
Vitamine D tekort - lijkt of het 'weglekt'
zaterdag 11 januari 2014 om 15:31
Hoi,
Omdat ik steeds zo moe was heb ik in zomer van 2013 bloed laten prikken en daar is uit gekomen dat ik een flink vitamine D tekort had; 31 nmol/l.
De huisarts heeft me toen een soort stootkuur voorgeschreven: colecalciferol drank van 3x 25.000 IE/ml. Dat gebruik je dan 1x per maand.
Ik ben in augustus gestart en begin oktober heb ik het dus de laatste keer gebruikt.
Het hielp enorm: de omslag was voor mezelf en m'n omgeving echt verbijsterend. Fantastisch zo fit als ik me voelde! Wat een verschil.
De laatste tijd kwam de vermoeidheid weer terug en m'n partner zei: moet jij je vitamine D niet weer eens laten controleren?
En jawel, bleek ook nu nog/weer veel te laag: 41 nmol/l.
Ik sprak de huisarts via de telefoon en hij klonk ook wel verbaasd. Hij schreef weer zo'n kuur voor. Woensdag 1ste keer genomen dus nog even wachten tot het weer werkt..
Maar wat ik me nu wel zit af te vragen: waar is al die vitamine D (3x25.000 IE) gebleven?
Als ik het goed omreken heb ik voor 375 dagen de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid gehad...
En er zijn nog geen 180 dagen gepasseerd sinds de eerste dosis.
Het lijkt wel of het ergens 'weglekt'.
Klinkt misschien gek, maar met mijn lekenvisie lijkt het daar wel op.
Heeft iemand enig idee of dat kan en hoe dat dan zou kunnen komen?
Ik ga maandag de huisarts mailen (zag dat dat via hun website kan). Maar misschien roept er hier wel iemand 'tuurlijk niet joh, dat zit zus of zo'
Hoef ik mezelf niet voor aap te zetten
O ja, ik snap an sich wel dat ik een vitamine D gebrek heb: ik heb een hele witte huid die snel verbrand kom dus bijna nooit onbeschermd in de zon.
Dank alvast voor het lezen en meedenken!
Omdat ik steeds zo moe was heb ik in zomer van 2013 bloed laten prikken en daar is uit gekomen dat ik een flink vitamine D tekort had; 31 nmol/l.
De huisarts heeft me toen een soort stootkuur voorgeschreven: colecalciferol drank van 3x 25.000 IE/ml. Dat gebruik je dan 1x per maand.
Ik ben in augustus gestart en begin oktober heb ik het dus de laatste keer gebruikt.
Het hielp enorm: de omslag was voor mezelf en m'n omgeving echt verbijsterend. Fantastisch zo fit als ik me voelde! Wat een verschil.
De laatste tijd kwam de vermoeidheid weer terug en m'n partner zei: moet jij je vitamine D niet weer eens laten controleren?
En jawel, bleek ook nu nog/weer veel te laag: 41 nmol/l.
Ik sprak de huisarts via de telefoon en hij klonk ook wel verbaasd. Hij schreef weer zo'n kuur voor. Woensdag 1ste keer genomen dus nog even wachten tot het weer werkt..
Maar wat ik me nu wel zit af te vragen: waar is al die vitamine D (3x25.000 IE) gebleven?
Als ik het goed omreken heb ik voor 375 dagen de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid gehad...
En er zijn nog geen 180 dagen gepasseerd sinds de eerste dosis.
Het lijkt wel of het ergens 'weglekt'.
Klinkt misschien gek, maar met mijn lekenvisie lijkt het daar wel op.
Heeft iemand enig idee of dat kan en hoe dat dan zou kunnen komen?
Ik ga maandag de huisarts mailen (zag dat dat via hun website kan). Maar misschien roept er hier wel iemand 'tuurlijk niet joh, dat zit zus of zo'
Hoef ik mezelf niet voor aap te zetten

O ja, ik snap an sich wel dat ik een vitamine D gebrek heb: ik heb een hele witte huid die snel verbrand kom dus bijna nooit onbeschermd in de zon.
Dank alvast voor het lezen en meedenken!
'Wie de werkelijkheid durft aan te kijken en het daarbij weet uit te houden, kan het overkomen dat er een andere kijk op de werkelijkheid komt.' Frans Vosman
zaterdag 11 januari 2014 om 17:34
quote:hamerhaai schreef op 11 januari 2014 @ 16:00:
Heel veel mensen in de westerse wereld hebben en te lage Vitamine D spiegel. We zijn te weinig buiten, te weinig zonlicht. Zeker in de wintermaanden want dan bedekt iedereen zich.
Op deze Amerikaanse website kan je veel informatie vinden.
Plus we smeren ons in met hoge beschermingsfactor èn de oorspronkelijke advieswaardes van ooit waren, zo blijkt nu, veel te laag
Na een goede zomer kun je 2, hooguit 3 mnd teren op de aangemaakte vit D.
Wij slikken hier thuis vanaf oktober, elke week 10 pilletjes ( 50 mcg), t/M april.
Heel veel mensen in de westerse wereld hebben en te lage Vitamine D spiegel. We zijn te weinig buiten, te weinig zonlicht. Zeker in de wintermaanden want dan bedekt iedereen zich.
Op deze Amerikaanse website kan je veel informatie vinden.
Plus we smeren ons in met hoge beschermingsfactor èn de oorspronkelijke advieswaardes van ooit waren, zo blijkt nu, veel te laag
Na een goede zomer kun je 2, hooguit 3 mnd teren op de aangemaakte vit D.
Wij slikken hier thuis vanaf oktober, elke week 10 pilletjes ( 50 mcg), t/M april.
Je bent zelf een theepot
zaterdag 11 januari 2014 om 17:35
quote:strikjemetstippels schreef op 11 januari 2014 @ 17:23:
Wow....wat erg die klachten...en herkenbaar (maar misschien net iets minder heftig). duurde het lang voor dat jullie de juiste diagnose kregen..?
Sterkte!
Wat ik al zei, achteraf bekeken heb ik er vermoedelijk járen mee gelopen. En heeft het tekort zich ieder jaar een beetje meer opgebouwd.
Sinds die kuur gaat het echt stukken beter met me.
Ik liep daarnaast ook nog met darmklachten die vermoedelijk deels ook nog voor vermoeidheid zorgden, maar ook die oorzaak is gevonden, dus sinds een maand of 4 voel ik me als herboren en heb ik energie die ik jaren niet gevoeld had. (misschien wel nooit zo gevoeld had).
Wow....wat erg die klachten...en herkenbaar (maar misschien net iets minder heftig). duurde het lang voor dat jullie de juiste diagnose kregen..?
Sterkte!
Wat ik al zei, achteraf bekeken heb ik er vermoedelijk járen mee gelopen. En heeft het tekort zich ieder jaar een beetje meer opgebouwd.
Sinds die kuur gaat het echt stukken beter met me.
Ik liep daarnaast ook nog met darmklachten die vermoedelijk deels ook nog voor vermoeidheid zorgden, maar ook die oorzaak is gevonden, dus sinds een maand of 4 voel ik me als herboren en heb ik energie die ik jaren niet gevoeld had. (misschien wel nooit zo gevoeld had).
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu

zaterdag 11 januari 2014 om 17:37
quote:strikjemetstippels schreef op 11 januari 2014 @ 17:23:
Wow....wat erg die klachten...en herkenbaar (maar misschien net iets minder heftig). duurde het lang voor dat jullie de juiste diagnose kregen..?
Sterkte!
Toen ik een keer thuis kwam van het boodschappen doen en ontdekte dat ik de volledige winkelwagen met boodschappen in de winkel was vergeten ben ik naar de huisarts gegaan. Deze zocht het eerst in de psychische hoek. Ik was ervan overtuigd dat mijn somberheid een symptoom was en niet een oorzaak maar mijn huisarts was het hier niet mee eens. Ook de ontzettende krampen zouden psychosomatisch zijn. Ik ben toen zelf gaan kijken op internet, iets wat ik normaliter nooit deed en doe omdat ik de expertise van de huisarts vertrouw. Ik kwam toen terecht bij amerikaanse sites over vitamine D tekorten en ging hiermee naar de huisarts. Deze wuifde het weg en zei dat dit in Nederland bijna nooit voorkwam (is al wat jaartjes terug).
Uiteindelijk ben ik naar een andere huisarts gegaan die wel mijn bloedwaardes wilde bekijken en deze bevestigde mijn vermoeden. Tussen de eerste keer naar de huisarts en mijn eerste stootkuur zat een maand of 4. Eigenlijk had ik al jaren eerder aan de bel moeten trekken, maar die vergeten boodschappen was voor mij de druppel.
Ik zou willen dat er meer bekendheid over was, ik heb jaren rondgelopen met het idee dat ik niet gemaakt was voor de winter. Mijn 2 studies die ik heb verpest zijn allebei verpest omdat ik in de winter niks kon onthouden of doen. Ik ben meermaals bijna ontslagen in de winter omdat ik niks uit mijn vingers kreeg. Nu is alles goed en slik ik tijdens de kortere dagen netjes mijn vitamientjes.
Wow....wat erg die klachten...en herkenbaar (maar misschien net iets minder heftig). duurde het lang voor dat jullie de juiste diagnose kregen..?
Sterkte!
Toen ik een keer thuis kwam van het boodschappen doen en ontdekte dat ik de volledige winkelwagen met boodschappen in de winkel was vergeten ben ik naar de huisarts gegaan. Deze zocht het eerst in de psychische hoek. Ik was ervan overtuigd dat mijn somberheid een symptoom was en niet een oorzaak maar mijn huisarts was het hier niet mee eens. Ook de ontzettende krampen zouden psychosomatisch zijn. Ik ben toen zelf gaan kijken op internet, iets wat ik normaliter nooit deed en doe omdat ik de expertise van de huisarts vertrouw. Ik kwam toen terecht bij amerikaanse sites over vitamine D tekorten en ging hiermee naar de huisarts. Deze wuifde het weg en zei dat dit in Nederland bijna nooit voorkwam (is al wat jaartjes terug).
Uiteindelijk ben ik naar een andere huisarts gegaan die wel mijn bloedwaardes wilde bekijken en deze bevestigde mijn vermoeden. Tussen de eerste keer naar de huisarts en mijn eerste stootkuur zat een maand of 4. Eigenlijk had ik al jaren eerder aan de bel moeten trekken, maar die vergeten boodschappen was voor mij de druppel.
Ik zou willen dat er meer bekendheid over was, ik heb jaren rondgelopen met het idee dat ik niet gemaakt was voor de winter. Mijn 2 studies die ik heb verpest zijn allebei verpest omdat ik in de winter niks kon onthouden of doen. Ik ben meermaals bijna ontslagen in de winter omdat ik niks uit mijn vingers kreeg. Nu is alles goed en slik ik tijdens de kortere dagen netjes mijn vitamientjes.
zaterdag 11 januari 2014 om 17:37
Iemand had het hier trouwens over botontkalking.
Botontkalking komt door een gebrek aan opname van calcium door het lichaam. En een vitamine D gebrek zorgt er dus voor dat je lichaam calcium niet goed opneemt in je lijf.
Het vitaminegebrek zorgt dus niet alleen voor fysieke klachten, maar zorgt op termijn dus ook voor fysieke gebreken zoals botontkalking.
(uiteraard komt bij ouderdom sowieso al botontkalking om de hoek kijken, maar door vit D gebrek dus nog meer)
Botontkalking komt door een gebrek aan opname van calcium door het lichaam. En een vitamine D gebrek zorgt er dus voor dat je lichaam calcium niet goed opneemt in je lijf.
Het vitaminegebrek zorgt dus niet alleen voor fysieke klachten, maar zorgt op termijn dus ook voor fysieke gebreken zoals botontkalking.
(uiteraard komt bij ouderdom sowieso al botontkalking om de hoek kijken, maar door vit D gebrek dus nog meer)
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
zaterdag 11 januari 2014 om 17:37
Iemand had het hier trouwens over botontkalking.
Botontkalking komt door een gebrek aan opname van calcium door het lichaam. En een vitamine D gebrek zorgt er dus voor dat je lichaam calcium niet goed opneemt in je lijf.
Het vitaminegebrek zorgt dus niet alleen voor fysieke klachten, maar zorgt op termijn dus ook voor fysieke gebreken zoals botontkalking.
(uiteraard komt bij ouderdom sowieso al botontkalking om de hoek kijken, maar door vit D gebrek dus nog meer)
Botontkalking komt door een gebrek aan opname van calcium door het lichaam. En een vitamine D gebrek zorgt er dus voor dat je lichaam calcium niet goed opneemt in je lijf.
Het vitaminegebrek zorgt dus niet alleen voor fysieke klachten, maar zorgt op termijn dus ook voor fysieke gebreken zoals botontkalking.
(uiteraard komt bij ouderdom sowieso al botontkalking om de hoek kijken, maar door vit D gebrek dus nog meer)
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
zaterdag 11 januari 2014 om 17:39
quote:Miss.Innuendo schreef op 11 januari 2014 @ 17:35:
[...]
Wat ik al zei, achteraf bekeken heb ik er vermoedelijk járen mee gelopen. En heeft het tekort zich ieder jaar een beetje meer opgebouwd.
Ik ook inderdaad. Ik had op mijn 16e al last van krampen in mijn benen, maar ben pas op mijn 20e naar de huisarts gegaan omdat ik zo moe (en depressief) was dat ik niet meer kon studeren.
[...]
Wat ik al zei, achteraf bekeken heb ik er vermoedelijk járen mee gelopen. En heeft het tekort zich ieder jaar een beetje meer opgebouwd.
Ik ook inderdaad. Ik had op mijn 16e al last van krampen in mijn benen, maar ben pas op mijn 20e naar de huisarts gegaan omdat ik zo moe (en depressief) was dat ik niet meer kon studeren.
zaterdag 11 januari 2014 om 17:41
quote:annelaure schreef op 11 januari 2014 @ 17:37:
[...]
Toen ik een keer thuis kwam van het boodschappen doen en ontdekte dat ik de volledige winkelwagen met boodschappen in de winkel was vergeten ben ik naar de huisarts gegaan.
Ooooh, wat vreselijk herkenbaar!
Bij mij was het dat ik boodschappen moest doen voor de verjaardag van stiefdochter. Allereerst kon ik al niet bedenken wie er kwamen en wat ik daarvoor in huis moest halen. Vervolgens op mijn tandvlees boodschappen gehaald en uiteindelijk zat ik hier op mijn laatste krachten zittend op de grond voor de koelkast de boodschappen in de koelkast te ruimen.
Op dat moment brak ik. Ik ben in huilen uitgebarsten. Een soort melt down. Ik kón niet meer. Ik kon niet meer nadenken en dacht minstens dat ik iets ergs mankeerde.
Nadat ik door de huisarts helemaal binnenstebuiten was gekeerd en er niets uit kwam heb ik uiteindelijk zelf gevraagd of vit B12 en vit D konden worden gecheckt en ja hoor, daar kwam vit D uit.
Dat je je zó vreselijk ellendig kan voelen van een 'vitaminegebrekje', hè....ongelooflijk.
Maar wat was ik blij dat het dus 'maar een vitaminegebrekje' bleek te zijn!
[...]
Toen ik een keer thuis kwam van het boodschappen doen en ontdekte dat ik de volledige winkelwagen met boodschappen in de winkel was vergeten ben ik naar de huisarts gegaan.
Ooooh, wat vreselijk herkenbaar!
Bij mij was het dat ik boodschappen moest doen voor de verjaardag van stiefdochter. Allereerst kon ik al niet bedenken wie er kwamen en wat ik daarvoor in huis moest halen. Vervolgens op mijn tandvlees boodschappen gehaald en uiteindelijk zat ik hier op mijn laatste krachten zittend op de grond voor de koelkast de boodschappen in de koelkast te ruimen.
Op dat moment brak ik. Ik ben in huilen uitgebarsten. Een soort melt down. Ik kón niet meer. Ik kon niet meer nadenken en dacht minstens dat ik iets ergs mankeerde.
Nadat ik door de huisarts helemaal binnenstebuiten was gekeerd en er niets uit kwam heb ik uiteindelijk zelf gevraagd of vit B12 en vit D konden worden gecheckt en ja hoor, daar kwam vit D uit.
Dat je je zó vreselijk ellendig kan voelen van een 'vitaminegebrekje', hè....ongelooflijk.
Maar wat was ik blij dat het dus 'maar een vitaminegebrekje' bleek te zijn!
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
zaterdag 11 januari 2014 om 17:44
quote:ceetie schreef op 11 januari 2014 @ 15:31:
De huisarts heeft me toen een soort stootkuur voorgeschreven: colecalciferol drank van 3x 25.000 IE/ml. Dat gebruik je dan 1x per maand.
Ik ben in augustus gestart en begin oktober heb ik het dus de laatste keer gebruikt.
Het hielp enorm: de omslag was voor mezelf en m'n omgeving echt verbijsterend. Fantastisch zo fit als ik me voelde! Wat een verschil.
Ik ken het gevoel. Ik had een paar jaar geleden een vitamine D waarde van 12, dus bizar laag. Bij mij uitte zich dat voornamelijk in extreme vermoeidheid. Twee dagen na de eerste shot van 50.000 IE merkte ik al het verschil. Ik slik nog altijd vitamine D, want ik wil me nooit meer zo ellendig vermoeid voelen als toen.
De huisarts heeft me toen een soort stootkuur voorgeschreven: colecalciferol drank van 3x 25.000 IE/ml. Dat gebruik je dan 1x per maand.
Ik ben in augustus gestart en begin oktober heb ik het dus de laatste keer gebruikt.
Het hielp enorm: de omslag was voor mezelf en m'n omgeving echt verbijsterend. Fantastisch zo fit als ik me voelde! Wat een verschil.
Ik ken het gevoel. Ik had een paar jaar geleden een vitamine D waarde van 12, dus bizar laag. Bij mij uitte zich dat voornamelijk in extreme vermoeidheid. Twee dagen na de eerste shot van 50.000 IE merkte ik al het verschil. Ik slik nog altijd vitamine D, want ik wil me nooit meer zo ellendig vermoeid voelen als toen.

zaterdag 11 januari 2014 om 17:54
quote:Medina schreef op 11 januari 2014 @ 17:44:
[...]
Ik ken het gevoel. Ik had een paar jaar geleden een vitamine D waarde van 12, dus bizar laag. Bij mij uitte zich dat voornamelijk in extreme vermoeidheid. Twee dagen na de eerste shot van 50.000 IE merkte ik al het verschil. Ik slik nog altijd vitamine D, want ik wil me nooit meer zo ellendig vermoeid voelen als toen.Wat me vooral verbaasde was hoe snel ik me beter voelde, en dan inderdaad ook zo extreem veel beter! Ik heb ook besloten me nooit meer zo te voelen.
[...]
Ik ken het gevoel. Ik had een paar jaar geleden een vitamine D waarde van 12, dus bizar laag. Bij mij uitte zich dat voornamelijk in extreme vermoeidheid. Twee dagen na de eerste shot van 50.000 IE merkte ik al het verschil. Ik slik nog altijd vitamine D, want ik wil me nooit meer zo ellendig vermoeid voelen als toen.Wat me vooral verbaasde was hoe snel ik me beter voelde, en dan inderdaad ook zo extreem veel beter! Ik heb ook besloten me nooit meer zo te voelen.
zaterdag 11 januari 2014 om 21:49
quote:annelaure schreef op 11 januari 2014 @ 17:54:
[...]
Wat me vooral verbaasde was hoe snel ik me beter voelde, en dan inderdaad ook zo extreem veel beter! Ik heb ook besloten me nooit meer zo te voelen.
Dat had ik dus ook besloten, maar ja...
Ga het dus vanaf nu veel beter in de gaten houden en 'bijslikken'
[...]
Wat me vooral verbaasde was hoe snel ik me beter voelde, en dan inderdaad ook zo extreem veel beter! Ik heb ook besloten me nooit meer zo te voelen.
Dat had ik dus ook besloten, maar ja...
Ga het dus vanaf nu veel beter in de gaten houden en 'bijslikken'
'Wie de werkelijkheid durft aan te kijken en het daarbij weet uit te houden, kan het overkomen dat er een andere kijk op de werkelijkheid komt.' Frans Vosman
zaterdag 11 januari 2014 om 21:56
Voor een bepaalde operatie hebben ze mijn bloedwaardes ook onderzocht. En oa. mijn vit D bleek te laag: 23. Ik heb toen 4 maanden lang iedere week dat drankje gehad (hoeveelheid weet ik ff niet) en daarna maandelijks. Na een halfjaar was het 91. En nu slik ik vit D, K en calcium (alles in een van de etos). Dit op aanraden van de arts.
Ik had niet alleen een vit D tekort maar ook een ijzertekort. Maar had geen klachten. (Heb CVS dus ben altijd wel wat moe.)
Ik had niet alleen een vit D tekort maar ook een ijzertekort. Maar had geen klachten. (Heb CVS dus ben altijd wel wat moe.)

zondag 12 januari 2014 om 08:47
quote:Wapiti schreef op 11 januari 2014 @ 21:56:
Voor een bepaalde operatie hebben ze mijn bloedwaardes ook onderzocht. En oa. mijn vit D bleek te laag: 23. Ik heb toen 4 maanden lang iedere week dat drankje gehad (hoeveelheid weet ik ff niet) en daarna maandelijks. Na een halfjaar was het 91. En nu slik ik vit D, K en calcium (alles in een van de etos). Dit op aanraden van de arts.
Ik had niet alleen een vit D tekort maar ook een ijzertekort. Maar had geen klachten. (Heb CVS dus ben altijd wel wat moe.)
Ik ben vanaf mijn 18de chronisch vermoeid. Nooit echt een diagnose aan gehangen. Veel onderzoeken gehad tot m'n 22ste ofzo. Term ME is gevallen, maar nooit definitief. Veel therapie gehad, zowel psychisch als fysiek. Wel wat beter geworden, maar 'moe' speelt altijd een hoofdrol in m'n leven.
En ik vraag me nu, op m'n bijna 43 ste af, of dat vitamine D tekort niet al al die jaren mede- of misschien zelfs hoofdoorzaak is van mijn klachten. Tenslotte is ME ook maar een term voor vermoeidheidsklachten waar ze geen oorzaak voor kunnen vinden.
Ruim 20 jaar geleden had niemand het over vitamine D. Is dus hoogstwaarschijnlijk niet getest.
Nou ja. Kom ik natuurljk toch nooit meer achter.
Maar ik ga m'n vitamine D flink in de gaten houden!
Voor een bepaalde operatie hebben ze mijn bloedwaardes ook onderzocht. En oa. mijn vit D bleek te laag: 23. Ik heb toen 4 maanden lang iedere week dat drankje gehad (hoeveelheid weet ik ff niet) en daarna maandelijks. Na een halfjaar was het 91. En nu slik ik vit D, K en calcium (alles in een van de etos). Dit op aanraden van de arts.
Ik had niet alleen een vit D tekort maar ook een ijzertekort. Maar had geen klachten. (Heb CVS dus ben altijd wel wat moe.)
Ik ben vanaf mijn 18de chronisch vermoeid. Nooit echt een diagnose aan gehangen. Veel onderzoeken gehad tot m'n 22ste ofzo. Term ME is gevallen, maar nooit definitief. Veel therapie gehad, zowel psychisch als fysiek. Wel wat beter geworden, maar 'moe' speelt altijd een hoofdrol in m'n leven.
En ik vraag me nu, op m'n bijna 43 ste af, of dat vitamine D tekort niet al al die jaren mede- of misschien zelfs hoofdoorzaak is van mijn klachten. Tenslotte is ME ook maar een term voor vermoeidheidsklachten waar ze geen oorzaak voor kunnen vinden.
Ruim 20 jaar geleden had niemand het over vitamine D. Is dus hoogstwaarschijnlijk niet getest.
Nou ja. Kom ik natuurljk toch nooit meer achter.
Maar ik ga m'n vitamine D flink in de gaten houden!
'Wie de werkelijkheid durft aan te kijken en het daarbij weet uit te houden, kan het overkomen dat er een andere kijk op de werkelijkheid komt.' Frans Vosman
zondag 12 januari 2014 om 12:00
Ceetie: mijn chronische vermoeidheid komt doordat ik een bindweefselaandoening heb. Hierdoor zijn mijn banden slecht en moeten mijn spieren dit opvangen. (Ik word dus als het ware bij elkaar gehouden door mijn spieren. ) Daardoor moeten mijn spieren harder werken dan bij anderen en ben ik dus chronisch vermoeid. Het is bij mij dus een symptoom van mijn aandoening en niet van een tekort. Althans grotendeels. Nu ik mijn tekort heb weggewerkt ben ik nog net zo moe.
Maar goed bij jou kan het wel zo zijn hoor. Als je niet weet waar het vandaan komt. Het kan ook bij een B12 tekort horen. (Heb ik momenteel en de arts vroeg me dat.)
Maar goed bij jou kan het wel zo zijn hoor. Als je niet weet waar het vandaan komt. Het kan ook bij een B12 tekort horen. (Heb ik momenteel en de arts vroeg me dat.)
zondag 12 januari 2014 om 21:19
Naar aanleiding van dit topic denk ik dat ik morgen eens ga bellen of ik mijn vitamines kan laten testen. (hopelijk hoef ik daarvoor niet eerst een afspraak met de ha te maken) Ik kan me ontzettend vinden in de klachten die hier en elders worden beschreven. Nu heb ik ze altijd aan mijn spieraandoening toegeschreven, maar sommige dingen zijn niet super logisch daarbij. Als het toch eens op te lossen zou zijn, zou ik erg blij zijn.. Kan het maar beter zeker weten.
zondag 12 januari 2014 om 23:46
quote:Wapiti schreef op 12 januari 2014 @ 12:00:
Ceetie: mijn chronische vermoeidheid komt doordat ik een bindweefselaandoening heb. Hierdoor zijn mijn banden slecht en moeten mijn spieren dit opvangen. (Ik word dus als het ware bij elkaar gehouden door mijn spieren. ) Daardoor moeten mijn spieren harder werken dan bij anderen en ben ik dus chronisch vermoeid. Het is bij mij dus een symptoom van mijn aandoening en niet van een tekort. Althans grotendeels. Nu ik mijn tekort heb weggewerkt ben ik nog net zo moe.
Maar goed bij jou kan het wel zo zijn hoor. Als je niet weet waar het vandaan komt. Het kan ook bij een B12 tekort horen. (Heb ik momenteel en de arts vroeg me dat.)
Oke, dan heeft jouw vermoeidheid een duidelijke oorzaak.
Lastig lijkt me!
Ceetie: mijn chronische vermoeidheid komt doordat ik een bindweefselaandoening heb. Hierdoor zijn mijn banden slecht en moeten mijn spieren dit opvangen. (Ik word dus als het ware bij elkaar gehouden door mijn spieren. ) Daardoor moeten mijn spieren harder werken dan bij anderen en ben ik dus chronisch vermoeid. Het is bij mij dus een symptoom van mijn aandoening en niet van een tekort. Althans grotendeels. Nu ik mijn tekort heb weggewerkt ben ik nog net zo moe.
Maar goed bij jou kan het wel zo zijn hoor. Als je niet weet waar het vandaan komt. Het kan ook bij een B12 tekort horen. (Heb ik momenteel en de arts vroeg me dat.)
Oke, dan heeft jouw vermoeidheid een duidelijke oorzaak.
Lastig lijkt me!
'Wie de werkelijkheid durft aan te kijken en het daarbij weet uit te houden, kan het overkomen dat er een andere kijk op de werkelijkheid komt.' Frans Vosman
zondag 12 januari 2014 om 23:54
Waarom vitamine D3 onderzoeken?
Met name in het laatste decennium stapelen de wetenschappelijke publicaties over dit nutrient zich op en wordt duidelijk dat vitamine D in veel meer lichaamsprocessen een rol speelt dan alleen de calciumstofwisseling.
Triest genoeg blijkt dat tegelijkertijd de vitamine D status van grote groepen van de bevolking ronduit slecht zijn, en dat de aanbevelingen en normaalwaarden voor wat een gezonde vitamine D status is, aan herziening toe zijn.
Zonlicht is voor de mens de meest belangrijke bron van vitamine D. In badkleding in de zon zitten tot een lichte roodkleuring van de huid optreedt levert een stijging van de bloedspiegel van vitamine D3 op die evenveel is als wanneer deze persoon 10.000 tot 25.000 IE (250mcg tot 625 mcg) vitamine D als voedingssupplement zou innemen, 100 maal meer dan de in Nederland aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor volwassenen.
Na excessieve blootstelling aan de zon ontstaat er geen vitamine D toxiciteit, aangezien er op een gegeven moment een evenwicht tussen aanmaak en afbraak ontstaat, waarbij een overmaat aan vitamine D en previtamine D wordt omgezet in inactieve producten.(Vleth 1999)
Alles wat de hoeveelheid UV-straling,die de huid binnendringt beinvloed, heeft een enorm effect op de productie van vitamine D in de huid en daarmee ook op de vitamine D status. (de zonkracht, breedtegraad van de aarde en invalshoek van de zonnestraling, bewolking, golflengte van de UV-B straling, leefstijl, glas, huidbedekking, zonnebrandcreme’s, factor 8 geeft een reductie van 97,5 procent in de productie van vit D!, conditie van de huid,pigmentatie en veroudering van de huid)
Op de 52e breedtegraad waarop Nederland ligt wordt bij optimale omstandigheden, bij een blanke huid(type-1) met 25% lichaamsoppervlak onbedekt,heldere hemel en midden op de dag al na enkele minuten blootstelling aan de zon ongeveer 25 mcg vitamine D geproduceerd. In de winter (november tot maart) is het op geen enkele manier mogelijk om uitsluitend met behulp van zonlicht een adequate vitamine D status te handhaven (muskiet 2007)
Slechts zeer weinig voedingsmiddelen zijn een goede bron van vitamine D.
Eigenlijk alleen de vette vissoorten (met name de visleverolie in de vorm van levertraan) bevatten veel van dit vitamine. Wilde zalm bevat 25 mcg/ 100 gram, kweekzalm bevat 10 mcg/100 gram en haring 15 mcg/ 100 gram.
Eieren bevatten tegenwoordig slechts 1,25 mcg per dooier. Consumptie van margarine of boter zal voor hooguit 1 mcg per dag bijdragen.
Zowel vitamine D2( ergocalciferol) als vitamine D3 (cholecalciferol) zijn in principe inactief. Om hun fysiologische functies uit te oefenen moeten deze verbindingen eerst geactiveerd worden. Dit proces gebeurt in twee fasen:
-Vooral in de lever, maar ook in een aantal andere lichaamsweefsels wordt vitamine D3 gehydroxyleerd (op positie 25) waardoor calcidiol ontstaat. (25-hydoxyvitamine D) De calcidiolwaarde in het plasma wordt regelmatig gebruikt als indicator voor de vitamine D status. De halfwaardetijd van calcidiol bedraagt ongeveer 1-2 maanden (Vleth 1999).
-Calcidiol wordt in de nieren wederom gehydroxyleerd via 1-alpha-hydroxylase waardoor calcitriol ontstaat (1-alpha,25-dihydroxycholecalciferol) De vorming van calcitriol wordt gestimuleerd door het parathormoon, evenals door de hoeveelheid calcium en fosfor in het bloed.
De fysiologische effecten van vitamine D worden met name veroorzaakt door de effecten van geactiveerd calcitriol op de expressie van bepaalde genen.
Calcitriol reguleert de transcriptie van een groot aantal genen door binding aan de nucleaire vitamine D receptor (VDR), vaak gekoppeld (dimeervorming) aan de vitamine A receptor (RXR, retionoid X receptor) (Bettoen 2003/ pruimboom 2006) De expressie van meer dan 50 genen wordt op deze manier gereguleerd, varierend van genen die een rol spelen bij de mineraalhuishouding, energiestofwisseling, celdifferentiatie-en proliferatie, extracellulaire matrixproteinen,oncogenen, groeifactoren, signaaleiwitten, en peptidehormonen.
Naast de botmineralisatie komt steeds meer naar voren dat vitamine D een belangrijke rol speelt bij neurologische functies (stemmingen en depressie), een rol speelt bij de secretie van insuline, en een belangrijke rol speelt in het immuunsysteem.
De vitamine D status wordt bepaald door het analyseren van de hoeveelheid calcidiol in het bloed. De referentiewaarden lopen echter sterk uiteen. Terwijl
een waarde van 26 nmol bij het VU medisch centrum in Amsterdam en het AZM in Maastricht als normaal wordt beschouwd, vindt men dit in het UMCG te Groningen volstrekt insufficient.
Ook kan het niveau van het parathormoon een indicator zijn. Als de vitamine D status te laag wordt stijgt het niveau van het parathormoon. Dit gebeurt al bij een serumconcentratie van 75 nmol/l.
Wanneer de grens van een lage vitamine D status op 50 nmol/l wordt gelegd (dit is eigenlijk al deficientie), heeft circa 36% van de gezonde jongeren (18-29 jaar) een te lage vitamine D status, en 42% van de vrouwen (15-49 jaar) met een donkere huidskleur.
Daarom adviseert het Voedingscentrum ook suppletie vooral voor kinderen tot 5 jaar, voor zwangeren, vrouwen die borstvoeding geven, vrouwen vanaf 50 jaar en mannen vanaf 60 jaar.
Het is vrijwel onmogelijk om toxische hoeveelheden vitamine D uit voedingssupplementen te halen. Vitamine D heeft pas toxische effecten bij serumwaarden van 250 nmol/l of meer.(Heaney 2005)
Paradoxaal genoeg is voor het normaliseren van de vitamine D spiegels van de meeste Nederlanders veel meer nodig dan het wettelijk vermelde maximum vermeld als waarschuwingstekst (verplicht) op het etiket. Momenteel is een maximaal veilige dosis in de EU vastgesteld op 50 mcg/dag en volgens een risicoanalyse uit 2007 kan deze waarde zonder bezwaar worden vervijfvoudigd tot 250 mcg (10.000 IE) per dag (Hathcock, Vleth 2007)
De enige medicijnen die een negatieve interactie hebben met vitamine D en een risico op hypercalciemie zijn digoxine en thiazidediuretica. Bij deze medicijnen moet men voorzichtigheid betrachten met vitamine D suppletie.
Gezien de impact van vitamine D op neurofysiologie, celdifferentiatie, insulinehuishouding en immuunsysteem lijkt het onderzoeken van de vitamine D status geen overbodige luxe.
Recent onderzoek door Grober(Duitsland)(2010) laat een geschatte kostenbesparing in de gezondheidszorg zien van 37,5 miljard Euro per jaar alleen al in Duitsland als we de vitamine D status adequaat zouden normaliseren.
Met name in het laatste decennium stapelen de wetenschappelijke publicaties over dit nutrient zich op en wordt duidelijk dat vitamine D in veel meer lichaamsprocessen een rol speelt dan alleen de calciumstofwisseling.
Triest genoeg blijkt dat tegelijkertijd de vitamine D status van grote groepen van de bevolking ronduit slecht zijn, en dat de aanbevelingen en normaalwaarden voor wat een gezonde vitamine D status is, aan herziening toe zijn.
Zonlicht is voor de mens de meest belangrijke bron van vitamine D. In badkleding in de zon zitten tot een lichte roodkleuring van de huid optreedt levert een stijging van de bloedspiegel van vitamine D3 op die evenveel is als wanneer deze persoon 10.000 tot 25.000 IE (250mcg tot 625 mcg) vitamine D als voedingssupplement zou innemen, 100 maal meer dan de in Nederland aanbevolen dagelijkse hoeveelheid voor volwassenen.
Na excessieve blootstelling aan de zon ontstaat er geen vitamine D toxiciteit, aangezien er op een gegeven moment een evenwicht tussen aanmaak en afbraak ontstaat, waarbij een overmaat aan vitamine D en previtamine D wordt omgezet in inactieve producten.(Vleth 1999)
Alles wat de hoeveelheid UV-straling,die de huid binnendringt beinvloed, heeft een enorm effect op de productie van vitamine D in de huid en daarmee ook op de vitamine D status. (de zonkracht, breedtegraad van de aarde en invalshoek van de zonnestraling, bewolking, golflengte van de UV-B straling, leefstijl, glas, huidbedekking, zonnebrandcreme’s, factor 8 geeft een reductie van 97,5 procent in de productie van vit D!, conditie van de huid,pigmentatie en veroudering van de huid)
Op de 52e breedtegraad waarop Nederland ligt wordt bij optimale omstandigheden, bij een blanke huid(type-1) met 25% lichaamsoppervlak onbedekt,heldere hemel en midden op de dag al na enkele minuten blootstelling aan de zon ongeveer 25 mcg vitamine D geproduceerd. In de winter (november tot maart) is het op geen enkele manier mogelijk om uitsluitend met behulp van zonlicht een adequate vitamine D status te handhaven (muskiet 2007)
Slechts zeer weinig voedingsmiddelen zijn een goede bron van vitamine D.
Eigenlijk alleen de vette vissoorten (met name de visleverolie in de vorm van levertraan) bevatten veel van dit vitamine. Wilde zalm bevat 25 mcg/ 100 gram, kweekzalm bevat 10 mcg/100 gram en haring 15 mcg/ 100 gram.
Eieren bevatten tegenwoordig slechts 1,25 mcg per dooier. Consumptie van margarine of boter zal voor hooguit 1 mcg per dag bijdragen.
Zowel vitamine D2( ergocalciferol) als vitamine D3 (cholecalciferol) zijn in principe inactief. Om hun fysiologische functies uit te oefenen moeten deze verbindingen eerst geactiveerd worden. Dit proces gebeurt in twee fasen:
-Vooral in de lever, maar ook in een aantal andere lichaamsweefsels wordt vitamine D3 gehydroxyleerd (op positie 25) waardoor calcidiol ontstaat. (25-hydoxyvitamine D) De calcidiolwaarde in het plasma wordt regelmatig gebruikt als indicator voor de vitamine D status. De halfwaardetijd van calcidiol bedraagt ongeveer 1-2 maanden (Vleth 1999).
-Calcidiol wordt in de nieren wederom gehydroxyleerd via 1-alpha-hydroxylase waardoor calcitriol ontstaat (1-alpha,25-dihydroxycholecalciferol) De vorming van calcitriol wordt gestimuleerd door het parathormoon, evenals door de hoeveelheid calcium en fosfor in het bloed.
De fysiologische effecten van vitamine D worden met name veroorzaakt door de effecten van geactiveerd calcitriol op de expressie van bepaalde genen.
Calcitriol reguleert de transcriptie van een groot aantal genen door binding aan de nucleaire vitamine D receptor (VDR), vaak gekoppeld (dimeervorming) aan de vitamine A receptor (RXR, retionoid X receptor) (Bettoen 2003/ pruimboom 2006) De expressie van meer dan 50 genen wordt op deze manier gereguleerd, varierend van genen die een rol spelen bij de mineraalhuishouding, energiestofwisseling, celdifferentiatie-en proliferatie, extracellulaire matrixproteinen,oncogenen, groeifactoren, signaaleiwitten, en peptidehormonen.
Naast de botmineralisatie komt steeds meer naar voren dat vitamine D een belangrijke rol speelt bij neurologische functies (stemmingen en depressie), een rol speelt bij de secretie van insuline, en een belangrijke rol speelt in het immuunsysteem.
De vitamine D status wordt bepaald door het analyseren van de hoeveelheid calcidiol in het bloed. De referentiewaarden lopen echter sterk uiteen. Terwijl
een waarde van 26 nmol bij het VU medisch centrum in Amsterdam en het AZM in Maastricht als normaal wordt beschouwd, vindt men dit in het UMCG te Groningen volstrekt insufficient.
Ook kan het niveau van het parathormoon een indicator zijn. Als de vitamine D status te laag wordt stijgt het niveau van het parathormoon. Dit gebeurt al bij een serumconcentratie van 75 nmol/l.
Wanneer de grens van een lage vitamine D status op 50 nmol/l wordt gelegd (dit is eigenlijk al deficientie), heeft circa 36% van de gezonde jongeren (18-29 jaar) een te lage vitamine D status, en 42% van de vrouwen (15-49 jaar) met een donkere huidskleur.
Daarom adviseert het Voedingscentrum ook suppletie vooral voor kinderen tot 5 jaar, voor zwangeren, vrouwen die borstvoeding geven, vrouwen vanaf 50 jaar en mannen vanaf 60 jaar.
Het is vrijwel onmogelijk om toxische hoeveelheden vitamine D uit voedingssupplementen te halen. Vitamine D heeft pas toxische effecten bij serumwaarden van 250 nmol/l of meer.(Heaney 2005)
Paradoxaal genoeg is voor het normaliseren van de vitamine D spiegels van de meeste Nederlanders veel meer nodig dan het wettelijk vermelde maximum vermeld als waarschuwingstekst (verplicht) op het etiket. Momenteel is een maximaal veilige dosis in de EU vastgesteld op 50 mcg/dag en volgens een risicoanalyse uit 2007 kan deze waarde zonder bezwaar worden vervijfvoudigd tot 250 mcg (10.000 IE) per dag (Hathcock, Vleth 2007)
De enige medicijnen die een negatieve interactie hebben met vitamine D en een risico op hypercalciemie zijn digoxine en thiazidediuretica. Bij deze medicijnen moet men voorzichtigheid betrachten met vitamine D suppletie.
Gezien de impact van vitamine D op neurofysiologie, celdifferentiatie, insulinehuishouding en immuunsysteem lijkt het onderzoeken van de vitamine D status geen overbodige luxe.
Recent onderzoek door Grober(Duitsland)(2010) laat een geschatte kostenbesparing in de gezondheidszorg zien van 37,5 miljard Euro per jaar alleen al in Duitsland als we de vitamine D status adequaat zouden normaliseren.
zondag 12 januari 2014 om 23:57

maandag 13 januari 2014 om 00:07
ik heb er lang mee te kampen gehad, de internist en reumatoloog zeiden dat het bij sommige mensen nu eenmaal zo was en dat je gewoon levenslang dagelijks een dosering moet blijven gebruiken
dat heb ik een hele tijd lang braaf gedaan, zo gauw ik stopte kelderden mijn waardes
ik heb later pijnrevalidatie gehad, waar werd gezegd dat de opname en aanmaak van vitamines verstoord wordt door stress
sindsdien gebruik ik het al een jaar niet meer, laat wel elk half jaar ter controle prikken maar de waardes zijn oké, zonder supplementen
dat heb ik een hele tijd lang braaf gedaan, zo gauw ik stopte kelderden mijn waardes
ik heb later pijnrevalidatie gehad, waar werd gezegd dat de opname en aanmaak van vitamines verstoord wordt door stress
sindsdien gebruik ik het al een jaar niet meer, laat wel elk half jaar ter controle prikken maar de waardes zijn oké, zonder supplementen
maandag 13 januari 2014 om 09:14
De streefwaarde voor de 25-hydroxyvitamine D spiegel wordt aangegeven als 75-80 nmol/l, maar de Gezondheidsraad, de Standing Committee of European Doctors en de Institute of Medicine in de Verenigde Staten hebben recent een streefwaarde van 50 nmol/l en een bijbehorende dagdosis vitamine D3 van 600 tot 800 IE aanbevolen (1-3). Bij vitamine D-suppletie is het effect op de spiegel niet lineair, d.w.z. het effect is veel groter bij lage spiegels dan bij hoge spiegels. Daarom is de waarde van een stootkuur cholecalciferol zeer beperkt en is zo’n kuur mogelijk riskant. Weliswaar zal er niet gauw hypercalciemie ontstaan, maar andere bijwerkingen zijn niet uitgesloten. Er zijn recent twee dubbel-blinde klinische trials verricht met resp. 300.000 IE per jaar per injectie (5) en 500.000 IE per jaar als eenmalige orale dosis ( 6), die beiden een hogere incidentie van fracturen lieten zien in de met vitamine D behandelde groep in vergelijking met de controlegroep.
Samenvattend worden er veel effecten buiten het skelet aan vitamine D toegeschreven, maar causaliteit is niet aangetoond. Stootkuren vitamine D zijn in het algemeen niet nodig en ongewenst.
Paul Lips, VUMC zie Reacties
Samenvattend worden er veel effecten buiten het skelet aan vitamine D toegeschreven, maar causaliteit is niet aangetoond. Stootkuren vitamine D zijn in het algemeen niet nodig en ongewenst.
Paul Lips, VUMC zie Reacties
Bah