Relaties
alle pijlers
Hoe los ik dit goed op?
donderdag 8 mei 2008 om 14:59
Hallo allemaal: Ik ben nieuw hier en zit met een relatieprobleempje
Ik heb ruim een jaar een relatie en we gaan binnenkort misschien zelfs samenwonen. Op zich hebben we het heel leuk samen en vullen we elkaar goed aan.
Ik ben alleen heel onzeker ( geweest) en best snel jaloers op mijn vriend, die succesvol is, er heel goed uitziet en veel vrienden en vriendinnen heeft. Ik heb dit niet en daar heb ik het soms heel moeilijk mee dat hij dat wel heeft en ik juist niet...
Ik weet inmiddels redelijk hoe een goede relatie hoort te zijn en ik probeer me er naar te gedragen, maar mijn gevoel doet niet echt mee...
Omdat ik wéét dat ik mijn vriend los moet laten doe ik dit ook bijna altijd. Als hij mij vraagt, wat hij overigens altijd wel doet of hij ’s avonds af kan spreken, kan stappen en dergelijke met anderen zeg ik bijna altijd “ga maar” en laat ik hem zijn gang gaan.
Want ik wil graag de vriendin zijn die hem vrij laat en weet dat dit eigen leven houden belangrijk is voor een goede relatie.
Maar mijn hart wil ook wel eens een keer dat hij niet gaat.
Moet ik hem nu altijd zeggen “Tuurlijk lieverd, veel plezier”?
Of mag ik ook wel eens aangeven dat ik het eigenlijk niet zo leuk vind? Dit durf ik namelijk niet zo goed uit angst dat ik dan te moeilijk ben of hem dingen niet gun. Dat hij het gevoel krijgt dat ik hem claim. Want als hij dan weg is, terwijl ik een andere avond in gedachten had heeft hij altijd zijn zin en voel ik me verdrietig….Maar als hij dan om mij thuis blijft voel ik me ook weer schuldig en denk ik, had ik het hem maar gegund, dan was ik vast een betere vriendin.
Wil alleen zó graag dat hij eens uit zichzelf voor mij kiest en mij eens zonder dat ik er om moet vragen alle aandacht geeft…Iets wat hij de laatste tijd in
Als ik er over wil praten loopt het gesprek vaak dood omdat we elkaar heel goed kennen en hij dondersgoed weet dat ik liever samen iets doe. En omdat hij niet zo’n prater is wil hij het er dan verder niet over hebben en vind hij het ook wel prima als hij dan de avond wel bij mij is.
Eigenlijk wil ik heel graag advies hoe ik dit kan voorleggen zonder ruzie of er omheen praten.
Wil gewoon graag dit eerlijk uitleggen, maar ook dat niet alle schuld bij mij ligt…
Namelijk de laatste week is hij heel afstandelijk ( kortaf/ minder knuffelig als normaal) en elke avond woordenwisselingen daarover gehad en nu vroeg hij vanmiddag of ik het goed vond als hij ging stappen vanavond. Op zich moet ik het hem gunnen, hij zei ik ga maar een uurtje, maar het feit dat we gister afgesproken hadden vanavond een fijne avond te hebben ( omdat morgen mijn enige dag is dat ik niet om 6 uur mijn bed uit moet en om half 9 thuis ben) maakt me een beetje pissig. Want het waren gister zijn woorden en nu zit ik in tweestrijd die al een tijdje duurt…
Terwijl ik hem dit maar niet duidelijk kan maken….
Kunnen jullie mij misschien een eindje verder helpen??
Ik heb ruim een jaar een relatie en we gaan binnenkort misschien zelfs samenwonen. Op zich hebben we het heel leuk samen en vullen we elkaar goed aan.
Ik ben alleen heel onzeker ( geweest) en best snel jaloers op mijn vriend, die succesvol is, er heel goed uitziet en veel vrienden en vriendinnen heeft. Ik heb dit niet en daar heb ik het soms heel moeilijk mee dat hij dat wel heeft en ik juist niet...
Ik weet inmiddels redelijk hoe een goede relatie hoort te zijn en ik probeer me er naar te gedragen, maar mijn gevoel doet niet echt mee...
Omdat ik wéét dat ik mijn vriend los moet laten doe ik dit ook bijna altijd. Als hij mij vraagt, wat hij overigens altijd wel doet of hij ’s avonds af kan spreken, kan stappen en dergelijke met anderen zeg ik bijna altijd “ga maar” en laat ik hem zijn gang gaan.
Want ik wil graag de vriendin zijn die hem vrij laat en weet dat dit eigen leven houden belangrijk is voor een goede relatie.
Maar mijn hart wil ook wel eens een keer dat hij niet gaat.
Moet ik hem nu altijd zeggen “Tuurlijk lieverd, veel plezier”?
Of mag ik ook wel eens aangeven dat ik het eigenlijk niet zo leuk vind? Dit durf ik namelijk niet zo goed uit angst dat ik dan te moeilijk ben of hem dingen niet gun. Dat hij het gevoel krijgt dat ik hem claim. Want als hij dan weg is, terwijl ik een andere avond in gedachten had heeft hij altijd zijn zin en voel ik me verdrietig….Maar als hij dan om mij thuis blijft voel ik me ook weer schuldig en denk ik, had ik het hem maar gegund, dan was ik vast een betere vriendin.
Wil alleen zó graag dat hij eens uit zichzelf voor mij kiest en mij eens zonder dat ik er om moet vragen alle aandacht geeft…Iets wat hij de laatste tijd in
Als ik er over wil praten loopt het gesprek vaak dood omdat we elkaar heel goed kennen en hij dondersgoed weet dat ik liever samen iets doe. En omdat hij niet zo’n prater is wil hij het er dan verder niet over hebben en vind hij het ook wel prima als hij dan de avond wel bij mij is.
Eigenlijk wil ik heel graag advies hoe ik dit kan voorleggen zonder ruzie of er omheen praten.
Wil gewoon graag dit eerlijk uitleggen, maar ook dat niet alle schuld bij mij ligt…
Namelijk de laatste week is hij heel afstandelijk ( kortaf/ minder knuffelig als normaal) en elke avond woordenwisselingen daarover gehad en nu vroeg hij vanmiddag of ik het goed vond als hij ging stappen vanavond. Op zich moet ik het hem gunnen, hij zei ik ga maar een uurtje, maar het feit dat we gister afgesproken hadden vanavond een fijne avond te hebben ( omdat morgen mijn enige dag is dat ik niet om 6 uur mijn bed uit moet en om half 9 thuis ben) maakt me een beetje pissig. Want het waren gister zijn woorden en nu zit ik in tweestrijd die al een tijdje duurt…
Terwijl ik hem dit maar niet duidelijk kan maken….
Kunnen jullie mij misschien een eindje verder helpen??
donderdag 8 mei 2008 om 15:52
quote:Women2333 schreef op 08 mei 2008 @ 15:47:
Hoe had je het samenwonen dan gezien?
Jullie kunnen in ieder geval geen ruzie maken als jullie compleet langs elkaar heen leven
Kijk weinig tijd is mee te leven, het gaat erom hoe je de tijd met elkaar invult.
Als hij dan gaa zitten computeren etc, lijkt me vrij lullig
Maar als jij werkt en je vriend is vrij heeft hij dan tijd om wat te doen met vrienden?
En andersom?
Of is het precies in die twee uur die jullie damen hebben? dat die vrienden van hem kunnen?
Dat is ook het boze gevoel wat er in me boven komt elke keer...
Hij is door de week de hele dagen vrij...
Kan doen wat hij wil....
En inderdaad dan nóg is hij 'savonds té moe voor seks, gaat hij wel en half uur achter de pc zitten als ik thuis ben...
Kleine dingetjes die me boos maken.
Maar omdat ik niet boos durf te zijn, omdat ik geen ruzie wil...
Word ik verdrietig en ga ik vreselijk om aandacht zeuren!!
Wat hem weer pissig maakt en ervoor zorgt dat hij gewoon maar gaat slapen...
Ik me vervolgens de hele dag schuldig voel, blij ben als ik weer naar huis kan zodat we het bij kunnen leggen en dan belt hij en heeft hij alwéér andere plannen gemaakt....
Tuurlijk, ik moet het hem gunnen, maar puur omdat ik me dan zo verheug op het moment dat ik hem weer zie en hij misschien dan wel even wil praten 's avonds heb ik geen zin om te zeggen "goh, prima leuke avond!"
Hoe had je het samenwonen dan gezien?
Jullie kunnen in ieder geval geen ruzie maken als jullie compleet langs elkaar heen leven
Kijk weinig tijd is mee te leven, het gaat erom hoe je de tijd met elkaar invult.
Als hij dan gaa zitten computeren etc, lijkt me vrij lullig
Maar als jij werkt en je vriend is vrij heeft hij dan tijd om wat te doen met vrienden?
En andersom?
Of is het precies in die twee uur die jullie damen hebben? dat die vrienden van hem kunnen?
Dat is ook het boze gevoel wat er in me boven komt elke keer...
Hij is door de week de hele dagen vrij...
Kan doen wat hij wil....
En inderdaad dan nóg is hij 'savonds té moe voor seks, gaat hij wel en half uur achter de pc zitten als ik thuis ben...
Kleine dingetjes die me boos maken.
Maar omdat ik niet boos durf te zijn, omdat ik geen ruzie wil...
Word ik verdrietig en ga ik vreselijk om aandacht zeuren!!
Wat hem weer pissig maakt en ervoor zorgt dat hij gewoon maar gaat slapen...
Ik me vervolgens de hele dag schuldig voel, blij ben als ik weer naar huis kan zodat we het bij kunnen leggen en dan belt hij en heeft hij alwéér andere plannen gemaakt....
Tuurlijk, ik moet het hem gunnen, maar puur omdat ik me dan zo verheug op het moment dat ik hem weer zie en hij misschien dan wel even wil praten 's avonds heb ik geen zin om te zeggen "goh, prima leuke avond!"
donderdag 8 mei 2008 om 16:04
quote:kitty elastic schreef op 08 mei 2008 @ 15:57:
Ga eens niet zeuren tegen hem maar ga eens wat voor jezelf doen op de avond. Naar een vriendin of sporten ofzo..
Ik denk dat dat al heel wat helpt. Je niet zo beschikbaar voor hem opstellen maar lekker je eigen ding doen.
Ja, maar dat lukt me niet omdat ik hem zo graag wil zien omdat we al zo weinig tijd hebben.
Ik ben veel liever bij hem.
En meestal hebben we al afgesproken maar besluit hij op het laatste moment als ik al bij hem ben iets anders!
Ga eens niet zeuren tegen hem maar ga eens wat voor jezelf doen op de avond. Naar een vriendin of sporten ofzo..
Ik denk dat dat al heel wat helpt. Je niet zo beschikbaar voor hem opstellen maar lekker je eigen ding doen.
Ja, maar dat lukt me niet omdat ik hem zo graag wil zien omdat we al zo weinig tijd hebben.
Ik ben veel liever bij hem.
En meestal hebben we al afgesproken maar besluit hij op het laatste moment als ik al bij hem ben iets anders!
donderdag 8 mei 2008 om 16:10
quote:rosanna08 schreef op 08 mei 2008 @ 16:06:
heb je uberhaupt nog een eigen leven of staat alles wat je doet in het teken van je vriend?
Niet zo zeer in het teken van mijn vriend, meer in het teken van mijn werk...
Ik heb weinig vrije tijd, maar zoals met Koninginnedag heb ik dan wel weer met vrienden gevierd...
heb je uberhaupt nog een eigen leven of staat alles wat je doet in het teken van je vriend?
