Relaties
alle pijlers
wanneer neem je genoegen met 'minder' in een relatie?
maandag 30 juni 2008 om 20:37
Vaak hoor ik mensen zeggen dat je in een relatie geen genoegen moet nemen met 'minder'. Mensen die vaak alleen zijn zouden dan heel kritisch zijn en voor het summum gaan, als teken van sterkte. Als ik naar mijn relatie kijk vind ik dat het getroffen heb. Ik voel me veilig bij hem, voel me tot hem aangetrokken, vind hem lief en ik kan op hem bouwen. Als ik dan vervolgens de boekjes lees, dan zie ik allemaal beoordelingslijstjes terug komen waarmee je kunt inschatten of je relatie blijvend is of niet. Als ik dan volgens die lijstjes kijk, zie ik wel dingen die ik minder sterk ervaar. Zo kan ik bv wel plezier/lol met hem maken, maar hij heeft niet precies mijn humor. Ik heb een paar vriendinnen bv met wie ik dat lol-aspect meer ervaar. Vervolgens ga ik piekeren. Ik denk dan dat ik wel veel heb in mijn relatie, maar misschien zijn er wel een aantal belangrijke dingen niet (in 1 van die boekjes staat bv dat samen lol kunnen hebben essentieel is) en 'neem ik dus genoegen met minder'. Ik weet dat ik liever met hem samenben dan alleen, maar ik kan dus niet met 100 procent zekerheid zeggen (als ik erop doordenk) dat er verder niemand is met wie ik misschien meer deel. Ben ik dan niet kritisch genoeg? En is het dan slecht om het gewoon fijner te vinden samen te zijn dan alleen en daarvoor geen strict criteriumlijstje te hebben?
dinsdag 1 juli 2008 om 22:50
Hoi Feverine,
dat vraag ik me ook wel eens af; in mijn vorige relatie was er genoeg spanning, maar wel negatief! Was nl. een relatie met een borderline patiënt; ik liep altijd op mijn tenen. Ik vraag me inderdaad af, of ik die spanning mis...en het moet me toch goed doen, als ik die mis?
Daarom kan ik er, denk ik, de vinger niet opleggen....
Groetjes,
Nicole
dat vraag ik me ook wel eens af; in mijn vorige relatie was er genoeg spanning, maar wel negatief! Was nl. een relatie met een borderline patiënt; ik liep altijd op mijn tenen. Ik vraag me inderdaad af, of ik die spanning mis...en het moet me toch goed doen, als ik die mis?
Daarom kan ik er, denk ik, de vinger niet opleggen....
Groetjes,
Nicole
dinsdag 1 juli 2008 om 22:59
Hoi Nicole,
Volgens mij is dat toch maar een lastig iets, die spanning. Zelfs als het voornamelijk negatieve spanning is kan het toch verslavend worden, is ook mijn ervaring. En dan kun je spanning toch missen. Dat is ook het lastige met vertrouwdheid en veiligheid..volgens mij kan dat niet goed samengaan met een gevoel van spanning, en is het zoeken naar een balans tussen die 2 zaken. Kan me echt voorstellen als je veel spanning en heftigheid in je relatie gewend bent, dat je dan het gevoel kan hebben dat je wat mist als je in rustiger vaarwater zit. Heftigheid laat je wel merken dat je wat voelt! Ookal zou dat laatste (dus meer rust) beter voor je zijn..
Groetjes
Volgens mij is dat toch maar een lastig iets, die spanning. Zelfs als het voornamelijk negatieve spanning is kan het toch verslavend worden, is ook mijn ervaring. En dan kun je spanning toch missen. Dat is ook het lastige met vertrouwdheid en veiligheid..volgens mij kan dat niet goed samengaan met een gevoel van spanning, en is het zoeken naar een balans tussen die 2 zaken. Kan me echt voorstellen als je veel spanning en heftigheid in je relatie gewend bent, dat je dan het gevoel kan hebben dat je wat mist als je in rustiger vaarwater zit. Heftigheid laat je wel merken dat je wat voelt! Ookal zou dat laatste (dus meer rust) beter voor je zijn..
Groetjes
dinsdag 1 juli 2008 om 23:11
Feverine, hoe ervaar jij jouw relatie dan? Je schrijft dat je het fijner vindt samen, dan alleen; dat heb ik ook...maar stiekem denk ook ik, dat er vast nog ergens iemand rondloopt, met wie het misschien nog beter zal voelen.
Wij doen best veel leuke dingen samen, maar we doen ook heel veel dingen niet... We gaan bijv. wel naar concerten, bioscoop, zwemmen, maar slechts zelden uit eten, of een dagje weg...en dat mis ik dan wel. Komt voort uit financiële redenen, maar toch...
En dan denk ik: ben ik zo ondankbaar? Stel dat ik iemand tegenkom, die wel graag gaat uiteten, of een dagje uit, maar niet zwemmen, of de bios, o.i.d. Mis ik dat dan ook?? Je kan toch nooit alles hebben....
Het lijkt wel een achtbaan, die emoties en gedachten op deze manier...
Wij doen best veel leuke dingen samen, maar we doen ook heel veel dingen niet... We gaan bijv. wel naar concerten, bioscoop, zwemmen, maar slechts zelden uit eten, of een dagje weg...en dat mis ik dan wel. Komt voort uit financiële redenen, maar toch...
En dan denk ik: ben ik zo ondankbaar? Stel dat ik iemand tegenkom, die wel graag gaat uiteten, of een dagje uit, maar niet zwemmen, of de bios, o.i.d. Mis ik dat dan ook?? Je kan toch nooit alles hebben....
Het lijkt wel een achtbaan, die emoties en gedachten op deze manier...
dinsdag 1 juli 2008 om 23:31
Hoi Nicole,
Ik ervaar mijn relatie de laatste tijd als goed, in de zin dat ik overheersend een goed gevoel heb. Maar dat is dus wisselend en als ik heel erg na ga denken, kan ik gaan piekeren en dus ook gaan twijfelen! Ik zie bv hoe anders we zijn en kan daar dan te veel over nadenken. En soms mis ik dus een bepaalde humor of dat we elkaar direct begrijpen als we communiceren, iets wat ik met sommige vriendinnen wel heb (maar die zie ik dan weer niet dagelijks).
De laatste tijd kan het me helpen te denken dat dingen niet op een bepaalde manier zouden moeten zijn, maar dat het gaat om wat goed voelt voor mezelf en wat niet. Ik probeer dan te kijken naar naar zuivere behoeftes- welke ik heb, welke ik bij hem kan vervullen en welke niet. Als ik constateer dat ik niet elke behoefte bij hem kan vervullen, probeer ik te kijken of ik andere manieren of mensen weet om hieraan te voldoen of dat ik er met hem over wil praten. Maar dat achtbaan-idee herken ik hoor! Vooral als ik te veel aan het piekeren ben geslagen of me gestresst voel.
Weet jouw vriend wat je mist en kun je daar met hem over praten/kijken of je samen tot een oplossing kunt komen?
Ik ervaar mijn relatie de laatste tijd als goed, in de zin dat ik overheersend een goed gevoel heb. Maar dat is dus wisselend en als ik heel erg na ga denken, kan ik gaan piekeren en dus ook gaan twijfelen! Ik zie bv hoe anders we zijn en kan daar dan te veel over nadenken. En soms mis ik dus een bepaalde humor of dat we elkaar direct begrijpen als we communiceren, iets wat ik met sommige vriendinnen wel heb (maar die zie ik dan weer niet dagelijks).
De laatste tijd kan het me helpen te denken dat dingen niet op een bepaalde manier zouden moeten zijn, maar dat het gaat om wat goed voelt voor mezelf en wat niet. Ik probeer dan te kijken naar naar zuivere behoeftes- welke ik heb, welke ik bij hem kan vervullen en welke niet. Als ik constateer dat ik niet elke behoefte bij hem kan vervullen, probeer ik te kijken of ik andere manieren of mensen weet om hieraan te voldoen of dat ik er met hem over wil praten. Maar dat achtbaan-idee herken ik hoor! Vooral als ik te veel aan het piekeren ben geslagen of me gestresst voel.
Weet jouw vriend wat je mist en kun je daar met hem over praten/kijken of je samen tot een oplossing kunt komen?
dinsdag 1 juli 2008 om 23:39
Feverine, dat herken ik ook. Ik ben ook een piekeraar, twijfelaar, etc. Wij hebben vaak dezelfde humor, maar het communiceren lukt niet altijd even goed. Hij staat toch anders in het leven dan ik; is een dromer, niet echt realistisch, maar ziet dat zelf niet zo! En dan realiseer ik me ook, dat we niet echt op elkaar lijken en heb ik in gedachten vaak de relatie al beëindigd, of ik denk eraan, dat hij de relatie dan wel zal beëindigen...Gék word ik dan van mezelf!
Ik weet niet of mijn vriend echt weet wat ik mis. Hij weet wel, dat ik er heel veel moeite mee heb, dat hij ook met andere vrouwen chat/belt, en daagt me daarmee uit. Doet me enorm veel pijn, maar hij vindt, dat hij best met anderen mag praten/chatten; hij gaat voor mij/ons....ziet niet in dat het wel eens anders kan lopen.... Maar ik ben volgens hem dan te onzeker en jaloers.... Echter, daar gaat dit topic niet over; schrijf ik verder wel op een ander...
Ik weet niet of mijn vriend echt weet wat ik mis. Hij weet wel, dat ik er heel veel moeite mee heb, dat hij ook met andere vrouwen chat/belt, en daagt me daarmee uit. Doet me enorm veel pijn, maar hij vindt, dat hij best met anderen mag praten/chatten; hij gaat voor mij/ons....ziet niet in dat het wel eens anders kan lopen.... Maar ik ben volgens hem dan te onzeker en jaloers.... Echter, daar gaat dit topic niet over; schrijf ik verder wel op een ander...
dinsdag 1 juli 2008 om 23:40
woensdag 2 juli 2008 om 09:50
Je goed voelen in een relatie heeft naar mijn idee weinig met rationeel denken te maken. Dat voel je gewoon zo of niet. En als je het wel zo voelt, geniet er dan volop van.
En ik denk daarnaast dat je je niet teveel moet laten imponeren door de kracht van mensen die heel kritisch zijn over een toekomstige nieuwe relatie enz. Je loopt dan rond met het idee: nu weet ik wat ik wel wil! (nav de vorige relatie) wat subiet overboord gegooid wordt wanneer je dan heel irrationeel smoor wordt op iemand die toch weer heel anders is dan gepland.
En daarnaast denk ik dat heel kritisch met lijstjes met "benodigde eigenschappen" ed wapperen ook soms te maken kan hebben met bang zijn om je weer kwetsbaar op te stellen in een volgende relatie en dat je daarom zo'n eisenpakket hebt: eliminatie van mogelijkheden om pijn gedaan te worden. Maar die garantie heb je nou eenmaal niet.
Blijf dichtbij je eigen gevoel over dingen. Geloof niet te snel wat een ander te melden heeft, zeker niet als het indirect of direct ook met jouw leven of geluk te maken heeft. Jij weet dat het allerbeste dus kun jij jezelf die antwoorden geven. Beetje scepsis is goed.
En ik denk daarnaast dat je je niet teveel moet laten imponeren door de kracht van mensen die heel kritisch zijn over een toekomstige nieuwe relatie enz. Je loopt dan rond met het idee: nu weet ik wat ik wel wil! (nav de vorige relatie) wat subiet overboord gegooid wordt wanneer je dan heel irrationeel smoor wordt op iemand die toch weer heel anders is dan gepland.
En daarnaast denk ik dat heel kritisch met lijstjes met "benodigde eigenschappen" ed wapperen ook soms te maken kan hebben met bang zijn om je weer kwetsbaar op te stellen in een volgende relatie en dat je daarom zo'n eisenpakket hebt: eliminatie van mogelijkheden om pijn gedaan te worden. Maar die garantie heb je nou eenmaal niet.
Blijf dichtbij je eigen gevoel over dingen. Geloof niet te snel wat een ander te melden heeft, zeker niet als het indirect of direct ook met jouw leven of geluk te maken heeft. Jij weet dat het allerbeste dus kun jij jezelf die antwoorden geven. Beetje scepsis is goed.
