Psyche
alle pijlers
Totaal in de knoop
zaterdag 27 april 2019 00:25
Ik open een topic omdat ik even totaal in de knoop zit en ik weet niet wat ik moet doen.
Ik heb een hormonale aandoening waardoor ik elke maand weer in een enorm diep, zwart gat val dankzij mijn hormonen. Ik heb al vanalles geprobeerd, van antidepressiva tot rustmiddeltjes tot verschillende anticonceptievormen,mindulness,noem het maar op... Soms helpt iets tijdelijk, maar echt een langdurige oplossing heb ik nog niet gevonden.
Nu ben ik sinds kort met een nieuwe pil begonnen en het leek in het begin aan te slaan. Ik had wel wat last van bijwerkingen, maar het leek tegelijk wel beter te gaan. Maar na mijn stopweek ben ik compleet van het padje af. 1,5 uur nadat ik naar bed ben gegaan schrik ik wakker met hartkloppingen en paniek en dat wordt elke dag erger. Vandaag lag ik in bed en ik dacht echt dat ik doodging, de paniek raast dusdanig door mijn lichaam dat ik gewoon niet meer weet wat ik ermee moet. Toen ben ik maar uit bed gegaan en nu zit ik dus dit stukje te typen terwijl de paniek door me heen raast. Ook overdag voel ik me paniekerig en heel erg verdrietig.
Hiernaast heb ik ook nog eens over een paar dagen mijn rij-examen waar ik me sowieso al druk over maak, maar ik heb wel het idee dat die pil mijn angst enorm vergroot. En ook nog eens enorme kiespijn,maar mijn eigen tandarts is op vakantie en ik ben normaal gesproken al angstig voor de tandarts, dus nu helemaal. Ikben vandaag wel langsgegaan voor een foto en daar kwam uit dat ik een wortelkanaalbehandeling moet, maar dat durf ik dus echt niet bij een andere tandarts dus nu heb ik pijnstillers meegekregen. Maargoed, mijn examen is dus ook in die periode met kiespijn en daar lig ik nu dus ook nog eens wakker van. O ja, en mijn zoon (5) heeft vakantie, dus even wat rust nemen overdag zit er niet echt in, behalve op de momenten dat hij even op zijn tablet zit, maar dat wil ik ook niet teveel doen.
Dan voel ik me ook nog eens enorm eenzaam, want ik heb deze aandoening nu 4 jaar en mijn man wordt er ook gewoon helemaal gestoord van dat ik nooit eens een keer "normaal" ben, dat het altijd wel wat met mij is. En dat snap ik ook wel heel goed, want het IS ook altijd wel wat met mij. Eerlijk gezegd hou ik het momenteel ook niet echt uit met mezelf.
Maargoed, waar ik er normaal wel weer bovenop klim heb ik nu het gevoel dat ik weer steeds verder afzak en ik weet gewoon niet hoe ik het halt toe kan roepen.
De stress wordt me echt teveel. 
Ik heb een hormonale aandoening waardoor ik elke maand weer in een enorm diep, zwart gat val dankzij mijn hormonen. Ik heb al vanalles geprobeerd, van antidepressiva tot rustmiddeltjes tot verschillende anticonceptievormen,mindulness,noem het maar op... Soms helpt iets tijdelijk, maar echt een langdurige oplossing heb ik nog niet gevonden.
Nu ben ik sinds kort met een nieuwe pil begonnen en het leek in het begin aan te slaan. Ik had wel wat last van bijwerkingen, maar het leek tegelijk wel beter te gaan. Maar na mijn stopweek ben ik compleet van het padje af. 1,5 uur nadat ik naar bed ben gegaan schrik ik wakker met hartkloppingen en paniek en dat wordt elke dag erger. Vandaag lag ik in bed en ik dacht echt dat ik doodging, de paniek raast dusdanig door mijn lichaam dat ik gewoon niet meer weet wat ik ermee moet. Toen ben ik maar uit bed gegaan en nu zit ik dus dit stukje te typen terwijl de paniek door me heen raast. Ook overdag voel ik me paniekerig en heel erg verdrietig.
Hiernaast heb ik ook nog eens over een paar dagen mijn rij-examen waar ik me sowieso al druk over maak, maar ik heb wel het idee dat die pil mijn angst enorm vergroot. En ook nog eens enorme kiespijn,maar mijn eigen tandarts is op vakantie en ik ben normaal gesproken al angstig voor de tandarts, dus nu helemaal. Ikben vandaag wel langsgegaan voor een foto en daar kwam uit dat ik een wortelkanaalbehandeling moet, maar dat durf ik dus echt niet bij een andere tandarts dus nu heb ik pijnstillers meegekregen. Maargoed, mijn examen is dus ook in die periode met kiespijn en daar lig ik nu dus ook nog eens wakker van. O ja, en mijn zoon (5) heeft vakantie, dus even wat rust nemen overdag zit er niet echt in, behalve op de momenten dat hij even op zijn tablet zit, maar dat wil ik ook niet teveel doen.
Dan voel ik me ook nog eens enorm eenzaam, want ik heb deze aandoening nu 4 jaar en mijn man wordt er ook gewoon helemaal gestoord van dat ik nooit eens een keer "normaal" ben, dat het altijd wel wat met mij is. En dat snap ik ook wel heel goed, want het IS ook altijd wel wat met mij. Eerlijk gezegd hou ik het momenteel ook niet echt uit met mezelf.
Maargoed, waar ik er normaal wel weer bovenop klim heb ik nu het gevoel dat ik weer steeds verder afzak en ik weet gewoon niet hoe ik het halt toe kan roepen.
De stress wordt me echt teveel.
zaterdag 27 april 2019 00:29
Jup, heb ik ook geprobeerd. Dat leek een tijdje te helpen maar helaas krijg ik er doorbraakbloedingen van die gewoon door blijven gaan net zo lang tot ik een stopweek inlas. Eerst gebeurde dat na 4 maanden, toen na 2, daarna zelfs al in de eerste strip. En het effect begon ook vrij snel af te nemen.
zaterdag 27 april 2019 00:44
Nee, klopt. Ik zit nu wel heel diep in de put dus misschien als het weer beter gaat dat ik er dan weer anders over denk, maar op dit moment heb ik ook gewoon het gevoel dat het nooit meer over gaat en vraag me echt af hoeveel keer ik deze shit storm nog ga overleven.
zaterdag 27 april 2019 00:46
De komende 2 dagen is mijn man thuis, dus dan kan hijwel wat met hem doen.
Sporten doe ik niet echt, wel veel fietsen en wandelen, wat ook wordt aangeraden bij deze klachten.
Qua hobby's ben ik wel heel erg zoekend. Momenteel is er echt veel te veel geld in die rijlessen gaan zitten en durf ik ook niet teveel geld uit te geven omdat ik bang ben dat ik het niet haal, waardoor ik dus alles oppot zodat ik dan alvast wat reserves heb voor eventueel toekomstige rijlessen...
Edit: overigens in mijn "goede weken" lukt het wel om dingen te doen die ik leuk vind, alleen tijdens deze periode vind ik ook bijna niks leuk, alles voelt teveel eigenlijk
Sporten doe ik niet echt, wel veel fietsen en wandelen, wat ook wordt aangeraden bij deze klachten.
Qua hobby's ben ik wel heel erg zoekend. Momenteel is er echt veel te veel geld in die rijlessen gaan zitten en durf ik ook niet teveel geld uit te geven omdat ik bang ben dat ik het niet haal, waardoor ik dus alles oppot zodat ik dan alvast wat reserves heb voor eventueel toekomstige rijlessen...
Edit: overigens in mijn "goede weken" lukt het wel om dingen te doen die ik leuk vind, alleen tijdens deze periode vind ik ook bijna niks leuk, alles voelt teveel eigenlijk
anoniem_369996 wijzigde dit bericht op 27-04-2019 00:48
15.45% gewijzigd
zaterdag 27 april 2019 00:49
Ik heb het eigenlijk altijd al wel gehad, vanaf het moment dat ik ongesteld werd kon ik heel duidelijk aan mijn humeur merken als het weer zo ver was. Zo heftig als nu is eigenlijk pas gekomen na de bevalling.
Ik weet niet wat je precies bedoelt met een heel zware hormoonkuur, dus ik weet het niet..
zaterdag 27 april 2019 01:00
zaterdag 27 april 2019 01:04
Nee, ik heb PMDD en obsessief compulsieve persoonlijkheidsstoornis. Ik ben ook niet echt angstig normaal gesproken, alleen tijdens de periode voor mijn menstruatie. Maar nu met deze pil gaat het wel die kant op merk ik, dus ik denk dat ik daar sowieso mee ga stoppen
zaterdag 27 april 2019 01:08
snorriemorrie schreef: ↑27-04-2019 01:04Nee, ik heb PMDD en obsessief compulsieve persoonlijkheidsstoornis. Ik ben ook niet echt angstig normaal gesproken, alleen tijdens de periode voor mijn menstruatie. Maar nu met deze pil gaat het wel die kant op merk ik, dus ik denk dat ik daar sowieso mee ga stoppen
ik heb sinds 2 weken de prikpil, kreeg ineens menstruele migraine van de gewone pil.
mijn PMS lijkt afgevlakt, ik slaap beter, maar heb ook ineens enorme puisten op mijn rug!
als de ene bijna weg is komt er weer een nieuwe.
wij slapen nooit.
zaterdag 27 april 2019 01:17
Ik heb wel eens gelezen dat in heel extreme gevallen van pmdd de eierstokken een aantal maanden kunnen worden stilgelegd met heftige medicatie waardoor je dus als het ware tijdelijk in de overgang komt. Dit is reversibel. Als blijkt dat dit de klachten vermindert, kan je er lange tijd mee doorgaan of zelfs besluiten je eierstokken te laten verwijderen. Voor sommigen werkt het niet omdat de overgangsklachten net zo erg zijn als de pmdd, maar voor anderen is het een oplossing. Dit wordt gezien als het uiterste redmiddel als niets anders helpt. Het heeft ook het nadeel dat als je nog vrij jong bent, een vroege overgang weer andere gezondheidsrisico’s met zich medebrengt. En als je nog een kinderwens hebt is het ook een heel moeilijke beslissing natuurlijk.
It is no measure of health to be well-adjusted to a sick society.
Krishnamurti
Krishnamurti
zaterdag 27 april 2019 02:12
Ben je al eens naar een specialist geweest met die PMDD? Een endocrinoloog? Ik weet er niet veel van (heb zelf alleen ervaring met synthetische hormonen maar dat is een makkelijk op te lossen probleem) maar heb wel eens iets gelezen over hormoontherapie.snorriemorrie schreef: ↑27-04-2019 01:04Nee, ik heb PMDD en obsessief compulsieve persoonlijkheidsstoornis. Ik ben ook niet echt angstig normaal gesproken, alleen tijdens de periode voor mijn menstruatie. Maar nu met deze pil gaat het wel die kant op merk ik, dus ik denk dat ik daar sowieso mee ga stoppen
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 27 april 2019 07:57
Naar die paniek snorrie. Het lijkt op wat ik haf als bijwerking van het starten van medicatie een tijd terug. Gezien jouw situatie zou ik dit alles eigenlijk onder begeleiding van een gespecialiseerde arts of endocrinoloog willen doen. Het is al een tijd aanmodderen.
En de kiespijn en rijexamen stapelen daar bovenop met je bekende problematiek.
Ik weet dat er nu iemand was voor die pmdd toch? Maar dat was meer een psycholoog dacht ik? Ik zou echt een traject met een gespecialiseerde arts/endocrinoloog willen.
Sterkte
En de kiespijn en rijexamen stapelen daar bovenop met je bekende problematiek.
Ik weet dat er nu iemand was voor die pmdd toch? Maar dat was meer een psycholoog dacht ik? Ik zou echt een traject met een gespecialiseerde arts/endocrinoloog willen.
Sterkte
anoniem_365339 wijzigde dit bericht op 27-04-2019 07:58
0.38% gewijzigd
zaterdag 27 april 2019 09:03
Dat schrijft ze toch, vanwege doorbraakbloedingen.
zaterdag 27 april 2019 09:05
Dat alles teveel voelt snap ik, probeer hoe klein ook, even momenten voor jezelf te pakken al is het maar door wat langer te douchen en daarna een lekker cremetje op te smeren.snorriemorrie schreef: ↑27-04-2019 00:46De komende 2 dagen is mijn man thuis, dus dan kan hijwel wat met hem doen.
Sporten doe ik niet echt, wel veel fietsen en wandelen, wat ook wordt aangeraden bij deze klachten.
Qua hobby's ben ik wel heel erg zoekend. Momenteel is er echt veel te veel geld in die rijlessen gaan zitten en durf ik ook niet teveel geld uit te geven omdat ik bang ben dat ik het niet haal, waardoor ik dus alles oppot zodat ik dan alvast wat reserves heb voor eventueel toekomstige rijlessen...
Edit: overigens in mijn "goede weken" lukt het wel om dingen te doen die ik leuk vind, alleen tijdens deze periode vind ik ook bijna niks leuk, alles voelt teveel eigenlijk
En blijf wandelen en fietsen, dat is zó goed voor je !!
Die rijlessen zijn eindig dus als je straks je rijbewijs hebt dan kun je een leuke hobby gaan doen of bijvoorbeeld yoga om meer in balans te komen.