Niet zo zeer in het teken van mijn vriend, meer in het teken van mijn werk...
Ik heb weinig vrije tijd, maar zoals met Koninginnedag heb ik dan wel weer met vrienden gevierd...
donderdag 8 mei 2008 om 16:14
quote:tinetje schreef op 08 mei 2008 @ 16:04:
[...]
Ja, maar dat lukt me niet omdat ik hem zo graag wil zien omdat we al zo weinig tijd hebben.
Ik ben veel liever bij hem.
En meestal hebben we al afgesproken maar besluit hij op het laatste moment als ik al bij hem ben iets anders!
Nou, als hij op het laatste moment iets anders kunt besluiten dan kan jij dat ook.
Volgende keer dat hij dat doet dan ga je gewoon naar huis en ga je wat voor je zelf doen.. ook alis het tv kijken.
ken je het boek van Sherry Argov: why men love bitches ( is er ook in het nl ): dit boek heeft mijn ogen geopend..
[...]
Ja, maar dat lukt me niet omdat ik hem zo graag wil zien omdat we al zo weinig tijd hebben.
Ik ben veel liever bij hem.
En meestal hebben we al afgesproken maar besluit hij op het laatste moment als ik al bij hem ben iets anders!
Nou, als hij op het laatste moment iets anders kunt besluiten dan kan jij dat ook.
Volgende keer dat hij dat doet dan ga je gewoon naar huis en ga je wat voor je zelf doen.. ook alis het tv kijken.
ken je het boek van Sherry Argov: why men love bitches ( is er ook in het nl ): dit boek heeft mijn ogen geopend..
donderdag 8 mei 2008 om 16:17
Nou als ik me als een bitch ga gedragen....
Wordt hij hardstikke boos en ik KAN niet hard zijn...
Wil gewoon een toegewijde relatie...geen spelletje...
Weet wel dat ik een eigen leven moet hebben, me zelfstandig op moet stellen....
Maar mijn hart zegt gewoon dat ik graag samen wil zijn....
En dat is nou juist de tweestrijd...
Wordt hij hardstikke boos en ik KAN niet hard zijn...
Wil gewoon een toegewijde relatie...geen spelletje...
Weet wel dat ik een eigen leven moet hebben, me zelfstandig op moet stellen....
Maar mijn hart zegt gewoon dat ik graag samen wil zijn....
En dat is nou juist de tweestrijd...
donderdag 8 mei 2008 om 16:23
Waarom maken jullie geen duidelijke afspraken. Die en die avond zijn voor jullie samen en de rest doen jullie dingen apart.
Lijkt me fijner voor jou, weet je waar je aan toe bent. Zeuren om aandacht moet je nooit doen en die vriend van jou moet ook eens duidelijker zijn. Dus niet opeens weggaan als jij al bij hem bent. En als jij vraagt of je mee kan gaan met hem en zijn vriend wat drinken, kun je een gewoon antwoord vragen.
Lijkt me fijner voor jou, weet je waar je aan toe bent. Zeuren om aandacht moet je nooit doen en die vriend van jou moet ook eens duidelijker zijn. Dus niet opeens weggaan als jij al bij hem bent. En als jij vraagt of je mee kan gaan met hem en zijn vriend wat drinken, kun je een gewoon antwoord vragen.
donderdag 8 mei 2008 om 16:27
Dat heb ik al een aantal keren aangegeven fijn te vinden maar hij haat het woord plannen.
Zodra ik daarover begin klapt hij dicht of wordt hij pissig. Hij is van we zien wel. Kom maar gewoon naar mij toe en als ik nog weg wil ga ik gewoon. Ik ben van het afspraakjes maken, zodat ik voor mijn gevoel de moeite waard ben om tijd voor vrij te maken. Voor hem hoor ik er gewoon altijd bij zeg maar.
