Schade na woningverbetering/renovatie, wat zijn mijn rechten

Wij, gezin bestaande uit 5 peronen, huren al bijna 9 jaar een huis van een van de grootste woningcorperaties van Groningen. Door omstandigheden en later met het oog op het kopen van de woning met een fikse korting, zijn we hier langer blijven wonen dan de bedoeling was. Er zijn in de loop der jaren al ettelijke klachten geweest ivm achterstallig onderhoud e.d maar het loopt nu werkelijk écht de spuigaten uit. Om niet een té lang verhaal er van te maken, kan ik meedelen dat er o.a al een advocaat opzit vanuit de vereniging wonersbelangen, en dat daarbij ons huis als voorbeeld woning fungeert in de verbouwingen die momenteel de wijk teisteren( van de duizenden woningen die eenzelfde renovatie achter de rug hebben of er nog middenin zitten). Onze woningbouwvereniging noemt het niveau-verbetering, maar ons inziens hebben we het hier simpelweg over renovatie. Nu zegt de woningbouw dat dat ene woordje niet terzake doet, nu zeggen wij dat dat ene woordje wel degelijk ter zake doet omdat er een heel andere financiele vergoeding tegenover staat nml.

Er is ons verteld dat de hele aanpassing 2, hooguit 3 weken in beslag zou nemen, en we gerust in de woning zouden kunnen blijven wonen ten tijde van de verbouwingen. Maar in de praktijk klopt dit van geen kanten. Wij zijn na heel lang onderhandelen, samen met nog een aantal gezinnen, tijdelijk ondergebracht in een vooroorlogs bungelowparkje ergens in the middle of niks, en dit was dan ook echt geen luxe uitje maar bittere noodzaak. Er liepen weken meer dan 10 man hier in en uit, voorpui, achterpui, badkamer, toiletten, voorhalletje, keuken en alle kozijnen lagen eruit. Feitelijk stond er op een punt alleen nog maar maar het betonnengeraamte van wat ooit ons huis was. Alle spullen moet je inpakken of onderbrengen, stof dwarrelt maanden nadien nog op je inboedel neer, en het ene mankement na het andere openbaart zich nu in rap tempo. Er is met onze huizen omgegaan of het een openbare werkplaats was, zonder greintje respect voor iemands persoonlijke waardevolle spullen, en elke morgen als ik kwam kijken naar de vorderingen liepen de tranen me over de wangen. Het was weken en weken 1 grote modderige bouwput, welke in niets meer leek op het huisje wat wij met zorg ons eigen hadden gemaakt. Afspraken werden niet nagekomen, verkeerde tegels werden gebruikt, meermalen heb ik een meneer betrapt op roken in ons huis terwijl ik nadrukkelijk heb gezegt dat ik dat hier niet wil zien. Ook is met het losrukken van de stuuklopers een deel van onze kersenhouten parketvloer stukgetrokken, dit zou worden herstelt, maar tot op heden, ruim een half jaar later, hebben wij nog niemand gezien die dit komt maken, en er toch al tig keer melding van gemaakt)



Nu heeft onze middelste astma, en onze oudste kanker, om die reden ( met bijbehorende brieven van de behandelend arts) mochten wij ten tijden van de werkzaamheden elders verblijven. Maar, zei men, in feite had het niet nodig geweest. Wat?!

Er waren mensen die weken in een tent leefden in hun eigen voortuin, mensen die in bouwketen hun behoeftes moesten doen omdat hun eigen sanitair weken uit de running was. Maar: we kregen wel mooi een vergoeding van 400 euro, wowowowowow, nou daar zijn we echt blij mee, dankuwel, hoe genereus. Maar ze vergeten voor het gemak dat die 400 euro al direct opgaat aan het aanleggen van nieuwe stroompunten ( bij het afbreken en heropbouwen van de keuken gaan alle stroompunten verloren, en wil je nieuwe, dan mag je dat zelf betalen) Wil je een ander tegeltje; dan kan je dat betalen, wil je een andere kraan? Dan kan je dat betalen. Netto ben je aan de verbouwing al rond de 1000 euro kwijt, en dan hou je het nog netjes ook, maar wil je het totale pakket, dan zit je ruim boven dat bedrag; ketjing, dat 400 euro! En als het daar dan bij godsgratie bij bleef, dan zou ik zeggen: soit. Maar omdat de nieuwe kunsstof kozijnen langer en breder zijn, passen gordijnen niet meer ( zoals oa bij ons) dus kassa! Passen de rolgordijnen bij de kinderkamers niet meer ( ook kassa!) Moesten al onze inbouwkasten en verlaagde plafonds ( die we in de loop der jaren zelf hebben gebouwd ivm gebrek aan ruimte )worden afgebroken want nieuwe leidingen etc. Is onze klimop ruw uit de grond getrokken, want anders konden de steigers niet opgebouwd worden ( wat achteraf nonsens was en bovendien had mijn man de dagen ervoor al met beleid de hele struik van de schutting en zijkant woning zelf losgemaakt en opzij gelegd)

Konden de kapstokken in onze hal niet opnieuw worden opgehangen, want nu ineens is de hele hal voorzien van ramen ( leuk!! not!!) en dat was ooit muur was, is nu een klein gipsen wandje van 35 cm breed, waarop nog geen pooster opgehangen kan worden.



