Kinderen
alle pijlers
AMK bellen of niet?
maandag 4 augustus 2008 om 10:18
Na een lange slapeloze nacht ben ik er nog niet uit en wil ik graag weten wat jullie ervan vinden.
In het verleden is het een aantal malen voorgekomen dat er een vriendinnetje van onze puberdochter voor de deur stond na een ruzie thuis.
Meestal gaan de meiden dan naar boven en volg ik na een half uurtje met een pot thee.
De ene keer is de lucht dan al flink geklaard,soms bespreken we het probleem nog even met zijn drieen.
In geval van nood (time-out nodig) bied ik een slaapplaats aan,maar stel daarbij wel altijd de ouders op de hoogte dat ze bij ons is.
Tot nog toe zorgde dit nooit voor problemen,tot gisteren.
Mijn dochter was niet thuis,toen 1 van haar vriendinnen voor de deur stond.We kennen dit meisje al sinds de basisschool.
Het meisje was hevig van streek en ik ben met haar naar boven gegaan.
Zij had ruzie met haar stiefvader.Voor zover ik weet is de biologische vader buiten beeld,het meisje draagt ook de naam vd stiefvader.
Ik heb weleens van mijn dochter gehoord dat er regelmatig ruzies zijn,volgens haar begonnen sinds de geboorte van de tweeling,zo'n 3 jaar geleden.
Het is een vrij stil en teruggetrokken meisje,sociaal ms wat onhandig te noemen.Behalve met mijn dochter en nog een klasgenootje gaat zij met niemand om.
Buiten school heeft zij geen contacten,MSN en Hyves mag ze niet en doorgaans moet ze meteen na school naar huis om voor haar broertje en zusje te zorgen.
Zij vertelde dat het de hele dag al broeide en na het eten tot een uitbarsting kwam,waarbij het tot een handgemeen dreigde te komen.
Toen stiefvader naar boven was,zou haar moeder hebben gezegd dat zij kon gaan nu ze de kans had.
Ze vertelde dat moeder bang zou zijn dat er "een ongeluk"zou gebeuren.
Toen ik haar zei dat ik haar moeder wel moest laten weten dat ze bij ons was,raakte ze in paniek.
Stiefvader zou haar dan komen halen en daar was ze duidelijk bang voor.
Ik vroeg haar of er tijdens ruzies ook geslagen werd.dat was niet zo maar ze wordt wel in haar nek gegrepen,tegen de muur gedrukt.
Ze wilde eigenlijk naar haar oma,die buiten de stad woont.
Ik heb haar oma gebeld en zij zou haar komen halen.
Oma was volledig op de hoogte,ook van de fysieke benadering van stiefvader.Behalve oma,mijn dochter en mijn dochters beste vriendin uit de klas,weet niemand hier iets van.
Een uur later stond oma voor de deur met moeder.
Zowel moeder als het meisje vergoeilijken stiefvader.
Hij heeft het zo druk,stress het opknappen vd tuin ligt al weken stil vanwege de regen etc..
Mijn man en ik hebben aangegeven dat wij vinden dat dit nooit tot een handgemeen mag komen,hoe druk iemand het ook heeft en hoe zuigend een puber zich ook kan gedragen.
Wellicht zou het handig zijn daar hulp bij te zoeken.
Oma was het volledig met ons eens,maar moeder bleef haar man excuseren.
Het meisje is met haar oma meegegaan.
Wij hebben haar ons telefoonnummer meegegeven(moeder weet daarvan)voor het geval ze ooit hulp nodig heeft.
Toch zit het me niet lekker,ik heb de indruk dat moeder niet openstaat voor hulp van buitenaf.
De fysieke benadering van stiefvader baart me zorgen,mn omdat zowel moeder en dochter het "normaal"vinden.
Aan de andere kant,anoniem het AMK bellen zit er niet in.
Het kan niet anders dan van mij zijn gekomen.
Niet dat ik bang ben voor gevolgen voor mezelf,maar wel voor het meisje.
Nu ziet ze ons als "veilige haven",maar zal dat dan nog zo zijn?
Ik vind het heel lastig en kom er niet uit,wat zouden jullie doen?
In het verleden is het een aantal malen voorgekomen dat er een vriendinnetje van onze puberdochter voor de deur stond na een ruzie thuis.
Meestal gaan de meiden dan naar boven en volg ik na een half uurtje met een pot thee.
De ene keer is de lucht dan al flink geklaard,soms bespreken we het probleem nog even met zijn drieen.
In geval van nood (time-out nodig) bied ik een slaapplaats aan,maar stel daarbij wel altijd de ouders op de hoogte dat ze bij ons is.
Tot nog toe zorgde dit nooit voor problemen,tot gisteren.
Mijn dochter was niet thuis,toen 1 van haar vriendinnen voor de deur stond.We kennen dit meisje al sinds de basisschool.
Het meisje was hevig van streek en ik ben met haar naar boven gegaan.
Zij had ruzie met haar stiefvader.Voor zover ik weet is de biologische vader buiten beeld,het meisje draagt ook de naam vd stiefvader.
Ik heb weleens van mijn dochter gehoord dat er regelmatig ruzies zijn,volgens haar begonnen sinds de geboorte van de tweeling,zo'n 3 jaar geleden.
Het is een vrij stil en teruggetrokken meisje,sociaal ms wat onhandig te noemen.Behalve met mijn dochter en nog een klasgenootje gaat zij met niemand om.
Buiten school heeft zij geen contacten,MSN en Hyves mag ze niet en doorgaans moet ze meteen na school naar huis om voor haar broertje en zusje te zorgen.
Zij vertelde dat het de hele dag al broeide en na het eten tot een uitbarsting kwam,waarbij het tot een handgemeen dreigde te komen.
Toen stiefvader naar boven was,zou haar moeder hebben gezegd dat zij kon gaan nu ze de kans had.
Ze vertelde dat moeder bang zou zijn dat er "een ongeluk"zou gebeuren.
Toen ik haar zei dat ik haar moeder wel moest laten weten dat ze bij ons was,raakte ze in paniek.
Stiefvader zou haar dan komen halen en daar was ze duidelijk bang voor.
Ik vroeg haar of er tijdens ruzies ook geslagen werd.dat was niet zo maar ze wordt wel in haar nek gegrepen,tegen de muur gedrukt.
Ze wilde eigenlijk naar haar oma,die buiten de stad woont.
Ik heb haar oma gebeld en zij zou haar komen halen.
Oma was volledig op de hoogte,ook van de fysieke benadering van stiefvader.Behalve oma,mijn dochter en mijn dochters beste vriendin uit de klas,weet niemand hier iets van.
Een uur later stond oma voor de deur met moeder.
Zowel moeder als het meisje vergoeilijken stiefvader.
Hij heeft het zo druk,stress het opknappen vd tuin ligt al weken stil vanwege de regen etc..
Mijn man en ik hebben aangegeven dat wij vinden dat dit nooit tot een handgemeen mag komen,hoe druk iemand het ook heeft en hoe zuigend een puber zich ook kan gedragen.
Wellicht zou het handig zijn daar hulp bij te zoeken.
Oma was het volledig met ons eens,maar moeder bleef haar man excuseren.
Het meisje is met haar oma meegegaan.
Wij hebben haar ons telefoonnummer meegegeven(moeder weet daarvan)voor het geval ze ooit hulp nodig heeft.
Toch zit het me niet lekker,ik heb de indruk dat moeder niet openstaat voor hulp van buitenaf.
De fysieke benadering van stiefvader baart me zorgen,mn omdat zowel moeder en dochter het "normaal"vinden.
Aan de andere kant,anoniem het AMK bellen zit er niet in.
Het kan niet anders dan van mij zijn gekomen.
Niet dat ik bang ben voor gevolgen voor mezelf,maar wel voor het meisje.
Nu ziet ze ons als "veilige haven",maar zal dat dan nog zo zijn?
Ik vind het heel lastig en kom er niet uit,wat zouden jullie doen?
maandag 4 augustus 2008 om 10:23
maandag 4 augustus 2008 om 10:27
maandag 4 augustus 2008 om 10:32
maandag 4 augustus 2008 om 10:34
Wat een ontzettende lastige situatie zeg. Ik zou echter toch bellen. Al is het alleen maar om iets van een dossier op te bouwen ofzo. Gaat het de volgende keer wel mis dan kan je al aangeven dat je, of dat kunnen ze dan zien, er al een keer voor gebeld is.
Heb je trouwens ook zelf haar nummer? Heb je haar al een keertje geprobeerd te bellen. Om te checken of het goed gaat en waar ze nu is? Zou ik anders ook even doen, al was het alleen maar voor je eigen gemoedsrust.
Heb je trouwens ook zelf haar nummer? Heb je haar al een keertje geprobeerd te bellen. Om te checken of het goed gaat en waar ze nu is? Zou ik anders ook even doen, al was het alleen maar voor je eigen gemoedsrust.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
maandag 4 augustus 2008 om 10:36
Hallo Jane,
Ik kan mij goed voorstellen dat het je niet los laat......
Mijn advies is om het AMK te bellen. Maar niet om gelijk een melding te doen maar om een advies te vragen. (ik werk zelf in de hulpverlening en ik maak van deze mogelijkheid vaak gebruik).
Het is super fijn als iemand even met je meedenkt hoe je het beste kan handelen en waar het meisje het meest geholpen bij is.
Verder kun je ook nog op deze site kijken: www.shginfo.nl
Hier kun je ook naartoe bellen en vragen om advies.....
succes!!!
Ik kan mij goed voorstellen dat het je niet los laat......
Mijn advies is om het AMK te bellen. Maar niet om gelijk een melding te doen maar om een advies te vragen. (ik werk zelf in de hulpverlening en ik maak van deze mogelijkheid vaak gebruik).
Het is super fijn als iemand even met je meedenkt hoe je het beste kan handelen en waar het meisje het meest geholpen bij is.
Verder kun je ook nog op deze site kijken: www.shginfo.nl
Hier kun je ook naartoe bellen en vragen om advies.....
succes!!!
maandag 4 augustus 2008 om 10:44
Bellen.
Je kunt het AMK met verschillende 'inslag' bellen:
- om advies te vragen hoe je dit het beste kunt aanpakken.
- om melding te maken.
Melding maken kan anoniem of niet-anoniem. Je hebt gelijk wanneer je zegt dat je anonimiteit maar zéér relatief is, omdat ouders/meisje vrij snel kunnen inschatten dat de informatie van jou komt.
Dat neemt niet weg dat ik persoonlijk vind dat je, nu je op de hoogte bent van de situatie (én zo'n steunende rol hebt), als het ware een verantwoordeljkheid hebt om voor dit meisje op te komen.
Als je agressiviteit van deze stiefvader verwacht, zou ik de melding alsnog anoniem maken. Als dat niet het geval is, denk ik dat je er goed aan doet open kaart te spelen, met het meisje als uitgangspunt.
Je kunt dan bijvoorbeeld aan de moeder van het meisje vertellen dat je melding doet/hebt gedaan. Ik zou dan vertellen dat ik het AMK heb gebeld omdat ik me, op basis van de verhalen van het meisje en de mate waarin ze overstuur is/was, veel zorgen om haar maak en de indruk heb dat er hulp nodig is waardoor de situatie voor haar (en misschien ook voor moeder) weer beter wordt thuis. Dat je het niet doet om de boel te 'zieken', maar omdat je wilt helpen.
Ik denk dat jouw huis voor dit meisje júist een veilige plek blijft. Door ook aan haar uit te leggen waarom je melding maakt, ziet zij dat jij uitgaat van haár belang...
Succes met je beslissing!
Erwt
Je kunt het AMK met verschillende 'inslag' bellen:
- om advies te vragen hoe je dit het beste kunt aanpakken.
- om melding te maken.
Melding maken kan anoniem of niet-anoniem. Je hebt gelijk wanneer je zegt dat je anonimiteit maar zéér relatief is, omdat ouders/meisje vrij snel kunnen inschatten dat de informatie van jou komt.
Dat neemt niet weg dat ik persoonlijk vind dat je, nu je op de hoogte bent van de situatie (én zo'n steunende rol hebt), als het ware een verantwoordeljkheid hebt om voor dit meisje op te komen.
Als je agressiviteit van deze stiefvader verwacht, zou ik de melding alsnog anoniem maken. Als dat niet het geval is, denk ik dat je er goed aan doet open kaart te spelen, met het meisje als uitgangspunt.
Je kunt dan bijvoorbeeld aan de moeder van het meisje vertellen dat je melding doet/hebt gedaan. Ik zou dan vertellen dat ik het AMK heb gebeld omdat ik me, op basis van de verhalen van het meisje en de mate waarin ze overstuur is/was, veel zorgen om haar maak en de indruk heb dat er hulp nodig is waardoor de situatie voor haar (en misschien ook voor moeder) weer beter wordt thuis. Dat je het niet doet om de boel te 'zieken', maar omdat je wilt helpen.
Ik denk dat jouw huis voor dit meisje júist een veilige plek blijft. Door ook aan haar uit te leggen waarom je melding maakt, ziet zij dat jij uitgaat van haár belang...
Succes met je beslissing!
Erwt
Peas on earth!
maandag 4 augustus 2008 om 11:14
Nek grijpen en muur duwen klinkt als heel agressief.
Vaak is dat nog net de ik-hou-me-nog-in situatie voordat iemand doordraait.
Wanneer zal dat gebeuren? wanneer zal de emmer overlopen?
Dit meisje is duidelijk ontzettend bang en volgens mij de moeder ook als ik het zo lees aangezien ze achter haar man blijft staan.
Goed van je dat jouw huis zo'n veilig gevoel geeft aan die meisjes, maar het blijft heel erg lastig.
Hoever kun je gaan? maar hoe zal je je voelen als het daadwerkelijk mis gaat? daar ben jij uiteraard niet schuldig
aan dat voorop maar zo zal het wel voelen natuurlijk.
Ik zou idd ook het AMK eens bellen voor advies.
En oma hoe het nu met het meisje is.
Vaak is dat nog net de ik-hou-me-nog-in situatie voordat iemand doordraait.
Wanneer zal dat gebeuren? wanneer zal de emmer overlopen?
Dit meisje is duidelijk ontzettend bang en volgens mij de moeder ook als ik het zo lees aangezien ze achter haar man blijft staan.
Goed van je dat jouw huis zo'n veilig gevoel geeft aan die meisjes, maar het blijft heel erg lastig.
Hoever kun je gaan? maar hoe zal je je voelen als het daadwerkelijk mis gaat? daar ben jij uiteraard niet schuldig
aan dat voorop maar zo zal het wel voelen natuurlijk.
Ik zou idd ook het AMK eens bellen voor advies.
En oma hoe het nu met het meisje is.
maandag 4 augustus 2008 om 11:23
Eens met Dehlia en Prinses. Prinses omschrijft het heel goed, geef aan dat je melding doet, als je melding doet, om het meisje te helpen, niet om problemen te veroorzaken. Ik denk dat ik in deze situatie niet voor anoniem melden zou kiezen. Wat ik daar van zie is dat mensen daar juist heel erg boos van kunnen worden. En in jou geval, is het vrij duidelijk dat de melding van jou komt.
Ik denk dat je bij ouders aan kan geven dat je je verplicht voelt melding te doen, omdat je ziet dat het meisje problemen heeft die hulpverlening vragen, en jij niet de persoon bent om dat soort hulp te geven. Jullie zijn het niet eens over de noodzaak van hulp, dus daarom schakel je een onafhaneklijke instantie in die de hulpbehoefte en hulpbereidheid gaat onderzoeken.
Weet wel dat in heel veel gevallen, mensen opgelucht zijn dat er iets gebeurt. Dit soort problemen wordt echt wel gevoeld binnen het gezin, maar men durft er vaak niet mee naar buiten te komen uit angst de zeggenschap over hun kinderen kwijt te raken. Het AMK zal heel duidelijk uitleggen dat daar geen sprake van is in dit stadium. Agressie tegen een melder komt zelden voor.
Ik denk dat je bij ouders aan kan geven dat je je verplicht voelt melding te doen, omdat je ziet dat het meisje problemen heeft die hulpverlening vragen, en jij niet de persoon bent om dat soort hulp te geven. Jullie zijn het niet eens over de noodzaak van hulp, dus daarom schakel je een onafhaneklijke instantie in die de hulpbehoefte en hulpbereidheid gaat onderzoeken.
Weet wel dat in heel veel gevallen, mensen opgelucht zijn dat er iets gebeurt. Dit soort problemen wordt echt wel gevoeld binnen het gezin, maar men durft er vaak niet mee naar buiten te komen uit angst de zeggenschap over hun kinderen kwijt te raken. Het AMK zal heel duidelijk uitleggen dat daar geen sprake van is in dit stadium. Agressie tegen een melder komt zelden voor.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 4 augustus 2008 om 15:16
Inmiddels heb ik haar oma gesproken.Zij is gisteravond met haar en haar moeder mee naar huis gegaan.
Stiefvader was inmiddels afgekoeld.
Het is inmiddels uitgesproken,waarbij oma meteen al aangaf dat er met de man eigenlijk niet te praten valt.Hij staat ook niet open voor hulp.
Ik heb mijn zorgen geuit over hoe dat in de toekomst moet gaan.
Oma gaf aan dat haar dochter het ook niet meer wist,dit was al haar 2e huwelijk en hoe moest het dan nu verder met haar...
Ook oma gaf aan zich zorgen te maken,de man heeft zelf een moeilijke jeugd gehad .
Volgens oma wordt het meisje ook beknot in haar ontwikkeling,dingen die voor de meeste pubermeisjes normaal zijn(internet) zijn haar verboden.
Ik had MSN en Hyvesverbod al begrepen,maar ook dingen opzoeken voor school op internet,mag niet.
Hoe het ook zij,ik blijf erbij dat boosheid nooit,maar dan ook nooit mag leiden tot fysiek geweld.
M.i. valt het tegen de muur duwen daar zeker onder.
Bij oma heb ik aangegeven dat dit een probleem is wat veel verder gaat dan een ruzietje tussen (stief)vader en dochter en dat ik eraan dacht mijn licht op te steken bij hulpverlening.
Oma durft het zelf niet aan,is bang het contact met haar dochter te verstoren.
Mijn man dacht tot gisteren nog dat het allemaal wel mee zou vallen,pubers kunnen natuurlijk ook erg dramatisch doen.Tenminste de mijne wel!
Na wat hij hoorde na mijn gesprek met oma heeft hij besloten met dit verhaal naar de jeugdrechercheur en een naaste collega(agent op de middelbare school waar de kinderen op zitten) te gaan.
Ik wacht het even af,maar ik denk dat zij er zeker verder mee gaan.
Dat lag ik vannacht ook nog te bedenken,het meisje weet dat mijn man agent is.Misschien is ze juist wel daarom naar ons toegekomen.
Stiefvader was inmiddels afgekoeld.
Het is inmiddels uitgesproken,waarbij oma meteen al aangaf dat er met de man eigenlijk niet te praten valt.Hij staat ook niet open voor hulp.
Ik heb mijn zorgen geuit over hoe dat in de toekomst moet gaan.
Oma gaf aan dat haar dochter het ook niet meer wist,dit was al haar 2e huwelijk en hoe moest het dan nu verder met haar...
Ook oma gaf aan zich zorgen te maken,de man heeft zelf een moeilijke jeugd gehad .
Volgens oma wordt het meisje ook beknot in haar ontwikkeling,dingen die voor de meeste pubermeisjes normaal zijn(internet) zijn haar verboden.
Ik had MSN en Hyvesverbod al begrepen,maar ook dingen opzoeken voor school op internet,mag niet.
Hoe het ook zij,ik blijf erbij dat boosheid nooit,maar dan ook nooit mag leiden tot fysiek geweld.
M.i. valt het tegen de muur duwen daar zeker onder.
Bij oma heb ik aangegeven dat dit een probleem is wat veel verder gaat dan een ruzietje tussen (stief)vader en dochter en dat ik eraan dacht mijn licht op te steken bij hulpverlening.
Oma durft het zelf niet aan,is bang het contact met haar dochter te verstoren.
Mijn man dacht tot gisteren nog dat het allemaal wel mee zou vallen,pubers kunnen natuurlijk ook erg dramatisch doen.Tenminste de mijne wel!
Na wat hij hoorde na mijn gesprek met oma heeft hij besloten met dit verhaal naar de jeugdrechercheur en een naaste collega(agent op de middelbare school waar de kinderen op zitten) te gaan.
Ik wacht het even af,maar ik denk dat zij er zeker verder mee gaan.
Dat lag ik vannacht ook nog te bedenken,het meisje weet dat mijn man agent is.Misschien is ze juist wel daarom naar ons toegekomen.
maandag 4 augustus 2008 om 15:20
Heb niet alle reacties gelezen, maar je moet echt BELLEN!
En je hoeft echt geen bang te zijn dat ze verwachten dat het bij jou vandaan komt. Jij denkt misschien dat niemand ervanaf weet, maar scholen e.d. weten/zien vaak meer dan je denkt.
Je kunt het AMK bellen voor advies wat je moet doen.
Daarbij komt, stel dat het meisje iets overkomt, zou jij je het ooit vergeven dat je wist dat er iets gaande was, maar niets hebt gedaan?
Sterkte!
En je hoeft echt geen bang te zijn dat ze verwachten dat het bij jou vandaan komt. Jij denkt misschien dat niemand ervanaf weet, maar scholen e.d. weten/zien vaak meer dan je denkt.
Je kunt het AMK bellen voor advies wat je moet doen.
Daarbij komt, stel dat het meisje iets overkomt, zou jij je het ooit vergeven dat je wist dat er iets gaande was, maar niets hebt gedaan?
Sterkte!
anoniem_68377 wijzigde dit bericht op 04-08-2008 15:22
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
% gewijzigd
...
maandag 4 augustus 2008 om 15:21
Goed dat je nog even met oma hebt gesproken Janejane. Dat ze naar jullie toe is gekomen, omdat je man agent is zou best eens kunnen wezen. Overigens vind ik dat mensen met dergelijke beroepen een meldingsplicht hebben, ook als ze niet in dienst zijn.
Goed dat hij even gaat overleggen met de jeugdrechercheur.
Goed dat hij even gaat overleggen met de jeugdrechercheur.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 4 augustus 2008 om 15:41
Quertu,dat vind ik dus ook,als een moeder haar kind zegt te vluchten of bang is voor ongelukken,dan lijkt er meer aan de hand.
Moeder zei hier dat ze nog "nee"riep toen ze wegging.
Wat is dan waar,vraag ik me af.
Overdrijft het meisje of wil moeder alles binnenshuis houden?
Ik sta volledig achter het standpunt :bij twijfel bellen,maar je wilt ook niet ten ontechte mensen beschuldigen.
Nu met het verhaal van oma erbij ben ik er echter van overtuigd dat het meisje hulp nodig heeft.
Ik zou het mezelf idd nooit vergeven als ik ervan wist en niks gedaan had.
Moeder zei hier dat ze nog "nee"riep toen ze wegging.
Wat is dan waar,vraag ik me af.
Overdrijft het meisje of wil moeder alles binnenshuis houden?
Ik sta volledig achter het standpunt :bij twijfel bellen,maar je wilt ook niet ten ontechte mensen beschuldigen.
Nu met het verhaal van oma erbij ben ik er echter van overtuigd dat het meisje hulp nodig heeft.
Ik zou het mezelf idd nooit vergeven als ik ervan wist en niks gedaan had.
maandag 4 augustus 2008 om 16:38
quote:janejane38 schreef op 04 augustus 2008 @ 15:44:
Your- wake-up-call Jouw berichtje raakt me diep.
Weinig woorden,maar je zegt zoveel!
Dat was eigenlijk ook de bedoeling.
Ik weet hoe het is om in een niet-veilige thuissituatie op te groeien, en dat je als klein kind vaak geen hulp krijgt (of niet geloofd word), ookal zijn de 'hulpsignalen' zo overduidelijk als maar zijn kan..
Hoe langer gewacht word op actie, hoe groter de kans op een nare nasleep. Een kind hoort op te groeien in een stabiele, veilige omgeving, en de situatie is imo dermate ernstig dat er uberhaupt iets moet gebeuren.
Het lijkt mij niet geheel onverstandig als de moeder van het meisje ook (psychische) hulp gaat zoeken..
Your- wake-up-call Jouw berichtje raakt me diep.
Weinig woorden,maar je zegt zoveel!
Dat was eigenlijk ook de bedoeling.
Ik weet hoe het is om in een niet-veilige thuissituatie op te groeien, en dat je als klein kind vaak geen hulp krijgt (of niet geloofd word), ookal zijn de 'hulpsignalen' zo overduidelijk als maar zijn kan..
Hoe langer gewacht word op actie, hoe groter de kans op een nare nasleep. Een kind hoort op te groeien in een stabiele, veilige omgeving, en de situatie is imo dermate ernstig dat er uberhaupt iets moet gebeuren.
Het lijkt mij niet geheel onverstandig als de moeder van het meisje ook (psychische) hulp gaat zoeken..
maandag 4 augustus 2008 om 16:49
maandag 4 augustus 2008 om 17:05
Het verbod op hyves en MSN bedoelde ik niet als beknotting van haar ontwikkeling.
Ik ben er wel van overtuigd dat dit ertoe bijdraagt dat zij weinig sociale contacten heeft.
Oma vertelde dat er, behalve dat ,een totaal verbod op internet bestond en dat er ook niet over te praten valt.
Dit zie ik echter wel los van deze zaak.Wat een ouder wel of niet goedvindt moet ieder voor zich weten.
Ik ben er wel van overtuigd dat dit ertoe bijdraagt dat zij weinig sociale contacten heeft.
Oma vertelde dat er, behalve dat ,een totaal verbod op internet bestond en dat er ook niet over te praten valt.
Dit zie ik echter wel los van deze zaak.Wat een ouder wel of niet goedvindt moet ieder voor zich weten.
