Werk & Studie alle pijlers

gespannen werksituatie

24-05-2018 14:57 45 berichten
Ik ben een vrouw van 37 en werk al 10 jaar op dezelfde plaats. Al jaren ga ik een manager van mijn werk een beetje uit de weg. Ik doe wel de dingen die moeten hoor, maar automatisch houd ik wat afstand. Eigenlijk ervaar ik veel spanning als ik hem zie en zoek dan automatisch uitvluchten, omdat ik die spanning niet wil voelen eigenlijk en bang dat iedereen het ziet. Heb namelijk zelf een relatie. Hij ook en hij is ook nog mijn baas. Ik heb het hem zelfs nog uitgelegd ook omdat ik bang was dat het afstandelijke mij mijn baan zou kosten. Hij begreep het wel en het was prima. Sinds een half jaar zoekt hij eigenlijk na jaren mij steeds meer op. En hij lijkt subtiel met mij te flirten. Ik weet ook niet of dit echt zo is of dat ik dat alleen maar denk. In ieder geval weet ik niet wat ik hier mee aan moet en maakt het mij erg gespannen.
Met spanning bedoel je aantrekkingskracht?

Tja, niet ingaan op zijn geflirt, het zakelijk en afstandelijk houden. En niet gaan uitleggen dat dat komt omdat je hem lekker vindt, dat is niet relevant, zolang je je professioneel gedraagt.
Alle reacties Link kopieren
Stel je niet aan. Houd gewoon afstand en negeer hem. En anders een bordje "me too" op je buro zetten.
ik geef mn bek ook maar een douw
Je omschrijft het erg vaag. Ik dacht dat je hem niet mocht, maar begrijp dat je je tot hem aangetrokken voelt?
Dat gevoel negeren en gewoon je werk doen.
Alle reacties Link kopieren
Je voelt je dus aangetrokken tot hem, bedoel je?

Blijven doen wat je altijd deed: afstand houden van deze man.
The eyes are useless when the mind is blind.
Je vindt hem dus aantrekkelijk. Dat is onhandig op de werkvloer. Ikzelf zou dat hem nooit hebben verteld want het is a. mijn probleem en b. maakt het kwetsbaar (hij jouw manager, jij rapporteert dus aan hem).

Het is moeilijk maar probeer het zo zakelijk mogelijk te zien. Je bent er om te werken: niets meer, niets minder. Zet je zakelijke masker op en voer je taken uit.

Bedenk dat je er sowieso niets mee kunt want zowel hij als jij hebben thuis een relatie. Het leidt dus nergens naartoe.
Hij is ook maar een mens dus ook hij pulkt wel eens in zijn neus, ruikt uit z'n mond als hij wakker wordt en heeft wel eens diarree. Denk daar maar aan als je neigt weg te zwijmelen of in paniek raakt als hij iets tegen je zegt.
Een andere baan zoeken is in die tien jaar nog niet in je opgekomen?
En als hij met jou flirt (als dat zo is), kijk je hem zakelijk aan, reageer je zakelijk en kort. Geef hem geen ruimte om jou te plagen, of z'n ego te laten strelen.
HIj kan het misschien wel aandoenlijk vinden dat jij hem aantrekkelijk vindt en dat is erg onhandig, gezien de verhouding manager-'ondergeschikte'.
Ik vind het vooral opvallend dat je er verschrikkelijk vaag over doet. Hij lijkt subtiel te flirten maar het zou ook kunnen van niet? Maar uit voorzorg loop je al wel jarenlang op je tenen?

Ik denk dat je je vooral moet afvragen waarom je bij hem spanningen voelt en bij anderen niet. En waarom het een probleem zou zijn als hij een beetje met je flirt. Als je er verder niks mee doet en er geen gevolg aan geeft dan kan een beetje flirten toch ook helemaal geen kwaad?

Waarom voel jij die spanningen en waarom wil jij afstand bewaren? Vertrouw je hem niet of jezelf niet? Pipo.
Alle reacties Link kopieren
Er is een gezegde: Don't shit where you eat. Lijkt me op jou van toepassing.
En To, wat vind je van de reacties?
Wel iets meer dan aantrekkingskracht. Dat soort zaken maken me paniekerig. Dus dan neem ik automatisch afstand. Het was geen bewuste keuze. Mijn benen liepen automatisch weg zoiets.
Ik kan daar gewoon niet mee omgaan. Bang dat iedereen mijn trillende handen ziet denk ik.
En nu hij dichterbij voelt het alsof ik onder druk sta. Of mezelf onder druk zet misschien.

Bij flirten kan je het toch altijd op verschillende manieren uitleggen toch? Dus dat blijft onduidelijk.
SallySpectra* schreef:
24-05-2018 15:14
Een andere baan zoeken is in die tien jaar nog niet in je opgekomen?
Dat was lastig ivm arbeidsmarkt en kinderwens.
Je bent getrouwd en hebt kleine kinderen. En toch blijf je dit gevoel al 10 jaar voeden? Dat snap ik niet. Wil je alles op het spel zetten en zoek je nu naar een manier om op zijn avances in te gaan? Wil je hier van ons horen dat hij je echt ziet zitten en dat het allemaal van alles voorstelt?

Of vind je het lekker jezelf jarenlang te kwellen door stiekem verliefd te zijn? Want waarom zou je dit anders zo lang laten gebeuren?
Alle reacties Link kopieren
Pip0 schreef:
24-05-2018 17:11
Dat was lastig ivm arbeidsmarkt en kinderwens.
De arbeidsmarkt is nu toch best goed? Vind je je werk leuk? Zo ja, afstand blijven houden. Vertrouw je jezelf niet? Wegwezen.
The owls are not what they seem.
Pip0 schreef:
24-05-2018 17:11
Dat was lastig ivm arbeidsmarkt en kinderwens.
Tien jaar lang?
Alle reacties Link kopieren
Je moet er niks mee aan. Snap niet dat je het hem überhaupt hebt verteld, vind ik persoonlijk een stuk ongepaster dan een afstandelijke werkhouding.
spuit_111 schreef:
24-05-2018 18:03
Je moet er niks mee aan. Snap niet dat je het hem überhaupt hebt verteld, vind ik persoonlijk een stuk ongepaster dan een afstandelijke werkhouding.
Ja dat ook.
Oh shit ja wat een averechts effect :facepalm:
Pip0 schreef:
24-05-2018 19:02
Oh shit ja wat een averechts effect :facepalm:
??
Dus omdat hij dichterbij komt, voel je druk. Bekijk het zakelijk. Concentreer je op wat hij over je werk zegt of vraagt. Kijk niet naar hem als persoon, naar zijn ogen, naar zijn eventuele geflirt. Reageer nuchter, geef nuchter en zakelijk antwoord en ga verder met je werk. Niet meer, niet minder.

Wat bedoel je met dat flirten op meerdere manieren kan worden uitgelegd?
Pip0 schreef:
24-05-2018 17:09
Wel iets meer dan aantrekkingskracht. Dat soort zaken maken me paniekerig. Dus dan neem ik automatisch afstand. Het was geen bewuste keuze. Mijn benen liepen automatisch weg zoiets.
Ik kan daar gewoon niet mee omgaan. Bang dat iedereen mijn trillende handen ziet denk ik.
En nu hij dichterbij voelt het alsof ik onder druk sta. Of mezelf onder druk zet misschien.

Bij flirten kan je het toch altijd op verschillende manieren uitleggen toch? Dus dat blijft onduidelijk.

Je bedoeld dus eigenlijk dat jij helemaal gek bent op die vent maar dat probeert weg te stoppen. De spanning komt doordat je jezelf niet vertrouwt en hem ook helemaal niet leuk wil vinden.

Het ligt dus aan het feit dat jij daar niet goed mee om kan gaan en dat heeft dus eigenlijk ook niks te maken met het feit dat hij misschien, al dan niet, mogelijk, subtiel flirt of niet.

Dan moet je eigenlijk er niet zo om heen draaien met vage bewoordingen, dan moet je gewoon hulp vragen met deze situatie. Daar heb je dan waarschijnlijk veel meer aan als vage toespelingen op zijn al dan niet flirten. Pipo.
Alle reacties Link kopieren
Pip0 schreef:
24-05-2018 19:02
Oh shit ja wat een averechts effect :facepalm:
Wat bedoel je hiermee?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Je hebt het hem uitgelegd? :facepalm:

Je bent al 10 jaar heimelijk verliefd?

Mens wat doe je vaag, noem het gewoon zoals het is.
De meeste spanning voel ik inderdaad omdat ik dit niet wil. Dat is duidelijk. Ik ben geen vreemdganger of echtbreker.
Het is niet 10 jaar continu. Maar nu hij toenadering zoekt maakt het weer wat los bij mij. Kan ik hier blijven werken er mee om leren gaan en het uit laten doven of moet ik hier weg?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven