Psyche
alle pijlers
Abortus ja of Nee?
zondag 10 december 2017 21:37
Hallo allemaal,
Ik zit met het volgende...
Ik ben ongepland zwanger geworden, terwijl ik aan de pil zat.
Ik heb al 11 jaar dezelfde partner en we hebben al 1 kindje van bijna 3 jaar.
Sinds ik weet dat ik zwanger ben heb ik gemengde gevoelens erover, ik kan er maar niet blij mee zijn en als ik er aan denk dat we straks met zn 4en zijn benauwd dat me heel erg.
Mijn relatie zit ook niet heel goed meer en zou het liefst eerst hieraan werken. En kijken of dit nog te lijmen is.
Ik ben al best ver en heb al de tijd niet gemerkt dat ik zwanger was. Ik zit nu op 11 weken. Van de week heb ik het aan mijn baas verteld en die reageerde zo heftig dat ik maar een andere baan moet zoeken als ik het zou houden . Ook dit speelt heel erg mee... 4 december had ik eigelijk een afspraak bij casa klinieken maar die zijn gesloten ivm faillisement. Daardoor ben ik weer bang dat ik spijt ga krijgen omdat ik geloof in dat je leven al voor je is uitgestippeld. Dus had het zo moeten zijn dat de kliniek gesloten is.
Wie heeft advies ? Ga ik het kindje houden en misschien alleen 2 kinderen opvoeden ? Misschien wel zonder baan ?
Zelf ongelukkig zijn of kies ik voor me eigen geluk..
Heeft iemand ervaring met abortus met dezelfde aantal weken zwangerschap ?
Aub normale reacties ipv anti abortus verhalen......
Ik zit met het volgende...
Ik ben ongepland zwanger geworden, terwijl ik aan de pil zat.
Ik heb al 11 jaar dezelfde partner en we hebben al 1 kindje van bijna 3 jaar.
Sinds ik weet dat ik zwanger ben heb ik gemengde gevoelens erover, ik kan er maar niet blij mee zijn en als ik er aan denk dat we straks met zn 4en zijn benauwd dat me heel erg.
Mijn relatie zit ook niet heel goed meer en zou het liefst eerst hieraan werken. En kijken of dit nog te lijmen is.
Ik ben al best ver en heb al de tijd niet gemerkt dat ik zwanger was. Ik zit nu op 11 weken. Van de week heb ik het aan mijn baas verteld en die reageerde zo heftig dat ik maar een andere baan moet zoeken als ik het zou houden . Ook dit speelt heel erg mee... 4 december had ik eigelijk een afspraak bij casa klinieken maar die zijn gesloten ivm faillisement. Daardoor ben ik weer bang dat ik spijt ga krijgen omdat ik geloof in dat je leven al voor je is uitgestippeld. Dus had het zo moeten zijn dat de kliniek gesloten is.
Wie heeft advies ? Ga ik het kindje houden en misschien alleen 2 kinderen opvoeden ? Misschien wel zonder baan ?
Zelf ongelukkig zijn of kies ik voor me eigen geluk..
Heeft iemand ervaring met abortus met dezelfde aantal weken zwangerschap ?
Aub normale reacties ipv anti abortus verhalen......
anoniem_360397 wijzigde dit bericht op 10-12-2017 21:40
3.01% gewijzigd
zondag 10 december 2017 21:41
Ligt het ook niet meer aan je huidige situatie dat je niet zo blij bent met je zwangerschap? Of wil je echt überhaupt geen kindje erbij?
Natuurlijk is je situatie belangrijk, maar hier valt natuurlijk altijd aan te werken
Dus, als ik jou was zou ik eerst nagaan of je twijfelt aan het kindje zelf, of meer door je situatie.
Twijfel lijkt me al een heel sterke indicatie bij zo'n belangrijk geval als dit.
Succes met je beslissing
PS
Heb je het al met je partner besproken?
Natuurlijk is je situatie belangrijk, maar hier valt natuurlijk altijd aan te werken
Dus, als ik jou was zou ik eerst nagaan of je twijfelt aan het kindje zelf, of meer door je situatie.
Twijfel lijkt me al een heel sterke indicatie bij zo'n belangrijk geval als dit.
Succes met je beslissing
PS
Heb je het al met je partner besproken?
zondag 10 december 2017 21:44
Ik heb dit met mijn partner besproken, daar valt niet heel goed mee te praten.Ruby95 schreef: ↑10-12-2017 21:41Ligt het ook niet meer aan je huidige situatie dat je niet zo blij bent met je zwangerschap? Of wil je echt überhaupt geen kindje erbij?
Natuurlijk is je situatie belangrijk, maar hier valt natuurlijk altijd aan te werken
Dus, als ik jou was zou ik eerst nagaan of je twijfelt aan het kindje zelf, of meer door je situatie.
Twijfel lijkt me al een heel sterke indicatie bij zo'n belangrijk geval als dit.
Succes met je beslissing
PS
Heb je het al met je partner besproken?
Ik zelf ben denk ik nog niet klaar voor een 2e.. Ik geniet zo veel van mijn 1e. En dat word allemaal veel makkelijk nu de 1e groter word en je weet een beetje "vrijheid" terug krijgt.
zondag 10 december 2017 21:45
Niet echt...Gatinmijnsok schreef: ↑10-12-2017 21:42Je baas moet zich echt schamen, dit kan echt niet, laat dat niet meespelen in je beslissing.
Dat je relatie niet goed is lijkt me wel een grote rol spelen in je beslissing. Zie jij het zitten om alleen voor 2 kinderen te zorgen?
zondag 10 december 2017 21:46
Lastig. Je geeft zelf aan dat het je benauwd en je er niet blij mee kan zijn. Hoe reageert je partner? Weet hij ervan? Wat betreft je werk, wat een eikel van een baas. Werk je er al lang? Vaak denken wij vrouwen dat dingen lopen zoals ze gaan.. en dat zorgt er toch voor dat je twijfelt. Als ik het zo lees lijkt het alsof je het liever niet houdt en dat dit ook nu niet past in je leven. Dat kan. En het is zeker niet erg om je eerst te focussen op het fixen van je relatie en werk. Je eigen geluk gaat voor. En een ongelukkig mens maakt het leven er niet beter op voor een kleine. Succes!
zondag 10 december 2017 21:48
Als je zo duidelijk lijkt te weten dat je niet klaar bent voor een tweede, waarom twijfel je dan nog?
Ligt dat er met name aan dat je, wat je beschrijft, denkt dat alles in het leven voor je is uitgestippeld?
Misschien is dit wel het leven die aan je probeert duidelijk te maken dat je zulke grote beslissingen ook zelf moet kunnen nemen
zondag 10 december 2017 21:50
Je noemt allemaal argumenten waarom een tweede kindje niet zou kunnen, maar wat zegt je gevoel? Zou je los van alle problemen wel een tweede kindje willen? Als dat zo is, zou ik er voor gaan. Praktische zaken kunnen geregeld worden, maar een abortus draai je niet meer terug. Zelfs al mocht je alleen komen te staan en je baan kwijt raken, daar kom je wel weer overheen.
Succes, moeilijke beslissing.
Succes, moeilijke beslissing.
zondag 10 december 2017 21:52
Hoe moet ze dat nou weten?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zondag 10 december 2017 21:52
Camilliastut schreef: ↑10-12-2017 21:46Lastig. Je geeft zelf aan dat het je benauwd en je er niet blij mee kan zijn. Hoe reageert je partner? Weet hij ervan? Wat betreft je werk, wat een eikel van een baas. Werk je er al lang? Vaak denken wij vrouwen dat dingen lopen zoals ze gaan.. en dat zorgt er toch voor dat je twijfelt. Als ik het zo lees lijkt het alsof je het liever niet houdt en dat dit ook nu niet past in je leven. Dat kan. En het is zeker niet erg om je eerst te focussen op het fixen van je relatie en werk. Je eigen geluk gaat voor. En een ongelukkig mens maakt het leven er niet beter op voor een kleine. Succes!
Precies, ik denk niet dat dit nu in mijn leven past. Wat mij tegenhoud is dat ik al best ver ben..
Ik werk hier al 6 jaar in totaal en met mijn vorige zwangerschap ben ik een jaar weggeweest omdat ik wist hoe mijn baas er over dacht..
Ben na een jaar weer terug gekomen en er is me een paar keer duidelijk gemaakt dat mijn baas niet op een zwangerschap van personeel zit te wachten. Wat mij betreft erg schofterug.
