Hoe praten over depressie

18-03-2018 12:35 7 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sorry ik haal het weg, omdat mijn vraag is beantwoord.
anoniem_366515 wijzigde dit bericht op 19-05-2018 10:28
Reden: Privé houden
96.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat je denkt dat je hier wel makkelijker je emoties en gedachtes kan uiten.

Misschien moet je dit uitprinten en aan je therapeut geven. Dat is een professional, die heeft er voor doorgeleerd en kan jou adviseren.

Hier anoniem is natuurlijk een stuk makkelijker. En het grootste voordeel is dat jij nog steeds de regie hebt. Maar dan is dan ook de valkuil.

Geen behandelaar gaat zomaar een AD voorschrijven, daarvoor moet toch eerst een diagnose gesteld worden waaruit blijkt dat dit zinvol is. En wanneer jij niet volledig open kaart speelt, zal je niet zo snel het juiste middel of behandeling krijgen. Het is dan eerder gewoon lootjes trekken en hopen op de hoofdprijs.

Natuurlijk gebruik dit forum als een hulpmiddel, maar NIET in plaats van je huidig behandeltraject.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Je kan hier altijd terecht hoor. :)

Kijk niet zo moeilijk naar anti depressiva. Kan me voorstellen dat je jezelf wilt redden, maar als je daar wat hulp bij kan krijgen in de vorm van een pil, waarom niet, maak het jezelf niet nodeloos lastig.

Je schrijft dat je je gedachten niet onder controle krijgt, dus ik ga er eventjes vanuit dat je daar welk hard aan trekt.
Ik heb, toen ik in een depressie zat, er ook hard aan getrokken om van een aantal kwalijke zaken af te komen en na wat gesputter is me dat ook wel gelukt, maar het is wel zaak dat je jezelf niet als enige hulpmiddel ziet en vooral ook hulp van buitenaf accepteert en beseft dat die hulp veel voor je kan betekenen en je een uitweg kan bieden uit de situatie.
Dus ga aan de pillen, die werken en accepteer hulp, geef je over, dat is de kortste weg.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook depressief op het moment en het was voor mij ook altijd een enorme stap om hierover te praten. Heb gelukkig een goede hulpverlening en ik heb toen toch de stap gezet. Sinds ik het heb verteld voel ik me juist een stuk beter!
Ik heb het eerst aan hele goede vrienden verteld, toen familie, daarna kennissen en ook op mijn werk. Dat laatste hoeft niet per se, maar ik moest even gas terug nemen en werk momenteel wat minder om goed te herstellen.
Onthou dat je een ziekte hebt op dit moment en die ziekte zorgt ervoor dat je gedachtes hebt die niet kloppen. Ze zijn irrationeel en ze belemmeren je.
Ik zou dit zeker bespreken met jouw behandelaar. Je hoeft je nergens voor te schamen, het is juist heel knap dat je hulp vraagt (daar maar ook hier!).
Sterkte ermee.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt allemaal voor jullie lieve berichten. Hamerhaai, bedankt dat je me ervoor waarschuwt dat de behandeling de enige weg is om dit op te lossen. Ik wil laten weten dat ik besef dat ik op een forum zit en en dat ik goed moet beseffen wat ik plaats. Ik vind het moeilijk om los te laten dat ik op hulp moet wachten. Jij noemt het als beeldspraak dat antidepressiva de hoofdprijs is, soms voelt het inderdaad ook als de enige manier om van iets af te komen. Ik moet zeggen dat ik veel wantrouwen heb naar mensen toe voordat ik iets met ze bespreek, ookal heeft een behandelaar ervoor doorgeleerd, ik blijf dat wantrouwen houden.

Het is zo dat er geen diagnose is gesteld, maar ik ben voor iets anders gediagnosticeerd dus daar ligt in de behandeling ook de nadruk op. Maar ik denk dat als ik zelf al een vermoeden heb dat er iets niet klopt aan mijn gedachtenpatroon, ik dit inderdaad moet bespreken. Yavanna jij ook sterkte! Het raakt me wat je zegt en dat je me verteld dat je ziek bent. Ik zie depressie ook als een ziekte, alleen kan ik dat nu niet bij mezelf zien.

Ik vind het moeilijk om te praten over de gedachten die ik heb. In eerste instantie voelden de dagelijkse dingen als een houvast, nu ben ik continu met die verslaving bezig. Maar het lucht wel iets op om dit met jullie te delen, en Cateautje ik ga proberen mezelf over te geven :).
Ik heb meerdere depressies en therapieën achter de rug. Na mijn laatste depressie en periode van therapie besloot ik, dat in het geval ik wéér depressief zou worden, ik om medicatie zou vragen, wat mij overigens ook eerder aangeboden was. Ik had niet alleen depressieve klachten, maar ook traumatische. Deze laatste zijn heel goed behandelend en weggegaan door oa EMDR.

En ja, ik werd weer depressief. De huisarts stemde gelukkig onmiddellijk in met mijn verzoek. Naar mijn gevoel zou praten niet meer helpen, ik was wel uitgepraat namelijk. Inmiddels slik ik antidepressiva en depressief ben ik inmiddels ook allang niet meer. Ik ben er heel erg blij mee, want ik voel me goed en stabiel. Ik slaap eindelijk ook goed.

In mijn geval is het wel goed dat ik voordat ik deze medicatie slikte wel therapie heb gehad, want dat heeft ook veel opgelost. En het heeft ook opgelost wat medicatie niet had kunnen oplossen en wat er overbleef of daarnaast nog was, heeft praten weer niet kunnen oplossen.

Sterke ermee in ieder geval en denk nierdaad niet zo zwaar over die medicatie. Mocht het niet bevallen, dan weet je dat maar en kan je verder. Je kan blijven twijfelen, maar het ook gewoon proberen.
Alle reacties Link kopieren
Vraag is opgelost.
anoniem_366515 wijzigde dit bericht op 23-03-2018 07:02
Reden: De vraag is opgelost
96.72% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven