Wie heeft er ook geen zin meer in jarig zijn ?

20-09-2017 19:09 57 berichten
Alle reacties Link kopieren
Volgende week mag ik 47 kaarsjes uitblazen, naarmate ik ouder word heb ik steeds minder zin in mijn verjaardag, herkent iemand dit?
Als kind had ik slapeloze nachten voor mijn verjaardag elke dag hetzelfde liedje : Nog 45 nachtjes he mam, nog 23 nachtjes he mam, en zo ging dat door totdat de grote dag aanbrak, ik voelde me op die dag ook echt jarig, als ik beneden kwam was het huis versierd en werd er lang zal ze leven gezongen door de fam. Oma's, ooms, tantes, nichten, en neven kwamen langs, het was echt feest met mij als stralende middelpunt .(dat ik op bepaald moment stront vervelend werd omdat ik te moe was laat ik even buiten beschouwing :hihi: m ) in ieder geval was de fam toen nog hecht, zoveel jaren later heb ik zo vreselijk geen zin in mijn verjaardag, al 5 jaren op een rij heb ik echt niks gedaan, hooguit iets lekkers klaargemaakt of uit eten met het gezin meer niet.
Soms voel ik me schuldig want niet iedereen word 47 in goede gezondheid, ik weet niet waar het door komt dat ik er geen zin meer in heb.
Ik weet ook niet wat ik met dit topic wil, ik ben denk ik op zoek naar herkenning, dus wie herkent dit of juist abosluut niet.
Ik ben erg benieuwd.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
Alle reacties Link kopieren
Geen zin on te vieren, Ik ga liever een paar dagen weg. Maar ik word wel graag oud(er).
Het vieren zoals ik het gewend ben van huis uit is vreselijk vermoeiend en past niet bij me.
When they go low, we go high. (M.Obama)
Alle reacties Link kopieren
Het gevoel van niet meer echt jarig zijn herken ik wel, dat magische wat je als kind ervaart verdwijnt. Toch vier ik mijn verjaardag wel voor mijn ouders want wil op die dag met hen samen zijn, en voor de ouders van vriend. En natuurlijk voor mijn bff. Dan eten we samen taartje, verjaardagscadeaus maken bff en ik gewoon naar elkaar over ;-D :$

Beste vriendinnen hebben elkaars rekeningnummer zeg ik altijd, haha. Toen opa en oma nog in betere gezondheid waren kwamen zij ook altijd met de taxbus en dat vond ik ook altijd fijn, oma vond het altijd zo heerlijk in mijn huis op bezoek te zijn en mijn verjaardag mee te vieren en ik genoot ervan opa en oma in de watten te kunnen leggen.

Ik wil overigens wel altijd kiezen wat we eten op mijn verjaardag, haha. Ik ben nu de dertig gepasseerd en merk wel dat het niet echt bijzonder meer is. Jammer wel.
Prima toch? Ik vier het bijna nooit. Eens in de 3 jaar ofzo. Meestal ga ik alleen met mijn man uit eten. Mijn verjaardag dus mijn feestje :-]
Alle reacties Link kopieren
eigenlijk heb ik mijn verjaardag nooit gevierd, ook niet toen ik klein was. het viel altijd in de vakantie.

ik heb helemaal niets met verjaardagen. ik vind het geen verdienste, dus ook geen feestje waard. ook niet toen ik 25, 40 of 50 werd.

totaal geen moeite met ouder worden, iedereen mag mijn leeftijd weten. maar op mijn verjaardag ben ik er niet. ik vier het niet, en ik wil dan ook geen kadootjes of kaartjes.

een feestje geven vind ik wel leuk. maar dat hoeft dus niet gekoppeld te zijn aan mijn verjaardag.

mijn vriend vindt zijn verjaardag wel belangrijk, mooi dan vieren we die.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Ik herken het wel.
Ik vier mijn verjaardag wel en het heeft ook niet zoveel met mijn leeftijd te maken, maar heel de kamer vol, je spreekt niemand want heel de tijd aan het rondrennen met koffie en hapjes.
Ik wil het niet afschaffen omdat.....ja waarom eigenlijk. Misschien toch omdat het een algemeen gebruikelijk fenomeen is,
Ook omdat ik een beetje het gevoel heb dat als je alles afschaft het contact met anderen misschien gaat verwateren.
Ik weet het niet precies.
Leuk topic, ik lees mee.
Alle reacties Link kopieren
Kaartjes krijg ik altijd wel, en cadeautjes sla ik ook nooit af ;-D

Mijn ouders vieren hun verjaardagen ook niet meer, alleen voor ons, de kinderen en aanhang. Op de verjaardag zelf of in het weekend ervoor of erna gaan mijn ouders dan samen een weekend weg :)
elf12 schreef:
20-09-2017 19:17
Prima toch? Ik vier het bijna nooit. Eens in de 3 jaar ofzo. Meestal ga ik alleen met mijn man uit eten. Mijn verjaardag dus mijn feestje :-]
Hebben jullie kinderen? Ik zou het ook best zo willen maar we hebben volwassenen kinderen en in verband daarmee vind ik het ook wel lastig om het af te schaffen.
Alle reacties Link kopieren
Ik vier het nooit. Hekel aan een volle woonkamer je spreekt elkaar amper , het rennen en vliegen is niet aan mij besteed. 2 kinder verjaardagen vind ik genoeg :-)
Wel ga ik er niet helemaal aan voorbij. Uit eten met mijn moeder en gezin.
Alle reacties Link kopieren
Wij vieren het ook alleen als de kinderen jarig zijn. Op onze, eigen verjaardagen doen we iets leuks, naar een pretpark of uit eten ofzo.

Echt zelf jarig zijn vind ik te confronterend. Niet omdat ik ouder wordt (halverwege de 30) maar omdat het kringetje zo klein is geworden. Met Kerst heb ik ook vermijdingsdrang.
Geen kinderen.
Ik vier het niet of hoogstens met een etentje met partner.

Geen zin in gedoe en in 3 dagen werk.
Alle reacties Link kopieren
Voel mij nooit meer echt jarig.vind er ook niks aan.
Kom uit n gezin vader moeder 4 kinderen. Heb nog maar een broer . mis mijn ouders zusje en broer.
Zit er al tijden over te denken om niks meer te doen. Net als oud en nieuw. Vroeger moest ik altijd werken (horeca)
Het doet mij allemaal niet zo veel meer. Lijkt n beetje somber zo als ik het opschrijf..maar ik heb soms zo.n heimwee naar vroeger.😰
Am ende wird alles gut.und wen es nicht gut ist .ist es nicht das ende .
herfstappeltaart schreef:
20-09-2017 19:24
Hebben jullie kinderen? Ik zou het ook best zo willen maar we hebben volwassenen kinderen en in verband daarmee vind ik het ook wel lastig om het af te schaffen.

Zoon is nu 3 maanden :P
chrisjoh schreef:
20-09-2017 19:32
Voel mij nooit meer echt jarig.vind er ook niks aan.
Kom uit n gezin vader moeder 4 kinderen. Heb nog maar een broer . mis mijn ouders zusje en broer.
Zit er al tijden over te denken om niks meer te doen. Net als oud en nieuw. Vroeger moest ik altijd werken (horeca)
Het doet mij allemaal niet zo veel meer.

Met oudjaar zitten wij altijd met z'n tweetjes cabaret te kijken, Om Twaalf uur een appje of belletje naar de kinderen en that's it,
Vrogef gingen we ol Nieuwjaarsdag nog naar mijn schoonvader waar we meer familieleden troffen, maar dat is ook voorbij.
Ik ben altijd blij als die dagen voorbij zijn.
Heel herkenbaar. Al ben ik wel een stuk jonger dan jullie ;)
De laatste jaren voelde ik steeds minder behoefte om het te vieren. 2 jaar geleden helemaal niet gevierd omdat net voor mijn verjaardag een dierbare was overleden.
Dit jaar wel gevierd, maar voor de laatste keer.
Het heeft ook gedeeltelijk te maken met een grote familieruzie en gescheiden ouders (alhoewel mijn ouders de laatste tijd wel met elkaar door 1 deur kunnen gelukkig), maar als K kwam, kwam A niet, en als A wel kwam, kwam C niet, etc. Ben het zat, ik ga liever met een vriendin een dagje wat leuks doen ofzo.
elf12 schreef:
20-09-2017 19:34
Zoon is nu 3 maanden :P

O haha dan speelt dag bij jullie nog niet echt. :-D
Hetismogelijk schreef:
20-09-2017 19:30
Wij vieren het ook alleen als de kinderen jarig zijn. Op onze, eigen verjaardagen doen we iets leuks, naar een pretpark of uit eten ofzo.

Echt zelf jarig zijn vind ik te confronterend. Niet omdat ik ouder wordt (halverwege de 30) maar omdat het kringetje zo klein is geworden. Met Kerst heb ik ook vermijdingsdrang.

:hug:
Alle reacties Link kopieren
Dank je herfstappeltaart.

Soms denk ik wel eens dat het tijd wordt er iets aan te doen. Toen ik 30 werd organiseerde ik toch maar een feestje. Voor wat vrienden. Maar op die ochtend werd ik gebeld dat mijn vader weer was opgenomen in het ziekenhuis en of ik direct kon komen. Zaten we (man en kinderen) daar in het ziekenhuis. Taart meegenomen voor de hele afdeling en het personeel. Dat was de laatste keer dat ik het 'vierde'.
Hetismogelijk schreef:
20-09-2017 19:44
Dank je herfstappeltaart.

Soms denk ik wel eens dat het tijd wordt er iets aan te doen. Toen ik 30 werd organiseerde ik toch maar een feestje. Voor wat vrienden. Maar op die ochtend werd ik gebeld dat mijn vader weer was opgenomen in het ziekenhuis en of ik direct kon komen. Zaten we (man en kinderen) daar in het ziekenhuis. Taart meegenomen voor de hele afdeling en het personeel. Dat was de laatste keer dat ik het 'vierde'.

Wat naar voor je..... :rose:
Alle reacties Link kopieren
Hetismogelijk schreef:
20-09-2017 19:30
Wij vieren het ook alleen als de kinderen jarig zijn. Op onze, eigen verjaardagen doen we iets leuks, naar een pretpark of uit eten ofzo.

Echt zelf jarig zijn vind ik te confronterend. Niet omdat ik ouder wordt (halverwege de 30) maar omdat het kringetje zo klein is geworden. Met Kerst heb ik ook vermijdingsdrang.

DIT!!!!
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
Ik vier het graag en ik ben dankbaar dat ik alweer zo oud ben geworden. Helaas 2 vrienden die de 29 en 37 niet mochten halen. Dus ik vier graag m'n nieuwe levensjaar met familie en vriendinnen. Tap in de tuin en wijn in de koelkast. Nee, taart doe ik niet aan.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het vreselijk. Echt vreselijk. Ik heb het liefst dat niemand me feliciteert, geen cadeaus. Gewoon niks. Helaas vindt mijn omgeving dat verschrikkelijk aanstellerig (en dat is het misschien ook wel, maar ik word gewoon echt niet graag ouder) en negeren ze dat volstrekt. Ik doe altijd een diner met overnachting voor mans verjaardag (hij vindt verjaren leuk) en hij doet hetzelfde. Dat vind ik nog net ok. Zolang we niet de nadruk leggen op het verjaardagsaspect.
Zelf doe ik er helemaal niks aan. Ik geef geen feestje, ik wil geen visite, ik trakteer niet op het werk. Hoe minder mensen weten dat ik jarig ben, hoe beter. Ik had mijn geboortedatum op facebook staan (dom) maar die heb ik er ook afgehaald. Volgend jaar komt er een rond getal aan en dat is helemaal vreselijk.
Ik heb overigens kinderen die het helemaal gewoon zijn dat we hun verjaardagen vieren en de mijne niet. Daar stellen ze verder geen vragen bij.
Ik ga het ook niet vieren. Neem dag ervoor wel taart meee als ik net als mijn broers bij mijn moeder eet. Wordt halverwege de 20, maar vind het zo'n verplichting. Misschien gaan we wel uit eten.
Alle reacties Link kopieren
Oh ik vind het nog steeds leuk, eigenlijk. Natuurlijk is dat magische gevoel wat je als kind had er allang niet meer, maar toch vind ik het nog altijd een speciale dag. Toch altijd weer blij dat ik het gezond en wel weer gehaald heb; zeker als je ouder wordt is dat niet zo vanzelfsprekend meer. Ik probeer ook altijd wel iets bijzonders te doen op die dag als het even kan, uit eten met man en zoon hoort er in elk geval wel bij. Of iets lekkers bij de koffie of ergens luxe lunchen als ik vrij ben op mijn verjaardag. Feestje geven doe ik ook nog altijd, samen met man die 2 weken later jarig is. Niet heel erg veel mensen, maar een harde kern vrienden en familie van zo'n 20-25 man is er altijd wel. Gezellig, wijntje, hapje, kletsen. En ja, cadeautjes vind ik ook nog steeds leuk om te krijgen. Het is ook maar wat je er zelf van maakt he.
Nothing happens for a reason
Alle reacties Link kopieren
Ik vier mijn verjaardag ook al jaren niet. Toen mijn moeder overleed toen ik nog een kind was (10) heb ik het voor mezelf afgeschaft. Ik weet eigenlijk niet waarom,misschien was het klaar met mijn kindertijd en ik vond het gedoe. Nu ik halverwege de 30 ben vind ik er nog steeds geen hol aan. Heb het weleens gevierd, maar dat was meer omdat anderen dat verwachtten of er op aandrongen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven