Actueel
alle pijlers
Krantenartikel te heftig
zaterdag 3 augustus 2019 23:52
Heel bewust lees ik slechts één krant online, een vrij lokale krant. Andere kranten probeer ik niet te lezen, zeker niet degene puur gericht op sensatie. Maar dan nog kom ik af en toe een krantenartikel tegen dat ik niet van me af kan zetten. Soms is de titel al genoeg en is mijn avond en nacht om zeep.
Gisteren las ik iets over een kleuter-meisje (in India), en elke keer ik nu mijn dochtertje zie, overvalt het gevoel van verdriet en angst me. Ik probeer dit zo snel mogelijk van me af te zetten, en probeer het vooral niet te laten merken, maar ik kan het bijvoorbeeld niet laten haar dan even te knuffelen en een kus te geven. En het is niet puur dat haar iets kan overkomen, maar ik vind het zo onmenselijk erg voor elk kind dat zoiets moet meemaken.
Ergens vind ik het positief dat het zo binnenkomt, een teken dat ik niet gevoelloos ben. Maar ik vind het toch een lastig gevoel, zeker wanneer het tov mijn kinderen is.
Zijn er nog lezers die hier last van hebben? Misschien tips? Ik kan uiteraard de krant helemaal mijden, maar ik wil toch enigszins op de hoogte blijven van de belangrijkste items.
Gisteren las ik iets over een kleuter-meisje (in India), en elke keer ik nu mijn dochtertje zie, overvalt het gevoel van verdriet en angst me. Ik probeer dit zo snel mogelijk van me af te zetten, en probeer het vooral niet te laten merken, maar ik kan het bijvoorbeeld niet laten haar dan even te knuffelen en een kus te geven. En het is niet puur dat haar iets kan overkomen, maar ik vind het zo onmenselijk erg voor elk kind dat zoiets moet meemaken.
Ergens vind ik het positief dat het zo binnenkomt, een teken dat ik niet gevoelloos ben. Maar ik vind het toch een lastig gevoel, zeker wanneer het tov mijn kinderen is.
Zijn er nog lezers die hier last van hebben? Misschien tips? Ik kan uiteraard de krant helemaal mijden, maar ik wil toch enigszins op de hoogte blijven van de belangrijkste items.
winterland wijzigde dit bericht op 03-08-2019 23:56
Reden: aanvullen
Reden: aanvullen
8.31% gewijzigd
zaterdag 3 augustus 2019 23:56
zaterdag 3 augustus 2019 23:58
Zucht.
zondag 4 augustus 2019 00:06
Bij mij is het begonnen toen ik zwanger was. Kon ik echt redeloos in janken uitbarsten om een clipje met een cavia in een doos die langzaam afdreef. Maar naarmate de hormonen afnamen werd mijn emotionele incontinentie ook minder, hoewel ie nog steeds niet helemaal weg is. Gelukkig kan ik er tegenwoordig wel om lachen, als ik uit ben gejankt.
zondag 4 augustus 2019 00:27
Afstompen zal ik nooit doen, ligt niet in mijn aard.
En zulk nieuws komt toch net heel dichtbij? Heb een dochter van net dezelfde leeftijd.. Dan zie ik haar rondhuppelen, zo gelukkig en onschuldig. Dat dan moet een ander kind dat even onschuldig is, door de hel moet gaan...Verschrikkelijk toch.
winterland wijzigde dit bericht op 04-08-2019 00:29
Reden: typfout
Reden: typfout
0.96% gewijzigd
zondag 4 augustus 2019 00:29
Bedankt voor de (h)erkenningSjaanRoeispaan schreef: ↑04-08-2019 00:22Ik herken het zeker, terwijl ik geen kinderen heb. In april lees ik in ieder geval de weekendbijlage niet vanwege de verhalen over de onderduikers, de jodenvervolging etc. Ik heb ook geleerd niet elke link aan te klikken op internet.
zondag 4 augustus 2019 00:41
Zo herkenbaar die emotionele incontinentie als je moeder bent geworden. Dikke tranen bij een kerststukje als er een van mijn werpsels het podium opkwam met een laken om zich heen, al gillend ik ben de keeerst eeeengel, bij sinterklaas op schoot, schoolreisjes en de Lion King. Ik voelde me dan echt een beetje opgelaten en keek vaak besmuikt om me heen in de hoop dat niemand mijn gesnotter door had.
Ik ontwijk alle nieuwsberichten over kinderleed. Als ik toch onverhoeds op kinderleed stuit dan heb ik de rest van de dag gegarandeerd adoptie dwang. Ik ben serieus nog steeds naar van de documentaire mercy mercy van jaren geleden. Ik kan inmiddels ook wel lachen om de tranen die ik te pas en te onpas pleeg te plengen om alles wat kinderen aangaat.
Nu ik in de overgang zit slaat het gek genoeg steeds meer door naar de andere kant. Steeds vaker denk ik bij een hysterische kleuter languit gillend in de supermarkt met een groene paling tot aan zijn enkels, als je toch de mijne was!
Ik ontwijk alle nieuwsberichten over kinderleed. Als ik toch onverhoeds op kinderleed stuit dan heb ik de rest van de dag gegarandeerd adoptie dwang. Ik ben serieus nog steeds naar van de documentaire mercy mercy van jaren geleden. Ik kan inmiddels ook wel lachen om de tranen die ik te pas en te onpas pleeg te plengen om alles wat kinderen aangaat.
Nu ik in de overgang zit slaat het gek genoeg steeds meer door naar de andere kant. Steeds vaker denk ik bij een hysterische kleuter languit gillend in de supermarkt met een groene paling tot aan zijn enkels, als je toch de mijne was!
zondag 4 augustus 2019 06:41
Het is wel zo, hoe meer je ziet/leest hoe harder je wordt.
Het rare is, sinds ik kinderen heb ben ik bikkelhard geworden. Vroeger huilde ik bij alles (zelfs americas next top model). Tegenwoordig huil ik bijna nooit meer. Laatst moest ik een van mijn katten in laten slapen, ik moest niet eens huilen.. terwijl ik vroeger vrij van mn werk moest nemen om bij te komen van het verlies van een huisdier.
Het rare is, sinds ik kinderen heb ben ik bikkelhard geworden. Vroeger huilde ik bij alles (zelfs americas next top model). Tegenwoordig huil ik bijna nooit meer. Laatst moest ik een van mijn katten in laten slapen, ik moest niet eens huilen.. terwijl ik vroeger vrij van mn werk moest nemen om bij te komen van het verlies van een huisdier.
zondag 4 augustus 2019 07:06
[quote=stokske post_id=30226112 time=1564893673 user_id=154273]
Het is wel zo, hoe meer je ziet/leest hoe harder je wordt.
Dat heb ik ook wel..
Toch kan ik bij sommig nieuws nog altijd flink van slag raken.
Vorig jaar bijvoorbeeld, met die electrische bolderwagen die op het spoor raakte.
Daar heb ik om gehuild en ik kreeg de rest van de dag geen hap meer door mijn keel.
Het drama met dat Spaanse peutertje in een boorput, dat heb ik bewust nauwelijks gevolgd. Dagen lang al die nieuwsberichten.. dan sluit ik mij daarvoor af.
Het moet niet mijn leven van alle dag gaan beheersen. Dan vertel ik mezelf toch echt dat het een ver van mijn bed show is.
Het is wel zo, hoe meer je ziet/leest hoe harder je wordt.
Dat heb ik ook wel..
Toch kan ik bij sommig nieuws nog altijd flink van slag raken.
Vorig jaar bijvoorbeeld, met die electrische bolderwagen die op het spoor raakte.
Daar heb ik om gehuild en ik kreeg de rest van de dag geen hap meer door mijn keel.
Het drama met dat Spaanse peutertje in een boorput, dat heb ik bewust nauwelijks gevolgd. Dagen lang al die nieuwsberichten.. dan sluit ik mij daarvoor af.
Het moet niet mijn leven van alle dag gaan beheersen. Dan vertel ik mezelf toch echt dat het een ver van mijn bed show is.
zondag 4 augustus 2019 08:33
zondag 4 augustus 2019 08:37
Klinkt mij eerlijk gezegd vooral vrij onvolwassen.
Zonder af te stompen is het wel zaak dat je leert je emoties te reguleren, daar valt dus nog best wat te ontwikkelen bij een hoop mensen.
Net zoals je je woede niet onbeperkt de vrije teugel geeft moet je ook je angst niet de vrije teugel geven.
Zonder af te stompen is het wel zaak dat je leert je emoties te reguleren, daar valt dus nog best wat te ontwikkelen bij een hoop mensen.
Net zoals je je woede niet onbeperkt de vrije teugel geeft moet je ook je angst niet de vrije teugel geven.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zondag 4 augustus 2019 09:12
Bij mij was het een egeltje bij de dierenarts op tv. De vader schrok zich te pletter zó overstuur was ik.Lady*Voldemort schreef: ↑04-08-2019 00:06Bij mij is het begonnen toen ik zwanger was. Kon ik echt redeloos in janken uitbarsten om een clipje met een cavia in een doos die langzaam afdreef. Maar naarmate de hormonen afnamen werd mijn emotionele incontinentie ook minder, hoewel ie nog steeds niet helemaal weg is. Gelukkig kan ik er tegenwoordig wel om lachen, als ik uit ben gejankt.
Het is nooit meer echt beter geworden. Kinderen hier weten dat. Zodra er nu iets akeliges op tv te zien is, wordt er snel gezapt want mamma kan er niet tegen
.
zondag 4 augustus 2019 09:18
Ik denk dat het toch iets anders werkt als je autisme hebt, dat je je beter af kunt sluiten..Solomio schreef: ↑04-08-2019 08:37Klinkt mij eerlijk gezegd vooral vrij onvolwassen.
Zonder af te stompen is het wel zaak dat je leert je emoties te reguleren, daar valt dus nog best wat te ontwikkelen bij een hoop mensen.
Net zoals je je woede niet onbeperkt de vrije teugel geeft moet je ook je angst niet de vrije teugel geven.
zondag 4 augustus 2019 09:19
Daarom ben ik crisispleegouder geworden. Ik weet, het is slechts een kleine druppel maar ik ben blij met elk kind dat ik even een veilig onderdak kan bieden.sistasista schreef: ↑04-08-2019 00:41Ik ontwijk alle nieuwsberichten over kinderleed. Als ik toch onverhoeds op kinderleed stuit dan heb ik de rest van de dag gegarandeerd adoptie dwang. Ik ben serieus nog steeds naar van de documentaire mercy mercy van jaren geleden. Ik kan inmiddels ook wel lachen om de tranen die ik te pas en te onpas pleeg te plengen om alles wat kinderen aangaat.
zondag 4 augustus 2019 09:21
sistasista schreef: ↑04-08-2019 00:41Zo herkenbaar die emotionele incontinentie als je moeder bent geworden. Dikke tranen bij een kerststukje als er een van mijn werpsels het podium opkwam met een laken om zich heen, al gillend ik ben de keeerst eeeengel, bij sinterklaas op schoot, schoolreisjes en de Lion King. Ik voelde me dan echt een beetje opgelaten en keek vaak besmuikt om me heen in de hoop dat niemand mijn gesnotter door had.
Ik ontwijk alle nieuwsberichten over kinderleed. Als ik toch onverhoeds op kinderleed stuit dan heb ik de rest van de dag gegarandeerd adoptie dwang. Ik ben serieus nog steeds naar van de documentaire mercy mercy van jaren geleden. Ik kan inmiddels ook wel lachen om de tranen die ik te pas en te onpas pleeg te plengen om alles wat kinderen aangaat.
Nu ik in de overgang zit slaat het gek genoeg steeds meer door naar de andere kant. Steeds vaker denk ik bij een hysterische kleuter languit gillend in de supermarkt met een groene paling tot aan zijn enkels, als je toch de mijne was!
Ik had jou op negeer maar door de quotes las ik het. Op aktueel ben jij simpelweg een full blown racist. Doe niet alsof wij hier gek zijn.
zondag 4 augustus 2019 09:23
Nou niet bij ieder vervelend nieuwsbericht in tranen uitbarsten en dagenlang van slag zijn heeft niets met autisme te maken hoor.
Ik had jou op negeer maar door de quotes las ik het. Op aktueel ben jij simpelweg een full blown racist. Doe niet alsof wij hier gek zijn.
zondag 4 augustus 2019 09:29
Natuurlijk reageer ik op krantenartikelen, maar loop emotioneel niet snel leeg.
Ik hou van krant lezen. Emoties horen bij het leven net als dat er nare dingen gebeuren, maar daardoor ben ik niet direct van slag en projecteer ik het ook niet op mijn naaste omgeving.
En ja soms heb ik ook wel eens tranen in mijn ogen, maar om nou geen geen kranten meer te lezen.
Er is een hoop narigheid, maar gelukkig zijn er ook veel mooie dingen.
Ik hou van krant lezen. Emoties horen bij het leven net als dat er nare dingen gebeuren, maar daardoor ben ik niet direct van slag en projecteer ik het ook niet op mijn naaste omgeving.
En ja soms heb ik ook wel eens tranen in mijn ogen, maar om nou geen geen kranten meer te lezen.
Er is een hoop narigheid, maar gelukkig zijn er ook veel mooie dingen.
zondag 4 augustus 2019 09:32
Nou zo te lezen komt het vaker voor dus om het onvolwassen te noemen vind ik nogal een uitspraak.Rosabella1 schreef: ↑04-08-2019 09:23Nou niet bij ieder vervelend nieuwsbericht in tranen uitbarsten en dagenlang van slag zijn heeft niets met autisme te maken hoor.
Autisten snappen andermans verdriet vaak niet dus een nieuwsbericht lijkt me dan ook een ver van je bed gebeuren als autist.
