
Ik voel mij slecht!
dinsdag 6 mei 2008 om 15:11
Ik moet mijn verhaal kwijt.
Ik ben 21 jaar. Een dochter van 7 maanden. Mijn vriend en ik zijn 7 jaar bijelkaar. We hebben een leuke koopwoning. Alles was een vrouw wilt hebben. Hij is lief, hij is knap, begripvol en hij is mijn beste maatje.
Ik wil hem nooit kwijt.
Ik ben momenteel alleen niet gelukkig.. Hij werkt keihard waardoor we weinig samen doen. Het huishouden maakt me gek (dat is een ander verhaal)
Maar ik ben ook verliefd geworden op iemand. Ik denk continue aan hem.
Niet dat het wat gaat worden, hij heeft ook net een gezinnetje,
Ik ben bang voor mijn eigen gevoelens. Ik ben een slecht mens want ik weet dat als hij me uit eten zou vragen dan ga ik mee.
Als hij vroeg om te gaan daten, dan deed ik dat.
Als hij mij zou zoenen dan zoende ik terug
Als hij me naar bed zou nemen, dan was het gebeurd..
Het zit in mijn aard om een dubbel leven te leiden. Misschien niet met deze jongen, maar ik ken mijzelf, er komt heus wel iemand anders in de toekomst.
Ik ben gewoon geen goed mens. Ik zou makkelijk overspel kunnen plegen, dat weet mijn vriend gelukkig...
Ik geloof namelijk wel in de eeuwige liefde, maar niet in de eeuwige lust.
Ik heb ook een aantal jaar geleden mijn liefde verklaard aan zijn beste vriend. (wat ook een vriend van mij is)
Dat heeft mijn vriend nooit geweten, maar ik moest het kwijt aan hem.
Ik had ook kunnen zwijgen maar dat deed ik niet.
Gelukkig is hij zo betrouwbaar dat hij het mee neemt tot zijn graf.
Maar ik voel me slecht,
Hoe ga ik hiermee om.. Soms wil ik alles opbiechten, maar ik denk dat ik dan alles kapot maakt,
Het heeft misschien met mijn leeftijd te maken, soms wil ik vrij zijn. Samen met mijn vriend. Ik wil oud met hem worden, maar ik wil ook het gevoel hebben om te leven.
Ik wil stout zijn.
Hoe kan ik deze gedachtes loslaten en een trouwe, lieve vriendin te zijn.
Ik weet van mezelf dat het in de toekomst fout zou gaan. Het is niet eerlijk om te fantaseren over iemand anders als ik tegen mijn vriend aan lig op de bank.
Ik voel me zo slecht. Mijn gedachtes zijn zo fout
Ik ben 21 jaar. Een dochter van 7 maanden. Mijn vriend en ik zijn 7 jaar bijelkaar. We hebben een leuke koopwoning. Alles was een vrouw wilt hebben. Hij is lief, hij is knap, begripvol en hij is mijn beste maatje.
Ik wil hem nooit kwijt.
Ik ben momenteel alleen niet gelukkig.. Hij werkt keihard waardoor we weinig samen doen. Het huishouden maakt me gek (dat is een ander verhaal)
Maar ik ben ook verliefd geworden op iemand. Ik denk continue aan hem.
Niet dat het wat gaat worden, hij heeft ook net een gezinnetje,
Ik ben bang voor mijn eigen gevoelens. Ik ben een slecht mens want ik weet dat als hij me uit eten zou vragen dan ga ik mee.
Als hij vroeg om te gaan daten, dan deed ik dat.
Als hij mij zou zoenen dan zoende ik terug
Als hij me naar bed zou nemen, dan was het gebeurd..
Het zit in mijn aard om een dubbel leven te leiden. Misschien niet met deze jongen, maar ik ken mijzelf, er komt heus wel iemand anders in de toekomst.
Ik ben gewoon geen goed mens. Ik zou makkelijk overspel kunnen plegen, dat weet mijn vriend gelukkig...
Ik geloof namelijk wel in de eeuwige liefde, maar niet in de eeuwige lust.
Ik heb ook een aantal jaar geleden mijn liefde verklaard aan zijn beste vriend. (wat ook een vriend van mij is)
Dat heeft mijn vriend nooit geweten, maar ik moest het kwijt aan hem.
Ik had ook kunnen zwijgen maar dat deed ik niet.
Gelukkig is hij zo betrouwbaar dat hij het mee neemt tot zijn graf.
Maar ik voel me slecht,
Hoe ga ik hiermee om.. Soms wil ik alles opbiechten, maar ik denk dat ik dan alles kapot maakt,
Het heeft misschien met mijn leeftijd te maken, soms wil ik vrij zijn. Samen met mijn vriend. Ik wil oud met hem worden, maar ik wil ook het gevoel hebben om te leven.
Ik wil stout zijn.
Hoe kan ik deze gedachtes loslaten en een trouwe, lieve vriendin te zijn.
Ik weet van mezelf dat het in de toekomst fout zou gaan. Het is niet eerlijk om te fantaseren over iemand anders als ik tegen mijn vriend aan lig op de bank.
Ik voel me zo slecht. Mijn gedachtes zijn zo fout
woensdag 7 mei 2008 om 08:08
Ik snap wel dat je dat wilt maar ik denk dat het belangrijk is om er achter te komen wat je zo trekt. Wil je bevestigd hebben dat je er mag zijn en aandacht kan krijgen? Of heb je nu gewoon een kut sexleven en wil je gewoon eens goed geneukt worden?
Of mss heb je behoefte aan iemand die je waardeert om wie je bent en waar je een goed gesprek mee kan hebben?
Die gevoelens, waar komen ze vandaan? Zijn het niet gewoon hormonen? Ik werk bij een bedrijf waar honderden meisjes tussen de 20 en 30 werken. Ik kan je zeggen dat ik in gedachte ook al het een en ander gefantaseerd heb maar blijf in de realiteit. Het zijn waarschijnlijk gewoon hormonen:)
Of mss heb je behoefte aan iemand die je waardeert om wie je bent en waar je een goed gesprek mee kan hebben?
Die gevoelens, waar komen ze vandaan? Zijn het niet gewoon hormonen? Ik werk bij een bedrijf waar honderden meisjes tussen de 20 en 30 werken. Ik kan je zeggen dat ik in gedachte ook al het een en ander gefantaseerd heb maar blijf in de realiteit. Het zijn waarschijnlijk gewoon hormonen:)