Vervelende buurman

Hallo,

Ik woon al jaren samen met mijn vriend in een flat. Nu woont hier 4 etages lager een man waar we in het begin wel eens vaker een praatje mee hadden gemaakt (hij is begin 50). In het begin leek het een aardige man. Toen hij vertelde dat hij een verleden had op de gesloten afdeling, kon ik mij dat toen niet echt voorstellen. Ook is het later ten gehore gekomen via via dat hij wel eens op de vuist ging met mensen (geen idee waarom en wanneer).

Op een gegeven moment is hij een heel andere man geworden toen hij drugs ging gebruiken (hij heeft het gebruik zelf toegegeven toen vriend het aan hem vroeg). Heel erg dominant en de raarste zinnen uitkramen als we hem tegenkwamen. Ook was hij vervelend tegen andere flatbewoners. Nadat hij ongeveer een jaar geleden mijn vriend onnodig heeft zitten beledigen toen hij hem buiten tegenkwam, was voor mijn vriend de maat vol. Hij heeft dit ook duidelijk gemaakt. Buurman schreeuwde mijn vriend toe dat hij zijn sleutel terug mocht komen brengen (deze hadden wij omdat hij wel eens belde op de telefoon onverwachts of we zijn hond mee konden uitlaten samen met die van ons, toendertijd geen probleem natuurlijk).

In het begin zat het mijn vriend dan ook nog hoog en zei hij ook geen hoi terug als hij hem buiten tegenkwam (ik wel nog).
Dat is op een gegeven moment wel weer gewoon een goeiendag iedere keer geworden en zelfs eens vragen aan elkaar hoe het gaat want wij zijn geen haatdragende mensen. Hij leek ook weer rustiger/normaler geworden.

Nu komt het: Afgelopen woensdagmorgen stond buurman ineens aan de deur. allemaal wondjes in het gezicht en een heel achterdochtige blik (zo komt hij de laatste tijd ook op ons over), met droevige stem vragen of wij samen met hem en zijn hond naar de dierenarts willen rijden (Buurman heeft zelf geen auto). Hond zakte blijkbaar door zijn achterpoten. Voor een dier in nood willen wij altijd graag helpen.
Toen we eenmaal zijn hond zagen, liep hij gewoon weer. Prima dat kan best, dan hoeft dat nog niet te betekenen dat er niets is dachten wij.

Deze keer was ik ook even meegereden en hebben we in onze auto gewacht. Een bedankt kwam er iig niet vanaf naderhand. Hij was gelukkig niet meer de onzin uitkramende dominante man van toen. Maar wel het gezicht vol met wondjes en zich heel achterdochtig gedragen (deze man is zichtbaar psychisch ziek).

Komt ie weer: Zaterdag (gisteren) stond hij weer aan de deur. Of we niet nog een keer met hem en zijn hond naar de dierenarts konden rijden. Dit keer ben ik niet meegegaan. Volgens mijn vriend toen hij bij hem aankwam, kwam de hond ook blij en kwispelend op hem af. Er was iig niks aan de hond te zien. Beneden voordat ze de auto instapte twijfelde buurman of hij het wel of niet moest doen (naar de dierenarts). Uiteindelijk toch gegaan. In de auto heeft mijn vriend (hij is heel direct) de buurman laten weten dat het wel leek of ie crystal meth aan het gebruiken was omdat hij zich zo vreemd gedroeg. Dit sprak de buurman niet tegen en hij zweeg alleen maar stil. Zeker weten doen we dit niet maar deze man is duidelijk niet in orde.

Vandaag ging in het begin van de middag de deurbel. We zagen de bui alweer hangen. Ik schoot dit keer helemaal in paniek. Hier heb ik geen zin in en ik weet ook niet waar deze man toe in staat is. Het is verdorie ook mijn zondag. We hebben dit keer helemaal niet open gedaan. Belde hij een half uur geleden weer aan, aan het einde van deze middag. Wij hebben weer niet open gedaan ondanks dat hij de 2de keer de bel agressief langer liet gaan (zo kwam het op mij over).

Je zal nu wel zeggen; waarom stuur je hem niet gewoon weg? Ik zelf heb een angststoornis en ik ben altijd heel erg bang dat iemand mijn vriend of mij wat wil aandoen (dit komt door gebeurtenissen in het verleden want er is al daadwerkelijk zinloos geweld tegen mijn vriend gebruikt waar ik bij was).

Nu wil mijn vriend als buurman de 3de keer aan de deur zou komen, wel open gaan doen en hem de waarheid vertellen. Ik zie dit niet zitten en ik neig er eerder heen om de politie te bellen. De angst komt ook door de verhalen uit buurman zijn verleden dus (dat hij niet bang is om zijn vuisten te gebruiken, misschien wel erger). Ik weet niet waar deze man toe in staat is. Maar ik voel me op het moment even niet veilig.

Wat kan ik het beste doen?

Sorry voor het lange verhaal en bedankt voor het lezen.

@pippelottaa, Bedankt voor de tip over het meldpunt zorg&overlast. Dit wisten wij nog niet.

@Snowkitty, Mijn vriend is vrij bot en direct en wilde al gaan open doen met ''wat moet je nou weer''. Hij is van mening dat je dat bij die man zo moet aanpakken want anders luistert ie niet. Hier ben ik het dan weer niet mee eens.
Alhoewel hij het in het verleden ook moeilijk kon begrijpen dat wij geen zin meer in hem hadden.

Ik neem aan dat ik pas morgen of overmorgen naar dat meldpunt kan bellen (ivm pasen)? En blijven wij dan ook anoniem? Want als hij erachter zou komen dat wij een melding gemaakt hebben, zou dat nog wel eens als een rode lap voor een stier kunnen gaan werken. Dit kan natuurlijk ook mijn eigen angst zijn maar je weet maar nooit.

Door de beledigingen die zijn gemaakt in het verleden naar mijn vriend toe, is het niet zo gek dat hij zo wil reageren nee. Maar het is zeker niet de juiste manier! Dat heb ik mijn vriend ook laten weten. Desnoods zeg ik het wel tegen hem op een rustige manier. Dit gaan we iig zeker doen als we hem weer tegenkomen of als hij weer aan de deur staat. Dan ga ik hem ook zeggen dat je de dierenambulance kan bellen bij gebrek aan vervoer.