Weigeren van deze zgn niveauverbetering betekend een enkeltje rechtbank ( zoals oa onze schuine overburen hebben mogen ervaren) waarna ze de zaak hebben verloren, duizende euro's armer waren en daarna alsnog de werkzaamheden door hun strot gedouwd kregen, ivm met het aangezicht van de wijk, etc etc.



Weken zo niet maanden van te voren hebben mijn man en ik gesprekken op onze bank gevoerd met de aannemers en belangenbehartiger van de woningbouw, we hadden hele schema's en tijdsbalken op onze koelkast hangen, om maar niets aan het toeval over te laten. Maar wat schetst onze verbazing? Per toeval kwamen wij erachter dat men hier met de bouwwerkzaamheden maar gewoon even een weekje eerder zou gaan beginnen, want het schoot allemaal zo lekker op. Wát? Dus binnen 24 uur zouden wij alle meubelen moeten verkassen, spullen afplakken, huisje regelen, and so more? Witheet hebben mijn man en ik 24 uur lang doorgewerkt om alles af te krijgen. Kasten demonteren, keukenblok afbreken, inbouwkasten uitmekaar halen, verlaagde plafons slopen, alle spullen in dozen, naar de stort rijden. Helemaal gestoord en gesloopt waren we na een nacht doorhalen, en toen we met onze auto vol spullen wilde verkassen naar onze tijdelijk noodwoning, bleek deze bezet te zijn. Een zgn foutieve dubbelboeking. Het moest niet gekker worden. Na een halve dag met ons gezin in de auto te hebben doorgebracht ( eten, middagdutje van onze zoon van toen nog 2 etc) hebben we persoonlijk een bezoekje aan de woningbouw gebracht en op hoge poten verhaal geprobeerd te halen. Daarna alsnog zelf een alternatief weten te vinden, welke niet werd goedgekeurd, want boven het budget ( maar wel naast het ziekenhuis, wel zo handig ivm onze zieke dochter). En toen ineens bleek het huisje, aan het einde van die dag, toch vrij te zijn; foutje bedankt!!



Na alle werkzaamheden hadden we 5 dagen om alles op te ruimen en in te ruimen etc. Niet te doen. Want we zouden precies 5 dagen later met de stichting doe-een-wens naar Curacao vertrekken. De stress die dat er nog eens bovenop opleverde was met geen pen te beschrijven....



Ja en toen was het as good as it gets achter de rug, dachten wij. Maar algauw merkten wij het ene na het andere mankement op. En een fout in ons maandelijkse huurbedrag ( nog steeds niet rechtgezet) en een lekkage waar je u tegen mag zeggen. Dag in dag uit lopen hier mensen in en uit, er staat een tent in de badkamer, tegels eruit, bad eruit, weer erin, weer eruit, drilboren, plassen water in de woonkamer. Ruzieende bouwlui in je huis, want niemand lijkt het onderling met mekaar eens over hoe te handelen in dit specefieke probleem.



De maat was en ik vol. Al weken en weken kamperen we wederom in ons eigen huis. Behalve de lekkage, breken er knoppen af, zitten kranen los, wiebelen de kozijnen en zit er speling in de deuren. Ons bouwpakketje is een lachtertje. Ze hebben met mekaar hier de kantjes vanaf gelopen, en dat zie en merk je aan alles, maar wie is er de dupe van? Juist ja, wij!!



Nu heb ik de woningbouw meegedeeld geen huur meer te betalen. Ze kunnen hoog en laag springen, maar net zo lang tot het hier naar onzer volle tevedenheid is opgelost en er een passend excuus naar ons is aangeboden, zullen wij geen huur betalen. Ik heb gezegt hierover niet in discussie te wensen te gaan, maar dat ik per direct de automatische incasso stop zet. Ik ben pislink. Maar de meneer die ik net aan de telefoon was idemdito. Hij zegt al die weken nog niets over dit probleem te hebben gehoord. Wel van de advocaten die er bovenop zitten, omdat wij denken recht te hebben op een veel hogere vergoeding c.q tegemoedkoming in de kosten ( hebben een hele begroting op papier opgestuurd incl brief met tot in de puntjes ons verhaal en onze ervaringen). De zaak staat mede door ons sterk. De kans is groot dat onze wijk allemaal een veel groter bedrag gestort krijgt. Maar mijn vraag hierin is: waar hebben wij recht op, zowel de bewoners, als wijzelf wat betreft de schade en lekkage. Is het reeel om geen huur te betalen in deze tot het probleem is opgelost of niet? En wat is feitenlijk het verschil in tegemoedkoming van de kosten tussen niveauverbetering en renovatie. En wanneer noemt men uberhaupt iets renovatie, en wat is het verschil tussen a en b. Ik heb het wetboek erop na geplozen, maar helemaal hard kan ik daarmee ons verhaal niet maken. Wie wil er met ons meedenken?



Alvast vriendelijk bedankt.

Zoyla

Net heel gesprek gehad, ons bad wordt eruit gesloopt, blijvend, al het tegelwerk eruit, stuuklopers door het huis, meubels afplakken, weer minimaal anderhalve tot 2 weken niet douchen, er komt geen end meer aan. En ik ben het onderhand spuug en spuugzat!!

quote:lindy schreef op 16 maart 2009 @ 10:01:

Zoy. Even heel kort. NIET stoppen met huur betalen; ze kunnen je zo je huis uit donderen. Heb dat bij mijn vroegere bovenbuurman gezien.



Ga naar de huurcommissie en kijk hoeveel je kunt minderen met huur betalen. Maar zet 'm NIET helemaal stop.



Goede tip, we hebben dan ook besloten om de huur welliswaar niet direct over te maken, maar wel vast te zetten op hun naam, en pas over te gaan maken als alle problemen de wereld uit zijn. However ik moet even een dringend telefoontje plegen, want er zitten weer eens 3 mannen in onze piepkleine badkamer gezellig het met mekaar oneens te zijn.

X

Oh ja hier ook muur, grond, dak isolatie, etc, dus wel degelijk renovatie dus.

En ja overal foto's van gemaakt, ook van de ravage die men een half jaar na dato nog niet uit onze voor en achtertuin heeft opgeruimd!! Alles staat op beeld. Dus kunnen alles met fotomateriaal onderbouwen.

Blabla u hoort nog van ons, blabla. We komen zo snel mogelijk met een redelijk voorstel. Nee weet ik niet wanneer, doet u nu maar rustig aan mevr er wordt aan gewerkt. Ja duh!! Er wordt al meer dan 2 maanden hier geplakt en geknipt. We kamperen al ruim een half jaar in ons huis. We hebben 3 kinderen, waarvan eentje met kanker. Mág ik ajb het nu eens meer dan schijtzat zijn?

Ik wil niet meer onderhandelen, of in discussie. Ik wil mijn huis terug, de lekkage gemaakt en mijn zelf aangeschafte bad behouden! Daarbij een genoegdoening voor gemaakte schade en aangedaan ongemak. En dat lijkt me niet meer dan redelijk.

Ps bij ons is ook op 2 plaatsen asbest verwijderd, tent in huis, mannetjes in maanpakken, en een 'pas op gevaarlijke stoffen' driehoek in huis. Ik begin hoe langer hoe pislinker te worden. Er zitten al 2 advocaten op, dit kost me uren en dagen en weken tijd. Alles op papier, foto's erbij, begroting maken van gemaakte kosten en schade geraamd op x bedrag. Sociale klachten op a en praktische klachten op b, and so fort. Ik ben in een half jaar tijd nagenoeg grijs geworden ervan, en ik hád en héb goddomme al niet bepaald een ontspannen luizenleventje met 3 kinderen waarvan er eentje levensbedreigend ziek is.

Dankje Lindy voor je bijdrages trouwens. En mén wat heftig voor die bovenbuurman zeg, godsgeklaagd ook!

Bij ons ook stekkers losgetrokken, en paar keer kortsluiting, waardoor hele inhoud van de vriezer zo de kliko in kon. Ook deuren die open bleven staan. Ook smerige toiletten hier, terwijl er een chemisch toilet voor hen bij de keet staat notabene. Het bovenstaande verhaal had zo de onze kunnen zijn. Ik heb een heel verhaal ook op papier gezet. Kan de ruwe niet verbeterde en uitgewerkte en samengevatte versie hier wel neerzetten voor de goede orde. Hij is niet volledig compleet, en ook niet chronologisch. Maar voor het idee. Ik zoek het even op. Moment.

Groningen d.d 2009





Geachte Heer, Mevr,



Nav uw bezoek aan het puntjepuntjeplein nummer 1, komen wij met een begroting en persoonlijke ervaring omtrent de hele 'verbouwing' onzerzijds.



In eerste instantie lijkt het ons zinvol om te vermelden dat wij er destijds achter kwamen per toeval, dat ons huis, zonder opgaaf van redenen een week eerder aan de beurt was voor de zgn 'woningvernieuwing' dan met ons afgesproken was. Dit terwijl wij toch een planning op papier van de opzichter hadden gekregen. Wij hadden nml ruim van te voren meerdere gesprekken gehad met zowel de opzichter alswel met meneer huppeldepup van In ( nu Lefier), wiens kind, net zoals onze dochter op het moment, kanker heeft gehad ( leukemie). We dachten een en ander goed geregeld te hebben; wij zouden tijdens de verbouwing elders mogen verblijven, bleek plots toch een adder onder het gras. Zodoende hebben wij serieus met ons gezin, bestaande uit 5 personen, een hele dag bijna in onze auto moeten bivakkeren ( ontbijten, middagdutje zoon, en lunchen). Er bleek bij (strafkamp)Borgmeren ( waar wij ten tijde van de renovatie 'mochten' verblijven, wat overigens nogal wat voeten in aarde had) namelijk sprake te zijn van een foutieve dubbelboeking. Na heel veel heen en weer gebel, hadden wijzelf een behoorlijk acceptabel alternatief gevonden, maar deze bleek net even een x aantal euro's boven het budget te liggen, en wat bleek (?) ineens konden we toch in ons beloofde huisje op Borgmeren terecht. Een rommelige start, van een zo mogelijk nog rommeliger vervolg...



Voor die tijd hadden wij minder dan 24 uur de tijd om ons hele huis af te dekken, in te ruimen en af te breken. Ivm het feit dat we er per toeval achter kwamen dat men ons voor de dag erna ( na een gesprek met de werklui bij de buren) op de planning had staan. Omdat onze oudste nogal eens in het ziekenhuis verblijft, en wij sowieso 4 dagen per week met haar onder de pannen zijn ( los van alle onverwachte opnames etc.) kwam dit nogal als een koude douche. Weken, zo niet maanden voor die tijd, hadden wij al ettelijke gesprekken met de aannemer, opzichter, en woningbouw gehad, over de planning, alternatieve woonruimte en dies meer. En dan loopt het op het nippertje toch nog in het honderd.



Die nacht hebben mijn man en ikzelf aan één stuk doorgewerkt om onze huisraad af te dekken en af te breken. Omdat wij gezien ons gezin, nogal klein wonen, hadden wij in de loop der jaren het een en ander aangepast. Denk aan: verlaagde plafonds, inbouwkasten ( zowel in het tochtportaal, de inloopkast beneden als de gang beneden, het toilet, de gang boven en de sanitaire ruimte boven, plus het washok. Hier zit al met al nogal wat geld en tijd in. Maar alles moest binnen 24 uur ineens met de grond gelijk gemaakt worden. Denk aan al dat hout, al die uren werk die daar in hebben gezeten, en hang daar een denkbeeldig prijskaartje aan. En dat was nog maar het begin....



Struiken werden volledig onnodig uit onze achtertuin getrokken,( terwijl mijn man vlak voor dat hij naar zijn werk vertrok 's morgens de betreffende struik nog netjes los van de schutting had gehaald), stukken behang zijn los gerukt, en niet bepaald netjes ofzo. En er werd zonder toestemming ( sterker nog ik heb meerdere malen de persoon in kwestie hierop gewezen en hij wéét hét!) gerookt in ons huis, terwijl níemand dit bij ons mag of doet! ( onze middelste heeft copd - cara en astma- en los daarvan, zoiets behoor je gewoon niet in andermans huis te doen, punt- ).



Daarnaast hadden wij, zowel met de woningbouw, als persoonlijk met de werklui van Van Wijnen, de afspraak dat zowel in de keuken een rand donkere tegels zou komen, alswel dat ons bad terug zou worden geplaatst, maar beiden zijn niet of niet naar behoren, uitgevoerd.



Zo kwamen wij er na een dag of wat achter dat onze 'afspraak' betreffende de keuken, niet was doorgevoerd, zodat wij alsnog onze keuken zelf deels konden tegelen,- dit betreft de bovenste rand- terwijl wij beiden dus, zowel mijn man als ikzelf, meermalen de mannen van Van Wijnen hebben gesproken betreffende deze kwestie, en dat ons bad, in meerdere malen goed overleg, niet goed vastgehangen was, waardoor wij lekkage vreesde. ( welke helaas ook waarheid is geworden,- hier kom ik nog op terug- )

Over elk genoemd punt hier is contact geweest. Bij oplevering zijn afspraken niet nagekomen, en gebreken niet hersteld. Ik noem een kapotte echt houten vloer, waarbij een groot deel losgerukt werd bij het hardhandig lostrekken van de stuclopers.



Ook de inhoud van onze vriezer hebben we weg moeten gooien, omdat er geen tijd was deze elders op te bergen, en wij niet voor een half jaar aan vlees e.d binnen 24 uur zelf op konden eten. Kosten hiervoor schat ik zo rond de 100 euro.



Neem dan bijvoorbeeld eens de parkeergelegenheid. Het valt dan wel niet onder de zgn noemer 'onkosten' maar toch zeker wel onder de noemer 'ongemak' !!

Wij kregen, als bewoners van het puntjepuntjeplein, destijds, heel netjes, een brief door de brievenbus, dat er helaas door werkzaamheden, tijdelijk 7 parkeerplekken in gebruik zouden worden genomen door Van Wijnen, ivm de 'zgn' woning verbetering ( renovatie red. ). Prima, netjes het te melden, we zullen het wel afwachten allemaal.

Wat schetst onze verbazing? Letterlijk een half jaar neemt Van Wijnen serieus het HELE pleintje in beslag. Terwijl het a- een doorgaande route is voor alle basisscholen in deze wijk, en b, wij bewoners van het puntjepuntjepleint zonder grapjes te maken, een straat verder op moeten parkeren, omdat er voor de rest nergens meer plaats is, en c, en daarover heb ik de desbetreffende personen al meermalen aan de oren getrokken, lieten ze rotzooi en rommel inclusief gevaarlijk materiaal, gezellig open bloot staan voor alle kleine kindertjes die lekker op het pleintje denken te kunnen gaan spelen. Uiteraard werd dit door Van Wijnen ontkent.



