Zwanger
alle pijlers
Kind in je uppie (deel 3)
zondag 15 april 2012 om 20:06
Hiermee open ik deel drie van het topic voor vrouwen die alleen (of met een lesbische partner) zwanger willen worden of zwanger zijn!
Fase 1: orientatie of wachtlijst
Eligansje
Uppie
Jola (33 jaar, orientatiefase GG, verliefd)
Colalight
Gavia
Wildroses (alleenstaand, tweede kindje, op zoek naar donor)
Penelopeeee (start in mei '13 bij Rijnstate)
Tessado (36 jr, wachtlijst MCK, start juni '13)
MissBella (36 jr, wachtlijst UMCG, MCK, UMC)
Fase 2: ZI/IUI/IVF
Yezka (ZI sinds april '11, gestart met IVF-traject EMC eigen donor)
Jive
Tammywynet
Wondertje (start aug. 2011 Geertgen nu Rijnstate Arnhem)
ChantalJS
Sterre
Mevrouwr (Geertgen start IVF juli '12)
E123 (KID B-donor, Utrecht, gestart mei '12)
Leonie211 (30 jr, GG, sept '12 start IVF)
Bredagirl (32 jaar, Geertgen, IVF deal, start okt. '12)
Tatum (GG, IUI sinds mei '12)
Houston (gestart okt. '12)
Mila (33jaar, bekende verwekker)
Anomiem6
Emma (35 jaar, KID B-donor, Utrecht)
NYC (lesbisch stel, 33jr, GG)
Lonely_Butterfly (lesbisch stel, 24 jr, 1ste kindje verloren, GG)
Fase 3: zwanger!
Bezigebij
Anoniem4
Sillie (35 jaar, KID B-donor Utrecht, gestart juli '12)
Vinyl
Fearless (34 jaar, Geertgen, 2de poging IVF)
Lizlizzyliz (35 jr, B donor Rijnstate, IUI, start: aug. '12)
ClaudeFiolle (zwanger van IUI-D, gestart in maart '12)
Fase 4: een baby
Chilles is in november 2011 bevallen van een dochter.
Sannasanna is in februari 2012 bevallen van een dochter.
Channel is in mei 2012 bevallen van een zoon.
Zoeter is in mei 2012 bevallen van een dochter.
Anoniem1 is zomer 2012 bevallen van een zoon.
Anoniem2 is in augustus 2012 bevallen van een dochter.
Juffie is eind augustus 2012 bevallen van een dochter.
MoffelenPier is in de nazomer van 2012 bevallen van een dochter.
Anoniem5 is in november 2012 bevallen van een dochter.
Ragnhild is in oktober 2012 bevallen van een dochter.
Anoniem3 is in december 2012 bevallen van een zoon.
Fase 1: orientatie of wachtlijst
Eligansje
Uppie
Jola (33 jaar, orientatiefase GG, verliefd)
Colalight
Gavia
Wildroses (alleenstaand, tweede kindje, op zoek naar donor)
Penelopeeee (start in mei '13 bij Rijnstate)
Tessado (36 jr, wachtlijst MCK, start juni '13)
MissBella (36 jr, wachtlijst UMCG, MCK, UMC)
Fase 2: ZI/IUI/IVF
Yezka (ZI sinds april '11, gestart met IVF-traject EMC eigen donor)
Jive
Tammywynet
Wondertje (start aug. 2011 Geertgen nu Rijnstate Arnhem)
ChantalJS
Sterre
Mevrouwr (Geertgen start IVF juli '12)
E123 (KID B-donor, Utrecht, gestart mei '12)
Leonie211 (30 jr, GG, sept '12 start IVF)
Bredagirl (32 jaar, Geertgen, IVF deal, start okt. '12)
Tatum (GG, IUI sinds mei '12)
Houston (gestart okt. '12)
Mila (33jaar, bekende verwekker)
Anomiem6
Emma (35 jaar, KID B-donor, Utrecht)
NYC (lesbisch stel, 33jr, GG)
Lonely_Butterfly (lesbisch stel, 24 jr, 1ste kindje verloren, GG)
Fase 3: zwanger!
Bezigebij
Anoniem4
Sillie (35 jaar, KID B-donor Utrecht, gestart juli '12)
Vinyl
Fearless (34 jaar, Geertgen, 2de poging IVF)
Lizlizzyliz (35 jr, B donor Rijnstate, IUI, start: aug. '12)
ClaudeFiolle (zwanger van IUI-D, gestart in maart '12)
Fase 4: een baby
Chilles is in november 2011 bevallen van een dochter.
