Psyche
alle pijlers
Angst en alcohol
vrijdag 3 mei 2019 10:08
Hallo,
Sinds een paar jaar kamp ik met een behoorlijk probleem wat mijn leven beheerst. Het begon allemaal na een heftige bloeding na het hebben van seks met mijn toenmalige partner. Ik ben iemand die vee research deed op het internet als ik dacht iets te hebben. Dit was geen goed idee. De meest ernstige dingen kwamen eruit. Ik heb toen besloten de huisarts te bellen, en uitgelegd wat er aan de hand was. Ik hen langs de huisarts gegaan voor een uitstrijkje voor baarmoederhalskanker. Wat er toen gebeurde heeft mijn leven totaal veranderd. Ik kreeg paniek. Zelf zo erg dat ik niet meer durfde te gaan slapen of naar school te gaan. Ook alleen zijn was een drama voor mij. Opeens durfde ik niks meer. Van een meisje die alles deed wat ze wilde en genoot van het leven, veranderde ik in iemand die niks meer durfde, alleen maar bezig met angst. Achter elk klein kwaaltje zocht ik een reden, een ziekte. Het wachten op de uitslag was verschrikkelijk. Toen ik de uitslag kreeg en er bleek dat er niks aan de hand was, dacht ik dat de paniek wel over zou gaan. Helaas was dit niet het geval. Integendeel juist. Het werd alleen maar erger..
Op een nacht werd ik wakker in complete paniek. Hartkloppingen, transpireren, een doof gevoel. Ik was ervan overtuigd dat ik dood zou gaan. Na ongeveer een uur zakte het af. Nog steeds durfde ik niet te slapen. Dit ging een hele tijd zo door.
Het belemmerde mijn leven. Uiteindelijk heb ik stappen ondernomen en heb ik met een psycholoog gepraat. Dit was fijn, maar het hield mijn angsten niet weg. Alle behandelingen hebben we geprobeerd en uiteindelijk samen met de psycholoog hebben we besloten de sessies niet door te zetten. Ik was weer terug bij af en de paniekaanvallen bleven aanhouden. Ik was ten einde raad. Uiteindelijk dacht ik een manier te hebben gevonden. Namelijk het drinken van alcohol voor het slapen gaan. Dit ging me redelijk goed af en ik durfde weer te gaan slapen. Dit was eerst gewoon een onschuldig glaasje..nu is dat echter anders. Ik drink nu bijna 1 a 2 flessen per dag. Ik schaam mij hier enorm voor en ik wil hier ook heel graag mee stoppen. Het gebruik van de alcohol beïnvloed mijn leven nu nog niet, maar ik ben bang dat dit, als ik zo door blijf gaan, het wel gaat doen.
Het probleem is alleen dat ik het gevoel heb dat ik de alcohol nodig heb, niet omdat ik er niet vanaf kan blijven maar omdat ik anders niet durf te slapen.
Ik deel dit hier omdat ik er verder met niemand over durf te praten. Ik merk ook dat ik er heel verdrietig van word als ik eraan denk.
Ik vroeg mij af of er mensen zijn die zich hierin kunnen herkennen of dat iemand misschien een tip heeft wat ik kan doen.
Liefs.
Sinds een paar jaar kamp ik met een behoorlijk probleem wat mijn leven beheerst. Het begon allemaal na een heftige bloeding na het hebben van seks met mijn toenmalige partner. Ik ben iemand die vee research deed op het internet als ik dacht iets te hebben. Dit was geen goed idee. De meest ernstige dingen kwamen eruit. Ik heb toen besloten de huisarts te bellen, en uitgelegd wat er aan de hand was. Ik hen langs de huisarts gegaan voor een uitstrijkje voor baarmoederhalskanker. Wat er toen gebeurde heeft mijn leven totaal veranderd. Ik kreeg paniek. Zelf zo erg dat ik niet meer durfde te gaan slapen of naar school te gaan. Ook alleen zijn was een drama voor mij. Opeens durfde ik niks meer. Van een meisje die alles deed wat ze wilde en genoot van het leven, veranderde ik in iemand die niks meer durfde, alleen maar bezig met angst. Achter elk klein kwaaltje zocht ik een reden, een ziekte. Het wachten op de uitslag was verschrikkelijk. Toen ik de uitslag kreeg en er bleek dat er niks aan de hand was, dacht ik dat de paniek wel over zou gaan. Helaas was dit niet het geval. Integendeel juist. Het werd alleen maar erger..
Op een nacht werd ik wakker in complete paniek. Hartkloppingen, transpireren, een doof gevoel. Ik was ervan overtuigd dat ik dood zou gaan. Na ongeveer een uur zakte het af. Nog steeds durfde ik niet te slapen. Dit ging een hele tijd zo door.
