Overig
alle pijlers
Ik heb echt geen geluk
dinsdag 28 augustus 2018 08:21
Het is net alsof de duivel met mijn leven gemoeid is. Als ik iets koop heeft het zeer vaak een productiefout, op onze laatste vakantie had iedereen in het gezin wifi en ik niet. Hoewel ik gewoon een normale telefoon heb. Afspraken gaan nooit door en blijkbaar is uitstel voor de andere afstel. Een dag zonder knallende ruzie met mijn ouders kan ik niet meer herrineren. Mijn sollicitaties naar een vakantiebaan worden gewoon genegeerd. En ook met jongens en mannen valt het helemaal niet mee. Knappe jongens negeren me of zijn niet meer vrijgezel. Op tinder heb ik amper matches en als ik er toch 1 krijg,9 van de 10 keren wil hij meteen dat ik naaktfoto's stuur. Normale matches blijven nog geen 3 dagen. De druppel was dat een jongen over wie ik stiekem fantaseer dat we vrienden en meer worden, maar het niet lukt omdat hij mijn berichten negeert is nu in relatie.
Ik ben 19 en ik moet blij zijn dat ik jong ben, armen en benen heb, ik klaag niet over mijn leven maar ik wil gewoon geen ongeluksdagen meer. Is er nu iets is met mij?
Ik ben 19 en ik moet blij zijn dat ik jong ben, armen en benen heb, ik klaag niet over mijn leven maar ik wil gewoon geen ongeluksdagen meer. Is er nu iets is met mij?
dinsdag 28 augustus 2018 08:25
wat jou kan helpen, is elke dag heel bewust bedenken, waar je wel gelukkig van wordt.
Ook kleine dingen. Leuke nieuwe schoenen. Een prachtige kraam op de markt. Leuke vriendschap. gezellige kop koffie op een terras etc.
Je hebt namelijk echt niet meer pech dan een ander, je legt er alleen meer de nadruk op.
enne... ruzie met je ouders... dan ben je gewoon overrijp... huppetee, het huis uit!!
Ook kleine dingen. Leuke nieuwe schoenen. Een prachtige kraam op de markt. Leuke vriendschap. gezellige kop koffie op een terras etc.
Je hebt namelijk echt niet meer pech dan een ander, je legt er alleen meer de nadruk op.
enne... ruzie met je ouders... dan ben je gewoon overrijp... huppetee, het huis uit!!
dinsdag 28 augustus 2018 08:26
Als dit je allergrootste problemen zijn, dan valt het leven hartstikke mee, hoor. Je hebt een dak boven je hoofd, geld voor een telefoon, eten op tafel. Begin daar eens mee.
Studeer je? Heb je werk? Mogelijkheden om op kamers te gaan wonen? Dan ben je van die ruzies af. Tinder is ook niet bepaald goed voor je zelfvertrouwen, en niet representatief voor hoe de grote boze buitenwereld in elkaar steekt. Ga eens wat leuks doen waar je mensen kunt ontmoeten, ga uit met vriendinnen, zoek een sport, een hobby, maak contacten.
Studeer je? Heb je werk? Mogelijkheden om op kamers te gaan wonen? Dan ben je van die ruzies af. Tinder is ook niet bepaald goed voor je zelfvertrouwen, en niet representatief voor hoe de grote boze buitenwereld in elkaar steekt. Ga eens wat leuks doen waar je mensen kunt ontmoeten, ga uit met vriendinnen, zoek een sport, een hobby, maak contacten.
dinsdag 28 augustus 2018 08:28
dinsdag 28 augustus 2018 08:29
Klote dat je je zo voelt. Je bent mog zo jong en zaken als relaties zijn ingewikkeld, helemaal als er onzekerheid bij komt kijken.
Misschien helpt het om nu een lijst te maken van alle keren dat het je mee heeft gezeten. Mijn ervaring is namelijk dat mensen zich focussen op wat niet loopt in hun leven en zich daarmee steeds bevestigen dat alles tegen zit.
Misschien helpt het om nu een lijst te maken van alle keren dat het je mee heeft gezeten. Mijn ervaring is namelijk dat mensen zich focussen op wat niet loopt in hun leven en zich daarmee steeds bevestigen dat alles tegen zit.
dinsdag 28 augustus 2018 08:38
MokThee schreef: ↑28-08-2018 08:26Als dit je allergrootste problemen zijn, dan valt het leven hartstikke mee, hoor. Je hebt een dak boven je hoofd, geld voor een telefoon, eten op tafel. Begin daar eens mee.
Studeer je? Heb je werk? Mogelijkheden om op kamers te gaan wonen? Dan ben je van die ruzies af. Tinder is ook niet bepaald goed voor je zelfvertrouwen, en niet representatief voor hoe de grote boze buitenwereld in elkaar steekt. Ga eens wat leuks doen waar je mensen kunt ontmoeten, ga uit met vriendinnen, zoek een sport, een hobby, maak contacten.
Nou, dat is een volwassen oplossing. Ik zou eerder zeggen; praat eens met je ouders.
Waar gaan de ruzies over? Wat zou jij eraan kunnen doen? Kun je aangeven wat je ouders staan zouden kunnen doen?
dinsdag 28 augustus 2018 08:41
ja natuurlijk is praten een goed idee, maar op je 19e, ben je volwassen. Na een tijdje gaat bij je ouders wonen gewoon schuren.
dinsdag 28 augustus 2018 08:44
dinsdag 28 augustus 2018 08:50
Sorry TO maar ik moest meteen denken aan deze klassieker van Brigitte Kaandorp https://www.youtube.com/watch?v=ci9VDT0EtGI
Kop op, het komt echt wel goed. Relaties zijn nou eenmaal moeilijk.
Kop op, het komt echt wel goed. Relaties zijn nou eenmaal moeilijk.
dinsdag 28 augustus 2018 08:51
toen ik jouw leeftijd had, had ik ook zulke dagen dat ik dacht dat ik de meest ongeluk had op de hele wereld. een keer was ik mijn huissleutel en autosleutel kwijt. ik zat bijna in tranen en zei tegen de slotenmaker dat mijn hele leven een hel was en hoe erg het allemaal was. Die man keek mij vol ongeloof aan. Ik zal je verder niet vertellen wat hij tegen me zei maar hij had gelijk en sinds die dag kijk ik heel anders tegen al mijn "ongeluk" aan..
De volgende dag vond ik trouwen mijn bossleutels terug in een wasmachine trommel bij de mediamarkt.
De volgende dag vond ik trouwen mijn bossleutels terug in een wasmachine trommel bij de mediamarkt.
dinsdag 28 augustus 2018 08:56
Oh, dat ben ik ook wel met je eens hoor. Maar met ruzie vertrekken lijkt me ook geen beste oplossing.
Daarnaast snap ik de ouders van TO ook niet helemaal. Zij zijn nog meer volwassen, waarom beginnen zij die knallende ruzies of waarom doen ze er aan mee?
Hier kinderen van 18 en 20, nog thuis wonend, en er is nooit ruzie.
dinsdag 28 augustus 2018 08:59
dinsdag 28 augustus 2018 09:02
Klinkt logisch ook, leuk artikel!lilalinda schreef: ↑28-08-2018 08:59https://www.maartenonline.nl/nl/nieuws/ ... sarij.html
dat gevoel is echt heel normaal
dinsdag 28 augustus 2018 09:06
heb er ook 1 van 18, ook nooit problemen.Andersom schreef: ↑28-08-2018 08:56Oh, dat ben ik ook wel met je eens hoor. Maar met ruzie vertrekken lijkt me ook geen beste oplossing.
Daarnaast snap ik de ouders van TO ook niet helemaal. Zij zijn nog meer volwassen, waarom beginnen zij die knallende ruzies of waarom doen ze er aan mee?
Hier kinderen van 18 en 20, nog thuis wonend, en er is nooit ruzie.
TO heeft het over dagelijkse ruzie, klinkt als: dagelijks opnieuw ruzie over iets kleins. Dat klinkt mij als: "huppetee op kamers"
dinsdag 28 augustus 2018 09:21
Dit, en in het leven ga je nou eenmaal wel eens op je bek, faal je en maak je fouten.De een misschien meer dan de ander. Dat is i.m.o overigens geen kwestie van dat de een een beter mens is dan de ander.Madrid87 schreef: ↑28-08-2018 08:50Ik heb ook altijd veel pech, sta ook altijd bij de verkeerde kassa in de rij en dergelijke. Maar ik maak ook vaak de verkeerde keuzes, dus daar ligt het bij mij ook wel aan. En tja de een heeft meer geluk dan de ander. Mijn broer zit altijd alles mee, dat kan ook.
Je kunt overigens wel ontzettend proberen om te voorkomen dat je faalt, ik heb die neiging zelf ook, maar daar raak je vooral ontzettend gefrustreerd van.
Lieve TO, nogmaals zo is het leven, ik zou vooral dat gaan accepteren want je hebt nou eenmaal niet overal invloed op.
Hoe negatiever je trouwens alles bekijkt, hoe zwaarder je het maakt voor jezelf.
(Voorbeeld: stel je mist de bus, die rijdt voor je neus weg.
Mogelijkheid 1: flink schelden en mopperen en klagen, effect: veel irritatie en boosheid
Mogelijkheid 2: bedenken dat er wel een volgende bus komt, dat je nu lekker kunt wandelen naar de volgende halte, nu heb je tijd om koffie te halen etc.
Dit is maar een voorbeeld, snap je wat ik zeggen wil? Je hebt dus een keuze)
Gedachten doen meer met gevoel en emoties dan de gebeurtenissen zelf.
TO ik snap heel goed dat je soms een beetje moedeloos wordt, ik ken dat gevoel, ik heb allerminst een gemakkelijk leven vergeleken met bijvoorbeeld mijn familie.
Echter mezelf zielig vinden levert mij niks op, het is hoe het is en als ik dat niet accepteer, en als ik niet kijk naar wat ik wel heb dan word ik diep ongelukkig en dat wil ik niet.
Nee er is niks mis met je, je maakt het vooral erg zwaar voor jezelf op de manier waarop je tegen dingen aanloopt. Al snap ik het wel heel goed.
dinsdag 28 augustus 2018 09:33
dinsdag 28 augustus 2018 09:43
Precies Phoebe! Gelukkig heb ik nooit haast dus vind ik het niet erg om langer te wachten, maar het valt me wel op dat ik zelfs als ik de kortste rij pak ik toch altijd langer sta te wachten dan de mensen bij de andere kassa's.
Maar goed het is ook een kunst om te leren omdenken. Vroeger zag ik alles ook veel negatiever dan nu. Dacht ik dat de hele wereld tegen me was. Dat het allemaal niks zou worden met me ( dat denk ik nog steeds wel is hoor ). Maar ik denk nu meer in oplossingen ipv in problemen.
Mooi voorbeeld vind ik altijd die Modern Family scene waarin Phil ( een makelaar ) de sleutels van het huis dat hij moet verkopen binnen laat liggen en de deur voor zijn neus dichtwaait.
Dan zegt hij dus ook dat sommige mensen het op zouden geven en naar een dichte deur gaan staren waar andere mensen een open raam vinden. Hij klimt dus het huis in via het raam en is zo binnen. Aan die scene denk ik vaak als dingen even tegenzitten. Als je naar de deur blijft kijken kom je niet binnen. Met een oplossing vinden kom je wel binnen.
Ik had het laatst ook dat mijn deur dicht gewaaid was en mijn sleutel binnen lag. Tja daar sta je dan voor de voordeur, telefoon lag binnen, mijn onderburen waren er niet. Wat dan? Mijn moeder heeft een sleutel maar dan moet ik door het hele dorp lopen en kom ik er ook niet in want haar sleutel zat aan dezelfde bos die binnenlag. Klimmen naar mijn balkon was niet mogelijk. Dus ik bij de buuf aangebeld om te zien of zij wellicht een sleutel had van onze voordeur. Nee dus. Maar we hebben wel samen een oplossing bedacht.
Andere buuf heeft met een klerenhanger de deur via de brievenbus open weten te krijgen ( gelukkig maar want buren kwamen pas om half negen die avond thuis ). Probleem opgelost. Ik had de hele middag met mijn armen over elkaar naar de deur kunnen staan kijken maar dat schiet ook niet op.
Probeer van een negatieve situatie een positieve te maken. Dat is lastig en vereist wat techniek maar het kan wel.
Maar goed het is ook een kunst om te leren omdenken. Vroeger zag ik alles ook veel negatiever dan nu. Dacht ik dat de hele wereld tegen me was. Dat het allemaal niks zou worden met me ( dat denk ik nog steeds wel is hoor ). Maar ik denk nu meer in oplossingen ipv in problemen.
Mooi voorbeeld vind ik altijd die Modern Family scene waarin Phil ( een makelaar ) de sleutels van het huis dat hij moet verkopen binnen laat liggen en de deur voor zijn neus dichtwaait.
Dan zegt hij dus ook dat sommige mensen het op zouden geven en naar een dichte deur gaan staren waar andere mensen een open raam vinden. Hij klimt dus het huis in via het raam en is zo binnen. Aan die scene denk ik vaak als dingen even tegenzitten. Als je naar de deur blijft kijken kom je niet binnen. Met een oplossing vinden kom je wel binnen.
Ik had het laatst ook dat mijn deur dicht gewaaid was en mijn sleutel binnen lag. Tja daar sta je dan voor de voordeur, telefoon lag binnen, mijn onderburen waren er niet. Wat dan? Mijn moeder heeft een sleutel maar dan moet ik door het hele dorp lopen en kom ik er ook niet in want haar sleutel zat aan dezelfde bos die binnenlag. Klimmen naar mijn balkon was niet mogelijk. Dus ik bij de buuf aangebeld om te zien of zij wellicht een sleutel had van onze voordeur. Nee dus. Maar we hebben wel samen een oplossing bedacht.
Andere buuf heeft met een klerenhanger de deur via de brievenbus open weten te krijgen ( gelukkig maar want buren kwamen pas om half negen die avond thuis ). Probleem opgelost. Ik had de hele middag met mijn armen over elkaar naar de deur kunnen staan kijken maar dat schiet ook niet op.
Probeer van een negatieve situatie een positieve te maken. Dat is lastig en vereist wat techniek maar het kan wel.
dinsdag 28 augustus 2018 10:49
Hoe krijg je dat voor elkaar?!Loullah schreef: ↑28-08-2018 08:51toen ik jouw leeftijd had, had ik ook zulke dagen dat ik dacht dat ik de meest ongeluk had op de hele wereld. een keer was ik mijn huissleutel en autosleutel kwijt. ik zat bijna in tranen en zei tegen de slotenmaker dat mijn hele leven een hel was en hoe erg het allemaal was. Die man keek mij vol ongeloof aan. Ik zal je verder niet vertellen wat hij tegen me zei maar hij had gelijk en sinds die dag kijk ik heel anders tegen al mijn "ongeluk" aan..
De volgende dag vond ik trouwen mijn bossleutels terug in een wasmachine trommel bij de mediamarkt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 28 augustus 2018 11:07
Misschien een aanrader om The Secret te kijken.
Gaat over 'the law of attraction'.
En of je je er nou in kan vinden of niet, al zou je hierdoor maar wat positiever tegen dingen aan te kijken (of ombuigen) dan scheelt het je al energie. Of in ieder geval niet zoveel (negatieve) aandacht aan dingen die in jouw ogen 'ongeluk' zijn besteden.
Ik zeg niet dat het eenvoudig is. Maar met veel oefenen en jezelf corrigeren kan het een enorm verschil maken.
Gaat over 'the law of attraction'.
En of je je er nou in kan vinden of niet, al zou je hierdoor maar wat positiever tegen dingen aan te kijken (of ombuigen) dan scheelt het je al energie. Of in ieder geval niet zoveel (negatieve) aandacht aan dingen die in jouw ogen 'ongeluk' zijn besteden.
Ik zeg niet dat het eenvoudig is. Maar met veel oefenen en jezelf corrigeren kan het een enorm verschil maken.