Actueel
alle pijlers
Veel steken laten vallen bij behandeling Michael P.
donderdag 28 maart 2019 12:02
Na onderzoek van onder andere de Onderzoeksraad voor Veiligheid blijkt dat de moordenaar van Anne Faber het recht had om te verbieden dat bepaalde dossiers over hem overgedragen werden.
Ik vind dat nogal wat zeg, dat dit zo heeft kunnen gebeuren. Hieronder een link met de tijdlijn.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achter ... ~b2efcd31/
Ik vind dat nogal wat zeg, dat dit zo heeft kunnen gebeuren. Hieronder een link met de tijdlijn.
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achter ... ~b2efcd31/
donderdag 28 maart 2019 12:08
donderdag 28 maart 2019 12:36
Advocaten. Dat weet zo’n dader écht niet van zichzelf. De advocaten vertellen hem welke dossiers overgedragen moeten worden en welke niet. Zij adviseren hem in behandeling, zij adviseren hem welke zaken hij kan weigeren en hoe hij zo snel mogelijk weer vrij kan rondlopen. Het wordt tijd dat de pers dít eens naar buiten brengt. De rol van de advocatuur is in deze nét zo kwalijk...
donderdag 28 maart 2019 12:50
Dat lijkt me sterk in dit geval. De rechtbank is op de hoogte van zijn gehele dossier, dus als hij weer voor de rechter moet verschijnen en die ziet dat zijn behandeling niet op een van de belangrijkste problemen is gericht dan pleit dat echt niet voor hem. Het lijkt me dus onzinnig om als advocaat aan te raden om je behandelinstelling geen inzicht te geven. Vaak is het iets wat patienten zelf gewoon niet willen 1. uit privacyoverwegingen en zo regie willen houden "ik bepaal wel wat jullie van mij weten", 2. uit schaamte, 3. gebrek aan motivatie voor behandeling en probleeminzicht ("hoe minder ze weten, hoe minder ik hoef te doen").47084 schreef: ↑28-03-2019 12:36Advocaten. Dat weet zo’n dader écht niet van zichzelf. De advocaten vertellen hem welke dossiers overgedragen moeten worden en welke niet. Zij adviseren hem in behandeling, zij adviseren hem welke zaken hij kan weigeren en hoe hij zo snel mogelijk weer vrij kan rondlopen. Het wordt tijd dat de pers dít eens naar buiten brengt. De rol van de advocatuur is in deze nét zo kwalijk...
Advocaten kunnen wel aanraden om niet mee te werken aan psychologische onderzoeken zodat er geen tbs opgelegd wordt maar een gevangenisstraf. Dat laatste is namelijk eindig.
donderdag 28 maart 2019 13:06
Hij hoefde toch niet meer voor de rechtbank te komen, hij had geen tbs omdat hij onderzoek geweigerd had. Hij zat voor re-integratie en is voor agressieregulatie behandeld, niét voor zijn zedenmisdaden. Dat deel van het dossier (zedendelicten) bleef in PI Vught. Dan gaat dader dus met deeltje agressiebeheersing naar Den Dolder. Die wéten niet eens wat hij met die meiden gedaan heeft, en dat hij behandeling en onderzoek geweigerd heeft. Die zien patiënt X met aggresieproblemen die hij onder controle lijkt te hebben, en gaat hem daarom vrijheden geven.
De rechter ligt allang achter hem..... tótdat hij weer in beeld komt via dat DNA spoor op Anne Fabers jas.,.
De rechter ligt allang achter hem..... tótdat hij weer in beeld komt via dat DNA spoor op Anne Fabers jas.,.
donderdag 28 maart 2019 14:56
In het vorige topic ben ik er met een gestrekt been in gegaan en heb daarbij gezegd dat ik de eerste zal zijn die haar woorden terug neemt als er uit degelijk onderzoek blijkt dat mijn steun (deels) onterecht blijkt. Bij dezen.
