Relaties
alle pijlers
echt gelukkig zijn alleen/als single, wie lukt dat?
vrijdag 1 augustus 2008 om 12:02
Op een andere pijler heb ik al een topic geplaatst over dat ik me vaak leeg kan voelen van binnen, het gevoel heb alsof ik iets wezenlijks in mezelf of in mijn leven mis. Vaak heb ik dat toegeschreven aan dat ik geen relatie had. Nu heb ik wel een relatie en is het gevoel minder, maar heb ik het nog.
Misschien kan ik niet goed volwassen worden. Ik vind het namelijk zo hard in het leven dat je als kind als vanzelfsprekend mensen om je heen hebt, je familie, maar als je volwassen wordt moet je alleen verder. Je woont dan alleen, tenzij je een relatie hebt. Vrienden kun je natuurlijk wel hebben, maar je hebt niet meer als vanzelfsprekend mensen om je heen die er altijd zijn, ongeacht of je je 'goed gedraagt', of je bui goed is, of het klikt, ect. Met andere woorden: alle relaties die je op latere leeftijd hebt zijn voorwaardelijk. Ik mis zo de vanzelfsprekende gezelligheid. Met een relatie is het ook voorwaardelijk, want die kan over gaan en je moet ervoor werken om het te laten slagen.
Nu vraag ik me af: wie is er echt (doorgaans) gelukkig als single? En: hoe doe je dat? Kun je je alleen echt geborgen voelen en het gezellig hebben? Of is het meer zo dat je alleen wel gewoon tevreden kunt zijn, maar dat je je dan niet zo intensief gelukkig kan voelen als wanneer je samen bent met anderen/een relatie hebt?
Als er al veel van dit soort topics zijn, mijn excuus. Had zin mijn vraag expliciet hier neer te planten.
Misschien kan ik niet goed volwassen worden. Ik vind het namelijk zo hard in het leven dat je als kind als vanzelfsprekend mensen om je heen hebt, je familie, maar als je volwassen wordt moet je alleen verder. Je woont dan alleen, tenzij je een relatie hebt. Vrienden kun je natuurlijk wel hebben, maar je hebt niet meer als vanzelfsprekend mensen om je heen die er altijd zijn, ongeacht of je je 'goed gedraagt', of je bui goed is, of het klikt, ect. Met andere woorden: alle relaties die je op latere leeftijd hebt zijn voorwaardelijk. Ik mis zo de vanzelfsprekende gezelligheid. Met een relatie is het ook voorwaardelijk, want die kan over gaan en je moet ervoor werken om het te laten slagen.
Nu vraag ik me af: wie is er echt (doorgaans) gelukkig als single? En: hoe doe je dat? Kun je je alleen echt geborgen voelen en het gezellig hebben? Of is het meer zo dat je alleen wel gewoon tevreden kunt zijn, maar dat je je dan niet zo intensief gelukkig kan voelen als wanneer je samen bent met anderen/een relatie hebt?
Als er al veel van dit soort topics zijn, mijn excuus. Had zin mijn vraag expliciet hier neer te planten.
zondag 3 augustus 2008 om 10:47
Ik kan zeker wel echt gelukkig zijn alleen. Ik denk alleen dat veel mensen die zich druk maken over alleen zijn ook direct denken dat het voor de rest van hun leven is, of dat ze niet op tijd een man tegen komen om kinderen mee te krijgen.
Ik kan alleen gelukkig zijn, omdat ik me over beide punten niet druk maak. Als je me nu zou vertellen dat ik de rest van mijn leven alleen zou blijven, dan zou ik misschien meer moeite hebben met me gelukkig voelen. Maar zolang het leven nog een verrassing is, geniet ik ook van de tijden dat ik alleen ben. Ik geniet van de dingen die op mijn pad komen, de vrijheden die ik heb. Er zal vast wel weer een moment komen dat ik mijn leven zal delen met iemand, dan zal ik daar ook weer van genieten.
Eigenlijk, tot mijn eigen verbazing, zijn de gelukkigste perioden in mijn leven altijd geweest als ik alleen was. Je realiseren dat je jezelf kunt redden, dat je je staande houdt zonder steun, dat je doet waar je zin in hebt en altijd trots zijn op jezelf, omdat je dat toch echt in je eentje hebt bereikt, dat heeft voor mij wel voor gelukkigste momenten gezorgd.
Ik kan alleen gelukkig zijn, omdat ik me over beide punten niet druk maak. Als je me nu zou vertellen dat ik de rest van mijn leven alleen zou blijven, dan zou ik misschien meer moeite hebben met me gelukkig voelen. Maar zolang het leven nog een verrassing is, geniet ik ook van de tijden dat ik alleen ben. Ik geniet van de dingen die op mijn pad komen, de vrijheden die ik heb. Er zal vast wel weer een moment komen dat ik mijn leven zal delen met iemand, dan zal ik daar ook weer van genieten.
Eigenlijk, tot mijn eigen verbazing, zijn de gelukkigste perioden in mijn leven altijd geweest als ik alleen was. Je realiseren dat je jezelf kunt redden, dat je je staande houdt zonder steun, dat je doet waar je zin in hebt en altijd trots zijn op jezelf, omdat je dat toch echt in je eentje hebt bereikt, dat heeft voor mij wel voor gelukkigste momenten gezorgd.
zondag 3 augustus 2008 om 11:05
quote:CharlotteC schreef op 03 augustus 2008 @ 10:27:
[...]
Mwah, weet niet of het zo misplaatst is.....uit onderzoek (zal eens wat links opzoeken) schijnt te blijken dat gebonden mensen in het algemeen tevredener en gezonder en (dus) langer leven.
Ik ben wel benieuwd naar de details van dat onderzoek. Ik heb het zelf ook gelezen, maar plaatste er toen ook al mijn vraagtekens bij. Hoe meet je tevredenheid? Hoe meet je gezondheid? Ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat het voor iemand met een chronische ziekte soms moeilijker is om iemand tegen te komen, dat vertroebelt de statistieken natuurlijk. Ik geloof in wat er hier eerder in de discussie gezegd is: als je een relatie als levensdoel hebt wordt je minder gelukkig als je dat niet bereikt. Echter als je dat dus niet als levensdoel hebt, is er geen enkele reden om minder gelukkig te worden en dan geloof ik ook zeker niet dat singles minder gelukkig zijn.
Je zou waarschijnlijk hetzelfde onderzoek kunnen doen met mensen met en zonder kinderen. Dan zijn mensen met kinderen misschien ook gelukkiger, maar dat komt omdat de groep zonder kinderen op te splitsen is in tweeen: mensen die wel kinderen hadden gewild en mensen die dat niet hadden gewild. De tweede groep is ongetwijfeld net zo gelukkig als de groep met kinderen.
[...]
Mwah, weet niet of het zo misplaatst is.....uit onderzoek (zal eens wat links opzoeken) schijnt te blijken dat gebonden mensen in het algemeen tevredener en gezonder en (dus) langer leven.
Ik ben wel benieuwd naar de details van dat onderzoek. Ik heb het zelf ook gelezen, maar plaatste er toen ook al mijn vraagtekens bij. Hoe meet je tevredenheid? Hoe meet je gezondheid? Ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat het voor iemand met een chronische ziekte soms moeilijker is om iemand tegen te komen, dat vertroebelt de statistieken natuurlijk. Ik geloof in wat er hier eerder in de discussie gezegd is: als je een relatie als levensdoel hebt wordt je minder gelukkig als je dat niet bereikt. Echter als je dat dus niet als levensdoel hebt, is er geen enkele reden om minder gelukkig te worden en dan geloof ik ook zeker niet dat singles minder gelukkig zijn.
Je zou waarschijnlijk hetzelfde onderzoek kunnen doen met mensen met en zonder kinderen. Dan zijn mensen met kinderen misschien ook gelukkiger, maar dat komt omdat de groep zonder kinderen op te splitsen is in tweeen: mensen die wel kinderen hadden gewild en mensen die dat niet hadden gewild. De tweede groep is ongetwijfeld net zo gelukkig als de groep met kinderen.
zondag 3 augustus 2008 om 11:11
quote:CharlotteC schreef op 03 augustus 2008 @ 10:27:
[...]
Mwah, weet niet of het zo misplaatst is.....uit onderzoek (zal eens wat links opzoeken) schijnt te blijken dat gebonden mensen in het algemeen tevredener en gezonder en (dus) langer leven.
