Relaties
alle pijlers
Ik moet de aandacht opeens delen, help!
dinsdag 29 juli 2008 om 19:23
Ik werk op kantoor met allemaal mannen. Erg gezellig, het is een zooitje ongeregeld bij elkaar. Voordeel van enige meisje op de afdeling zijn is de aandacht die daarbij hoort. Je bent toch net even iets specialer. Ondanks dat vrijwel geen van de kerels daar iets speciaals voor me betekenen, is het altijd fijn om interessant en aantrekkelijk gevonden te worden. Nou ben ik nogal een attantion addict, dus dat leventje beviel me prima. Helaas is er nu een andere dame bijgekomen. Een leuke...
En hoe sneu ik het ook vind van mezef, ik merk dat ik jaloers ben als zij de aandacht krijgt. Maakt niet uit van wie, of het nou een bijzonder leuke of een minder leuke kerel is, het irriteert me dat ik nu niet meer automatisch het leukste meisje ben!
Ik weet het zelf ook wel, het is heel kinderachtig en een beetje triest. Ik wil dan ook graag van deze onvolwassen gevoelens af. Wie heeft raad?
En hoe sneu ik het ook vind van mezef, ik merk dat ik jaloers ben als zij de aandacht krijgt. Maakt niet uit van wie, of het nou een bijzonder leuke of een minder leuke kerel is, het irriteert me dat ik nu niet meer automatisch het leukste meisje ben!
Ik weet het zelf ook wel, het is heel kinderachtig en een beetje triest. Ik wil dan ook graag van deze onvolwassen gevoelens af. Wie heeft raad?
woensdag 30 juli 2008 om 22:29
Mimosa, ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb het ook gehad.
Ondanks dat je van jezelf weet dat het niet terecht is, baal je ervan dat je nu het gevoel hebt dat je concurrentie hebt omdat je nu niet meer het unieke meisje bent (tenminste, dat denk jij)
Misschien is het een idee om in ieder geval niet te laten merken dat je jaloers bent, en te doen tegen haar, zoals je in een andere situatie ook zou doen.
Ondanks dat je van jezelf weet dat het niet terecht is, baal je ervan dat je nu het gevoel hebt dat je concurrentie hebt omdat je nu niet meer het unieke meisje bent (tenminste, dat denk jij)
Misschien is het een idee om in ieder geval niet te laten merken dat je jaloers bent, en te doen tegen haar, zoals je in een andere situatie ook zou doen.
donderdag 31 juli 2008 om 09:47
Jajaja, kansloos, prima, whatever. Ik ben niet perfect, so what?
Ik durf in ieder geval uit te komen voor die diepe, duistere gevoelens die vrijwel alle mensen hebben. Ik snap dat hier een heleboel engeltjes rondlopen die nooooooooooit ook maar enigszins jaloers, gemeen, naar, narsistisch of simpelweg fout zijn, maar ik ben wel gewoon mens en kom daar gewoon voor uit. Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen, dames.
Ik heb het topic niet geopend om compleet afgezeken te worden, maar om opgelucht adem te kunnen halen, omdat ik blijkbaar toch niet de enige ben die af en toe de 'attetion whore' uit hangt. Daar ben ik blij om. En sommigen van jullie vast ook.
Ik durf in ieder geval uit te komen voor die diepe, duistere gevoelens die vrijwel alle mensen hebben. Ik snap dat hier een heleboel engeltjes rondlopen die nooooooooooit ook maar enigszins jaloers, gemeen, naar, narsistisch of simpelweg fout zijn, maar ik ben wel gewoon mens en kom daar gewoon voor uit. Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen, dames.
Ik heb het topic niet geopend om compleet afgezeken te worden, maar om opgelucht adem te kunnen halen, omdat ik blijkbaar toch niet de enige ben die af en toe de 'attetion whore' uit hangt. Daar ben ik blij om. En sommigen van jullie vast ook.
donderdag 31 juli 2008 om 10:18
Ik ben er op mijn werk totaal niet mee bezig of ik al dan niet (mannelijke) aandacht krijg. Ik heb het druk met andere dingen, namelijk die dingen waarvoor mijn baas me betaalt om ze te doen. Zelfs toen ik nog tussen allemaal mannen werkte.
Enne... attantion, attetion... misschien kun je het beter gewoon 'aandacht' noemen als je niet weet hoe je het schrijft?
Enne... attantion, attetion... misschien kun je het beter gewoon 'aandacht' noemen als je niet weet hoe je het schrijft?
donderdag 31 juli 2008 om 10:27
Als ik jou was zou ik in ieder geval in het bijzijn van de mannen niets laten blijken van je jaloerse gevoelens. Jaloezie is een enorme turnoff voor mannen en terecht. In enkel haar bijzijn trouwens ook niet. Probeer vriendschap met haar te sluiten, dan zijn jullie het leukste vrouwelijke duo op kantoor!
Overigens herken ik het helemaal niet. Ikzelf hou er helemaal niet van om in het middelpunt van de belangstelling te staan.
Overigens herken ik het helemaal niet. Ikzelf hou er helemaal niet van om in het middelpunt van de belangstelling te staan.
donderdag 31 juli 2008 om 11:51
donderdag 31 juli 2008 om 11:52
Mij lijkt het niet meer dan menselijk om stiekem deze gevoelens te hebben. Hebben wij niet allen stiekem gevoelens waarvan we verstandelijk ook wel weten dat het kinderachtig en sneu is om ze te hebben? Ik anders wel hoor
Tja, ik denk dat je het beste gewoon ook de leuke kant kan zien van een nieuw meisje op kantoor. Met vrouwen kun je toch vaak andere gesprekken voeren dan met mannen. Bovendien is het voor haar ook niet zo fijn om geen aansluiting te vinden bij de enige andere vrouw op kantoor, zonder dat ze begrijpt waarom. Veel plezier met de typische vrouwengesprekken en het feit dat je nu een "bondgenoot" hebt tegen al die mannen met hun mannen meningen
Tja, ik denk dat je het beste gewoon ook de leuke kant kan zien van een nieuw meisje op kantoor. Met vrouwen kun je toch vaak andere gesprekken voeren dan met mannen. Bovendien is het voor haar ook niet zo fijn om geen aansluiting te vinden bij de enige andere vrouw op kantoor, zonder dat ze begrijpt waarom. Veel plezier met de typische vrouwengesprekken en het feit dat je nu een "bondgenoot" hebt tegen al die mannen met hun mannen meningen
donderdag 31 juli 2008 om 11:55
Hai Mimosa,
Op mijn werk heb ik dit probleem dus totaal niet; ik werk met alleen maar vrouwen en dit gaat verbazingwekkend goed!
Bij mijn hobby echter ben ik lid van een team met alleen maar mannen. Ik moet ook wel slikken als daar voor korte tijd een vrouw bij komt. Mijn 'tactiek'? Gewoon gezellig en aardig tegen de vrouw in kwestie doen. Zij kan er niets aan doen dat ik me de bijenkoningin voel, en voor die mannen is het helemaal niet oké om dit soort vrouwen-gedrag mee te maken. Meestal is de vrouw in kwestie ook nog eens een leuk mens (oké, soms niet, maar dat wil niet zeggen dat ik geen leuk mens meer kan zijn) en is het eigenlijk ook wel leuk om samen die mannen op de kast te krijgen.
Ik geef mezelf dus een spreekwoordelijke schop onder mijn kont, en alles komt daarna in orde.
Als je een beetje om de minder tactvolle postings heen leest, zie je dat, volgens mij, iedereen je dit aanraadt. Laat je nog iets van je horen? Ik ben erg benieuwd hoe je alles gaat aanpakken!
Op mijn werk heb ik dit probleem dus totaal niet; ik werk met alleen maar vrouwen en dit gaat verbazingwekkend goed!
Bij mijn hobby echter ben ik lid van een team met alleen maar mannen. Ik moet ook wel slikken als daar voor korte tijd een vrouw bij komt. Mijn 'tactiek'? Gewoon gezellig en aardig tegen de vrouw in kwestie doen. Zij kan er niets aan doen dat ik me de bijenkoningin voel, en voor die mannen is het helemaal niet oké om dit soort vrouwen-gedrag mee te maken. Meestal is de vrouw in kwestie ook nog eens een leuk mens (oké, soms niet, maar dat wil niet zeggen dat ik geen leuk mens meer kan zijn) en is het eigenlijk ook wel leuk om samen die mannen op de kast te krijgen.
Ik geef mezelf dus een spreekwoordelijke schop onder mijn kont, en alles komt daarna in orde.
Als je een beetje om de minder tactvolle postings heen leest, zie je dat, volgens mij, iedereen je dit aanraadt. Laat je nog iets van je horen? Ik ben erg benieuwd hoe je alles gaat aanpakken!
donderdag 31 juli 2008 om 21:57
quote:Zamirah schreef op 30 juli 2008 @ 20:50:
Jee, wat kansloos.
Heb je een diepgeworteld gebrek aan zelfvertrouwen ofzo? Ben je verwaarloosd in je jeugd?
