Als jij het niet aandurft, is dat uiteraard juouw goed recht, maar vergis je niet in dat je echt niet zo uitzonderlijk bent hoor. Ik denk dat van mij ook bijna niemand het weet (familie, naaaste vrienden en al het medisch betrokken personeel uiteraard wel). Ik doe er niet geheimzinnig over, maar ik functioneer uitstekend, en het komt nou eenmaal niet vaak ter sprake. Jij zou dus mijn buurvrouw/kennis/collega kunnen zijn, mij kunnen zien en denken: waarom ben ik nou zo anders? Terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn.
Uiteraard geldt bovenstaande wel altijd in overleg met de POP poli, het advies over wel of niet stoppen hangt natuurlijk wel af van de specifieke medicatie en dosering.
woensdag 31 juli 2019 19:32
Dankjewel Nachtvlinder voor je reactie..nachtvlinder1977 schreef: ↑31-07-2019 19:25Bij mijn eerste zwangerschap ben ik ook gestopt met alle gevolgen van dien. Tweede zwangerschap op aanraden van POP-poli doorgeslikt en nu bij de derde weer. Houd wel in dat ik in het ziekenhuis moet bevallen ivm 48uurs-observatie van de baby. Onze tweede had de eerste dagen last van trillen en kreunen, maar dat ging snel over.
Vertrouw op je artsen, er is met bepaalde middelen veel ervaring.
Misschien een gekke vraag, maar hoe oud zijn jouw kinderen nu en hoe gaat het met ze?
Ik ga inderdaad meer proberen te vertrouwen op de artsen en kijken of ik het iets meer kan loslaten. Ik ben zo jaloers op die vrouwen die zonder kunnen en vrolijk zwanger kunnen zijn zonder medicatie.
woensdag 31 juli 2019 19:34
Je hebt gelijk, zoiets wordt ook niet besproken. Ik heb een goede baan, veel vrienden, een lieve man en een fijne financiële situatie. Niemand zou het bij mij verwachten, maar diep van binnen kan ik diep ongelukkig soms zijn. En zonder de medicatie ben ik gewoon niet zoals ik hoor te zijn...nausicaa schreef: ↑31-07-2019 19:27Heb je enig idee hoeveel vrouwen bevallen die gedurende de zwangerschap AD gebruikt hebben? Echt heel veel, daar kijken ze in het ziekenhuis niet eens meer van op. Ik ben er een van, en bij mij heeft niemand ook maar voorgesteld om te stoppen, kreeg alleen juist het advies om tijdens en kort na de zwangerschap níet met de medicatie te gaan klooien. Als jij het niet aandurft, is dat uiteraard juouw goed recht, maar vergis je niet in dat je echt niet zo uitzonderlijk bent hoor. Ik denk dat van mij ook bijna niemand het weet (familie, naaaste vrienden en al het medisch betrokken personeel uiteraard wel). Ik doe er niet geheimzinnig over, maar ik functioneer uitstekend, en het komt nou eenmaal niet vaak ter sprake. Jij zou dus mijn buurvrouw/kennis/collega kunnen zijn, mij kunnen zien en denken: waarom ben ik nou zo anders? Terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn.
Uiteraard geldt bovenstaande wel altijd in overleg met de POP poli, het advies over wel of niet stoppen hangt natuurlijk wel af van de specifieke medicatie en dosering.
Wat gebruik jij? En als je zwanger wilt worden, moet je dan ook al in contact komen met de POP-poli? Hoe lang is dit voor jou geleden?
woensdag 31 juli 2019 19:39
Ad enof appuntillita schreef: ↑31-07-2019 19:26.
Welke medicatie? Er zijn duizenden soorten.
Van sommige middelen is bekend dat ze schadelijk kunnen zijn in de zwangerschap, maar van veel meer middelen is gewoon niet bekend of ze effect hebben op de vrucht, omdat er nooit goed onderzoek naar is gedaan en informatie dus ontbreekt. Daarom kun je het beste afgaan op het advies van de POP-poli, zij hebben net wat meer ervaring hiermee dan een gewone psychiater of huisarts.
Ik weet niet welke soorten dat waren
woensdag 31 juli 2019 20:06
Google eens op Ivan Wolffers (voormalig hoogleraar aan de VU) ivm zwangerschap en antidepressiva. Dan krijg je een aantal interessante hits.
Onder andere over een onderzoek uit Rotterdam: Generation R.
Hij is zeer kritisch over zwangerschap en antidepressiva. En ik - hoewel geen tegenstander van antidepressiva in het algemeen - ook.
Mijn tip: lees wetenschappelijke onderzoeken en commentaren hierover. En dan kritisch. Beide kanten op (hier op viva is men nogal eens geneigd wetenschap eenzijdig te gebruiken ter bevestiging van de eigen ideen).
Vermijd het naar leken luisteren (die vaak klok/klepel verwarren blijkt ook hier maar eens), maar neem ook niet zomaar klakkeloos alles van een arts aan (al is dat laatste hier vloeken in de kerk)
Onder andere over een onderzoek uit Rotterdam: Generation R.
Hij is zeer kritisch over zwangerschap en antidepressiva. En ik - hoewel geen tegenstander van antidepressiva in het algemeen - ook.
Mijn tip: lees wetenschappelijke onderzoeken en commentaren hierover. En dan kritisch. Beide kanten op (hier op viva is men nogal eens geneigd wetenschap eenzijdig te gebruiken ter bevestiging van de eigen ideen).
Vermijd het naar leken luisteren (die vaak klok/klepel verwarren blijkt ook hier maar eens), maar neem ook niet zomaar klakkeloos alles van een arts aan (al is dat laatste hier vloeken in de kerk)
donderdag 1 augustus 2019 00:13
12 en 3 jaar. Bij de oudste geen medicatie gebruikt en die mankeert van alles, bij de tweede allerlei medicatie gebruikt en die is gezond.
donderdag 1 augustus 2019 00:15
Fijn dat hij kritisch is over AD tijdens zwangerschap, maar wat is zijn oplossing dan voor depressies en zelfmoordneigingen? Het is vaak kiezen uit twee kut-oplossingen. In mijn geval degene die ik kan overleven.EHR schreef: ↑31-07-2019 20:06Google eens op Ivan Wolffers (voormalig hoogleraar aan de VU) ivm zwangerschap en antidepressiva. Dan krijg je een aantal interessante hits.
Onder andere over een onderzoek uit Rotterdam: Generation R.
Hij is zeer kritisch over zwangerschap en antidepressiva. En ik - hoewel geen tegenstander van antidepressiva in het algemeen - ook.
Mijn tip: lees wetenschappelijke onderzoeken en commentaren hierover. En dan kritisch. Beide kanten op (hier op viva is men nogal eens geneigd wetenschap eenzijdig te gebruiken ter bevestiging van de eigen ideen).
Vermijd het naar leken luisteren (die vaak klok/klepel verwarren blijkt ook hier maar eens), maar neem ook niet zomaar klakkeloos alles van een arts aan (al is dat laatste hier vloeken in de kerk)
donderdag 1 augustus 2019 07:30
Ah ja, dan zie je inderdaad dat het niet zoveel zegt of je wel/niet medicatie hebt gehad. Welke medicatie heb jij gehad? En hielp het ook goed icm hormonen?nachtvlinder1977 schreef: ↑01-08-2019 00:1312 en 3 jaar. Bij de oudste geen medicatie gebruikt en die mankeert van alles, bij de tweede allerlei medicatie gebruikt en die is gezond.
donderdag 1 augustus 2019 09:24
Lotje, ik heb hier vorige jaar een topic over geopend. Ik was vorig jaar zo goed als gestopt omdat ik zwanger was, alle klachten kwamen weer terug en uiteindelijk ben ik weer begonnen.
Helaas werd dat een miskraam en daarna nog twee miskramen.
Blijft vaker aan mij knagen of dat een aanleiding kon zijn. Inmiddels zijn we erachter dat de uitslagen van mijn vriend niet goed zijn.
In mijn omgeving vrouwen goed bevallen met antidepressiva. Zelf slik ik venlafaxine. Gesprek van de poppoli deed mij bevestigen dat het schadelijker voor een kindje is wanneer ik veel klachten ervaar en daardoor niet goed in mijn vel zit en geen medicatie neem dan wel medicatie nemen en goed kunnen functioneren.
Hopelijk mag jullie wens snel in vervulling gaan
Helaas werd dat een miskraam en daarna nog twee miskramen.
Blijft vaker aan mij knagen of dat een aanleiding kon zijn. Inmiddels zijn we erachter dat de uitslagen van mijn vriend niet goed zijn.
In mijn omgeving vrouwen goed bevallen met antidepressiva. Zelf slik ik venlafaxine. Gesprek van de poppoli deed mij bevestigen dat het schadelijker voor een kindje is wanneer ik veel klachten ervaar en daardoor niet goed in mijn vel zit en geen medicatie neem dan wel medicatie nemen en goed kunnen functioneren.
Hopelijk mag jullie wens snel in vervulling gaan
donderdag 1 augustus 2019 09:30
Vind je dat een diabeet zich moet schamen omdat ze niet zonder insuline kan?
Een hartpatient moet zich schamen omdat ze niet zonder medicatie kan?
Jij bent niet anders dan zij. Je hebt medicatie nodig om je goed te voelen, om niet ziek te worden.
Verder, luister naar de arts. Ze maken een afweging, en in jouw geval is medicatie door blijven gebruiken de beste optie.
donderdag 1 augustus 2019 12:36
Lotje ik heb hier zelf geen ervaring mee maar een vriendin van mij is bipolair en toen zij ging proberen zwanger te worden mocht zij gewoon door blijven slikken, mits ze goed onder controle bleef. Uiteindelijk nooit een kindje gekomen omdat haar vriend onvruchtbaar bleek, maar om aan te geven dat er meer artsen zijn die dit aanraden. Haar klachten en de risico’s zouden veel groter zijn als ze zou stoppen dan als ze doorslikte.
En je hoeft je absoluut niet te schamen. De een mist een chemisch stofje hier, jij mist toevallig een chemisch stofje daar. Is absoluut niets raars met of mis met jou. Je bent een hele goede moeder dat je je zorgen maakt of het wel kan en dit gaat helemaal goed komen met jou. Dus als je straks loopt te stralen met een mooie dikke buik, ben jij het misschien wel waar andere vrouwen jaloers naar kijken zoals jij nu doet naar vrouwen die “vrolijk en fluitend” door hun zwangerschap gaan. Want ieder huisje heeft zijn kruisje, meis. Wat jij aan de buitenkant ziet is misschien ook maar schijn, laat je daar niet door leiden.
Sterkte!
En je hoeft je absoluut niet te schamen. De een mist een chemisch stofje hier, jij mist toevallig een chemisch stofje daar. Is absoluut niets raars met of mis met jou. Je bent een hele goede moeder dat je je zorgen maakt of het wel kan en dit gaat helemaal goed komen met jou. Dus als je straks loopt te stralen met een mooie dikke buik, ben jij het misschien wel waar andere vrouwen jaloers naar kijken zoals jij nu doet naar vrouwen die “vrolijk en fluitend” door hun zwangerschap gaan. Want ieder huisje heeft zijn kruisje, meis. Wat jij aan de buitenkant ziet is misschien ook maar schijn, laat je daar niet door leiden.
Sterkte!
donderdag 1 augustus 2019 12:42
Dit is precies mijn reactie als mensen zeggen dat ik toch een keer weer moet stoppen met mijn medicatie, het toch ‘weer zelf’ moet kunnen. Zeg je tegen een diabeet ook dat hij maar moet stoppen met zijn insuline, omdat zijn pancreas het toch ook weer een keer zelf moet kunnen? Nou nee, dat zou iedereen vrij idioot vinden. Dus waarom is dit dan anders.SpiritusLoco schreef: ↑01-08-2019 09:30Vind je dat een diabeet zich moet schamen omdat ze niet zonder insuline kan?
Een hartpatient moet zich schamen omdat ze niet zonder medicatie kan?
Jij bent niet anders dan zij. Je hebt medicatie nodig om je goed te voelen, om niet ziek te worden.
Verder, luister naar de arts. Ze maken een afweging, en in jouw geval is medicatie door blijven gebruiken de beste optie.
maandag 5 augustus 2019 10:14
Je hebt gelijk. Het voelt soms alleen alsof het een keuze is. Dat ik de keuze maak deze medicatie te gebruikennausicaa schreef: ↑01-08-2019 12:42Dit is precies mijn reactie als mensen zeggen dat ik toch een keer weer moet stoppen met mijn medicatie, het toch ‘weer zelf’ moet kunnen. Zeg je tegen een diabeet ook dat hij maar moet stoppen met zijn insuline, omdat zijn pancreas het toch ook weer een keer zelf moet kunnen? Nou nee, dat zou iedereen vrij idioot vinden. Dus waarom is dit dan anders.
maandag 5 augustus 2019 10:15
Onwijs lief van je, dankjewel.Naatje2000 schreef: ↑01-08-2019 12:36Lotje ik heb hier zelf geen ervaring mee maar een vriendin van mij is bipolair en toen zij ging proberen zwanger te worden mocht zij gewoon door blijven slikken, mits ze goed onder controle bleef. Uiteindelijk nooit een kindje gekomen omdat haar vriend onvruchtbaar bleek, maar om aan te geven dat er meer artsen zijn die dit aanraden. Haar klachten en de risico’s zouden veel groter zijn als ze zou stoppen dan als ze doorslikte.
En je hoeft je absoluut niet te schamen. De een mist een chemisch stofje hier, jij mist toevallig een chemisch stofje daar. Is absoluut niets raars met of mis met jou. Je bent een hele goede moeder dat je je zorgen maakt of het wel kan en dit gaat helemaal goed komen met jou. Dus als je straks loopt te stralen met een mooie dikke buik, ben jij het misschien wel waar andere vrouwen jaloers naar kijken zoals jij nu doet naar vrouwen die “vrolijk en fluitend” door hun zwangerschap gaan. Want ieder huisje heeft zijn kruisje, meis. Wat jij aan de buitenkant ziet is misschien ook maar schijn, laat je daar niet door leiden.
Sterkte!
maandag 5 augustus 2019 10:17
Je hebt helemaal gelijk .Ik ben misschien bang dat mijn kindje straks niet goed kan functioneren in de maatschappij omdat ik medicatie 'moet' gebruiken. Dat zou ik mezelf nooit kunnen vergeven. Uiteraard als de natuur bepaalt, dan zou ik er altijd voor mijn kind zijn, maar als het mijn eigen stomme schuld is, weet ik niet goed ermee te leven...SpiritusLoco schreef: ↑01-08-2019 09:30Vind je dat een diabeet zich moet schamen omdat ze niet zonder insuline kan?
Een hartpatient moet zich schamen omdat ze niet zonder medicatie kan?
Jij bent niet anders dan zij. Je hebt medicatie nodig om je goed te voelen, om niet ziek te worden.
Verder, luister naar de arts. Ze maken een afweging, en in jouw geval is medicatie door blijven gebruiken de beste optie.
maandag 5 augustus 2019 10:18
Onwijs lief dankjewel! Ik hoop ook dat jouw wens ook heel snel in vervulling mag gaan!Moosforhappines1988 schreef: ↑01-08-2019 09:24Lotje, ik heb hier vorige jaar een topic over geopend. Ik was vorig jaar zo goed als gestopt omdat ik zwanger was, alle klachten kwamen weer terug en uiteindelijk ben ik weer begonnen.
Helaas werd dat een miskraam en daarna nog twee miskramen.
Blijft vaker aan mij knagen of dat een aanleiding kon zijn. Inmiddels zijn we erachter dat de uitslagen van mijn vriend niet goed zijn.
In mijn omgeving vrouwen goed bevallen met antidepressiva. Zelf slik ik venlafaxine. Gesprek van de poppoli deed mij bevestigen dat het schadelijker voor een kindje is wanneer ik veel klachten ervaar en daardoor niet goed in mijn vel zit en geen medicatie neem dan wel medicatie nemen en goed kunnen functioneren.
Hopelijk mag jullie wens snel in vervulling gaan
maandag 5 augustus 2019 10:27
Tja, het is technisch gezien natuurlijk een keuze. Maar dat is medicijngebruik bij diabetes of hartaandoeningen uiteindelijk ook. En daarvan vindt iedereen het een onverantwoordelijke keuze als je er mee stopt.
Maar ga hier anders eens over praten bij de pop poli, daar zijn ze ook voor hè! Want wij kunnen wel zeggen dat het niet erg is, maar als jij je er heel naar door voelt, hebt je er ook niks aan.
En even heel hard: er is natuurlijk altijd een kans dat een kindje iets mankeert, gewoon, door pech en toeval. Hoe groot is de kans dat jij dat dan op je medicijnen gaat betrekken, terwijl dat helemaal niet de oorzaak hoeft te zijn? Want dan zou je een dubbel probleem hebben (angst/verdriet om kind én schuldgevoelen). Dus het is echt waarschijnlijk wel handig om dit goed aan te pakken.
maandag 5 augustus 2019 14:05
Dank voor je reactie. Kan je ook al bij de POP-poli terecht als je nog niet zwanger bent?nausicaa schreef: ↑05-08-2019 10:27Tja, het is technisch gezien natuurlijk een keuze. Maar dat is medicijngebruik bij diabetes of hartaandoeningen uiteindelijk ook. En daarvan vindt iedereen het een onverantwoordelijke keuze als je er mee stopt.
Maar ga hier anders eens over praten bij de pop poli, daar zijn ze ook voor hè! Want wij kunnen wel zeggen dat het niet erg is, maar als jij je er heel naar door voelt, hebt je er ook niks aan.
En even heel hard: er is natuurlijk altijd een kans dat een kindje iets mankeert, gewoon, door pech en toeval. Hoe groot is de kans dat jij dat dan op je medicijnen gaat betrekken, terwijl dat helemaal niet de oorzaak hoeft te zijn? Want dan zou je een dubbel probleem hebben (angst/verdriet om kind én schuldgevoelen). Dus het is echt waarschijnlijk wel handig om dit goed aan te pakken.
