Gezondheid alle pijlers

4 weken misselijk?

10-04-2013 09:11 13 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter van 13 jaar is 4 weken geleden misselijk geworden en heeft daar (met uitzondering van 2 x 2 dagen geen last) nog steeds 1 tot meerdere malen per dag last van.



De eerste week had ze ook 5 dagen lichte koorts tot 38,2. Daarna 2 dagen geen koorts, weer 2 dagen koorts en sindsdien geen koorts meer.



De eerste 2 weken voelde ze zich te beroerd om naar school te gaan. Ze voelt de misselijkheid vooral in haar keel (alsof je moet overgeven, maar dat gebeurt nooit), af en toe in haar maag. Soms wordt ze misselijk na het eten maar ook tussendoor komt het voor en de heftigheid is ook wisselend, soms een beetje vervelend maar ook regelmatig zo erg dat ze nergens meer zin in heeft.



Na 2 weken bij huisarts geweest en die dacht aan een buikvirus. Heeft pillen gegeven tegen misselijkheid en die helpen iets. Omdat het niet overging vorige week bloed laten prikken maar daar is niks bijzonders uitgekomen. Nu afspraak bij kinderarts gemaakt maar dat is pas over 2 weken.



Heeft iemand hier weleens mee te maken gehad of van gehoord? Graag hoor ik jullie ervaringen.
Alle reacties Link kopieren
Ik houd er niet van om namen te strooien, maar zou het kunnen dat het iets psychisch is?



Ik heb hier vroeger zelf namelijk last van gehad. Ik had altijd een soort brok in mijn keel gevoel. Het gevoel alsof ik moest overgeven met hyperventileren en paniekaanvallen er bij.



Google eens op globus nervosus. Misschien herken je je er helemaal niet in, maar ik ben echt jaren in allemaal ziekenhuizen en bij alternatieve genezers geweest voor dat ik het wist. En anders kun je dit gelijk afstrepen.
Alle reacties Link kopieren
Zwangerschap test gedaan?
Iets lichamelijks is voor een groot deel uitgesloten, dus zou je moeten denken aan iets psychisch. Zit ze in de brugklas? Ervaart ze veel druk?
Alle reacties Link kopieren
Mijn zusje heeft dit ook gehad. Ongeveer op dezelfde leeftijd. Ze had continue last van haar maag/misselijk en was bang om te moeten spugen. Ze liep op den duur altijd met plastic zakjes rond om daar dan in te kunnen spugen ( wat inderdaad nooit gebeurde ) Ook ging ze steeds meer plaatsen mijden omdat ze daar niet lekker werd. Uiteindelijk werd het een beetje straatvrees-achtig



Allerlei onderzoeken gedaan maar kwam nooit niets uit. Uiteindelijk bij een psycholoog geweest. Bleek dat ze vaak teveel nadacht over dingen. ( er kort door de bocht )



Voorbeeld: stel je bent in de bioscoop en je krijgt het warm, omdat het daar warm is. De meeste mensen denken dan: Oh wat warm en daar blijft het bij, mijn zusje dacht, Oh wat warm, oh jee straks krijg ik er pijn in mijn buik van, of ik wordt misselijk of ik moet straks spugen etc etc. En dan werd ze inderdaad ook niet lekker. Wat een eventuele volgende keer natuurlijk weer versterkte. Want de keer erna kreeg ze het weer warm en dacht ze oh dat was de vorige keer ook etc etc...





Ze heeft enkele tips en trucs gehad van de psycholoog om haar denkpatroon te wijzigen. Ze is denk ik een aantal keer geweest en sindsdien lukt het haar heel goed om het onder controle te houden. Ze heeft zelden meer lichamelijke klachten en ze mijd nu ook geen situaties meer waar ze zich vroeger niet lekker voelde.



Ik zou wel alle lichamelijk dingen eerst uitsluiten. Succes
Alle reacties Link kopieren
Ze is niet zwanger, daar ben ik zeker van.



Ze zit inderdaad in de brugklas maar ze haalt goede cijfers en geeft zelf aan dat ze nergens mee zit. Ze wil wel graag goede cijfers halen en daar werkt ze ook voor maar of dat dit veroorzaakt? Ook heeft ze een leuk clubje vriendinnen.



Ik heb nog even gekeken naar globus nervosus en zal dat straks nog even met haar bespreken.
Alle reacties Link kopieren
Kan het niet gewoon zijn dat haar maag nog van slag is na het virus. Ik herken de klachten wel en vaak duurt het wel een tijdje voor het helemaal over is. Heeft ze last van eten of koud drinken bijvoorbeeld? Of een maag-als-een-ballongevoel?



Verder met de rest eens: eerst lichamelijk uitsluiten, dan kijken naar psychische klachten.
Alle reacties Link kopieren
De huisarts zei ook dat het misschien nog wel de nasleep van het buikvirus was, maar hij vond ook dat het wel lang duurde, ook omdat de klachten helemaal niet minder worden vandaar de verwijzing naar de kinderarts.



Ze heeft verder geen last van zuurbranden of maag-als-een-ballongevoel. Ze eet alles (alleen iets minder dan normaal) en ik heb nog geen duidelijke relatie tussen eten en misselijk worden kunnen vinden.
Alle reacties Link kopieren
Heeft ze haar blindedarm nog? Toen ik haar leeftijd had begon bij mij ook de misselijkheid. Heeft drie jaar geduurd en toen knapte mijn blindedarm. Na de operatie niet meer misselijk geweest. De artsen vonden het onwaarschijnlijk maar sinds die blindedarm eruit is ben ik niet meer misselijk geweest zoals toen.



Hopelijk voelt jouw dochter zich snel beter, beterschap in ieder geval.
Alle reacties Link kopieren
Blinde darm is nog aanwezig en ze heeft wel af en toe buikkramp (gelukkig nooit lang). Zal het in ieder geval in gedachte houden, je weet maar nooit.
Oh, ik heb echt precies hetzelfde gehad op die leeftijd. Bij mij was het ook nog eens alleen 's ochtends, waardoor ik telkens de vraag kreeg of ik zwanger was. Zit je lekker op te wachten als je 13 bent, dan is het na een tijdje echt niet grappig meer hoor.



Meerdere malen naar de dokter geweest, orale pillen gehad tegen de misselijkheid (wat ik nog steeds niet snap, want ik moest steeds spugen, dus die pillen kwamen er ook uit). Hierna zetpillen gehad, hielp ook voor geen meter. Doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de MDL arts. Meerdere onderzoeken gehad, onder andere weefsel uit de maag onderzocht. Kwam ook niets uit. Ik heb toen uiteindelijk een medicijn gehad (waarvan ik niet meer weet hoe het heet) en dat werkte echt perfect! Heb ik een aantal maanden gebruikt, toen langzaam afgebouwd en toen ging het goed.



Het zat in groen met blauwe doosjes, zaten sachets in met iets dat leek op wit grind (klinkt heel vaag, maar dat is het enige wat ik me herinner). Moest je met water innemen, bij het eten.
Alle reacties Link kopieren
Wat jammer dat je de naam niet meer weet!

Hopelijk schiet het je nog te binnen!
Heb het mijn moeder even gevraagd, misschien dat zij er meer over weet. Kan me namelijk zo goed voorstellen hoe je dochter zich nu voelt.. dat was echt geen leuke tijd. Als ik meer weet hoor je het!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven