Relaties
alle pijlers
knipperlicht relatie
maandag 5 mei 2008 om 14:16
Hier een probleem. Vriend en ik zijn nu 2,5 jaar samen. 2 weken terug op zondag hebben we afstand genomen van elkaar. We woonden al 2 jaar samen en de laatste tijd alleen maar ruzie en irritaties. Ik heb/ had nergens zin in en was de hele dag sjaggie.
Er waren alleen maar irritaties van beide kanten. Hij had er geen zin in om de hele dag bij mij te zijn. Maar als we een dagje weg waren was het wel gezellig, maar we liepen eigenlijk dan op onze tenen om het de andere ook naar de zin te maken.
Hij woont nu bij vrienden in dezelfde woonplaats als ik. Ik woon gewoon in mijn eigen huis, waar wij hebben samengewoond.
Ik ben op dit moment depressief en praat met een psycholoog. Ik kan mijn gedachten moeilijk ordenen. Het is een grote puinhoop in de bovenkamer.
Na een week toen we uit elkaar gingen hebben vriend en ik contact gehad en we willen het nog wel een keer proberen. We missen elkaar wel, en willen het nu anders gaan doen. Maar ik ben er nog niet aan toe om met hem weer te gaan samenwonen. Hij wil me steunen in alle tijden, hij is 24 uur per dag bereikbaar, maar ik kom voor hem niet op de eerste plaats. Hij woont op dit moment bij vrienden, en die mensen mogen mij niet, zo hebben ze al geprobeerd om mijn vriend te koppelen aan een vriendin van hun. Hij is daar niet op ingegaan, maar toch. Ik kom op dit moment op de derde plek ofzo. Maar met mij moet hij een toekomst op willen bouwen, toch niet met die vrienden. Ik ben daar niet welkom, maar hij woont daar wel.
Nu zit ik met het volgende dilemma. Als ik tegen hem zeg kom maar bij me inwonen, dan zegt ie dus dan pas kom je op de 1e plek. Maar ik vind dat raar gezegd. Als je een relatie hebt wil je toch het liefste bij elkaar zijn, die vrienden houden een bbq van het weekend en ik ben niet welkom, dus ik mag daar niet heen. Maar de eerst volgende keer als ze gaan stappen mag ik wel mee. Want dan kan ik mee als vriendin van......
Ik wil graag jullie advies. Ik weet niet meer wat ik van onze relatie moet denken...
Als hij bij mij is, dan is het gevoel heerlijk, als vanouds, maar als hij niet bij me is, dan begin ik zo te twijfelen en komen dit soort dingen heel raar bij mij over. Hoe denken jullie erover?
Er waren alleen maar irritaties van beide kanten. Hij had er geen zin in om de hele dag bij mij te zijn. Maar als we een dagje weg waren was het wel gezellig, maar we liepen eigenlijk dan op onze tenen om het de andere ook naar de zin te maken.
Hij woont nu bij vrienden in dezelfde woonplaats als ik. Ik woon gewoon in mijn eigen huis, waar wij hebben samengewoond.
Ik ben op dit moment depressief en praat met een psycholoog. Ik kan mijn gedachten moeilijk ordenen. Het is een grote puinhoop in de bovenkamer.
Na een week toen we uit elkaar gingen hebben vriend en ik contact gehad en we willen het nog wel een keer proberen. We missen elkaar wel, en willen het nu anders gaan doen. Maar ik ben er nog niet aan toe om met hem weer te gaan samenwonen. Hij wil me steunen in alle tijden, hij is 24 uur per dag bereikbaar, maar ik kom voor hem niet op de eerste plaats. Hij woont op dit moment bij vrienden, en die mensen mogen mij niet, zo hebben ze al geprobeerd om mijn vriend te koppelen aan een vriendin van hun. Hij is daar niet op ingegaan, maar toch. Ik kom op dit moment op de derde plek ofzo. Maar met mij moet hij een toekomst op willen bouwen, toch niet met die vrienden. Ik ben daar niet welkom, maar hij woont daar wel.
Nu zit ik met het volgende dilemma. Als ik tegen hem zeg kom maar bij me inwonen, dan zegt ie dus dan pas kom je op de 1e plek. Maar ik vind dat raar gezegd. Als je een relatie hebt wil je toch het liefste bij elkaar zijn, die vrienden houden een bbq van het weekend en ik ben niet welkom, dus ik mag daar niet heen. Maar de eerst volgende keer als ze gaan stappen mag ik wel mee. Want dan kan ik mee als vriendin van......
