Wachten, wachten, wachten

19-12-2012 16:15 1786 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ga ik echt een topic openen op zwanger, ik kan het bijna niet geloven maar ik doe het toch.

Nee ik ben niet zwanger.



Ik heb gezocht of er nog een lopend topic is met mensen is die al wel een kinderwens hebben, maar nog moeten/willen wachten met proberen om zwanger te worden. Ik kon er geen vinden waar de schrijfster niet al lang er breed bevallen zijn, dus ik dacht dat het wel tijd werd voor een nieuw topic.



Ik hoop dat we hier een plek vinden waar we in een fijne open sfeer realistisch over onze kinderwens kunnen praten.

Iedereen is van harte welkom aan te haken.

Dit topic is speciaal bedoeld voor mensen die op zijn vroegst in 2014 gaan beginnen.



NaamLeeftijdLeeftijd partnerWanneer beginnen?Waarom wachten?BijzonderhedenPompedom2828Winter 2014/2015Eerst promoverenWoont in WenenSorcha_22292016 Sealight2429Zomer 2014 Tara823031augustus 2014Baan vriend/trouwenGestopt met de pil Orzoo23292014/15Studie/reizen Chantilly2124252016?Huis bouwen en trouwen Paddle22262014?Woning/Werk Snoeptomaat22282014/2015bedrijf/huis dwergje882427ebegin 2014Bedrijf vriend Wijnkonijn2225voorjaar/ zomer 2014Afstuderen Ukkie2131312014Promoveren/

samen wonen Inspiratieloos2525begin 2016? j222830??sparen, trouwen
Alle reacties Link kopieren
Nou die verwachtingen vallen wel mee, ik doe gewoon waar ik zelf zin in heb. Maar ik hoef gewoon niet te weten wie ze meer mag, en wie wat fout doet.

Dat is toch wel iets wat ik echt heb moeten leren, om er schijt aan te hebben wat mensen denken. Maar dat lukt nog niet altijd hoor. Zoals dat ik weleens denk dat mensen vinden dat we te snel gaan.
Alle reacties Link kopieren
Ook voor jou een chantilly, probeer het idd los van elkaar te zien (je zwager en schoonzus kunnen er ook niks aan doen denk ik?) en richt je vooral lekker op je eigen huis!



@hier, toen ik gisteren de was stond op te hangen bedacht ik me opeens iets. Vriend staat volgend jaar weer 6 jaar ingeschreven voor een woning. Misschien dat we volgend jaar gaan kijken of we misschien een huisje met een extra kamer en tuin kunnen krijgen. Want als ik straks ook ga werken dan hebben we samen te veel inkomen voor sociale huur, we zitten nu net onder die grens. Als het niet lukt is het ook helemaal goed hoor want we wonen hier fijn en over een paar jaar gaan we gewoon kopen, maar niet geschoten altijd mis!
Dat zou wel fijn zijn Oorzoo! Ruimte is altijd wel prettig denk ik:) Zeker met een kleintje, ook al hebben die, zeker in het begin, nauwelijks ruimte nodig, zolang hij/zij maar bij mama of papa is.



Ik verlang naar buiten-;) Het is zo'n heerlijke dag en daar maak ik weer eens niets van mee. Groot nadeel aan een kantoorbaan! Ik moet zeggen dat dit mooiere weer ook zorgt voor een betere stemming bij mij, ik zie alles toch wat rooskleuriger met mooi weer.



En babynieuws..Mijn nichtje is zwanger van kind nummer 4. Pff, 4 kinderen in 6 jaar tijd. Ik doe het haar niet na hoor! Wel leuk:) Ze zeggen dan wel geen tante tegen mij, maar ik zie ze wel als mijn kleine nichtjes en neefje:)
Alle reacties Link kopieren
Het allergrootste voordeel zou dan nog zijn dat ik geen 3 verdiepingen omhoog moet de trap op met kind en boodschappen en weetikhet
Alle reacties Link kopieren
Soms wil ik zo graag die pil door de wc spoelen.... * zucht *



Manlief is een twijfelkont, maar 1 juli is de deadline voor het definitieve besluit!! Duimen jullie voor me? De kriebels zijn veel te erg aanwezig!
Alle reacties Link kopieren
Tuurlijk duimen we!
@ Orzoo: Als jullie een ander huis kunnen krijgen met een tuintje zou ik dat zeker doen. Dan heb je wat meer tijd om straks naar een koophuis te gaan kijken. Die inkomensgrens is voor ons een van de redenen geweest om te gaan kopen.



