Psyche
alle pijlers
Gepest tijdens groepstherapie
zaterdag 27 mei 2017 20:30
Ik volg op dit moment weer groepstherapie, en ondanks dat we al een half jaar in de groep zitten (de therapie is zelfs al bijna af), vertrouw ik de groep voor geen meter. Er werd een groepsapp aangemaakt waar ik niet bij zat omdat ik een keer afwezig was, maar ik was zo bang dat het was omdat ik er niet bij hoorde. Ik vertel wel dingen, maar buiten de groep durf ik geen contact te maken, terwijl de anderen dat wel doen. Ik weet wel hoe dat komt en nu komt dat allemaal weer omhoog en ik wil het graag kwijt. Ik ben ook benieuwd of er misschien herkenning is, ik heb zoiets namelijk nog nooit eerder gehoord.
Ik ben vroeger gepest en buitengesloten op de plek waar het ’t veiligst had moeten zijn, namelijk tijdens de groepstherapie. In verschillende groepen bij verschillende instanties, en geen enkele therapeut heeft ooit ingegrepen terwijl het onder hun neus gebeurde. Ik kan nu eigenlijk pas boos en verdrietig zijn om wat er gebeurd is, want ik denk niet dat het vertrouwen in therapie ooit terugkomt, en mijn vertrouwen in therapeuten is ook ver te zoeken, waardoor ik helemaal niets meer verder kom. Ik vind dat ontzettend ingewikkeld, omdat ik o.a. in therapie ging vanwege een pestverleden, en therapie juist ook weer zo’n onveilige plek werd. En dan? Waar ga je dan naartoe? En hoe ga je met zoiets om?
Ik ben vroeger gepest en buitengesloten op de plek waar het ’t veiligst had moeten zijn, namelijk tijdens de groepstherapie. In verschillende groepen bij verschillende instanties, en geen enkele therapeut heeft ooit ingegrepen terwijl het onder hun neus gebeurde. Ik kan nu eigenlijk pas boos en verdrietig zijn om wat er gebeurd is, want ik denk niet dat het vertrouwen in therapie ooit terugkomt, en mijn vertrouwen in therapeuten is ook ver te zoeken, waardoor ik helemaal niets meer verder kom. Ik vind dat ontzettend ingewikkeld, omdat ik o.a. in therapie ging vanwege een pestverleden, en therapie juist ook weer zo’n onveilige plek werd. En dan? Waar ga je dan naartoe? En hoe ga je met zoiets om?
zaterdag 27 mei 2017 20:43
Jouw ervaring van je buitengesloten en gepest voelen in groepstherapie is een patroon dat zich constant herhaalt. Dat geeft te denken, want de enige constante factor ben je zelf.
Het kan zijn dat je signalen te negatief interpreteert. De enige manier om dit probleem aan te pakken is om het wel bespreekbaar te maken in de groep. Als je dat niet doet ben je niet helpbaar.
Het kan zijn dat je signalen te negatief interpreteert. De enige manier om dit probleem aan te pakken is om het wel bespreekbaar te maken in de groep. Als je dat niet doet ben je niet helpbaar.
zaterdag 27 mei 2017 20:49
Ik kan je met zekerheid zeggen dat het echt niet oké was. Een feestje geven en als enige niet uitgenodigd worden (dat werd gewoon gezegd hoor, dat ik als enige niet uitgenodigd was en de uitnodigingen werden rondgedeeld waar de therapeuten bij waren), een verdieping hoger staan dan de rest van de groep en ze over je hóren praten (en dat waren echt geen leuke verhalen ofzo). Dat zijn geen dingen die thuishoren in een groep waar het veilig hoort te zijn. In therapie is er erg weinig ruimte om zulke dingen te bespreken en toen ik er iets over wilde zeggen ging het alweer gauw over 'dat ik me buitengesloten voel' en daarmee voel ik me (sorry) echt totaal niet serieus genomen. In de laatste therapiegroep waren zelfs de therapeuten verbaasd over het gedrag van de anderen tegenover mij. Las ik in mijn dossier, toen ik daar al weg was. Want ze deden er geen flikker aan.Kwintessens schreef: ↑27-05-2017 20:43Jouw ervaring van je buitengesloten en gepest voelen in groepstherapie is een patroon dat zich constant herhaalt. Dat geeft te denken, want de enige constante factor ben je zelf.
Het kan zijn dat je signalen te negatief interpreteert. De enige manier om dit probleem aan te pakken is om het wel bespreekbaar te maken in de groep. Als je dat niet doet ben je niet helpbaar.
drackie wijzigde dit bericht op 27-05-2017 20:51
5.48% gewijzigd
zaterdag 27 mei 2017 20:51
Drackie schreef: ↑27-05-2017 20:49Ik kan je met zekerheid zeggen dat het echt niet oké was. Een feestje geven en als enige niet uitgenodigd worden, een verdieping hoger staan dan de rest van de groep en ze over je hóren praten (en dat waren echt geen leuke verhalen ofzo). Dat zijn geen dingen die thuishoren in een groep waar het veilig hoort te zijn. In therapie is er erg weinig ruimte om zulke dingen te bespreken en toen ik er iets over wilde zeggen ging het alweer gauw over 'dat ik me buitengesloten voel' en daarmee voel ik me (sorry) echt totaal niet serieus genomen. In de laatste therapiegroep waren zelfs de therapeuten verbaasd over het gedrag van de anderen tegenover mij. Las ik in mijn dossier, toen ik daar al weg was. Want ze deden er geen flikker aan.
Wat raar dat dat dan niet bespreekbaar gemaakt wordt. Heb je ook een individuele begeleider? Dan zou ik het daar wel neerleggen.
zaterdag 27 mei 2017 20:57
Er stond toevallig vandaag een goed artikel over in de televaag, of all places. Het ligt niet aan jou.
https://vrouw.nl/artikel/verhalen-achte ... psprobleem
https://vrouw.nl/artikel/verhalen-achte ... psprobleem
❤❤❤Unicorns & rainbows❤❤❤
zaterdag 27 mei 2017 20:59
Als het steeds gebeurd in verschillende groepen bij verschillende instanties, dan denk ik toch dat je eerst alles bij jezelf moet nagaan wat er aan de hand kan zijn. Jij bent de enige constante factor.
Misschien ben je zelf erg gesloten of moeilijk benaderbaar waardoor je buiten gesloten wordt of het dan lijkt dat je buiten gesloten wordt?
Ik denk dat groepstherapie niet jouw ding is.
Misschien ben je zelf erg gesloten of moeilijk benaderbaar waardoor je buiten gesloten wordt of het dan lijkt dat je buiten gesloten wordt?
Ik denk dat groepstherapie niet jouw ding is.
anoniem_346508 wijzigde dit bericht op 27-05-2017 21:00
6.43% gewijzigd
zaterdag 27 mei 2017 21:00
zaterdag 27 mei 2017 21:03
Ik werd ook toegevoegd en het is vast ook geen vervelend gedrag, maar zoals ik al zei is mijn vertrouwen weg. Deze groep is ok, denk ik. Voor het eerst. Maar ik durf er gewoon niet op te vertrouwen dat het echt zo is.Kwintessens schreef: ↑27-05-2017 21:01Maar dan kun je toch zeggen "voeg mij ook even toe" De reden die ze geven klinkt niet noodzakelijk als vervelend gedrag.
zaterdag 27 mei 2017 21:05
@valentinarossi, dat schijnt dus niet zo te zijn, dat het aan het individu ligt. Pesten is een groepsproces wat plaats kan vinden in een groep waar een zwakke leiding heerst. Als er veiligheid is voor iedereen in de groep, gecreerd door de (bege)leider van die groep, komt pesten minder voor, blijkt uit onderzoek.
Je hebt dus pech gehad met de groepen waar je in terecht kwam. Maar het is denk ik ook zo dat je getraumatiseerd bent de vorige keer dat je gepest bent en dat je daardoor veel meer veiligheid nodig hebt dan normaal/anderen in de groep. En dan kan het zijn dat elke groep onveilig voor je blijft voelen. Daar schiet je niks mee op, ik zou dus ook individuele therapie overwegen tot je wat sterker bent geworden.
Want ik denk wel dat je erg gevoelig kunt reageren op normale groepsprocessen als je eerder gepest bent. Stap anders naar de therapeut of begeleider van de groep en leg je probleem daar neer, die moet je ermee kunnen helpen. Al denk ik zelf dat ik zelf liever individuele therapie zou krijgen, als ik jou was. Sterkte!
Je hebt dus pech gehad met de groepen waar je in terecht kwam. Maar het is denk ik ook zo dat je getraumatiseerd bent de vorige keer dat je gepest bent en dat je daardoor veel meer veiligheid nodig hebt dan normaal/anderen in de groep. En dan kan het zijn dat elke groep onveilig voor je blijft voelen. Daar schiet je niks mee op, ik zou dus ook individuele therapie overwegen tot je wat sterker bent geworden.
Want ik denk wel dat je erg gevoelig kunt reageren op normale groepsprocessen als je eerder gepest bent. Stap anders naar de therapeut of begeleider van de groep en leg je probleem daar neer, die moet je ermee kunnen helpen. Al denk ik zelf dat ik zelf liever individuele therapie zou krijgen, als ik jou was. Sterkte!
❤❤❤Unicorns & rainbows❤❤❤
zaterdag 27 mei 2017 21:06
Ik vind sociaal contact moeilijk ja. Maar hé, laat dat nou één van mijn therapiedoelen zijn, om dat te leren. Er is nóóit een goede reden om iemand te pesten.ValentinaRossi schreef: ↑27-05-2017 20:59Als het steeds gebeurd in verschillende groepen bij verschillende instanties, dan denk ik toch dat je eerst alles bij jezelf moet nagaan wat er aan de hand kan zijn. Jij bent de enige constante factor.
Misschien ben je zelf erg gesloten of moeilijk benaderbaar waardoor je buiten gesloten wordt of het dan lijkt dat je buiten gesloten wordt?
Ik denk dat groepstherapie niet jouw ding is.
zaterdag 27 mei 2017 21:07
Moeilijk hoor. Wil je dat wel leren, om mensen te vertrouwen? Is dat een doel dat je belangrijk vindt?
Ik vind het goed van je dat je het gevraagd hebt. En uit ervaring weet ik dat vertrouwen terugkrijgen echt vaak met hele kleine stapjes en een hele hoop moed gaat (en je moet ook wel een beetje geluk hebben met de mensen die je tegenkomt)
Daarom is groepstherapie juist wel goed, het is ontzettend confronterend, want je loopt telkens tegen je eigen problemen aan. Maar het kan ook heel leerzaam zijn vond ik, en je leren dat je moediger bent dan je denkt.
zaterdag 27 mei 2017 21:09
Ik denk dat indivuele therapie inderdaad beter is, maar mijn vertrouwen in therapeuten heeft ook nogal een knauw gekregen. Ik weet niet zo goed wat voor therapie dan geschikt is, want een uurtje ouwehoeren per week schiet ik echt niks mee op. Ik heb behoefte aan iets gerichters, daarom heb ik ook zo vaak groepen geprobeerd, daar heb je dat vaak meer.
zaterdag 27 mei 2017 21:11
Inderdaad. En dat is wel het laatste waar je zin in hebt als het niet goed met je gaat. En het verplicht moeten aanhoren van de problemen van anderen... Nee, dank je.
