Gezondheid
alle pijlers
Dochter van bijna 12 nog aan de groeihormonen?
maandag 20 augustus 2012 22:04
Onze dochter is jaren geleden al bij de kinderarts geweest omdat ze ERG klein is voor haar leeftijd. Altijd geweest ook. Maar ze volgde op zich wel netjes de groeicurve. Ookal viel ze steeds beneden alle lijnen. Ze heeft de eerste jaren een aantal voedingsallergieën gehad, maar zich verder altijd wel goed ontwikkeld.
Ze was en is fysiek mss wat slapjes, maar ze is hartelijk, warm, lief, sociaal, gevoelig, intelligent en heeft geweldige (droge!) Humor!
Omdat ik toch altijd een soort van 'er-klopt-iets-niet-helemaal-gevoel' heb gehad bij haar (waar ik me ook wel schuldig om voel ), heb ik aangedrongen op extra onderzoeken.
Via de kinderarts -die mijn zorg deelde- bij een klinisch geneticus terecht gekomen. Er werd getest op het Turner-syndroom, wat ze gelukkig niet bleek te hebben (ookal keek deze Geneticus wel erg onderzoekend en zei twijfelend dat ze wel wat uiterlijke kenmerken vertoonde die zouden kunnen wijzen op en syndroom; nl erg korte vierkante vingertjes, lage haargrens, vorm ogen etc ).
Omdat ze dit Turnersyndroom niet bleek te hebben (uitslag DNA test) wilde mijn man eigenlijk meteen al stoppen met het hele ziekenhuis/onderzoek-verhaal.
Toch heb ik nog 1x mijn 'niet-pluis-gevoel' voorgelegd. De kinderarts heeft nog 1 onderzoek laten doen; de meeste afwijkingen die genetisch waren, zouden te zien zijn op de uiteinden vd chromosomen. DIE zijn onderzocht. Niks mis mee. Oke.
Ik opgelucht. Tja. Dan zal ik het wel mis hebben. Gelukkig!!!
Heb het toen naast me neergelegd.
Maar haar vader is ERG lang, ik ben wel kleiner, maar als onze dochter de lijn helemaal gaat volgen, dan zou ze op maar 1.55 m uitkomen als ze volgroeit is. Dat is niet te verklaren als je onze lengtes ziet.
De kinderarts heeft ons toen een beetje gerust gesteld door te zeggen dat de rontgenfoto van haar hand aantoonde dat ze nog iets 'jonger' was qua groei, dan haar kalenderleeftijd. Dat was gunstig, want dan zou ze IETS later in de puberteit komen, en ook IETS langer doorgroeien wat kostbare centimeters winst zou opleveren. Dat we ons geen zorgen hoefden te maken, dat het vast nog wel een tijd zou duren voordat ze zou gaan menstrueren.
Maar.
We zijn nu 3 jaar verder.
Nu is ze laatst (ze is bijna 12) ineens een beetje ongesteld geworden. (eenmalig, 1x, klein beetje, maar toch onmiskenbaar; bloed.)
Zelf deed ze er niet moeilijk over; stond zelfs enthousiast te swingen op haar bed en vroeg me of ze nu dan eindelijk een PUBER was??? Heb er in haar bijzijn luchtig/vrolijk over gedaan, maar heb daarna toch de kinderarts weer opgebeld om te overleggen. Hier mochten we langskomen.
Hij heeft weer gemeten en gewogen, en constateerde dat ze ineens (naar beneden) afboog op de groeicurve . Dat ze op deze manier zelfs NOOIT die 1.55 m gaat halen. Nieuwe foto vd hand laten maken (groeischijven kunnen ze hierin zien), en bloed laten prikken op hormonen. Morgen moeten we terugkomen voor de uitslagen, maar ik ben behoorlijk zenuwachtig.
Moet ze nu nog aan de groeihormonen?
Is dat niet veel te laat dan?
Is dat geen troep? Kan dat kwaad?
En wat is de evt winst nog als ze NU nog hieraan zou beginnen? Moet je dat traject wel ingaan als ze bijv. er 1 cm mee groter wordt..? Ik ben zo bang. Ze zit nog in groep 8 en in haar klas wordt ze niet gepest, maar straks op de middelbare school...? Ze heeft nog steeds maatje 128, en het verschil met haar klasgenoten wordt steeds groter.
Mijn man wuift het allemaal weg als zijnde 'beren-op-de-weg'; meisjes mogen best 'klein' zijn. Zegt hij. Klaar. Voel me alleen staan met mijn zorg. Ik wil ook niet panieken-om-niks, of de Munchhausen-by-proxy-moeder uithangen maar ben er niet gerust op.
Natuurlijk leggen we alle vragen morgen ook bij de kinderarts neer.
Heeft er iemand hier toevallig ervaring met groeihormonen, en/of kleine kinderen?
Ze was en is fysiek mss wat slapjes, maar ze is hartelijk, warm, lief, sociaal, gevoelig, intelligent en heeft geweldige (droge!) Humor!
Omdat ik toch altijd een soort van 'er-klopt-iets-niet-helemaal-gevoel' heb gehad bij haar (waar ik me ook wel schuldig om voel ), heb ik aangedrongen op extra onderzoeken.
Via de kinderarts -die mijn zorg deelde- bij een klinisch geneticus terecht gekomen. Er werd getest op het Turner-syndroom, wat ze gelukkig niet bleek te hebben (ookal keek deze Geneticus wel erg onderzoekend en zei twijfelend dat ze wel wat uiterlijke kenmerken vertoonde die zouden kunnen wijzen op en syndroom; nl erg korte vierkante vingertjes, lage haargrens, vorm ogen etc ).
Omdat ze dit Turnersyndroom niet bleek te hebben (uitslag DNA test) wilde mijn man eigenlijk meteen al stoppen met het hele ziekenhuis/onderzoek-verhaal.
Toch heb ik nog 1x mijn 'niet-pluis-gevoel' voorgelegd. De kinderarts heeft nog 1 onderzoek laten doen; de meeste afwijkingen die genetisch waren, zouden te zien zijn op de uiteinden vd chromosomen. DIE zijn onderzocht. Niks mis mee. Oke.
Ik opgelucht. Tja. Dan zal ik het wel mis hebben. Gelukkig!!!
Heb het toen naast me neergelegd.
Maar haar vader is ERG lang, ik ben wel kleiner, maar als onze dochter de lijn helemaal gaat volgen, dan zou ze op maar 1.55 m uitkomen als ze volgroeit is. Dat is niet te verklaren als je onze lengtes ziet.
De kinderarts heeft ons toen een beetje gerust gesteld door te zeggen dat de rontgenfoto van haar hand aantoonde dat ze nog iets 'jonger' was qua groei, dan haar kalenderleeftijd. Dat was gunstig, want dan zou ze IETS later in de puberteit komen, en ook IETS langer doorgroeien wat kostbare centimeters winst zou opleveren. Dat we ons geen zorgen hoefden te maken, dat het vast nog wel een tijd zou duren voordat ze zou gaan menstrueren.
Maar.
We zijn nu 3 jaar verder.
Nu is ze laatst (ze is bijna 12) ineens een beetje ongesteld geworden. (eenmalig, 1x, klein beetje, maar toch onmiskenbaar; bloed.)
Zelf deed ze er niet moeilijk over; stond zelfs enthousiast te swingen op haar bed en vroeg me of ze nu dan eindelijk een PUBER was??? Heb er in haar bijzijn luchtig/vrolijk over gedaan, maar heb daarna toch de kinderarts weer opgebeld om te overleggen. Hier mochten we langskomen.
Hij heeft weer gemeten en gewogen, en constateerde dat ze ineens (naar beneden) afboog op de groeicurve . Dat ze op deze manier zelfs NOOIT die 1.55 m gaat halen. Nieuwe foto vd hand laten maken (groeischijven kunnen ze hierin zien), en bloed laten prikken op hormonen. Morgen moeten we terugkomen voor de uitslagen, maar ik ben behoorlijk zenuwachtig.
Moet ze nu nog aan de groeihormonen?
Is dat niet veel te laat dan?
Is dat geen troep? Kan dat kwaad?
