Relaties
alle pijlers
Eindelijk een vriendje, maar twijfel ik nu...??!!
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:45
Hallo allemaal!
Ik loop veel te veel te piekeren, na te denken en te twijfelen, dus maar even hier m'n verhaal neerpennen in de hoop op wat heldere inzichten ofzo...
Ik ben 28 en heb sinds 3 maanden m'n eerste vriendje. Hij is ook degene waarmee ik voor 't eerst sex heb gehad. Super lieve, leuke jongen en wat dat betreft ben ik helemaal blij! Hij laat me van alle kanten merken dat 'ie helemaal gek op me is, dus daar hoef ik geen moment onzeker over te zijn.
Nu is 't tussen ons alles behalve lekker begonnen. Voordat we een relatie kregen, ging hij al een jaar vreemd met mij. In die periode hebben we geen sex gehad, maar wel gezoend (en meer) en veel contact via MSN en sms. Uiteindelijk heeft hij z'n relatie beëindigd en 3 maanden daarna was onze relatie "officieel". Verdient allemaal zeker geen schoonheidsprijs, maar ik vertrouw 'm wel, dus dat is voor mij nu geen issue.
Maarrrr, destijds was ik echt superverliefd op 'm. Dacht echt dat 't "mijn man" was en was dolgelukkig toen 'ie z'n relatie beëindigde en hij echt voor mij koos. Nu we 3 maanden bij elkaar zijn, voelt 't allemaal toch wat anders. Heb soms nog wel kriebels, maar vaak ook niet. Vind 't altijd wel heel fijn om bij 'm te zijn, maar heb niet altijd zin in sex, knuffelen of zoenen. M'n gevoel is gewoon een heel stuk minder heftig.
Ik moet zeggen dat 't voor mij ook ontzettend wennen is dat ik nu, na al die tijd, een vriendje heb. Heb 't er vaak moeilijk mee gehad dat 't voor mij nooit zo mocht zijn. Droomde ervan hoe 't zou zijn om met iemand hand in hand over straat te lopen. Was jaloers op vrienden en vriendinnen die 't wel hadden. Ik ben gewend aan constante spanning: vind 'ie me wel leuk of niet... aan onzekerheid, teleurstelling etc. En nu heb ik ineens zekerheid. Iemand die me laat voelen dat ik speciaal ben....
Nu vraag ik me dus af.... Komt mijn "mindere" gevoel voort uit 't feit dat ik hier gewoon ontzettend aan moet wennen? Zit ik gewoon al in een andere fase, doordat we eigenlijk al een jaar een soort van "iets" gehad hebben en is die ontzettende verliefdheid die je in 't begin hebt daardoor voorbij gegaan? Of, is mijn gevoel voor hem gewoon weg en is hij 't dus blijkbaar toch niet voor mij....??
Liefs,
Een enorme twijfelaar....
Ik loop veel te veel te piekeren, na te denken en te twijfelen, dus maar even hier m'n verhaal neerpennen in de hoop op wat heldere inzichten ofzo...
Ik ben 28 en heb sinds 3 maanden m'n eerste vriendje. Hij is ook degene waarmee ik voor 't eerst sex heb gehad. Super lieve, leuke jongen en wat dat betreft ben ik helemaal blij! Hij laat me van alle kanten merken dat 'ie helemaal gek op me is, dus daar hoef ik geen moment onzeker over te zijn.
Nu is 't tussen ons alles behalve lekker begonnen. Voordat we een relatie kregen, ging hij al een jaar vreemd met mij. In die periode hebben we geen sex gehad, maar wel gezoend (en meer) en veel contact via MSN en sms. Uiteindelijk heeft hij z'n relatie beëindigd en 3 maanden daarna was onze relatie "officieel". Verdient allemaal zeker geen schoonheidsprijs, maar ik vertrouw 'm wel, dus dat is voor mij nu geen issue.
Maarrrr, destijds was ik echt superverliefd op 'm. Dacht echt dat 't "mijn man" was en was dolgelukkig toen 'ie z'n relatie beëindigde en hij echt voor mij koos. Nu we 3 maanden bij elkaar zijn, voelt 't allemaal toch wat anders. Heb soms nog wel kriebels, maar vaak ook niet. Vind 't altijd wel heel fijn om bij 'm te zijn, maar heb niet altijd zin in sex, knuffelen of zoenen. M'n gevoel is gewoon een heel stuk minder heftig.
Ik moet zeggen dat 't voor mij ook ontzettend wennen is dat ik nu, na al die tijd, een vriendje heb. Heb 't er vaak moeilijk mee gehad dat 't voor mij nooit zo mocht zijn. Droomde ervan hoe 't zou zijn om met iemand hand in hand over straat te lopen. Was jaloers op vrienden en vriendinnen die 't wel hadden. Ik ben gewend aan constante spanning: vind 'ie me wel leuk of niet... aan onzekerheid, teleurstelling etc. En nu heb ik ineens zekerheid. Iemand die me laat voelen dat ik speciaal ben....
Nu vraag ik me dus af.... Komt mijn "mindere" gevoel voort uit 't feit dat ik hier gewoon ontzettend aan moet wennen? Zit ik gewoon al in een andere fase, doordat we eigenlijk al een jaar een soort van "iets" gehad hebben en is die ontzettende verliefdheid die je in 't begin hebt daardoor voorbij gegaan? Of, is mijn gevoel voor hem gewoon weg en is hij 't dus blijkbaar toch niet voor mij....??
Liefs,
Een enorme twijfelaar....
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:52
Het kan zijn dat jij al verder bent in jullie 'relatie' die voor jou toch al wat langer duurt dan voor hem. Kan ook dat nu hij helemaal van jou is de spanning er af is! Je hebt je zo lang onzeker gevoeld en nu is het allemaal zeker...
Betekent toch niet dat je het geen kans kan geven? Geniet er gewoon van!
Betekent toch niet dat je het geen kans kan geven? Geniet er gewoon van!
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:52
Oh, en laat ik even lekker gaan spiegologiseren: misschien wil je ergens helemaal geen vriendje, en is dat de reden waarom je op deze bezette man bent gevallen. Dat is tenslotte lekker veilig: hij heeft al iemand waardoor jij je niet hoeft te binden.
Nu je hem voor jezelf hebt is dat veilige vangnet weggevallen en moet je opeens een volwaardige relatie gaan hebben. En hem dichtbij je laten, je kwestbaar opstellen en meer van die verschrikkelijk bedreigende zaken. Kan dat?
Nu je hem voor jezelf hebt is dat veilige vangnet weggevallen en moet je opeens een volwaardige relatie gaan hebben. En hem dichtbij je laten, je kwestbaar opstellen en meer van die verschrikkelijk bedreigende zaken. Kan dat?
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:53
Na een jaar verliefdheid al over, dat is wel erg snel (of blijf ik gewoon heeeel lang verliefd??). Maar volgens mij zou ik gokken op je laatste opmerking/vraag:
"en is hij 't dus blijkbaar toch niet voor mij....??"
En je eerste vriendje is altijd heel speciaal maar meestal geen blijvertje....
Gewoon eerlijk zijn tegen jezelf, je weet best wel wat de reden is.....
succes!
"en is hij 't dus blijkbaar toch niet voor mij....??"
En je eerste vriendje is altijd heel speciaal maar meestal geen blijvertje....
Gewoon eerlijk zijn tegen jezelf, je weet best wel wat de reden is.....
succes!
dinsdag 5 augustus 2008 om 13:56
Je blijft niet eeuwig verliefd in de zin van die spanning die je in het begin voelde. Het verliefde gevoel gaat over, en wordt houden van. Je bent graag bij hem, je hebt alles voor elkaar over etc. etc.
En ik denk dat jij het hebben van een relatie een beetje hebt geromantiseerd. Je hebt er misschien een geweldig rose wolk van gemaakt, omdat het voor jou best 'lang' duurde voordat je een relatie kreeg. Maar ook in een relatie heb je wel eens 'twijfels' of 'onzekerheden'. Maar voor 95% moet toch wel de liefde en het geluk de overhand hebben.
Succes!
En ik denk dat jij het hebben van een relatie een beetje hebt geromantiseerd. Je hebt er misschien een geweldig rose wolk van gemaakt, omdat het voor jou best 'lang' duurde voordat je een relatie kreeg. Maar ook in een relatie heb je wel eens 'twijfels' of 'onzekerheden'. Maar voor 95% moet toch wel de liefde en het geluk de overhand hebben.
Succes!
...
dinsdag 5 augustus 2008 om 14:03
quote:queenie1 schreef op 05 augustus 2008 @ 13:56:
Je blijft niet eeuwig verliefd in de zin van die spanning die je in het begin voelde. Het verliefde gevoel gaat over, en wordt houden van. Je bent graag bij hem, je hebt alles voor elkaar over etc. etc.
En ik denk dat jij het hebben van een relatie een beetje hebt geromantiseerd. Je hebt er misschien een geweldig rose wolk van gemaakt, omdat het voor jou best 'lang' duurde voordat je een relatie kreeg. Maar ook in een relatie heb je wel eens 'twijfels' of 'onzekerheden'. Maar voor 95% moet toch wel de liefde en het geluk de overhand hebben.
Succes!Precies, wou ik ook zeggen! Ik denk idd dat je eerste (heftige) gevoel van verliefdheid verdwijnt. Dat is heel normaal en dan ga je misschien ook wat minder leuke kanten zien van je vriendje.
Je blijft niet eeuwig verliefd in de zin van die spanning die je in het begin voelde. Het verliefde gevoel gaat over, en wordt houden van. Je bent graag bij hem, je hebt alles voor elkaar over etc. etc.
En ik denk dat jij het hebben van een relatie een beetje hebt geromantiseerd. Je hebt er misschien een geweldig rose wolk van gemaakt, omdat het voor jou best 'lang' duurde voordat je een relatie kreeg. Maar ook in een relatie heb je wel eens 'twijfels' of 'onzekerheden'. Maar voor 95% moet toch wel de liefde en het geluk de overhand hebben.
Succes!Precies, wou ik ook zeggen! Ik denk idd dat je eerste (heftige) gevoel van verliefdheid verdwijnt. Dat is heel normaal en dan ga je misschien ook wat minder leuke kanten zien van je vriendje.
dinsdag 5 augustus 2008 om 14:17
Hallo Wopseflop,
Wat ik uit je verhaal kan lezen is dat dit je eerste vriendje is, de relatie begonnen is vanuit een spannende situatie (hij had een relatie en ging vooral emotioneel vreemd met jou).
Ik krijg het idee dat spanning voor jou erg belangrijk is. Andere mensen kiezen bijvoorbeeld voor partners die vertrouwd, voorspelbaar enz.... zijn. Waarom is spanning belangrijk voor jou? Waar komt dat vandaan en is dat werkelijk wat je wilt? Kan je spanning in je relatie terugbrengen? Dit zijn denk ik vragen waar je een antwoord op kan zoeken.. Verder is dit je eerste relatie en kan het ook wennen zijn om rekening te houden met de ander. Ook kan het gevoel voor hem niet genoeg meer zijn.. Hoop dat je er iets aan hebt...veel sterkte
Wat ik uit je verhaal kan lezen is dat dit je eerste vriendje is, de relatie begonnen is vanuit een spannende situatie (hij had een relatie en ging vooral emotioneel vreemd met jou).
Ik krijg het idee dat spanning voor jou erg belangrijk is. Andere mensen kiezen bijvoorbeeld voor partners die vertrouwd, voorspelbaar enz.... zijn. Waarom is spanning belangrijk voor jou? Waar komt dat vandaan en is dat werkelijk wat je wilt? Kan je spanning in je relatie terugbrengen? Dit zijn denk ik vragen waar je een antwoord op kan zoeken.. Verder is dit je eerste relatie en kan het ook wennen zijn om rekening te houden met de ander. Ook kan het gevoel voor hem niet genoeg meer zijn.. Hoop dat je er iets aan hebt...veel sterkte
dinsdag 5 augustus 2008 om 14:24
Dat 't over gaat naar houden van heb ik ook al over nagedacht. We zijn ook gewoon al ontzettend vertrouwd met elkaar omdat we min of meer officieus eigenlijk al langer dan 3 maanden samen zijn. 't Verschil is dat we toen geen sex hadden, ontmoetingen "toevallig" waren en dat niemand 't mocht weten, maar verder voelde 't wel als een soort relatie. We hebben ook al uitgesproken naar elkaar dat we van elkaar houden. Hij als eerste en hij zegt 't ook 't meest. Maar als ik 't zeg, dan heb ik ook echt dat gevoel.
Weet wel zeker dat 't niks te maken heeft met de spanning van de jacht. Die onzekerheid vond ik altijd verschikkelijk. Ik heb die destijds ook afgekapt door 'm te vragen om of voor mij te kiezen, of alles af te kappen.
Hem dichtbij laten en mezelf kwetsbaar opstellen heb ik geen moeite mee. Merk alleen wel dat ik doordat ik zo lang alleen geweest ben, ontzettend zelfstandig ben. Heb geen vriendje nodig om m'n leven leuk te maken zeg maar. Vrienden genoeg en heb soms ook echt het gevoel dat ik 't nu te druk heb nu ik een relatie heb. Vind 't fijn om bij 'm te zijn, maar ben ook wel blij als ik weer even tijd voor mezelf heb. Heb daar na een paar dagen samen zijn echt behoefte aan. Merk ook dat hoe vaker we elkaar zien, hoe minder m'n gevoel wordt. Als ik 'm bijvoorbeeld bijna een week niet gezien heb, is m'n gevoel veel heftiger...
Weet wel zeker dat 't niks te maken heeft met de spanning van de jacht. Die onzekerheid vond ik altijd verschikkelijk. Ik heb die destijds ook afgekapt door 'm te vragen om of voor mij te kiezen, of alles af te kappen.
Hem dichtbij laten en mezelf kwetsbaar opstellen heb ik geen moeite mee. Merk alleen wel dat ik doordat ik zo lang alleen geweest ben, ontzettend zelfstandig ben. Heb geen vriendje nodig om m'n leven leuk te maken zeg maar. Vrienden genoeg en heb soms ook echt het gevoel dat ik 't nu te druk heb nu ik een relatie heb. Vind 't fijn om bij 'm te zijn, maar ben ook wel blij als ik weer even tijd voor mezelf heb. Heb daar na een paar dagen samen zijn echt behoefte aan. Merk ook dat hoe vaker we elkaar zien, hoe minder m'n gevoel wordt. Als ik 'm bijvoorbeeld bijna een week niet gezien heb, is m'n gevoel veel heftiger...
dinsdag 5 augustus 2008 om 14:25
ik denk eerlijk gezegd dat je basis voor deze hele relatie al niet een heel goede opbouw is om daar mee verder te gaan. Daarbij zeg je zelf ook al dat het in het begin spannend is en nu niet meer. Dat kan zijn omdat je van verliefdheid naar houden van bent gegaan, of omdat je het nu eenmaal hebt en het leuke ervan af is.. Maar indd, wees in dit geval gewoon heel eerlijk tegen jezelf, denk er goed over na...
dinsdag 5 augustus 2008 om 15:17
quote:Wopseflops schreef op 05 augustus 2008 @ 14:24:
Hem dichtbij laten en mezelf kwetsbaar opstellen heb ik geen moeite mee. Merk alleen wel dat ik doordat ik zo lang alleen geweest ben, ontzettend zelfstandig ben. Heb geen vriendje nodig om m'n leven leuk te maken zeg maar. Vrienden genoeg en heb soms ook echt het gevoel dat ik 't nu te druk heb nu ik een relatie heb. Vind 't fijn om bij 'm te zijn, maar ben ook wel blij als ik weer even tijd voor mezelf heb. Heb daar na een paar dagen samen zijn echt behoefte aan. Merk ook dat hoe vaker we elkaar zien, hoe minder m'n gevoel wordt. Als ik 'm bijvoorbeeld bijna een week niet gezien heb, is m'n gevoel veel heftiger...
Maar dat lijkt me ook logisch. Je hebt geen relaties gehad, je bent 28 dus je hebt je leven al helemaal zelf ingericht. Voor 1 persoon. En nu komt daar iemand bij. Daar moet je toch echt aan wennen. Daarom zou ik het gewoon rustig aan doen, geen overhaaste dingen doen, etc. Maar je moet wel naar je gevoel luisteren. Als dat zegt dat dit het niet is voor je, dan wordt het vaak ook niets meer. Maar als je wel van hem houdt, maar gewoon nog je eigen leven hebt daarnaast, dan zou ik je adviseren rustig aan te doen. Als je langer bij elkaar bent groeit dat vanzelf.
Succes!
Hem dichtbij laten en mezelf kwetsbaar opstellen heb ik geen moeite mee. Merk alleen wel dat ik doordat ik zo lang alleen geweest ben, ontzettend zelfstandig ben. Heb geen vriendje nodig om m'n leven leuk te maken zeg maar. Vrienden genoeg en heb soms ook echt het gevoel dat ik 't nu te druk heb nu ik een relatie heb. Vind 't fijn om bij 'm te zijn, maar ben ook wel blij als ik weer even tijd voor mezelf heb. Heb daar na een paar dagen samen zijn echt behoefte aan. Merk ook dat hoe vaker we elkaar zien, hoe minder m'n gevoel wordt. Als ik 'm bijvoorbeeld bijna een week niet gezien heb, is m'n gevoel veel heftiger...
Maar dat lijkt me ook logisch. Je hebt geen relaties gehad, je bent 28 dus je hebt je leven al helemaal zelf ingericht. Voor 1 persoon. En nu komt daar iemand bij. Daar moet je toch echt aan wennen. Daarom zou ik het gewoon rustig aan doen, geen overhaaste dingen doen, etc. Maar je moet wel naar je gevoel luisteren. Als dat zegt dat dit het niet is voor je, dan wordt het vaak ook niets meer. Maar als je wel van hem houdt, maar gewoon nog je eigen leven hebt daarnaast, dan zou ik je adviseren rustig aan te doen. Als je langer bij elkaar bent groeit dat vanzelf.
Succes!
...
dinsdag 5 augustus 2008 om 21:22
Zoals ik het begrijp heeft hij de relatie min of meer voor jou verbroken? Voel je dan niet een ontzettende druk om er wat van te maken?
Ik was bezig te belanden in een situatie als die van jou voor jullie officieel iets kregen. Emotioneel vreemdgaan noemde iemand het hierboven geloof ik; niets fysieks hebben, maar wel heel veel contact hebben en van elkaar weten dat je verliefd bent. Ik heb het contact o.a. (er was nog veel meer) afgebroken omdat ik dacht: als hij straks misschien weg gaat bij zijn vriendin dan mag een relatie niet mislukken. Hij is immers 'om mij' weggegaan bij zijn vriendin.
Speelt bij jou nu niet mee dat het goed moet zijn door de omstandigheden waaronder de relatie begon?
Ik was bezig te belanden in een situatie als die van jou voor jullie officieel iets kregen. Emotioneel vreemdgaan noemde iemand het hierboven geloof ik; niets fysieks hebben, maar wel heel veel contact hebben en van elkaar weten dat je verliefd bent. Ik heb het contact o.a. (er was nog veel meer) afgebroken omdat ik dacht: als hij straks misschien weg gaat bij zijn vriendin dan mag een relatie niet mislukken. Hij is immers 'om mij' weggegaan bij zijn vriendin.
Speelt bij jou nu niet mee dat het goed moet zijn door de omstandigheden waaronder de relatie begon?
woensdag 6 augustus 2008 om 00:38
Hallo Wopseflops,
Ik begrijp wel een beetje hoe jij je voelt. Maak dit nu namelijk ook mee..eigenlijk speelt dit bij mij al een tijdje.
Ik ben 27, heb nu 7 maanden een vriendje. Voor die tijd ben ik 4 jaar vrijgezel geweest. En voor die 4 jaar is mijn hart gebroken door een relatie van 5 jaar die toen is stukgelopen. Heb afgrijselijk veel liefdesverdriet gehad. Heb toen mezelf voorgenomen..laat me door niemand meer kwetsen. Maar heb toen ook eigenlijk mijn hart gesloten voor nieuwe relaties.
Heb toen dus mijn eigen leventje opgebouwd. Vond het heerlijk vrijgezel zijn..lekker een eigen huisje. Gewoon je eigen ding doen! Ik ben toen in die tijd ook nooit echt verliefd geweest op een jongen.
Nu heb ik dus 7 maanden een vriendje. Het gaat goed tussen ons. We zijn net samen op vakantie geweest. Maar toch..al van begin af aan heb ik die twijfels en pieker ik. Is dit hem wel?? Stel ik mij niet open voor een nieuwe relatie..of is hij het gewoon niet voor mij..etc. Erg vervelend die twijfels. Ik geef mezelf wel even de tijd. Wil het wel een kans geven. Je kan het altijd proberen..maar heb mezelf wel beloofd..vertrouw jezelf..luister naar je gevoel en raak jezelf niet kwijt.
Liefs Dingentje!
Good luck
Ik begrijp wel een beetje hoe jij je voelt. Maak dit nu namelijk ook mee..eigenlijk speelt dit bij mij al een tijdje.
Ik ben 27, heb nu 7 maanden een vriendje. Voor die tijd ben ik 4 jaar vrijgezel geweest. En voor die 4 jaar is mijn hart gebroken door een relatie van 5 jaar die toen is stukgelopen. Heb afgrijselijk veel liefdesverdriet gehad. Heb toen mezelf voorgenomen..laat me door niemand meer kwetsen. Maar heb toen ook eigenlijk mijn hart gesloten voor nieuwe relaties.
Heb toen dus mijn eigen leventje opgebouwd. Vond het heerlijk vrijgezel zijn..lekker een eigen huisje. Gewoon je eigen ding doen! Ik ben toen in die tijd ook nooit echt verliefd geweest op een jongen.
Nu heb ik dus 7 maanden een vriendje. Het gaat goed tussen ons. We zijn net samen op vakantie geweest. Maar toch..al van begin af aan heb ik die twijfels en pieker ik. Is dit hem wel?? Stel ik mij niet open voor een nieuwe relatie..of is hij het gewoon niet voor mij..etc. Erg vervelend die twijfels. Ik geef mezelf wel even de tijd. Wil het wel een kans geven. Je kan het altijd proberen..maar heb mezelf wel beloofd..vertrouw jezelf..luister naar je gevoel en raak jezelf niet kwijt.
Liefs Dingentje!
Good luck
woensdag 6 augustus 2008 om 13:05
@Mathilda1: Die druk waar jij het over hebt kan ik me wel voorstellen, maar herken ik niet. Hij heeft zelf besloten z'n relatie uit te maken. Hij kiest voor mij. Dat is zijn eigen keus. Net zoals 't mijn keus was mezelf in zo'n onzekere positie te plaatsen door bijna een jaar op "de 2e plaats" te komen. Ik wil je zeker niet aanraden in dezelfde positie te belanden als ik, maar het contact afkappen omdat jij een bepaalde druk voelt is onzin. Jij vind jezelf toch de moeite waard om een relatie mee te hebben mag ik hopen?! 't Is nog maar de vraag of HIJ wel de moeite waard is. Hij is immers degene die vreemd gaat en dus eigenlijk niet bepaald een goede basis neerzet.
@ Dingentje: Zijn jouw gevoelens ook zo wisselend? Dat je 't ene moment denkt: yes!! en 't andere moment weer ontzettend kan twijfelen? En zo ja, wanneer heb je dan meestal die YES momenten??
@ Dingentje: Zijn jouw gevoelens ook zo wisselend? Dat je 't ene moment denkt: yes!! en 't andere moment weer ontzettend kan twijfelen? En zo ja, wanneer heb je dan meestal die YES momenten??
woensdag 6 augustus 2008 om 17:07
@Mathilda: Tja, dat was eigenlijk puur gebaseerd op gevoel, op intuïtie... Ik voelde gewoon dat er meer was tussen ons. Dat de gevoelens oprecht waren en dat hij mij niet "expres" voor de gek aan 't houden was ofzo. Maar als ik er rationeel over na ging denken....dan had ik soms toch echt wel 't gevoel dat ik gek was. Daarom heb ik uiteindelijk ook voor mezelf gekozen en 'm gezegd dat ik iemand nodig had die ECHT voor mij ging. Die trots naast me wilde lopen en maar al te graag mijn vriendje wilde zijn. En als hij dat niet kon, niet volledig voor mij kon gaan, dat 't dan helemaal over was tussen ons, tot hij 't gevoel had dat hij 't wel kon.
donderdag 7 augustus 2008 om 14:12
Hallo Wopseflops,
Mijn gevoelens zijn inderdaad ook erg wisselend! Zo vervelend is dat! De ene keer denk ik...ik wel met hem verder..de andere keer denk ik..nee hij is het toch niet,
Als hij zich mooi heeft gekleed en er dus echt goed uit ziet...denk ik...YES! Als we met elkaar praten over onze gevoelens..(hij kan zo goed zijn gevoelens in woorden brengen) voel ik ook iets heel bijzonders tussen ons. Ook als we heel veel lol hebben...denk ik...toch wel erg leuk met hem.
Maar dan...als hij er wat minder uit ziet..bijvoorbeeld net uit bed komt..denk ik mmmmm..tja.
En als hij een hele slechte bui heeft..onredelijk is..denk ik echt Getsie!!
Hij weet dat ik twijfel over mijn gevoelens voor hem..hij wil er alles aan doen..om er iets moois van te maken. Ik weet dat hij echt ontzettend veel van mij houd..maar soms denk ik ook dat hij echt heel graag wil.
Lastig..volgende week ga ik bij hem wonen. Ga het gewoon proberen. Als het niet werkt..kan ik altijd weer terug..ookal zou dat niet leuk zijn.maar goed. Moet wel eerlijk tegen mezelf zijn en tegen hem.
Mijn gevoelens zijn inderdaad ook erg wisselend! Zo vervelend is dat! De ene keer denk ik...ik wel met hem verder..de andere keer denk ik..nee hij is het toch niet,
Als hij zich mooi heeft gekleed en er dus echt goed uit ziet...denk ik...YES! Als we met elkaar praten over onze gevoelens..(hij kan zo goed zijn gevoelens in woorden brengen) voel ik ook iets heel bijzonders tussen ons. Ook als we heel veel lol hebben...denk ik...toch wel erg leuk met hem.
Maar dan...als hij er wat minder uit ziet..bijvoorbeeld net uit bed komt..denk ik mmmmm..tja.
En als hij een hele slechte bui heeft..onredelijk is..denk ik echt Getsie!!
Hij weet dat ik twijfel over mijn gevoelens voor hem..hij wil er alles aan doen..om er iets moois van te maken. Ik weet dat hij echt ontzettend veel van mij houd..maar soms denk ik ook dat hij echt heel graag wil.
Lastig..volgende week ga ik bij hem wonen. Ga het gewoon proberen. Als het niet werkt..kan ik altijd weer terug..ookal zou dat niet leuk zijn.maar goed. Moet wel eerlijk tegen mezelf zijn en tegen hem.
donderdag 7 augustus 2008 om 14:29
@ dingetje,
Je realiseert je wel dat je op het moment dat je met iemand gaat samenwonen juist die kanten die jij noemt als reden om niet voor hem te gaan. Uitvergroot worden. Iedere dag zie je hem net uit bed. Hij heeft vaker dan je denkt een rothumeur en je zegt dat je denkt dat HIJ het heel graag wil.. EN jij dan? Ik vind het overkomen alsof je voor hem met hem gaat samenwonen en dat lijkt mij niet bepaald een handige start.
Je realiseert je wel dat je op het moment dat je met iemand gaat samenwonen juist die kanten die jij noemt als reden om niet voor hem te gaan. Uitvergroot worden. Iedere dag zie je hem net uit bed. Hij heeft vaker dan je denkt een rothumeur en je zegt dat je denkt dat HIJ het heel graag wil.. EN jij dan? Ik vind het overkomen alsof je voor hem met hem gaat samenwonen en dat lijkt mij niet bepaald een handige start.
donderdag 7 augustus 2008 om 16:20
hallo wopseflops,
Je hebt voor deze jongen dus nog nooit een serieuze relatie gehad? Dan lijkt het me zo ie zo dat je er erg aan moet wennen, je hebt altijd veel ruimte voor jezelf gehad en nu komt er iemand heel dicht bij.....en dat heeft ook tijd nodig om aan te wennen. Hiervoor begrijp ik zagen jullie elkaar "spontaan" en was het dus ( gevoelsmatig) wat vrijblijviger, nu is het echt.....misschien voelt dat ook wel onbewust "enger"??
Ik heb in het verleden overig ook wel eens getwijfelt toen ik een relatie had....dan vond ik het erg leuk en dan twijfelde ik heel erg, vind ik hem wel echt leuk. etc etc? Bij mijn huidige vriend waarmee ik nu ruim 2 jaar samen ben heb ik die twijfel eigenlijk nooit gehad.....altijd vanaf het begin het gevoel dat hij t is....
Achteraf weet ik ook dat die vorige relaties dus niet helemaal het waren...vandaar die twijfels ook. Maar goed, jij kan ook niet vergelijken...en ik wil ook niet zeggen dat als je af en toe twijfelt dat hij het dan niet is......
Die twijfel kan dus ook uit onwennigheid, "angst" , zelfbescherming ofzo komen....daar moet je achter komen.
Maar 1 ding lijkt me duidelijk en verstandig...luister goed naar je gevoel...neem de tijd, doe rustig aan en geniet zo veel mogelijk!!!
Je hebt voor deze jongen dus nog nooit een serieuze relatie gehad? Dan lijkt het me zo ie zo dat je er erg aan moet wennen, je hebt altijd veel ruimte voor jezelf gehad en nu komt er iemand heel dicht bij.....en dat heeft ook tijd nodig om aan te wennen. Hiervoor begrijp ik zagen jullie elkaar "spontaan" en was het dus ( gevoelsmatig) wat vrijblijviger, nu is het echt.....misschien voelt dat ook wel onbewust "enger"??
Ik heb in het verleden overig ook wel eens getwijfelt toen ik een relatie had....dan vond ik het erg leuk en dan twijfelde ik heel erg, vind ik hem wel echt leuk. etc etc? Bij mijn huidige vriend waarmee ik nu ruim 2 jaar samen ben heb ik die twijfel eigenlijk nooit gehad.....altijd vanaf het begin het gevoel dat hij t is....
Achteraf weet ik ook dat die vorige relaties dus niet helemaal het waren...vandaar die twijfels ook. Maar goed, jij kan ook niet vergelijken...en ik wil ook niet zeggen dat als je af en toe twijfelt dat hij het dan niet is......
Die twijfel kan dus ook uit onwennigheid, "angst" , zelfbescherming ofzo komen....daar moet je achter komen.
Maar 1 ding lijkt me duidelijk en verstandig...luister goed naar je gevoel...neem de tijd, doe rustig aan en geniet zo veel mogelijk!!!
