Relaties
alle pijlers
help verliefd op een ander!
vrijdag 25 april 2008 om 14:22
Pff ik heb een probleem.
Ik ben al bijna 12 jaar samen met mijn vriend en we hebben samen een dochter van bijna 4. Vorig jaar september zijn we getrouwd.
We hebben een goede relatie maar meer een beetje als vrienden. Ook heeft hij in het verleden vaak getwijfeld over ons. maar toch zijn we door gegaan. Ook ik heb vaak getwijfeld maar durfde er nooit iets van te zeggen in de angst het verbreken van de relatie. eigenlijk erg laf. Overigens ben ik 30. Toen we verkering kregen was het ook niet dat ik super smoor verliefd was, maar gewoon. Ook val ik normaal op grote stoer mannen en dat is hij niet. Dus eigenlijk in heel onze relatie zat ik altijd te fantaseren over grote stoere mannen. ook botsen onze karakters wel eens omdat ik van veel visite houd en mijn man bevij niet en zo nog wel meer dingetjes. Nu ben ik pas van baan verwisseld, ik werk daar nu anderhalf jaar. nu ben ik daar een super leuke man tegen gekomen waarvan ik gelijk al zoiets had van wauw een echt kerel! ziet er super uit, nou leuk om naar te kijken dacht ik. toen een beetje in contact gekomen, super leuk karakter klikte echt super goed tussen ons, dus erg gezellig gewoon als vrienden. tot dat er bij mij toch meer gevoelens begonnen te spelen. en wat bleek bij hem ook! nou dat had ik nooit verwacht zeg. Maar nu zijn we dus stapel verliefd. hij is precies wat ik altijd zocht in een man. tot op de dingen die hij zegt toe. En hij heeft ook een relatie en woont samen. Hij woont ook in een andere woonplaats. Hij wil dit alles gelijk opgeven om samen met mij verder te gaan. wil ook in mijn woonplaats komen wonen. we spreken nu wel eens af gewoon om te praten en het enige wat we doen is een beetje zoenen. gekke is dat ik me daar eigelijk nauwelijk schuldig over voel. Das toch erg! Hij denk dat ik zijn ware liefde ben en hij komt er voor mij ook zeer dicht bij in de buurt. ik heb het aan goede vriendin verteld en die zegt ook ja heel moeilijk maar als je voorde ware liefde kan gaan moet je het doen. Anders krijg je misschien later spijt. maar goed ik heb wel een kind. en ik wil niet haar leven onderste boven gooien.
Kan iemand hier iets zinnigs over zeggen?
Groetjes
Ik ben al bijna 12 jaar samen met mijn vriend en we hebben samen een dochter van bijna 4. Vorig jaar september zijn we getrouwd.
We hebben een goede relatie maar meer een beetje als vrienden. Ook heeft hij in het verleden vaak getwijfeld over ons. maar toch zijn we door gegaan. Ook ik heb vaak getwijfeld maar durfde er nooit iets van te zeggen in de angst het verbreken van de relatie. eigenlijk erg laf. Overigens ben ik 30. Toen we verkering kregen was het ook niet dat ik super smoor verliefd was, maar gewoon. Ook val ik normaal op grote stoer mannen en dat is hij niet. Dus eigenlijk in heel onze relatie zat ik altijd te fantaseren over grote stoere mannen. ook botsen onze karakters wel eens omdat ik van veel visite houd en mijn man bevij niet en zo nog wel meer dingetjes. Nu ben ik pas van baan verwisseld, ik werk daar nu anderhalf jaar. nu ben ik daar een super leuke man tegen gekomen waarvan ik gelijk al zoiets had van wauw een echt kerel! ziet er super uit, nou leuk om naar te kijken dacht ik. toen een beetje in contact gekomen, super leuk karakter klikte echt super goed tussen ons, dus erg gezellig gewoon als vrienden. tot dat er bij mij toch meer gevoelens begonnen te spelen. en wat bleek bij hem ook! nou dat had ik nooit verwacht zeg. Maar nu zijn we dus stapel verliefd. hij is precies wat ik altijd zocht in een man. tot op de dingen die hij zegt toe. En hij heeft ook een relatie en woont samen. Hij woont ook in een andere woonplaats. Hij wil dit alles gelijk opgeven om samen met mij verder te gaan. wil ook in mijn woonplaats komen wonen. we spreken nu wel eens af gewoon om te praten en het enige wat we doen is een beetje zoenen. gekke is dat ik me daar eigelijk nauwelijk schuldig over voel. Das toch erg! Hij denk dat ik zijn ware liefde ben en hij komt er voor mij ook zeer dicht bij in de buurt. ik heb het aan goede vriendin verteld en die zegt ook ja heel moeilijk maar als je voorde ware liefde kan gaan moet je het doen. Anders krijg je misschien later spijt. maar goed ik heb wel een kind. en ik wil niet haar leven onderste boven gooien.
Kan iemand hier iets zinnigs over zeggen?
Groetjes
vrijdag 25 april 2008 om 18:24
dat je helemaal verliefd op hem bent wil nog niet zeggen dat hij de ware is! de verliefdheid duurt maar even hoor, het gaat uiteindelijk om de echte liefde, vertrouwen en bij wie je jezelf kan zijn.
het klinkt allemaal zo ingewikkeld maar je kan het ook simpel bekijken
1. je kiest voor je man en kind en probeert er het beste van te maken, en het nadeel is dat je jezelf altijd zult afvragen wat het had kunnen zijn met je nieuwe vriend
of
2. je gaat voor je nieuwe vriendje en maar hopen dat het allemaal niet zal tegenvallen (ongetwijfeld wel na een tijdje), je loopt het risico dat je altijd met angst zult leven want stel je voor dat na een paar maanden of jaar hij een ander tegenkomt en hij doet hetzelde bij jou als bij zijn huidige vriendin ( met mannen weet je het nou nooit), ja dan zit je zonder man en ook geen vriend en de rest weet je wel.....
zei ik nou dat het simpel was? meid ik wens je heel veel sterkte probeer in ieder geval te bedenken wat nou echt belangrijk voor je is!
het klinkt allemaal zo ingewikkeld maar je kan het ook simpel bekijken
1. je kiest voor je man en kind en probeert er het beste van te maken, en het nadeel is dat je jezelf altijd zult afvragen wat het had kunnen zijn met je nieuwe vriend
of
2. je gaat voor je nieuwe vriendje en maar hopen dat het allemaal niet zal tegenvallen (ongetwijfeld wel na een tijdje), je loopt het risico dat je altijd met angst zult leven want stel je voor dat na een paar maanden of jaar hij een ander tegenkomt en hij doet hetzelde bij jou als bij zijn huidige vriendin ( met mannen weet je het nou nooit), ja dan zit je zonder man en ook geen vriend en de rest weet je wel.....
zei ik nou dat het simpel was? meid ik wens je heel veel sterkte probeer in ieder geval te bedenken wat nou echt belangrijk voor je is!
vrijdag 25 april 2008 om 18:24
Gelukkig weer iemand die haar ware liefde gevonden heeft. Ben ik altijd blij om, die mensen hebben toch jaren van hun leven gegeven aan iemand die ze eigenlijk maar matig vonden. Maar nu ligt daar dan eindelijk de ware grote liefde,
Ik zou het thuis vertellen, je spullen pakken en direct samen verder gaan met je grote liefde. Wel ze eerlijk tegenover de matige partners die al jarenlang trouwe dienst verrichten.
Het verbaast me altijd zo dat vreemdgangers meestal hun grote liefde vinden na een jarenlange relatie en dan nog twijfelen.
Ik zou het thuis vertellen, je spullen pakken en direct samen verder gaan met je grote liefde. Wel ze eerlijk tegenover de matige partners die al jarenlang trouwe dienst verrichten.
Het verbaast me altijd zo dat vreemdgangers meestal hun grote liefde vinden na een jarenlange relatie en dan nog twijfelen.
vrijdag 25 april 2008 om 20:06
Een goede manier om te kijken of het allemaal leuker wordt is je man vertellen wat er speelt. Betrek hem ook eens bij zijn toekomst als je serieus overweegt om hem te verlaten voor een ander.
