Relaties
alle pijlers
Hoeveel ruimte te geven
maandag 21 april 2008 om 12:18
Ik kom mijn verhaal hier ook maar eens neerzetten. Misschien hebben jullie nog tips of adviezen over dit verhaal.
Ik heb nu zo'n 2 jaar een relatie met mijn vriend. We hebben allebei een eigen appartementje, niet super groot allebei, voor 1 persoon meer dan voldoende, maar voor zn tweetjes echt te klein.
In het begin van de relatie veel bij elkaar gezeten (het eerste jaar). Leken wel onafscheidelijk, hoewel we wel allebei onze eigen dingetjes bleven doen alleen wel bij elkaar thuis! Gewoon leuk en gezellig en s avonds samen slapen enzo.
Na een jaartje kwam er een beetje de sleur in. Kwam er wat wrijving door drukte in beide banen en leefden we te veel langs elkaar heen. Hierdoor kwam er wat wrijving wat weer leidde tot ruzies en onenigheid enzo. Dit heeft best lang zo geduurd. Dan ging t weer goed, dan weer niet. Ups en downs hadden we. Maar we hadden steeds allebei zoiets van dit is ff die fase waar we doorheen moeten. We moeten weer een ritme krijgen na al die drukte om ons heen. En we willen het ook allebei wel. Maar bleek toch dat dat best moeilijk is om die sleur te doorbreken. Zelfs de goede sex lijdt er onder. Terwijl dat nooit een probleem was voor ons, is dat ook drastisch aan t afnemen
We hebben beiden op t punt gestaan de relatie te verbreken, gewoon omdat het niet werkte. Maar dat konden we allebei niet. We houden daar gewoon te veel voor van elkaar.
Ikzelf heb nog steeds vlinders in mn buik van hem, voel me nog steeds net zo verliefd als 2 jaar terug. Maar ik wil die spiraal doorbreken en weer samen terug naar t geluk of het nieuwe geluk met elkaar.
We hebben nu min of meer besloten dat we elkaar de ruimte geven. Elkaar (erg) weinig te zien. Misschien 2x in de week en dat is het maximum dan ook.
Helaas ook nog eens door de weeks. Dan spreek ik em nog wel eens online enzo. En dan zie ik dus max 2x. Aan de ene kant best goed vol te houden want door de weeks hebben we onze contactmomentjes wel. En doe ik ook echt lekker mn eigen ding.
Maar ik mis ons contact in het weekend. We zien en spreken elkaar dna helemaal niet.
Heel af en toe een verdwaald smsje. Maar verder totaal geen contact. En dat vind ik wel erg jammer en ook wel lastig. Want dan ga ik em enorm missen. en vooral als je juist geen reactie terug krijgt. Voelt gewoon pijnlijk.
Ik weet voor 99,9999999% zeker dat hij niet vreemd gaat (en als ik twijfel dan tel ik de condooms en bekijk ik even hoe t huis er uit ziet. En dan weet ik dat hij niks anders doet wat niet door de beugel kan). Dat gevoel heb ik er ook totaal niet bij. En ik weet ook dat hij lekker zn eigen dingetjes dan doet. Maar ik vraag me dan af of hij me ook mist. En waarom hij niet gewoon iets kan laten weten enzo. Is dat gewoon iets manneneigen? Niets laten weten, want anders gaan ze misschien overstag om iets af te spreken ofzo?
Want als ik hem na t weekend dan weer zie dan zegt ie wel dat ie me gemist heeft en laat ie dat ook blijken. Maar ik kan me er zo onzeker over voelen.
Ik vraag me nu gewoon af hoe lang dit traject ongeveer kan gaan duren. Ik weet dat dit per relatie verschillend is natuurlijk. Maar hoeveel ruimte moet je elkaar gaan geven.
Ik probeer als ik hem zie en ik voel dat we wel weer even normaal kunnen praten wel bepaalde dingen te wijzen wat ik fijn vind om te voelen of te ontvangen ed. Maar wil dat natuurlijk ook niet iedere week. Want dan blijf je in die sleur van discussies en ruzies hangen. Maar ik zou me op sommige momenten ook gewoon weer eens fijn willen voelen. Vooral in t weekend. Dan wil ik niet t gevoel hebben alleen te zijn. En dan is een smsje of een berichtje of telefoontje al voldoende.
Misschien moet ik anders binnenkort eens aankaarten om gewoon een weekend te plannen en dan even weg te gaan met zn tweetjes. Zou dat een optie zijn?
Iemand ervaringen die die met mij wilt delen?
Ik heb nu zo'n 2 jaar een relatie met mijn vriend. We hebben allebei een eigen appartementje, niet super groot allebei, voor 1 persoon meer dan voldoende, maar voor zn tweetjes echt te klein.
In het begin van de relatie veel bij elkaar gezeten (het eerste jaar). Leken wel onafscheidelijk, hoewel we wel allebei onze eigen dingetjes bleven doen alleen wel bij elkaar thuis! Gewoon leuk en gezellig en s avonds samen slapen enzo.
Na een jaartje kwam er een beetje de sleur in. Kwam er wat wrijving door drukte in beide banen en leefden we te veel langs elkaar heen. Hierdoor kwam er wat wrijving wat weer leidde tot ruzies en onenigheid enzo. Dit heeft best lang zo geduurd. Dan ging t weer goed, dan weer niet. Ups en downs hadden we. Maar we hadden steeds allebei zoiets van dit is ff die fase waar we doorheen moeten. We moeten weer een ritme krijgen na al die drukte om ons heen. En we willen het ook allebei wel. Maar bleek toch dat dat best moeilijk is om die sleur te doorbreken. Zelfs de goede sex lijdt er onder. Terwijl dat nooit een probleem was voor ons, is dat ook drastisch aan t afnemen
We hebben beiden op t punt gestaan de relatie te verbreken, gewoon omdat het niet werkte. Maar dat konden we allebei niet. We houden daar gewoon te veel voor van elkaar.
Ikzelf heb nog steeds vlinders in mn buik van hem, voel me nog steeds net zo verliefd als 2 jaar terug. Maar ik wil die spiraal doorbreken en weer samen terug naar t geluk of het nieuwe geluk met elkaar.
We hebben nu min of meer besloten dat we elkaar de ruimte geven. Elkaar (erg) weinig te zien. Misschien 2x in de week en dat is het maximum dan ook.
Helaas ook nog eens door de weeks. Dan spreek ik em nog wel eens online enzo. En dan zie ik dus max 2x. Aan de ene kant best goed vol te houden want door de weeks hebben we onze contactmomentjes wel. En doe ik ook echt lekker mn eigen ding.
Maar ik mis ons contact in het weekend. We zien en spreken elkaar dna helemaal niet.
Heel af en toe een verdwaald smsje. Maar verder totaal geen contact. En dat vind ik wel erg jammer en ook wel lastig. Want dan ga ik em enorm missen. en vooral als je juist geen reactie terug krijgt. Voelt gewoon pijnlijk.
Ik weet voor 99,9999999% zeker dat hij niet vreemd gaat (en als ik twijfel dan tel ik de condooms en bekijk ik even hoe t huis er uit ziet. En dan weet ik dat hij niks anders doet wat niet door de beugel kan). Dat gevoel heb ik er ook totaal niet bij. En ik weet ook dat hij lekker zn eigen dingetjes dan doet. Maar ik vraag me dan af of hij me ook mist. En waarom hij niet gewoon iets kan laten weten enzo. Is dat gewoon iets manneneigen? Niets laten weten, want anders gaan ze misschien overstag om iets af te spreken ofzo?
Want als ik hem na t weekend dan weer zie dan zegt ie wel dat ie me gemist heeft en laat ie dat ook blijken. Maar ik kan me er zo onzeker over voelen.
Ik vraag me nu gewoon af hoe lang dit traject ongeveer kan gaan duren. Ik weet dat dit per relatie verschillend is natuurlijk. Maar hoeveel ruimte moet je elkaar gaan geven.
Ik probeer als ik hem zie en ik voel dat we wel weer even normaal kunnen praten wel bepaalde dingen te wijzen wat ik fijn vind om te voelen of te ontvangen ed. Maar wil dat natuurlijk ook niet iedere week. Want dan blijf je in die sleur van discussies en ruzies hangen. Maar ik zou me op sommige momenten ook gewoon weer eens fijn willen voelen. Vooral in t weekend. Dan wil ik niet t gevoel hebben alleen te zijn. En dan is een smsje of een berichtje of telefoontje al voldoende.
Misschien moet ik anders binnenkort eens aankaarten om gewoon een weekend te plannen en dan even weg te gaan met zn tweetjes. Zou dat een optie zijn?
Iemand ervaringen die die met mij wilt delen?
maandag 21 april 2008 om 12:33
Het is ook vooral gewoon idd dat slapen. Lekker tegen elkaar aanliggen. Dat is toch heerlijk als je de volgende dag niet zo vroeg op hoeft te staan.
Ik denk dat ik dat idd maar eens ga aankaarten voorzichtig.
Dat dat af en toe gewoon fijn is.
En ook als we er weer wat van willen maken dan moeten we beiden concessies gaan doen en er aan werken.
Ik ga dit binnenkort eens op tafel leggen denk ik.
Ik denk dat ik dat idd maar eens ga aankaarten voorzichtig.
Dat dat af en toe gewoon fijn is.
En ook als we er weer wat van willen maken dan moeten we beiden concessies gaan doen en er aan werken.
Ik ga dit binnenkort eens op tafel leggen denk ik.
maandag 21 april 2008 om 14:13
Ik heb eigenlijk hetzelfde met mijn vriendin, maar ik wil niet zo lang bij elkaar weg zijn. Samen slapen en gewoon het vriendje en vriendinnetje gevoel hebben, dat zou ik te zeer missen..
Wij hebben ook van die periodes dat het heel goed gaat maar ook dat we om de dag kibbelen of ruzie maken om kleine dingen.
Wij hebben ook van die periodes dat het heel goed gaat maar ook dat we om de dag kibbelen of ruzie maken om kleine dingen.
maandag 21 april 2008 om 15:48
Mn vriendje zegt altijd wel dat ie me gemist heeft.
Maar ik denk dat hij heel blij is gewoon t gevoel te hebben zijn eigen huisje weer voor zichzelf te hebben enzo. En dus niet iemand om zich heen.
Ook al hadden we allebei een eigen leventje.
Maar de ruimtes zijn te klein om op samen te leven zeg maar.
Ik denk dat ik iig wel ga aankaarten dat ik t gevoel van vriendje/vriendinnetje in t weekend wel erg mis en misschien dat we daar dan wat aan kunnen doen in de vorm van samen slapen en samen ontbijten ofzo.
En misschien ga ik eens een lang weekend weg regelen voor ons samen. Denk dat we dan ook wel veel closer weer kunnen worden!
Maar ik denk dat hij heel blij is gewoon t gevoel te hebben zijn eigen huisje weer voor zichzelf te hebben enzo. En dus niet iemand om zich heen.
Ook al hadden we allebei een eigen leventje.
Maar de ruimtes zijn te klein om op samen te leven zeg maar.
Ik denk dat ik iig wel ga aankaarten dat ik t gevoel van vriendje/vriendinnetje in t weekend wel erg mis en misschien dat we daar dan wat aan kunnen doen in de vorm van samen slapen en samen ontbijten ofzo.
En misschien ga ik eens een lang weekend weg regelen voor ons samen. Denk dat we dan ook wel veel closer weer kunnen worden!
maandag 21 april 2008 om 16:04
Persoonlijk vind ik het wel vreemd dat je elkaar helemaal niet ziet in het weekend. Is dit voor even of voor onbepaalde tijd?
Als beide jullie huisjes te klein zijn, kun je dan niet iets leuks buiten de deur doen in het weekend? Gezellig shoppen, uit eten, naar de kroeg, vrienden bezoeken, etc. Wat doet hij dan nu al die weekenden alleen?
Volgens mij weet jij van een heleboel dingen niet wat ZIJN gevoel of bedoeling ermee is. Ik zou hier gewoon naar vragen. Het klinkt bijna (maar goed, ik kan alleen op je OP afgaan) of jullie tijdelijk uit elkaar zijn. En volgens mij ben jij niet blij met de huidige regeling. Dus kaart dat ook aan: wat jij wilt in de relatie is net zo belangrijk als wat hij wil.
Succes.
Als beide jullie huisjes te klein zijn, kun je dan niet iets leuks buiten de deur doen in het weekend? Gezellig shoppen, uit eten, naar de kroeg, vrienden bezoeken, etc. Wat doet hij dan nu al die weekenden alleen?
Volgens mij weet jij van een heleboel dingen niet wat ZIJN gevoel of bedoeling ermee is. Ik zou hier gewoon naar vragen. Het klinkt bijna (maar goed, ik kan alleen op je OP afgaan) of jullie tijdelijk uit elkaar zijn. En volgens mij ben jij niet blij met de huidige regeling. Dus kaart dat ook aan: wat jij wilt in de relatie is net zo belangrijk als wat hij wil.
Succes.