Beetje narcistisch dit. Ik heb maar 1 advies: ga in therapie.Nee, daar heeft 't allemaal echt niks mee te maken. Er komt geen narcisme of liefde aan te pas, het is gewoon een natuurlijke reactie. Of je nou wel of niet met ze op kunt schieten, je bent gewoon 'hun' meisje, ik weet niet goed hoe ik 't anders kan uitleggen. Net of ik ineens een heleboel broers had, dat idee een beetje.
Jee, wat kansloos.
Heb je een diepgeworteld gebrek aan zelfvertrouwen ofzo? Ben je verwaarloosd in je jeugd?
Beetje narcistisch dit. Ik heb maar 1 advies: ga in therapie.Nee, daar heeft 't allemaal echt niks mee te maken. Er komt geen narcisme of liefde aan te pas, het is gewoon een natuurlijke reactie. Of je nou wel of niet met ze op kunt schieten, je bent gewoon 'hun' meisje, ik weet niet goed hoe ik 't anders kan uitleggen. Net of ik ineens een heleboel broers had, dat idee een beetje.
vrijdag 1 augustus 2008 om 00:32
Ik heb niet echt een goede tip erbij na wat ik al aan reacties heb gelezen, wou alleen even zeggen dat ik me je gevoel prima kan voorstellen. Misschien kunnen sommigen hier zich er niks bij voorstellen, maar ik zou ook genieten van die aandacht van de mannen. Tis gewoon lekker om net even wat specialer te zijn, die extra dingetjes, ook al gaat het helemaal niet om flirten of dat je iemand leuk vind ofzo. Gewoon dat beetje extra is lekker, en als je dat ineens moet delen... grrr!
vrijdag 1 augustus 2008 om 01:41
Ik kan me het gevoel ook wel voorstellen.
Ik moet bekennen dat ik vaak al een hekel heb aan nieuwe collega's, ongeacht of ze man of vrouw zijn, omdat het gewoon even een stoorzender is in je vaste, bekende clubje.
Ik hou niet van veranderingen.
Het enige dat ik je kan zeggen is dat ik denk dat dit gevoel vanzelf overgaat. Je went eraan, dat je de aandacht moet delen en dan is het weer goed.
Ik denk dat je er al goed mee omgaat omdat je je uiterste best doet hier niemand iets van te laten merken.
Ik moet bekennen dat ik vaak al een hekel heb aan nieuwe collega's, ongeacht of ze man of vrouw zijn, omdat het gewoon even een stoorzender is in je vaste, bekende clubje.
Ik hou niet van veranderingen.
Het enige dat ik je kan zeggen is dat ik denk dat dit gevoel vanzelf overgaat. Je went eraan, dat je de aandacht moet delen en dan is het weer goed.
Ik denk dat je er al goed mee omgaat omdat je je uiterste best doet hier niemand iets van te laten merken.
zaterdag 2 augustus 2008 om 14:04
Ik heb samengewerkt met zo'n soort vrouw.
Ik ben zangeres en zong toen in een band met daarin 6 personen, 4 mannen en dus 2 vrouwen...zij en ik. Zij was al langer werkzaam in die band en ik kwam er na een aantal jaren bij. Het bleek, hoorde ik van de gitarist, dat alle zangeressen die vóór mij waren geweest, dat waren er een stuk of 4, zo'n beetje waren afgedropen, omdat ze niet konden samenwerken met de andere zangeres. Of liever gezegd: het was natuurlijk andersom. ZIJ kon niet zo goed samenwerken, bleek later...het was natuurlijk al een veeg teken, dat ik de zoveelste was.
Wat was het probleem? Zij wilde alle aandacht. Ze wilde de leukste, mooiste, meest populaire zangeres zijn. In de band, maar ook voor het publiek. Waren er kerels die ook naar mij keken/luisterden, etc, dan werd ze chaggerijnig.
Ze wilde ook de mooiste liedjes zingen. Die pikte ze in. Of had allerlei smoesjes/manipulaties om haar zin te krijgen. Lukte dat niet naar haar zin, dan ging ze de sfeer verpesten, of zielig lopen doen.
Zo heeft ze alle zangeressen weggepest. Inclusief mij, uiteindelijk. Na anderhalf jaar ben ik opgestapt. Ik liep op het laatst op mijn tenen, om haar maar tevreden te stellen.
Toen ik wegging, kreeg ik nog een pluim van de drummer; hij zei dat ik het het langst van alle zangeressen uitgehouden had, de samenwerking met haar.
Ik ben zangeres en zong toen in een band met daarin 6 personen, 4 mannen en dus 2 vrouwen...zij en ik. Zij was al langer werkzaam in die band en ik kwam er na een aantal jaren bij. Het bleek, hoorde ik van de gitarist, dat alle zangeressen die vóór mij waren geweest, dat waren er een stuk of 4, zo'n beetje waren afgedropen, omdat ze niet konden samenwerken met de andere zangeres. Of liever gezegd: het was natuurlijk andersom. ZIJ kon niet zo goed samenwerken, bleek later...het was natuurlijk al een veeg teken, dat ik de zoveelste was.
Wat was het probleem? Zij wilde alle aandacht. Ze wilde de leukste, mooiste, meest populaire zangeres zijn. In de band, maar ook voor het publiek. Waren er kerels die ook naar mij keken/luisterden, etc, dan werd ze chaggerijnig.
Ze wilde ook de mooiste liedjes zingen. Die pikte ze in. Of had allerlei smoesjes/manipulaties om haar zin te krijgen. Lukte dat niet naar haar zin, dan ging ze de sfeer verpesten, of zielig lopen doen.
Zo heeft ze alle zangeressen weggepest. Inclusief mij, uiteindelijk. Na anderhalf jaar ben ik opgestapt. Ik liep op het laatst op mijn tenen, om haar maar tevreden te stellen.
Toen ik wegging, kreeg ik nog een pluim van de drummer; hij zei dat ik het het langst van alle zangeressen uitgehouden had, de samenwerking met haar.
zaterdag 2 augustus 2008 om 17:31
Wat was het probleem? Zij wilde alle aandacht. Ze wilde de leukste, mooiste, meest populaire zangeres zijn. In de band, maar ook voor het publiek. Waren er kerels die ook naar mij keken/luisterden, etc, dan werd ze chaggerijnig.
Kun jij je daar echt niets bij voorstellen?
Ik wel hoor, snap best dat de zangeres 'bang' was om haar plek te verliezen.
Snap TO ook heel goed, ilk zou er alleen geen punt van maken. Het nieuwe voor je mannelijke collega's is er snel genoeg vanaf.
Kun jij je daar echt niets bij voorstellen?
Ik wel hoor, snap best dat de zangeres 'bang' was om haar plek te verliezen.
Snap TO ook heel goed, ilk zou er alleen geen punt van maken. Het nieuwe voor je mannelijke collega's is er snel genoeg vanaf.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 3 augustus 2008 om 09:55
Het is niet heel elegant om deze gevoelens te hebben, maar wel heel menselijk. Ik heb beide situaties meegemaakt, zowel als 'nieuwe' vrouw als als 'oude' vrouw. Ik heb beide situaties 'verloren' om kort (door de bocht) samen te vatten. Ik moet zeggen dat ik de situatie als nieuwkomer makkelijker vond dan als bijenkoningin, omdat iedereen sympathie kan opbrengen voor de nieuwkomer maar niet voor de bijenkoninin. Ik voelde me daarom een beetje alleen in de laatste situatie. Grappig detail: jaren nadat ik de bijenkorf heb verlaten kwam ik nog eens langs bij dat bedrijf. Ze vertelden dat de dame in kwestie was ontslagen omdat ze stelselmatig geld had verduisterd.
Ik werk in een technisch beroep, meestal met alleen mannelijke collega's. Op de een of andere manier werden zij dan heel dierbaar voor mij, als broers bijna. Ik vind het dan ook erg herkenbaar. Jammer dat mensen zo agressief reageren.
Maar ja, er zijn ergere dingen op de wereld zullen we maar zeggen. Mijn advies: ga lekker ergens anders werken en denk met plezier terug aan de tijd die je met je collega's hebt gehad. Als je je al zo jaloers voelt is er geen redden meer aan en moet je je verlies accepteren. Als je niet met haar kunt opschieten kun je de eer het beste houden door te vertrekken.
Ik werk in een technisch beroep, meestal met alleen mannelijke collega's. Op de een of andere manier werden zij dan heel dierbaar voor mij, als broers bijna. Ik vind het dan ook erg herkenbaar. Jammer dat mensen zo agressief reageren.
Maar ja, er zijn ergere dingen op de wereld zullen we maar zeggen. Mijn advies: ga lekker ergens anders werken en denk met plezier terug aan de tijd die je met je collega's hebt gehad. Als je je al zo jaloers voelt is er geen redden meer aan en moet je je verlies accepteren. Als je niet met haar kunt opschieten kun je de eer het beste houden door te vertrekken.
anoniem_27918 wijzigde dit bericht op 03-08-2008 09:59
Reden: uitleg voor advies toegevoegd
Reden: uitleg voor advies toegevoegd
% gewijzigd
woensdag 6 augustus 2008 om 21:52
quote:Zamirah schreef op 31 juli 2008 @ 23:10:
Ja, dat begrijp je dus blijkbaar niet. Need I say more??
Ja graag, say maar eens more.
Want al die raadselen en steken onder water...
(Nu snap ik waarom ik zo prettig werkte met al die mannen. Die draaien niet om de hete brij heen en zeggen gewoon in één keer wat ze bedoelen.)
Ja, dat begrijp je dus blijkbaar niet. Need I say more??
Ja graag, say maar eens more.
Want al die raadselen en steken onder water...
(Nu snap ik waarom ik zo prettig werkte met al die mannen. Die draaien niet om de hete brij heen en zeggen gewoon in één keer wat ze bedoelen.)
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:00
Jemig wat een bitcherige opmerkingen van sommigen hier. Kunnen jullie je nou echt niet verplaatsen in haar? Of weten jullie gewoon niet hoe het is om een keer in het middelpunt te staan? Bovendien waarmee denken jullie haar te helpen door haar nog meer af te zeiken? Door haar te vertellen wat ze al wist? Door haar een k** gevoel te geven, omdat ze haar gevoelens niet mag erkennen? Of denken jullie echt dat je haar hiermee helpt? Man, mensen durven gewoon niet meer hun probleem hier kenbaar te maken, waar toch zo'n forum voor bedoeld is. Of begrijp ik het niet?
In iedergeval, ik begrijp je situatie helemaal. Heb het zelf ook een keer meegemaakt. Altijd in het middelpunt geweest en toen kwam een andere dame, die net iets aantrekkelijker was dan ik, adremmer, gelukkig wel zelfde niveau van intelligentie en als klap op de vuurpijl vermeldde ze zelf op haar eerste dag, dat zij geen kinderen kan krijgen en daar heel erg mee zit. Tja daar zit je dan met je ego. Na een week stoeien met mijn gevoelens (je bent jaloers, je wilt het niet zijn, je vindt je gevoelens maar kinderachtig, etc.) heb ik mijn ego opzij gezet en mij zoveel mogelijk op mijn werk gestort. Wat iemand al eerder zei, op een gegeven moment is de nieuwigheid eraf en komen de heren vanzelf weer aandacht van jou vragen. Uiteindelijk kon ik, na het opzij zetten van die enorme ego, met die dame het goed vinden en ook al werken we niet meer op dezelfde afdeling we zijn nog steeds vriendinnetjes en is zij nu peettante van mijn 1e kind.Ik hoop voor jou dat het ook een prettige afloop gaat worden. Succes ermee!
In iedergeval, ik begrijp je situatie helemaal. Heb het zelf ook een keer meegemaakt. Altijd in het middelpunt geweest en toen kwam een andere dame, die net iets aantrekkelijker was dan ik, adremmer, gelukkig wel zelfde niveau van intelligentie en als klap op de vuurpijl vermeldde ze zelf op haar eerste dag, dat zij geen kinderen kan krijgen en daar heel erg mee zit. Tja daar zit je dan met je ego. Na een week stoeien met mijn gevoelens (je bent jaloers, je wilt het niet zijn, je vindt je gevoelens maar kinderachtig, etc.) heb ik mijn ego opzij gezet en mij zoveel mogelijk op mijn werk gestort. Wat iemand al eerder zei, op een gegeven moment is de nieuwigheid eraf en komen de heren vanzelf weer aandacht van jou vragen. Uiteindelijk kon ik, na het opzij zetten van die enorme ego, met die dame het goed vinden en ook al werken we niet meer op dezelfde afdeling we zijn nog steeds vriendinnetjes en is zij nu peettante van mijn 1e kind.Ik hoop voor jou dat het ook een prettige afloop gaat worden. Succes ermee!
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:53
Ik snap je gevoel ook. Heb ook iets soortgelijks meegemaakt en vond het ook absoluut niet makkelijk om de aandacht te delen. Heb wel het if you can't beat them, than join them principe toegepast...maar moest er echt wel even aan wennen dat ik niet de enige was die aandacht kreeg en geweldig, leuk en aantrekkelijk gevonden werd. Maar ook dat ging over. Hoewel ik later af en toe nog wel verlangend terug kon denken aan de tijd dat ik de 'enige' was. Gewoon menselijk dus, die gevoelens. Zolang je er maar niet in blijft hangen.