Ik wil graag jullie advies. Ik weet niet meer wat ik van onze relatie moet denken...
Als hij bij mij is, dan is het gevoel heerlijk, als vanouds, maar als hij niet bij me is, dan begin ik zo te twijfelen en komen dit soort dingen heel raar bij mij over. Hoe denken jullie erover?
maandag 5 mei 2008 om 14:31
Volgens mij kom jij wel op de eerste plaats bij je vriend, maar je gedachtes heb je niet goed op de rit nu en je bent aan het doemdenken.
Hij woont nu bij vrienden in en wat zijn vrienden doen daar heb jij geen grip op. Het is hun goed recht je niet uit te nodigen voor een bbq. Waarschijnlijk had je vriend het wel leuk gevonden wanneer je erbij geweest zou zijn, net zoals je welkom bent om toch mee te gaan stappen.
Ook jouw vriend heeft wat tijd voor zichzelf nu nodig en zijn vrienden proberen hem dat te geven. Helaas komt dat verkeerd bij jou over.
Je zou met je psycholoog eens kunnen praten over het doorbreken van deze negatieve gedachtes.
Rationeel gezien heb je een vriend, die zo weer bij je wil komen wonen en die 24 uur per dag voor je klaar staat!
Dan kom je echt op plaats numero uno.
Het verblijf bij die vrienden is een noodoplossing en hij is mans genoeg om niet deel te nemen aan dingen waar hij niet achter staat. Probeer niet al te veel aan die vrienden te denken, dat werkt in je nadeel.
Hij woont nu bij vrienden in en wat zijn vrienden doen daar heb jij geen grip op. Het is hun goed recht je niet uit te nodigen voor een bbq. Waarschijnlijk had je vriend het wel leuk gevonden wanneer je erbij geweest zou zijn, net zoals je welkom bent om toch mee te gaan stappen.
Ook jouw vriend heeft wat tijd voor zichzelf nu nodig en zijn vrienden proberen hem dat te geven. Helaas komt dat verkeerd bij jou over.
Je zou met je psycholoog eens kunnen praten over het doorbreken van deze negatieve gedachtes.
Rationeel gezien heb je een vriend, die zo weer bij je wil komen wonen en die 24 uur per dag voor je klaar staat!
Dan kom je echt op plaats numero uno.
Het verblijf bij die vrienden is een noodoplossing en hij is mans genoeg om niet deel te nemen aan dingen waar hij niet achter staat. Probeer niet al te veel aan die vrienden te denken, dat werkt in je nadeel.
maandag 5 mei 2008 om 14:31
Ik vind het niet meer dan normaal dat als die vrienden van je vriend niet jouw vrienden zijn, ze jou niet uitnodigen als zij een barbecue geven. Maar ben je ook niet welkom 'als vriendin van', of wil jouw vriend je er gewoon niet bij hebben? Ik neem aan dat als jullie zouden samenwonen je wel gewoon met hem mee zou gaan naar zo'n bbq, dus waarom nu niet? Het lijkt er erg op dat het voor je vriend meer uit is dan voor jou. Zeker omdat je schrijft dat je niet op de eerste plek komt zolang jullie niet samenwonen. Wat zegt je vriend ervan dan, dat jij niet welkom bent op die bbq?
maandag 5 mei 2008 om 14:33
quote:vlindertje1980 schreef op 05 mei 2008 @ 14:16:
Als hij bij mij is, dan is het gevoel heerlijk, als vanouds, maar als hij niet bij me is, dan begin ik zo te twijfelen en komen dit soort dingen heel raar bij mij over. Hoe denken jullie erover?waar twijfel je dan naar? of hij echt van jou houdt of is het andersom dat jij niet zeker bent van je gevoelens?
Als hij bij mij is, dan is het gevoel heerlijk, als vanouds, maar als hij niet bij me is, dan begin ik zo te twijfelen en komen dit soort dingen heel raar bij mij over. Hoe denken jullie erover?waar twijfel je dan naar? of hij echt van jou houdt of is het andersom dat jij niet zeker bent van je gevoelens?
maandag 5 mei 2008 om 14:38
Dus je wilt niet met hem samenwonen, maar wel de hele tijd bij hem zijn?
Goh, ik vind het niet zo gek dat hij het niet snapt. Misschien een gevolg van de verwarring in je bovenkamer. Ik zou me niet zo druk maken over vrienden van je vriend en BBQ ja of nee, maar die energie gebruiken om alles voor jezelf goed op een rijtje te krijgen. En als je dat voor elkaar hebt, maakt het je geen klap uit als hij gaat eten bij mensen en jij bent er niet bij.
Goh, ik vind het niet zo gek dat hij het niet snapt. Misschien een gevolg van de verwarring in je bovenkamer. Ik zou me niet zo druk maken over vrienden van je vriend en BBQ ja of nee, maar die energie gebruiken om alles voor jezelf goed op een rijtje te krijgen. En als je dat voor elkaar hebt, maakt het je geen klap uit als hij gaat eten bij mensen en jij bent er niet bij.
maandag 5 mei 2008 om 14:43
Thanks voor jullie reacties.
Nee maar vorige week was ik nog wel uitgenodigd. Maar ik zou wel zijn uitgenodigd als we weer samen wonen. Vriend doet daar helemaal niks tegen anders is hij zijn "huis" kwijt.
Vriend is afgelopen zaterdag gaan stappen en daar was dat meisje ook. Ik had nog gevraagd of ik mee mocht, maar dat mocht niet van hem. Nu komt ie met het verhaal dat hij ook tijd nodig heeft en twijfelt als ik niet bij hem ben. Dat meisje komt ook, en die mensen bij wie die nu inwoont doen er alles aan om onze relatie kapot te maken. Vriend twijfelt en heeft dat verteld en zij gaan hem gelijk koppelen aan een ander. Hij is er gelukkig altijd nog zelf bij, maar ik krijg daar dus wel een heel naar gevoel bij.
Als ik dit zo terug lees, dan twijfel ik ook over mijn gevoelens. Maar dat komt gewoon omdat ik mijn gedachten niet kan ordenen. Het ene moment is het gevoel zo en dan weer zoo.
En als ik hem laat intrekken bij mij, dan moet dat gevoel wel goed zijn, maar zo word het er ook niet beter op!
Nee maar vorige week was ik nog wel uitgenodigd. Maar ik zou wel zijn uitgenodigd als we weer samen wonen. Vriend doet daar helemaal niks tegen anders is hij zijn "huis" kwijt.
Vriend is afgelopen zaterdag gaan stappen en daar was dat meisje ook. Ik had nog gevraagd of ik mee mocht, maar dat mocht niet van hem. Nu komt ie met het verhaal dat hij ook tijd nodig heeft en twijfelt als ik niet bij hem ben. Dat meisje komt ook, en die mensen bij wie die nu inwoont doen er alles aan om onze relatie kapot te maken. Vriend twijfelt en heeft dat verteld en zij gaan hem gelijk koppelen aan een ander. Hij is er gelukkig altijd nog zelf bij, maar ik krijg daar dus wel een heel naar gevoel bij.
Als ik dit zo terug lees, dan twijfel ik ook over mijn gevoelens. Maar dat komt gewoon omdat ik mijn gedachten niet kan ordenen. Het ene moment is het gevoel zo en dan weer zoo.
En als ik hem laat intrekken bij mij, dan moet dat gevoel wel goed zijn, maar zo word het er ook niet beter op!
maandag 5 mei 2008 om 14:57
vlindertje, jij komt nu zelf even op de eerste plaats! Je gaat door een moeilijke en verwarrende tijd, dus moet je je niet druk gaan maken over wel of niet bij de BBQ of stappen.... als je door dergelijke moeilijke tijden gaat, leer je je vrienden en bekenden pas echt kennen. In situaties waarin je afstand van elkaar neemt, krijg je beide ook meer ruimte voor jezelf. En eventueel ook voor anderen. Dat kan betekenen dat je interesse krijgt in anderen. Dit kun je niet voorkomen. Mocht er iets gebeuren, kan het zelfs helpen om te ontdekken wat je echt wilt. Als jullie voor elkaar bestemd zijn, komt het wel weer goed. De gevoelens van jou en je vriend, dat is het belangrijkste dat telt. Verspil je energie niet door je druk te maken over mensen die niet belangrijk zijn....dat geeft je alleen maar een naar gevoel over een situatie die je toch niet kunt veranderen. Ik weet het, deze fase is zeker niet leuk en maakt heel onzeker, maar je moet nu door de zure appel bijten. Probeer afstand te houden, richt je op jezelf en als je bovenkamer opgeruimd is, dan pas kan je vriend weer op nr 1 komen.... heel veel sterkte gewenst!
maandag 5 mei 2008 om 15:06
maandag 5 mei 2008 om 15:43
maandag 5 mei 2008 om 18:22
Misschien lees ik het verkeerd of heb ik een domme bui maar WAAR precies twijfel je dan aan?
Je hebt toch SAMEN besloten om tijdelijk even niet samen te wonen?
Ergens snap ik die vrienden van hem ook wel een beetje dat ze jou er nu niet bij willen, je bent juist uit elkaar nu om dingen uit te zoeken.
Ok, het is niet zo fraai dat ze hem dan gelijk aan een ander willen koppelen.
Maar goed wat wil JIJ?
Samenwonen, maar dan anders dan eerst.
Wat was er dan zo vreselijk mis eerst?
Je wilt nummer 1 zijn?
Ik vind dat altijd zo moeilijk maar voor mezelf heb ik het nu zo
Ik hoef niet altijd nummer 1 te zijn, maar ik wil me wel nummer 1 voelen.
Ik bedoel, als vriendlief een weekend met zijn bandleden in de studio wil zitten om muziek te maken ben ik echt niet nummer 1 hoor....
maar 'savonds na het eten belt tie dan wel ff, vraagt hoe mijn dag is geweest en dat tie me mist
Vervolgens hangt tie op en gaat weer volledig op in zijn muziek.
Ik VOEL me dan wel nummer 1.
En als ie weer thuiskomt en we elkaar in de armen vallen voel en BEN ik weer zijn nummer 1.
Zou het niet zo kunnen zijn dat je gewoon heel erg onzeker bent over jezelf, dat hij je vergeet als hij even twee dagen NIET bij je is?
Gewoon een vraagje hoor, bedoel er verder niets mee.
Je hebt dan wel een relatie maar dan hoef je toch niet ALTIJD bij elkaar te zijn, ik vind sommige van zijn vrienden ook echt niet zo leuk, als hij dan wil gaan stappen met ze...prima toch
Ieder zijn eigen ding, heb je elkaar ook weer wat te vertellen snachts hihi.
Anyway, ik wens je heel veel succes met je volle koppie
Je hebt toch SAMEN besloten om tijdelijk even niet samen te wonen?
Ergens snap ik die vrienden van hem ook wel een beetje dat ze jou er nu niet bij willen, je bent juist uit elkaar nu om dingen uit te zoeken.
Ok, het is niet zo fraai dat ze hem dan gelijk aan een ander willen koppelen.
Maar goed wat wil JIJ?
Samenwonen, maar dan anders dan eerst.
Wat was er dan zo vreselijk mis eerst?
Je wilt nummer 1 zijn?
Ik vind dat altijd zo moeilijk maar voor mezelf heb ik het nu zo
Ik hoef niet altijd nummer 1 te zijn, maar ik wil me wel nummer 1 voelen.
Ik bedoel, als vriendlief een weekend met zijn bandleden in de studio wil zitten om muziek te maken ben ik echt niet nummer 1 hoor....
maar 'savonds na het eten belt tie dan wel ff, vraagt hoe mijn dag is geweest en dat tie me mist
Vervolgens hangt tie op en gaat weer volledig op in zijn muziek.
Ik VOEL me dan wel nummer 1.
En als ie weer thuiskomt en we elkaar in de armen vallen voel en BEN ik weer zijn nummer 1.
Zou het niet zo kunnen zijn dat je gewoon heel erg onzeker bent over jezelf, dat hij je vergeet als hij even twee dagen NIET bij je is?
Gewoon een vraagje hoor, bedoel er verder niets mee.
Je hebt dan wel een relatie maar dan hoef je toch niet ALTIJD bij elkaar te zijn, ik vind sommige van zijn vrienden ook echt niet zo leuk, als hij dan wil gaan stappen met ze...prima toch
Ieder zijn eigen ding, heb je elkaar ook weer wat te vertellen snachts hihi.
Anyway, ik wens je heel veel succes met je volle koppie
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 5 mei 2008 om 23:05
Dank je wel Summerdance.
Ik heb er vanavond nog eens met hem over gepraat...alweer..
En voel me nu wel een stuk zekerder. Maar het is idd gewoon het gevoel, afgelopen weekend (vrijdag en zaterdag) heb ik namelijk helemaal niks van hem gehoord. Uiteindelijk waren we aan de telefoon en kregen we bonje en gisteren vertelde hij dus van dat meisje. Dus vandaar dat ik vandaag wel met een volle kop rondliep. Maar het is ook een stukje jaloezie en dat ben ik met je eens. Maar een smsje van zijn kant of iets doet al zoveel meer. Maar zelfs dat zat er niet in en dan voel je je inderdaad ook niet nummer 1. Terwijl nu we apart wonen, zoals ik al schreef als hij bij me is voel ik me ok, alsof ik de hele wereld aan kan. maar als hij er niet is, ga ik twijfelen. Moet eerst dingen eens op een rijtje gaan zetten, maar reacties van andere mensen helpen wel! Kijken er toch anders tegen aan.
Groetjes Vlindertje
Ik heb er vanavond nog eens met hem over gepraat...alweer..
En voel me nu wel een stuk zekerder. Maar het is idd gewoon het gevoel, afgelopen weekend (vrijdag en zaterdag) heb ik namelijk helemaal niks van hem gehoord. Uiteindelijk waren we aan de telefoon en kregen we bonje en gisteren vertelde hij dus van dat meisje. Dus vandaar dat ik vandaag wel met een volle kop rondliep. Maar het is ook een stukje jaloezie en dat ben ik met je eens. Maar een smsje van zijn kant of iets doet al zoveel meer. Maar zelfs dat zat er niet in en dan voel je je inderdaad ook niet nummer 1. Terwijl nu we apart wonen, zoals ik al schreef als hij bij me is voel ik me ok, alsof ik de hele wereld aan kan. maar als hij er niet is, ga ik twijfelen. Moet eerst dingen eens op een rijtje gaan zetten, maar reacties van andere mensen helpen wel! Kijken er toch anders tegen aan.
Groetjes Vlindertje
dinsdag 6 mei 2008 om 08:06
Goeie morgen vlinder...
Dus wat je eigenlijk wil zeggen
Je voelt je alleen goed als hij bij je is, zodra hij uit je gezichtsveld is slaat de twijfel toe?
Das niet goed meissie, je legt (bewust of onbewust) een hele grote druk bij hem.
En dat gaat fout...echt
Hij zal zich geclaimd gaan voelen.
En zal dus steeds meer afstand gaan nemen.
Wat hebben jullie precies besproken gister?
En belangrijker is er nog wat uitgekomen?
Dus wat je eigenlijk wil zeggen
Je voelt je alleen goed als hij bij je is, zodra hij uit je gezichtsveld is slaat de twijfel toe?
Das niet goed meissie, je legt (bewust of onbewust) een hele grote druk bij hem.
En dat gaat fout...echt
Hij zal zich geclaimd gaan voelen.
En zal dus steeds meer afstand gaan nemen.
Wat hebben jullie precies besproken gister?
En belangrijker is er nog wat uitgekomen?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 6 mei 2008 om 10:21
Hij wil wel weer gaan samenwonen, en ik zie ook echt graag dat hij het wil en wil weer een band met me opbouwen. Ik wil nu graag ook mijn eigen leven, naast hem opbouwen. En dat wel allebei met elkaar en ook zonder elkaar leuke dingen kunnen gaan doen. Hij legt de keuze bij mij, en omdat hij ook zekerheid wil hebben, hebben we afgesproken dat we het weekend van 17 mei een keuze gaan maken, of samenwonen of hij apart in een huis. En dan gaan we soort van daten zoals we nu ook doen.
Het is zo gek dat als hij bij me is dat ik het gevoel heb alsof alles ok is, en als hij weg is, kan ik mezelf helemaal gek denken. Dat is ook die onzekerheid! Maar ik hik tegen het moment aan dat ik een keuze moet maken. Hij wil uiteraard ook meer zekerheid en kan niet nog heel veel langer bij die vrienden wonen. Maar als hij alleen in een huis gaat wonen raak ik hem zeker weten kwijt en daar ben ik nu ook nog niet aan toe. Ik ben er nog niet aan toe om er een punt achter te zetten......
Het is zo gek dat als hij bij me is dat ik het gevoel heb alsof alles ok is, en als hij weg is, kan ik mezelf helemaal gek denken. Dat is ook die onzekerheid! Maar ik hik tegen het moment aan dat ik een keuze moet maken. Hij wil uiteraard ook meer zekerheid en kan niet nog heel veel langer bij die vrienden wonen. Maar als hij alleen in een huis gaat wonen raak ik hem zeker weten kwijt en daar ben ik nu ook nog niet aan toe. Ik ben er nog niet aan toe om er een punt achter te zetten......
dinsdag 6 mei 2008 om 10:25
quote:vlindertje1980 schreef op 06 mei 2008 @ 10:21:
Maar als hij alleen in een huis gaat wonen raak ik hem zeker weten kwijt en daar ben ik nu ook nog niet aan toe. Ik ben er nog niet aan toe om er een punt achter te zetten......
Waarom ben je hem dan kwijt? Dat snap ik niet aan je dilemma. Het is of samenwonen en verder, of niet samenwonen en dan is het uit. Waarom? Dat slaat toch nergens op?
Jullie zijn tijdelijk uit elkaar met een reden, jullie willen wel verder samen, waarom zou dat niet kunnen wanneer jullie niet samenwonen? Het klinkt juist alsof dat iig goed zou zijn voor jou.
Maar als hij alleen in een huis gaat wonen raak ik hem zeker weten kwijt en daar ben ik nu ook nog niet aan toe. Ik ben er nog niet aan toe om er een punt achter te zetten......
Waarom ben je hem dan kwijt? Dat snap ik niet aan je dilemma. Het is of samenwonen en verder, of niet samenwonen en dan is het uit. Waarom? Dat slaat toch nergens op?
Jullie zijn tijdelijk uit elkaar met een reden, jullie willen wel verder samen, waarom zou dat niet kunnen wanneer jullie niet samenwonen? Het klinkt juist alsof dat iig goed zou zijn voor jou.
dinsdag 6 mei 2008 om 10:27
dinsdag 6 mei 2008 om 17:58
Ben het helemaal eens met Feliciaatje.
Jij zit NIET lekker in je vel das duidelijk, over je vriend kan ik niet oordelen.
Maar wat je eigenlijk zegt is dit.
Ik ga met hem samenwonen omdat ik hem niet kwijt wil.
Ik denk dat je hem zeker kwijt raakt als je nu gaat samenwonen terwijl je zo vreselijk onzeker bent.
Wat verwacht je dan, dat als je samenwoont al je problemen ineens uit de wereld zijn?
Woon lekker een tijd apart, date jezelf helemaal suf met je vriend en werk aan jezelf meis.
Er zijn geen vaste regels voor een relatie, je moet doen wat JIJ wilt wat JIJ voelt.
Samenwonen uit angst hem te verliezen is het domste wat jein mijn ogen kan doen
Handelen uit angst loopt meestal verkeerd af.
Ik zou gewoon de 17de (of eerder) heel eerlijk tegen hem zeggen
Lief ik wil je niet kwijt maar samenwonen nu is een slechte stap voor mij
Samenwonen doe je namelijk omdat je het fijn vind en niet omdat je bang bent.
Ik begrijp daarom het antwoord van Feliciaatje ook wel dat ze het naar emotionele chantage vindt ruiken.
Wederom Succes!
Jij zit NIET lekker in je vel das duidelijk, over je vriend kan ik niet oordelen.
Maar wat je eigenlijk zegt is dit.
Ik ga met hem samenwonen omdat ik hem niet kwijt wil.
Ik denk dat je hem zeker kwijt raakt als je nu gaat samenwonen terwijl je zo vreselijk onzeker bent.
Wat verwacht je dan, dat als je samenwoont al je problemen ineens uit de wereld zijn?
Woon lekker een tijd apart, date jezelf helemaal suf met je vriend en werk aan jezelf meis.
Er zijn geen vaste regels voor een relatie, je moet doen wat JIJ wilt wat JIJ voelt.
Samenwonen uit angst hem te verliezen is het domste wat jein mijn ogen kan doen
Handelen uit angst loopt meestal verkeerd af.
Ik zou gewoon de 17de (of eerder) heel eerlijk tegen hem zeggen
Lief ik wil je niet kwijt maar samenwonen nu is een slechte stap voor mij
Samenwonen doe je namelijk omdat je het fijn vind en niet omdat je bang bent.
Ik begrijp daarom het antwoord van Feliciaatje ook wel dat ze het naar emotionele chantage vindt ruiken.
Wederom Succes!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