Sannasanna is in februari 2012 bevallen van een dochter.
Channel is in mei 2012 bevallen van een zoon.
Zoeter is in mei 2012 bevallen van een dochter.
Anoniem1 is zomer 2012 bevallen van een zoon.
Anoniem2 is in augustus 2012 bevallen van een dochter.
Juffie is eind augustus 2012 bevallen van een dochter.
MoffelenPier is in de nazomer van 2012 bevallen van een dochter.
Anoniem5 is in november 2012 bevallen van een dochter.
Ragnhild is in oktober 2012 bevallen van een dochter.
Anoniem3 is in december 2012 bevallen van een zoon.
woensdag 21 november 2012 om 21:43
***** (vloekwoord), nee niet jij ook??!!! Och Emma wat vreselijk voor je!! Hopelijk "hoort het erbij" en houdt het al snel op!!! Is het misschien handig om een arts te raadplegen? Je moet doen wat voor jou goed voelt, maar misschien is het wel handig om iemand in "real live" in vertrouwen te nemen? Wij steunen je uiteraard, maar kunnen niet fysiek een arm om je heen slaan.. Sterkte!!
woensdag 21 november 2012 om 22:04
Ik heb net mijn ouders gebeld, ze reageerden heel lief.
Nu ben ik wel heel benieuwd, als dit vannacht of morgen doorzet, zou ik dan meer pijn hebben dan bij een normale menstruatie en ook (veel) meer bloedverlies?
Ik heb totaal geen zin om morgen naar mijn werk te gaan. Ik zal morgen vast ook nog erg emotioneel zijn en dat ben ik liever thuis in mijn bed.
Nu ben ik wel heel benieuwd, als dit vannacht of morgen doorzet, zou ik dan meer pijn hebben dan bij een normale menstruatie en ook (veel) meer bloedverlies?
Ik heb totaal geen zin om morgen naar mijn werk te gaan. Ik zal morgen vast ook nog erg emotioneel zijn en dat ben ik liever thuis in mijn bed.
woensdag 21 november 2012 om 22:18
woensdag 21 november 2012 om 23:05
Em, allereerst
Hoop echt dat het niet doorzet. Is het nog steeds bruin?
Wat betreft pijn en hoeveelheid bloed denk ik dat het per vrouw verschilt. Gister heb ik een bloedbad gehad (veel meer dan normaal), vandaag heel weinig. Gister minder krampen dan normaal. Maar denk dus dat dat voor iedereen anders is.
Kun je je morgen niet ziekmelden?
Hoop echt dat het niet doorzet. Is het nog steeds bruin?
Wat betreft pijn en hoeveelheid bloed denk ik dat het per vrouw verschilt. Gister heb ik een bloedbad gehad (veel meer dan normaal), vandaag heel weinig. Gister minder krampen dan normaal. Maar denk dus dat dat voor iedereen anders is.
Kun je je morgen niet ziekmelden?
Waar zit de any-key?
donderdag 22 november 2012 om 05:26
Dank jullie wel. Wat lief!
Ik heb geen krampen, het bloeden heeft tot nu toe niet doorgezet. Pijnlijke borsten heb ik nog steeds. Ik heb dikke huilogen en zie er tegenop om naar mijn werk te gaan. Wist ik maar gewoon waar ik aan toe was.
Ik moet er niet aan denken dat het op mijn werk losbreekt. Maar straks is er niks aan de hand en zit ik hier thuis...
Ik weet niet wat ik moet.
Ik heb geen krampen, het bloeden heeft tot nu toe niet doorgezet. Pijnlijke borsten heb ik nog steeds. Ik heb dikke huilogen en zie er tegenop om naar mijn werk te gaan. Wist ik maar gewoon waar ik aan toe was.
Ik moet er niet aan denken dat het op mijn werk losbreekt. Maar straks is er niks aan de hand en zit ik hier thuis...
Ik weet niet wat ik moet.
donderdag 22 november 2012 om 11:34
Och, Emma, ik lees het net. Wat vreselijk! Misschien hoort het erbij. Je leest vaak dat er wat oud bloed verloren kan worden en dat het daarbij blijft. Soms heb je twee eitjes en gaat er een kapot, dat wordt dan afgevoerd.
Doe het heel rustig aan en laat je prikken op HCG dat is vaak wel een goede indicatie. Ik wens je heel veel sterkte!
Doe het heel rustig aan en laat je prikken op HCG dat is vaak wel een goede indicatie. Ik wens je heel veel sterkte!
donderdag 22 november 2012 om 14:27
Gefeliciteerd Fearless!
Voor Houston een
Emma ook een ik weet hoe moeilijk het is als je alleen maar kunt afwachten, sterkte!
Lieve allemaal,
ik heb een tijd niks van me laten horen omdat ik daar de behoefte niet aan had. Sorry, het is een nogal hectische periode geweest voor me.
Ik heb wel de behoefte om mijn verhaal hier te vertellen...
Yezka wil je mij terug zetten naar fase 2.
Mijn zwangerschap verliep prima, weinig klachten. Bij 8 weken had ik de intake bij de verloskundige. Het leukste (de echo) had ze voor het laatst bewaard. Dit was dus niet leuk. Uitwendig moeilijk te zien en inwendig een vruchtje wat te klein was voor 8 weken met maar een zwak kloppend hartje. Dit was een enorme klap voor mij. Wellicht naief maar ik had verwacht dat als het mis zou gaan ik zou vloeien of buikpijn zou hebben en ik voelde me prima! Dat kleine vruchtje in mij was in mijn hoofd al uitgegroeid tot iets veel groters. Een moeilijke week volgde met toch nog wat hoop.
Een week later kreeg ik een controle-echo. Hierbij was te zien dat het vruchtje nauwelijks gegroeid was en geen kloppend hartje meer had. In overleg met de verloskundige besloten af te wachten tot een spontane miskraam. In deze periode heb ik wel gewerkt, ik had de afleiding ook nodig. Iedere dag met maandverband in voor de zekerheid. Mijn collega's had ik op de hoogte gebracht en reageerden allemaal erg lief en begripvol.
Pas na 1,5 week kreeg ik wat krampen en begon het bloeden. Toen heeft het nog 5 dagen geduurd voor het doorzette. Afgelopen dinsdagavond/nacht ging gepaard met veel bloedverlies en stolsels en zo'n enorm heftige pijn dat ik na overleg met de verloskundige nog in het ziekenhuis terecht ben gekomen. Daar bleek dat ik het ergste waarschijnlijk gehad had, mijn baarmoeder was zo goed als leeg. Gelukkig heb ik het niet voor niks hoeven doorstaan, een curettage is niet meer nodig. Nu gaat het lichamelijk weer goed met mij. Mijn buik zeurt alleen nog wat en ik vloei nog iets. Het mentale is natuurlijk een ander verhaal... Gisteren was ik nog een soort van overdonderd van de heftigheid van hoe alles gegaan is. Vandaag zijn er vooral veel tranen. En alhoewel er zo veel lieve mensen om me heen zijn die me steunen, uiteindelijk moet ik er toch alleen doorheen.
Dank jullie voor het lezen van mijn verhaal. Ik hoop dat het me wat helpt om alles op een rijtje te krijgen.
Voor Houston een
Emma ook een ik weet hoe moeilijk het is als je alleen maar kunt afwachten, sterkte!
Lieve allemaal,
ik heb een tijd niks van me laten horen omdat ik daar de behoefte niet aan had. Sorry, het is een nogal hectische periode geweest voor me.
Ik heb wel de behoefte om mijn verhaal hier te vertellen...
Yezka wil je mij terug zetten naar fase 2.
Mijn zwangerschap verliep prima, weinig klachten. Bij 8 weken had ik de intake bij de verloskundige. Het leukste (de echo) had ze voor het laatst bewaard. Dit was dus niet leuk. Uitwendig moeilijk te zien en inwendig een vruchtje wat te klein was voor 8 weken met maar een zwak kloppend hartje. Dit was een enorme klap voor mij. Wellicht naief maar ik had verwacht dat als het mis zou gaan ik zou vloeien of buikpijn zou hebben en ik voelde me prima! Dat kleine vruchtje in mij was in mijn hoofd al uitgegroeid tot iets veel groters. Een moeilijke week volgde met toch nog wat hoop.
Een week later kreeg ik een controle-echo. Hierbij was te zien dat het vruchtje nauwelijks gegroeid was en geen kloppend hartje meer had. In overleg met de verloskundige besloten af te wachten tot een spontane miskraam. In deze periode heb ik wel gewerkt, ik had de afleiding ook nodig. Iedere dag met maandverband in voor de zekerheid. Mijn collega's had ik op de hoogte gebracht en reageerden allemaal erg lief en begripvol.
Pas na 1,5 week kreeg ik wat krampen en begon het bloeden. Toen heeft het nog 5 dagen geduurd voor het doorzette. Afgelopen dinsdagavond/nacht ging gepaard met veel bloedverlies en stolsels en zo'n enorm heftige pijn dat ik na overleg met de verloskundige nog in het ziekenhuis terecht ben gekomen. Daar bleek dat ik het ergste waarschijnlijk gehad had, mijn baarmoeder was zo goed als leeg. Gelukkig heb ik het niet voor niks hoeven doorstaan, een curettage is niet meer nodig. Nu gaat het lichamelijk weer goed met mij. Mijn buik zeurt alleen nog wat en ik vloei nog iets. Het mentale is natuurlijk een ander verhaal... Gisteren was ik nog een soort van overdonderd van de heftigheid van hoe alles gegaan is. Vandaag zijn er vooral veel tranen. En alhoewel er zo veel lieve mensen om me heen zijn die me steunen, uiteindelijk moet ik er toch alleen doorheen.
Dank jullie voor het lezen van mijn verhaal. Ik hoop dat het me wat helpt om alles op een rijtje te krijgen.
donderdag 22 november 2012 om 15:24
Oh, nee, Mila... Jij ook al... en met een verhaal wat heel erg veel lijkt op het mijne van vorig jaar. Klote hè, zo'n missed abortion. Dat je lichaam je zo voor de gek houdt. Ik hoop dat je veel steun krijgt van de mensen om je heen. Maar voel je ook vrij om hier alles te schrijven wat je bezighoudt.
donderdag 22 november 2012 om 15:29
donderdag 22 november 2012 om 17:40
Ooh Mila, wat vreselijk voor je!!! Heel veel sterkte gewenst! Geef jezelf de tijd en de rust om het te verwerken. Ik heb de tranen in de ogen van jouw verhaal.
Wat is dit toch? Zoveel miskramen! Ik snap er geen bal meer van en maak me eigenlijk ook heel erg kwaad! Dit zou eigenlijk een hele leuke periode zijn, waarom gaat het zo vaak mis!! Ik moet zeggen dat deze verhalen ook wel wat met mij doen. Tuurlijk hoop je dat het raak is, maar jemig.. van een paar weken zwanger tot de veilige periode, kan er zoveel gebeuren. En Yezka, wat jij eerder ook al zei: de statistieken gelden blijkbaar niet voor ons. Echt.. ik ben echt boos en verdrietig!
Ik vind het zo erg voor jullie!!
En Emma, ik hoop dat het goed gaat, dat het gewoon wat vreemd bloedverlies is, maar dat het hierna gewoon stabiel verder gaat. Neem rust en als je liever niet op je werk wil zitten, ga dan gewoon lekker naar huis. Hoe ging het vandaag??
Wat is dit toch? Zoveel miskramen! Ik snap er geen bal meer van en maak me eigenlijk ook heel erg kwaad! Dit zou eigenlijk een hele leuke periode zijn, waarom gaat het zo vaak mis!! Ik moet zeggen dat deze verhalen ook wel wat met mij doen. Tuurlijk hoop je dat het raak is, maar jemig.. van een paar weken zwanger tot de veilige periode, kan er zoveel gebeuren. En Yezka, wat jij eerder ook al zei: de statistieken gelden blijkbaar niet voor ons. Echt.. ik ben echt boos en verdrietig!
Ik vind het zo erg voor jullie!!
En Emma, ik hoop dat het goed gaat, dat het gewoon wat vreemd bloedverlies is, maar dat het hierna gewoon stabiel verder gaat. Neem rust en als je liever niet op je werk wil zitten, ga dan gewoon lekker naar huis. Hoe ging het vandaag??
donderdag 22 november 2012 om 19:57
Mila, wat heftig wat je hebt meegemaakt. Ik schrik ervan!
Wat verdrietig. Fijn dat je lieve mensen om je heen hebt.
Ik vind het zo erg dat er zoveel vrouwen zijn die dit meemaken. Het maakt mij ook zo onzeker.
Knuffel!!!!
Hier is het bloeden opgehouden en ik heb ook geen pijn meer. Hopelijk blijft het bij dit oude bloed en hoort het bij een innestelingsbloeding.
Een zorgeloze zwangerschap was het al niet, omdat ik me toch druk maak, maar dat zal het nu ook niet meer worden. Ik haal pas opgelucht adem als ik een stevig hartje zie kloppen. En dan nog...
Yezka, heel mooi gedichtje. Klopt precies!
Bedankt voor jullie lieve woorden.
Wat verdrietig. Fijn dat je lieve mensen om je heen hebt.
Ik vind het zo erg dat er zoveel vrouwen zijn die dit meemaken. Het maakt mij ook zo onzeker.
Knuffel!!!!
Hier is het bloeden opgehouden en ik heb ook geen pijn meer. Hopelijk blijft het bij dit oude bloed en hoort het bij een innestelingsbloeding.
Een zorgeloze zwangerschap was het al niet, omdat ik me toch druk maak, maar dat zal het nu ook niet meer worden. Ik haal pas opgelucht adem als ik een stevig hartje zie kloppen. En dan nog...
Yezka, heel mooi gedichtje. Klopt precies!
Bedankt voor jullie lieve woorden.
donderdag 22 november 2012 om 20:18
Lieve Houston en Mila, wat een kl...periode!!
Verd....! Hoe kan dit nou!!
Wij volgen idd niet de statistieken..geen miskraam in de directe omgeving te bekennen en hier..bizar toch?!
Er zijn eigenlijk geen woorden voor, veel sterkte gewenst en take care..
Emma, misschien was het toch een innnestelingsbloeding idd..pfff schrikken he..doe je wel een beetje rustig aan?
Yezka, hoe voel jij je nu?
En Gavia; super! Je kan beginnen!
Lizzy-liz hoop dat het met jou ook een beetje gaat..heftig he..
Moeilijk..
Verd....! Hoe kan dit nou!!
Wij volgen idd niet de statistieken..geen miskraam in de directe omgeving te bekennen en hier..bizar toch?!
Er zijn eigenlijk geen woorden voor, veel sterkte gewenst en take care..
Emma, misschien was het toch een innnestelingsbloeding idd..pfff schrikken he..doe je wel een beetje rustig aan?
Yezka, hoe voel jij je nu?
En Gavia; super! Je kan beginnen!
Lizzy-liz hoop dat het met jou ook een beetje gaat..heftig he..
Moeilijk..
donderdag 22 november 2012 om 20:28
@tessado: ja het gaat wel, maar ik kan me er zo kwaad om maken. Niet dat het ook maar iets helpt natuurlijk. Het maakt me alleen zo onzeker. Bén je eindelijk zwanger en dan zit je nog maanden in spanning. Zo had ik het gewoon niet voor mij gezien (niemand niet natuurlijk) en ik baal er van dat het zo gaat. Je leeft hier toch mee met iedereen!
Ik heb di/wo mijn NOD, maar ik voel mij niet anders dan anders.. dus tja...
Ik heb di/wo mijn NOD, maar ik voel mij niet anders dan anders.. dus tja...
donderdag 22 november 2012 om 20:36
Mila, wat ontzettend trriest voor jou en je omgeving. Weet je iedereen verwachtte dat kindje. Ik hoop dat je veel troost bij hen kan vinden en dat je je weer kan 'opladen' voor een nieuwe 'ronde'. Een miskraam is niet niets. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Dikke knuffel!
Emma, fijn weer wat van je te lezen. Ik leef erg met je mee. Hopelijk blijft het bloedverlies hierbij en verloopt de zwangerschap verder rustig. Doe het rustig aan waar dat kan. Ik hoop dat je terecht kan in je ziekenhuis voor vroege echo's en dat ze je HCG kunnen controleren en bijhouden. Veel grote ziekenhuizen hebben een jong zwangerenspreekuur waarbij je wat scherper in de gaten gehouden wordt. Ik denk aan je en stuur je veel positieve energie.
Emma, fijn weer wat van je te lezen. Ik leef erg met je mee. Hopelijk blijft het bloedverlies hierbij en verloopt de zwangerschap verder rustig. Doe het rustig aan waar dat kan. Ik hoop dat je terecht kan in je ziekenhuis voor vroege echo's en dat ze je HCG kunnen controleren en bijhouden. Veel grote ziekenhuizen hebben een jong zwangerenspreekuur waarbij je wat scherper in de gaten gehouden wordt. Ik denk aan je en stuur je veel positieve energie.
donderdag 22 november 2012 om 21:27
Schrik van al de verhalen hier. Van de week nog blij omdat er een aantal zwangeren waren en dan nu ineens die klap voor jullie. Het is inderdaad heftig in het begin, je wil blij zijn, maar er kan nog zoveel gebeuren.
Emma, ga alleen werken als het je afleiding geeft. Zo niet, denk dan even aan jezelf en zeker niet aan je werk. Neem je eigen tijd en maak er een rustig dagje van. Dat werken komt wel weer.
Hier kan ik er weer helemaal niets van zeggen. Had natuurlijk 8,8 miljoen zwemmers dit keer en was ik echt superblij mee. Dat maakt het ook dat mijn hoop weer wat groter is. Ik voel al een paar dagen steekjes en krampen in mijn buik en bij het opstaan doen mijn borsten zeer. Een weeïg gevoel, alsof ik al ongesteld moet worden. Maar ja... het is pas zo'n 6/7 dagen naar de eisprong. Net nog steekjes door mijn borst en dan krijg je er toch een apart gevoel bij, zo van.. zal dan niet nu toch echt eens raak zijn...
Wanneer mag jij testen Lizlizzyliz? Yezca, jij en ik gingen redelijk gelijk op toch?
Emma, ga alleen werken als het je afleiding geeft. Zo niet, denk dan even aan jezelf en zeker niet aan je werk. Neem je eigen tijd en maak er een rustig dagje van. Dat werken komt wel weer.
Hier kan ik er weer helemaal niets van zeggen. Had natuurlijk 8,8 miljoen zwemmers dit keer en was ik echt superblij mee. Dat maakt het ook dat mijn hoop weer wat groter is. Ik voel al een paar dagen steekjes en krampen in mijn buik en bij het opstaan doen mijn borsten zeer. Een weeïg gevoel, alsof ik al ongesteld moet worden. Maar ja... het is pas zo'n 6/7 dagen naar de eisprong. Net nog steekjes door mijn borst en dan krijg je er toch een apart gevoel bij, zo van.. zal dan niet nu toch echt eens raak zijn...
Wanneer mag jij testen Lizlizzyliz? Yezca, jij en ik gingen redelijk gelijk op toch?
donderdag 22 november 2012 om 21:50
Mila, verdorie, waarom nou! Het gaat idd wel achter elkaar ineens zeg.. 
ook voor jou.
Liz, ik voelde tot de donderdag voor ik zaterdag ging testen ook helemaal niets (oh jawel, ik heb het al weken steeds koud, en dat is totaal niets voor mij), maar toen ineens brak de misselijkheid en rugpijn los. Bij de vorige ronde had ik elke 'klacht' die er maar bij kan horen en die was niet raak.
Dus tja.. het zegt idd allemaal niets..
Ik heb vanmorgen de huisarts gesproken ivm een toxoplasmose test, maar dat doen ze niet meer. De testen zijn niet betrouwbaar genoeg en met heel mn leven al minimaal twee katten in huis, waaronder ook kittens, is de kans klein dat ik het niet heb gehad. Wel moet ik de rest van de tijd bij elke uitschepbeurt handschoenen aan.
Het scheelt in ieder geval weer 1 keer een naald.
Op rugpijn, wat golven van misselijkheid 's ochtends en 's avonds, de vlagen van moeheid en de kou gaat het hier goed en kan ik niet klagen. Wel wat gezeur in de buurt van mijn liezen dat ik toch maar in de gaten houd. Rustig aan dus. Sporten heb ik al een tandje terug gezet, maar dat vind ik helemaal niet erg
ook voor jou.
Liz, ik voelde tot de donderdag voor ik zaterdag ging testen ook helemaal niets (oh jawel, ik heb het al weken steeds koud, en dat is totaal niets voor mij), maar toen ineens brak de misselijkheid en rugpijn los. Bij de vorige ronde had ik elke 'klacht' die er maar bij kan horen en die was niet raak.
Dus tja.. het zegt idd allemaal niets..
Ik heb vanmorgen de huisarts gesproken ivm een toxoplasmose test, maar dat doen ze niet meer. De testen zijn niet betrouwbaar genoeg en met heel mn leven al minimaal twee katten in huis, waaronder ook kittens, is de kans klein dat ik het niet heb gehad. Wel moet ik de rest van de tijd bij elke uitschepbeurt handschoenen aan.
Het scheelt in ieder geval weer 1 keer een naald.
Op rugpijn, wat golven van misselijkheid 's ochtends en 's avonds, de vlagen van moeheid en de kou gaat het hier goed en kan ik niet klagen. Wel wat gezeur in de buurt van mijn liezen dat ik toch maar in de gaten houd. Rustig aan dus. Sporten heb ik al een tandje terug gezet, maar dat vind ik helemaal niet erg