@ Lara: Voor mannen is het natuurlijk toch anders en het is ook een grote stap. Zijn er bepaalde dingen waar hij heel erg tegen op ziet? Blijven praten over de voor en nadelen. Een kind is nou eenmaal niet altijd leuk en daar kan je maar beter samen over nadenken voor je er aan begint. Wel spannend een deadline. Maar wat doe je als hij dan nee zegt?
Alle reacties Link kopieren
Wij kunnen er zolang ik nog studeer dus net onder blijven. Ach, we zien het wel.
Alle reacties Link kopieren
@orzoo: Een huis met een tuintje lijkt me wel heerlijk met kinderen en een extra kamer is ook heel handig, zeker als het er meer dan een wordt.

Maar ik zou dan niet te lang wachten, want volgens mij worden de regels voor de woningbouw veel strenger.



In Oostenrijk kun je de woningbouw wel vergeten, iig met een inkomen boven de ¤1000. Hoewel je wel een soort gesubsidieerde hypoteek kunt krijgen, daar zouden we ooit wel voor in aanmerking kunnen komen.



@lara, wat lastig dat je man nog twijfelt of hij überhaupt wel kinderen wil. Weet je al wat er gaat gebeuren als hij geen kinderen wil op 1 juli? Sorry voor mijn botte vraag, maar dit lijkt me wel iets om over na te denken. Een ultimatum heeft imo alleen zin als je ook wat met de uitkomst doet.
Alle reacties Link kopieren
@pom, ik zie een verhuizing dit jaar nog echt niet zitten. Het is ook niet heel belangrijk hoor, we kijken wel gewoon hoe het loopt. Nog 5 jaar hier blijven vinden we ook prima.
Alle reacties Link kopieren
quote:pompedom schreef op 06 maart 2013 @ 16:18:



@lara, wat lastig dat je man nog twijfelt of hij überhaupt wel kinderen wil. Weet je al wat er gaat gebeuren als hij geen kinderen wil op 1 juli? Sorry voor mijn botte vraag, maar dit lijkt me wel iets om over na te denken. Een ultimatum heeft imo alleen zin als je ook wat met de uitkomst doet.Lijkt mij ook heel lastig, en idd wat doe je als hij echt niet wil?
Alle reacties Link kopieren
aaahh voor iedereen!



@chantilly: maak je inderdaad vooral niet druk om andere. Ik zeg altijd: Ik snap mezelf met grote regelmaat niet, dus hoe kan ik dat van een ander verwachten Je moet de dingen gewoon lekker doen zoals jij ze wil doen, aan het einde van de dag moet jij gelukkig zijn met jouw keuzes.



@Lara, ben ook heel benieuwd wat jij doet als je vriend niet wil?



En voor de rest van de dames, zouden jullie je kinderwens aan de kant kunnen zetten voor een man?
Alle reacties Link kopieren
quote:dwergje_88 schreef op 06 maart 2013 @ 16:41:





En voor de rest van de dames, zouden jullie je kinderwens aan de kant kunnen zetten voor een man?Nee. Ik wil het ook gewoon niet. Iemand die geen kinderen wil heeft zo'n ander toekomstbeeld dat ik niet zie hoe een relatie gaat werken. Daarnaast zou het hoe dan ook tussen ons in komen staan.
Daar heb ik een tijdje over nagedacht, omdat het zich heeft afgespeeld bij een van mijn tantes..

Zij heeft voor haar kinderwens gekozen en die is uiteindelijk uitgekomen, met een andere man.



Op dit moment denk ik dat ik mijn kinderwens niet aan de kant zou kunnen schuiven.

Het is iets dat ik al mijn hele leven wil, wat mijn leven compleet maakt ( denk ik) een kind. Ik zie mijzelf ook in de toekomst als ouder persoon met een kind, kleinkinderen.



Mocht het niet lukken tussen vriend en mij op de een of andere manier, dan is het gevoelsmatig anders. Het lukt niet, we hebben het geprobeerd, het zal verschrikkelijk moeilijk zijn, maar de wens was er. Ons gezamenlijke streven is niet gelukt, maar ik hoop door alles wat we dan mee hebben gemaakt, we sterk genoeg zijn om bij elkaar te blijven en gelukkig te zijn met alles wat het leven ons verder nog biedt.



Wat het voor mij natuurlijk nu makkelijk maakt om het zo te stellen is dat vriend aangeeft graag kinderen te willen. Het is dus niet iets wat ook echt gaat spelen bij ons. Vandaar het zwart-witte. Hoe ik zal reageren mocht vriend zich ineens wel bedenken... Geen idee. Ik hou ontzettend veel van hem en om alles op te geven wat we hebben...Maar daar tegenover staat wel die diepgewortelde wens van een kind..Erg lastig.
Alle reacties Link kopieren
quote:dwergje_88 schreef op 06 maart 2013 @ 16:41:

En voor de rest van de dames, zouden jullie je kinderwens aan de kant kunnen zetten voor een man?Misschien wel als we samen zouden besluiten geen kinderen proberen te krijgen. Ik denk dat ik me dan 200% op mijn carriere zou storten en zou proberen de beroemste professor in mijn vakgebied te worden. Dat ga ik trouwens ook doen als w geen kinderen kunnen krijgen.
Ik zou ook mijn kinderwens niet aan de kant zetten voor een man. Daar voor zit het gewoon veel te diep. Ik ben het eens met Orzoo dat het dan altijd tussen de partners in blijft staan.



Bij ons is het eigenlijk al bijna meteen ter spraken gekomen dat we beide ooit kinderen wilde. Als hij toen echt had gezegt nooit kinderen te willen was er geen volgende afspraak gekomen.



Ik heb het trouwens ook in onze omgeving gezien. Heel ambitieuze vrouw en een vriend die graag een gezin wilde. Het gezin heeft hij nu, maar wel met een andere vriendin. Hun idee van de toekomst was gewoon zo anders.
Alle reacties Link kopieren
Nu we het daar toch over hebben...



Stel het lukt niet vanzelf..hoe ver zijn jullie bereid te gaan voor een kind? Medische molen, donorzaad/eicel, draagmoeder, adoptie, pleegzorg?
Alle reacties Link kopieren
Daar hebben we het laatst over gehad, nu denken we dat we geen ivf willen en dan een andere invulling van ons leven gaan zoeken, waarschijnlijk grodsgruwelijk veel werken. Maar als je al een paar jaar bezig bent kan de wens voor een kind natuurlijk makkelijk alles gaan overheersen.
Alle reacties Link kopieren
Wij waren trouwens eerst goede vrienden en daarna pas partners dus ik was al uitgebreid op de hoogte van zijn (grote) kinderwens.



Ik ben bereid best ver te gaan voor mijn kinderwens trouwens...alleen pleegzorg en adoptie zou ik nog even heel hard over na moeten denken.
Die vraag is moeilijk en daar heb ik het met mijn vriend nog niet over gehad. Ivf zou ik wel overwegen. Eicel/sperma donoren vind ik moeilijk. Een draagmoeder gaat voor mij te ver en dan zou ik eerder adoptie overwegen denk ik. Ik zou ook nooit zelf draagmoeder kunnen zijn. Hoeveel ik het een ander ook gun, maar een kind afstaan lijkt me zo zwaar. Maar ja als je eenmaal zo ver bent schuiven je grenzen waarschijnlijk toch wel steeds iets op.



We hebben het wel gehad over als het kindje een afwijking blijkt te hebben. Het syndroom van down is voor ons beide niet direct een rede tot abortus. Een zware hart afwijking bijvoorbeeld wel, maar dat ligt dan weer helemaal aan wat het precies is en of er echt niet mee te leven is. Ik hoop heel erg dat we die beslissing nooit hoeven maken, want dat lijkt me zo erg.
Alle reacties Link kopieren
Pfoe dat lijkt mij ook echt heel moeilijk.



Ik zou idd kijken naar wat voor een leven mijn kind kan krijgen. Maar ik geef eerlijk toe dat ik het best moeilijk zou vinden om een zwaar gehandicapt kind op te voeden. Vooral als ze ouder/groter worden. In mijn omgeving zit een gezin met een dochter van 18 die gehandicapt is...dat is niet niks.
Het moeilijke is waar trek je de grens. Hoe gehandicapt is te gehandicapt? En een kind wat gezond geboren is geeft natuurlijk ook geen garantie. (al heeft mijn moeder nog wel een gedreigt ons terug te brengen naar de Hema zodra ze het bonnetje had gevonden )



Wat een lastige vragen vandaag zeg.
Alle reacties Link kopieren
Pfoe moeilijk, nu zou ik zeggen ivf maar daarna wordt het denk ik moeilijker. Ik denk dat je er best echt goed over na kan denken als je in die situatie bent. Ik hoop dat wij dat allemaal niet hebben en wij erg vruchtbaar zijn!;)



Ik zou ook kijken wat voor leven mijn kind kan krijgen, maar gehandicapt is zo moeilijk, de één kan nog prima leven, maar een ander ligt 24/7 op een bed.. Nu zeg ik zou ik niet kunnen, maar als je zwanger bent en je hebt het hartje al gehoord? Pfoe
Vriend en ik gaan denk ik ver, erg ver in het medische circuit om kinderen te krijgen, mocht het op de natuurlijke manier niet lukken. Adoptie en pleegouderschap, dat is een lastige en ik denk dat we hier niet voor kiezen.



Qua handicap:

Ik zie in mijn omgeving hoeveel invloed een gehandicapt kindje, ook al is het niet een zo heel erg zwaar gehandicapt, op je leven heeft. Niet alleen op jouw en je partners leven, maar ook op dat van je mogelijke andere kinderen. Wil ik het mijzelf aandoen om een (zwaar) gehandicapt kind te krijgen, wil ik het mijn andere (mogelijke) kinderen aan doen om, mochten vriend en ik komen te overlijden wel de verantwoordelijkheid te hebben over hun gehandicapte broertje f zusje en wil ik het het kind wel aandoen om geboren te worden. Op dit moment zeg ik nee, dat wil ik niemand aan doen.



Als ik zie hoe mijn moeder heeft geleden onder de relatieve lichte verstandelijke handicap van haar broer, wat mijn opa en oma hebben moeten doorstaan, als ik zie wat een verdriet en moeilijkheden mijn collega heeft met haar gehandicapte kindje met het syndroom van Down, de zorgen, wetende dat jij waarschijnlijk als eerste overlijdt en dan de zorg wie voor jouw kind zorgt.



Overigens heb ik het dan niet over een kind met een hazenlip oid, maar wel over een kind met down, hart- of andere zware orgaanproblemen.



Ik denk dat ik te egoïstisch ben op dat gebied. Wat ik doe op het moment dat het echt gebeurd, dat weet ik niets. Dan ben ik een hormonenbom, die haar kindje voelt, maar ik heb wel afgesproken met mijn vriend en mijn moeder dat ze me nog eens herinneren aan alles wat ik hierboven heb geschreven.



Het kan heel hard klinken en overkomen, maar wat ik in mijn omgeving heb meegemaakt en zie maakt dat ik dit op dit moment denk.
@Man die geen kinderen wilt: Dit vind ik een moeilijke. Ik wil absoluut kinderen, maar ik zou met niemand anders kinderen willen dan met hem.

Ik ben ont-zet-tend dankbaar dat hij een kinderwens heeft want toen we aan onze relatie begonnen waren we nog zo jong dat we er echt niet aan dachten. Dus gelukkig zijn we dezelfde kant op gegroeid.



@medische hulp: Hie we er nu instaan (hebben makkelijk praten) is hetzo: Wel ivf, icsi en dat soort dingen, geen draagmoeder, geen donorzaad/ei, wel adoptie. Maargoed, kan me best voorstellen dat dat misschien veranderd met de tijd.



@gehandicapte kinderen: Alles met een zware handicap (en daar reken ik down reken bij) laten we weghalen. We laten ook zeker testen op alles wat te testen valt.

Als er alsnog een gehandicapt kindje uitkomt dan krijgt hij/zij de beste zorg, maar als ik het kan voorkomen dan doe ik dat.



Ik denk (no offence) dat de meeste mensen geen enkel idee hebben hoe zwaar een ernstig gehandicapt kind is, op alle mogelijke vlakken.

Een paar dagen geleden hier in België heeft een vrouw haar twee volwassen gehandicapte kinderen om het leven gebracht en dan proberen zelfmoord te plegen. In haar afscheidsbrief haalde ze uit naar de medische wereld en de haar omgeving.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven