Kinderen
alle pijlers
Buurvrouw flipt om gegil dochter, is dit normaal?
vrijdag 8 augustus 2008 om 09:05
Vanmorgen vroeg een leuk akkefietje.
Dochterlief van tweeënhalf krijgt om half acht ’s ochtends een flinke peuterdriftbui, gillen, schreeuwen en niet voor rede vatbaar. Vervelend natuurlijk, maar ervaring leert dat negeren het beste en snelste helpt. Dus dat is t plan.
Ondertussen komt de buurvrouw schreeuwend naar buiten dat dit echt niet kan, met veel GVD’s en dat ze het helemaal zat is om elke ochtend door d’r buurmeisje wakker geschreeuwd te worden. Ze slaat daarbij ook nog een pan en blijft keihard in haar tuin staan schreeuwen naar ons huis totdat dochter stil is.
Als ik later m’n fiets ga pakken hoor ik haar nog op hoge toon binnenshuis hard mopperen over dat wij ook niet weten hoe je rekening met elkaar houdt in de stad en dat we met onze kak ‘R’ maar snel terug moeten naar waar we vandaan komen. Maar naar buiten komen en me aanspreken doet ze niet, terwijl ze wel hoort dat ik buiten ben.
Nou heeft dochter natuurlijk best eens vaker driftbuien, gelukkig niet elke dag en zeker niet elke ochtend. Maar dan nog zou ik eerlijk gezegd niet weten hoe ik haar sneller stil moet krijgen. Ik snap dat de buurvrouw het niet fijn vindt, maar volgens mij heeft de rest van de straat heel wat meer last van haar viswijven gegil dat van mijn kind.
Wij wonen in een nogal ‘volkse’ buitenwijk in de randstad in een redelijk rustig wijk en ik vind zelf dat wij heel rustig zijn, geen harde muziek en geen andere overlast dingen, behalve een peuter die wel eens gilt. Maar we laten haar bijvoorbeeld nooit voor tien uur ‘s ochtends in de tuin spelen, juist om buren niet te irriteren.
Buurvrouw heeft regelmatig de muziek vol aan en zingt dan keihard mee met Celine Dion of Gordon oid, en we horen haar ook regelmatig als ze haar viswijven geschreeuw op zoon of man loslaat.
Een heel verhaal, wat ik vind het wel erg vervelend, maar de vraag is dus: is dit normaal? En iemand tips?
Dochterlief van tweeënhalf krijgt om half acht ’s ochtends een flinke peuterdriftbui, gillen, schreeuwen en niet voor rede vatbaar. Vervelend natuurlijk, maar ervaring leert dat negeren het beste en snelste helpt. Dus dat is t plan.
Ondertussen komt de buurvrouw schreeuwend naar buiten dat dit echt niet kan, met veel GVD’s en dat ze het helemaal zat is om elke ochtend door d’r buurmeisje wakker geschreeuwd te worden. Ze slaat daarbij ook nog een pan en blijft keihard in haar tuin staan schreeuwen naar ons huis totdat dochter stil is.
Als ik later m’n fiets ga pakken hoor ik haar nog op hoge toon binnenshuis hard mopperen over dat wij ook niet weten hoe je rekening met elkaar houdt in de stad en dat we met onze kak ‘R’ maar snel terug moeten naar waar we vandaan komen. Maar naar buiten komen en me aanspreken doet ze niet, terwijl ze wel hoort dat ik buiten ben.
Nou heeft dochter natuurlijk best eens vaker driftbuien, gelukkig niet elke dag en zeker niet elke ochtend. Maar dan nog zou ik eerlijk gezegd niet weten hoe ik haar sneller stil moet krijgen. Ik snap dat de buurvrouw het niet fijn vindt, maar volgens mij heeft de rest van de straat heel wat meer last van haar viswijven gegil dat van mijn kind.
Wij wonen in een nogal ‘volkse’ buitenwijk in de randstad in een redelijk rustig wijk en ik vind zelf dat wij heel rustig zijn, geen harde muziek en geen andere overlast dingen, behalve een peuter die wel eens gilt. Maar we laten haar bijvoorbeeld nooit voor tien uur ‘s ochtends in de tuin spelen, juist om buren niet te irriteren.
Buurvrouw heeft regelmatig de muziek vol aan en zingt dan keihard mee met Celine Dion of Gordon oid, en we horen haar ook regelmatig als ze haar viswijven geschreeuw op zoon of man loslaat.
Een heel verhaal, wat ik vind het wel erg vervelend, maar de vraag is dus: is dit normaal? En iemand tips?
zondag 10 augustus 2008 om 15:08
quote:Vana77 schreef op 10 augustus 2008 @ 15:06:
Je buurvrouw is gewoon een overspannen viswijf. Ze heeft nota bene zelf kinderen gehad. Daar heeft ze wrsch. ook altijd tegen gegild. Maak je niet druk.Dat is ze zeker, en schileddt haar zoon nog regelmatig de huis vol. Maar dat verandert er toch niets aan dan we op deze manier ewl een probleem hebben en ik hier ook super a-relexed van wordt.
Je buurvrouw is gewoon een overspannen viswijf. Ze heeft nota bene zelf kinderen gehad. Daar heeft ze wrsch. ook altijd tegen gegild. Maak je niet druk.Dat is ze zeker, en schileddt haar zoon nog regelmatig de huis vol. Maar dat verandert er toch niets aan dan we op deze manier ewl een probleem hebben en ik hier ook super a-relexed van wordt.
zondag 10 augustus 2008 om 15:17
Ja een oplossing zou zijn dat jullie niet meer naast elkaar wonen. Ik kan niet zo snel iets anders bedenken.
Als ik het zo lees is ze niet echt voor rede vatbaar.
Een probleem met de buren is wel vervelend. Daar maak je je druk over. Voor je eigen gevoel kan je proberen nog eens met haar te praten. Het zou me alleen niet zo veel verbazen als ze niet voor rede vatbaar is.
Verder kan je eigenlijk niet zo veel anders doen, toch?
Dan is dus het punt gekomen dat het echt geen zin heeft om je er druk over te maken..
Makkelijker gezegd dan gedaan, dat wel.
Als ik het zo lees is ze niet echt voor rede vatbaar.
Een probleem met de buren is wel vervelend. Daar maak je je druk over. Voor je eigen gevoel kan je proberen nog eens met haar te praten. Het zou me alleen niet zo veel verbazen als ze niet voor rede vatbaar is.
Verder kan je eigenlijk niet zo veel anders doen, toch?
Dan is dus het punt gekomen dat het echt geen zin heeft om je er druk over te maken..
Makkelijker gezegd dan gedaan, dat wel.
zondag 10 augustus 2008 om 15:49
Dkoels, dat heb ik heus weleens gedaan hoor, naar buiten geroepen of het ff zachter kon. Niet in dit huis, maar ergens anders waar de peuter om 07:00 buiten stond te schreeuwen en te gillen. Niet gescholden, gewoon vriendelijk gebleven, wel heel duidelijk tegen de kleine gezegd dat het nu klaar was. En verdomd, ze was stil
Diezelfde dag aangebeld bij de buren, wat denk je, was het haar straf. Als ze vervelend was gingen ze haar buiten zetten hadden ze bedacht. Toen heb ik heel duidelijk gemaakt dat ze dat niet kon maken. Sowieso niet to dat kind, wie zet z'n kind nu buiten????? En niet to de buurt, zou lekker zijn dat zij de herrie niet heeft maar de buren wel.
'Dan deed ik toch m'n raam dicht' was haar antwoord. Niet dus.
Ze heeft het nog 1 keer geprobeerd met als gevolg dat in één dag de halve straat bij haar op de stoep stond
Maarre over dat krijsen, ik snap best dat kleintjes driftbuien kunnen krijgen en dat je daar niet altijd iets aan kan doen. Maar om nu te zeggen 'ze krijgen die huilbuien nu eenmaal' dan lijkt het net alsof je er niks mee doet. Als je er nu niks mee doet dan staan ze op hun 10e nog steeds zo te gillen.
(en jaahaa, ik weet heus wel dat er geen perfecte kids bestaan en blablabla, maar je mag ze toch wel leren dat gillen en krijsen niet de manier is. Als je daar nu mee begint dan steken ze daar echt wel wat van op. Daar voorkom je heus de peuterpuberteit niet mee, maar om een kind nu maar d'r gang te laten gang en een uur te laten krijsen...)
Diezelfde dag aangebeld bij de buren, wat denk je, was het haar straf. Als ze vervelend was gingen ze haar buiten zetten hadden ze bedacht. Toen heb ik heel duidelijk gemaakt dat ze dat niet kon maken. Sowieso niet to dat kind, wie zet z'n kind nu buiten????? En niet to de buurt, zou lekker zijn dat zij de herrie niet heeft maar de buren wel.
'Dan deed ik toch m'n raam dicht' was haar antwoord. Niet dus.
Ze heeft het nog 1 keer geprobeerd met als gevolg dat in één dag de halve straat bij haar op de stoep stond
Maarre over dat krijsen, ik snap best dat kleintjes driftbuien kunnen krijgen en dat je daar niet altijd iets aan kan doen. Maar om nu te zeggen 'ze krijgen die huilbuien nu eenmaal' dan lijkt het net alsof je er niks mee doet. Als je er nu niks mee doet dan staan ze op hun 10e nog steeds zo te gillen.
(en jaahaa, ik weet heus wel dat er geen perfecte kids bestaan en blablabla, maar je mag ze toch wel leren dat gillen en krijsen niet de manier is. Als je daar nu mee begint dan steken ze daar echt wel wat van op. Daar voorkom je heus de peuterpuberteit niet mee, maar om een kind nu maar d'r gang te laten gang en een uur te laten krijsen...)
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 10 augustus 2008 om 23:46
Twee jaar geleden had ik mijn vriendin uit Parijs te logeren, we waren uit eten geweest en daarna nog even de kroeg in. We kwamen dus midden in de nacht aangeschoten thuis en kregen de giechel-slappe-lach in de tuin.... Mijn buurvrouw stak op dat moment haar hoofd uit het raam en schreeuwde ook iets heel onaardigs en of het nou godverdomme eens uit kon zijn... Ik schrok me echt kapot, vrolijke bui was gelijk over. In eerste instantie vond ik haar reactie belachelijk, maar ja je wilt het toch graag een soort van gezellig houden met de buren, dus ik heb haar de volgende dag aangesproken, mijn excuses aangeboden én uitgelegd dat ik mijn vriendin bijna nooit zie en dat het daarom extra gezellig was.
Toen bleek dus dat de nacht voordat dit gebeurde er een brandweerautotje de hele nacht in onze tuin had liggen piepen en dat ze daar ook al wakker van had gelegen. (Wij slapen aan dezelfde kant, maar ronken dus echt overal doorheen) en een week ervoor hadden wij midden in de nacht vrienden uit staan zwaaien aan de voorkant, blijkbaar ook luidruchtig Ik snap dus best dat dit voor haar de druppel was en heb dat ook gezegd en mijn excuses nogmaals aangeboden.
Toch heeft zij mij daarna lange tijd met de nek aangekeken, met als gevolg dat ik in de zomer 's avonds niet meer na tienen in de tuin durf te zitten met bezoek en zelfs niet met z'n tweeën. Ik loop behoorlijk op mijn tenen en dat is ook echt niet leuk! Wij hebben vier kinderen, dus herrie is er toch wel, gelukkig hebben zij er drie en komt daar net zoveel herrie vandaan overdag. Maar 's avonds durf ik dus echt bijna geen geluid te maken buiten omdat ik weet dat zij dus heel licht slaapt.
De reactie van jouw buurvrouw vind ik echt krankzinnig, maar wellicht zit er ook zo'n voorgeschiedenis aan vast? Ik was mij dus niet bewust van dat autotje en het luidruchtig uitlaten van bezoek, toen ik dat wel wist had ik wel veel meer begrip voor haar boze reactie.
Toen bleek dus dat de nacht voordat dit gebeurde er een brandweerautotje de hele nacht in onze tuin had liggen piepen en dat ze daar ook al wakker van had gelegen. (Wij slapen aan dezelfde kant, maar ronken dus echt overal doorheen) en een week ervoor hadden wij midden in de nacht vrienden uit staan zwaaien aan de voorkant, blijkbaar ook luidruchtig Ik snap dus best dat dit voor haar de druppel was en heb dat ook gezegd en mijn excuses nogmaals aangeboden.
Toch heeft zij mij daarna lange tijd met de nek aangekeken, met als gevolg dat ik in de zomer 's avonds niet meer na tienen in de tuin durf te zitten met bezoek en zelfs niet met z'n tweeën. Ik loop behoorlijk op mijn tenen en dat is ook echt niet leuk! Wij hebben vier kinderen, dus herrie is er toch wel, gelukkig hebben zij er drie en komt daar net zoveel herrie vandaan overdag. Maar 's avonds durf ik dus echt bijna geen geluid te maken buiten omdat ik weet dat zij dus heel licht slaapt.
De reactie van jouw buurvrouw vind ik echt krankzinnig, maar wellicht zit er ook zo'n voorgeschiedenis aan vast? Ik was mij dus niet bewust van dat autotje en het luidruchtig uitlaten van bezoek, toen ik dat wel wist had ik wel veel meer begrip voor haar boze reactie.
maandag 11 augustus 2008 om 18:53
Ik vind de reactie van je buurvrouw echt bizar. Mijn moeder heeft ook zo'n zwaar overspannen buurman. Die wordt helemaal gek op het moment dat haar hond een keer blaft.
Sorry hoor, als je geen geluiden wilt horen van je buren moet je maar in een hutje op de hei gaan wonen. Iedereen weet dat kinderen nou eenmaal ook kunnen huilen en dat de ouders daar niet altijd wat aan kunnen doen. Er zit nou eenmaal geen aan- en uitknop op.
Sorry hoor, als je geen geluiden wilt horen van je buren moet je maar in een hutje op de hei gaan wonen. Iedereen weet dat kinderen nou eenmaal ook kunnen huilen en dat de ouders daar niet altijd wat aan kunnen doen. Er zit nou eenmaal geen aan- en uitknop op.
maandag 11 augustus 2008 om 20:13
quote:HoiPippiLangkous schreef op 10 augustus 2008 @ 15:49:
Maarre over dat krijsen, ik snap best dat kleintjes driftbuien kunnen krijgen en dat je daar niet altijd iets aan kan doen. Maar om nu te zeggen 'ze krijgen die huilbuien nu eenmaal' dan lijkt het net alsof je er niks mee doet. Als je er nu niks mee doet dan staan ze op hun 10e nog steeds zo te gillen.
(en jaahaa, ik weet heus wel dat er geen perfecte kids bestaan en blablabla, maar je mag ze toch wel leren dat gillen en krijsen niet de manier is. Als je daar nu mee begint dan steken ze daar echt wel wat van op. Daar voorkom je heus de peuterpuberteit niet mee, maar om een kind nu maar d'r gang te laten gang en een uur te laten krijsen...)Niemand ontkent hier toch ook dat wij als ouders dat niet doen??? En je gelooft het niet, maar soms is de manier om ze op te laten houden dus wel om ze een uur te laten krijsen. Dan hebben ze door dat het geen effect heeft en zullen ze het niet meer gebruiken. En dat zeg ik overigens uit ervaring. Zoonlief kon er ook wat van. Uiteraard eerst andere dingen geprobeerd, uitleggen dat het vervelend is, straffen voor 'stout' gegil, hielp niet. Uur laten gillen en negeren, daarna nog eens een kwartiertje door laten gaan en het was over. Helaas voor de buren komen sommige fases nog eens terug, maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om te stoppen met opvoeden zodat de buren er geen last van hebben (en dat is in feite wat sommige van jullie voorstellen). Tuurlijk wat ik KAN doen doe ik (ramen dicht, naar binnen halen, enz.), maar daar houdt het mee op.
Maarre over dat krijsen, ik snap best dat kleintjes driftbuien kunnen krijgen en dat je daar niet altijd iets aan kan doen. Maar om nu te zeggen 'ze krijgen die huilbuien nu eenmaal' dan lijkt het net alsof je er niks mee doet. Als je er nu niks mee doet dan staan ze op hun 10e nog steeds zo te gillen.
(en jaahaa, ik weet heus wel dat er geen perfecte kids bestaan en blablabla, maar je mag ze toch wel leren dat gillen en krijsen niet de manier is. Als je daar nu mee begint dan steken ze daar echt wel wat van op. Daar voorkom je heus de peuterpuberteit niet mee, maar om een kind nu maar d'r gang te laten gang en een uur te laten krijsen...)Niemand ontkent hier toch ook dat wij als ouders dat niet doen??? En je gelooft het niet, maar soms is de manier om ze op te laten houden dus wel om ze een uur te laten krijsen. Dan hebben ze door dat het geen effect heeft en zullen ze het niet meer gebruiken. En dat zeg ik overigens uit ervaring. Zoonlief kon er ook wat van. Uiteraard eerst andere dingen geprobeerd, uitleggen dat het vervelend is, straffen voor 'stout' gegil, hielp niet. Uur laten gillen en negeren, daarna nog eens een kwartiertje door laten gaan en het was over. Helaas voor de buren komen sommige fases nog eens terug, maar geen haar op mijn hoofd die er aan denkt om te stoppen met opvoeden zodat de buren er geen last van hebben (en dat is in feite wat sommige van jullie voorstellen). Tuurlijk wat ik KAN doen doe ik (ramen dicht, naar binnen halen, enz.), maar daar houdt het mee op.
maandag 11 augustus 2008 om 20:18
Pimpel, eerlijk gezegd kan ik mij zo'n reactie dan weer voorstellen (al vind ik elke vorm van schelden te ver gaan), ik kan dat soort nachtelijke herrie (wat niet incidenteel is, maar vaker voorkomt) alleen van kinderen hebben, die kunnen er veelal niets aan doen en zitten juist in een leerproces waar ze erachter komen dat het nogal ongewenst is om vooral s'nachts herrie te maken. Van volwassen mag je toch verwachten dit al geleerd te hebben en er rekening mee houden.
Niet aanvallend bedoeld, maar komt niet in je op dat het niet buurvriendelijk is om midden in de nacht mensen gedag zeggen. Hier gebeurt dat ook regelmatig en dan denk, je weet toch dat het midden in de nacht is, waarom dan niet wat zachter?
Niet aanvallend bedoeld, maar komt niet in je op dat het niet buurvriendelijk is om midden in de nacht mensen gedag zeggen. Hier gebeurt dat ook regelmatig en dan denk, je weet toch dat het midden in de nacht is, waarom dan niet wat zachter?
dinsdag 12 augustus 2008 om 15:29
Ik weet het niet hoor, maar sommige mensen hebben gewoon heel snel overal last van en kunnen of willen gewoonweg niets verdragen van een ander.
Tuurlijk moet je wel rekening met elkaar houden en niet je kinderen 's morgens vroeg gelijk buiten laten spelen of de muziek keihard aanzetten, maar kleine kinderen kun je nou eenmaal niet eventje uitzetten.
Wanneer je in een huis woont met buren moet je die buren ook kunnen verdragen.
Ik vind het een heel vervelende situatie voor je Nitro
Tuurlijk moet je wel rekening met elkaar houden en niet je kinderen 's morgens vroeg gelijk buiten laten spelen of de muziek keihard aanzetten, maar kleine kinderen kun je nou eenmaal niet eventje uitzetten.
Wanneer je in een huis woont met buren moet je die buren ook kunnen verdragen.
Ik vind het een heel vervelende situatie voor je Nitro
dinsdag 12 augustus 2008 om 20:45
quote:HoiPippiLangkous schreef op 12 augustus 2008 @ 16:05:
Zo HaagsLoesje, bijt anders meteen m'n strot af joh. Lees mijn post nog eens goed door zou ik zeggen.
Ik leer mijn zoon juist om niet agressief te reageren, dus ik pas
Misschien kan ik jou hetzelfde advies geven en mijn post nog eens lezen, want ik snap werkelijk waar niet waar jij die agressiviteit uit haalt.
Jij geeft aan, naar mijn mening enigszins belerend, dat jij vindt dat ouders best op een bepaalde manier zouden kunnen reageren en ik geef aan dat juist niet te willen en geef aan waarom. Mag dat soms niet???
Zo HaagsLoesje, bijt anders meteen m'n strot af joh. Lees mijn post nog eens goed door zou ik zeggen.
Ik leer mijn zoon juist om niet agressief te reageren, dus ik pas
Misschien kan ik jou hetzelfde advies geven en mijn post nog eens lezen, want ik snap werkelijk waar niet waar jij die agressiviteit uit haalt.
Jij geeft aan, naar mijn mening enigszins belerend, dat jij vindt dat ouders best op een bepaalde manier zouden kunnen reageren en ik geef aan dat juist niet te willen en geef aan waarom. Mag dat soms niet???
dinsdag 12 augustus 2008 om 21:19
Ja lastig probleem... Lijkt me dat je buuf wel een beetje een probleem heeft met zichzelf, maar kan me ook voorstellen dat haar reactie (niet het bedreigen; da's gewoon gestoord) voortkomt uit de eerdere ervaringen. Misschien was haar vroegere buurkindje een huilbaby en een enorm dwarse peuter? Maar goed; hoe los je dit op... Niet met haar denk ik, misschien wel met haar man? Kun je niet een keer met hem in gesprek dat jij probeert het geluid van je kleine in te dammen en dat hij wat meer op de nek van z'n vrouw gaat zitten zodat ze niet meer gillend bij jou voor de deur staat?
Hier ook wel eens last met de buurkinderen, alhoewel deze een stuk ouder zijn (jaar of 18/19). Hun ouders hebben een huisje in het buitenland en zijn dus nogal vaak weg met als gevolg dat er nogal vaak feestjes zijn. Op zich niet erg zolang ze binnen blijven maar vaak eindigen de feestjes buiten en da's wel hinderlijk. Laatst hadden we een groep van 20 ruzieënde dronken jongeren op de oprit. Dat vind ik dan weer minder... (en het is verder echt een rustige buurt!)
Hier ook wel eens last met de buurkinderen, alhoewel deze een stuk ouder zijn (jaar of 18/19). Hun ouders hebben een huisje in het buitenland en zijn dus nogal vaak weg met als gevolg dat er nogal vaak feestjes zijn. Op zich niet erg zolang ze binnen blijven maar vaak eindigen de feestjes buiten en da's wel hinderlijk. Laatst hadden we een groep van 20 ruzieënde dronken jongeren op de oprit. Dat vind ik dan weer minder... (en het is verder echt een rustige buurt!)
dinsdag 12 augustus 2008 om 22:55
quote:Nitro schreef op 10 augustus 2008 @ 14:36:
Nou even een update:
Vrijdagavond met doosje chocolaatjes langsgegaan en uitgepraat. Ze zei dat ze er elke ochtend van wakker werd, (volgens mij gilt meis lang niet elke ochtend maar ok) en dat ze gewoon heel moe was en er niet meer tegen kon.
Dus netjes uitgepraat en alles ok.
Tot vanmorgen.
Meis kreeg onder de douche zeep in dr ogen, dus gillen (om 8.30 uur). Ze was heel snel weer kalm gelukkig maar om 10 uur stond een compleet over de rooie buuf voor de duur. Super aggressief, dat ze het allemaal niet meer trok, dat we een kut kind hadden, niet konden opvoeden en zo een half uur lang geschreeuw.
Ik heb wel honder keer gezegd dat ik het echt heel vervelend vindt, dat we doen wat we kunnen maar dat peuters toch peuters zijn. Nou haar kind was nooit zo geweest, en alle andere kinderen die ze kende ook niet. Dus t lag echt aan ons.
En toen volgde het mooiste: Het kon dr allemaal niets meer schelen en als ze daarvoor de bak in moest, dan moest dat maar! Pardon??? Dus ik vraag: bedreig je me nu? Nou nee, maar ze kon er niet meer tegen, en toen herhaalde ze het nog een keer.
Later kwam ook buurman erbij, die gelukkig een stuk relaxter is. En zij reed woest weg. Hij excuseerde zich voor haar en haar bedreiging, maar zij wordt dus wel echt elke ochtend wakker van onze dochter en dat is hoe je het ook went of keert natuurlijk wel heel vervelend.
Voor wij een kindje hadden, werd ze altijd wakker van ander buurmeisje dat nu verhuisd is, en daarvoor van muziek van buurman dus er is wel altijd wat. Maar goed, dat maakt het probleem toch niet minder.
Ik zit hier echt heel erg mee in mn maag, maar weet niet wat ik er aan kan doen. Peuters huilen, raken gefrustreerd, helaas ook 's morgens vroeg.
Heel verhaal maar iemand tips om kind ;s ochtend vroeg niet te laten gillen?Misschien is je buurvrouw zelf het probleem en raken je kinderen juist gefrustreerd door haar en haar agressieve gedrag. Misschien komt ze voor die kleintjes wel heel intimiderend over. Ik zou het laten voor wat het was en er uberhaupt geen energie meer in steken. Je zegt zelf al dat je peutertje lang niet altijd gilt, maar dat het nu eenmaal niet altijd te voorkomen is. Er zit nou eenmaal geen aan- en uitknop op ook al zouden sommige mensen dat maar wat graag willen. Proberen om zelf zo relaxed mogelijk te blijven en je peuter te troosten, af te leiden of als het echt heel erg is: negeren. Meer kan je niet doen ben ik bang.
Nou even een update:
Vrijdagavond met doosje chocolaatjes langsgegaan en uitgepraat. Ze zei dat ze er elke ochtend van wakker werd, (volgens mij gilt meis lang niet elke ochtend maar ok) en dat ze gewoon heel moe was en er niet meer tegen kon.
Dus netjes uitgepraat en alles ok.
Tot vanmorgen.
Meis kreeg onder de douche zeep in dr ogen, dus gillen (om 8.30 uur). Ze was heel snel weer kalm gelukkig maar om 10 uur stond een compleet over de rooie buuf voor de duur. Super aggressief, dat ze het allemaal niet meer trok, dat we een kut kind hadden, niet konden opvoeden en zo een half uur lang geschreeuw.
Ik heb wel honder keer gezegd dat ik het echt heel vervelend vindt, dat we doen wat we kunnen maar dat peuters toch peuters zijn. Nou haar kind was nooit zo geweest, en alle andere kinderen die ze kende ook niet. Dus t lag echt aan ons.
En toen volgde het mooiste: Het kon dr allemaal niets meer schelen en als ze daarvoor de bak in moest, dan moest dat maar! Pardon??? Dus ik vraag: bedreig je me nu? Nou nee, maar ze kon er niet meer tegen, en toen herhaalde ze het nog een keer.
Later kwam ook buurman erbij, die gelukkig een stuk relaxter is. En zij reed woest weg. Hij excuseerde zich voor haar en haar bedreiging, maar zij wordt dus wel echt elke ochtend wakker van onze dochter en dat is hoe je het ook went of keert natuurlijk wel heel vervelend.
Voor wij een kindje hadden, werd ze altijd wakker van ander buurmeisje dat nu verhuisd is, en daarvoor van muziek van buurman dus er is wel altijd wat. Maar goed, dat maakt het probleem toch niet minder.
Ik zit hier echt heel erg mee in mn maag, maar weet niet wat ik er aan kan doen. Peuters huilen, raken gefrustreerd, helaas ook 's morgens vroeg.
Heel verhaal maar iemand tips om kind ;s ochtend vroeg niet te laten gillen?Misschien is je buurvrouw zelf het probleem en raken je kinderen juist gefrustreerd door haar en haar agressieve gedrag. Misschien komt ze voor die kleintjes wel heel intimiderend over. Ik zou het laten voor wat het was en er uberhaupt geen energie meer in steken. Je zegt zelf al dat je peutertje lang niet altijd gilt, maar dat het nu eenmaal niet altijd te voorkomen is. Er zit nou eenmaal geen aan- en uitknop op ook al zouden sommige mensen dat maar wat graag willen. Proberen om zelf zo relaxed mogelijk te blijven en je peuter te troosten, af te leiden of als het echt heel erg is: negeren. Meer kan je niet doen ben ik bang.
dinsdag 12 augustus 2008 om 22:58
quote:Heyjij schreef op 10 augustus 2008 @ 14:46:
O Ja, en mn buurvrouw liet dur zoontje dus gerust een uur lang gillen/janken/zeuren. Dus ik raad aan om dat dus niet te doen, maar proberen je kind meteen te sussen.yep. je kind is dat meteen op commando stil....*overweegt toch nog die hondentraining met de kinderen te doen*
O Ja, en mn buurvrouw liet dur zoontje dus gerust een uur lang gillen/janken/zeuren. Dus ik raad aan om dat dus niet te doen, maar proberen je kind meteen te sussen.yep. je kind is dat meteen op commando stil....*overweegt toch nog die hondentraining met de kinderen te doen*
woensdag 13 augustus 2008 om 12:35
HL, iemand zei hier ergens 'ach, het hoort erbij' en ik zei alleen maar welke indruk dat op mij maakte, namelijk dat het dan net lijkt alsof je er niks aan gaat doen.
Jij begint meteen te blazen dat ik zeg dat je moet 'stoppen met opvoeden' etc. Hoe kom je daarbij? Zeg ik dat je je kind níet mag laten huilen? Nee.
Het spijt me wel hoor, maar je reactie was onnodig aggressief, als je goed had gelezen dan had je begrepen wat ik bedoelde.
Jij begint meteen te blazen dat ik zeg dat je moet 'stoppen met opvoeden' etc. Hoe kom je daarbij? Zeg ik dat je je kind níet mag laten huilen? Nee.
Het spijt me wel hoor, maar je reactie was onnodig aggressief, als je goed had gelezen dan had je begrepen wat ik bedoelde.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 13 augustus 2008 om 12:36
quote:traincha2 schreef op 12 augustus 2008 @ 22:58:
[...]
yep. je kind is dat meteen op commando stil....*overweegt toch nog die hondentraining met de kinderen te doen**ziet allemaal peuters voor zich die opzitten, poot geven en apporteren X-D*
[...]
yep. je kind is dat meteen op commando stil....*overweegt toch nog die hondentraining met de kinderen te doen**ziet allemaal peuters voor zich die opzitten, poot geven en apporteren X-D*
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 13 augustus 2008 om 17:59
quote:HoiPippiLangkous schreef op 13 augustus 2008 @ 12:35:
HL, iemand zei hier ergens 'ach, het hoort erbij' en ik zei alleen maar welke indruk dat op mij maakte, namelijk dat het dan net lijkt alsof je er niks aan gaat doen.
Jij begint meteen te blazen dat ik zeg dat je moet 'stoppen met opvoeden' etc. Hoe kom je daarbij? Zeg ik dat je je kind níet mag laten huilen? Nee.
Het spijt me wel hoor, maar je reactie was onnodig aggressief, als je goed had gelezen dan had je begrepen wat ik bedoelde.Ik reageer op jouw posting op de manier dat ik het interpreteer. Jij laat duidelijk merken dat je dat vervelend vind, prima. Vervolgens mag jij je wel de vrijheid permitteren om mijn posting te interpreteren zoals jij het wilt (ik blaas en ben agressief) terwijl ik aangeef het helemaal niet agressief bedoel en ook gezegd heb het niet agressief te bedoelen. Sterker ik bied een aan.
Overigens nogal arrogant om te stellen dat wanneer ik goed lees het wel zal begrijpen. Bedoelingen komen niet altijd over op een forum zoals je zou willen, dat heeft niets met goed lezen te maken maar met beleving.
Maar nogmaals
HL, iemand zei hier ergens 'ach, het hoort erbij' en ik zei alleen maar welke indruk dat op mij maakte, namelijk dat het dan net lijkt alsof je er niks aan gaat doen.
Jij begint meteen te blazen dat ik zeg dat je moet 'stoppen met opvoeden' etc. Hoe kom je daarbij? Zeg ik dat je je kind níet mag laten huilen? Nee.
Het spijt me wel hoor, maar je reactie was onnodig aggressief, als je goed had gelezen dan had je begrepen wat ik bedoelde.Ik reageer op jouw posting op de manier dat ik het interpreteer. Jij laat duidelijk merken dat je dat vervelend vind, prima. Vervolgens mag jij je wel de vrijheid permitteren om mijn posting te interpreteren zoals jij het wilt (ik blaas en ben agressief) terwijl ik aangeef het helemaal niet agressief bedoel en ook gezegd heb het niet agressief te bedoelen. Sterker ik bied een aan.
Overigens nogal arrogant om te stellen dat wanneer ik goed lees het wel zal begrijpen. Bedoelingen komen niet altijd over op een forum zoals je zou willen, dat heeft niets met goed lezen te maken maar met beleving.
Maar nogmaals
woensdag 13 augustus 2008 om 18:39
Jeetje Nitro, vervelende kwestie zeg. Ik snap heus dat het voor de buurvrouw vervelend is dat ze er elke ochtend wakker van word, maar als jij aangeeft er alles aan te doen, en je verontschuldigingen al hebt aangeboden, wat moet/kan je dan nog meer doen? Wij hebben op een gegeven moment bij de buren aangegeven dat we zouden gaan proberen dochter (van toen anderhalf) snachts door te laten slapen, en dat ons is aangeraden om haar dan een paar nachten te laten huilen. Zo wisten zij van de situatie, en maakten er geen enkel probleem van, gaven aan dochter nooit te horen, terwijl de beide slaapkamers aan elkaar grensden en dochter toch elke nacht nog huilde. Vond het fijn om ze er van te voren op voor te bereiden, wilde eventuele klachten voor zijn. Heb echter geen idee hoe jij dit met je buren op kunt lossen. Ik zou niet weer langs gaan met een aardigheidje, hierdoor geef je aan dat je iets goed moet maken, terwijl het een kwestie is waar je feitelijk weinig aan kunt doen, iig niet meer dan je nu al doet. Sterkte!
donderdag 14 augustus 2008 om 23:57
quote:visje444 schreef op 08 augustus 2008 @ 10:11:
Als het gaat om een peuter, kunnen de ouders er waarschijnlijk niet al te veel aan doen. Dan vind ik eigenlijk dat je daar maar tegen moet kunnen, en zo niet, dat je er op aardige manier iets over gaat zeggen, en vraagt of er toch niets aan gedaan kan worden...
Verdraagzaamheid is soms ver weg.
Waarom wordt ervan uit gegaan dat degene die er last van heeft maar stappen moet ondernemen als ze er niet meer tegen kunnen.
Waarom als ouder niet naar de buren gaan en vertellen in wat voor fase je kind zit. (ongeacht of je buren klagen of niet) Dan toon je je goede wil, laat je weten dat er aan gewerkt wordt en hebben je buren er meer begrip voor.
Mij zul je zelden horen klagen over kinderen terwijl ik me al vrij snel irriteer, maar ik weet ongeveer hoe zo'n opvoeding in elkaar steek (lijkt soms verdomde veel op honden opvoeden, soms is negeren beter dan negatieve of positieve aandacht
De andere reden dat ik niet klaag is omdat het maatschappelijk not done is om over iemand kids te klagen.
Ik heb een hond gehad die in het begin erg kon blaffen, erg vervelend maar in dat geval was negeren het beste,
Ik ben zelf naar mijn buren gegaan en heb uitgelegd wat er aan de hand was. Ik heb nooit klachten gehad en na een paar weken was het over. Ik ben mijn buren daar erg dankbaar voor want als het om blaf overlast gaat ben je als eigenaar altijd de sjaak (of je nou je best doet om het te stoppen of niet)
Voor TO.
Ik vind het heel vervelend voor je dat je zo'n buuf hebt. Ze is blijkbaar niet voor rede vatbaar en dat is jammer, Jullie hebben je goede wil getoond, meer kun je in mijn ogen niet doen.
Hoop dat jullie er toch nog samen kunnen uitkomen, want gedoe met buurtjes is nooit leuk.
Als het gaat om een peuter, kunnen de ouders er waarschijnlijk niet al te veel aan doen. Dan vind ik eigenlijk dat je daar maar tegen moet kunnen, en zo niet, dat je er op aardige manier iets over gaat zeggen, en vraagt of er toch niets aan gedaan kan worden...
Verdraagzaamheid is soms ver weg.
Waarom wordt ervan uit gegaan dat degene die er last van heeft maar stappen moet ondernemen als ze er niet meer tegen kunnen.
Waarom als ouder niet naar de buren gaan en vertellen in wat voor fase je kind zit. (ongeacht of je buren klagen of niet) Dan toon je je goede wil, laat je weten dat er aan gewerkt wordt en hebben je buren er meer begrip voor.
Mij zul je zelden horen klagen over kinderen terwijl ik me al vrij snel irriteer, maar ik weet ongeveer hoe zo'n opvoeding in elkaar steek (lijkt soms verdomde veel op honden opvoeden, soms is negeren beter dan negatieve of positieve aandacht
De andere reden dat ik niet klaag is omdat het maatschappelijk not done is om over iemand kids te klagen.
Ik heb een hond gehad die in het begin erg kon blaffen, erg vervelend maar in dat geval was negeren het beste,
Ik ben zelf naar mijn buren gegaan en heb uitgelegd wat er aan de hand was. Ik heb nooit klachten gehad en na een paar weken was het over. Ik ben mijn buren daar erg dankbaar voor want als het om blaf overlast gaat ben je als eigenaar altijd de sjaak (of je nou je best doet om het te stoppen of niet)
Voor TO.
Ik vind het heel vervelend voor je dat je zo'n buuf hebt. Ze is blijkbaar niet voor rede vatbaar en dat is jammer, Jullie hebben je goede wil getoond, meer kun je in mijn ogen niet doen.
Hoop dat jullie er toch nog samen kunnen uitkomen, want gedoe met buurtjes is nooit leuk.
vrijdag 15 augustus 2008 om 01:44
quote:HaagsLoesje schreef op 08 augustus 2008 @ 09:47:
[...]
Ik vind inderdaad dat kinderoverlast geaccepteerd dient te worden. Geen overlast in de zin van asociale kinderen met asociale ouders die maling hebben aan iedereen, maar WEL kinderoverlast die voortkomt uit opvoeden, want ja opvoeden gaat niet altijd over een leiendakje ook al doen ouders nog zo hun best!
Nou dat vind ik wel erg ver gaan, kinderoverlast accepteren.
Op de boot naar Vlieland is er een "familie dek" helemaal ingericht voor kinderen, mooi geregeld!
In een ander gedeelte probeerde wij een gesprek te voeren dat werd overstemd door een krijsende baby.
Dat was bloed irritant, ondanks dat ik wist dat de ouders daar niks aan konden doen, die baby kon er ook niks aan doen....maar dan denk ik wel: Ga dan gezellig op het familie dek zitten en stoor de andere passagiers niet.
Uiteindelijk zijn er mensen gaan klagen bij de betreffende familie en zijn ze na een behoorlijke discussie naar het familie dek vertrokken.
Dat vind ik bv hetzelfde als in een restaurant, krijgt je peuter daar een driftbui....ga dan naar buiten ofzo.
Ik besef heel goed dat je er soms niks aan kan doen en dat je nou eenmaal overlast veroorzaakt, en dan vind ik idd niet dat mensen dan nog luidkeels moeten gaan klagen maar ik vind niet dat kinderoverlast altijd maar geaccepteerd moet worden.
[...]
Ik vind inderdaad dat kinderoverlast geaccepteerd dient te worden. Geen overlast in de zin van asociale kinderen met asociale ouders die maling hebben aan iedereen, maar WEL kinderoverlast die voortkomt uit opvoeden, want ja opvoeden gaat niet altijd over een leiendakje ook al doen ouders nog zo hun best!
Nou dat vind ik wel erg ver gaan, kinderoverlast accepteren.
Op de boot naar Vlieland is er een "familie dek" helemaal ingericht voor kinderen, mooi geregeld!
In een ander gedeelte probeerde wij een gesprek te voeren dat werd overstemd door een krijsende baby.
Dat was bloed irritant, ondanks dat ik wist dat de ouders daar niks aan konden doen, die baby kon er ook niks aan doen....maar dan denk ik wel: Ga dan gezellig op het familie dek zitten en stoor de andere passagiers niet.
Uiteindelijk zijn er mensen gaan klagen bij de betreffende familie en zijn ze na een behoorlijke discussie naar het familie dek vertrokken.
Dat vind ik bv hetzelfde als in een restaurant, krijgt je peuter daar een driftbui....ga dan naar buiten ofzo.
Ik besef heel goed dat je er soms niks aan kan doen en dat je nou eenmaal overlast veroorzaakt, en dan vind ik idd niet dat mensen dan nog luidkeels moeten gaan klagen maar ik vind niet dat kinderoverlast altijd maar geaccepteerd moet worden.
vrijdag 15 augustus 2008 om 06:33
http://www.ad.nl/rotterda..._moet_huurwoning_uit.html
Er is nog hoop voor mensen die zich irriteren aan kindergeluiden. Gewoon even een procedure aanspannen en je bent ervanaf.
Er is nog hoop voor mensen die zich irriteren aan kindergeluiden. Gewoon even een procedure aanspannen en je bent ervanaf.
vrijdag 15 augustus 2008 om 06:48
quote:traincha2 schreef op 15 augustus 2008 @ 06:33:
http://www.ad.nl/rotterda..._moet_huurwoning_uit.html
Er is nog hoop voor mensen die zich irriteren aan kindergeluiden. Gewoon even een procedure aanspannen en je bent ervanaf.Nou ik mag tot hopen dat het niet zo makkelijk gaat. Hier is ook een proces van jaren aan vooraf gegaan. En ik denk/hoop een uitzonderlijke situatie... omdat de ouders niet eens wakker werden van hun kinderen (voor zover ik heb begrepen).
http://www.ad.nl/rotterda..._moet_huurwoning_uit.html
Er is nog hoop voor mensen die zich irriteren aan kindergeluiden. Gewoon even een procedure aanspannen en je bent ervanaf.Nou ik mag tot hopen dat het niet zo makkelijk gaat. Hier is ook een proces van jaren aan vooraf gegaan. En ik denk/hoop een uitzonderlijke situatie... omdat de ouders niet eens wakker werden van hun kinderen (voor zover ik heb begrepen).
vrijdag 15 augustus 2008 om 10:42
Oh Nitro, wat herken ik (helaas) veel in je verhaal.
Wij woonden waarschijnlijk naast de tweelingzus van jouw buurvrouw, da's wel duidelijk.
Met haar viel ook absoluut niet te praten, was gewoon aso-volk. Er was ook echt geen sprake van geluidsoverlast van onze kant, ja, soms hoor je een kind driftig zijn maar hallo, dat was na 5 min. weer voorbij. Er werd niet gegild, niet gerend in huis, kinders mogen pas na 10.00u 's ochtends de tuin in en dan nog gewoon spelen op normaal gespreksniveau. Kan zelf namelijk ook niet zo goed tegen lawaai en geschreeuw.
Niks hielp, wij liepen uiteindelijk echt op onze tenen. Dus wij zijn als de sodemieter gaan verhuizen. Was de enige oplossing. Nu zat dat toch wel in de planning maar buuf heeft het proces flink versneld. Het was een verademing om hier terecht te komen, bij het kennismaken met onze nieuwe buren hebben we aangegeven dat ze het alsjeblieft altijd even moeten laten weten als ze vinden dat onze kinderen te luidruchtig zijn.
Wonen hier nu een jaar en ze zijn dol op onze kinderen (oudere mensen) en moeten nog steeds heel hard lachen over die opmerking van ons want ze horen nooit iets!
Oftewel, zoals wij al dachten; die buuf was niet helemaal goed bij haar paasei.
Ik zou je dus bijna willen aanraden om lekker te verhuizen, maar ja, da's wel heel aangrijpend he?
Sterkte ermee, ik weet wat een stress dit op kan leveren maar bedenk je maar heel goed dat het niet aan jou of je kindje ligt.
Wij woonden waarschijnlijk naast de tweelingzus van jouw buurvrouw, da's wel duidelijk.
Met haar viel ook absoluut niet te praten, was gewoon aso-volk. Er was ook echt geen sprake van geluidsoverlast van onze kant, ja, soms hoor je een kind driftig zijn maar hallo, dat was na 5 min. weer voorbij. Er werd niet gegild, niet gerend in huis, kinders mogen pas na 10.00u 's ochtends de tuin in en dan nog gewoon spelen op normaal gespreksniveau. Kan zelf namelijk ook niet zo goed tegen lawaai en geschreeuw.
Niks hielp, wij liepen uiteindelijk echt op onze tenen. Dus wij zijn als de sodemieter gaan verhuizen. Was de enige oplossing. Nu zat dat toch wel in de planning maar buuf heeft het proces flink versneld. Het was een verademing om hier terecht te komen, bij het kennismaken met onze nieuwe buren hebben we aangegeven dat ze het alsjeblieft altijd even moeten laten weten als ze vinden dat onze kinderen te luidruchtig zijn.
Wonen hier nu een jaar en ze zijn dol op onze kinderen (oudere mensen) en moeten nog steeds heel hard lachen over die opmerking van ons want ze horen nooit iets!
Oftewel, zoals wij al dachten; die buuf was niet helemaal goed bij haar paasei.
Ik zou je dus bijna willen aanraden om lekker te verhuizen, maar ja, da's wel heel aangrijpend he?
Sterkte ermee, ik weet wat een stress dit op kan leveren maar bedenk je maar heel goed dat het niet aan jou of je kindje ligt.
vrijdag 15 augustus 2008 om 10:55
quote:traincha2 schreef op 12 augustus 2008 @ 22:55:
Misschien is je buurvrouw zelf het probleem en raken je kinderen juist gefrustreerd door haar en haar agressieve gedrag. Misschien komt ze voor die kleintjes wel heel intimiderend over.
Beetje vreemde redenatie. Buurvrouw is er toch niet bij als er gegild wordt omdat er zeep in de ogen komt?
Het klinkt alsof buurvrouw van nature slecht slaapt, en daardoor erg prikkelbaar is. Het maakt niet uit of jij of iemand anders daar woont, ergeren doet ze zich toch. Buurvrouw is waarschijnlijk meer gebaat bij oordopjes of een consult bij de huisarts (lang leve de slaappillen!) dan wat anders. Het maakt volgens mij ook niet uit waar buurvrouw gaat wonen, die komt overal hetzelfde probleem tegen. Jij kunt er verder niet veel aan doen, helaas.
Mocht dit verder uit de hand gaan lopen (bedreigingen en zo): schakel op tijd de wijkagent of zo iemand bij jou in de buurt in, laat zien dat het niet aan jou heeft gelegen.
Hoe is de relatie tussen buurvrouw en haar andere buren, of woont ze in een hoekhuis?
Misschien is je buurvrouw zelf het probleem en raken je kinderen juist gefrustreerd door haar en haar agressieve gedrag. Misschien komt ze voor die kleintjes wel heel intimiderend over.
Beetje vreemde redenatie. Buurvrouw is er toch niet bij als er gegild wordt omdat er zeep in de ogen komt?
Het klinkt alsof buurvrouw van nature slecht slaapt, en daardoor erg prikkelbaar is. Het maakt niet uit of jij of iemand anders daar woont, ergeren doet ze zich toch. Buurvrouw is waarschijnlijk meer gebaat bij oordopjes of een consult bij de huisarts (lang leve de slaappillen!) dan wat anders. Het maakt volgens mij ook niet uit waar buurvrouw gaat wonen, die komt overal hetzelfde probleem tegen. Jij kunt er verder niet veel aan doen, helaas.
Mocht dit verder uit de hand gaan lopen (bedreigingen en zo): schakel op tijd de wijkagent of zo iemand bij jou in de buurt in, laat zien dat het niet aan jou heeft gelegen.
Hoe is de relatie tussen buurvrouw en haar andere buren, of woont ze in een hoekhuis?