Het belemmerde mijn leven. Uiteindelijk heb ik stappen ondernomen en heb ik met een psycholoog gepraat. Dit was fijn, maar het hield mijn angsten niet weg. Alle behandelingen hebben we geprobeerd en uiteindelijk samen met de psycholoog hebben we besloten de sessies niet door te zetten. Ik was weer terug bij af en de paniekaanvallen bleven aanhouden. Ik was ten einde raad. Uiteindelijk dacht ik een manier te hebben gevonden. Namelijk het drinken van alcohol voor het slapen gaan. Dit ging me redelijk goed af en ik durfde weer te gaan slapen. Dit was eerst gewoon een onschuldig glaasje..nu is dat echter anders. Ik drink nu bijna 1 a 2 flessen per dag. Ik schaam mij hier enorm voor en ik wil hier ook heel graag mee stoppen. Het gebruik van de alcohol beïnvloed mijn leven nu nog niet, maar ik ben bang dat dit, als ik zo door blijf gaan, het wel gaat doen.
Het probleem is alleen dat ik het gevoel heb dat ik de alcohol nodig heb, niet omdat ik er niet vanaf kan blijven maar omdat ik anders niet durf te slapen.
Ik deel dit hier omdat ik er verder met niemand over durf te praten. Ik merk ook dat ik er heel verdrietig van word als ik eraan denk.
Ik vroeg mij af of er mensen zijn die zich hierin kunnen herkennen of dat iemand misschien een tip heeft wat ik kan doen.
Liefs.
vrijdag 3 mei 2019 12:18
vrijdag 3 mei 2019 12:20
Wat naar dat je je zo voelt en wat goed van je dat je deze stap hebt genomen om hier je verhaal te posten!
Ik ben het met groenebroek eens en neem contact op met je huisarts. Misschien als je nu belt, dat je nog even langs kan komen.
Is er één iemand in je familie of vrienden groep die je in vertrouwen durft te nemen? Laat hem/haar dit ook lezen als je het lastig vind om het te vertellen.
Sterkte!
Ik ben het met groenebroek eens en neem contact op met je huisarts. Misschien als je nu belt, dat je nog even langs kan komen.
Is er één iemand in je familie of vrienden groep die je in vertrouwen durft te nemen? Laat hem/haar dit ook lezen als je het lastig vind om het te vertellen.
Sterkte!
vrijdag 3 mei 2019 12:43
Inderdaad, terug naar de huisarts, die kan je dan verwijzen naar een psychiater en een psycholoog.
Een psychiater heeft vast en zeker medicatie tegen angsten die veel minder slecht is voor je lever en veel beter voor je lichaam dan alcohol en die ervoor zorgt dat je het ook op langere termijn vol kunt houden.
Zodat je kunt stoppen met drinken zonder dat je meteen in het diepe wordt gegooid terwijl je nog niet kunt zwemmen.
Een psychiater heeft vast en zeker medicatie tegen angsten die veel minder slecht is voor je lever en veel beter voor je lichaam dan alcohol en die ervoor zorgt dat je het ook op langere termijn vol kunt houden.
Zodat je kunt stoppen met drinken zonder dat je meteen in het diepe wordt gegooid terwijl je nog niet kunt zwemmen.
vrijdag 3 mei 2019 12:45
Shit als je niet durft te slapen, ik ken het, dat kan echt een trauma worden dan! Ik heb een periode gekend met veel angsten en hypochondrie, juist stoppen met drinken (en party drugs, ik feestte veel die tijd) was toen een deel van de oplossing. Nog jaren kwamen juist als ik een beetje een kater had, de angsten weer op. Je messed toch met de chemische balans in je hoofd. Als je niet per se een natuurlijke oplossing hoeft (psycholoog, sport etc), zijn antidepressiva een stuk doeltreffender om je van een angststoornis los te maken. Dan nog ben je gebaat bij een psycholoog en een gezonde lifestyle en angsten aangaan en niet vermijden, maar bij mij althans was het echt nodig om de cirkel te doorbreken. Inmiddels ligt het ver achter me! Ga het gesprek met je huisarts aan, mijn ervaring is dat vrijgevestigde psychologen of psychiaters op veel korter termijn in te schakelen zijn, en dat wordt mits ze de juiste opleiding hebben ook gewoon vergoed.
Sterkte!!
Sterkte!!
maandag 6 mei 2019 18:51
Wat goed dat je dit van je af schrijft en wat knap dat je het probleem erkent. Helaas herkenbaar wat je schrijft. Ik heb problemen met alcohol en het is ook eens ooit begonnen als zelfmedicatie.
