Zomaar gevallen, wat kan dat zijn?
donderdag 13 februari 2014 om 22:11
Vandaag heb ik 112 gebeld en EHBO verleend aan een man die naast mij stond op het treinperron en 'zomaar' viel. Man (keurige dertiger met aktetas) stond naast mij en viel voorover op zijn gezicht. Stak zijn handen niet uit en had dus geen reflexen meer. Bril stuk, nare plek in zijn gezicht.
In stabiele zijligging gelegd en na ongeveer een minuut kwam hij weer bij. Zag helemaal grauw en was gedesoriënteerd. Ambulance kwam en heb ondertussen vragen gesteld. Het was de eerste keer dat hij zomaar viel, niet bekend met diabetes of epilepsie en hij had een uur voor de val nog gegeten.
Man werd meegenomen in de ambulance en toen ging ik ook maar met de trein naar huis. En nu maak ik me dus zorgen en hoop ik dat er niets ernstigs is. Het leek echt een sympathieke leuke jonge vent.
Iemand een idee wat er kan zijn gebeurd?
In stabiele zijligging gelegd en na ongeveer een minuut kwam hij weer bij. Zag helemaal grauw en was gedesoriënteerd. Ambulance kwam en heb ondertussen vragen gesteld. Het was de eerste keer dat hij zomaar viel, niet bekend met diabetes of epilepsie en hij had een uur voor de val nog gegeten.
Man werd meegenomen in de ambulance en toen ging ik ook maar met de trein naar huis. En nu maak ik me dus zorgen en hoop ik dat er niets ernstigs is. Het leek echt een sympathieke leuke jonge vent.
Iemand een idee wat er kan zijn gebeurd?
donderdag 13 februari 2014 om 22:15
donderdag 13 februari 2014 om 22:17
donderdag 13 februari 2014 om 22:19
Ik heb het in de metro al een paar keer meegemaakt. Mensen trekken wit weg en vallen zo ineens voorover. Waarschijnlijk een kwestie van niet of slecht ontbijten en de drukte/warmte in de metro. Ook een keer een collega die een paar meter voor me liep (vanuit de metro) opeens zó, plat op z'n gezicht. Eng om mee te maken inderdaad.
donderdag 13 februari 2014 om 22:24
Op de een of andere manier raak ik wel gerustgesteld door de opties die jullie noemen. Ik dacht aan een hersenbloeding en haalde me hele ernstige dingen in mijn hoofd. Misschien inderdaad gewoon een soort flauwte of bijwerking van medicijnen.
Zelf ben ik ook wel eens flauw gevallen, maar dan zat ik al bijvoorbeeld tijdens bloedprikken. Is niet zo indrukwekkend...
Nou ja, ik probeer er naar niet meer aan te denken. Man heeft na drie keer alle details ook wel genoeg gehoord hierover
.
Zelf ben ik ook wel eens flauw gevallen, maar dan zat ik al bijvoorbeeld tijdens bloedprikken. Is niet zo indrukwekkend...
Nou ja, ik probeer er naar niet meer aan te denken. Man heeft na drie keer alle details ook wel genoeg gehoord hierover
donderdag 13 februari 2014 om 22:45
Ja poeh, dank jullie voor de complimenten! Ik vond me zelf ook best koelbloedig
.
Nog wel even een ergernis: ik belde 112 en toen werd na het eerste keuzemenu eerst de verbinding verbroken. Bij de tweede keer bellen duurde het erg lang bij het doorverbinden naar de centrale. En toen ik de situatie had uitgelegd (man gevallen op gezicht, kort buiten bewustzijn, gedesoriënteerd) vroeg de vrouw "En waarom moet er een ambulance komen?". Nou, omdat deze man niet even lekker in de trein stapt? Tjongejonge!
Nog wel even een ergernis: ik belde 112 en toen werd na het eerste keuzemenu eerst de verbinding verbroken. Bij de tweede keer bellen duurde het erg lang bij het doorverbinden naar de centrale. En toen ik de situatie had uitgelegd (man gevallen op gezicht, kort buiten bewustzijn, gedesoriënteerd) vroeg de vrouw "En waarom moet er een ambulance komen?". Nou, omdat deze man niet even lekker in de trein stapt? Tjongejonge!
donderdag 13 februari 2014 om 22:52
Ja het gaat niet altijd even soepel daar,
Zo heb ik drie maanden geleden een man schreeuwend bij ons op het erf gehad, toeteren met z'n auto... Ik ren naar buiten en hij schreeuwt ;
"Bel 112, mijn vrouw is suïcidaal en wil voor de trein springen!!!!" (Woon naast een spoorwegovergang)
Zij was in eigen auto erheen gereden en man erachteraan in zijn eigen auto. Hij stond er buiten schreeuwend vast te houden en tegen te houden, net een film.
Ik snel 112 gebeld, hele verhaal verteld en adres, wordt de verbinding verbroken. Ik nam aan dat alles goed was doorgekomen, aangezien die vrouw hier ook op reageerde.
Voor de zekerheid 2/3 min later maar nog een keer gebeld, was er niks bekend....
Toen eerst op z'n gemak doorverbonden met spoorwegpolitie en daarna met de gewone politie... Uiteindelijk 20 min geduurd, drama!
Zo heb ik drie maanden geleden een man schreeuwend bij ons op het erf gehad, toeteren met z'n auto... Ik ren naar buiten en hij schreeuwt ;
"Bel 112, mijn vrouw is suïcidaal en wil voor de trein springen!!!!" (Woon naast een spoorwegovergang)
Zij was in eigen auto erheen gereden en man erachteraan in zijn eigen auto. Hij stond er buiten schreeuwend vast te houden en tegen te houden, net een film.
Ik snel 112 gebeld, hele verhaal verteld en adres, wordt de verbinding verbroken. Ik nam aan dat alles goed was doorgekomen, aangezien die vrouw hier ook op reageerde.
Voor de zekerheid 2/3 min later maar nog een keer gebeld, was er niks bekend....
Toen eerst op z'n gemak doorverbonden met spoorwegpolitie en daarna met de gewone politie... Uiteindelijk 20 min geduurd, drama!
donderdag 13 februari 2014 om 23:04
Wat raar van 112! Ik heb een keer midden in de nacht gebeld toen ik zag dat de buurman van de flat tegenover mij met zijn gezicht plat op de grond lag en nergens op reageerde. De telefoniste bleef de hele tijd met mij in gesprek terwijl ik probeerde de buren van de flat waar hij lag te waarschuwen. Is gelukt al heb ik wel de hele buurt wakker gemaakt.
donderdag 13 februari 2014 om 23:11
vrijdag 14 februari 2014 om 13:34
Is mij ook wel eens gebeurd. Juist omdat ik geen idee had was ik naar de huisarts geweest.
Conclusie van de arts; Is vervelend, maar niet verontrustend.
Toch blijft het schrikken. Aan de reacties om mij heen is het voor anderen erger dan voor mij. Ik maak niet alles mee op zo'n moment. Zij wel.
Gelukkig is de laatste keer al een paar jaar terug, maar was toch vlak daarna een beetje bang om zomaar de auto in te stappen.
Conclusie van de arts; Is vervelend, maar niet verontrustend.
Toch blijft het schrikken. Aan de reacties om mij heen is het voor anderen erger dan voor mij. Ik maak niet alles mee op zo'n moment. Zij wel.
Gelukkig is de laatste keer al een paar jaar terug, maar was toch vlak daarna een beetje bang om zomaar de auto in te stappen.