( Strafkamp) Borgmeren was een hel. Natuurlijk moet je feitenlijk dankbaar zijn dat je na veel mitsen en maren een alternatief geboden wordt, maar de energie die het ons heeft gekost om het uberhaupt voor elkaar te krijgen, staat in geen verhouding tot het onderkomen dat ons geboden is. Sowieso was de boel niet geregeld en konden wij er nog eens zelf achteraan, ik zal u de verdere detaills hierover besparen, maar het onderkomen zelf was, los van de reistijd die we elke dag eraan kwijt waren, een regelrechte nachtmerrie te noemen...Ook heeft mijn man onmiddellijk onbetaald verlof bij zijn werkgever af moeten dwingen, omdat een en ander onmogelijk bewerkstelligd had kunnen worden anders. ( zo heb ik geen rijbewijs dus zonder zijn aanwezigheid hadden we sowieso niet van a naar b gekunt, en Borgmeren doe je niet even op de fiets met 3 kleine kinderen, waarvan er eentje notabene doodziek is. Als je zover van de bewoonde wereld zit, wil je zeker ivm onverwachte opnames etc een auto voor de deur hebben staan, met iemand die dat ding kan besturen als vanzelfsprekend, en daabij alles in mijn eentje moeten afbreken en in en uitruimen met 3 kinderen, waarvan er een 4 keer per week naar het ziekenhuis moet, is ondenkbaar). Dit onbetaalde verlof, zo begrijpt u, is ons financieel niet in de koude kleren gaan zitten. Daar komt nog eens bovenop dat mijn man per direct zijn lease auto moest inleveren, incl zijn tankpas. Binnen nagenoeg 24 uur hebben wij met behulp van mijn ouders, een alternatief moeten aanschaffen. De lening hiervoor betalen wij nog steeds elke maand netjes aan hen af... Wij weten dat wij niet de enige zijn die deze klachten over Borgmeren hadden, wellicht wel de enige die er zo openhartig over - durven - te zijn (?) . Want het is niet erg netjes om een gegeven paard in de bek te kijken, toch?



Enfin, we hadden nu in ieder geval een alternatief, het merendeel moest k(r)amperen in eigen tuin, dus we mochten niet 'klagen' volgens de feiten. Maar tegelijkertijd, zorgden diezelfde feiten ervoor, dat we het klagen toch niet konden laten. Want elke dag als we kwamen kijken in dat wat ooit ons nestje was, onze veilige thuishaven, stonden de tranen me in de ogen. Het zag er letterlijk uit alsof er een orkaan doorheen was getrokken, of dat het een oorlogsgebied was. Brokstukken overal, tientallen mensen die in en uit lopen.... Ik vond het afgrijselijk. Je moet het binnenste van je wezen uit handen geven, en dan wordt er zo mee omgesprongen. Ik vond het tranentrekkend en mensonterend. En dan overdrijf ik níet!



Nog helemaal los van het feit dat - destijds In, maar nu Lefier- het 'lef' heeft dit woningverbetering te noemen ( welke totaal in strijd is met het artikel 11g van het Besluit beheer sociale-huursector (Bbsh) ) worden wij 'Lewenborgers' afgedaan als een stelletjes 'nitwits' en daar passen wij voor! Woningverbetering tot zóver ( waar wij huurders overigens in die zin totaal geen inspraak in hebben gehad laten we eerlijk zijn, - weigeren van het basispakket is namelijk ondenkbaar, als in; dat gaat je handen vol met geld kosten in het kader van het aangezicht van de wijk!- Men heeft ons wel graag doen geloven dat wij wel degelijk inspraak hebben gehad, maar wij weten wel beter. )



Om terug te komen op de renovatie, waaronder dit vanzelfsprekend valt uiteraard, ( wetboeken en regelgevingen zijn met 1 druk op de knop te vinden voor iedereen dus ik zal u de moeite alvast besparen om met dergelijke 'bewijsstukken' om de oren de flapperen. ) na het incident met het eerder beginnen hier aan puntjepuntjeplein nummer 1, al onze gesprekken ten spijt, het afbreken van al ons met hart en ziel opgebouwde nestje, en het niet nakomen van afspraken en het volkomen nutteloos uitrukken van onze schuttingstruik, neem ik u met genoegen mee naar de volgende euvels. Want ja, er is meer.



Troep, zooi, puin, en alles wat aan stof en rommel in en om je huis achterblijft... Van Wijnen, of de woningbouwvereniging, destijds IN, nu ineens Lefier, hadden ons stellig en bovendien persoonlijk beloofd de boel netjes achter te laten. Dag 1 lagen alle tuinen vol ( voor en achter welteverstaan) was onze trots,- dé schuttingstruik- bruut eruit gerukt, volledig zinloos nog wel, en stond onze net nieuw aangeschafte tuinmeubelset op zijn kant in de achtertuin. ( niet wetende dat ruim een half jaar nadien de puin nóg in beide tuinen te vinden zou zijn. En wij hier wederom persoonlijk een aantal malen bij de jongens van Van Wijnen over zijn gaan klagen. Onlangs is bij Gods gratie de meeste puin na lang aandringen, toch eindelijk verwijderd, maar dan praten we ruim een half jaar later dus.)



