Werk & Studie
alle pijlers
ik wil geen psycholoog meer zijn
vrijdag 9 maart 2018 05:44
Ik ben zelf geen psycholoog maar heb dit wel gezien bij de psychologenpraktijk waar ik als cliënt kom. Het lijkt me dat je echt héél bevlogen moet zijn om ondanks die regulaties etc. toch vrolijk dit werk te verrichten. Het idee dat theatime oppert klinkt goed, al zal je in de academische wereld ook verantwoording moeten afleggen.
vrijdag 9 maart 2018 05:56
Zelf ben/was ik coach in de GGZ. Liep tegen hetzelfde op en ook dat sommige problematieken dusdanig heftig zijn, dat ik na een gesprek emotie van de ander bij mij had. Ook die verantwoordelijkheid inderdaad. Zelfmoordneigingen, zware depressies e.d. Behandelaar was altijd op de achtergrond bij mij, maar van een ander merk, ik werk niet in een FACT. Waardoor ik wel altijd in mijn eentje moet handelen en keuzes maken.
Ik heb de keuze gemaakt te stoppen (werk er nu nog hoor) en in april start ik als praktijkopleider. Ook coachen maar op een heel ander vlak. Voornamelijk ontwikkelingsgericht en positief. Daarnaast ook uit de GGZ, dus staat er geen behandeling op de voorgrond, daarnaast geen productie meer en verantwoordelijkheden over de DBC.
Nu al dol gelukkig bij het vooruitzicht.
Zoek iets luchtigers. Er zijn zat beroepen die je met jouw achtergrond ook kan doen, waarbij de verantwoordelijkheden op een fijner/minder emotioneel vlak aanwezig zijn.
Schakel desnoods een loopbaancoach in om samen met jou te kijken wat dat dan is.
Veel succes! Hopelijk vind je iets wat bij je gaat passen.
Ik heb de keuze gemaakt te stoppen (werk er nu nog hoor) en in april start ik als praktijkopleider. Ook coachen maar op een heel ander vlak. Voornamelijk ontwikkelingsgericht en positief. Daarnaast ook uit de GGZ, dus staat er geen behandeling op de voorgrond, daarnaast geen productie meer en verantwoordelijkheden over de DBC.
Nu al dol gelukkig bij het vooruitzicht.
Zoek iets luchtigers. Er zijn zat beroepen die je met jouw achtergrond ook kan doen, waarbij de verantwoordelijkheden op een fijner/minder emotioneel vlak aanwezig zijn.
Schakel desnoods een loopbaancoach in om samen met jou te kijken wat dat dan is.
Veel succes! Hopelijk vind je iets wat bij je gaat passen.
vrijdag 9 maart 2018 06:53
Als docent heb je helemaal geen tijd voor reflectie, hoewel mijn ervaring op het mbo anders was trouwens, dus wellicht heb je op het hbo ook nog wel wat tijd over, maar daar heb ik geen ervaring. Mijn ervaring is wel dat het vreselijk druk is (heel veel input en heel erg veel prikkels die je tegelijkertijd moet bewerken/verwerken)jazekerenof schreef: ↑09-03-2018 06:49Docent? Je hebt een universitaire studie waarmee je, denk ik, op veel studies les kunt geven. Van vmbo tot hbo.
De verantwoordelijkheid is wel veel minder persoonlijk, althans, dat denk ik omdat je minder 1 op 1 contact hebt, maar er zijn ook collega's die zich wel behoorlijk verantwoordelijk voelen. De verantwoordelijkheid is anders denk ik.
Je kunt leren om met de typische onderwijsdrukte en verantwoordelijkheid om te gaan, maar ik denk dat je dat dan ook kan met de typische psychologenverantwoordelijkheid en drukte.
Ik spreek nu vooral over VO want daar heb ik de meeste ervaring, mijn zeer korte mbo-ervaring is het tegenovergestelde.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 09-03-2018 06:59
49.96% gewijzigd
vrijdag 9 maart 2018 06:58
Maar in het onderwijs zul je ook minder hoeven refelecteren, schat ik zo in.
Daarnaast zal to de sociale vakken geven en daarmee juist lesgeven in onder andere reflecteren.
Maar er zijn vast nog meer mogelijkheden met to haar achtergrond.
Je kunt ook op een groep gaan werken, bv gehandicaptenzorg.
vrijdag 9 maart 2018 07:07
jazekerenof schreef: ↑09-03-2018 06:58Maar in het onderwijs zul je ook minder hoeven refelecteren, schat ik zo in.
doe nog eens een poging
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
vrijdag 9 maart 2018 07:14
Dat kan hoor, ik weet natuurlijk niet hoe het beroep van psycholoog eruit ziet. Ik weet wel dat ik juist dat reflecteren op mijn lessen zo keihard nodig had en heb en daar echt nul tijd voor gehad. In feite moet je als docent op alle lessen reflecteren om de volgende les te verbeteren, maar daar is dus nul tijd voor. Even een voorbeeld: toen ik in mijn tweede jaar (het jaar na de opleiding) fulltime ging werken heb ik the hard way geleerd om on the spot lessen te improviseren omdat ik gewoon niet eens tijd had om een les voor te bereiden. Ik heb het lesgeven ook maar geleerd door op de intercitytrein te springen en bungelend aan die trein mee te hollen ofzo. Althans, dat is mijn ervaring.jazekerenof schreef: ↑09-03-2018 06:58Maar in het onderwijs zul je ook minder hoeven refelecteren, schat ik zo in.
Daarnaast zal to de sociale vakken geven en daarmee juist lesgeven in onder andere reflecteren.
Maar er zijn vast nog meer mogelijkheden met to haar achtergrond.
Je kunt ook op een groep gaan werken, bv gehandicaptenzorg.
vrijdag 9 maart 2018 07:22
Ik ken iemand die na/tijdens haar studie psychologie ontdekte dat ze een hekel had aan ‘zeurende mensen’. Ze heeft het wel afgemaakt en is daarna pabo gaan doen en nu een hele leuke en goede juf op de basisschool.
Helaas heeft ze nog wel regelmatig met zeurende ouders te maken
Helaas heeft ze nog wel regelmatig met zeurende ouders te maken
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
vrijdag 9 maart 2018 07:27
Ik schrijf niet dat er niet gereflecteerd hoeft te worden, maar me dunkt dat het wel wat minder (heftig) is dan na emotionele gesprekken.
vrijdag 9 maart 2018 07:32
Overigens lijkt mij dat in ieder beroep op hbo of wo niveau een vorm van reflectie noodzakelijk is. Ik heb in verschillende branches gewerkt, maar reflectie kwam in alle banen voor.
Ik kan me alleen wel indenken dat je als psycholoog nogal wat te reflecteren en verwerken hebt. Reflectie over je eigen functioneren, maar ook verwerken wst je allemaal te horen krijgt.
Ik kan me alleen wel indenken dat je als psycholoog nogal wat te reflecteren en verwerken hebt. Reflectie over je eigen functioneren, maar ook verwerken wst je allemaal te horen krijgt.
vrijdag 9 maart 2018 07:34
Voorbereiden en reflecteren zijn cruciale onderdelen van het onderwijs. Dat wereldvreemd moet maar eens uit het vocabulaire van niet-docenten. Ik zeur niet, beschrijf mijn ervaring om aan te geven dat dat wat de to niet meer wil juist bij het onderwijs ook weer kan vinden. Of ergens anders, maar daar heb ik die zaken stukken minder ervaren. Dat accepteren kan ook een oplossing zijn. Wellicht een beetje knullig geschreven.Koffiekop schreef: ↑09-03-2018 07:25Dat geldt voor de meeste beroepen denk ik. Zo heb ik mijn vak ook geleerd in de praktijk. De gemiddelde huisarts heeft ook geen tijd om te reflecteren, de gemiddelde bedrijfstrainer, consultant, adviseur, koekenbakker, ook niet. Dan denk je er ‘s avonds in bed nog eens over na. Ik vind docenten altijd zo wereldvreemd zeuren.
Als je wil reflecteren en voorbereiden dan moet je voor jezelf beginnen. Kan je je eigen tijd indelen (en dan merk je ook dat je wat centjes minder verdient als je zoveel onbetaalde uurtjes zit te reflecteren).
Ik ben niet wereldvreemd en ter illustratie: ik heb ook een behoorlijke tijd in een ander werkveld gewerkt (gewoon het bedrijfsleven, de 'echte wereld'), dus ik weet ook hoe het er buiten het onderwijs aan toe gaat.
vrijdag 9 maart 2018 08:12
Volgens mij is het overal zo in de gezondheidszorg. Veel regeltjes, hoge werkdruk, invullen van allerlei lijsten, etc.
Tijd voor reflectie tussen patiënten door? Ik denk niet dat er veel beroepen zijn dat je tussen een klas, klus of client tijd hebt om te reflecteren.
Misschien eens gaan praten met een loopbaancoach.
Tijd voor reflectie tussen patiënten door? Ik denk niet dat er veel beroepen zijn dat je tussen een klas, klus of client tijd hebt om te reflecteren.
Misschien eens gaan praten met een loopbaancoach.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
vrijdag 9 maart 2018 08:23
Herkenbaar, het is een psychisch zwaar beroep, zeker als je het goed wilt doen. Jij bent het instrument en alles wat je doet heeft zijn weerslag op de behandeling van de cliënt. Dat kost veel energie, zeker als je 8 uur achter elkaar met slechts een kleine lunchpauze (die er vaak bij in schiet) ieder uur een andere cliënt met andere problemen en een ander levensverhaal voor je hebt. Je hebt tijd nodig je in te lezen in de cliënt, te bekijken wat vorige keer is besproken, voor te bereiden wat goed zou zijn in deze sessie te doen, na de sessie te rapporteren en evt. contact met huisarts of andere disciplines op te nemen. Maar die tijd is er gewoon niet. Want als je even naar de wc gaat en een rapportage schrijft, is de volgende cliënt er al weer. En toch wil je het goed doen en dat de cliënt zich gehoord voelt en geen nummertje is.
Verschil voor mij is dat ik het hulpverlenen wel ontzettend leuk vind.
Verschil voor mij is dat ik het hulpverlenen wel ontzettend leuk vind.
