Psyche
alle pijlers
Wie herkent dit? Eenzaam gevoel
zondag 27 september 2020 10:57
Ik hoop dat ik dit een beetje duidelijk uit kan leggen. Zonder te langdradig .
Ik ben zes jaar gescheiden nu. Twee kinderen onder de 14 jaar. Een nieuwe baan sinds drie weken. Een relatie sinds 2 jaar.
Vriendinnen heb ik niet heel veel. Drie echte en een paar “losse”.
Ik voel me eigenlijk altijd wel eenzaam en alleen. Zonder zielig over te komen. Mijn vriend en ik wonen niet samen, zijn wel aan het kijken hiervoor en toch benauwd me dat ook weer. Maar misschien bang dat het misgaat??
Soms lijkt het alsof ik jaloers ben. Jaloers als vriendinnen zonder mij afspreken. Als mijn vriend iets leuks heeft gepland met vrienden. Als zussen samen iets gaan doen.
De kinderen zijn bijna altijd bij mij. Ik werk elke dag de ochtend en ook nog twee middagen.
Herkent iemand mijn hopelijk niet al te wazig verhaal?
Ik ben zes jaar gescheiden nu. Twee kinderen onder de 14 jaar. Een nieuwe baan sinds drie weken. Een relatie sinds 2 jaar.
Vriendinnen heb ik niet heel veel. Drie echte en een paar “losse”.
Ik voel me eigenlijk altijd wel eenzaam en alleen. Zonder zielig over te komen. Mijn vriend en ik wonen niet samen, zijn wel aan het kijken hiervoor en toch benauwd me dat ook weer. Maar misschien bang dat het misgaat??
Soms lijkt het alsof ik jaloers ben. Jaloers als vriendinnen zonder mij afspreken. Als mijn vriend iets leuks heeft gepland met vrienden. Als zussen samen iets gaan doen.
De kinderen zijn bijna altijd bij mij. Ik werk elke dag de ochtend en ook nog twee middagen.
Herkent iemand mijn hopelijk niet al te wazig verhaal?
zondag 27 september 2020 11:31
Ja, herkenbaar. Hier draait het leven ook alleen maar om werken / oppassen op de kinderen / dagjes weg met partner en kinderen. Er is wat oppervlakkig contact met de buren en natuurlijk is er contact met familie, maar dat is het ook.
Vrienden wonen óf ver weg óf zitten in een hele andere levensfase. Sowieso zijn veel vriendschappen met de jaren verwaterd, vooral dankzij verhuizingen in m'n jeugd en het hebben van een bipolaire ouder. Dan nodig je vanzelf wel minder mensen bij je uit thuis.
Ik heb wel degelijk geprobeerd om er iets aan te doen. Sportgroepjes bijvoorbeeld. Maar dan was er altijd wel iets waardoor het niks werd.
Vrienden wonen óf ver weg óf zitten in een hele andere levensfase. Sowieso zijn veel vriendschappen met de jaren verwaterd, vooral dankzij verhuizingen in m'n jeugd en het hebben van een bipolaire ouder. Dan nodig je vanzelf wel minder mensen bij je uit thuis.
Ik heb wel degelijk geprobeerd om er iets aan te doen. Sportgroepjes bijvoorbeeld. Maar dan was er altijd wel iets waardoor het niks werd.
zondag 27 september 2020 11:47
Ik herken dat eenzame gevoel wel. Ook de jaloezie. Bij mij is het heel erg gerelateerd aan hoe ik er psychisch in zit. Als deze gevoelens opkomen zit ik niet lekker in mijn vel en moet ik waken voor mezelf.
Zal later wat uitgebreider reageren, maar nu alvast even een kort berichtje om te laten weten dat je niet de enige bent
Zal later wat uitgebreider reageren, maar nu alvast even een kort berichtje om te laten weten dat je niet de enige bent
zondag 27 september 2020 15:27
Wow, je hebt én een relatie én kinderen én vriendinnen en dan nóg alleen voelen. Hoe dan? Als je met iemand wilt praten of iets wilt afspreken dan heb je keuze om te bellen. Goede vriendinnen dus als je iets dwars zit dan kan je met iemand praten. Wat wil je dan nog meer?
Ze zeggen dat eenzaam zijn een gevoel is dan blijkt maar weer want alleen ben je overduidelijk niet. Ik zou eens kijken wat je mist, dat lijkt op een dieper niveau te liggen. Stel je eens voor dat je geen relatie hebt, geen kinderen, geen familie en maar een enkele vriendin en wat oppervlakkige contacten. Je bent een heel stuk rijker dan je denkt.
Ze zeggen dat eenzaam zijn een gevoel is dan blijkt maar weer want alleen ben je overduidelijk niet. Ik zou eens kijken wat je mist, dat lijkt op een dieper niveau te liggen. Stel je eens voor dat je geen relatie hebt, geen kinderen, geen familie en maar een enkele vriendin en wat oppervlakkige contacten. Je bent een heel stuk rijker dan je denkt.
zondag 27 september 2020 15:31
Voel je je misschien eenzaam omdat je geen herkenning vindt op bepaalde gebieden? Dat je dingen die je zou willen delen niet kunt delen omdat er simpelweg geen mensen zijn die hetzelfde denken over die onderwerpen? Bijvoorbeeld iets waar jij heel erg van geniet maar waar je vriend of vriendinnen niks in zien.
Of dat je je rot voelt en het niet kunt uitleggen aan iemand, of wel probeert maar niet wordt begrepen.
Of dat je je rot voelt en het niet kunt uitleggen aan iemand, of wel probeert maar niet wordt begrepen.
anoniem_6527270f28ee9 wijzigde dit bericht op 27-09-2020 15:44
14.52% gewijzigd
zondag 27 september 2020 15:42
Ik herken het ook. Ik ben heel gelukkig getrouwd, heb een lief kind, heb 5 goede vriendinnen en een leuke baan. Toch voel ik me ook wel eens alleen. Initiatief om af te spreken komt vaak vanuit mij en dat vind ik wel lastig. Ik hou er niet van om veel alleen te zijn en ben graag de hort op. Daarin verschil ik met mijn vriendinnen. Zij zitten net zo graag een dag thuis voor de buis. Ik verveel me dan snel. Ik probeer me altijd wel te vermaken, maar het is wel saai soms.
zondag 27 september 2020 19:29
Ik weet niet wat het is. Ik denk zelf dat ik het vertrouwen kwijt ben in mensen.
Plus dat ik net een nieuwe baan heb. Is ook altijd een ding om nieuwe mensen te leren kennen. Vind ik toch altijd spannend.
Ik heb ook veel vertrouwen verloren door relaties en met familie. Ik mis ook tijd voor mezelf omdat ik altijd de kids heb, bijna altijd.
Plus dat ik net een nieuwe baan heb. Is ook altijd een ding om nieuwe mensen te leren kennen. Vind ik toch altijd spannend.
Ik heb ook veel vertrouwen verloren door relaties en met familie. Ik mis ook tijd voor mezelf omdat ik altijd de kids heb, bijna altijd.
maandag 28 september 2020 07:13
Ik geloof dat je niet helemaal begrijpt wat het is om je eenzaam te voelen. Het heeft absoluut niks te maken met wie je om je heen hebt en hoe rijk je daar mee bent.amy2010 schreef: ↑27-09-2020 15:27Wow, je hebt én een relatie én kinderen én vriendinnen en dan nóg alleen voelen. Hoe dan? Als je met iemand wilt praten of iets wilt afspreken dan heb je keuze om te bellen. Goede vriendinnen dus als je iets dwars zit dan kan je met iemand praten. Wat wil je dan nog meer?
Ze zeggen dat eenzaam zijn een gevoel is dan blijkt maar weer want alleen ben je overduidelijk niet. Ik zou eens kijken wat je mist, dat lijkt op een dieper niveau te liggen. Stel je eens voor dat je geen relatie hebt, geen kinderen, geen familie en maar een enkele vriendin en wat oppervlakkige contacten. Je bent een heel stuk rijker dan je denkt.
Eenzaamheid zit van binnen.
To, is het een optie om met iemand te gaan praten? Poh? Eventueel een doorverwijzing naar de ggz?
Sterkte!
maandag 28 september 2020 21:55
Volgens mij is dit precies wat ik zeg. Dat het dieper zit want aan aantal mensen om TO heen ligt het niet aan. Helaas weet ik maar al te goed wat eenzaamheid is maar zoveel rijkdom aan relaties heb ik niet. Misschien iets meer waarderen wat je hebt en wat minder focussen op wat er niet is.Saray01 schreef: ↑28-09-2020 07:13Ik geloof dat je niet helemaal begrijpt wat het is om je eenzaam te voelen. Het heeft absoluut niks te maken met wie je om je heen hebt en hoe rijk je daar mee bent.
Eenzaamheid zit van binnen.
To, is het een optie om met iemand te gaan praten? Poh? Eventueel een doorverwijzing naar de ggz?
Sterkte!
dinsdag 29 september 2020 22:43
Herken het hier ook wel.
Veel vriendschappen zijn verwaterd. Door moeilijke periode zijn we ook wel wat vrienden kwijt geraakt.
Heb ook 2-3 Goede vriendinnen. Allemaal een gezin nu met jonge kinderen dus afspreken is vaak wel een uitdaging. En als er dan kids bij zijn ook vooral een dolle bol.
Wel app ik vaak met ze, zo lekker tussen de bedrijven door. Maar reallife krijg je wel meer voldoeniing van.
Ik vind mensen ook vaak wel laks... we hebben wel paar leuke contacten op gedaan laatste jaren maar afspreken komt dan vaak vanuit ons. En als wij het niet doen komt er ook niks. Elke keer ja we komen snel langs.....
Veel vriendschappen zijn verwaterd. Door moeilijke periode zijn we ook wel wat vrienden kwijt geraakt.
Heb ook 2-3 Goede vriendinnen. Allemaal een gezin nu met jonge kinderen dus afspreken is vaak wel een uitdaging. En als er dan kids bij zijn ook vooral een dolle bol.
Wel app ik vaak met ze, zo lekker tussen de bedrijven door. Maar reallife krijg je wel meer voldoeniing van.
Ik vind mensen ook vaak wel laks... we hebben wel paar leuke contacten op gedaan laatste jaren maar afspreken komt dan vaak vanuit ons. En als wij het niet doen komt er ook niks. Elke keer ja we komen snel langs.....
dinsdag 29 september 2020 22:49
Kan het aan je nieuwe baan liggen, dit gevoel? Want een nieuwe baan is altijd intensief en je moet je weg erin vinden. Het gevoel zit in jezelf, drie goede vriendinnen en een gezin is niets waarover je je eenzaam hoeft te voelen. Jammer zeg, dat je dan toch dat gevoel hebt. Is een stap naar de huisarts een idee? Want het is zonde om zo slecht in je vel te zitten.
woensdag 30 september 2020 08:48
Nieuwe baan kan wel ja. Is vermoeiend en onzeker. Vriendinnen heb ik maar het voelt niet echt. Klinkt raar en ik weet niet hoe ik het moet uitleggen.Oh-happy-day schreef: ↑29-09-2020 22:49Kan het aan je nieuwe baan liggen, dit gevoel? Want een nieuwe baan is altijd intensief en je moet je weg erin vinden. Het gevoel zit in jezelf, drie goede vriendinnen en een gezin is niets waarover je je eenzaam hoeft te voelen. Jammer zeg, dat je dan toch dat gevoel hebt. Is een stap naar de huisarts een idee? Want het is zonde om zo slecht in je vel te zitten.
Ik heb 1 echte vriendin. De andere nemen ook zelden uit zichzelf contact met mij op. Zoals iemand hier ook zei.