Het tochtportaal; voorhalletje; gang; geef het een naam. Leuk idee hoor die ramen, maar handig? Zinvol? Toevoegend aan waarde? Nee niet bepaald. Meerdere mensen hadden zelf kapstokken bevestigd, of inbouwkasten gerealiseerd, zoals wijzelf onderandere.( Deze moesten in het kader van de 'woning verbetering' worden afgebroken, want we zouden ramen krijgen; elke straat een andere kleur, hiep-hoi! ) En toen zat merendeel van de wijkbewoners ineens met het probleem dat de kapstok niet meer terug kon worden gehangen, want ipv de muur die eens was, zat er nu een halfbakken stuk gips voor, waar nog geen poster op opgehangen kon worden, laat staan een kapstok met meer dan één jas). De rest van het portaal werd opgeleukt door een boel gekleurd glas, totaal zinloos, maar wel erg beperkend in die toch al te kleine ruimte. Ik had gezegd: glas eruit en voorhalletje vergroot, ik heb het zelfs geopperd in een voorgesprek toendertijd. Maar helaas, onmogelijk.

En koud, koud dat het daar is. Álle warmte uit de woonkamer trekt naar het tochtportaal, de naam zegt het al, en ik stook me een ongeluk sinds de verbouwing. En wij maar denken dat het beter geisoleerd zou zijn, en dús warmer, en we dús minder zouden hoeven te stoken. Niet dus.



Dan de keuken; ik had al genoemd dat er afspraken niet nagekomen waren, maar wat ik voor het 'gemak' nog maar even 'vergeten' was, is dat met de ( niet geheel vrijwillige) keuze voor een nieuw keukenblok, er ook ( op eigen kosten) nieuwe stroompunten en stekkerdozen moesten worden aangelegd. Onze keuken functioneerde in principe nog prima. We hadden zelf, op eigen kosten, nog niet zo gek lang geleden, via de woningbouwvereniging, nieuwe bovenkasten bijgekocht . Ook ons keukenblok was nog behoorlijk nieuw. Omdat het vorige letterlijk uit mekaar viel hebben we pak hem beet 3 jaar geleden de hele boel vernieuwd gekregen, en niet lang daarna zelf boven en zijkasten via In- nu Lefier- bijbesteld-.



Uiteraard moest natuurlijk de hele woonkamer vrij, de vloer afgeplakt ( wij hebben een echt kersenhouten parketvloer, nog geen 2 jaar geleden volledig opnieuw geschuurd en gelakt) het voorraadhok leeg ( achteraf volkomen zinloos maar wel werktechnisch intensief, zeker als een van je kinderen opgenomen ligt).

Ineens bleek ook dat ons verlaagde plafond in het halletje bij het toilet eruit moest ( wel zo makkelijk voor de werklui(?) ) terwijl wederom dit achteraf gezien totaal zinloos maar vooral tijdrovend is geweest. En al die rommel die we daar hadden opgeslagen, waar moest dat nu heen? Na zoveel keer heen en weer naar de stort konden wij zelf gaan betalen, omdat we over onze zoveel keer gratis afval lozen heen waren ondertussen. Ja zo gaat het lekker financieel. Die 400 euro tegemoedkosten is echt één grote grap, ik kan niet anders zeggen. Als het niet zo droevig was geweest, had ik er nog om kunnen lachen ook welhaast.



En toen.....toen kwamen we er achter, dat onze nieuwe gordijnen, besteld en op maat laten maken, ineens niet meer pasten. Weer zoveel honderd euro naar de bliksem. Net als de nieuwe vloer die we noodgedwongen hebben moeten leggen in de keuken was dat een enorme kosten post, welke we niet zomaar even aan een boom hebben groeien helaas.

Ook is er een gedeelte van het behang bij een van de slaapkamers van onze kinderen afgescheurd. Deze hing er nog geen half jaar. Zelf opgehangen door mijn man en een vriend. Behang in samenspraak met de kinderen besteld via internet. Nu hangt er noodgedwongen een gordijn voor, en hebben we de inrichting van hun slaapkamertje aangepast. Maar dat dat niet de bedoeling was, lijkt me vrij duidelijk. En niet even vertellen hé, dat er per ongeluk met het losrukken van de oude kozijnen een ongelukje is gebeurd, want dan had ik er absoluut anders in gestaan. Nee gewoon doen of je neus bloedt...Kijk en die houding, dat totaal onverschillige, dát stoorde ons verschikkelijk. Het zijn wel andermans eigendommen waar je gewoonweg respect voor dient te hebben. Maar ze banjerde met hun gore modderlaarzen ons leven binnen, en bewogen zich in ons onderkomen als ware het een sociale werkplaats. Dat heb ik destijds echt heel verdrietig gevonden. En nu nog steeds trouwens.



Ook ons andere kind, de oudste, had net nieuwe rolgordijnen, witte duister rolgordijnen, om precies te zijn. Deze konden helaas niet terug worden geplaatst, ivm de nieuwe kunstofkozijnen.

Huppekee, en weer minimaal 50 euro armer. En zo gaan we maar door, en door, en door.....



Gelukkig hebben we toch in verloop der tijd een fijne band opgebouwd met de meeste werklui van Van Wijnen die hier over de vloer kwamen. Ze kenden onze gezinsproblematiek merendeels en hielden er uiteindelijk binnen hun referentie kaders zoveel mogelijk wel rekening mee. ( uitzonderingen daargelaten, - zie boven- ).

Desalniettemin dienden de volgende mankementen zich al in een rap tempo aan.

De badkamer, ons zorgenkindje vanaf dag 1, was en is, een gebed zonder end, kranen zitten los, bouten en schroeven hebben zoveel speling dat de boel welhaast het lijkt te begeven. Na oplevering is er al een x aantal keren met de woningbouwvereninging contact geweest, en nagenoeg evenzoveel keren is er hier iemand over de vloer geweest om orde op zaken te stellen. Met elke keer andere adviezen of mededelingen. Maar vooral, dat veel mankementen voorkomen hadden kunnen worden als wíj anders met de dingen hadden omgesprongen. Daar zakte me de broek van af! Schimmel in de badkamer binnen een maand na oplevering? Is dat serieus ónze schuld? Moeten we 24 uur per dag de deur en alle ramen open houden om te luchten, en de afvoer standaard op 3 zetten? Ja dus. En tegelijk lekker hoog die kachel aan, is goed voor de vochtige lucht boven. En wie gaat dat betalen? Ik stook toch niet voor de hele straat of wel dan? Ik ben natuurlijk gekke henkie niet.



En dan ineens bemerk je toch dat er speling zit in de kozijnen boven, dat je kraan in de badkamer alwéér los zit, dat de thermostaatkraan naar beneden valt; letterlijk. En dat; nog erger, de boel bij mekaar lijkt te schimmelen, binnen een paar weken notabene, terwijl beloofd was, dat het nu écht beter zou gaan, dat we geen last meer zouden hebben van schimmel met deze goede high-tech afzuig installatie. Nou dat viel vies tegen. De woningbouw heeft nog heel even geprobeerd het probleem in onze schoenen te schuiven, maar helaas, ik ben er totaal immuun voor.



Omdat zowel mijn man, als ikzelf, niet elke dag bij huis zijn, en natuurlijk onze oudste veel in en om het ziekenhuis te vinden is ivm haar chemokuren etc, zijn er ook nogal wat puntjes op je i blijven liggen, omdat je er onderhand wel eens klaar mee bent, omdat je moe bent, omdat je het ene been nagenoeg niet voor het andere kan zetten. Omdat je dan denkt: laat allemaal ook maar. Dan maar niet perfect, dan maar af en toe zelf een moer aandraaien. Dan maar weer de termostaat op 22.5 omdat het koud blíjft in huis.



Want ondertussen hebben wij niet alleen als 'voorbeeld woning' voor de advocaten 'mogen' fungeren, maar hebben we er ook nog eens een fikse lekkage bij ook. Eentje die niet bepaald misselijk is. Al ruim twee maanden ( voor die tijd was dit uiteraard al aan de gang maar pas een dikke 2 maanden geleden merkten wij dit op, en direct hebben wij ook contact met Lefier en de jongens van Van Wijnen opgenomen) lopen de jongens van Van Wijnen bv hier in en uit, totaal niet op één lijn zittende, en ruzie makend onderling in onze badkamer over het hoe en wat.

Ik zal u zeggen; het hoe en wat zal ons jeuken onderhand! Wij hebben 3 kinderen, ons gezin bestaat uit 5 personen, onze oudste dochter heeft kanker ( en een aan autisme verwante stoornis wat zoveel inhoudt dat zij behoorlijk rigide is en slecht tegen onregelmatigheden en onduidelijkheid kan), wij zijn er wel klaar mee! Wij willen het probleem opgelost zien, wij willen gewoon normaal weer kunnen douchen, en desnoods ( zo nodig) komt er een 'gezellige' brief uw kant op van onze behandelend kinder oncoloog, Dr Die en die , werkzaam aan het Umcg, die u allen eens zal uiteenzetten wat voor beperkingen een kind met kanker met zich meebrengt, wat voor hygiene voorschriften er gelden voor een kind met nagenoeg geen weerstand, wat voor onzekerheid een kind met autisme ervaart als alles anders blijft gaan, en er geen einde aan lijkt te komen....daarnaast heeft, zoals ik al eerder meedeelde, onze middelste astma, plus adhd, ook zij is hiermee bekend bij Accare; jeugdpsychiatrie, voor haar gelden dezelfde maatregelen: zo min mogelijk onvoorspelbare situaties...-maar met al die werklui dag in dag uit over de vloer, volkomen nutteloos tot op heden ook nog overigens-, is daar totaal geen sprake van natuurlijk.) Terwijl ik deze brief zit te typen, laat een van de tegelzetters op de trap een hele zak cement naar beneden vallen, een keer raden wie dat op gaat ruimen? Het stof zit in mijn neusgaten, en als ik er al van moet niezen, hoe zou dat dan zometeen met onze 3 kinderen gaan? Want in bad mogen en kunnen we wéér niet. Zoveelste keer in deze paar afgelopen maanden. Onze oudste logeert vanavond om diezelfde reden bij opa en oma, maar dit is natuurlijk geen structurele oplossing. Die oplossing daar moet de woningbouw samen met Van Wijnen bv voor zorgen. En liever gisteren nog, dan vandaag!