En wat is de evt winst nog als ze NU nog hieraan zou beginnen? Moet je dat traject wel ingaan als ze bijv. er 1 cm mee groter wordt..? Ik ben zo bang. Ze zit nog in groep 8 en in haar klas wordt ze niet gepest, maar straks op de middelbare school...? Ze heeft nog steeds maatje 128, en het verschil met haar klasgenoten wordt steeds groter.
Mijn man wuift het allemaal weg als zijnde 'beren-op-de-weg'; meisjes mogen best 'klein' zijn. Zegt hij. Klaar. Voel me alleen staan met mijn zorg. Ik wil ook niet panieken-om-niks, of de Munchhausen-by-proxy-moeder uithangen maar ben er niet gerust op.
Natuurlijk leggen we alle vragen morgen ook bij de kinderarts neer.
Heeft er iemand hier toevallig ervaring met groeihormonen, en/of kleine kinderen?
maandag 20 augustus 2012 22:16
Ik had echt dolgraag gewild dat mijn ouders het hadden gedaan, mij aan de groeihormonen gezet. Ik ben maar 1.50 en dat is KUT! Dat is echt 3 keer KUT!
Ik had zo graag gewild dat ik door groeihormonen wat groter zou zijn geweest. Ik ben ook veel gepest met mijn lengte.
Als het nog kan, doe het dan alsjeblieft voor je dochter...
Ik had zo graag gewild dat ik door groeihormonen wat groter zou zijn geweest. Ik ben ook veel gepest met mijn lengte.
Als het nog kan, doe het dan alsjeblieft voor je dochter...
maandag 20 augustus 2012 22:20
Het hormonen spuiten bij kinderen gebeurt toch regelmatig en met goede resultaten, ik zou het zeker doen. Max. 1.55 zijn in een wereld waar iedereen steeds langer wordt is gewoon heel erg lastig. En nee, daar zal ze niet dood aan gaan, maar als jij mocht kiezen je toch liever ook je eigen lengte hebben?
Denk bijvoorbeeld aan een zwangerschap als ze groot is (ja, ik weet het, dat is nog ver weg), dat levert meer kans op complicaties op als je heel klein bent.
Praat het allemaal eens rustig door met de arts, die kan je op basis van het dossier een weloverwogen advies gegeven.
PS: heb zelf een tijdje een meisje gespoten. Zij had er geen last van, maar wel ontzettend baat bij. Hoop voor je dat er nog een ervaringsdeskundige komt!
Denk bijvoorbeeld aan een zwangerschap als ze groot is (ja, ik weet het, dat is nog ver weg), dat levert meer kans op complicaties op als je heel klein bent.
Praat het allemaal eens rustig door met de arts, die kan je op basis van het dossier een weloverwogen advies gegeven.
PS: heb zelf een tijdje een meisje gespoten. Zij had er geen last van, maar wel ontzettend baat bij. Hoop voor je dat er nog een ervaringsdeskundige komt!
maandag 20 augustus 2012 22:23
Ik zou eens goed bespreken wat de voor en nadelen zijn van groeihormonen met de kinderarts. Ik ben zelf 1.55 en zit er niet echt mee, maar als ik kon kiezen zou ik graag 10 cm langer zijn. Ik kan net bij de pedalen in mijn auto, moet altijd een krukje in huis hebben om overal bij te kunnen en in een menigte zie ik niks.
En dan ben ik dus nog geeneens kleiner dan dat. Mocht ze er cm mee winnen zou ik het echt doen.
En dan ben ik dus nog geeneens kleiner dan dat. Mocht ze er cm mee winnen zou ik het echt doen.
maandag 20 augustus 2012 22:24
Bij ons is het precies andersom. Onze dochter is 12 en 1.74. Wij lopen al jaren bij de kinderarts vooral voor mijn gemoedsrust. Ze zeggen dat ze 1.87 zal worden. Na haar menstruatie zal ze nog ongeveer 5 cm groeien. Ik hoop dus dat dat niet lang op zich zal laten wachten. Wij hebben gesproken over groeiremmers. De nadelen zijn dat ze waarschijnlijk moeilijker kinderen zal kunnen krijgen. Hier zijn we heel huiverig voor. Zelf wil ze dat ook niet. Ze is een heerlijk ongecompliceerd kind. Sterkte voor morgen.
maandag 20 augustus 2012 22:28
Ik ben toen ik 13 was nog aan de 'groeihormonen' gegaan, alleen dan juist omdat ik anders heel lang zou kunnen worden. (1,90m). Ook foto's van m'n handen gemaakt, ik was nog niet helemaal volgroeid. Ook nog niet 'op eigen kracht' ongesteld geworden toen. Bij meisjes kan dit volgens mij ook veel makkelijker dan bij jongens. (pilletjes bij meisjes, injecties oid bij jongens, dat was toen tenminste zo). Ik heb er verder geen nadelige gevolgen van gehad, maar ik weet niet wat de eventuele bijwerkingen kunnen zijn, maar dat kan de kinderarts vertellen. Mijn idee is in ieder geval altijd geweest: baat het niet dan schaadt het niet... En het is ook niet fijn om je de rest van je leven anders dan anderen te voelen. Ik ben (al dan niet door de groeiremmers) uiteindelijk blijven steken op de 1,83m, wat ik voor een vrouw lang zat vind....
maandag 20 augustus 2012 22:28
Hallo ikbenik,
Mijn dochter, bijna 9, heeft ook een reeks onderzoeken achter de rug. Haar groeicurve was afwijkend. Zoals bij jou was de eerste wat de arts dacht het turner syndroom. Gelukkig was dat niet. Na twee jaar prikken, röntgenfoto's meer prikken en nog meer foto's hebben ze niets gevonden die haar groei verklaart. Ik ben daarna niet meer bij de kinderarts geweest, want ik vond al die onderzoeken verschrikkelijk. Volgens de school arts zal ze waarschijnlijk 155 cm lang worden. Hormonen heeft ze niet gekregen, want haar klieren werken goed en ze maakt voldoende groeihormonen.
Ik hoop dat jullie snel een diagnose krijgen. Ik zal voor jullie duimen
Mijn dochter, bijna 9, heeft ook een reeks onderzoeken achter de rug. Haar groeicurve was afwijkend. Zoals bij jou was de eerste wat de arts dacht het turner syndroom. Gelukkig was dat niet. Na twee jaar prikken, röntgenfoto's meer prikken en nog meer foto's hebben ze niets gevonden die haar groei verklaart. Ik ben daarna niet meer bij de kinderarts geweest, want ik vond al die onderzoeken verschrikkelijk. Volgens de school arts zal ze waarschijnlijk 155 cm lang worden. Hormonen heeft ze niet gekregen, want haar klieren werken goed en ze maakt voldoende groeihormonen.
Ik hoop dat jullie snel een diagnose krijgen. Ik zal voor jullie duimen
maandag 20 augustus 2012 22:28
Ik vind 1,55 ook wel erg klein. Bij jongens is het anders, die krijgen hun groeispurt een tijd later. Dochter (12) is vandaag voor het eerst naar de middelbare school geweest en de jongens zijn allemaal kleiner dan de meiden. Dat is over een jaar of 4 wel anders.
Dochter is nu 1,71 en vorige maand voor het eerst ongesteld geworden. Vanaf de eerste menstruatie kunnen er nog 10 cm bijkomen.
Verder geen ervaring met groeihormonen. Een vriendinnetje kreeg vroeger wel stop-hormonen, zij zou anders naar schatting 1,95 worden. Ook niet echt fijn.
Dochter is nu 1,71 en vorige maand voor het eerst ongesteld geworden. Vanaf de eerste menstruatie kunnen er nog 10 cm bijkomen.
Verder geen ervaring met groeihormonen. Een vriendinnetje kreeg vroeger wel stop-hormonen, zij zou anders naar schatting 1,95 worden. Ook niet echt fijn.
maandag 20 augustus 2012 22:30
quote:Yavanna schreef op 20 augustus 2012 @ 22:23:
Ik zou eens goed bespreken wat de voor en nadelen zijn van groeihormonen met de kinderarts. Ik ben zelf 1.55 en zit er niet echt mee, maar als ik kon kiezen zou ik graag 10 cm langer zijn. Ik kan net bij de pedalen in mijn auto, moet altijd een krukje in huis hebben om overal bij te kunnen en in een menigte zie ik niks.
En dan ben ik dus nog geeneens kleiner dan dat. Mocht ze er cm mee winnen zou ik het echt doen.Helemaal mee eens. Ik ben zelf 151. Misschien daarom was ik wat makkelijker met het stoppen van de onderzoeken.
Ik zou eens goed bespreken wat de voor en nadelen zijn van groeihormonen met de kinderarts. Ik ben zelf 1.55 en zit er niet echt mee, maar als ik kon kiezen zou ik graag 10 cm langer zijn. Ik kan net bij de pedalen in mijn auto, moet altijd een krukje in huis hebben om overal bij te kunnen en in een menigte zie ik niks.
En dan ben ik dus nog geeneens kleiner dan dat. Mocht ze er cm mee winnen zou ik het echt doen.Helemaal mee eens. Ik ben zelf 151. Misschien daarom was ik wat makkelijker met het stoppen van de onderzoeken.
maandag 20 augustus 2012 22:31
Ik heb wel het turnersyndroom (wel in een milde vorm hoor!) maar kan het niet zo zijn dat je dochter gewoon klein is maar dat er verder niks aan de hand is? Ik heb zelf 10 jaar groeihormonen gespoten en ben klein maar niet heeel klein. Volgens mij is het te laat voor groeihormonen want ze is al 12 en dan ben je zo goed als uitgegroeid.
maandag 20 augustus 2012 22:32
http://www.intermediair.n ... -een-paar-centimeter.html
Artikel is wel al 5 jaar oud, maar denk ik wel de moeite waard om te lezen.
Belangrijke vraag is natuurlijk hoeveel cm ze langer zou worden door een toch best zware behandeling.
Artikel is wel al 5 jaar oud, maar denk ik wel de moeite waard om te lezen.
Belangrijke vraag is natuurlijk hoeveel cm ze langer zou worden door een toch best zware behandeling.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
maandag 20 augustus 2012 22:34
quote:exces schreef op 20 augustus 2012 @ 22:31:
Oma´s wijsheid;
Hoe groot was je kind op de eerste verjaardag? Tel daarbij 1 meter op en je komt op de uiteindelijke lengte. In onze familie klopt het bij de meiden altijd, van de jongens weet ik het eerlijk gezegd niet.Dan moet ik ineens aan mijn moeder denken. Zij was bij de geboorte 55 cm en is nu 1.55 net als ik. Ze is dus maar een meter gegroeid in haar leven!
Oma´s wijsheid;
Hoe groot was je kind op de eerste verjaardag? Tel daarbij 1 meter op en je komt op de uiteindelijke lengte. In onze familie klopt het bij de meiden altijd, van de jongens weet ik het eerlijk gezegd niet.Dan moet ik ineens aan mijn moeder denken. Zij was bij de geboorte 55 cm en is nu 1.55 net als ik. Ze is dus maar een meter gegroeid in haar leven!
maandag 20 augustus 2012 22:35
quote:provinciaaltje schreef op 20 augustus 2012 @ 22:24:
Bij ons is het precies andersom. Onze dochter is 12 en 1.74. Wij lopen al jaren bij de kinderarts vooral voor mijn gemoedsrust. Ze zeggen dat ze 1.87 zal worden. Na haar menstruatie zal ze nog ongeveer 5 cm groeien. Ik hoop dus dat dat niet lang op zich zal laten wachten. Wij hebben gesproken over groeiremmers. De nadelen zijn dat ze waarschijnlijk moeilijker kinderen zal kunnen krijgen. Hier zijn we heel huiverig voor. Zelf wil ze dat ook niet. Ze is een heerlijk ongecompliceerd kind. Sterkte voor morgen.
Is dat echt wetenschappelijk bewezen?
Ik ken verder geen vrouwen bij wie de groei geremd is, alleen ikzelf. En ik hoor wel vaker dat mensen zeggen dat het invloed kan hebben op een evt zwangerschap, maar ik vraag me af hoe dat precies zit.
Bij ons is het precies andersom. Onze dochter is 12 en 1.74. Wij lopen al jaren bij de kinderarts vooral voor mijn gemoedsrust. Ze zeggen dat ze 1.87 zal worden. Na haar menstruatie zal ze nog ongeveer 5 cm groeien. Ik hoop dus dat dat niet lang op zich zal laten wachten. Wij hebben gesproken over groeiremmers. De nadelen zijn dat ze waarschijnlijk moeilijker kinderen zal kunnen krijgen. Hier zijn we heel huiverig voor. Zelf wil ze dat ook niet. Ze is een heerlijk ongecompliceerd kind. Sterkte voor morgen.
Is dat echt wetenschappelijk bewezen?
Ik ken verder geen vrouwen bij wie de groei geremd is, alleen ikzelf. En ik hoor wel vaker dat mensen zeggen dat het invloed kan hebben op een evt zwangerschap, maar ik vraag me af hoe dat precies zit.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
maandag 20 augustus 2012 22:36
quote:Solomio schreef op 20 augustus 2012 @ 22:32:
http://www.intermediair.n ... -een-paar-centimeter.html
Artikel is wel al 5 jaar oud, maar denk ik wel de moeite waard om te lezen.
Belangrijke vraag is natuurlijk hoeveel cm ze langer zou worden door een toch best zware behandeling.gemiddeld "win" je dus maar zo'n 2,3 cm? Oeh had wel meer verwacht...
http://www.intermediair.n ... -een-paar-centimeter.html
Artikel is wel al 5 jaar oud, maar denk ik wel de moeite waard om te lezen.
Belangrijke vraag is natuurlijk hoeveel cm ze langer zou worden door een toch best zware behandeling.gemiddeld "win" je dus maar zo'n 2,3 cm? Oeh had wel meer verwacht...
maandag 20 augustus 2012 22:37
quote:provinciaaltje schreef op 20 augustus 2012 @ 22:24:
Bij ons is het precies andersom. Onze dochter is 12 en 1.74. Wij lopen al jaren bij de kinderarts vooral voor mijn gemoedsrust. Ze zeggen dat ze 1.87 zal worden. Na haar menstruatie zal ze nog ongeveer 5 cm groeien. Ik hoop dus dat dat niet lang op zich zal laten wachten. Wij hebben gesproken over groeiremmers. De nadelen zijn dat ze waarschijnlijk moeilijker kinderen zal kunnen krijgen. Hier zijn we heel huiverig voor. Zelf wil ze dat ook niet. Ze is een heerlijk ongecompliceerd kind. Sterkte voor morgen.
Mag ik vragen hoe je weet dat ze moeilijker kinderen kan krijgen. Ik heb namelijk groeiremmers gebruikt en die waren tot 3 generaties doorgetest en daar kwam dit niet uit. Nu heb ik zelf wel moeite gehad met kinderen krijgen en heb altijd in mijn achterhoofd gehouden zou het komen door.......
Maar en de gyn en de huisarst en de gyn en huisarts van zus (heeft ze ook gebruikt) zeiden allemaal heel stellig dat dit niet het geval was.
Bij ons is het precies andersom. Onze dochter is 12 en 1.74. Wij lopen al jaren bij de kinderarts vooral voor mijn gemoedsrust. Ze zeggen dat ze 1.87 zal worden. Na haar menstruatie zal ze nog ongeveer 5 cm groeien. Ik hoop dus dat dat niet lang op zich zal laten wachten. Wij hebben gesproken over groeiremmers. De nadelen zijn dat ze waarschijnlijk moeilijker kinderen zal kunnen krijgen. Hier zijn we heel huiverig voor. Zelf wil ze dat ook niet. Ze is een heerlijk ongecompliceerd kind. Sterkte voor morgen.
Mag ik vragen hoe je weet dat ze moeilijker kinderen kan krijgen. Ik heb namelijk groeiremmers gebruikt en die waren tot 3 generaties doorgetest en daar kwam dit niet uit. Nu heb ik zelf wel moeite gehad met kinderen krijgen en heb altijd in mijn achterhoofd gehouden zou het komen door.......
Maar en de gyn en de huisarst en de gyn en huisarts van zus (heeft ze ook gebruikt) zeiden allemaal heel stellig dat dit niet het geval was.
maandag 20 augustus 2012 22:41