Ik ben toen volledig achter mijn collega's gaan staan omdat ik het onjuist vond hoe er over ze gesproken werd, vooral het gebrek aan kennis over hoe het binnen de muren aan toe gaat en de weigering daarover vragen te stellen, open te staan voor uitleg en direct te oordelen stoorden mij enorm, dat stoort me trouwens nog steeds, waarvan ik overigens nog altijd geen spijt heb is dat ik daar iets over gezegd heb. Er viel toen nog niet met enige zekerheid te zeggen dat er grove fouten zijn gemaakt, helaas moet ik nu anders concluderen. Er zijn wél (bizarre) grove te voorkomen fouten gemaakt en dat heeft Anne het leven gekost en niet alleen dat van haar... ook het leven van haar dierbaren, zijn andere slachtoffers, het rechercheteam, de behandelaren, zijn netwerk zullen nooit meer hetzelfde zijn en de maatschappij zal voor altijd een beetje anders zijn...
Ik vind het zwaar klote (zacht uitgedrukt) wat er gebeurd is, toen al en nu nog meer omdat het te voorkomen bleek. Het maakt het alleen maar triester dat een falend systeem, gebrekkige wetgeving, slechte overdrachten, slechte communicatie tussen verschillende organisaties en disciplines, verkeerde/geen/te weinig opvolging het leven van een jonge vrouw moest kosten... en dat het eerst een leven moet kosten voor er eens goed naar gekeken wordt. Daarnaast, klinkt vrij hard is niet zo bedoeld, kan er gelukkig naar gekeken worden en kunnen we door kritisch te blijven naar onszelf, collega's en het systeem proberen te voorkomen dat er nog een Anne zal zijn in de toekomst. Dat dit te voorkomen was geweest is een prettigere gedachte dan dat álles correct was verlopen en dit alsnog was gebeurt..
Wat ik wél hoop is dat we als maatschappij nu niet één van de best werkende systemen van reïntegratie ter wereld om zeep gaan helpen... En ik wens mijn collega's veel sterkte. Zij zullen voorlopig nóg meer dan anders met de nek aangekeken worden. Te maken krijgen met nóg meer bureaucratie en papierhandel waardoor er nog minder tijd is voor behandelen, wat toch écht je primaire doel is...
Ik ben toen volledig achter mijn collega's gaan staan omdat ik het onjuist vond hoe er over ze gesproken werd, vooral het gebrek aan kennis over hoe het binnen de muren aan toe gaat en de weigering daarover vragen te stellen, open te staan voor uitleg en direct te oordelen stoorden mij enorm, dat stoort me trouwens nog steeds, waarvan ik overigens nog altijd geen spijt heb is dat ik daar iets over gezegd heb. Er viel toen nog niet met enige zekerheid te zeggen dat er grove fouten zijn gemaakt, helaas moet ik nu anders concluderen. Er zijn wél (bizarre) grove te voorkomen fouten gemaakt en dat heeft Anne het leven gekost en niet alleen dat van haar... ook het leven van haar dierbaren, zijn andere slachtoffers, het rechercheteam, de behandelaren, zijn netwerk zullen nooit meer hetzelfde zijn en de maatschappij zal voor altijd een beetje anders zijn...
Ik vind het zwaar klote (zacht uitgedrukt) wat er gebeurd is, toen al en nu nog meer omdat het te voorkomen bleek. Het maakt het alleen maar triester dat een falend systeem, gebrekkige wetgeving, slechte overdrachten, slechte communicatie tussen verschillende organisaties en disciplines, verkeerde/geen/te weinig opvolging het leven van een jonge vrouw moest kosten... en dat het eerst een leven moet kosten voor er eens goed naar gekeken wordt. Daarnaast, klinkt vrij hard is niet zo bedoeld, kan er gelukkig naar gekeken worden en kunnen we door kritisch te blijven naar onszelf, collega's en het systeem proberen te voorkomen dat er nog een Anne zal zijn in de toekomst. Dat dit te voorkomen was geweest is een prettigere gedachte dan dat álles correct was verlopen en dit alsnog was gebeurt..
Wat ik wél hoop is dat we als maatschappij nu niet één van de best werkende systemen van reïntegratie ter wereld om zeep gaan helpen... En ik wens mijn collega's veel sterkte. Zij zullen voorlopig nóg meer dan anders met de nek aangekeken worden. Te maken krijgen met nóg meer bureaucratie en papierhandel waardoor er nog minder tijd is voor behandelen, wat toch écht je primaire doel is...
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
donderdag 28 maart 2019 15:49
Van mij uit geen kritiek op de mensen op de vloer hoor, die maken dit beleid niet.
Ik hoop wél dat dit beleid nu op de schop gaat. Als zedendelinquent of anderszins schuldig bevonden aan het verwoesten van een mensenleven ben je je recht op privacy kwijt, wat mij betreft en zou je hele dossier ter inzage moeten zijn.
Ik hoop wél dat dit beleid nu op de schop gaat. Als zedendelinquent of anderszins schuldig bevonden aan het verwoesten van een mensenleven ben je je recht op privacy kwijt, wat mij betreft en zou je hele dossier ter inzage moeten zijn.
donderdag 28 maart 2019 16:00
Ik vind het vooral heel erg voor de nabestaanden van Anne Faber.
Haar vader heeft in een open brief destijds al haarfijn uitgelegd wat er naar zijn idee was fout gegaan. Hij wist na uitgebreid onderzoek toen al precies de vinger op de zere plek te leggen.
Het betekenisloze antwoord van het gerechtshof Leeuwarden/Arnhem als antwoord op deze open brief vond ik destijds tekenend voor de falende rechterlijke macht die niet bereid was de hand in eigen boezem te steken en toe te geven dat ze wellicht verkeerde inschattingen hadden gemaakt.
Ik hoop dat dit rapport de rechterlijke macht eens flink opschut. Zeker ook na wat er vorige week in Utrecht is gebeurd.
Haar vader heeft in een open brief destijds al haarfijn uitgelegd wat er naar zijn idee was fout gegaan. Hij wist na uitgebreid onderzoek toen al precies de vinger op de zere plek te leggen.
Het betekenisloze antwoord van het gerechtshof Leeuwarden/Arnhem als antwoord op deze open brief vond ik destijds tekenend voor de falende rechterlijke macht die niet bereid was de hand in eigen boezem te steken en toe te geven dat ze wellicht verkeerde inschattingen hadden gemaakt.
Ik hoop dat dit rapport de rechterlijke macht eens flink opschut. Zeker ook na wat er vorige week in Utrecht is gebeurd.
donderdag 28 maart 2019 16:14
Weet ik, was ook bedoelt als introductie/ verklaring voor de rest van de tekstthe_Wicked_Witch schreef: ↑28-03-2019 15:49Van mij uit geen kritiek op de mensen op de vloer hoor, die maken dit beleid niet.
Ik hoop wél dat dit beleid nu op de schop gaat. Als zedendelinquent of anderszins schuldig bevonden aan het verwoesten van een mensenleven ben je je recht op privacy kwijt, wat mij betreft en zou je hele dossier ter inzage moeten zijn.
.Wat betreft de rest zal ik wat later op reageren, heb ik nu de tijd niet voor..
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
donderdag 28 maart 2019 20:18
Ik vind het ook zó bijzonder dat hij zelf mocht beslissen welke dossiers er wel en niet meegingen. Kan me het bijna niet voorstellen.
Ik kan de dossiers van mijn cliënten, weliswaar andere doelgroep maar wel met psychiatrische stoornissen, tot aan hun kindertijd teruglezen zonder dat ze daar naar mijn weten expliciet toestemming voor hebben gegeven. En dan zijn mijn cliënten nog niet eens levensgevaarlijk.
Ik vind echt dat er bij forensische delinquenten openheid van zaken moet zijn. Voor de veiligheid van de cliënt zelf, voor de andere cliënten binnen de groep, de medewerkers en misschien nog wel het belangrijkst: Voor de hele maatschappij.
Ik kan de dossiers van mijn cliënten, weliswaar andere doelgroep maar wel met psychiatrische stoornissen, tot aan hun kindertijd teruglezen zonder dat ze daar naar mijn weten expliciet toestemming voor hebben gegeven. En dan zijn mijn cliënten nog niet eens levensgevaarlijk.
Ik vind echt dat er bij forensische delinquenten openheid van zaken moet zijn. Voor de veiligheid van de cliënt zelf, voor de andere cliënten binnen de groep, de medewerkers en misschien nog wel het belangrijkst: Voor de hele maatschappij.
donderdag 28 maart 2019 20:37
Helemaal mee eens!the_Wicked_Witch schreef: ↑28-03-2019 15:49Van mij uit geen kritiek op de mensen op de vloer hoor, die maken dit beleid niet.
Ik hoop wél dat dit beleid nu op de schop gaat. Als zedendelinquent of anderszins schuldig bevonden aan het verwoesten van een mensenleven ben je je recht op privacy kwijt, wat mij betreft en zou je hele dossier ter inzage moeten zijn.
donderdag 28 maart 2019 20:55
Welke regels heeft de advocatuur overtreden? Als daar sprake van is, is het een goed onderwerp voor de media. Als het binnen een wettelijk kader valt is de advocatuur niet schuldig maar de wetgever.47084 schreef: ↑28-03-2019 12:36Advocaten. Dat weet zo’n dader écht niet van zichzelf. De advocaten vertellen hem welke dossiers overgedragen moeten worden en welke niet. Zij adviseren hem in behandeling, zij adviseren hem welke zaken hij kan weigeren en hoe hij zo snel mogelijk weer vrij kan rondlopen. Het wordt tijd dat de pers dít eens naar buiten brengt. De rol van de advocatuur is in deze nét zo kwalijk...
vrijdag 29 maart 2019 11:53
Oh, ja? En waar baseer je deze mening op?
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
vrijdag 29 maart 2019 13:45
Ik vermoed dat Sugarmiss haar mening deels,op deze feiten baseert.Sowieso is het als professionele begeleidster voor zover ik weet,verboden en ook strafbaar,om een relatie te beginnen met een client (in dit geval dus Michael P) die je behandelt/begeleidt.
https://www.elsevierweekblad.nl/nederla ... ek-549040/
Vraag blijft,why is the rum gone?
vrijdag 29 maart 2019 14:51
Och ja, want geneuzel van de televaag is heul betrouwbaar. Het feit dat het in een ander blad staat en zij zo stom zijn dit soort bs over te nemen maakt het niet betrouwbaarder.Nighttripper schreef: ↑29-03-2019 13:45Ik vermoed dat Sugarmiss haar mening deels,op deze feiten baseert.Sowieso is het als professionele begeleidster voor zover ik weet,verboden en ook strafbaar,om een relatie te beginnen met een client (in dit geval dus Michael P) die je behandelt/begeleidt.
https://www.elsevierweekblad.nl/nederla ... ek-549040/
Daarnaast staat er dat hij zogenaamd een affaire zou hebben met een begeleidster. Een begeleidster is geen behandelaar, dat is een verpleegkundige of een agoog. Die heeft écht niks van doen met priviléges van patiënten. De psychiater en psycholoog zijn de behandelaar... met de psychiater als eindverantwoordelijke. Er zijn in het verleden echt wel relaties ontstaan tussen pt(e) en behandelaar en dan is de behandelaar écht niet altijd een vrouw. Het zou stom zijn om te ontkennen dat je als behandelaar ook maar een mens bent en jij niet verliefd zou kunnen worden. Zolang je je daarvan bewust bent en handelt naar goed geweten en volgens code is er niks aan de hand. En natuurlijk gaan patiënten je proberen te manipuleren, waarom niet ook, daarmee kregen ze vanalles gedaan in de maatschappij... Het kan je nogal wat opleveren als je slaagt. Hierbij geldt hetzelfde, zolang jij je bewust bent van het feit dat zij dit doen en jij hier gevoelig voor kunt zijn is er wederom niks aan de hand. Dan kun je het namelijk herkennen en er iets aan doen. Het bespreken met collega's en er voor kiezen niet meer (alleen) te behandelen. Het kan namelijk ook de behandeling negatief beïnvloeden wat velen zich niet beseffen. En er zijn echt wel behandelaren die de signalen niet herkennen of negeren, maar dat is de absolute minderheid..
En ja, deze behandelaar heeft gefaald, net als allerlei andere betrokkenen in deze zaak. En zoals ik in mijn eerste bericht hier zei was mijn onvoorwaardelijke steun niet de juiste. En toch blijf ik ageren tegen dit soort uitspraken. Het is eerder een uitzondering dan een regel dat het gigantisch uit de klauwen loopt. Er gaan meer verloven goed dan fout. En ja, er zou niks meer fout mogen gaan, maar in een menselijk systeem zullen er fouten gemaakt worden. Iemand nooit meer buiten laten is nogal wat.
Ik blijf het werkelijk krankzinnig vinden dat dit soort berichten gewoon naar buiten mogen komen zonder enige achtergrond erbij... Dat maakt dat de maatschappij dus dit soort uitspraken gaat doen zonder ook maar enig idee te hebben hoe het binnen de muren aan toe gaat. Het is populistisch geneuzel, hysterische krantenkoppen alleen bedoelt om kranten te verkopen en niet om de burger ook maar enigzins te informeren. Want natuurlijk zoekt de maatschappij een zwart schaap, begrijpelijk, maar ik geef toch liever de voorkeur aan échte feiten ipv onderbuik gereutel en een mooie krantenkop voor meer oplages.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
vrijdag 29 maart 2019 16:14
Denk dat de grote fout die gemaakt is om een verkrachter als patiënt te zien en dood te knuffelen. Het etter had toch veel te veel vrijheid.Kia•Ora schreef: ↑28-03-2019 14:56In het vorige topic ben ik er met een gestrekt been in gegaan en heb daarbij gezegd dat ik de eerste zal zijn die haar woorden terug neemt als er uit degelijk onderzoek blijkt dat mijn steun (deels) onterecht blijkt. Bij dezen.
Ik ben toen volledig achter mijn collega's gaan staan omdat ik het onjuist vond hoe er over ze gesproken werd, vooral het gebrek aan kennis over hoe het binnen de muren aan toe gaat en de weigering daarover vragen te stellen, open te staan voor uitleg en direct te oordelen stoorden mij enorm, dat stoort me trouwens nog steeds, waarvan ik overigens nog altijd geen spijt heb is dat ik daar iets over gezegd heb. Er viel toen nog niet met enige zekerheid te zeggen dat er grove fouten zijn gemaakt, helaas moet ik nu anders concluderen. Er zijn wél (bizarre) grove te voorkomen fouten gemaakt en dat heeft Anne het leven gekost en niet alleen dat van haar... ook het leven van haar dierbaren, zijn andere slachtoffers, het rechercheteam, de behandelaren, zijn netwerk zullen nooit meer hetzelfde zijn en de maatschappij zal voor altijd een beetje anders zijn...
Ik vind het zwaar klote (zacht uitgedrukt) wat er gebeurd is, toen al en nu nog meer omdat het te voorkomen bleek. Het maakt het alleen maar triester dat een falend systeem, gebrekkige wetgeving, slechte overdrachten, slechte communicatie tussen verschillende organisaties en disciplines, verkeerde/geen/te weinig opvolging het leven van een jonge vrouw moest kosten... en dat het eerst een leven moet kosten voor er eens goed naar gekeken wordt. Daarnaast, klinkt vrij hard is niet zo bedoeld, kan er gelukkig naar gekeken worden en kunnen we door kritisch te blijven naar onszelf, collega's en het systeem proberen te voorkomen dat er nog een Anne zal zijn in de toekomst. Dat dit te voorkomen was geweest is een prettigere gedachte dan dat álles correct was verlopen en dit alsnog was gebeurt..
Wat ik wél hoop is dat we als maatschappij nu niet één van de best werkende systemen van reïntegratie ter wereld om zeep gaan helpen... En ik wens mijn collega's veel sterkte. Zij zullen voorlopig nóg meer dan anders met de nek aangekeken worden. Te maken krijgen met nóg meer bureaucratie en papierhandel waardoor er nog minder tijd is voor behandelen, wat toch écht je primaire doel is...
Vreselijk voor de nabestaanden van Anne.
vrijdag 29 maart 2019 16:51