Daarbij hebben wij een zoontje van nét 3, ( ten tijde van de grote werkzaamheden pas 2 ) en die was en is met name geintimideerd door al die vreemde gezichten die zíjn huis komen stuk maken, zoals hij dat ervaart. En als het nu een week, of 2, of hooguit bij Godsgratie 3 weken duurt, dan soit, zand erover, en we zijn blij met wat we ervoor terug krijgen, maar dat is tot op heden nog niet aan de orde, en het einde lijkt nog lang niet in zicht ook. We merken dat hij onrustig slaapt, bang is, en van elk geluidje ontzettend schrikt. Het is klaar, het is genoeg geweest, het heeft allemaal al veel te lang geduurd. Onnodig lang bedoel ik dan dus!



Nog geen week na de verbouwing, gingen wij via de stichting Doe-een-wens, naar Curacao, dit dus omdat onze oudste dochter levensbedreigend ziek is. Wij hebben dit gemeld, en in samenspraak gedacht te hebben geregeld, dat er hier goed schoon gemaakt zou worden voor wij weg zouden gaan voor 8 dagen ( en nog moesten inpakken, paspoorten regelen, ziekteverklaringen, and so fort) Ook deze afspraak is er bij ingeschoten, zodat wij dag in dag uit het klokje rond ons een slag in de rondte hebben kunnen werken. En uit eigen zak onze eigen schoonmaakster 2 dagdelen extra hebben moeten over laten komen, kosten 100 euro, ketjing! So far voor de voorbereidingen voor de reis van ons leven....het was wel even een dikke vette domper inderdaad, waar we tot op heden een kater aan overgehouden hebben.



Neem bijv het uiteenzetten van deze brief, enig idee hoeveel tijd daarin is gaan zitten? Om alles zo chronologisch mogelijk op te lepelen en een zo overzichtelijk mogelijke begroting te maken. Het zijn al die kleine en grote dingen bij mekaar die het zo vermoeiend maken. En die ons tijd kosten, welke wij níet hebben. En als vanzelfsprekend liever hadden geinvesteerd in zaken die er binnen ons gezinsleven wél echt toe doen!



Hopende u hierbij voldoende op de hoogte te hebben gebracht van onze ervaringen, groet ik u vriendelijk. Daarnaast zijn wij ten alle tijden bereid in een persoonlijk gesprek zo nodig ons verhaal nog eens te nuanceren.



'Zoyla uit Groningen'

( handtekening)



Bijlage 1 is de begroting van de gemaakte en geschatte kosten.

Geeft niets hoor Elynn, ik snap het wel, ik ben ook nogal lang van stof, dat is nu eenmaal een feit

Nee die 5000 euro ( 5100 nog wat) dekt op 155 euro na de standaard lading bij ons ( andere bewoners hebben naar ik heb gehoord nog veel meer kosten, wij hebben het dus schijnbaar nog netjes gehouden), (en daar komen nog wat kleine aanpassingen a pak hem beet 400 euro bovenop) die 400 euro is een regelrechte grap. Echt om te huilen zo achterlijk. Denken ze nu echt dat deze wijk daar genoegen mee neemt? Zijn ze zo stom? Blijkbaar. Alleen ziet het er voor de woningbouw heel somber uit helaas. En voor ons des te beter. Weet je, het gaat achteraf gezien dus om genoegdoening, een pleister op de wonde. Hadden ze ons van te voren fair ingelicht en meteen een normaal geld bedrag ertegenover gesteld, dan had het hele verhaal er heel anders uitgezien. Maar door al dit gekonkel en gedraai houden wij huurders er tot lengte van dagen een nare nasmaak aan over. Goddank dat we over anderhalf jaar mijn ouderlijk huis overkopen van mijn ouders die een kavel elders gekocht hebben onlangs. Duur, maar duidelijk, geheel af, alles erop en eraan, ontzettend groot ( 6 slaapkamers, dakterras etc). Dus nog even door die zure appel heen bijten. Maar desalniettemin is het niet te filmen wat er zich hier voor onze ogen heeft voltrokken.

En dan zijn ze nu bezig het bad eruit te slopen, gekocht toen Iris net ziek was, tel maar uit, kleine 2 jaar nu. Dag dag paar honderd euro, incl montage rommel en zo meer. Grrrrrrrrrrrrrr, ik háát dit!!! En Iris helemaal over de zeik natuurlijk, want tijdens bepaalde kuren zit zij graag uren in bad. En wat te denken van die 2 kleintjes. Elke avond voor het slapen gaan een vast ritueel. En bedankt dus! Kloothommels!!