Overig
alle pijlers
Puppy Lebos
woensdag 6 februari 2019 07:44
Hallo allen,
Ik vraag me af of er mensen bekend zijn met de stichting We are here Lesvos?
Wij denken erover om een hondje te nemen en via deze stichting worden hondjes aangeboden die van straat zijn gehaald op Lesbos. Dan help je ook nog een dier in nood! We hebben een heel lief leuk hondje gezien maar, waar moeten we op letten als je met zo’n stichting in zee gaat? Hoe weet je dat je niet met een malafide club te maken hebt? (Ze hebben wel een kvk nummer maar nergens op de site staan voorwaarden bijvoorbeeld).
Kent iemand deze club en/of heeft iemand ervaring met hen? Alles is welkom, positief en negatief!
Ik vraag me af of er mensen bekend zijn met de stichting We are here Lesvos?
Wij denken erover om een hondje te nemen en via deze stichting worden hondjes aangeboden die van straat zijn gehaald op Lesbos. Dan help je ook nog een dier in nood! We hebben een heel lief leuk hondje gezien maar, waar moeten we op letten als je met zo’n stichting in zee gaat? Hoe weet je dat je niet met een malafide club te maken hebt? (Ze hebben wel een kvk nummer maar nergens op de site staan voorwaarden bijvoorbeeld).
Kent iemand deze club en/of heeft iemand ervaring met hen? Alles is welkom, positief en negatief!
woensdag 6 februari 2019 07:50
Waarom niet een hondje via een Nederlands asiel? Ik snap dat dieren uit een ver land halen echt niet. Het is nou niet alsof er hier een tekort is aan huisdieren.
Zoals Lilalinda zegt: doneer geld aan die stichting en laat die dieren waar ze geboren zijn.
Zoals Lilalinda zegt: doneer geld aan die stichting en laat die dieren waar ze geboren zijn.
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
woensdag 6 februari 2019 08:11
Ik zou om te beginnen googlen op de stichting naam. Hoe heet die stichting dan?
Stel je vraag ook op een hondenforum, zoals bijvoorbeeld www.hondenpage.com. Daar tref je meer mensen met ervaring met adoptie uit het buitenland.
Verder is het eigenlijk beter een hond te adopteren die al in NL is, dan een hond kiezen van een foto met summiere informatie. Er zijn ook organisaties die met gastgezinnen werken; dan is zo'n hond al in NL en is er veel meer over te vertellen. Dan kun je de hond ook een paar keer ontmoeten voordat je beslist.
Stel je vraag ook op een hondenforum, zoals bijvoorbeeld www.hondenpage.com. Daar tref je meer mensen met ervaring met adoptie uit het buitenland.
Verder is het eigenlijk beter een hond te adopteren die al in NL is, dan een hond kiezen van een foto met summiere informatie. Er zijn ook organisaties die met gastgezinnen werken; dan is zo'n hond al in NL en is er veel meer over te vertellen. Dan kun je de hond ook een paar keer ontmoeten voordat je beslist.
woensdag 6 februari 2019 08:29
Het zijn straathonden, dus niet gewend om in NL een binnenhond bij een gezin te zijn. Daarnaast hebben ze vaak ziektes bij zich (en dan de Griekse variant) en kunnen ze gedragsproblemen hebben.
De Nederlandse asiels zitten ook vol met honden. En wanneer deze niet geplaatst kunnen worden, krijgen ze ook een spuitje. En je kan maar 1 hond redden ..........
De Nederlandse asiels zitten ook vol met honden. En wanneer deze niet geplaatst kunnen worden, krijgen ze ook een spuitje. En je kan maar 1 hond redden ..........
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
woensdag 6 februari 2019 08:42
Schiet mij maar af, maar wij hebben een hondje uit Lesbos. Niet van deze stichting maar een andere. Ik heb ze ruim 2,5 jaar gevolgd op Facebook. Ze hebben ook een Facebook pagina van de mensen die allemaal een hondje hebben van deze stichting om verhalen te delen.
Ik heb zeker 3 jaar de asiels in de gaten gehouden (hier in de wijde omgeving) en kwam daar werkelijk geen geschikte hond tegen voor ons gezin, echt niet. Grote honden of Jack Russels waar mijn voorkeur niet naar uit gaat. Of herplaatsers die niet met kinderen kunnen. En als ik al eens dacht een geschikt hondje te zien was deze al vergeven.
Ondertussen dus lid geworden van de Facebook groep van deze stichting. Daar werden regelmatig hondjes aangeboden ter adoptie. Oudere hondjes maar ook puppy’s. Je kon dan mooi het hele traject volgen. Uiteindelijk mijn man overtuigd hoe leuk het is een hondje te hebben en gereageerd toen er een nest puppy’s afgeleverd werd bij de stichting. Contact gelegd via messenger waar ik de procedure kreeg uitgelegd en hierna ruim 3 kwartier aan de telefoon gezeten met een dame met 1001 vragen van haar kant naar onze gezinssituatie, leefomstandigheden en werksituatie. Dit werd weer besproken met de mensen op Lesbos en na 2 dagen kregen we het verlossende antwoord dat de puppy welkom was bij ons. Toen hij 15 weken was kwam hij naar Nederland. Want inentingen (met 12 weken krijgen ze de rabies en 3 weken daarna mogen ze vliegen). In de tussentijd kregen we updates hoe het met hem ging inclusief foto’s.
En nu zijn we ruim een jaar verder hebben we een superlieve en leuke hond die goed gezond is en echt een aanwinst voor ons gezin! Een vuilnisbakkie, middelgroot, 12 kilo. We kregen hem ingeënt, ontwormt en gechipt met paspoort. Volgens onze dierenarts allemaal prima in orde.
Zijn zusje zit ook in de adoptanten Facebook groep, hartstikke leuk om te volgen.
Dus succesverhaal hier. Zal vast niet overal gelden. Maar mijn ervaring is echt dat in de asiels veel honden zitten met problemen en die allemaal een lief mandje verdienen maar ik wilde geen bull mastiff, Jack Russel of husky.
En nu gaan jullie me allemaal om de oren de slaan dat dat niet klopt, dat ik niet goed gezocht heb, maar dat is echt mijn ervaring.
Mijn advies dus, volg de Facebook groep een tijdje. Dan krijg je vanzelf een goed beeld of de informatie klopt.
Ik heb zeker 3 jaar de asiels in de gaten gehouden (hier in de wijde omgeving) en kwam daar werkelijk geen geschikte hond tegen voor ons gezin, echt niet. Grote honden of Jack Russels waar mijn voorkeur niet naar uit gaat. Of herplaatsers die niet met kinderen kunnen. En als ik al eens dacht een geschikt hondje te zien was deze al vergeven.
Ondertussen dus lid geworden van de Facebook groep van deze stichting. Daar werden regelmatig hondjes aangeboden ter adoptie. Oudere hondjes maar ook puppy’s. Je kon dan mooi het hele traject volgen. Uiteindelijk mijn man overtuigd hoe leuk het is een hondje te hebben en gereageerd toen er een nest puppy’s afgeleverd werd bij de stichting. Contact gelegd via messenger waar ik de procedure kreeg uitgelegd en hierna ruim 3 kwartier aan de telefoon gezeten met een dame met 1001 vragen van haar kant naar onze gezinssituatie, leefomstandigheden en werksituatie. Dit werd weer besproken met de mensen op Lesbos en na 2 dagen kregen we het verlossende antwoord dat de puppy welkom was bij ons. Toen hij 15 weken was kwam hij naar Nederland. Want inentingen (met 12 weken krijgen ze de rabies en 3 weken daarna mogen ze vliegen). In de tussentijd kregen we updates hoe het met hem ging inclusief foto’s.
En nu zijn we ruim een jaar verder hebben we een superlieve en leuke hond die goed gezond is en echt een aanwinst voor ons gezin! Een vuilnisbakkie, middelgroot, 12 kilo. We kregen hem ingeënt, ontwormt en gechipt met paspoort. Volgens onze dierenarts allemaal prima in orde.
Zijn zusje zit ook in de adoptanten Facebook groep, hartstikke leuk om te volgen.
Dus succesverhaal hier. Zal vast niet overal gelden. Maar mijn ervaring is echt dat in de asiels veel honden zitten met problemen en die allemaal een lief mandje verdienen maar ik wilde geen bull mastiff, Jack Russel of husky.
En nu gaan jullie me allemaal om de oren de slaan dat dat niet klopt, dat ik niet goed gezocht heb, maar dat is echt mijn ervaring.
Mijn advies dus, volg de Facebook groep een tijdje. Dan krijg je vanzelf een goed beeld of de informatie klopt.
woensdag 6 februari 2019 08:49
Ik heb 3 honden uit het buitenland. Maar het zijn zeker honden met rugzakjes, iets wat ik van te voren wist. Niet alle honden zijn straathonden geweest. In Spanje hebben de meeste honden bijv wel een eigenaar gehad. Veel honden wennen makkelijk aan hun nieuwe leven. Maar het is altijd een gok. Ik zou van het slechtste uitgaan. En daarna jezelf afvragen of je bereid bent te werken aan die problemen. Het meest voorkomende probleem met honden uit een asiel is verlatingsangst. Niet alleen kunnen zijn. Maar de meeste adopties zijn succesvol. Af en toe krijgen we een hond terug omdat het niet gaat, die hebben we ook altijd herplaatst gekregen. Een goede stichting voert meerdere gesprekken met je om te zien of je alle informatie snapt.
De ziektes. De eventuele gedragsproblemen. Een goede stichting doet ook een huisbezoek. En een goede stichting neemt honden terug wanneer de adoptie niet gelukt is. Dit laatste is erg belangrijk. Anders komen al die honden dus terecht in Nederlandse asielen. Een stichting werkt met opvanggezinnen zodat de honden herplaatst kunnen worden.
De ziektes. De eventuele gedragsproblemen. Een goede stichting doet ook een huisbezoek. En een goede stichting neemt honden terug wanneer de adoptie niet gelukt is. Dit laatste is erg belangrijk. Anders komen al die honden dus terecht in Nederlandse asielen. Een stichting werkt met opvanggezinnen zodat de honden herplaatst kunnen worden.
woensdag 6 februari 2019 08:53
Klopt inderdaad, was bij onze stichting ook. We kregen “nazorg” in de vorm van telefoongesprekken en messengervragen. En mocht om wat voor reden adoptie niet doorgaan mislukken dan zijn er opvanggezinnen waar ze naartoe gaan en van daaruit zoeken ze dan verder naar een baasje. Kun je allemaal volgen op de facebookgroep.
woensdag 6 februari 2019 08:53
Hoe goed alle bedoelingen ook zijn houden die stichtingen en de kopers van deze hondjes het probleem ter plaatse alleen maar in stand. Gevolg: nog meer zielige hondjes in het land van herkomst.
Beter is het steunen van castratieprojecten en investeren in voorlichting ter plaatse.
Op deze manier zullen de problemen, net als bij broodfokkers, alleen maar groter worden. En dat allemaal omdat ‘wij’ zonodig zielige hondjes willen redden. Uiteindelijk red je helemaal niks, maar maak je plaats voor een nieuwe.
Om nog maar te zwijgen over het meenemen van ziektes die hier niet (meer) of nog niet bestaan.
Ik zou het moeten opzoeken, maar volgens mij word het door de Koninklijke Maatschappij voor Diergeneeskunde ook afgeraden om buitenlandse dieren te adopteren. En als die zakkenvullers het al zeggen....
Beter is het steunen van castratieprojecten en investeren in voorlichting ter plaatse.
Op deze manier zullen de problemen, net als bij broodfokkers, alleen maar groter worden. En dat allemaal omdat ‘wij’ zonodig zielige hondjes willen redden. Uiteindelijk red je helemaal niks, maar maak je plaats voor een nieuwe.
Om nog maar te zwijgen over het meenemen van ziektes die hier niet (meer) of nog niet bestaan.
Ik zou het moeten opzoeken, maar volgens mij word het door de Koninklijke Maatschappij voor Diergeneeskunde ook afgeraden om buitenlandse dieren te adopteren. En als die zakkenvullers het al zeggen....
woensdag 6 februari 2019 08:55
Eens. Niet doen. Ik heb zelf (als kind) een hond gehad uit een Oostblok land. Mijn moeder en zusjes hadden hem daar als zeer jonge puppy op straat gevonden en met de fles groot gebracht. Het was een kruising met o.a. een Herdershond. Mooi beestje.
Deze hond werd helaas vals in zijn puberteit, ondanks dat we een heleboel hadden gelezen over de opvoeding, consequent waren, alles hadden gedaan om hem goed te socialiseren en meerdere cursussen met hem hadden gevolgd. Hij heeft meerdere mensen (buiten het gezin) aangevallen en moest dus ingeslapen worden. Daar hebben we erg veel verdriet van gehad. Maarja, achteraf gezien denk ik: het lag (helaas) in de lijn der verwachting.
