
Diabetes, wat een kut ziekte.
maandag 14 juli 2014 om 14:01
Mijn zoon is in het afgelopen half jaar mager geworden. Dokter schoof het af op spanning.
( ben 2 jaar geleden van zijn vader gescheiden, de relatie met hem is moeizaam. Zijn vader vergeet hem vaak op te halen of komt te laat. Mijn vriend, die overigens niet bij ons woont kreeg een open hartoperatie.)
We gingen toch op vakantie zoals elk jaar. Mijn ouders hebben een huis in Italië, waar we elke zomer 4 weken verblijven. En waar we S ( mijn zoon) zijn verjaardag altijd vieren. We zijn hier nu 2 weken. Zoals elke zaterdag gaan we naar de stad om wat lekkers voor de hond te kopen. S rende een klein stukje vooruit naar de winkel die 20 meter voor ons was. Hij draait zich om, lijkbleek ik schrok hij riep mij en viel zo bewusteloos neer.
20 minuten later is hij in het ziekenhuis bijgekomen.
En gister kregen we met zekerheid uitslag. Diabetes type 1.
Ik heb me daar een potje op de gang zitten janken.
Niemand in onze directe omgeving heeft diabetes, ik weet er helemaal niets van af. En dan krijg je even via je vader als tolk uitgelegd dat je zoon de rest van zijn leven medicijn afhankelijk zal zijn. En als hij geen medicijn krijgt het dodelijk kan wezen.
Er word woensdag overlegd met een Nederlands ziekenhuis of hij naar Nederland kan in deze toestand. Hij is ziek echt ziek. Mocht dat niet kunnen dan zal ik met mijn vader als tolk mijn zoon moeten leren injecteren.
( ben 2 jaar geleden van zijn vader gescheiden, de relatie met hem is moeizaam. Zijn vader vergeet hem vaak op te halen of komt te laat. Mijn vriend, die overigens niet bij ons woont kreeg een open hartoperatie.)
We gingen toch op vakantie zoals elk jaar. Mijn ouders hebben een huis in Italië, waar we elke zomer 4 weken verblijven. En waar we S ( mijn zoon) zijn verjaardag altijd vieren. We zijn hier nu 2 weken. Zoals elke zaterdag gaan we naar de stad om wat lekkers voor de hond te kopen. S rende een klein stukje vooruit naar de winkel die 20 meter voor ons was. Hij draait zich om, lijkbleek ik schrok hij riep mij en viel zo bewusteloos neer.
20 minuten later is hij in het ziekenhuis bijgekomen.
En gister kregen we met zekerheid uitslag. Diabetes type 1.
Ik heb me daar een potje op de gang zitten janken.
Niemand in onze directe omgeving heeft diabetes, ik weet er helemaal niets van af. En dan krijg je even via je vader als tolk uitgelegd dat je zoon de rest van zijn leven medicijn afhankelijk zal zijn. En als hij geen medicijn krijgt het dodelijk kan wezen.
Er word woensdag overlegd met een Nederlands ziekenhuis of hij naar Nederland kan in deze toestand. Hij is ziek echt ziek. Mocht dat niet kunnen dan zal ik met mijn vader als tolk mijn zoon moeten leren injecteren.
maandag 14 juli 2014 om 14:09
Wat ontzettend naar voor je zoon en jou! Zeker dat dit in het buitenland gebeurd. Heb je je reisverzekering of de anwb alarmcentrale gebeld, want hij moet gewoon over naar Nederland waar je goede uitleg kan krijgen. Het is een nare ziekte, waar hij altijd rekening mee zal moeten houden. Gelukkig zijn er wel steeds betere behandelingen.
Hoe oud is je zoon als ik vragen mag?
Hoe oud is je zoon als ik vragen mag?
maandag 14 juli 2014 om 14:19
Ja we hebben de verzekering meteen ingelicht. Alles word ook vergoed.
Wij willen ook naar Nederland, ondanks dat mijn vader heel goed Italiaans spreekt is het toch fijner direct met een arts te kunnen communiceren. Het Engels van het personeel hier is knudde.
Maar als hij te ziek is en het risico te groot mag er niet gevlogen worden. Maar het ziekenhuis is hier wel goed, gelukkig.
Als het over 3 weken was gebeurd hadden we op Hawaii gezeten waren we veder van huis geweest denk ik. Ben dus nog redelijk blij dat het hier is gebeurd.
Zijn vader die met zijn vriendin op vakantie is in Frankrijk doet er overigens moeilijk over eerder te komen en wil volgende week komen. Grrrrrr!
En twijfel of ik mijn vriend, die in Amerika woont zal vragen te komen. Hij zou ook volgende week komen maar die wou eerder komen lees nu. Maar heb hem gezegd maar even te wachten.
Beetje rare situatie als je in het ziekenhuis he nieuwe hubby aan e ouders moet voorstellen... Maar S vraagt wel waar hij is...
Wij willen ook naar Nederland, ondanks dat mijn vader heel goed Italiaans spreekt is het toch fijner direct met een arts te kunnen communiceren. Het Engels van het personeel hier is knudde.
Maar als hij te ziek is en het risico te groot mag er niet gevlogen worden. Maar het ziekenhuis is hier wel goed, gelukkig.
Als het over 3 weken was gebeurd hadden we op Hawaii gezeten waren we veder van huis geweest denk ik. Ben dus nog redelijk blij dat het hier is gebeurd.
Zijn vader die met zijn vriendin op vakantie is in Frankrijk doet er overigens moeilijk over eerder te komen en wil volgende week komen. Grrrrrr!
En twijfel of ik mijn vriend, die in Amerika woont zal vragen te komen. Hij zou ook volgende week komen maar die wou eerder komen lees nu. Maar heb hem gezegd maar even te wachten.
Beetje rare situatie als je in het ziekenhuis he nieuwe hubby aan e ouders moet voorstellen... Maar S vraagt wel waar hij is...
maandag 14 juli 2014 om 14:24
Hoi dessii, wat een vervelende situatie. Hoe oud is je zoontje? Ik heb zelf db type 1. Zeer gelukkig mens ondanks mijn ziekte. Dit schrijf ik om je een hart onder de riem te steken. Het leven wordt ladtiger maar niet onmogelijk. Het is keuzes maken tussen leuk en gezond maar er bestaat echt een balans!! Het prikken valt reuze mee om te leren en afhankelijk van zijn leeftijd zou ik kijken of een pompje miss iets is. Dat prikken moet je echt proberen onder de knie te krijgen ook in nederland. Er staan veel filmpjes op internet en het diabetesfonds en diabc hebben veel info. Veel succes en het allleeeerbeste voir je zoontje.
maandag 14 juli 2014 om 14:27
Lees nu dat je gaat vliegen binnenkort en dat hij 4 is. Pompje is dan denk ik aan te raden. Als t in hawaii warmer is dan nu in italie zpu ik er rekening mee houden dat de insuline makjelijker wordt opgenomen hoj dus minder nodig heeft en er dus meer kans is op n hypo. Of miss eerst even thuis wennen.... Nogmaals succes!!
maandag 14 juli 2014 om 14:34
Dankje pebbles!
Ik weer dat ik het prikken zal moeten oefenen.
Maar het voelt gewoon zo onnatuurlijk iets bij je kind te doen terwijl je weet dat het pijn doet.
Pompje hebben ze het ook over gehad maar dat word hem eerst niet. Eerst moet hij stabiel wezen en moeten we het prikken onder de knie hebben. Wat bij opa overigens binnen een dag al redelijk goed gaat, een natuur talent! Ik vind het nog wat te eng, zal eerst aan het idee moeten wennen.
Ik weer dat ik het prikken zal moeten oefenen.
Maar het voelt gewoon zo onnatuurlijk iets bij je kind te doen terwijl je weet dat het pijn doet.
Pompje hebben ze het ook over gehad maar dat word hem eerst niet. Eerst moet hij stabiel wezen en moeten we het prikken onder de knie hebben. Wat bij opa overigens binnen een dag al redelijk goed gaat, een natuur talent! Ik vind het nog wat te eng, zal eerst aan het idee moeten wennen.
maandag 14 juli 2014 om 14:42
Wat vervelend! Diabetes I is een (tot nu toe) ongeneeslijk ziekte. Maar is wel goed behandelbaar.
Op het internet is veel informatie te vinden.http://www.diabetesfonds.nl/overzicht/v ... t-diabetes
Nu eerst zorgen dat je zoontje opknapt en stabiel is om naar Nederland te vervoeren. Neem contact op je eigen huisarts, dat zodra je zoontje vervoerd kan worden er ook direct een afspraak in het ziekenhuis gemaakt kan worden.
Hou er wel rekening mee dat hij uit een buitenlands ziekenhuis komt. En dat hij misschien getest moet worden op de ziekenhuis bacterie (MRSA)
Sterkte!
Op het internet is veel informatie te vinden.http://www.diabetesfonds.nl/overzicht/v ... t-diabetes
Nu eerst zorgen dat je zoontje opknapt en stabiel is om naar Nederland te vervoeren. Neem contact op je eigen huisarts, dat zodra je zoontje vervoerd kan worden er ook direct een afspraak in het ziekenhuis gemaakt kan worden.
Hou er wel rekening mee dat hij uit een buitenlands ziekenhuis komt. En dat hij misschien getest moet worden op de ziekenhuis bacterie (MRSA)
Sterkte!
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
maandag 14 juli 2014 om 15:00
Hoi dessli,
Ik heb niet zo veel tijd, maar wil toch even snel wat schrijven om je een beetje een hart onder de riem te steken. Ik ben moeder van een diabeet, mijn zoon was drie toen hij het kreeg. Binnen drie maanden had hij gelukkig een pomp en een bloedglucosesensor. Het heeft ons een jaar gekost om vooral de sensor optimaal te gebruiken. Het is best een intensieve aandoening, je zult in no time heel veel leren en altijd moeten blijven opletten. Maar ik kan niet anders zeggen dan dat het hier gewoon heel erg goed gaat. Zoon is negen inmiddels, en is gelukkig en al heel zelfstandig.
Mijn zoon was niet ziek ten tijde van de diagnose, maar volgens mij voelen mensen zich doorgaans al weer snel een stuk beter met insuline. Hij zal weer aankomen en zich echt weer beter voelen.
Heel veel sterkte, kijk anders ook eens op forumoverdiabetes.nl en diabetesforum.
Ik heb niet zo veel tijd, maar wil toch even snel wat schrijven om je een beetje een hart onder de riem te steken. Ik ben moeder van een diabeet, mijn zoon was drie toen hij het kreeg. Binnen drie maanden had hij gelukkig een pomp en een bloedglucosesensor. Het heeft ons een jaar gekost om vooral de sensor optimaal te gebruiken. Het is best een intensieve aandoening, je zult in no time heel veel leren en altijd moeten blijven opletten. Maar ik kan niet anders zeggen dan dat het hier gewoon heel erg goed gaat. Zoon is negen inmiddels, en is gelukkig en al heel zelfstandig.
Mijn zoon was niet ziek ten tijde van de diagnose, maar volgens mij voelen mensen zich doorgaans al weer snel een stuk beter met insuline. Hij zal weer aankomen en zich echt weer beter voelen.
Heel veel sterkte, kijk anders ook eens op forumoverdiabetes.nl en diabetesforum.
maandag 14 juli 2014 om 16:36
Ik weet niet of je dan thuis bent / gelegenheid hebt om zelf iets te bakken, maar het diabetesfonds heeft op de website veel recepten staan en bij de boekhandel zie ik regelmatig kookboeken en bakboeken voorbijkomen voor mensen met bijvoorbeeld diabetes. Ik heb zelf een aantal bakboeken waar achterin het boekje staat welke taarten voor wie geschikt zijn, of wat je kan vervangen om het geschikt te maken.
Anders kun je vast bij een bakker terecht? Zij zullen ook wel iets kunnen verzinnen denk ik.
Anders kun je vast bij een bakker terecht? Zij zullen ook wel iets kunnen verzinnen denk ik.
maandag 14 juli 2014 om 16:37
Trap niet in de suikervrije variant want er zitten wel koolhydraten in is mijn eerste tip. Tip 2 is de vraag die nog een miljoen keer voorbij gaat komen: is het de moeite waard om er voor te spuiten? Miss moet je dat maar doen voor zn verjaardag anders ook zo'n domper. Ik heb nog nooit gehoord van 'echt' koolhydraatvrije gebak/taart. Zelf neem ik t bijna nooit maar als ik t doe vlak voor t eten bij voorkeur appeltaart. Dan prik ik m mee met mn lunch/diner.
Prikken in de vinger doet btw meer pijn. Mijn naalden zijn maar 4 mm. Super klein dusz! Van bd. Voelt hij zich al wat beter?
Prikken in de vinger doet btw meer pijn. Mijn naalden zijn maar 4 mm. Super klein dusz! Van bd. Voelt hij zich al wat beter?
dinsdag 15 juli 2014 om 10:08
Wat fijn dat hij zich al beter voelt. Hij zal wel al lang last hebben en moe zijn dus voelt zich nu met insuline snel beter. Heb je al op diabc gekeken zij hebben een kidsclub. Sugarkids geloof ik. Zij hebben leuke uitstapjes/sportmiddagen en indo voor ouders. Ik hoop ook voor jullie dat je fijne diabverpleegkundige krijgt hier in Nederland. Lees je echt goed in want artsen weten echt niet alles en hun advies is vaak gericht op de laatste cursus die ze hebben gevolgd en niet altijd van toepassing is in de situatie.
vrijdag 18 juli 2014 om 20:28
We zijn thuis!
Gisteren kregen we te horen dat we een dag later naar huis konden.
Was een vlucht waar een arts meevloog voor iemand anders dus konden we mee omdat er iemand was de zich had laten omboeken.
Top service van de KLM gehad! Personeel was op de hoogte, mochten als eerste het vliegtuig verlaten. Na een laatste controle op de eerstehulpverlening van Schiphol was het definitief we konden naar huis!!
Wel eng, voor het eerst met hem thuis, hem zelf medicijnen moeten toe dienen. - heb een telefoonnummer voor als ik hulp nodig heb of als het mis gaat,- maar toch een sprong in het diepe.
We hebben nu al een hele rits aan ziekenhuis afspraken.
Zijn vader komt voor voor zijn verjaardag, want hij had al een camping in Italië geboekt en de kinderen verheugde zich er op...
Moet dit nog aan zoon vertellen...
Gisteren kregen we te horen dat we een dag later naar huis konden.
Was een vlucht waar een arts meevloog voor iemand anders dus konden we mee omdat er iemand was de zich had laten omboeken.
Top service van de KLM gehad! Personeel was op de hoogte, mochten als eerste het vliegtuig verlaten. Na een laatste controle op de eerstehulpverlening van Schiphol was het definitief we konden naar huis!!
Wel eng, voor het eerst met hem thuis, hem zelf medicijnen moeten toe dienen. - heb een telefoonnummer voor als ik hulp nodig heb of als het mis gaat,- maar toch een sprong in het diepe.
We hebben nu al een hele rits aan ziekenhuis afspraken.
Zijn vader komt voor voor zijn verjaardag, want hij had al een camping in Italië geboekt en de kinderen verheugde zich er op...
Moet dit nog aan zoon vertellen...