Werk & Studie
alle pijlers
Sollicitatiegesprek pedagogische hulpverlener
donderdag 21 maart 2019 19:28
Je weet toch waar je solliciteert en voor welke job?
Wat ze inhoudt?
Denk na over 't moeilijkste geval dat je daar kan tegenkomen.
En bedenk hoe jij dat denkt op te lossen.
Of hoe je dat eerder hebt opgelost.
En wat de meest pedagogisch-vriendelijke is.
Spoor dus websites, LinkedIn, Facebook, ... af en kom te weten in welk team en met welk type mensen / patiënten je gaat werken.
Wat ze inhoudt?
Denk na over 't moeilijkste geval dat je daar kan tegenkomen.
En bedenk hoe jij dat denkt op te lossen.
Of hoe je dat eerder hebt opgelost.
En wat de meest pedagogisch-vriendelijke is.
Spoor dus websites, LinkedIn, Facebook, ... af en kom te weten in welk team en met welk type mensen / patiënten je gaat werken.
donderdag 21 maart 2019 19:33
Casus: je gaat naar de kamer van een client en treft hem/haar daar aan terwijl hij/zij zichzelf ernstig heeft verwond. Wat doe jij?
Casus: je treft een client aan die een suïcide-poging doet/gedaan heeft. Wat doe jij?
Casus: client moet gesepareerd worden, maar werkt niet mee. Hoe ga jij deze client separeren?
(Overigens vraag ik me af hoe geschikt je bent voor het werk als je niet zelf deze dingen kunt bedenken. Of is je oplossing straks ook ‘even op het vivaforum vragen’?)
donderdag 21 maart 2019 19:38
Tja of het is gewoon een dagbesteding voor relatief goed functionerende jongeren. Groepswerk is zooooo breed.Celaena_Aelin schreef: ↑21-03-2019 19:33Casus: je gaat naar de kamer van een client en treft hem/haar daar aan terwijl hij/zij zichzelf ernstig heeft verwond. Wat doe jij?
Casus: je treft een client aan die een suïcide-poging doet/gedaan heeft. Wat doe jij?
Casus: client moet gesepareerd worden, maar werkt niet mee. Hoe ga jij deze client separeren?
(Overigens vraag ik me af hoe geschikt je bent voor het werk als je niet zelf deze dingen kunt bedenken. Of is je oplossing straks ook ‘even op het vivaforum vragen’?)
•
donderdag 21 maart 2019 19:38
Is het voor een stage of een werkplek?
Qua stage gaan ze er echt niet van uit dat je alle casussen direct op de juiste manier weet op te lossen.
Een goede tip: ga niet lullen als je geen idee hebt hoe te handelen in zo'n situatie. Handelingsverlegenheid is één van de grootste minpunten binnen de pedagogische (jeugd)hulpverlening. Je bent verantwoordelijk voor de cliënten daar. Wanneer je niet weet wat te doen met die casus zeg het dan eerlijk. Zeg dat dat je als eerst de cliënt uit de (levens)gevaarlijke situatie haalt en daarna om hulp gaat vragen.
Dit is een wijze les die ik altijd heb meegekregen tijdens mijn studie SPH.
Veel succes met je sollicitatie!
Qua stage gaan ze er echt niet van uit dat je alle casussen direct op de juiste manier weet op te lossen.
Een goede tip: ga niet lullen als je geen idee hebt hoe te handelen in zo'n situatie. Handelingsverlegenheid is één van de grootste minpunten binnen de pedagogische (jeugd)hulpverlening. Je bent verantwoordelijk voor de cliënten daar. Wanneer je niet weet wat te doen met die casus zeg het dan eerlijk. Zeg dat dat je als eerst de cliënt uit de (levens)gevaarlijke situatie haalt en daarna om hulp gaat vragen.
Dit is een wijze les die ik altijd heb meegekregen tijdens mijn studie SPH.
Veel succes met je sollicitatie!
donderdag 21 maart 2019 19:39
Ik vind de vraag niet raar hoor. Ik zit in een héél ander werkveld, maar wat als je niet weet wat over het algemeen als "pittig" wordt beschouwd? Wat als je je afvraagt hoe de vraagstelling is? Wat als je gewoon een karaktertype bent dat rust haalt uit extra voorbereiding?
Het feit dat TO moeite doet om rond te vragen is al meer dan een hoop andere mensen aan voorbereiding doen.
Het feit dat TO moeite doet om rond te vragen is al meer dan een hoop andere mensen aan voorbereiding doen.
donderdag 21 maart 2019 19:41
Ik ben inderdaad niet duidelijk geweest, excuses. Het gaat om een dagbesteding waar de kinderen relatief goed functioneren, de nadruk ligt ook op kinderen. Meestal zijn ze op latere leeftijd al uitbehandeld.
Ik vind het fijn om extra casussen te lezen van (eventuele) proffesionals. Dat hoeft toch niet meteen te betekenen dat ik niet geschikt ben voor een dergelijke functie?
Ik vind het fijn om extra casussen te lezen van (eventuele) proffesionals. Dat hoeft toch niet meteen te betekenen dat ik niet geschikt ben voor een dergelijke functie?
donderdag 21 maart 2019 19:46
Het hoeft niet meteen te betekenen dat je ongeschikt bent, maar als werkgever wil je iemand op de werkvloer hebben die niet eerst een hele voorbereiding en andere ervaringen nodig heeft om te beslissen wat hij in die situatie zou doen. Als ik als werkgever een casus voor je neerleg dan verwacht ik dat je daar ter plekke bedenkt wat jij in die situatie zou doen, want dat is ook hoe je het tijdens het werk moet aanpakken.
donderdag 21 maart 2019 19:57
Het kan zijn dat je tijdens je gesprek moet toe lichten hoe je omgaat met weerstanden, bijvoorbeeld een kind wat niet naar je wil luisteren en vervolgens agressief word, of misschien een klacht vanuit opvoeders/voogden over de behandeling, of hoe je een kind kan motiveren. Het kan van alles zijn.....
Meestal worden situaties met agressie als piitig ervaren...
Maar je kan ook een casus voorgeschoteld krijgen, hoe jij als profesional methodisch werkt, hoe je aan de hulpvragen en doelen van de kinderen werkt, inzicht in behandelplannen ed.
Het is denk ik vooral belangrijk om van je zelf te weten, waar je sterke punten liggen, bv comunicatie vaardigheden, geduld, transparantheid, of hoe je werkt met collega's, of hoe je omgaat met situaties dat je het echt even niet weet. Benoem (denk ik) ook je groeimogelijkheden/ uitdagingen.
Werken in de hulpverlening vraagt vooral om goede reflectieve vaardigheden. Als je van jezelf weet hoe je op verschillende situaties denkt te reageren. Hierboven schrijft iemand het al eerder, je kunt beter aan geven dat je niet precies weet hoe je een situaties aan gaat pakken, dat je bv slechts nu nog een inschatting kan maken en dat je in het echt colegiale consultatie, hulp zal vragen. Of dat je meer zicht zou willen hebben op wat gebruikelijk is bv door protocollen.
ik hoop dat je hier wat aan hebt
Meestal worden situaties met agressie als piitig ervaren...
Maar je kan ook een casus voorgeschoteld krijgen, hoe jij als profesional methodisch werkt, hoe je aan de hulpvragen en doelen van de kinderen werkt, inzicht in behandelplannen ed.
Het is denk ik vooral belangrijk om van je zelf te weten, waar je sterke punten liggen, bv comunicatie vaardigheden, geduld, transparantheid, of hoe je werkt met collega's, of hoe je omgaat met situaties dat je het echt even niet weet. Benoem (denk ik) ook je groeimogelijkheden/ uitdagingen.
Werken in de hulpverlening vraagt vooral om goede reflectieve vaardigheden. Als je van jezelf weet hoe je op verschillende situaties denkt te reageren. Hierboven schrijft iemand het al eerder, je kunt beter aan geven dat je niet precies weet hoe je een situaties aan gaat pakken, dat je bv slechts nu nog een inschatting kan maken en dat je in het echt colegiale consultatie, hulp zal vragen. Of dat je meer zicht zou willen hebben op wat gebruikelijk is bv door protocollen.
ik hoop dat je hier wat aan hebt
donderdag 21 maart 2019 21:08
Ik werk in een setting die precies binnen jouw beschrijving past. Kinderen, groep, pittige casussen. Wel 24uurs- en in principe kort (<1) verblijf. En jongere jeugd (onder de 13). Casussen zoals hier boven geschetst, met betrekking tot bijvoorbeeld suïcide of separatie, komen bij ons eigenlijk niet voor. Agressie wel. Zowel verbaal als fysiek. Bij ons is de-escalerend werken ten alle tijden het streven en fysieke begrenzing een laatste stap. Wij hebben geen separatieruimte, dus dan is het vasthouden tot het weer verantwoord is en dat doen we enkel wanneer een kind een gevaar is voor zichzelf of anderen. Maar ik vind dit soort zaken wel organisatie-afhankelijk dus zou het niet gek vinden als je zou aangeven graag te willen weten wat het protocol is op dit gebied. Mijn leidinggevende zou denk ik vooral willen horen wat het met jou zou doen, waar jouw 'kwetsbaarheid' in zou zitten, en niet zozeer welke stappen je precies zou zetten.
Pittige casussen waar je bij ons aan zou kunnen denken:
- Een kind weigert te doen wat er van hem verwacht wordt. Hoe motiveer jij het kind?
- Ouders zijn het niet eens met de aanpak/er is iets voorgevallen. Wat zou je doen?
- Een kind scheld jou uit en probeert je te slaan, schoppen of bijten. Hoe reageer je?
- Een kind negeert jou volledig en gaat geen enkele relatie aan. Wat kun jij betekenen voor dit kind en hoe zou jij dat aanpakken?
- Een kind smeert expres poep tegen de muren en deuren. Hoe reageer jij hier op?
Ik weet niet in hoeverre de organisatie waarde hecht aan de diagnoses die de kinderen hebben? Bij ons heeft bijna geen enkel kind een diagnose maar is (blijkt) de problematiek vaak traumagerelateerd. Er wordt dus vrijwel altijd ingestoken op de relatie en uiteindelijk behandeling en niet op het 'trainen van vaardigheden'.
Pittige casussen waar je bij ons aan zou kunnen denken:
- Een kind weigert te doen wat er van hem verwacht wordt. Hoe motiveer jij het kind?
- Ouders zijn het niet eens met de aanpak/er is iets voorgevallen. Wat zou je doen?
- Een kind scheld jou uit en probeert je te slaan, schoppen of bijten. Hoe reageer je?
- Een kind negeert jou volledig en gaat geen enkele relatie aan. Wat kun jij betekenen voor dit kind en hoe zou jij dat aanpakken?
- Een kind smeert expres poep tegen de muren en deuren. Hoe reageer jij hier op?
Ik weet niet in hoeverre de organisatie waarde hecht aan de diagnoses die de kinderen hebben? Bij ons heeft bijna geen enkel kind een diagnose maar is (blijkt) de problematiek vaak traumagerelateerd. Er wordt dus vrijwel altijd ingestoken op de relatie en uiteindelijk behandeling en niet op het 'trainen van vaardigheden'.
gsleutel wijzigde dit bericht op 21-03-2019 21:30
0.06% gewijzigd