Moet je wel geen kinderen nemen, want uit onderzoek blijkt dat mensen met kinderen ongelukkiger zijn dan mensen zonder kinderen en dat zij pas weer gelukkiger worden op 't moment dat de kids het huis verlaten.
quote:"Dankzij allerlei langlopend empirisch onderzoek, bijvoorbeeld dat van het Duitse Sozial-Ekonomisches Panel waarin nu al vijftien jaar lang duizenden huishoudens worden gevolgd, kunnen we steeds meer vragen beantwoorden." Enthousiast: "Daaruit weten we nu bijvoorbeeld dat het geluk het grootst is als de partner gevonden is. Daarna zakt dat weer iets in. Mensen die kinderen krijgen zie je inzakken tot bijna het niveau van hun vrijgezellentijd. Vooral in het moderne maatjeshuwelijk trekken kinderen een zware wissel op de relatie."
[...]
Mwah, weet niet of het zo misplaatst is.....uit onderzoek (zal eens wat links opzoeken) schijnt te blijken dat gebonden mensen in het algemeen tevredener en gezonder en (dus) langer leven.
Moet je wel geen kinderen nemen, want uit onderzoek blijkt dat mensen met kinderen ongelukkiger zijn dan mensen zonder kinderen en dat zij pas weer gelukkiger worden op 't moment dat de kids het huis verlaten.
quote:"Dankzij allerlei langlopend empirisch onderzoek, bijvoorbeeld dat van het Duitse Sozial-Ekonomisches Panel waarin nu al vijftien jaar lang duizenden huishoudens worden gevolgd, kunnen we steeds meer vragen beantwoorden." Enthousiast: "Daaruit weten we nu bijvoorbeeld dat het geluk het grootst is als de partner gevonden is. Daarna zakt dat weer iets in. Mensen die kinderen krijgen zie je inzakken tot bijna het niveau van hun vrijgezellentijd. Vooral in het moderne maatjeshuwelijk trekken kinderen een zware wissel op de relatie."
zondag 3 augustus 2008 om 14:43
@Phiep: idd herkenbaar wat je schrijft, gedachten als: 'ik blijf altijd alleen' geven vaak meer stress. Volgens mij geeft elke gedachte met het woord 'altijd' erin stress trouwens, kan dat ook gelden wanneer je denkt: 'mijn relatie blijft altijd hetzelfde, ik zit nu voor de rest van mijn leven met deze partner en het blijft altijd zo'.
Eigenlijk wel heel mooi dat je beschrijft dat je de gelukkigste momenten hebt gehad toen je alleen was, omdat je dan dus hebt gemerkt dat je op jezelf kan vertrouwen. Geloof graag dat dat een heel gelukkig gevoel geeft!
@Ortho: denk ook dat gelukkig zijn met jezelf en keuzes de basis is. Maar ik zit zelf echt nog met dat stuk: het gezellig maken met mezelf. Dat zou ik willen leren. Het blijft voor mij toch een stuk leger/triester voelen om alleen thuis te komen als ik geen relatie heb, alleen te eten en niet vanzelfsprekend iemand om me heen te hebben. Hoewel ik dus in een relatie ook weer kan verlangen naar alleen zijn en de tijd aan mezelf hebben. Elk voordeel heb ze nadeel..
@Hans66: je zegt dat je een buitenbeentje bent. Heb je ooit een relatie gehad? En voel je je in principe doorgaans gelukkig zonder relatie, of mis je het maar krijg je stress omdat je niet weet hoe je je daarin moet gedragen?
Ik denk wel echt dat mensen in principe van nature sociale dieren zijn die behoefte hebben aan een gevoel van verbondenheid. En dat gevoel van verbondenheid met anderen hoeft niet per se via een relatie, kan ook met vrienden/familie/kennissen etc. Ik vind het alleen zelf moeilijk om de mate van verbondenheid die ik wil hebben met anderen te vinden als ik single ben. Ik heb behoefte aan intensieve contacten en samenzijn en dat gaat toch lastiger als single. Zou alleen willen dat ik meer 'gezelligheid' in mezelf kon vinden, denk dat ik dan minder gericht zou zijn op verbondenheid met anderen. Hoe zien jullie dat?
Eigenlijk wel heel mooi dat je beschrijft dat je de gelukkigste momenten hebt gehad toen je alleen was, omdat je dan dus hebt gemerkt dat je op jezelf kan vertrouwen. Geloof graag dat dat een heel gelukkig gevoel geeft!
@Ortho: denk ook dat gelukkig zijn met jezelf en keuzes de basis is. Maar ik zit zelf echt nog met dat stuk: het gezellig maken met mezelf. Dat zou ik willen leren. Het blijft voor mij toch een stuk leger/triester voelen om alleen thuis te komen als ik geen relatie heb, alleen te eten en niet vanzelfsprekend iemand om me heen te hebben. Hoewel ik dus in een relatie ook weer kan verlangen naar alleen zijn en de tijd aan mezelf hebben. Elk voordeel heb ze nadeel..
@Hans66: je zegt dat je een buitenbeentje bent. Heb je ooit een relatie gehad? En voel je je in principe doorgaans gelukkig zonder relatie, of mis je het maar krijg je stress omdat je niet weet hoe je je daarin moet gedragen?
Ik denk wel echt dat mensen in principe van nature sociale dieren zijn die behoefte hebben aan een gevoel van verbondenheid. En dat gevoel van verbondenheid met anderen hoeft niet per se via een relatie, kan ook met vrienden/familie/kennissen etc. Ik vind het alleen zelf moeilijk om de mate van verbondenheid die ik wil hebben met anderen te vinden als ik single ben. Ik heb behoefte aan intensieve contacten en samenzijn en dat gaat toch lastiger als single. Zou alleen willen dat ik meer 'gezelligheid' in mezelf kon vinden, denk dat ik dan minder gericht zou zijn op verbondenheid met anderen. Hoe zien jullie dat?
zondag 3 augustus 2008 om 15:13
quote:vertwijfeld schreef op 03 augustus 2008 @ 14:43:
Ik denk wel echt dat mensen in principe van nature sociale dieren zijn die behoefte hebben aan een gevoel van verbondenheid. En dat gevoel van verbondenheid met anderen hoeft niet per se via een relatie, kan ook met vrienden/familie/kennissen etc. Ik vind het alleen zelf moeilijk om de mate van verbondenheid die ik wil hebben met anderen te vinden als ik single ben. Ik heb behoefte aan intensieve contacten en samenzijn en dat gaat toch lastiger als single. Zou alleen willen dat ik meer 'gezelligheid' in mezelf kon vinden, denk dat ik dan minder gericht zou zijn op verbondenheid met anderen. Hoe zien jullie dat?
Ik denk zelfs dat 'n relatie geen kans van slagen heeft als iemand zich 'needy' opstelt en een relatie wil als invulling van z'n eigen leven. Je moet in de eerste plaats gelukkig met jezelf zijn en dan kan 'n relatie een toevoeging zijn.
Ik herken mij niet in de omschrijving dat wij sociale dieren zijn, ik heb juist eigen ruimte nodig. En ik vind gezelligheid ook zeker bij mezelf. Vind het heerlijk om met mijn bord eten op de bank voor de tv te ploffen.
Je kunt natuurlijk ook altijd nog een huisdier nemen, een hond bijv. die beesten zijn trouw en je moet er dan toch automatisch regelmatig uit om met 'm te gaan wandelen.
Ik denk wel echt dat mensen in principe van nature sociale dieren zijn die behoefte hebben aan een gevoel van verbondenheid. En dat gevoel van verbondenheid met anderen hoeft niet per se via een relatie, kan ook met vrienden/familie/kennissen etc. Ik vind het alleen zelf moeilijk om de mate van verbondenheid die ik wil hebben met anderen te vinden als ik single ben. Ik heb behoefte aan intensieve contacten en samenzijn en dat gaat toch lastiger als single. Zou alleen willen dat ik meer 'gezelligheid' in mezelf kon vinden, denk dat ik dan minder gericht zou zijn op verbondenheid met anderen. Hoe zien jullie dat?
Ik denk zelfs dat 'n relatie geen kans van slagen heeft als iemand zich 'needy' opstelt en een relatie wil als invulling van z'n eigen leven. Je moet in de eerste plaats gelukkig met jezelf zijn en dan kan 'n relatie een toevoeging zijn.
Ik herken mij niet in de omschrijving dat wij sociale dieren zijn, ik heb juist eigen ruimte nodig. En ik vind gezelligheid ook zeker bij mezelf. Vind het heerlijk om met mijn bord eten op de bank voor de tv te ploffen.
Je kunt natuurlijk ook altijd nog een huisdier nemen, een hond bijv. die beesten zijn trouw en je moet er dan toch automatisch regelmatig uit om met 'm te gaan wandelen.
zondag 3 augustus 2008 om 19:12
quote:vertwijfeld schreef op 03 augustus 2008 @ 14:43:
@Hans66: je zegt dat je een buitenbeentje bent. Heb je ooit een relatie gehad? En voel je je in principe doorgaans gelukkig zonder relatie, of mis je het maar krijg je stress omdat je niet weet hoe je je daarin moet gedragen?Ik heb nooit een relatie gehad. Ik word heel langzaam aan gelukkiger zonder een relatie in de tijd gezien. Dat wil niet zeggen dat ik ongelukkiger wordt met een relatie. Ik mis het vooral. Ik weet ook niet hoe een relatie tot stand komt. Het lijkt voor mij een ingewikkeld proces te zijn. Ik kan nog zo goed met veel mensen opschieten, maar in geval van vrouwen betekent het vaak geen relatie. Ze stellen allerlei eisen die voor mij te hoog zijn. Hoewel anderen zeggen dat ik populair ben, ben ik geen relatiemateriaal. Waarschijnlijk heb ik niet die eigenschappen die vrouwen in mannen zoeken. Ik kan dat ook niet veranderen.
Ik zal me met andere dingen moeten vermaken. Een relatie, een seksuele ervaring (behalve die met een prostituee) hoort daar voor mij nu eenmaal niet bij. Dat ik er niet dagelijks mee bezig ben wordt door anderen opgevat als desinteresse, maar dat is wat te gemakkelijk gezegd. "Hans heeft een hekel aan vrouwen... ondanks dat hij rondhangt op het Viva-forum."
@Hans66: je zegt dat je een buitenbeentje bent. Heb je ooit een relatie gehad? En voel je je in principe doorgaans gelukkig zonder relatie, of mis je het maar krijg je stress omdat je niet weet hoe je je daarin moet gedragen?Ik heb nooit een relatie gehad. Ik word heel langzaam aan gelukkiger zonder een relatie in de tijd gezien. Dat wil niet zeggen dat ik ongelukkiger wordt met een relatie. Ik mis het vooral. Ik weet ook niet hoe een relatie tot stand komt. Het lijkt voor mij een ingewikkeld proces te zijn. Ik kan nog zo goed met veel mensen opschieten, maar in geval van vrouwen betekent het vaak geen relatie. Ze stellen allerlei eisen die voor mij te hoog zijn. Hoewel anderen zeggen dat ik populair ben, ben ik geen relatiemateriaal. Waarschijnlijk heb ik niet die eigenschappen die vrouwen in mannen zoeken. Ik kan dat ook niet veranderen.
Ik zal me met andere dingen moeten vermaken. Een relatie, een seksuele ervaring (behalve die met een prostituee) hoort daar voor mij nu eenmaal niet bij. Dat ik er niet dagelijks mee bezig ben wordt door anderen opgevat als desinteresse, maar dat is wat te gemakkelijk gezegd. "Hans heeft een hekel aan vrouwen... ondanks dat hij rondhangt op het Viva-forum."
World of Warcraft: Legion
zondag 3 augustus 2008 om 19:16
quote:elninjoo schreef op 03 augustus 2008 @ 15:13:
Ik denk zelfs dat 'n relatie geen kans van slagen heeft als iemand zich 'needy' opstelt en een relatie wil als invulling van z'n eigen leven. Je moet in de eerste plaats gelukkig met jezelf zijn en dan kan 'n relatie een toevoeging zijn.Ik vind dit ontzettend moeilijk punt. Ik stel me niet needy op, want dat stoot vrouwen af. Te weinig interesse stoot vrouwen ook af, heb ik gelezen in een vergelijkbaar topic. Dan ben je snel een broertje of beste vriend. En zo ben ik een broertje of een beste vriend van een heleboel vrouwen geweest. Ik kan de juiste snaar niet vinden.
Ik denk zelfs dat 'n relatie geen kans van slagen heeft als iemand zich 'needy' opstelt en een relatie wil als invulling van z'n eigen leven. Je moet in de eerste plaats gelukkig met jezelf zijn en dan kan 'n relatie een toevoeging zijn.Ik vind dit ontzettend moeilijk punt. Ik stel me niet needy op, want dat stoot vrouwen af. Te weinig interesse stoot vrouwen ook af, heb ik gelezen in een vergelijkbaar topic. Dan ben je snel een broertje of beste vriend. En zo ben ik een broertje of een beste vriend van een heleboel vrouwen geweest. Ik kan de juiste snaar niet vinden.
World of Warcraft: Legion