Mijn zusje heeft daarna toch weer een hond uit een of ander land geadopteerd. Een zenuwachtig beestje. Ook weer een kruising met een herder. Onbetrouwbaar naar angstige kinderen. Vals naar andere honden. Ik moet er niet zoveel van hebben.
woensdag 6 februari 2019 09:00
Alle honden worden gecastreerd in mijn asiel. We gaan echt niet fokken met honden, het is al erg genoeg. Mensen kunnen ook doneren of virtueel een hond adopteren. Honden komen gevaccineerd en gecastreerd naar Nederland. Een goede stichting doet bloedonderzoeken en alle honden krijgen een dierenarts bezoek. Ze nemen geen ziekte’s mee. Leishmania is namelijk niet besmettelijk. Honden in een asiel zijn doodongelukkig. Dus adoptie van een asieldier kan ik alleen maar aanmoedigen. Vooral oudere honden hebben het heel zwaar in een asiel. Maar ons hoofddoel is altijd om straathonden te verminderen. De meeste honden in ons asiel zullen dus helemaal niet geadopteerd worden, maar we gaan toch ‘door’. Er is geen winstoogmerk. Want op elke adoptie verlies je geld.snowdogs schreef: ↑06-02-2019 08:53Hoe goed alle bedoelingen ook zijn houden die stichtingen en de kopers van deze hondjes het probleem ter plaatse alleen maar in stand. Gevolg: nog meer zielige hondjes in het land van herkomst.
Beter is het steunen van castratieprojecten en investeren in voorlichting ter plaatse.
Op deze manier zullen de problemen, net als bij broodfokkers, alleen maar groter worden. En dat allemaal omdat ‘wij’ zonodig zielige hondjes willen redden. Uiteindelijk red je helemaal niks, maar maak je plaats voor een nieuwe.
Om nog maar te zwijgen over het meenemen van ziektes die hier niet (meer) of nog niet bestaan.
Ik zou het moeten opzoeken, maar volgens mij word het door de Koninklijke Maatschappij voor Diergeneeskunde ook afgeraden om buitenlandse dieren te adopteren. En als die zakkenvullers het al zeggen....
woensdag 6 februari 2019 09:02
En vrienden van ons hebben een rashond van een gecertificeerde fokker met stamboom die ook flinke gedragsproblemen heeft. Echt geen leuke hond waarmee ze al diverse trainingen en gedragstherapie hebben gevolgd. Het is ook een kwestie van geluk hebben.Lotus90 schreef: ↑06-02-2019 08:55Eens. Niet doen. Ik heb zelf (als kind) een hond gehad uit een Oostblok land. Mijn moeder en zusjes hadden hem daar als zeer jonge puppy op straat gevonden en met de fles groot gebracht. Het was een kruising met o.a. een Herdershond. Mooi beestje.
Deze hond werd helaas vals in zijn puberteit, ondanks dat we een heleboel hadden gelezen over de opvoeding, consequent waren, alles hadden gedaan om hem goed te socialiseren en meerdere cursussen met hem hadden gevolgd. Hij heeft meerdere mensen (buiten het gezin) aangevallen en moest dus ingeslapen worden. Daar hebben we erg veel verdriet van gehad. Maarja, achteraf gezien denk ik: het lag (helaas) in de lijn der verwachting.
Mijn zusje heeft daarna toch weer een hond uit een of ander land geadopteerd. Een zenuwachtig beestje. Ook weer een kruising met een herder. Onbetrouwbaar naar angstige kinderen. Vals naar andere honden. Ik moet er niet zoveel van hebben.
Terwijl het broertje of zusje daarvan (ze twijfelden tussen deze 2) nu een hond is die shows loopt en dergelijke...
woensdag 6 februari 2019 09:11
@Sjulia ; jij schrijft : Ze nemen geen ziekte’s mee. Leishmania is namelijk niet besmettelijk.
Inderdaad is Leishmania of Ehrlichia niet besmettelijk, maar een hond die dit al heeft blijft levenslang een kostbare 'zorgenhond' waarmee je frequent naar de dierenarts moet. Dat moet men zich wel realiseren.
Inderdaad is Leishmania of Ehrlichia niet besmettelijk, maar een hond die dit al heeft blijft levenslang een kostbare 'zorgenhond' waarmee je frequent naar de dierenarts moet. Dat moet men zich wel realiseren.
woensdag 6 februari 2019 09:16
Maar de Kans, dat er iets misgaat, met een hond van een goede fokker, die vanaf mini-pup al in een gezin meedraait.Supersas09 schreef: ↑06-02-2019 09:02En vrienden van ons hebben een rashond van een gecertificeerde fokker met stamboom die ook flinke gedragsproblemen heeft. Echt geen leuke hond waarmee ze al diverse trainingen en gedragstherapie hebben gevolgd. Het is ook een kwestie van geluk hebben.
Terwijl het broertje of zusje daarvan (ze twijfelden tussen deze 2) nu een hond is die shows loopt en dergelijke...
is vele malen kleiner, dan bij een niet gesocialiseerde straathond
woensdag 6 februari 2019 09:19
Ze laten afmaken wordt niet overwogen? Ben je er in één keer vanaf en kost het geen geld meer.Sjulia schreef: ↑06-02-2019 09:00Alle honden worden gecastreerd in mijn asiel. We gaan echt niet fokken met honden, het is al erg genoeg. Mensen kunnen ook doneren of virtueel een hond adopteren. Honden komen gevaccineerd en gecastreerd naar Nederland. Een goede stichting doet bloedonderzoeken en alle honden krijgen een dierenarts bezoek. Ze nemen geen ziekte’s mee. Leishmania is namelijk niet besmettelijk. Honden in een asiel zijn doodongelukkig. Dus adoptie van een asieldier kan ik alleen maar aanmoedigen. Vooral oudere honden hebben het heel zwaar in een asiel. Maar ons hoofddoel is altijd om straathonden te verminderen. De meeste honden in ons asiel zullen dus helemaal niet geadopteerd worden, maar we gaan toch ‘door’. Er is geen winstoogmerk. Want op elke adoptie verlies je geld.
Las laatst een artikel waar er in het buitenland juist gefokt wordt omdat er zoveel mensen uit Nederland honden willen aanschaffen uit het buitenland. Ze fokken dan juist schattige kleine en middelmaat boomertjes omdat dat in de Nederlandse asiels niet te vinden is.
woensdag 6 februari 2019 09:22
Helemaal koren op jouw molen:redbulletje schreef: ↑06-02-2019 09:19Ze laten afmaken wordt niet overwogen? Ben je er in één keer vanaf en kost het geen geld meer.
Las laatst een artikel waar er in het buitenland juist gefokt wordt omdat er zoveel mensen uit Nederland honden willen aanschaffen uit het buitenland. Ze fokken dan juist schattige kleine en middelmaat boomertjes omdat dat in de Nederlandse asiels niet te vinden is.
Dat gebeurt met mensen ook!
woensdag 6 februari 2019 09:23
Als dat je doel is moet je daar ter plaatste honden neutraliseren en de lokale bevolking voorlichten. Door honden naar Nederland te halen bereik je daar ter plaatse uiteindelijk helemaal niks! Waarom zou de lokale bevolking hun instelling veranderen als ze toch geen last hebben van hij straathonden omdat ‘wij’ zorgen dat ze daar weggehaald worden? Dan is hun probleem toch opgelost en zullen ze gewoon weer nieuwe straathonden creëren die jullie dan weer naar Nederland halen. Cirkeltje rond toch?Sjulia schreef: ↑06-02-2019 09:00Alle honden worden gecastreerd in mijn asiel. We gaan echt niet fokken met honden, het is al erg genoeg. Mensen kunnen ook doneren of virtueel een hond adopteren. Honden komen gevaccineerd en gecastreerd naar Nederland. Een goede stichting doet bloedonderzoeken en alle honden krijgen een dierenarts bezoek. Ze nemen geen ziekte’s mee. Leishmania is namelijk niet besmettelijk. Honden in een asiel zijn doodongelukkig. Dus adoptie van een asieldier kan ik alleen maar aanmoedigen. Vooral oudere honden hebben het heel zwaar in een asiel. Maar ons hoofddoel is altijd om straathonden te verminderen. De meeste honden in ons asiel zullen dus helemaal niet geadopteerd worden, maar we gaan toch ‘door’. Er is geen winstoogmerk. Want op elke adoptie verlies je geld.
woensdag 6 februari 2019 09:42
Wilde of verwilderde honden zijn onprettige dieren om te houden. Je moet die niet meer onder de mensen brengen. Hoe zou jij je voelen als jij voortaan in je eentje in een kudde wolven moest gaan wonen waarbij jij geacht werd je ook als een wolf te gaan gedragen?
Houd dit niet in stand. Een huisdier nemen moet leuk zijn. Koop precies het dier wat je aanspreekt en niet omdat hij zielig is maar omdat hij je blij maakt met zijn schoonheid en persoonlijkheid.
Je kan er best een halfjaar over doen voordat er daadwerkelijk een intree maakt in je huis. Het heeft geen enkele haast. Ga in tussentijd met asieldieren of de hond van je oma wandelen.
Houd dit niet in stand. Een huisdier nemen moet leuk zijn. Koop precies het dier wat je aanspreekt en niet omdat hij zielig is maar omdat hij je blij maakt met zijn schoonheid en persoonlijkheid.
Je kan er best een halfjaar over doen voordat er daadwerkelijk een intree maakt in je huis. Het heeft geen enkele haast. Ga in tussentijd met asieldieren of de hond van je oma wandelen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 6 februari 2019 09:43
Honden worden voornamelijk in Spanje geadopteerd maar we werken ook samen met een stichting in Nederland en Duitsland.snowdogs schreef: ↑06-02-2019 09:23Als dat je doel is moet je daar ter plaatste honden neutraliseren en de lokale bevolking voorlichten. Door honden naar Nederland te halen bereik je daar ter plaatse uiteindelijk helemaal niks! Waarom zou de lokale bevolking hun instelling veranderen als ze toch geen last hebben van hij straathonden omdat ‘wij’ zorgen dat ze daar weggehaald worden? Dan is hun probleem toch opgelost en zullen ze gewoon weer nieuwe straathonden creëren die jullie dan weer naar Nederland halen. Cirkeltje rond toch?
De lokale bevolking krijgt al voorlichting. Helaas wordt er nog steeds anders met dieren omgegaan. We gaan scholen langs met informatie. En die opmerking over dat het beter is dieren te laten inslapen; dat gebeurt al. Maar op een vreselijke manier. Door mensen die niet weten hoe het moet. Soms duurt het dagen voor ene hond dood is. Gelukkig gebeurt het nu minder. Daarom zorgen wij dat de dieren bij ons terecht komen. De politie belt ons ook wanneer er ergens honden worden weggenomen.
woensdag 6 februari 2019 09:48
Dat kan. Ik heb daarna zelf een Amerikaanse Bulldog gehad. Mijn bescherm engel.Supersas09 schreef: ↑06-02-2019 09:02En vrienden van ons hebben een rashond van een gecertificeerde fokker met stamboom die ook flinke gedragsproblemen heeft. Echt geen leuke hond waarmee ze al diverse trainingen en gedragstherapie hebben gevolgd. Het is ook een kwestie van geluk hebben.
Terwijl het broertje of zusje daarvan (ze twijfelden tussen deze 2) nu een hond is die shows loopt en dergelijke...
Ze was perfect. Zeer kalm, stabiel, zo mak als een lammetje, luisterde goed, eindeloos lief, loyaal en waaks. Ondanks dat ze dominant was, was ze voor visite, andere honden en vreemde mensen ook zachtaardig. Als ik het goed vond, dan vond zij het ook goed. Ze waakte en verdedigde alleen als het nodig was. Uit zichzelf. Ik heb haar als puppy vrijwel non-stop geknuffeld, ze sliep overdag op mij en ik droeg haar zodra ze moe werd. Daardoor is ze altijd een knuffelbeer gebleven.
En dat terwijl haar ras niet heel positief bekend staat. En twee broers van mijn Amerikaanse Bulldog zijn in hun puberteit ingeslapen wegens agressie. Het ligt nooit alleen aan het ras of aan de herkomst. Het karakter van een hond en de (opvoedkundige) kennis en vaardigheden van de eigenaar zijn het meest belangrijk.
Maar ik geloof er wel in dat een hond het beste gevormd wordt in een veilige, liefdevolle, stabiele omgeving met eigenaren die kennis van zaken hebben. Een straathondje staat dus helaas vaak al 1-0 achter. Lief om zulke honden een thuis te willen geven hoor. Maar persoonlijk zou ik dan kiezen voor een hond uit een Nederlands asiel.