Ik denk, zoals hierboven al is geschreven, dat het goed zal zijn om zsm het patroon te proberen te doorbreken met behulp van bv therapie.
Ik denk, zoals hierboven al is geschreven, dat het goed zal zijn om zsm het patroon te proberen te doorbreken met behulp van bv therapie.
dinsdag 28 mei 2019 08:09
Veel succes vandaag. Goed dat je er mee naar de huisarts gaat, al is het nog zo spannend. Bedenk je, de huisarts hoort veel ergere dingen, en hulp bieden is hun baan.
Vraag steun bij vrienden en familie als het even niet gaat, er is altijd iemand die je best wil helpen maar niet weet wat je nodig hebt.
Vraag steun bij vrienden en familie als het even niet gaat, er is altijd iemand die je best wil helpen maar niet weet wat je nodig hebt.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 28 mei 2019 08:31
vrijdag 31 mei 2019 22:07
Ik (29) heb precies hetzelfde gehad als jou, willen drinken vanwege onrust, depressie en slaapproblemen.
Dit is de allerslechtste oplossing die er bestaat, fysiek en lichamelijk ga je eraan onderdoor. Des te langer je hiermee doorgaat, des te meer zal je psychisch en lichamelijk breken. Drinken verergert je klachten.
Om je moed in te spreken, vorig jaar heb ik mijn alcoholgebruik drastisch verminderd, de kg's vlogen eraf en werd veel fitter. Angsten en depressieve klachten verminderden drastisch. De wereld word 1000x mooier en helderder zonder die zogenaamde "onschuldige" giftige vloeistof. Je huid gaat stralen, de lucht word mooier, muziek klinkt mooier, eten word lekkerder en het leven gaat je weer toelachen.
Nu ben ik nadat ik naar de dokter ben gegaan, gestopt met medicatie (slaap- en kalmeringsmiddelen), waarvan ik wel dikke paranoïde paniekaanvallen en angstaanvallen heb gehad bij de ontwenning ervan. Dit is nu ook een stuk minder. Was wel erg heftig trouwens, dus afblijven van dat spul als je moeite heb met slapen.
Nu voel ik mij een vrolijker, beter mens en heb zin in de toekomst. Dit ligt ook voor jou in het verschiet, als je er gewoon mee kapt en gezond gaat leven. Gezond eten, sporten, structuur en slapen is voor mij de gouden formule op weg naar herstel. En natuurlijk psychische hulp zoeken en aanvaarden is heel erg belangrijk. Der valt ontzettend veel te leren over je psyche, hoe beter om te gaan met dit soort problemen in de toekomst, etc.
Heel veel succes en goed dat je naar de dokter bent gegaan. Zie de hulp nu als een verplichting dit succesvol te doorlopen. Het gaat je beter maken, geloof mij.
Mvg,
Een verslaafde in herstel
Dit is de allerslechtste oplossing die er bestaat, fysiek en lichamelijk ga je eraan onderdoor. Des te langer je hiermee doorgaat, des te meer zal je psychisch en lichamelijk breken. Drinken verergert je klachten.
Om je moed in te spreken, vorig jaar heb ik mijn alcoholgebruik drastisch verminderd, de kg's vlogen eraf en werd veel fitter. Angsten en depressieve klachten verminderden drastisch. De wereld word 1000x mooier en helderder zonder die zogenaamde "onschuldige" giftige vloeistof. Je huid gaat stralen, de lucht word mooier, muziek klinkt mooier, eten word lekkerder en het leven gaat je weer toelachen.
Nu ben ik nadat ik naar de dokter ben gegaan, gestopt met medicatie (slaap- en kalmeringsmiddelen), waarvan ik wel dikke paranoïde paniekaanvallen en angstaanvallen heb gehad bij de ontwenning ervan. Dit is nu ook een stuk minder. Was wel erg heftig trouwens, dus afblijven van dat spul als je moeite heb met slapen.
Nu voel ik mij een vrolijker, beter mens en heb zin in de toekomst. Dit ligt ook voor jou in het verschiet, als je er gewoon mee kapt en gezond gaat leven. Gezond eten, sporten, structuur en slapen is voor mij de gouden formule op weg naar herstel. En natuurlijk psychische hulp zoeken en aanvaarden is heel erg belangrijk. Der valt ontzettend veel te leren over je psyche, hoe beter om te gaan met dit soort problemen in de toekomst, etc.
Heel veel succes en goed dat je naar de dokter bent gegaan. Zie de hulp nu als een verplichting dit succesvol te doorlopen. Het gaat je beter maken, geloof mij.
Mvg,
Een verslaafde in herstel
