Angst en depressie. Gaat het ooit nog goed komen?

29-04-2019 00:13 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Geen reacties meer dus topic gesloten
anoniem_385584 wijzigde dit bericht op 06-05-2019 21:39
97.96% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Of het ooit geheel goed komt geen idee, ik heb mijn mentale ik omarmt als hetzijnde het hoort bij mij. En ik heb goede jaren en slechte jaren.

Het klinkt stom maar sinds die omarming is er voor mij een grote last van mijn schouders afgevallen. Ook al baal ik van tijd tot tijd flink dat ik nu weinig alleen kan.
Alle reacties Link kopieren
Je kunt wel je dagelijkse dingen doen en uit je comfortzone stappen. Gewoon door ze te doen , ongeacht hoe je je voelt. Steeds maar blijven nadenken over hoe je je voelt brengt je nergens. Richt je aandacht op iets anders ipv op jezelf, dan wordt het echt beter. Dit geldt ook voor je derealisatie, let er niet steeds op maar ga iets doen. Verzet je gedachten van binnen naar buiten.
Alle reacties Link kopieren
Knuffel :hug: !

Ik schrik alleen wel hoe je over jezelf praat, natuurlijk deels door de depressie, maar wat hierboven ook genoemd werd accepteer jezelf zoals de situatie is.

Accepteer dat je momenteel niet bent met wie je gedachten wil zijn. Je leeft nu, en hoewel de kapper, trein ed. vreselijk zijn je doet het wel!

Begrijp me niet verkeerd, weet maar al te goed wat een depressie en een angststoornis zijn maar heb je wel enige dagstructuur? Een goede balans tussen rust en activiteiten heeft mij enorm geholpen.
Joe.
Alle reacties Link kopieren
Als het allemaal op je af komt kan het enorm overspoelen.
Je vertelde dat je 1 soort anti depressiva hebt geprobeerd in het verleden.
Misschien moet je weer terug naar je huisarts om te bespreken welk medicijn jou zou kunnen helpen. Er bestaan er zovelen.
Print je verhaal hierboven uit en geef dat aan je huisarts zodat die een vollediger beeld krijgt.

Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Wat vreselijk naar voor je!
Ik herken helaas veel in je verhaal.
Wat voor therapie volg je precies? Misschien is het niet de best passende therapie voor je. En weet je behandelaar ook van je derealisatie af? En heb je ook tools om daarmee om te gaan? Zelf heb ik ook last van derealisatie, doodeng vond ik het voorheen. Mij is uitgelegd dat je gaat derealiseren als de spanning/angst te hoog oploopt. Het is een overlevingsstrategie die je lichaam en brein aanneemt als het allemaal teveel wordt. Sinds ik dat wist vond ik het minder beangstigend en ik heb nu ook tools om mijn emoties optijd op te merken en zorgen dat ik niet in dat stadium terecht kom.

En probeer ook echt afleiding te zoeken en ga kijken met je behandelaar hoe je dit kunt aanpakken. Als je te weinig afleiding hebt dan ga je teveel nadenken en word je inderdaad helemaal gek. Geldt voor iedereen. En accepteer de situatie inderdaad voor hoe die nu is. Het is van daaruit veel makkelijker. Anders begin je elke dag al met een strijd.

Heel veel sterkte en succes! Als je wilt mag je me een pb sturen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb wel een idee wat je hebt, helaas zien veel psychologen en psychiaters het bij vrouwen over het hoofd maar het is niet toegestaan om op dit forum neer te zetten wat het is en waar je naar zou moeten laten kijken door een psychiater/psycholoog die gespecialiseerd is op dat gebied expliciet bij vrouwen. Omdat het bij vrouwen vaak niet opvalt door de gewone specialisten
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel voor jullie reacties!

“Yourlocalhero”

Ik kan gewoon niet omarmen wat voor een persoon ik ben, wat mijn conditie is en wat voor leven ik lijdt. In ieder geval niet op dit moment

“Rascalles”

Dat is ook de manier om dingen te blijven doen, maar ik krijg gewoon steeds minder motivatie, omdat ik er gewoon geen positieve dingen uit kan halen. Ik vraag mezelf vaak af waarvoor ik nog doe. Momenteel merk ik dus dat dingen juist slechter gaan als ik meer dingen doe.

“Bloemenmeisje97”

Ik kan niet accepteren hoe ik zelf nu ben, dus dat is lastig. Ook niet op dit moment. Ik haat mijn gedachtegangen die als maar negatief zijn. Echt een ritme zoals een normaal persoon heeft heb ik niet. Ik probeer wel dagelijks in ieder geval naar buiten te gaan en naast mijn gesprekken bij de psycholoog doe ik ook nog een dag vrijwilligerswerk waar ik recent mee begonnen ben, maar daar haal ik tot nu toe ook weinig positiefs uit.

“Verbinder”

Ik heb inderdaad 1 soort medicijn gebruikt. Alleen heb ik het gevoel dat zulk soort medicijnen het alleen maar verbergen en het versterkt mijn derealisatie gevoel. Ik wil uberhaupt binnenkort een keer naar de dokter om wat dingen te onderzoeken. Misschien dat ik een doorverwijzing kan krijgen naar een nieuwe psycholoog, want waar ik nu zit ben ik niet erg op vooruit gegaan.

“Pilotts”

Ik volg nu schema therapie, maar ik merk dat dit tot nu toe niet echt goed werkt, omdat ik te veel in het verleden aan het werken ben dan in het nu. Mijn therapeut weet wel van mijn derealisatie af, maar heb hier nog nooit oefeningen of iets dergelijks voor gedaan.

“Lucifermorningstar”

Ik ben een jongen.. Geen vrouw. Is dat een probleem op dit forum?
anoniem_385584 wijzigde dit bericht op 29-04-2019 12:37
82.21% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik realiseer me dat 2 jaar therapie voor jou als een lange tijd voelt. Als je echter bedenkt dat je 10 jaar lang een traumatiserende jeugd hebt gehad, dan is het niet gek dat dat niet zomaar opgelost is. Wbt antidepressiva: heb je 1 soort geprobeerd of meerdere? Niet voor iedereen werkt dezelfde even goed. Dat geldt eigenlijk ook voor therapeuten en therapie. Heb je al weleens EMDR gehad? Je verdiept in mindfulness?

Je bent nog jong, het is echt normaal dat het best een weg is om jezelf (terug) te vinden na een traumatische jeugd. Wat ik dus vooral wil zeggen: geef niet op. Dit is misschien een weg waarbij je een lange adem nodig hebt, maar er is absoluut nog verbetering mogelijk. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
En wat betreft ritme: dat is heeel belangrijk als je last hebt van depressies. Ik zou je adviseren om een dagschema te maken, dan krijg je ook door waar de gaten vallen en wat voor jou moeilijke momenten van de dag/week zijn. Met je psycholoog kun je dan ook bijvoorbeeld kijken hoe deze op te vullen met activiteiten die voor jou ontspannend zijn.
Alle reacties Link kopieren
Klopt bee_kind, maar ik heb wek het gevoel dat ik dingen uit het verleden soort van opgelost heb. Ik heb hiervoor onder andere EMDR voor gedaan. Ik heb nu gewoon het gevoel dat er in het heden niks veranderd. Mijn constante gevoel veranderd namelijk niet. Ik heb 1 soort medicijn genomen op een lichte dosis. Mijn gevoel zegt gewoon dat ik het daar niet bij moet zoeken, omdat ik juist wat helderder wil worden en die medicijnen maken alles alleen maar meer blurry voor me. Mindfulness heb ik nog nooit gedaan, maar overweeg het wel om het te doen. Deze therapievorm geven ze helaas niet bij de praktijk waar ik zit, dus ik moet zoeken naar een andere. Ik weet dat je dit ook zelf kan doen, maar dat lijkt me niet zo geschikt voor me zonder coaching etc.

Ik heb wel een soort motivatiepunt nodig om ergens naartoe te werken. Ik haal nu 0,0 plezier uit dingen, dus dat is wel een lastig dingetje. Ontspanning zit er voor mij ook amper in, omdat het gevoel wat ik heb constant is. Enige ‘ontspanning’ die ik heb is slapen. Ik heb een erg slecht slaapritme, waar ik al 2 jaar mee zit te strugglen.
Alle reacties Link kopieren
Slaap je veel overdag? Je zou ook dit bij kunnen houden, veel GGZ-instellingen geven ook slaaptraining. Genoeg energie en slaap kan ook al veel doen, ook voor/tegen depressie.
Alle reacties Link kopieren
Nee, op één of andere manier kan ik overdag niet slapen. Wel rust ik vaak uit en ik ga ergens in mijn eentje liggen om mezelf op te laden. Ik kan niet zo goed de focus houden in een drukke omgeving voor een langere tijd.
Alle reacties Link kopieren
Stym schreef:
29-04-2019 12:23
Dank jullie wel voor jullie reacties!

“Yourlocalhero”

Ik kan gewoon niet omarmen wat voor een persoon ik ben, wat mijn conditie is en wat voor leven ik lijdt. In ieder geval niet op dit moment

“Rascalles”

Dat is ook de manier om dingen te blijven doen, maar ik krijg gewoon steeds minder motivatie, omdat ik er gewoon geen positieve dingen uit kan halen. Ik vraag mezelf vaak af waarvoor ik nog doe. Momenteel merk ik dus dat dingen juist slechter gaan als ik meer dingen doe.

“Bloemenmeisje97”

Ik kan niet accepteren hoe ik zelf nu ben, dus dat is lastig. Ook niet op dit moment. Ik haat mijn gedachtegangen die als maar negatief zijn. Echt een ritme zoals een normaal persoon heeft heb ik niet. Ik probeer wel dagelijks in ieder geval naar buiten te gaan en naast mijn gesprekken bij de psycholoog doe ik ook nog een dag vrijwilligerswerk waar ik recent mee begonnen ben, maar daar haal ik tot nu toe ook weinig positiefs uit.

“Verbinder”

Ik heb inderdaad 1 soort medicijn gebruikt. Alleen heb ik het gevoel dat zulk soort medicijnen het alleen maar verbergen en het versterkt mijn derealisatie gevoel. Ik wil uberhaupt binnenkort een keer naar de dokter om wat dingen te onderzoeken. Misschien dat ik een doorverwijzing kan krijgen naar een nieuwe psycholoog, want waar ik nu zit ben ik niet erg op vooruit gegaan.

“Pilotts”

Ik volg nu schema therapie, maar ik merk dat dit tot nu toe niet echt goed werkt, omdat ik te veel in het verleden aan het werken ben dan in het nu. Mijn therapeut weet wel van mijn derealisatie af, maar heb hier nog nooit oefeningen of iets dergelijks voor gedaan.

“Lucifermorningstar”

Ik ben een jongen.. Geen vrouw. Is dat een probleem op dit forum?

Acceptatie van de situatie is wel enorm belangrijk, wil je niet constant het gevecht met jezelf aan blijven gaan wat nog veel meer energie kost. Waarom kan je het niet accepteren? Ben je bang dat je als 'labiel of gek' wordt weg gezet? Als je een been breekt ga je toch ook niet koste wat kost erop blijven lopen omdat je stil zitten haat? Wat betreft die gedachtegangen zijn vreselijk naar en k*t maar hoe ga jij hiermee om. Boos hierop worden werkt averechts en volgens mij zit je daar nu in.

Heel knap van je dat je een dag in de week vrijwilligerswerk doet! Dat is zeker een mooi begin, kan je niet nog een ochtend (ik zeg maar wat) erbij pakken? Beetje afleiding. Dat je er niet om staat te spreken/ gemotiveerd bent is logisch gezien je depressie. Maar dan is het wel de kunst jezelf een schop onder je kont te geven en door te pakken.
Joe.
Alle reacties Link kopieren
Acceptatie van de situatie is onwijs lastig, omdat ik zo veel dingen aan me voorbij zie gaan. Ik kan het heel lastig accepteren hoe mijn denkpatroon te werk gaat. Ik wil alles beheersen en dingen onder de controlle hebben, want ik vrees ervoor dat als ik dit niet doe ik iets raars doe wat niet meer teruggezet kan worden. Ik heb vaak ook hele diepe gedachtes die echt veel te ver gaan en daar kan ik mezelf ook echt onrustig en somber van maken. Aan deze eigenschap heb ik een hekel. Ik heb natuurlijk ook wel positieve eigenschappen, maar door mijn depressie worden deze compleet ondergedoezeld. Als je me zou spreken in een rustige omgeving zou je waarschijnlijk geen opmerkelijke dingen ondervinden, maar dat komt omdat deze strijd tegen mezelf 100% in mijn hoofd afspeelt. Sommige dingen waar ik mee zit zijn ook enorm lastig te onderbouwen in woorden.

Ik wil eerst kijken hoe 1 dag per week gaat in een kleine periode. Ik heb in hele lange tijd niks qua werk of school gedaan, dus ik wil het voor nu even zo laten. Ik wil liever in een andere hoek kijken om meer dagritme op te doen. Ik hou wel van variatie. Ik wil gemotiveert zijn, maar ik kan nergens de motivatie meer vandaan halen, omdat ik nu al ontzettend lang in deze rot situatie zit.
Alle reacties Link kopieren
Lieve stymm it takes time! Ik zit inmiddels al jaren af en aan in therapie. :heart:
Alle reacties Link kopieren
Lieve stymm it takes time! Ik zit inmiddels al jaren af en aan in therapie. :heart:
Misschien heb je er wat aan, alsjeblieft :) .


RICHARD GRANNON SPARTANLIFECOACH

https://www.youtube.com/watch?v=L5S4zk5jrHw
https://www.youtube.com/watch?v=OAkkbWlznNs&t=9s
https://www.youtube.com/watch?v=3E0IKArIMS8&t=11s
https://www.youtube.com/watch?v=WdAhqZOsfjg
https://www.youtube.com/watch?v=L5S4zk5jrHw
Alle reacties Link kopieren
yourlocalhero schreef:
29-04-2019 21:40
Lieve stymm it takes time! Ik zit inmiddels al jaren af en aan in therapie. :heart:
Hmm ja.. Ik moet er gewoon niet aan denken dat ik nog jaren in dezelfde situatie zit als nu.. Sorry voor mijn zwaar depressieve reacties, maar ik zit er momenteel echt helemaal doorheen.
Alle reacties Link kopieren
Thanks!:) Ik ga ze allemaal aandachtig beluisteren en kijken of ik er wat uit kan halen.
Alle reacties Link kopieren
Stym schreef:
29-04-2019 22:42
Hmm ja.. Ik moet er gewoon niet aan denken dat ik nog jaren in dezelfde situatie zit als nu.. Sorry voor mijn zwaar depressieve reacties, maar ik zit er momenteel echt helemaal doorheen.
En dat kan ik mij goed voorstellen, het is ook gewoon echt NIET leuk! Vanuit alle liefde in mij een hele dikke knuffel voor jou.
Ik hoop dat er voor jou een ommeslag komt en je het precies zo in kan zien als ik dat nu doe, wil trouwens niet zeggen dat ik niet wel eens compleet baal van alles wat er in mij maalt en gebeurd alsmede wat ik nu al ruim één jaar niet kan. Maar als iets mij de afgelopen jaren is duidelijk geworden is dat je je echt niet 24/7 goed hoeft te voelen en dat het echt beter kan worden (en natuurlijk kan dat echt per persoon verschillen in hoe veel beter en hoe snel).

Nogmaals dikke knuffel
Alle reacties Link kopieren
Precies. Soms denk ik wel is dat ik misschien te hoge verwachtingen heb van het leven, maar ik kan me niet voorstellen dat het perse zo klote als nu hoeft te zijn. De vrijheid van mijn leven is momenteel op een % van 0 en mocht dit ooit veranderen heb ik heel wat in te halen..
anoniem_385584 wijzigde dit bericht op 30-04-2019 01:56
41.77% gewijzigd
Stym schreef:
29-04-2019 22:43
Thanks!:) Ik ga ze allemaal aandachtig beluisteren en kijken of ik er wat uit kan halen.
Het is de moeite waard :gift:
Alle reacties Link kopieren
Stym schreef:
29-04-2019 21:17
Acceptatie van de situatie is onwijs lastig, omdat ik zo veel dingen aan me voorbij zie gaan. Ik kan het heel lastig accepteren hoe mijn denkpatroon te werk gaat. Ik wil alles beheersen en dingen onder de controlle hebben, want ik vrees ervoor dat als ik dit niet doe ik iets raars doe wat niet meer teruggezet kan worden. Ik heb vaak ook hele diepe gedachtes die echt veel te ver gaan en daar kan ik mezelf ook echt onrustig en somber van maken. Aan deze eigenschap heb ik een hekel. Ik heb natuurlijk ook wel positieve eigenschappen, maar door mijn depressie worden deze compleet ondergedoezeld. Als je me zou spreken in een rustige omgeving zou je waarschijnlijk geen opmerkelijke dingen ondervinden, maar dat komt omdat deze strijd tegen mezelf 100% in mijn hoofd afspeelt. Sommige dingen waar ik mee zit zijn ook enorm lastig te onderbouwen in woorden.

Ik wil eerst kijken hoe 1 dag per week gaat in een kleine periode. Ik heb in hele lange tijd niks qua werk of school gedaan, dus ik wil het voor nu even zo laten. Ik wil liever in een andere hoek kijken om meer dagritme op te doen. Ik hou wel van variatie. Ik wil gemotiveert zijn, maar ik kan nergens de motivatie meer vandaan halen, omdat ik nu al ontzettend lang in deze rot situatie zit.

Juist door je controle drang en je diepe denkpatronen denk je dan niet dat medicijnen juist nu wat kunnen ondersteunen?
Je hebt het zwaar op het moment, je weet dat je iets nodig hebt want in je eentje blijft het doorgaan zoals het heeft gedaan. Daar is je innerlijke controle te sterk voor en alles bij elkaar is het gewoon zo overspoelend.
Een nieuwe psycholoog en medicatie maken het misschien een stukje levendiger voor je.
Alle reacties Link kopieren
Dit is niet je normale staat van zijn, je herinnert je vast nog hoe het voor de depressie was en dat je gelukkig kunt zijn, dit kan een paar jaar duren maar uiteindelijk kom jij weer tevoorschijn.
Je merkt haast niet hoe het gebeurt maar het gaat met stapjes naar voren en stapjes terug en ineens denk je: huh het gaat al veel beter als eerst :hug:

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven