Psyche
alle pijlers
Borderline en aanverwante zaken II
dinsdag 29 mei 2007 om 22:06
Gaan we hier gewoon vrolijk verder. Ik had net in het andere topic gepost toen ik zag dat we aan de max zaten.Nog als reactie op jou daar intiem:Inderdaad, niet (elke keer) uitspreken tegen je partner. Vooral omdat het in de meeste gevallen van snel voorbijgaande aard is en dan heb je bij je partner weer van alles zitten zaaien wat je dan weer recht moet breien.Het is dan beter af te wachten of het overgaat. Bespreken kan altijd nog.Het vorige topic vind je hier.bewerkt door moderator,
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 16 februari 2008 om 00:58
ach, ben weer kalm, besloten dat het wijzer was om gezellig met mijn zoon naar een film te kijken. Ik heb wel richting hem gezegd wat ik wilde zeggen, alle gif eruit. Hij werd ook kwaad (dominant) en zei mij mijn mond te houden. Waarop ik geantwoord heb dat ik dat zelf wel uitmaak....zak er maar in. Daarna met mijn zoon naar een film gekeken. Later gezegd: ik zal het nu fatsoenlijk zeggen: ik ben zo kwaad op en jij hebt mij zo hard gekwetst...en nu ga ik slapen.
Robin, wat jij omschrijft klinkt als dissocatie...ken dat gevoel, dat bedoel ik niet in de zware, bij borderline horende omschrijving, maar meer als iets wat je ervaart als je moe bent, pijn hebt of je heel onwennig voelt. Bij mij volgt er dan meestal een paniekaanval.
Robin, wat jij omschrijft klinkt als dissocatie...ken dat gevoel, dat bedoel ik niet in de zware, bij borderline horende omschrijving, maar meer als iets wat je ervaart als je moe bent, pijn hebt of je heel onwennig voelt. Bij mij volgt er dan meestal een paniekaanval.
Just a little strenght in our hearts. Enough to heal.
zaterdag 16 februari 2008 om 11:32
Zou super zijn als hij wat weet, boschbolletje!
Lin, wordt het ook niet tijd om via de juiste instantie(s) weer aan 'eigen' financiële middelen te komen of heb je die al, hoe beperkt ook?
Enne..Lin, probeer hem te negeren. Hij zal waarschijnlijk af en toe als hij er zin in heeft proberen je weer boos te krijgen of te zorgen dat je een uitbarsting krijgt.
Ik post eerst dit even want ik kan nu niet terug kijken wat de rest heeft geschreven en dat weet ik zo niet meer uit mijn hoofd.
Lin, wordt het ook niet tijd om via de juiste instantie(s) weer aan 'eigen' financiële middelen te komen of heb je die al, hoe beperkt ook?
Enne..Lin, probeer hem te negeren. Hij zal waarschijnlijk af en toe als hij er zin in heeft proberen je weer boos te krijgen of te zorgen dat je een uitbarsting krijgt.
Ik post eerst dit even want ik kan nu niet terug kijken wat de rest heeft geschreven en dat weet ik zo niet meer uit mijn hoofd.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 16 februari 2008 om 11:40
Intiem en boshbolletje, fijn dat jullie iets met die vijf minuten tip konden. Ik had dat eens ergens gelezen en ben het zelf gaan gebruiken op momenten dat mijn huis weer een puinhoop was en ik snel verbetering wilde over de hele linie.
Nu heb ik die 'absoluut niet meer dan vijf minuten per kamer' niet meer zo nodig omdat het daar vaak automatisch wel op neerkomt. Dan is het eigenlijk al klaar.
Ik heb ook geen huishoudster meer en ook geen hulp bij mijn administratie. Dat doe ik weer allemaal zelf momenteel en ik merk dat ik het kan handelen zolang het goed met me gaat. Ik heb me dan ook voorgenomen de boel zoveel mogelijk bij te houden, zodat als er weer een paar slechte dagen komen het niet zo'n probleem is.
Kat, jammer dat je avondje stappen niet doorging.
Later meer.
Nu heb ik die 'absoluut niet meer dan vijf minuten per kamer' niet meer zo nodig omdat het daar vaak automatisch wel op neerkomt. Dan is het eigenlijk al klaar.
Ik heb ook geen huishoudster meer en ook geen hulp bij mijn administratie. Dat doe ik weer allemaal zelf momenteel en ik merk dat ik het kan handelen zolang het goed met me gaat. Ik heb me dan ook voorgenomen de boel zoveel mogelijk bij te houden, zodat als er weer een paar slechte dagen komen het niet zo'n probleem is.
Kat, jammer dat je avondje stappen niet doorging.
Later meer.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 16 februari 2008 om 14:16
Lieve Lin, ik weet even niet wat ik moet zeggen. Hang in there, ik denk aan je, maar daar heb je nu niet zo veel aan. Probeer je hoofd omhoog te houden en laat niemand toe dat je breekt. Je bent alleen op deze wereld gekomen, dat is een teken dat je ook alleen het leven aan kan, zelfs in moeilijke tijden. Pff, wat een cliche, nou ja, ik wil alleen maar zeggen dat je er wel komt. Blijf trots op jezelf. En bedenk, ook voor je zoon is het belangrijk dat hij ziet dat je niet terug hoeft te vallen als het moeilijk gaat. Jij bent zijn voorbeeld.
* sorry meiden, ken Lin van een ander topic, en wilde haar even een hart onder de riem steken. Hoop dat jullie dat mij niet kwalijk nemen, ben alweer weg *
* sorry meiden, ken Lin van een ander topic, en wilde haar even een hart onder de riem steken. Hoop dat jullie dat mij niet kwalijk nemen, ben alweer weg *
zaterdag 16 februari 2008 om 14:29
quote:Lin67 schreef op 16 februari 2008 @ 13:54:
sorry lieve meiden.........ik kan niet meer. ik zie geen perspectief meer en laat me opnemen.......ik trek dit niet meer, zoveel pijn, ssorryHè lin, meid toch maar als het niet gaat, beter zo dan helemaal niks ondernemen. Kun je wel zo snel opgenomen worden?
sorry lieve meiden.........ik kan niet meer. ik zie geen perspectief meer en laat me opnemen.......ik trek dit niet meer, zoveel pijn, ssorryHè lin, meid toch maar als het niet gaat, beter zo dan helemaal niks ondernemen. Kun je wel zo snel opgenomen worden?
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 16 februari 2008 om 20:33
Lin, is een zorghotel anders niks voor je? Ik heb nl. geen flauw idee of ze je kunnen/willen opnemen op basis hiervan. Maar goed, misschien ook wel hoor.
Een zorghotel ken ik van wat dichterbij en is een stapje voor een opname en daardoor ook wat minder gericht op ziek en wat meer gericht op de lasten uit handen nemen die je er echt niet bij kunt hebben als je aan je max zit. Volgens mij wordt dit vergoed door de AWBZ. Tis niet voor je zoon bedoelt, maar goed, dat is een opname ook niet. Het is slechts een plek waar je een rustig bed hebt, waar eten wordt verzorgd en waar je kunt overdenken hoe verder.
Wat dat betreft kun je bijna net zo goed in retraite bij de nonnen. Ik weet dat mijn moeder daar in het verleden een aantal keer gebruik van heeft gemaakt toen het met haar helemaal niet goed ging. Mijn zusje en ik verbleven toen bij tijdelijke gezinsopvang. Als je er echt doorheen zit en je kunt niet terecht bij een opname afdeling (want ook al zou je er misschien wel dingen voor gaan doen uit wanhoop, als ze je maar serieus nemen...tis wel heeeeeel erg de situatie die jou nu doet doordraaien. Misschien als je wat rust vindt kun je het misschien net wat beter bolwerken?).
Ik hoop het zo voor je Lin! Iig sterkte met de moeilijke keuzes die je nu moet maken. Hang in there Lin en doe geen gekke dingen. Dit gaat ooit over!!!!
Een zorghotel ken ik van wat dichterbij en is een stapje voor een opname en daardoor ook wat minder gericht op ziek en wat meer gericht op de lasten uit handen nemen die je er echt niet bij kunt hebben als je aan je max zit. Volgens mij wordt dit vergoed door de AWBZ. Tis niet voor je zoon bedoelt, maar goed, dat is een opname ook niet. Het is slechts een plek waar je een rustig bed hebt, waar eten wordt verzorgd en waar je kunt overdenken hoe verder.
Wat dat betreft kun je bijna net zo goed in retraite bij de nonnen. Ik weet dat mijn moeder daar in het verleden een aantal keer gebruik van heeft gemaakt toen het met haar helemaal niet goed ging. Mijn zusje en ik verbleven toen bij tijdelijke gezinsopvang. Als je er echt doorheen zit en je kunt niet terecht bij een opname afdeling (want ook al zou je er misschien wel dingen voor gaan doen uit wanhoop, als ze je maar serieus nemen...tis wel heeeeeel erg de situatie die jou nu doet doordraaien. Misschien als je wat rust vindt kun je het misschien net wat beter bolwerken?).
Ik hoop het zo voor je Lin! Iig sterkte met de moeilijke keuzes die je nu moet maken. Hang in there Lin en doe geen gekke dingen. Dit gaat ooit over!!!!
zaterdag 16 februari 2008 om 23:27
He Lin, 's avonds laat ook nog even een woordje van mij, Ik schrik ervan wat ik lees. Laat je gauw wat horen? Het is je nu te veel hé, en logisch. Je wereld staat op z'n kop nu. Ik hoop zo dat je iets vindt waardoor je tot rust kan komen, een eigen plekje, waar dan ook..
Verder vind ik het zo lastig iets te zeggen, want opbeurende woorden zijn moeilijk te vinden nu. Denk alsjeblieft aan jezelf. Wij zijn hier, niet vergeten hé. Veel sterkte en liefs.
Verder vind ik het zo lastig iets te zeggen, want opbeurende woorden zijn moeilijk te vinden nu. Denk alsjeblieft aan jezelf. Wij zijn hier, niet vergeten hé. Veel sterkte en liefs.
zondag 17 februari 2008 om 10:12
Ik hoop ook dat alles goed met je is, Lin, of in elk geval niet slechter..
Heb nog eens nagedacht over vooroordelen.
Het gegeven dat mensen blijkbaar toch een heel ander beeld van borderliners hebben dan wijzelf én hoe het werkelijk is. Dat zag je al aan een bericht hier. Iemand die eerst dacht dat je het aan iemand kan lézen dat die borderline heeft of iemand elders op het forum die zo schrok van de berichten hier dat we direct als gevaarlijk werden bestempeld. Even heel kort en plastisch door mij opgeschreven en slechts even twee recente voorbeelden eruit gepikt. Het gaat niet om hen maar het gaat mij er om dat borderliners blijkbaar bij voorbaat al mensen zijn die je er makkelijk tussenuit pikt óf mensen zijn die zo anders functioneren, zo in een andere wereld zitten dat de gangbare normale mens daar gevoelsmatig en verstandelijk niet meer bij kan. Dat borderliners té vreemd zijn, te wat dan ook. Aan de ene kant denk ik 'ach, vooroordelen heb je altijd en tegen wie en wat dan ook' of 'het zijn maar subjectieve denkwijzes'. Aan de andere kant merk ik dat een gevoel in mij zich hiertegen verzet.
Dan wil ik zeggen 'Zie ons toch als de individuen die we zijn, niet als de aandoening borderline in de ergste vorm.' Ik vind het echt jammer dat zoveel mensen niet verder kunnen of willen kijken dan die ene vorm van borderline die zo bekend en zo cliché is dat mensen niet meer kunnen bedenken dat er verschillende types borderline zijn. En dat borderline niet alles omvat en niet je hele persoonlijkheid is. Dat het slechts een deel is van je leven en je karakter.
In elk geval sterkt het mij alleen maar meer in dat ik buiten dit topic niet scherm met het feit dat ik borderline heb (heb, ja, niet ben) en maar heel weinig mensen weten dat ik hiermee ben gediagnosticeerd. In het dagelijkse leven speelt borderline voor mij daarom weinig een rol. Natuurlijk loop ik tegen bepaalde zaken aan maar die zie ik als losse elementen waar ik nog aan moet werken. En daarom is dit topic voor mij belangrijk. Zodat ik toch nog met mensen hierover kan praten zonder veroordeeld te worden. Het feit dat we nu toch door sommigen hier zijn veroordeeld, op de enige plek waar wij toelaten dat we deze aandoening hebben, heeft me daarom wel een beetje een onveilig en onprettig gevoel bezorgd. Moest ik nog even kwijt.
Heb nog eens nagedacht over vooroordelen.
Het gegeven dat mensen blijkbaar toch een heel ander beeld van borderliners hebben dan wijzelf én hoe het werkelijk is. Dat zag je al aan een bericht hier. Iemand die eerst dacht dat je het aan iemand kan lézen dat die borderline heeft of iemand elders op het forum die zo schrok van de berichten hier dat we direct als gevaarlijk werden bestempeld. Even heel kort en plastisch door mij opgeschreven en slechts even twee recente voorbeelden eruit gepikt. Het gaat niet om hen maar het gaat mij er om dat borderliners blijkbaar bij voorbaat al mensen zijn die je er makkelijk tussenuit pikt óf mensen zijn die zo anders functioneren, zo in een andere wereld zitten dat de gangbare normale mens daar gevoelsmatig en verstandelijk niet meer bij kan. Dat borderliners té vreemd zijn, te wat dan ook. Aan de ene kant denk ik 'ach, vooroordelen heb je altijd en tegen wie en wat dan ook' of 'het zijn maar subjectieve denkwijzes'. Aan de andere kant merk ik dat een gevoel in mij zich hiertegen verzet.
Dan wil ik zeggen 'Zie ons toch als de individuen die we zijn, niet als de aandoening borderline in de ergste vorm.' Ik vind het echt jammer dat zoveel mensen niet verder kunnen of willen kijken dan die ene vorm van borderline die zo bekend en zo cliché is dat mensen niet meer kunnen bedenken dat er verschillende types borderline zijn. En dat borderline niet alles omvat en niet je hele persoonlijkheid is. Dat het slechts een deel is van je leven en je karakter.
In elk geval sterkt het mij alleen maar meer in dat ik buiten dit topic niet scherm met het feit dat ik borderline heb (heb, ja, niet ben) en maar heel weinig mensen weten dat ik hiermee ben gediagnosticeerd. In het dagelijkse leven speelt borderline voor mij daarom weinig een rol. Natuurlijk loop ik tegen bepaalde zaken aan maar die zie ik als losse elementen waar ik nog aan moet werken. En daarom is dit topic voor mij belangrijk. Zodat ik toch nog met mensen hierover kan praten zonder veroordeeld te worden. Het feit dat we nu toch door sommigen hier zijn veroordeeld, op de enige plek waar wij toelaten dat we deze aandoening hebben, heeft me daarom wel een beetje een onveilig en onprettig gevoel bezorgd. Moest ik nog even kwijt.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 17 februari 2008 om 11:24
@shahla, en eigenlijk iedereen op dit topic. Ik ben degene van voorbeeld 1 en je hebt helemaal gelijk dat het niet eerlijk is jou en ieder ander alleen als borderliner te zien. Het was echt niet mijn bedoeling om iemand te kwetsen of onveilig te laten voelen. Daarvoor mijn oprechte excuus! Misschien heb je nu zoiets van waarom neust ze hier nog steeds rond, het is ons topic, maar ik was benieuwd of er nog nieuws was van lin, hoop dat ze onderdak heeft gevonden. Ik zal jullie nu verder met rust laten en ik hoop dat je je snel weer veilig voelt. Sorry voor alle onrust die ik mede heb veroorzaakt.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 17 februari 2008 om 11:38
Rosanna, ik vind het helemaal niet erg als je hier meeleest en ook niet als je soms eens meepost hoor. Het zou een beetje bout gezegd en gedacht van ons zijn als we dit als een gesloten topic beschouwen waarin alleen wij recht hebben te posten. Ik nam en neem je die gedachte niet kwalijk van het eerste voorbeeld. Het was slechts een voorbeeld wat ik aanhaalde omdat het verder wel in hetgeen ik wilde zeggen, paste. Het onveilig voelen kwam zeker niet door jou en ik vroeg en vraag me ook niet af wat je hier nog steeds doet
Helemaal niet. Ik vind het juist wel lief en aardig dat je nog even reageert.
Ik wilde mijn vorige bericht al eerder posten maar op dat moment was ik moe en dacht, komt later wel en toen kwam Lin en dat vond ik even veel belangrijker dan mijn gedachten over vooroordelen. Ik vind het dan ook erg fijn dat er behalve wij nog meer mensen zijn die zich 'bekommeren' om Lin. Dat verdient ze ook echt.
Je hebt me niet gekwetst. Het is meer het algemene vooroordelen c.q. veroordelen wat ik wel (eens) moeilijk vind.
Helemaal niet. Ik vind het juist wel lief en aardig dat je nog even reageert.
Ik wilde mijn vorige bericht al eerder posten maar op dat moment was ik moe en dacht, komt later wel en toen kwam Lin en dat vond ik even veel belangrijker dan mijn gedachten over vooroordelen. Ik vind het dan ook erg fijn dat er behalve wij nog meer mensen zijn die zich 'bekommeren' om Lin. Dat verdient ze ook echt.
Je hebt me niet gekwetst. Het is meer het algemene vooroordelen c.q. veroordelen wat ik wel (eens) moeilijk vind.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 17 februari 2008 om 11:40
Misschien ook een issue waar ik nog aan moet werken
Het mag dan zondag zijn maar ik ben alweer begonnen in het huishouden. De woonkamer stofzuigen, even een meubeldoekje over de meubels halen. Nieuwe doeken over mijn voorraadkastje - en bak leggen. Dat soort dingen. Straks verder.
Het mag dan zondag zijn maar ik ben alweer begonnen in het huishouden. De woonkamer stofzuigen, even een meubeldoekje over de meubels halen. Nieuwe doeken over mijn voorraadkastje - en bak leggen. Dat soort dingen. Straks verder.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 17 februari 2008 om 11:57
Shahla, eigenlijk weet niemand 'het'. Tuurlijk kreeg mijn vriend het van mij als eerste te horen toen ik stomverbaasd thuiskwam met de diagnose. Ik moest toen echt even stoom afblazen van wat heb ik nou aan mijn broek hangen.
Toen heel lang met niemand erover gehad en pas in een later stadium met mijn zusje besproken (zij zit zelf ook in de zorg, te weten jeugdpsychiatrie).
Zusje had toch wel vraagtekens over die diagnose, omdat ze het nogal een vergaarbak vindt van allerlei. Ze schrikt niet van de term an sich, maar vindt het te vaag en te ongefundeerd. Bovendien ziet zij mij (en ik mezelf ook niet) als borderliner in de klassieke zin van het woord.
Toen heel lang met niemand erover gehad en pas in een later stadium met mijn zusje besproken (zij zit zelf ook in de zorg, te weten jeugdpsychiatrie).
Zusje had toch wel vraagtekens over die diagnose, omdat ze het nogal een vergaarbak vindt van allerlei. Ze schrikt niet van de term an sich, maar vindt het te vaag en te ongefundeerd. Bovendien ziet zij mij (en ik mezelf ook niet) als borderliner in de klassieke zin van het woord.
zondag 17 februari 2008 om 13:29
Rosanna, ook niet mijn hobby hoor maar het werkt voor mij wel het beste om elke dag een aantal dingen te doen.
Intiem, ik weet niet wat precies de klassieke vorm is. Bij mij werd het: borderline met dhysthyme stoornis. Klinkt heel eng: dhysthyme stoornis maar betekent slechts chronische depressie. Ik denk dat de symptomen die ik heb vanuit de borderline wel te binden zijn aan de chronische depressie en ze kunnen elkaar in stand houden op die manier. Een diagnose kan daarom heel specifiek gegeven worden zoals in mijn geval maar misschien ook vrij algemeen, zoals bij jou? Wie weet had je zusje er daarom twijfels bij.
Intiem, ik weet niet wat precies de klassieke vorm is. Bij mij werd het: borderline met dhysthyme stoornis. Klinkt heel eng: dhysthyme stoornis maar betekent slechts chronische depressie. Ik denk dat de symptomen die ik heb vanuit de borderline wel te binden zijn aan de chronische depressie en ze kunnen elkaar in stand houden op die manier. Een diagnose kan daarom heel specifiek gegeven worden zoals in mijn geval maar misschien ook vrij algemeen, zoals bij jou? Wie weet had je zusje er daarom twijfels bij.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 17 februari 2008 om 18:25
Hai Shahla, bij mij was het dezelfde combi: dysthyme stoornis met borderline (dysthym op AS I en borderline op AS III). Dysthyme stoornis is inderdaad een depressieve stoornis, zij het wel matig depressief edoch chronischer.
Waarom mijn zusje mij daar niet onder vindt vallen, is omdat ik naar buiten toe een vrij rustig persoon ben die doorgaans serieus is en niet in 7 sloten tegelijk loopt. Dat is toch nl. meer een beeld wat men verstaat onder borderline.
Borderline kenmerkt zich in de ogen van veel anderen door zuigende hysterische mensen die zwaar manipulerend en impulsief zijn en bij elk verkeerd woord dreigen van het dak af te springen. Denk ik maar hoor
Waarom mijn zusje mij daar niet onder vindt vallen, is omdat ik naar buiten toe een vrij rustig persoon ben die doorgaans serieus is en niet in 7 sloten tegelijk loopt. Dat is toch nl. meer een beeld wat men verstaat onder borderline.
Borderline kenmerkt zich in de ogen van veel anderen door zuigende hysterische mensen die zwaar manipulerend en impulsief zijn en bij elk verkeerd woord dreigen van het dak af te springen. Denk ik maar hoor
zondag 17 februari 2008 om 18:45
Ik ben net als jij naar buiten toe ook vrij rustig in de omgang. Erg serieus van aard maar ouwehoeren of geintjes maken hoort er ook bij. Bij mij is er wel een tijd geweest dat je nou niet echt kon zeggen dat ik niet in zeven sloten tegelijk liep. Maar die tijd is allang voorbij. Juist dat beeld wat men heeft en waar jij dan in hun ogen niet in schijnt te passen omdat jij niet hysterisch manipulerend overkomt om met van alles en nog wat te dreigen als iemand iets verkeerds zegt. Juist dat beeld, daar stoor ik mij aan want zodra je dan zegt: ik heb borderline, word je of niet geloofd óf voortaan vreemd aangekeken, bekeken en anders behandeld. Die confrontatie ga ik irl niet aan. Ja, bepaalde mensen weten het. Zoals mijn ouders, broer en mijn beste vriend maar verder niemand.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zondag 17 februari 2008 om 21:22
He meiden.
Goed stuk had je geschreven Shahla. Ik irriteer me ook aan de vooroordelen die men heeft over borderline (trouwens over psychische klachten in het algemeen), met name hier op het forum. Alhoewel, aan de andere kant boeit het me ook niet zo heel veel. Positief is dat áls men een kijkje komt nemen op ons topic ze juist verrast zijn door de steun die wij elkaar geven en de begripvolle manier waarop we met elkaar omgaan.
In het dagelijks leven merk ik niet veel van de vooroordelen, simpelweg omdat ik het nooit vertel. Als ik het al vertel aan mensen is eerder het probleem dat ze het niet geloven, of (ook niet leuk), dat ze zeggen: het zal wel meevallen. Nou nee, dat nou ook weer niet.
Ik kreeg als diagnose ook borderline (6 kenmerken) en op as 1: aanpassingsstoornis/ depressie. Vroeger bij een studentenpsych ook de diagnose dysthyme stoornis. Van alles wat. Ik merk wel dat ik echt op de goeie weg ben en dat de ernst van die kenmerken afneemt, en op den duur hoop ik aan steeds minder kenmerken te voldoen. Ik denk dat dat bij jullie ook het geval is..
Ik ben niet trots op de diagnose en zoals ik eerder wel eens aangaf ben ik er vooral verbaasd over. Ik voel me vaak zo'n aansteller. Het verwende prinsesje met de op het oog zo'n gelukkige jeugd, dus in mijn geval doe ik het zelf, is het mijn eigen schuld?? Ik ben er nog niet uit. Ik realiseer me wel dat ik erg hard over mezelf oordeel.
Ik zou zo graag wat van Lin willen horen, ik ben benieuwd hoe het nu is. Maar misschien kan ze nu niet reageren voorlopig.?
Goed stuk had je geschreven Shahla. Ik irriteer me ook aan de vooroordelen die men heeft over borderline (trouwens over psychische klachten in het algemeen), met name hier op het forum. Alhoewel, aan de andere kant boeit het me ook niet zo heel veel. Positief is dat áls men een kijkje komt nemen op ons topic ze juist verrast zijn door de steun die wij elkaar geven en de begripvolle manier waarop we met elkaar omgaan.
In het dagelijks leven merk ik niet veel van de vooroordelen, simpelweg omdat ik het nooit vertel. Als ik het al vertel aan mensen is eerder het probleem dat ze het niet geloven, of (ook niet leuk), dat ze zeggen: het zal wel meevallen. Nou nee, dat nou ook weer niet.
Ik kreeg als diagnose ook borderline (6 kenmerken) en op as 1: aanpassingsstoornis/ depressie. Vroeger bij een studentenpsych ook de diagnose dysthyme stoornis. Van alles wat. Ik merk wel dat ik echt op de goeie weg ben en dat de ernst van die kenmerken afneemt, en op den duur hoop ik aan steeds minder kenmerken te voldoen. Ik denk dat dat bij jullie ook het geval is..
Ik ben niet trots op de diagnose en zoals ik eerder wel eens aangaf ben ik er vooral verbaasd over. Ik voel me vaak zo'n aansteller. Het verwende prinsesje met de op het oog zo'n gelukkige jeugd, dus in mijn geval doe ik het zelf, is het mijn eigen schuld?? Ik ben er nog niet uit. Ik realiseer me wel dat ik erg hard over mezelf oordeel.
Ik zou zo graag wat van Lin willen horen, ik ben benieuwd hoe het nu is. Maar misschien kan ze nu niet reageren voorlopig.?
zondag 17 februari 2008 om 21:45
lieve digidinnen van Lin,
Zoals jullie al snappen kan Lin zelf niet schrijven. Ik ben haar real-life vriendin en op haar verzoek praat ik jullie even bij. Ik was vanmiddag bij haar, ze is op eigen verzoek tot maandag opgenomen. De situatie thuis dreigde uit de hand te lopen en dit leek de dienstdoende crisisarts de beste oplossing. Maandag kan dan verder gekeken worden naar mogelijke oplossingen. Vanmiddag was ze nog erg verdrietig en wat suf van de slapertjes die ze haar gevoerd hebben. Ikzelf ben een beetje digibeet maar blijf voorlopig op het forum om lin's stem te zijn als jullie iets te vragen of te melden hebben, tenminste als dat wat jullie betreft ok is.
Zoals jullie al snappen kan Lin zelf niet schrijven. Ik ben haar real-life vriendin en op haar verzoek praat ik jullie even bij. Ik was vanmiddag bij haar, ze is op eigen verzoek tot maandag opgenomen. De situatie thuis dreigde uit de hand te lopen en dit leek de dienstdoende crisisarts de beste oplossing. Maandag kan dan verder gekeken worden naar mogelijke oplossingen. Vanmiddag was ze nog erg verdrietig en wat suf van de slapertjes die ze haar gevoerd hebben. Ikzelf ben een beetje digibeet maar blijf voorlopig op het forum om lin's stem te zijn als jullie iets te vragen of te melden hebben, tenminste als dat wat jullie betreft ok is.