Wat je dán aanricht, wat er dán gebeurt zal je in één klap weer met beide benen op de grond doen belanden. Het is een prima wijze om uit te knobbelen hoe diep die nieuwe liefde zit.
Als jij denkt er beter op te worden als je weggaat zou ik me door niets en niemand laten weerhouden. Maar kijk nu eerst eens wat er gebeurt als je je man ook mee laat beslissen over julllie levens.
Wat je dán aanricht, wat er dán gebeurt zal je in één klap weer met beide benen op de grond doen belanden. Het is een prima wijze om uit te knobbelen hoe diep die nieuwe liefde zit.
Als jij denkt er beter op te worden als je weggaat zou ik me door niets en niemand laten weerhouden. Maar kijk nu eerst eens wat er gebeurt als je je man ook mee laat beslissen over julllie levens.
vrijdag 25 april 2008 om 20:12
Nee Korenwolf, dat niet hoor, maar misschien heb jij ideeën voor "spannende hobby's" ?
Maar euh. Ik denk dat er heus nog wel wat meer te kiezen valt. Bijvoorbeeld voor jezelf; zet een punt achter je huwelijk als het niet leuk meer is, ga ergens een eigen plek inrichten en maak goede afspraken over je kind. Dan heb je alle tijd om na te denken over wat je miste, wat je nodig hebt, wat voor man je wel in je leven wilt enz. Als Mister Right dat inderdaad is, komt dat heus wel goed.
Maar euh. Ik denk dat er heus nog wel wat meer te kiezen valt. Bijvoorbeeld voor jezelf; zet een punt achter je huwelijk als het niet leuk meer is, ga ergens een eigen plek inrichten en maak goede afspraken over je kind. Dan heb je alle tijd om na te denken over wat je miste, wat je nodig hebt, wat voor man je wel in je leven wilt enz. Als Mister Right dat inderdaad is, komt dat heus wel goed.
woensdag 30 april 2008 om 14:09
woensdag 30 april 2008 om 15:40
Ik zou zeggen, ga ervoor. Jullie zijn duidelijk voor elkaar bestemd want zoals ik het zie hebben jullie heel veel karaktereigenschappen gemeen zoals: liegen, bedriegen, achterbaksheid, onvolwassenheid, egoisme, gewetenloosheid, impuliviteit en niet te vergeten jullie hebben 'geen' ruggegraat. Mijn hemel wat zijn jij en je minnaar triest. Echt, jullie zijn het toonbeeld van de ideale partner.
woensdag 30 april 2008 om 15:51
Is het niet erg riskant om op basis van het opduiken van die nieuwe vriend, je relatie (12 jaar, samen een kind) te beëindigen? Want zoals door anderen al is gezegd, lijkt hij vanzelf interessanter, gewoon doordat hij "nieuw" is.
Het contact met hem hoef je daarom niet te verbreken... als je maar beseft dat hoe leuk en ego-bevestigend de bijkomende relatie ook is, je die niet moet gaan vergelijken met die met je echtgenoot; met wie je in tegenstelling tot met je vriend, naast "lief" ook "leed" deelt.
Het contact met hem hoef je daarom niet te verbreken... als je maar beseft dat hoe leuk en ego-bevestigend de bijkomende relatie ook is, je die niet moet gaan vergelijken met die met je echtgenoot; met wie je in tegenstelling tot met je vriend, naast "lief" ook "leed" deelt.
woensdag 30 april 2008 om 16:34
quote:impega schreef op 25 april 2008 @ 14:22:
Pff ik heb een probleem.
Ik ben al bijna 12 jaar samen met mijn vriend en we hebben samen een dochter van bijna 4. Vorig jaar september zijn we getrouwd.
We hebben een goede relatie maar meer een beetje als vrienden. Ook heeft hij in het verleden vaak getwijfeld over ons. maar toch zijn we door gegaan. Ook ik heb vaak getwijfeld maar durfde er nooit iets van te zeggen in de angst het verbreken van de relatie. eigenlijk erg laf. Overigens ben ik 30. Toen we verkering kregen was het ook niet dat ik super smoor verliefd was, maar gewoon. Ook val ik normaal op grote stoer mannen en dat is hij niet. Dus eigenlijk in heel onze relatie zat ik altijd te fantaseren over grote stoere mannen. ook botsen onze karakters wel eens omdat ik van veel visite houd en mijn man bevij niet en zo nog wel meer dingetjes. Nu ben ik pas van baan verwisseld, ik werk daar nu anderhalf jaar. nu ben ik daar een super leuke man tegen gekomen waarvan ik gelijk al zoiets had van wauw een echt kerel! ziet er super uit, nou leuk om naar te kijken dacht ik. toen een beetje in contact gekomen, super leuk karakter klikte echt super goed tussen ons, dus erg gezellig gewoon als vrienden. tot dat er bij mij toch meer gevoelens begonnen te spelen. en wat bleek bij hem ook! nou dat had ik nooit verwacht zeg. Maar nu zijn we dus stapel verliefd. hij is precies wat ik altijd zocht in een man. tot op de dingen die hij zegt toe. En hij heeft ook een relatie en woont samen. Hij woont ook in een andere woonplaats. Hij wil dit alles gelijk opgeven om samen met mij verder te gaan. wil ook in mijn woonplaats komen wonen. we spreken nu wel eens af gewoon om te praten en het enige wat we doen is een beetje zoenen. gekke is dat ik me daar eigelijk nauwelijk schuldig over voel. Das toch erg! Hij denk dat ik zijn ware liefde ben en hij komt er voor mij ook zeer dicht bij in de buurt. ik heb het aan goede vriendin verteld en die zegt ook ja heel moeilijk maar als je voorde ware liefde kan gaan moet je het doen. Anders krijg je misschien later spijt. maar goed ik heb wel een kind. en ik wil niet haar leven onderste boven gooien.
Kan iemand hier iets zinnigs over zeggen?
Groetjes
Pff ik heb een probleem.
Ik ben al bijna 12 jaar samen met mijn vriend en we hebben samen een dochter van bijna 4. Vorig jaar september zijn we getrouwd.
We hebben een goede relatie maar meer een beetje als vrienden. Ook heeft hij in het verleden vaak getwijfeld over ons. maar toch zijn we door gegaan. Ook ik heb vaak getwijfeld maar durfde er nooit iets van te zeggen in de angst het verbreken van de relatie. eigenlijk erg laf. Overigens ben ik 30. Toen we verkering kregen was het ook niet dat ik super smoor verliefd was, maar gewoon. Ook val ik normaal op grote stoer mannen en dat is hij niet. Dus eigenlijk in heel onze relatie zat ik altijd te fantaseren over grote stoere mannen. ook botsen onze karakters wel eens omdat ik van veel visite houd en mijn man bevij niet en zo nog wel meer dingetjes. Nu ben ik pas van baan verwisseld, ik werk daar nu anderhalf jaar. nu ben ik daar een super leuke man tegen gekomen waarvan ik gelijk al zoiets had van wauw een echt kerel! ziet er super uit, nou leuk om naar te kijken dacht ik. toen een beetje in contact gekomen, super leuk karakter klikte echt super goed tussen ons, dus erg gezellig gewoon als vrienden. tot dat er bij mij toch meer gevoelens begonnen te spelen. en wat bleek bij hem ook! nou dat had ik nooit verwacht zeg. Maar nu zijn we dus stapel verliefd. hij is precies wat ik altijd zocht in een man. tot op de dingen die hij zegt toe. En hij heeft ook een relatie en woont samen. Hij woont ook in een andere woonplaats. Hij wil dit alles gelijk opgeven om samen met mij verder te gaan. wil ook in mijn woonplaats komen wonen. we spreken nu wel eens af gewoon om te praten en het enige wat we doen is een beetje zoenen. gekke is dat ik me daar eigelijk nauwelijk schuldig over voel. Das toch erg! Hij denk dat ik zijn ware liefde ben en hij komt er voor mij ook zeer dicht bij in de buurt. ik heb het aan goede vriendin verteld en die zegt ook ja heel moeilijk maar als je voorde ware liefde kan gaan moet je het doen. Anders krijg je misschien later spijt. maar goed ik heb wel een kind. en ik wil niet haar leven onderste boven gooien.
Kan iemand hier iets zinnigs over zeggen?
Groetjes
woensdag 30 april 2008 om 16:44
Lekker dan voor je man en dochtertje..
Ga dan niet trouwen, ik trouw ook niet met iemand met wie ik leuk vriendschappelijk omga.
Nu maak je veel kapot en voor wat??
Is deze nieuwe man echt je grote liefde enkel omdat hij groot en stoer en dus mannelijk is? Is je huidige man geen echte vent dan maar meer een sulletje. Sorrie hoor maar zo breng je het wel.
Misschien moet je idd wel weggaan bij je man. Als mijn man zo over mij zou spreken, zou ik zelf wel gaan. Dit is geen relatie en zeker niet gebaseerd op respect hebben voor elkaar.
Maar ook die nieuwe grote stoere man wordt een keer saai..
Ga dan niet trouwen, ik trouw ook niet met iemand met wie ik leuk vriendschappelijk omga.
Nu maak je veel kapot en voor wat??
Is deze nieuwe man echt je grote liefde enkel omdat hij groot en stoer en dus mannelijk is? Is je huidige man geen echte vent dan maar meer een sulletje. Sorrie hoor maar zo breng je het wel.
Misschien moet je idd wel weggaan bij je man. Als mijn man zo over mij zou spreken, zou ik zelf wel gaan. Dit is geen relatie en zeker niet gebaseerd op respect hebben voor elkaar.
Maar ook die nieuwe grote stoere man wordt een keer saai..
woensdag 30 april 2008 om 17:01
donderdag 1 mei 2008 om 13:37
Weet uit ervaring dat het gras echt gewoon groener is aan de overkant. Ik had 2,5 jaar een relatie. Maar dat verliep stroef en we namen een break. Toen dacht ik dat ik verliefd werd op een vriend van mij, en wilde daar in meegaan (spannend, en het is net ff wat je nodig hebt). Na 2 weken had ik al zoiets van "NEE!!!". Mijn vriend en ik hebben toen goed gepraat en we wisten toen allebei dat wij het waren voor elkaar. En dat we nooit meer zoiets wilden meemaken. Je kan altijd denken dat er iemand beter voor je is, maar zoals het klokje thuis tikt.......
Natuurlijk is het logisch dat je je aangetrokken voelt tot bepaalde mensen, en dat je denkt dat dat verliefdheid is, maar de realiteit is helaas zovaak anders. Denk goed na over wat je weg wil gooien!!
Natuurlijk is het logisch dat je je aangetrokken voelt tot bepaalde mensen, en dat je denkt dat dat verliefdheid is, maar de realiteit is helaas zovaak anders. Denk goed na over wat je weg wil gooien!!
donderdag 1 mei 2008 om 14:12
Ik zou ervoor gaan, die man van jou verdient beter en na een paar jaar therapie zal je man en kind er best wel over heen komen.
Ik ken nog wel een paar leuke single vriendinnen, misschien kan ik haar wel voorstellen aan jouw man? Zij is ook zo bedrogen, kunnen ze elkaar troosten enzo. Als jij dan beseft dat je een fout hebt gemaakt is het vette pech want dan hoeft het van hem niet meer, nee hij ligt dan gezellig te keuvelen in bed met mijn vriendin....
Ik ken nog wel een paar leuke single vriendinnen, misschien kan ik haar wel voorstellen aan jouw man? Zij is ook zo bedrogen, kunnen ze elkaar troosten enzo. Als jij dan beseft dat je een fout hebt gemaakt is het vette pech want dan hoeft het van hem niet meer, nee hij ligt dan gezellig te keuvelen in bed met mijn vriendin....