Maar bedankt voor je reactie, ik denk dat ik morgen een afspraak ga maken bij een kliniek en er daar nog eens goed over ga praten
zondag 10 december 2017 21:53
over die abortus ook hoorPhineas schreef: ↑10-12-2017 21:50Je noemt allemaal argumenten waarom een tweede kindje niet zou kunnen, maar wat zegt je gevoel? Zou je los van alle problemen wel een tweede kindje willen? Als dat zo is, zou ik er voor gaan. Praktische zaken kunnen geregeld worden, maar een abortus draai je niet meer terug. Zelfs al mocht je alleen komen te staan en je baan kwijt raken, daar kom je wel weer overheen.
In de OP klinkt het niet echt of TO uberhaupt de wens voor 2 kinderen had.
zondag 10 december 2017 21:54
Als ik dat nu had geweten was de beslissing makkelijk geweest.
zondag 10 december 2017 21:55
Klopt ik weet niet zeker of ik anders ooit een wens voor een 2e kindje gehad zou hebben..redbulletje schreef: ↑10-12-2017 21:53over die abortus ook hoor
In de OP klinkt het niet echt of TO uberhaupt de wens voor 2 kinderen had.
zondag 10 december 2017 22:00
Phoe lastig ... Maar als ik eerlijk ben zie ik aan je berichten al dat je het eigenlijk niet ziet zitten? Klopt dat? Anders vul ik dat voor je in... Maar het kan dat je eigenlijk al weet dat je het niet wilt, maar toch bang bent voor wat je te wachten staat als je het weg laat halen, dat is natuurlijk niet niks... Dus ik kan me voorstellen dat je daar tegenop ziet.
En verder ben ik het iemand anders eens, praktische zaken kunnen geregelt worden, dus als dat je enige bezwaar zou zijn dan zou ik het houden.
Maar het is jou beslissing he, jij bent de enige met het antwoord
En verder ben ik het iemand anders eens, praktische zaken kunnen geregelt worden, dus als dat je enige bezwaar zou zijn dan zou ik het houden.
Maar het is jou beslissing he, jij bent de enige met het antwoord
zondag 10 december 2017 22:06
Sorry dat het niet helemaal zeker is wat je nu gaat doen, doorgaan of stoppen met zwangerschap.
De opmerking van je baas zo ik direct overboord gooien, en in mail zetten, en naar hem sturen, met de opmerking, dit heb je gezegd en dat gaat te ver, ik zet het zwart op wit mocht dit later nog nodig zijn, want zwangerschap mag nooit een reden tot ontslag zijn.
Wat kan helpen is een dag beslissen, ik ga ervoor, en hele dag dit besluit meedragen, en dan andere dag beslissen, ik haal het weg en dan hele dag dit meedragen. Dan wat je denkt en voelt op lijstje zetten en dit met vertrouwens persoon bespreken.
De opmerking van je baas zo ik direct overboord gooien, en in mail zetten, en naar hem sturen, met de opmerking, dit heb je gezegd en dat gaat te ver, ik zet het zwart op wit mocht dit later nog nodig zijn, want zwangerschap mag nooit een reden tot ontslag zijn.
Wat kan helpen is een dag beslissen, ik ga ervoor, en hele dag dit besluit meedragen, en dan andere dag beslissen, ik haal het weg en dan hele dag dit meedragen. Dan wat je denkt en voelt op lijstje zetten en dit met vertrouwens persoon bespreken.
zondag 10 december 2017 22:11
Goede tip
zo kan je precies kijken hoe je je voelt bij het maken van een beslissing en wat voor gevoel dat je opleverd!
zondag 10 december 2017 22:14
hi nou ik zal mr met de deur binnen vallen.. ik zit in hetzelfse schuitje me relatie valt uitelkaar na dat ik ergens ben achtergekomen voel ik geen liefde heb een prachtig dochter van 5jaar.. en heb een abortus gepleegd toen ik net was bevallen en weer zwanger werd ik was lichamelijk en geestelijk niet instaat om voor dat kind te zorgen. spijt heb ik niet want het lijkt alsof ik geen andere uitweg had (zat in een psygosch e had me stuitje gebroken). nu ben ik weer zwanger ben ik 27november achter gekomen gaf aan 1-2weken) maar nee!! dat ik abortus pleeg! je moet een ding weten je zal nooit alleen zijn en je kind zal altijd een 'echte broer of zus hebben' dat wil k mij dochter niet afpakken ondanks mij relatie problemen. het is toch een soort van uitkijk na de toekomst er komt iets moois.. en in een land als nederland kan je veel hulp vinden en krijgen als alleenstaande moeder.. soms.moet je neit kijken wat het beste voor jezelf is maar als.moeder moet je ook denken wat het beste voor je kind is.. een baby baren is een kunst een niet iedereen is daar mee gegund.. ik zou het nu dus niet over mij hart krijgen om aan een abortus te denken. ondanks mij relatie die kapot is zie ik dit kind als: hope for the future.. het is toch iets prachtigs op het verkeerde moment... maar je hebt zelf all the power in je handen.. kies je voor een abortus vraag jezelf dan af of je ermee kan leven.. dat je je eigen kind leven heb wegenomen.. ga je niet willen weten of het een meisje was of jongen.. ga je tellen aah me dochter is nu 8 me andere kind zou nu 4 zijn.. als je hiermee kan leven dan is abortus een oplossing.. wat je keus ook is luister na je gevoel en denk met je hart.. en als je ergens voor gaat dont overthink ga er dan ook voor en vergeet dat je een keuze heb gemaakt. ik steun je ondanks je keus!!!
zondag 10 december 2017 22:26
Waarom heb je het aan je baas verteld als je al een afspraak had staan bij, wat ik aanneem, een abortus kliniek is?
Je klinkt alsof je het niet wilt. Wat wil je man? Wat bedoel je dat jullie er niet over kunnen praten? Waarom niet? Is abortus geen optie voor hem vanwege religie of iets anders? Of ziet hij de problemen binnen jullie relatie niet? Wilde hij altijd al meerdere kinderen of juist niet?
Het lijkt me heel moeilijk abortus met bijna 12 weken, maar je bepaalt nu wel de rest van je verdere leven....
Ik vind swifties tip een goede, misschien brengt het inzichten.
Veel succes
Je klinkt alsof je het niet wilt. Wat wil je man? Wat bedoel je dat jullie er niet over kunnen praten? Waarom niet? Is abortus geen optie voor hem vanwege religie of iets anders? Of ziet hij de problemen binnen jullie relatie niet? Wilde hij altijd al meerdere kinderen of juist niet?
Het lijkt me heel moeilijk abortus met bijna 12 weken, maar je bepaalt nu wel de rest van je verdere leven....
Ik vind swifties tip een goede, misschien brengt het inzichten.
Veel succes
maandag 11 december 2017 10:56
maandag 11 december 2017 13:23
Je klinkt niet erg stabiel als je al door zo'n horkerige baas aan het twijfelen wordt gebracht. Je geeft zelf ook al aan dat je het niet echt ziet zitten om in je eentje voor 2 kinderen te zorgen.
Op basis daarvan zeg ik ga voor een abortus.
Maar ga vooral af op je eigen gevoel en wat jij wil.
Als je toch alleen komt te staan moet je sowieso voor je eerste kind zorgen. Ook al vindt je dat moeilijk dus misschien kan de zorg voor een tweede er best bij.
Dat kan alleen jij beslissen.
Wel opmerkelijk dat in topics over abortussen heel makkelijk gedacht wordt over het alleenstaande ouderschap terwijl in een ander topic waarin een to aangeeft dat haar man een weekend weg wil terwijl ze dan een baby hebben van een paar weekjes veel mensen reageren met dat die man het echt niet kan maken om de to een weekend alleen achter te laten. Alleenstaande moeders moeten het altijd alleen zien te redden. Ook met een jonge baby.
Op basis daarvan zeg ik ga voor een abortus.
Maar ga vooral af op je eigen gevoel en wat jij wil.
Als je toch alleen komt te staan moet je sowieso voor je eerste kind zorgen. Ook al vindt je dat moeilijk dus misschien kan de zorg voor een tweede er best bij.
Dat kan alleen jij beslissen.
Wel opmerkelijk dat in topics over abortussen heel makkelijk gedacht wordt over het alleenstaande ouderschap terwijl in een ander topic waarin een to aangeeft dat haar man een weekend weg wil terwijl ze dan een baby hebben van een paar weekjes veel mensen reageren met dat die man het echt niet kan maken om de to een weekend alleen achter te laten. Alleenstaande moeders moeten het altijd alleen zien te redden. Ook met een jonge baby.
