
Beginnende relatie en vrijlaten
maandag 19 mei 2008 om 10:25
Hoi forummers,
Sinds 3 weken heb ik een relatie met een hele lieve jongen. Het klikt echt super tussen ons. We hebben nu 3 hele weken achter de rug. Maar hij heeft meer behoefte aan tijd voor zichzelf en vrijheid dan ik. Voor mijn gevoel zou ik elke dag wel bij hem kunnen zijn (weet zelf trouwens ook echt wel dat dit niet gezond is en niet goed is). Hij heeft meer behoefte aan tijd voor zichzelf. Ik merk aan mezelf dat ik daardoor begin te twijfelen en onzeker wordt. Dan ga ik meer bevestiging vragen en wil ik vaker af spreken. Ik vind hem moeilijk om hem los te laten omdat ik nog niet precies weet wat ik aan heb hem. We kennen elkaar ook nog maar zo kort.
Dit is wel echt één van mijn valkuilen want door iemand in het begin heel erg te claimen, jaag je diegene juist weg. Maar ik doe het juist om zeker te worden van het gevoel dat het goed zit. Maar ik weet dat dit niet de goede manier is!!! Want ik merk ook aan mijn vriend dat het de laatste week een beetje teveel van het goede is geweest. We hebben elkaar echt super vaak gezien.
Nu doet hij best afstandelijk hierdoor. En daar word ik dan weer onzeker van en begint het riedeltje weer opnieuw. Ook komt het initiatief tot afspreken vaak van mijn kant. Niet omdat hij niet het initiatief wil nemen maar ik geef hem vaak de kans niet eens. Dit komt omdat ik graag wil weten waar ik aan toe ben. En door zelf iets voor te stellen weet ik wanneer en hoe lang ik hem zie. Dit wil ik echt doorbreken. Want voor mij is het ook niet leuk dat hij op een gegeven moment "lui" wordt en denkt: "oh zij stelt toch altijd wel iets voor, ik hoef er niks meer voor te doen". Hij gaf ook aan dat hij het gevoel had dat hij zijn best niet echt meer voor me hoefde te doen ( hij wil het wel heel graag) hij vindt het alleen erg lastig omdat de buit zeg maar al binnen is. En ik hem eigenlijk super veel aandacht geef en graag bij hem wil zijn. Maar nu is de spontiteit er een beetje af zeg maar.
Ik denk dat veel meiden hier ook last van hebben. Hoe zijn jullie hiermee omgegaan en hoe hebben jullie die "claim"cirkel doorbroken? Want ik wil hem helemaal niet claimen!!! Maar een stemmetje diep van binnen zegt dan weer dat ik toch weer een afspraak moet plannen zodat ik iig weet dat ik hem weer zie deze week.
Alvast bedankt voor het meedenken
Sinds 3 weken heb ik een relatie met een hele lieve jongen. Het klikt echt super tussen ons. We hebben nu 3 hele weken achter de rug. Maar hij heeft meer behoefte aan tijd voor zichzelf en vrijheid dan ik. Voor mijn gevoel zou ik elke dag wel bij hem kunnen zijn (weet zelf trouwens ook echt wel dat dit niet gezond is en niet goed is). Hij heeft meer behoefte aan tijd voor zichzelf. Ik merk aan mezelf dat ik daardoor begin te twijfelen en onzeker wordt. Dan ga ik meer bevestiging vragen en wil ik vaker af spreken. Ik vind hem moeilijk om hem los te laten omdat ik nog niet precies weet wat ik aan heb hem. We kennen elkaar ook nog maar zo kort.
Dit is wel echt één van mijn valkuilen want door iemand in het begin heel erg te claimen, jaag je diegene juist weg. Maar ik doe het juist om zeker te worden van het gevoel dat het goed zit. Maar ik weet dat dit niet de goede manier is!!! Want ik merk ook aan mijn vriend dat het de laatste week een beetje teveel van het goede is geweest. We hebben elkaar echt super vaak gezien.
Nu doet hij best afstandelijk hierdoor. En daar word ik dan weer onzeker van en begint het riedeltje weer opnieuw. Ook komt het initiatief tot afspreken vaak van mijn kant. Niet omdat hij niet het initiatief wil nemen maar ik geef hem vaak de kans niet eens. Dit komt omdat ik graag wil weten waar ik aan toe ben. En door zelf iets voor te stellen weet ik wanneer en hoe lang ik hem zie. Dit wil ik echt doorbreken. Want voor mij is het ook niet leuk dat hij op een gegeven moment "lui" wordt en denkt: "oh zij stelt toch altijd wel iets voor, ik hoef er niks meer voor te doen". Hij gaf ook aan dat hij het gevoel had dat hij zijn best niet echt meer voor me hoefde te doen ( hij wil het wel heel graag) hij vindt het alleen erg lastig omdat de buit zeg maar al binnen is. En ik hem eigenlijk super veel aandacht geef en graag bij hem wil zijn. Maar nu is de spontiteit er een beetje af zeg maar.
Ik denk dat veel meiden hier ook last van hebben. Hoe zijn jullie hiermee omgegaan en hoe hebben jullie die "claim"cirkel doorbroken? Want ik wil hem helemaal niet claimen!!! Maar een stemmetje diep van binnen zegt dan weer dat ik toch weer een afspraak moet plannen zodat ik iig weet dat ik hem weer zie deze week.
Alvast bedankt voor het meedenken
maandag 19 mei 2008 om 16:57
Ik ga je topic even opzoeken. Is altijd fijn om te lezen hoe anderen hiermee omgaan. Het is gelukkig wel iets wat meer vrouwen herkennen. Niet dat ik de enige ben met dit probleem. Al zie ik het echt wel vaker bij vrouwen dan bij mannen. Komt denk ik omdat wij wat gevoeliger zijn en relaties wat meer met ons gevoel benaderen dan met ons verstand. Ik ben echt een verschrikkelijk gevoelsmens en dat kan soms behoorlijk irritant zijn haha.
Jah onze behoeftes zijn idd verschillend en nu is het belangrijk om daarin een goede combinatie te vinden. De ene keer wat meer wat ik wil en de andere keer wat meer wat hij wil. Als we ons er beide maar prettig bij voelen. Mijn ene ex en ik zagen elkaar elke dag en woonden praktisch samen vanaf de eerste date en dat ging hartstikke goed. Het ging uit om een heel andere reden. Maar met mijn nieuwe relatie wil ik het echt niet verpesten door hem geen ruimte te geven.
Hij neemt ook echt wel contact met mij op.. Hij smst en msnt zeker wel het ligt ook wel meer bij het afspreken en de hoeveelheid dat we elkaar zien. Wat jij zegt herken ik ook echt als je elkaar een paar dagen ziet dan zie ik echt tegen het moment op dat we elkaar niet meer zien. Nu heb ik hem het hele weekend gezien maar ik weet dus niet wanneer ik hem weer zie. Maar tm woensdag zijn mijn dagen zo'n beetje wel ingepland dus dat is wel een fijn idee. Ik ben eigenlijk wel een persoontje die er moeite mee heeft om alleen te zijn. Maar onafhankelijk zijn is erg aantrekkelijk voor een man. Hij vond het ook een goede eigenschap van me dat ik zo zeker was van mezelf. Jah tijdens onze eerste dates wel want toen voelde ik nog niks voor hem. Zo gauw ik iemand echt leuk begin te vinden en wat voor hem begin te voelen dan kan ik soms zo lekker onzeker zijn omdat ik diegene dan niet zomaar kwijt wil.
Jah onze behoeftes zijn idd verschillend en nu is het belangrijk om daarin een goede combinatie te vinden. De ene keer wat meer wat ik wil en de andere keer wat meer wat hij wil. Als we ons er beide maar prettig bij voelen. Mijn ene ex en ik zagen elkaar elke dag en woonden praktisch samen vanaf de eerste date en dat ging hartstikke goed. Het ging uit om een heel andere reden. Maar met mijn nieuwe relatie wil ik het echt niet verpesten door hem geen ruimte te geven.
Hij neemt ook echt wel contact met mij op.. Hij smst en msnt zeker wel het ligt ook wel meer bij het afspreken en de hoeveelheid dat we elkaar zien. Wat jij zegt herken ik ook echt als je elkaar een paar dagen ziet dan zie ik echt tegen het moment op dat we elkaar niet meer zien. Nu heb ik hem het hele weekend gezien maar ik weet dus niet wanneer ik hem weer zie. Maar tm woensdag zijn mijn dagen zo'n beetje wel ingepland dus dat is wel een fijn idee. Ik ben eigenlijk wel een persoontje die er moeite mee heeft om alleen te zijn. Maar onafhankelijk zijn is erg aantrekkelijk voor een man. Hij vond het ook een goede eigenschap van me dat ik zo zeker was van mezelf. Jah tijdens onze eerste dates wel want toen voelde ik nog niks voor hem. Zo gauw ik iemand echt leuk begin te vinden en wat voor hem begin te voelen dan kan ik soms zo lekker onzeker zijn omdat ik diegene dan niet zomaar kwijt wil.
maandag 19 mei 2008 om 19:18
"Je hebt me gevangen maar ik voel me vrij", dat is wat een man wil. Althans, velen van ze. Veel vrouwen willen idd graag een bevestiging en raken onzeker als hij even wat anders doet, terwijl hij er niet eens bij stilstaat om met de Noorderzon te verdwijnen; hij zal dan ook vaak niet snappen waar jij je zo druk over maakt.
Soms denk ik wel eens dat die Gozer boven dit verschil bewust zo heeft ingebouwd, gewoon om af en toe eens lekker te kunnen lachen
Soms denk ik wel eens dat die Gozer boven dit verschil bewust zo heeft ingebouwd, gewoon om af en toe eens lekker te kunnen lachen

Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
maandag 19 mei 2008 om 19:53
Ja raar is dat he. Er is echt totaal geen reden voor hem om het uit te maken. Maar toch maak je, je er druk om. En dan ga je weer om bevestiging vragen. Terwijl het toch 100000x fijner is als hij die uit zichzelf aan je geeft.
Maarja de "stand" van vandaag is dat ik 2 smsjes heb gestuurd waarvan er 1 een antwoord op die van hem was. En hij heeft me 2 x uit zichzelf aangesproken op msn. Stom maar voelt toch als een kleine overwinning op mezelf haha. Ik ben er echt nog lang niet. Tuurlijk niet maar ik heb het idee dat ik wel echt een proces in gang heb gezet. En dat voelt wel goed .
Maarja de "stand" van vandaag is dat ik 2 smsjes heb gestuurd waarvan er 1 een antwoord op die van hem was. En hij heeft me 2 x uit zichzelf aangesproken op msn. Stom maar voelt toch als een kleine overwinning op mezelf haha. Ik ben er echt nog lang niet. Tuurlijk niet maar ik heb het idee dat ik wel echt een proces in gang heb gezet. En dat voelt wel goed .
dinsdag 20 mei 2008 om 19:18
dinsdag 20 mei 2008 om 19:49
Heel herkenbaar dit verhaal... Je leert elkaar kennen, vindt elkaar leuk. In het begin is het allemaal makkelijk, smsn kan en mag wanneer je maar wilt en de antwoorden volgen ook heel snel en voor je het weet stap je in de volgende fase..
Smsjes komen niet zo snel meer terug of worden zelfs helemaal niet meer beantwoord. Je ziet elkaar op een willekeurige dag en hebt daarna geen idee meer wanneer wel. Allemaal dingen waar de meeste vrouwen onzeker van worden..
Ook ik dus...
Ik vind de uitspraak 'je hebt mij gevangen maar ik voel mij vrij' wel een hele mooie. Mannen vinden het leuk wanneer ze weten dat jij ook een leven hebt maar voor hun nog wel een plekje vrij hebt. Ze willen niet een vrouw achter de geraniums die smachtend zitten te wachten tot hun geliefde weer eens een keer belt. Ze willen horen dat je een leuke dag hebt gehad, dat je vreselijk gelachen hebt, dat je iets geks hebt gedaan... etc... etc... Dan heb je een eigen leven..
Maar ja, dat valt soms niet mee he.. En wij vrouwen vragen ons soms dingen af.. waarom smsde hij in het begin wel zoveel? Waarom moet ik nu spastisch doen om hem te spreken en te zien? Het is een heel moeilijk spel 'verliefd zijn' maar probeer in je hoofd de dingen wel zo te zien als ze zijn... Geef hem die vrijheid en na verloop van tijd zullen dingen duidelijker voor je worden en is het ook makkelijker om dingen met elkaar te bespreken.
Momenteel zit ik in precies hetzelfde schuitje en het is idd killing maar ik weet ook dat het allemaal in mijn hoofd plaatsvindt..
Smsjes komen niet zo snel meer terug of worden zelfs helemaal niet meer beantwoord. Je ziet elkaar op een willekeurige dag en hebt daarna geen idee meer wanneer wel. Allemaal dingen waar de meeste vrouwen onzeker van worden..
Ook ik dus...
Ik vind de uitspraak 'je hebt mij gevangen maar ik voel mij vrij' wel een hele mooie. Mannen vinden het leuk wanneer ze weten dat jij ook een leven hebt maar voor hun nog wel een plekje vrij hebt. Ze willen niet een vrouw achter de geraniums die smachtend zitten te wachten tot hun geliefde weer eens een keer belt. Ze willen horen dat je een leuke dag hebt gehad, dat je vreselijk gelachen hebt, dat je iets geks hebt gedaan... etc... etc... Dan heb je een eigen leven..
Maar ja, dat valt soms niet mee he.. En wij vrouwen vragen ons soms dingen af.. waarom smsde hij in het begin wel zoveel? Waarom moet ik nu spastisch doen om hem te spreken en te zien? Het is een heel moeilijk spel 'verliefd zijn' maar probeer in je hoofd de dingen wel zo te zien als ze zijn... Geef hem die vrijheid en na verloop van tijd zullen dingen duidelijker voor je worden en is het ook makkelijker om dingen met elkaar te bespreken.
Momenteel zit ik in precies hetzelfde schuitje en het is idd killing maar ik weet ook dat het allemaal in mijn hoofd plaatsvindt..
woensdag 21 mei 2008 om 20:13
@ topicstarter, sorry, maar je klinkt ongelooflijk onvolwassen, met je MSN en SMS verhalen, maar goed, dat zal ongetwijfeld bij de leeftijd horen, net als je claimerige onzekere houding.
Wat ik wel vreemd vind is dat jullie slechts drie (!!) weken samen zijn en hij nu al aangeeft zich benauwd te voelen door jouw gedrag. Jullie zouden nu nog helemaal in de verliefdheidsfase horen te zitten waarbij jullie elke seconde samen willen zijn en en het liefst de hele dag aan, in en op elkaar willen zitten, het klinkt alsof jij dat iig wel wil, maar hij niet. Wat ik eruit opmaak is dat jij het een stuk serieuzer neemt dan hij, en een stuk verliefder bent.
Je hebt het nu al over dingen opbouwen terwijl je net drie weken met die jongen bent, die nu dus al meer tijd voor zichzelf nodig heeft....ik snap het wel hoor, maar je komt echt heel erg naief over op mij.
Sowieso, wat is dat toch met dat krampachtige gedoe "moeten afspreken en iemand niet kwijt willen raken, want anders daalt de hemel op je neer"..Jeetje zeg, get a grip ofzo.. :{
Wat ik wel vreemd vind is dat jullie slechts drie (!!) weken samen zijn en hij nu al aangeeft zich benauwd te voelen door jouw gedrag. Jullie zouden nu nog helemaal in de verliefdheidsfase horen te zitten waarbij jullie elke seconde samen willen zijn en en het liefst de hele dag aan, in en op elkaar willen zitten, het klinkt alsof jij dat iig wel wil, maar hij niet. Wat ik eruit opmaak is dat jij het een stuk serieuzer neemt dan hij, en een stuk verliefder bent.
Je hebt het nu al over dingen opbouwen terwijl je net drie weken met die jongen bent, die nu dus al meer tijd voor zichzelf nodig heeft....ik snap het wel hoor, maar je komt echt heel erg naief over op mij.
Sowieso, wat is dat toch met dat krampachtige gedoe "moeten afspreken en iemand niet kwijt willen raken, want anders daalt de hemel op je neer"..Jeetje zeg, get a grip ofzo.. :{