Psyche
alle pijlers
eenzaamheid
maandag 4 maart 2019 18:22
pas geleden is het uitgegaan met mijn vriend. waar ik nog steeds moeite mee heb. ik verheugde altijd om hem te zien. en nu dat voorbij is voel ik me erg leeg.
ik merk dat hij een groot deel van mijn leven is geworden. ik heb niet veel vrienden (2) en zij willen ook niet echt veel doen. zoals naar de kroeg gaan, uitgaan of naar festivals gaan. dat soort dingen.
eigenlijk bestaat mijn week alleen maar uit naar mijn studie gaan, naar huis, huiswerk maken, werk en heel soms een afspreken met 1 van hun. Alleen zei hebben wel meer andere mensen om mee om te gaan en ik niet.
veel mensen zeggen dat je dan een nieuwe hobby moet zoeken maar daar heb ik niet echt veel tijd voor en zou anders ook niet weten wat.
Ik weet nu niet echt wat ik moet doen.
ik merk dat hij een groot deel van mijn leven is geworden. ik heb niet veel vrienden (2) en zij willen ook niet echt veel doen. zoals naar de kroeg gaan, uitgaan of naar festivals gaan. dat soort dingen.
eigenlijk bestaat mijn week alleen maar uit naar mijn studie gaan, naar huis, huiswerk maken, werk en heel soms een afspreken met 1 van hun. Alleen zei hebben wel meer andere mensen om mee om te gaan en ik niet.
veel mensen zeggen dat je dan een nieuwe hobby moet zoeken maar daar heb ik niet echt veel tijd voor en zou anders ook niet weten wat.
Ik weet nu niet echt wat ik moet doen.
maandag 4 maart 2019 19:16
Inderdaad, liefdesverdriet is gewoon kut en daar mag je je dus ook gerust kut om voelen.
Natuurlijk heb je wel tijd voor hobby's, want naar de kroeg gaan of een festival bezoeken kan ook een hobby zijn. Alleen zijn die dingen in je eentje meestal geen aanrader.
Dat wat je het liefste zou doen (bij/met hem zijn) gaat niet meer, dus de dingen waar je bij uitkomt, zullen nu, in eerste, tweede en derde instantie altijd minder zijn. Dat is niet erg hoor, toch gewoon die dingen gaan ondernemen, uiteindelijk wordt het beter.
Nu nog uitvogelen wat je daarin leuk zou vinden.
Wat opties:
- sporten, bij de sportschool of je aansluiten bij een vereniging. Groepslessen bij een sportschool zijn laagdrempelig en zorgen wel vaak voor contact.
- yogacursus.
- contact maken met je studiegenoten (in de pauze, bij een studievereniging).
- als je op kamers woont: nodig studiegenoten die ook op kamers wonen eens uit om samen te eten.
- op www.nieuwemensenlerenkennen.nl (of zoiets) kun je laagdrempelig mensen leren kennen in je regio.
- bellen met mensen die geen tijd/zin hebben om af te spreken, of die verder weglopen, evt via FT.
- dingen uitproberen. Er zijn een miljoen dingen die je kunt ondernemen waarvan je vooraf denkt: dat is niets voor mij. Doe ze gewoon eens een of twee keer, dan merk je het vanzelf. Van een lezing bijwonen tot een huiskamerconcert, een avond schilderen met anderen, bootcampen, een keer vrijwilliger bij het LDH of in een verzorgingshuis, chatten op internet, een workshop brood bakken, enzovoorts.
- om te ontdekken wat je allemaal leuk vindt, kun je ook eens (in gedachten) teruggaan naar wat je leuk vond voordat hij in je leven was. Wat deed je graag als kind, als puber, als jong-volwassene? Ga dat herontdekken. Als je als kind bijvoorbeeld graag met de lego speelde, doe dit dan weer eens, of doe iets anders wat daar raakvlakken mee heeft.
En weet je. Je mag ook echt verdrietig zijn en rouwen om het gemis, terwijl je tegelijkertijd probeert je leven opnieuw vorm te geven. Daar is niets mis mee.
Natuurlijk heb je wel tijd voor hobby's, want naar de kroeg gaan of een festival bezoeken kan ook een hobby zijn. Alleen zijn die dingen in je eentje meestal geen aanrader.
Dat wat je het liefste zou doen (bij/met hem zijn) gaat niet meer, dus de dingen waar je bij uitkomt, zullen nu, in eerste, tweede en derde instantie altijd minder zijn. Dat is niet erg hoor, toch gewoon die dingen gaan ondernemen, uiteindelijk wordt het beter.
Nu nog uitvogelen wat je daarin leuk zou vinden.
Wat opties:
- sporten, bij de sportschool of je aansluiten bij een vereniging. Groepslessen bij een sportschool zijn laagdrempelig en zorgen wel vaak voor contact.
- yogacursus.
- contact maken met je studiegenoten (in de pauze, bij een studievereniging).
- als je op kamers woont: nodig studiegenoten die ook op kamers wonen eens uit om samen te eten.
- op www.nieuwemensenlerenkennen.nl (of zoiets) kun je laagdrempelig mensen leren kennen in je regio.
- bellen met mensen die geen tijd/zin hebben om af te spreken, of die verder weglopen, evt via FT.
- dingen uitproberen. Er zijn een miljoen dingen die je kunt ondernemen waarvan je vooraf denkt: dat is niets voor mij. Doe ze gewoon eens een of twee keer, dan merk je het vanzelf. Van een lezing bijwonen tot een huiskamerconcert, een avond schilderen met anderen, bootcampen, een keer vrijwilliger bij het LDH of in een verzorgingshuis, chatten op internet, een workshop brood bakken, enzovoorts.
- om te ontdekken wat je allemaal leuk vindt, kun je ook eens (in gedachten) teruggaan naar wat je leuk vond voordat hij in je leven was. Wat deed je graag als kind, als puber, als jong-volwassene? Ga dat herontdekken. Als je als kind bijvoorbeeld graag met de lego speelde, doe dit dan weer eens, of doe iets anders wat daar raakvlakken mee heeft.
En weet je. Je mag ook echt verdrietig zijn en rouwen om het gemis, terwijl je tegelijkertijd probeert je leven opnieuw vorm te geven. Daar is niets mis mee.
maandag 4 maart 2019 19:31
het ding is dat ik nu een studie doe waar ik maar 2 uur op school zit en dan gaat iedereen alweer naar huis. in het begin van mijn studie was iedereen nog nieuw dus hoorde je er nog bij de groep. maar later merkte ik dat iedereen groepjes maakte en ik soort van het 5e wiel werd. ik praat wel gwn met iedereen alleen voelt het gwn dat ik er niet bij hoor.
maandag 4 maart 2019 19:51
Dat gevoel hebben je medestudenten waarschijnlijk ookbluebear19 schreef: ↑04-03-2019 19:31het ding is dat ik nu een studie doe waar ik maar 2 uur op school zit en dan gaat iedereen alweer naar huis. in het begin van mijn studie was iedereen nog nieuw dus hoorde je er nog bij de groep. maar later merkte ik dat iedereen groepjes maakte en ik soort van het 5e wiel werd. ik praat wel gwn met iedereen alleen voelt het gwn dat ik er niet bij hoor.
Stel eens voor om samen aan een opdracht te werken, wat te drinken of een keer samen te sporten. Dat hoeft niet met de hele groep, nodig er gewoon een paar uit.
