
Woedend en in tranen na UWV ziektewet gesprek !

donderdag 6 oktober 2011 om 12:51
@ TO: verstandig dat je je OP hebt verwijderd! Ik hoop ook dat je het lukt om hier niet meer te kijken en te reageren. Want wat zitten er hier op het forum een stel valse en gemene secreten tussen zeg! Ik hoop dat je wat aan de posts hebt gehad van de forummers die wel begrip konden opbrengen en met serieuze tips aan kwamen zetten.
Heel veel sterkte!
Ik heb weer zoveel posts gelezen die echt het bloed onder m'n nagels vandaan halen. Ik heb nog getwijfeld om erop te reageren. Maar dat heeft geen zin ben ik bang. Forummers die dit soort nare en onnadenkende dingen roepen hebben ook gewoon niet het vermogen om dit te kunnen snappen. Het is dan dus praten tegen een muur.
Heel veel sterkte!
Ik heb weer zoveel posts gelezen die echt het bloed onder m'n nagels vandaan halen. Ik heb nog getwijfeld om erop te reageren. Maar dat heeft geen zin ben ik bang. Forummers die dit soort nare en onnadenkende dingen roepen hebben ook gewoon niet het vermogen om dit te kunnen snappen. Het is dan dus praten tegen een muur.

donderdag 6 oktober 2011 om 12:52
quote:adnama schreef op 06 oktober 2011 @ 12:00:
Jeetje, wat een lompe en botte kutreacties hier zeg. Gelukkig daar tussen ook een hoop reacties die de bedoeling hebben TO verder te helpen met haar problemen. Lief, ik hoop dat het je lukt de reacties die bedoelt lijken om je nog verder naar beneden te trekken, langs je heen te laten gaan. Dat is namelijk zonde van je energie.
Ik vind het verder alleen maar voor je pleiten dat je slecht in je vel steekt en desondanks toch oog hebt voor het leed van anderen. En wat doet het er in hemelsnaam toe dat jij in betere tijden UGGS wilde kopen en dat je droomt over een baby. Iedereen mag toch dromen hebben. Bedenk wel goed dat een kind je leven er niet makkelijker op maakt, het is (naast leuk en lief) een hele grote zorg en verantwoordelijkheid. Werk aan jezelf en aan je problemen en ik hoop dat een gezin je in de toekomst is gegund!
Overigens ben ik zelf (ex) kankerpatient en ik vind het te zot voor woorden om deze zaken met elkaar te vergelijken. Als je zelf moet vechten voor je leven dan is het bijna niet voor te stellen dat een ander zo wanhopig is dat hij/zij het leven niet meer ziet zitten. Dat snap ik. Het zegt echter niets over het leed van de ander.
En een zelfmoordpoging doen terwijl je een afspraak met een vriendin hebt, dat geeft niet aan dat het geen echte poging kan zijn. Als je zo ver heen bent dat je serieus overweegt je leven te beeindigen, denk je dat je dat je dan nog aan die 'gezellige' koffieafspraak denkt? Er zijn zoveel mensen die achteraf blij zijn dat iets of iemand ze heeft gered. Bijvoorbeeld iemand die al bij het spoor stond, maar vanwege een enorme vertraging kwam de trein niet, dat gaf haar genoeg tijd tot bezinning te komen. Of iemand die zelfmoord pleegde toen haar man hun zoontje uit school haalde terwijl ze daarna naar de bruiloft van haar zus moesten. Dat geeft toch wel aan dat je dan niet meer rationeel kunt denken in zo'n situatie?
TO, sterkte en ik wens je een goed herstel.Goede post!
Jeetje, wat een lompe en botte kutreacties hier zeg. Gelukkig daar tussen ook een hoop reacties die de bedoeling hebben TO verder te helpen met haar problemen. Lief, ik hoop dat het je lukt de reacties die bedoelt lijken om je nog verder naar beneden te trekken, langs je heen te laten gaan. Dat is namelijk zonde van je energie.
Ik vind het verder alleen maar voor je pleiten dat je slecht in je vel steekt en desondanks toch oog hebt voor het leed van anderen. En wat doet het er in hemelsnaam toe dat jij in betere tijden UGGS wilde kopen en dat je droomt over een baby. Iedereen mag toch dromen hebben. Bedenk wel goed dat een kind je leven er niet makkelijker op maakt, het is (naast leuk en lief) een hele grote zorg en verantwoordelijkheid. Werk aan jezelf en aan je problemen en ik hoop dat een gezin je in de toekomst is gegund!
Overigens ben ik zelf (ex) kankerpatient en ik vind het te zot voor woorden om deze zaken met elkaar te vergelijken. Als je zelf moet vechten voor je leven dan is het bijna niet voor te stellen dat een ander zo wanhopig is dat hij/zij het leven niet meer ziet zitten. Dat snap ik. Het zegt echter niets over het leed van de ander.
En een zelfmoordpoging doen terwijl je een afspraak met een vriendin hebt, dat geeft niet aan dat het geen echte poging kan zijn. Als je zo ver heen bent dat je serieus overweegt je leven te beeindigen, denk je dat je dat je dan nog aan die 'gezellige' koffieafspraak denkt? Er zijn zoveel mensen die achteraf blij zijn dat iets of iemand ze heeft gered. Bijvoorbeeld iemand die al bij het spoor stond, maar vanwege een enorme vertraging kwam de trein niet, dat gaf haar genoeg tijd tot bezinning te komen. Of iemand die zelfmoord pleegde toen haar man hun zoontje uit school haalde terwijl ze daarna naar de bruiloft van haar zus moesten. Dat geeft toch wel aan dat je dan niet meer rationeel kunt denken in zo'n situatie?
TO, sterkte en ik wens je een goed herstel.Goede post!
donderdag 6 oktober 2011 om 12:59
Op dit moment is het geen goed idee voor TO om zwanger te raken. Ze kan simpelweg het kind niet bieden wat het nodig heeft, een stabiele en rustige omgeving, aangezien ze zelf nog een lange weg te gaan heeft naar herstel.
Wel kan een gezin stichten een doel zijn om naar uit te kijken, een reden om aktief aan dat herstel te gaan werken. Zie het als een lichtje aan het eind van de tunnel misschien.
Lieff2, ik hoop voor je dat je dat lichtje ook ziet. Je zal er alleen wel zelf naar toe moeten lopen, het komt niet naar jou toe. Ga iets doen voor jouw herstel, dat is al een stap naar dat lichtje.
Wel kan een gezin stichten een doel zijn om naar uit te kijken, een reden om aktief aan dat herstel te gaan werken. Zie het als een lichtje aan het eind van de tunnel misschien.
Lieff2, ik hoop voor je dat je dat lichtje ook ziet. Je zal er alleen wel zelf naar toe moeten lopen, het komt niet naar jou toe. Ga iets doen voor jouw herstel, dat is al een stap naar dat lichtje.
donderdag 6 oktober 2011 om 13:00

donderdag 6 oktober 2011 om 15:05
quote:lieff2 schreef op 06 oktober 2011 @ 10:59:
[...]
wat is hier niet aan te begrijpen ? heb jij wel eens zo aan de grond gezeten ? elke keer boodschappen krijgen geen rooie cent hebben ? ik dacht mischien kan ik dan 20-30 euro verdienen en weer eens zelf mijn boodschappen betalen ! en nee ik kreeg toen nog geen ziektewet dat was in de tijd dat mijn werkgever mij zonder enige pardon naar huis stuurde en ik ook geen andere zoals jij het noemt ''witbetaalde'' baan kon gaan vinden aangezien ik dan al mijn rechten bij mijn oude werkgever hiermee zou verliezen.
Als je kan zwartwerken kan je ook witwerken, en dat is natuurlijk de kortste klap als je weer geld in je portemonnee wilt hebben
overigens hebben je nou echt niks anders te doen dan al mijn reacties op dit forum te gaan lezen, waarom moet ik mij nou gaan verdedigen ? wellicht moet jij ookaan het werk aangezien je enige bezigheid mijn reacties blijken te zijn of doe je dit onder werktijd dat is ook niet de bedoeling he !!
ik heb er echt helemaal genoeg van ik vraag hier tips en advies voor mijn herstel en het onterecht dat mij wordt aangedaan aangezien de ziektewet niet zei je krijgt GEEN uitkering maar zei ik weet niet hoe we het in jou situatie moeten behandelen en hoeveel wij jou kwalijk kunnen nemen dat je tot nu toe niet bent geholpen wegens financiele ONMACHT
[...]
wat is hier niet aan te begrijpen ? heb jij wel eens zo aan de grond gezeten ? elke keer boodschappen krijgen geen rooie cent hebben ? ik dacht mischien kan ik dan 20-30 euro verdienen en weer eens zelf mijn boodschappen betalen ! en nee ik kreeg toen nog geen ziektewet dat was in de tijd dat mijn werkgever mij zonder enige pardon naar huis stuurde en ik ook geen andere zoals jij het noemt ''witbetaalde'' baan kon gaan vinden aangezien ik dan al mijn rechten bij mijn oude werkgever hiermee zou verliezen.
Als je kan zwartwerken kan je ook witwerken, en dat is natuurlijk de kortste klap als je weer geld in je portemonnee wilt hebben
overigens hebben je nou echt niks anders te doen dan al mijn reacties op dit forum te gaan lezen, waarom moet ik mij nou gaan verdedigen ? wellicht moet jij ookaan het werk aangezien je enige bezigheid mijn reacties blijken te zijn of doe je dit onder werktijd dat is ook niet de bedoeling he !!
ik heb er echt helemaal genoeg van ik vraag hier tips en advies voor mijn herstel en het onterecht dat mij wordt aangedaan aangezien de ziektewet niet zei je krijgt GEEN uitkering maar zei ik weet niet hoe we het in jou situatie moeten behandelen en hoeveel wij jou kwalijk kunnen nemen dat je tot nu toe niet bent geholpen wegens financiele ONMACHT
donderdag 6 oktober 2011 om 17:35
ik heb (nog) geen mail van je.. En je zit ook niet in mijn spambak.. wel naar poldervrouw70 apenstaartje gmail gestuurd ?
Raar.. 99% van de keer gaat het goed met gmail.
Gaat het over die bon ?Heb, schrik niet, 60 ! reacties gehad.. Ik heb "geloot" en hij is vergeven inmiddels Of ging het over dierenplaatjes van de AH (want die heb ik ook in grote hoeveelheiden )
Raar.. 99% van de keer gaat het goed met gmail.
Gaat het over die bon ?Heb, schrik niet, 60 ! reacties gehad.. Ik heb "geloot" en hij is vergeven inmiddels Of ging het over dierenplaatjes van de AH (want die heb ik ook in grote hoeveelheiden )
donderdag 6 oktober 2011 om 17:40
quote:meds schreef op 06 oktober 2011 @ 15:13:
en verder rammelt het verhaal aan alle kanten, wat niet wil zeggen dat TO geen probleem heeft, maar ik lees bitter weinig zelfreflectie van TO en de wil om zelf aan de slag te gaan met haar problemen.o een probleem heeft ze zeker.. maar nu er nog mee aan de slag.. Dus in die zin heeft ze hulp nodig..
en verder rammelt het verhaal aan alle kanten, wat niet wil zeggen dat TO geen probleem heeft, maar ik lees bitter weinig zelfreflectie van TO en de wil om zelf aan de slag te gaan met haar problemen.o een probleem heeft ze zeker.. maar nu er nog mee aan de slag.. Dus in die zin heeft ze hulp nodig..
donderdag 6 oktober 2011 om 17:55
quote:poldervrouw schreef op 06 oktober 2011 @ 17:35:
ik heb (nog) geen mail van je.. En je zit ook niet in mijn spambak.. wel naar poldervrouw70 apenstaartje gmail gestuurd ?
Raar.. 99% van de keer gaat het goed met gmail.
Gaat het over die bon ?Heb, schrik niet, 60 ! reacties gehad.. Ik heb "geloot" en hij is vergeven inmiddels Of ging het over dierenplaatjes van de AH (want die heb ik ook in grote hoeveelheiden )
Hmm apart, ja daar heb ik hem naar toe gestuurd (heb het even gecheckt nog)
Ja over die bon. Oké helaas pindakaas
Alsnog bedankt voor je reactie!
ik heb (nog) geen mail van je.. En je zit ook niet in mijn spambak.. wel naar poldervrouw70 apenstaartje gmail gestuurd ?
Raar.. 99% van de keer gaat het goed met gmail.
Gaat het over die bon ?Heb, schrik niet, 60 ! reacties gehad.. Ik heb "geloot" en hij is vergeven inmiddels Of ging het over dierenplaatjes van de AH (want die heb ik ook in grote hoeveelheiden )
Hmm apart, ja daar heb ik hem naar toe gestuurd (heb het even gecheckt nog)
Ja over die bon. Oké helaas pindakaas
Alsnog bedankt voor je reactie!

donderdag 6 oktober 2011 om 18:44
quote:feeks schreef op 06 oktober 2011 @ 12:42:
[...]
iemand die liegt en dan dramaqueengedrag laat zien om maar zielig gevonden te worden, dreigen dat ze dan nog maar een poging tot zelfmoord moet doen en de hele wereld de schuld geven, daar heb ik absoluut geen medelijden mee.
Je weet dat als het echt is, ik heel anders reageerToen wist je nog niet of het fake was of niet en je leek te genieten van haar vernedering. Echt ik schrok ervan.
[...]
iemand die liegt en dan dramaqueengedrag laat zien om maar zielig gevonden te worden, dreigen dat ze dan nog maar een poging tot zelfmoord moet doen en de hele wereld de schuld geven, daar heb ik absoluut geen medelijden mee.
Je weet dat als het echt is, ik heel anders reageerToen wist je nog niet of het fake was of niet en je leek te genieten van haar vernedering. Echt ik schrok ervan.
donderdag 6 oktober 2011 om 18:58
quote:iris1969 schreef op 06 oktober 2011 @ 18:44:
[...]
Toen wist je nog niet of het fake was of niet en je leek te genieten van haar vernedering. Echt ik schrok ervan.
Helaas mee eens. Al schrik ik daar niet meer van. Heb hier op het forum al zoveel 'genietende' reacties gelezen door de jaren heen.
Kijk, als het nou nog een discussie is waarbij privé niet meespeelt en de gemoederen raken (wat) verhit, soit, ook niet altijd tof maar beter dan als het om je privé shit gaat.
Als je dan zo fel, bijna agressief benaderd wordt, hakt dat er hard in. Het verbaast mij dan ook niks dat lieff vandaag er dan toch fel terug op in ging. Als je stabiel bent geestelijk is het al lastig om zoiets te negeren. Bij labiliteit is dat bijna schier onmogelijk.
En dat geloep de hele tijd om iemand ergens op te kunnen betrappen onder het zogenaamde mom van 'de situatie beter in kunnen schatten', daar geloof ik onderhand niet meer in.
Het lijkt bijna standaard geworden te zijn. Ff snel iemand loepen om te kijken of we iets kunnen vinden om degene mee om de oren te slaan. Daar lijkt het meer op.
[...]
Toen wist je nog niet of het fake was of niet en je leek te genieten van haar vernedering. Echt ik schrok ervan.
Helaas mee eens. Al schrik ik daar niet meer van. Heb hier op het forum al zoveel 'genietende' reacties gelezen door de jaren heen.
Kijk, als het nou nog een discussie is waarbij privé niet meespeelt en de gemoederen raken (wat) verhit, soit, ook niet altijd tof maar beter dan als het om je privé shit gaat.
Als je dan zo fel, bijna agressief benaderd wordt, hakt dat er hard in. Het verbaast mij dan ook niks dat lieff vandaag er dan toch fel terug op in ging. Als je stabiel bent geestelijk is het al lastig om zoiets te negeren. Bij labiliteit is dat bijna schier onmogelijk.
En dat geloep de hele tijd om iemand ergens op te kunnen betrappen onder het zogenaamde mom van 'de situatie beter in kunnen schatten', daar geloof ik onderhand niet meer in.
Het lijkt bijna standaard geworden te zijn. Ff snel iemand loepen om te kijken of we iets kunnen vinden om degene mee om de oren te slaan. Daar lijkt het meer op.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)



vrijdag 7 oktober 2011 om 07:54
TO: kijk je nog op dit topic?
Net als velen ben ik van mening dat je een schop onder de kont nodig hebt, maar alleen met een schop onder de kont ben je er niet. Ik heb tot ongeveer pagina 9 gelezen en zag wat reacties van je staan waarin je toch verder acties onderneemt, goed zo!
Het is jammer dat je deze acties niet eerder hebt ondernomen en dat er een afwijzing van het UWV aan te pas moet komen om jou deze stappen te laten zetten, maar daar is nu niks meer aan te veranderen. Het enige wat je nu nog kunt doen is geen minuut langer meer te zwelgen maar je 100% inzetten voor je herstel.
Ik las dat je contact hebt oppgenomen met de huisarts voor een doorverwijzing naar de GGZ. Er is een grote kans dat ondanks de spoedsituatie je alsnog op een wachtlijst komt. Laat je daardoor niet uit het veld slaan en probeer andere hulp te zoeken.
Zoals eerder gezegd een eerstelijnspsycholoog kost 10 euro per keer voor de eerste 8 sessies. Het zijn misschien 10 euro die je niet hebt, maar het lijken me in deze situatie de best besteedde 10 euro die je maar kunt bedenken.
(ik snap je verhaal trouwens ook niet helemaal, je geeft aan dat je in grote financiele problemen bent gekomen door de rekening van de psycholoog, omdat je werkgever niet betaalde, maar dat kan toch niet door die 10 euro per keer komen? Of had je al meer dan 8 sessies gehad?
Er zijn ook bepaalde telefoonlijnen die je kunt bellen als je het moeilijk hebt (Hoor 'ns bijv.). Dat is natuurlijk niet te vergelijken met professionele hulp, maar het kan je helpen om net die wachtperiode door te komen.
Je 1e prioriteit moet nu zijn om uit deze depressie te komen, de eerste stappen hierin zijn uit de slachtofferrol te stappen en actie te ondernemen. Daar lijk je nu mee bezig te zijn.
Wanneer je de depressie een beetje achter je laat, lijkt het me ook goed voor je als je gaat werken aan je manier hoe je met tegenslag omgaat en hoe je om aandacht vraagt. Het is voor mij natuurlijk moeilijk om te beoordelen, aangezien ik je verder niet ken, maar mijn indruk is dat je nooit op een constructieve wijze hebt geleerd om aandacht/hulp te vragen en met tegenslag omgaat op een Calimero-manier. Dit kan ook door je depressie komen, maar ik heb eerder het idee dat deze wijze van denken/doen je depressie heeft verergerd.
Probeer hier (in een veel later stadium!) eens realistisch naar te kijken en als het nodig is, hier samen met een professional aan te werken.
Net als velen ben ik van mening dat je een schop onder de kont nodig hebt, maar alleen met een schop onder de kont ben je er niet. Ik heb tot ongeveer pagina 9 gelezen en zag wat reacties van je staan waarin je toch verder acties onderneemt, goed zo!
Het is jammer dat je deze acties niet eerder hebt ondernomen en dat er een afwijzing van het UWV aan te pas moet komen om jou deze stappen te laten zetten, maar daar is nu niks meer aan te veranderen. Het enige wat je nu nog kunt doen is geen minuut langer meer te zwelgen maar je 100% inzetten voor je herstel.
Ik las dat je contact hebt oppgenomen met de huisarts voor een doorverwijzing naar de GGZ. Er is een grote kans dat ondanks de spoedsituatie je alsnog op een wachtlijst komt. Laat je daardoor niet uit het veld slaan en probeer andere hulp te zoeken.
Zoals eerder gezegd een eerstelijnspsycholoog kost 10 euro per keer voor de eerste 8 sessies. Het zijn misschien 10 euro die je niet hebt, maar het lijken me in deze situatie de best besteedde 10 euro die je maar kunt bedenken.
(ik snap je verhaal trouwens ook niet helemaal, je geeft aan dat je in grote financiele problemen bent gekomen door de rekening van de psycholoog, omdat je werkgever niet betaalde, maar dat kan toch niet door die 10 euro per keer komen? Of had je al meer dan 8 sessies gehad?
Er zijn ook bepaalde telefoonlijnen die je kunt bellen als je het moeilijk hebt (Hoor 'ns bijv.). Dat is natuurlijk niet te vergelijken met professionele hulp, maar het kan je helpen om net die wachtperiode door te komen.
Je 1e prioriteit moet nu zijn om uit deze depressie te komen, de eerste stappen hierin zijn uit de slachtofferrol te stappen en actie te ondernemen. Daar lijk je nu mee bezig te zijn.
Wanneer je de depressie een beetje achter je laat, lijkt het me ook goed voor je als je gaat werken aan je manier hoe je met tegenslag omgaat en hoe je om aandacht vraagt. Het is voor mij natuurlijk moeilijk om te beoordelen, aangezien ik je verder niet ken, maar mijn indruk is dat je nooit op een constructieve wijze hebt geleerd om aandacht/hulp te vragen en met tegenslag omgaat op een Calimero-manier. Dit kan ook door je depressie komen, maar ik heb eerder het idee dat deze wijze van denken/doen je depressie heeft verergerd.
Probeer hier (in een veel later stadium!) eens realistisch naar te kijken en als het nodig is, hier samen met een professional aan te werken.
vrijdag 7 oktober 2011 om 13:12
quote:ikweethetniet111 schreef op 07 oktober 2011 @ 07:54:
(ik snap je verhaal trouwens ook niet helemaal, je geeft aan dat je in grote financiele problemen bent gekomen door de rekening van de psycholoog, omdat je werkgever niet betaalde, maar dat kan toch niet door die 10 euro per keer komen? Of had je al meer dan 8 sessies gehad?
Het is niet máár tien euro per keer. Je eigen bijdrage van je ziektekostenverzekering wordt ook aangesproken.
Die tien euro per keer komt daar nog bovenop en dan ziet de rekening die je moet betalen er toch iets anders uit.
Iedereen blijft hier maar roepen, het is maar tien euro per keer. Nee, dat is niet zo. In elk geval niet totdat je je hele bijdrage hebt aangesproken.
(ik snap je verhaal trouwens ook niet helemaal, je geeft aan dat je in grote financiele problemen bent gekomen door de rekening van de psycholoog, omdat je werkgever niet betaalde, maar dat kan toch niet door die 10 euro per keer komen? Of had je al meer dan 8 sessies gehad?
Het is niet máár tien euro per keer. Je eigen bijdrage van je ziektekostenverzekering wordt ook aangesproken.
Die tien euro per keer komt daar nog bovenop en dan ziet de rekening die je moet betalen er toch iets anders uit.
Iedereen blijft hier maar roepen, het is maar tien euro per keer. Nee, dat is niet zo. In elk geval niet totdat je je hele bijdrage hebt aangesproken.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)