Dat is het verschil tussen ons. Maar aan de andere kant hebben we het soms ook weken gezellig en leuk en maakt hij wel tijd voor me vrij voor mijn gevoel…
Zodra ik daarover begin klapt hij dicht of wordt hij pissig. Hij is van we zien wel. Kom maar gewoon naar mij toe en als ik nog weg wil ga ik gewoon. Ik ben van het afspraakjes maken, zodat ik voor mijn gevoel de moeite waard ben om tijd voor vrij te maken. Voor hem hoor ik er gewoon altijd bij zeg maar.
Dat is het verschil tussen ons. Maar aan de andere kant hebben we het soms ook weken gezellig en leuk en maakt hij wel tijd voor me vrij voor mijn gevoel…
donderdag 8 mei 2008 om 16:27
ik kan best begrijpen dat je in de weinige tijd die jullie samen kunnen doorbrengen, je het liefste bj hem bent, maar het klinkt voor mij alsof hij alles bepaalt en jij je in allerlei bochten wringt om aan zijn eisen/verwachtingen te voldoen. Sla je wel eens met de vuist op tafel als je het ergens niet mee eens bent?
Ik persoonlijk hou ook niet van ruzie of conflicten, maar ik zeg echt niet overal ja en amen op om het te voorkomen.
Dat hij eerst voorstelt om iets samen te doen en daarna met een vriend iets afspreekt, is niet erg netjes van hem, maar hij weet waarschijnlijk dat hij er mee wegkomt en dat jij niet voor problemen zult zorgen.
Ik persoonlijk hou ook niet van ruzie of conflicten, maar ik zeg echt niet overal ja en amen op om het te voorkomen.
Dat hij eerst voorstelt om iets samen te doen en daarna met een vriend iets afspreekt, is niet erg netjes van hem, maar hij weet waarschijnlijk dat hij er mee wegkomt en dat jij niet voor problemen zult zorgen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 8 mei 2008 om 16:37
Ja dat klopt. Maar dat komt omdat we elkaar door en door kennen en hij weet hoe ik ben.
En het vreemde/frustrerende voor mij is, wanneer ik boos/verdrietig word gaat hij juist en als ik er verder niet op in ga en afwacht, gaat hij uiteindelijk ’s avonds helemaal niet weg. Alsof hij het er om doet om mij te stangen!
Ik moet dus constant spelen alsof het me niks doet, want het doet me wel wat maar om mijn zin te krijgen moet ik spelen alsof ik heel sterk ben.
En dat met die vuist op tafel slaan probeer ik, maar altijd tevergeefs. Gister probeerde ik ook gewoon rustig te praten over dingen die mij niet zo gaan zoals ik dat wil. En weet je wat, dan ben ik een zeur, een vrouw, en gaat hij er verder niet op in omdat hij geen zin heeft om te praten. Waarna ik me schuldig voel ook nog.
En ja ik wring me in teveel bochten, terwijl mijn hoofd me onbewust ( dromen bijvoorbeeld) steeds vaker zegt dat ik er klaar mee ben.
Alleen ik durf niks, durf niet écht boos te zijn. Uit angst hem Onterecht kwijt te raken of uit te maken voor iets wat hij niet is.
Ik zie niet meer of IK nu degene ben die moet veranderen, of hij…Bang om de verkeerde keuze te maken als ik hem kwijt ben, omdat IK misschien echt wel altijd fout zit.
En het vreemde/frustrerende voor mij is, wanneer ik boos/verdrietig word gaat hij juist en als ik er verder niet op in ga en afwacht, gaat hij uiteindelijk ’s avonds helemaal niet weg. Alsof hij het er om doet om mij te stangen!
Ik moet dus constant spelen alsof het me niks doet, want het doet me wel wat maar om mijn zin te krijgen moet ik spelen alsof ik heel sterk ben.
En dat met die vuist op tafel slaan probeer ik, maar altijd tevergeefs. Gister probeerde ik ook gewoon rustig te praten over dingen die mij niet zo gaan zoals ik dat wil. En weet je wat, dan ben ik een zeur, een vrouw, en gaat hij er verder niet op in omdat hij geen zin heeft om te praten. Waarna ik me schuldig voel ook nog.
En ja ik wring me in teveel bochten, terwijl mijn hoofd me onbewust ( dromen bijvoorbeeld) steeds vaker zegt dat ik er klaar mee ben.
Alleen ik durf niks, durf niet écht boos te zijn. Uit angst hem Onterecht kwijt te raken of uit te maken voor iets wat hij niet is.
Ik zie niet meer of IK nu degene ben die moet veranderen, of hij…Bang om de verkeerde keuze te maken als ik hem kwijt ben, omdat IK misschien echt wel altijd fout zit.
donderdag 8 mei 2008 om 16:44
quote:tinetje schreef op 08 mei 2008 @ 16:37:
Ja dat klopt. Maar dat komt omdat we elkaar door en door kennen en hij weet hoe ik ben.
En het vreemde/frustrerende voor mij is, wanneer ik boos/verdrietig word gaat hij juist en als ik er verder niet op in ga en afwacht, gaat hij uiteindelijk �s avonds helemaal niet weg. Alsof hij het er om doet om mij te stangen!
Ik moet dus constant spelen alsof het me niks doet, want het doet me wel wat maar om mijn zin te krijgen moet ik spelen alsof ik heel sterk ben.
Een goede relatie is geen machtsstrijd en in een goede relatie spelen de partners geen spelletjes met elkaars gevoelens. Het lijkt er op dat jouw vriend je beloont als je 'braaf' bent en straft als je 'opstandig' bent. In een goede relatie staat respect voor elkaar voorop en behandel je elkaar als volwassen mensen. Volgens mij ontbreekt dat nogal in jullie relatie. Jij bent op de een of andere manier heel bang om hem te verliezen waardoor je helemaal niet jezelf kunt zijn. Hij heeft dat dondersgoed door en buit dat uit. Hij kan doen en laten wat hij wil, hij hoeft geen enkele moeite te doen voor jullie relatie want jij bent blij met elk kruimeltje aandacht en elk minuutje van zijn tijd.
Ja dat klopt. Maar dat komt omdat we elkaar door en door kennen en hij weet hoe ik ben.
En het vreemde/frustrerende voor mij is, wanneer ik boos/verdrietig word gaat hij juist en als ik er verder niet op in ga en afwacht, gaat hij uiteindelijk �s avonds helemaal niet weg. Alsof hij het er om doet om mij te stangen!
Ik moet dus constant spelen alsof het me niks doet, want het doet me wel wat maar om mijn zin te krijgen moet ik spelen alsof ik heel sterk ben.
Een goede relatie is geen machtsstrijd en in een goede relatie spelen de partners geen spelletjes met elkaars gevoelens. Het lijkt er op dat jouw vriend je beloont als je 'braaf' bent en straft als je 'opstandig' bent. In een goede relatie staat respect voor elkaar voorop en behandel je elkaar als volwassen mensen. Volgens mij ontbreekt dat nogal in jullie relatie. Jij bent op de een of andere manier heel bang om hem te verliezen waardoor je helemaal niet jezelf kunt zijn. Hij heeft dat dondersgoed door en buit dat uit. Hij kan doen en laten wat hij wil, hij hoeft geen enkele moeite te doen voor jullie relatie want jij bent blij met elk kruimeltje aandacht en elk minuutje van zijn tijd.
donderdag 8 mei 2008 om 16:49
tuurlijk gaat hij als je boos wordt, hij weet dat je je dan weer een poosje keurig zult gedragen! En als je niet boos wordt, maar je van binnen helemaal zit op te vreten, blijft hij als een soort van beloning. Hij heeft je precies waar hij je hebben wilt en jij bent te onzeker om op je strepen te gaan staan.
Ik begrijp het precies hoor, heb ook ooit in een vergelijkbare relatie gezeten en durfde ook niet met de vuist op tafel te slaan uit angst hem te verliezen. Maar weet je de relatie is uiteindelijk toch stukgelopen, hij ging er met de noordezon vandoor. Ik heb me een tijd heel erg rot gevoeld, maar uiteindelijk voelde ik me wel weer vrij. Vrij om mijn eigen gevoel te volgen en ik heb wel geleerd om mezelf nooit meer zo te verloochenen!
Ik begrijp het precies hoor, heb ook ooit in een vergelijkbare relatie gezeten en durfde ook niet met de vuist op tafel te slaan uit angst hem te verliezen. Maar weet je de relatie is uiteindelijk toch stukgelopen, hij ging er met de noordezon vandoor. Ik heb me een tijd heel erg rot gevoeld, maar uiteindelijk voelde ik me wel weer vrij. Vrij om mijn eigen gevoel te volgen en ik heb wel geleerd om mezelf nooit meer zo te verloochenen!
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 8 mei 2008 om 16:52
donderdag 8 mei 2008 om 17:02
quote:tinetje schreef op 08 mei 2008 @ 16:49:
Dat klopt Wanda, maar hoe los ik dit op? Verander ik dit?
Zonder meteen de afstandelijke uit te hangen, want dat heb ik geprobeerd maar daar prikt hij binnen een paar dagen doorheen...Ik weet niet of dit op te lossen is. Jullie zouden op een heel andere manier moeten leren communiceren. Maar ik zou me eerst eens afvragen of hij wel zoveel van jou houdt als jij van hem. Aan een ongelijkwaardige relatie heb je niet zoveel. Jullie hebben nu een jaar een relatie en een groot deel van die tijd ben jij al ongelukkig. Wil je dat nog jaren voortzetten?
Dat klopt Wanda, maar hoe los ik dit op? Verander ik dit?
Zonder meteen de afstandelijke uit te hangen, want dat heb ik geprobeerd maar daar prikt hij binnen een paar dagen doorheen...Ik weet niet of dit op te lossen is. Jullie zouden op een heel andere manier moeten leren communiceren. Maar ik zou me eerst eens afvragen of hij wel zoveel van jou houdt als jij van hem. Aan een ongelijkwaardige relatie heb je niet zoveel. Jullie hebben nu een jaar een relatie en een groot deel van die tijd ben jij al ongelukkig. Wil je dat nog jaren voortzetten?
donderdag 8 mei 2008 om 17:05
quote:tinetje schreef op 08 mei 2008 @ 16:52:
Tsja, wat moet ik doen nu....
Gesprek aangaan vanavond?
Me als een bitch gedragen en naar mijn eigen woonplaats gaan vanavond zonder dat te zeggen en de afspraak dat ik gewoon naar hem zou gaan?
Proberen te doen alsof er niks aan de hand is, wat hij ook denkt?je hoeft je niet direct als een bitch te gedragen, maar ik zou tegen hem zeggen dat je idd naar je eigen huis gaat omdat hij blijkbaar andere plannen heeft gemaakt dan jullie in eerste instantie hadden afgesproken en dat dan ook doen
Tsja, wat moet ik doen nu....
Gesprek aangaan vanavond?
Me als een bitch gedragen en naar mijn eigen woonplaats gaan vanavond zonder dat te zeggen en de afspraak dat ik gewoon naar hem zou gaan?
Proberen te doen alsof er niks aan de hand is, wat hij ook denkt?je hoeft je niet direct als een bitch te gedragen, maar ik zou tegen hem zeggen dat je idd naar je eigen huis gaat omdat hij blijkbaar andere plannen heeft gemaakt dan jullie in eerste instantie hadden afgesproken en dat dan ook doen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 8 mei 2008 om 17:08
quote:wanda_p schreef op 08 mei 2008 @ 17:02:
[...]
Ik weet niet of dit op te lossen is. Jullie zouden op een heel andere manier moeten leren communiceren. Maar ik zou me eerst eens afvragen of hij wel zoveel van jou houdt als jij van hem. Aan een ongelijkwaardige relatie heb je niet zoveel. Jullie hebben nu een jaar een relatie en een groot deel van die tijd ben jij al ongelukkig. Wil je dat nog jaren voortzetten?Dat weet ik maar ik hoor van hem alleen maar dingen als ik hou heel veel van je en ik wil niet voor niks met je samenwonen....
[...]
Ik weet niet of dit op te lossen is. Jullie zouden op een heel andere manier moeten leren communiceren. Maar ik zou me eerst eens afvragen of hij wel zoveel van jou houdt als jij van hem. Aan een ongelijkwaardige relatie heb je niet zoveel. Jullie hebben nu een jaar een relatie en een groot deel van die tijd ben jij al ongelukkig. Wil je dat nog jaren voortzetten?Dat weet ik maar ik hoor van hem alleen maar dingen als ik hou heel veel van je en ik wil niet voor niks met je samenwonen....
donderdag 8 mei 2008 om 17:11
quote:tinetje schreef op 08 mei 2008 @ 17:08:
[...]
Dat weet ik maar ik hoor van hem alleen maar dingen als ik hou heel veel van je en ik wil niet voor niks met je samenwonen....en hoe ziet hij dat dan voor zich? Jullie wonen in 1 huis en gaan ieder jullie eigen gang? Of liever gezegd, hij gaat zijn eigen gang en jij past je aan, zoiets?
[...]
Dat weet ik maar ik hoor van hem alleen maar dingen als ik hou heel veel van je en ik wil niet voor niks met je samenwonen....en hoe ziet hij dat dan voor zich? Jullie wonen in 1 huis en gaan ieder jullie eigen gang? Of liever gezegd, hij gaat zijn eigen gang en jij past je aan, zoiets?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 8 mei 2008 om 17:14
wat je moet doen?
duidelijk bedenken wat je wilt,
en ook dat de gewoontes van het hem naar de zin maken er in sluipen maar er niet meer uitgaan
bedenken of je over een jaar of wat thuis wilt zitten met eventuele kinderen omdat hij toch recht heeft op zijn verzetje
en ook bedenken dat je echt niet heilig verklaard gaat worden als je hem op een voetstuk plaatst en daar zelf onder blijft zitten
duidelijk bedenken wat je wilt,
en ook dat de gewoontes van het hem naar de zin maken er in sluipen maar er niet meer uitgaan
bedenken of je over een jaar of wat thuis wilt zitten met eventuele kinderen omdat hij toch recht heeft op zijn verzetje
en ook bedenken dat je echt niet heilig verklaard gaat worden als je hem op een voetstuk plaatst en daar zelf onder blijft zitten
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 8 mei 2008 om 17:29
Ik spring even in naar aanleiding van een paar postings geleden.
Je schijft daar dat je wilt gaan samenwonen om een basis te leggen.
Ik denk dat dat een verkeerde reden is om samen te gaan wonen meis.
Samenwonen doe je pas als de basis er is.
Ik zou misschien toch maar eens een x boos worden
Het vreet nu al best wel een tijd aan je, je hebt het op een rustige manier geprobeerd en dat werkt blijkbaar niet.
En als ie daarom bij je weg zou gaan....
Dan is het een loser en verdien je heel veel beter.
Klinkt heel kort door de bocht maar ook jij mag best aangeven wat je grenzen zijn en volgens mij duikt hij daar expres of niet steeds een stukje overheen.
Succes
Je schijft daar dat je wilt gaan samenwonen om een basis te leggen.
Ik denk dat dat een verkeerde reden is om samen te gaan wonen meis.
Samenwonen doe je pas als de basis er is.
Ik zou misschien toch maar eens een x boos worden
Het vreet nu al best wel een tijd aan je, je hebt het op een rustige manier geprobeerd en dat werkt blijkbaar niet.
En als ie daarom bij je weg zou gaan....
Dan is het een loser en verdien je heel veel beter.
Klinkt heel kort door de bocht maar ook jij mag best aangeven wat je grenzen zijn en volgens mij duikt hij daar expres of niet steeds een stukje overheen.
Succes
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 8 mei 2008 om 18:20
