Relaties
alle pijlers
damn, ik lijk wel een puber!
vrijdag 16 mei 2008 om 12:14
Nou , ik mag toch hopen dat mijn pubers iets fijngevoeliger omgaan met hun lieffies .
Vind je hem " wel leuk " , of " helemaal geweldig " ?
Is het niet de angst dat als je niet kiest voor een hevige stevige bindende relatie je hem als vriend kwijt zult raken ?
Vind je hem " wel leuk " , of " helemaal geweldig " ?
Is het niet de angst dat als je niet kiest voor een hevige stevige bindende relatie je hem als vriend kwijt zult raken ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 16 mei 2008 om 12:16
Als je er voor wilt gaan moet je er ook voor de volle 100% voor gaan.. En voor blijven vechten.. je hebt hem nu al 2x aan het lijntje gehouden..
Bij twijfel moet je hem laten gaan en eerst je zaakjes op orde hebben.. (en dan maar hopen dat hij nog beschikbaar is mocht je later zeker van je zaak zijn..)
en bindingsangst? Nee, klinkt meer alsof je het (vrijgezellen) leven nu even leuk genoeg vind in je eentje..
(vrijgezel ben je altijd in je eentje Shyte..)
Bij twijfel moet je hem laten gaan en eerst je zaakjes op orde hebben.. (en dan maar hopen dat hij nog beschikbaar is mocht je later zeker van je zaak zijn..)
en bindingsangst? Nee, klinkt meer alsof je het (vrijgezellen) leven nu even leuk genoeg vind in je eentje..
(vrijgezel ben je altijd in je eentje Shyte..)
vrijdag 16 mei 2008 om 14:10
Hoi laaraa,
Het is wel herkenbaar voor mij. Ik ging na het verbreken van een lange relatie ook een tijd met een leuke jongen om, het klikte, hij was super aantrekkelijk, aardig, we deden leuke dingen enz. Kortom, er mankeerde niets aan en we hadden het echt gezellig. Maar op de een of andere manier werd ik niet echt heel erg verliefd op hem. Doordat die super heftige gevoelens uitbleven (waarvan ik weett dat ik ze wel kan hebben!), ging ik ook ontzettend twijfelen of dit het nou helemaal was. Of het niet te vroeg was om weer aan een relatie te beginnen, of ik dit wel wilde of dat ik misschien beter verder kon kijken dan mijn neus lang was. Ik was in die tijd ook heel druk bezig met mezelf en het op orde brengen van mijn leventje.
In jouw post lees ik dat je het leuk hebt met hem maar ik haal er niet helemaal uit wat nou precies je gevoelens ten opzichte van hem zijn. Ben je echt verliefd of heb je gewoon warme gevoelens. Volgens mij heb je die twijfels namelijk niet (of heel wat minder!) als je echt helemaal gek bent van iemand. Dan ga je er gewoon voor, als een blind paard.
Ik ben uiteindelijk dus gestopt met die relatie omdat bij mij die heftige gevoelens uitbleven. Ik wou dat ik echt verliefd op hem was geworden. Hij had namelijk alles in huis om een leuke relatie mee te beginnen maar gevoel kan je nou eenmaal niet dwingen! Hij kwam overigens ook net uit een lange relatie en hij kon zich in die beslissing wel vinden. We waren het er allebei over eens dat het misschien wel de juiste persoon was, maar op het verkeerde moment. We hebben ook geen contact meer met elkaar opgenomen daarna.
Nu denk ik ook nog wel eens aan hem terug hoor en vraag me wel eens af hoe het gelopen zou zijn als ik doorgezet had. Maar voorlopig is mijn leven best leuk zo en ach, als het meant to be is, dan komen we elkaar wel weer tegen. Maar dan nog zou ik er niet meer serieus aan beginnen als ik twijfel.
Als het niet goed voelt, dan moet je er niet aan beginnen of mee doorgaan, dat is wat ik ervan geleerd heb. Leuk kan je het met heel veel mannen hebben, maar een serieuze relatie beginnen, dat doe je met degene waar je helemaal wild van bent en waar je zonder twijfels jezelf 100 % aan kunt (en wilt) geven.
Jullie kunnen wellicht vrienden blijven, en wie weet groeit er later iets heel moois uit maar nu ben je daar volgens mij nog niet aan toe. Zolang je eerlijk bent tegen hem heeft hij de keus om wel of niet met jou om te blijven gaan.
Succes ermee!
Het is wel herkenbaar voor mij. Ik ging na het verbreken van een lange relatie ook een tijd met een leuke jongen om, het klikte, hij was super aantrekkelijk, aardig, we deden leuke dingen enz. Kortom, er mankeerde niets aan en we hadden het echt gezellig. Maar op de een of andere manier werd ik niet echt heel erg verliefd op hem. Doordat die super heftige gevoelens uitbleven (waarvan ik weett dat ik ze wel kan hebben!), ging ik ook ontzettend twijfelen of dit het nou helemaal was. Of het niet te vroeg was om weer aan een relatie te beginnen, of ik dit wel wilde of dat ik misschien beter verder kon kijken dan mijn neus lang was. Ik was in die tijd ook heel druk bezig met mezelf en het op orde brengen van mijn leventje.
In jouw post lees ik dat je het leuk hebt met hem maar ik haal er niet helemaal uit wat nou precies je gevoelens ten opzichte van hem zijn. Ben je echt verliefd of heb je gewoon warme gevoelens. Volgens mij heb je die twijfels namelijk niet (of heel wat minder!) als je echt helemaal gek bent van iemand. Dan ga je er gewoon voor, als een blind paard.
Ik ben uiteindelijk dus gestopt met die relatie omdat bij mij die heftige gevoelens uitbleven. Ik wou dat ik echt verliefd op hem was geworden. Hij had namelijk alles in huis om een leuke relatie mee te beginnen maar gevoel kan je nou eenmaal niet dwingen! Hij kwam overigens ook net uit een lange relatie en hij kon zich in die beslissing wel vinden. We waren het er allebei over eens dat het misschien wel de juiste persoon was, maar op het verkeerde moment. We hebben ook geen contact meer met elkaar opgenomen daarna.
Nu denk ik ook nog wel eens aan hem terug hoor en vraag me wel eens af hoe het gelopen zou zijn als ik doorgezet had. Maar voorlopig is mijn leven best leuk zo en ach, als het meant to be is, dan komen we elkaar wel weer tegen. Maar dan nog zou ik er niet meer serieus aan beginnen als ik twijfel.
Als het niet goed voelt, dan moet je er niet aan beginnen of mee doorgaan, dat is wat ik ervan geleerd heb. Leuk kan je het met heel veel mannen hebben, maar een serieuze relatie beginnen, dat doe je met degene waar je helemaal wild van bent en waar je zonder twijfels jezelf 100 % aan kunt (en wilt) geven.
Jullie kunnen wellicht vrienden blijven, en wie weet groeit er later iets heel moois uit maar nu ben je daar volgens mij nog niet aan toe. Zolang je eerlijk bent tegen hem heeft hij de keus om wel of niet met jou om te blijven gaan.
Succes ermee!
vrijdag 16 mei 2008 om 14:22
hoi hoi,
Heel herkenbaar! Ook ik heb een hele tijd gedate met een kerel na een lange samenwoon relatie. Erg leuk maar ik was er duidelijk nog niet aan toe. Keertje elkaar paar weken niet gezien toen toch weer gaan afspreken, samen nog weekendje weg geweest, daarna had ik toch t gevoel dat hij niet echt de ware was, meer een hele lieve vriend waar ik gek op was! UIteindelijk besloten om er definitef ermee te stoppen. Maanden later gaan we weer keertje eten en de vonk sloeg wel klein beetje over, maar ondertussen had ik een andere jongen ontmoet waar t langzamerhand serieus mee begon te worden. Dus met deze vonk niets gedaan, ik was er heilig van overtuigd dat de vonk niet kon overslaan want anders was dat maanden geleden wel gebeurd. Dus nu zijn we weer wat maanden verder en heel af en toe mailen we wat, maar ik zit heel erg met het gevoel: what if? Had t wat moois kunnen worden, waarom is t dan niet eerder gebeurd? Heb nu een fijne relatie maar af en toe komt dit gevoel sterk naar boven. En misschien was het tussen ons helemaal mis gegaan wanneer het serieus was geworden. Er is niets zeker wat dat betreft, alleen een 'what if' gevoel dat achterblijft. Erg lastig!
Heel herkenbaar! Ook ik heb een hele tijd gedate met een kerel na een lange samenwoon relatie. Erg leuk maar ik was er duidelijk nog niet aan toe. Keertje elkaar paar weken niet gezien toen toch weer gaan afspreken, samen nog weekendje weg geweest, daarna had ik toch t gevoel dat hij niet echt de ware was, meer een hele lieve vriend waar ik gek op was! UIteindelijk besloten om er definitef ermee te stoppen. Maanden later gaan we weer keertje eten en de vonk sloeg wel klein beetje over, maar ondertussen had ik een andere jongen ontmoet waar t langzamerhand serieus mee begon te worden. Dus met deze vonk niets gedaan, ik was er heilig van overtuigd dat de vonk niet kon overslaan want anders was dat maanden geleden wel gebeurd. Dus nu zijn we weer wat maanden verder en heel af en toe mailen we wat, maar ik zit heel erg met het gevoel: what if? Had t wat moois kunnen worden, waarom is t dan niet eerder gebeurd? Heb nu een fijne relatie maar af en toe komt dit gevoel sterk naar boven. En misschien was het tussen ons helemaal mis gegaan wanneer het serieus was geworden. Er is niets zeker wat dat betreft, alleen een 'what if' gevoel dat achterblijft. Erg lastig!
