Relaties
alle pijlers
Ik moet de aandacht opeens delen, help!
dinsdag 29 juli 2008 om 19:23
Ik werk op kantoor met allemaal mannen. Erg gezellig, het is een zooitje ongeregeld bij elkaar. Voordeel van enige meisje op de afdeling zijn is de aandacht die daarbij hoort. Je bent toch net even iets specialer. Ondanks dat vrijwel geen van de kerels daar iets speciaals voor me betekenen, is het altijd fijn om interessant en aantrekkelijk gevonden te worden. Nou ben ik nogal een attantion addict, dus dat leventje beviel me prima. Helaas is er nu een andere dame bijgekomen. Een leuke...
En hoe sneu ik het ook vind van mezef, ik merk dat ik jaloers ben als zij de aandacht krijgt. Maakt niet uit van wie, of het nou een bijzonder leuke of een minder leuke kerel is, het irriteert me dat ik nu niet meer automatisch het leukste meisje ben!
Ik weet het zelf ook wel, het is heel kinderachtig en een beetje triest. Ik wil dan ook graag van deze onvolwassen gevoelens af. Wie heeft raad?
En hoe sneu ik het ook vind van mezef, ik merk dat ik jaloers ben als zij de aandacht krijgt. Maakt niet uit van wie, of het nou een bijzonder leuke of een minder leuke kerel is, het irriteert me dat ik nu niet meer automatisch het leukste meisje ben!
Ik weet het zelf ook wel, het is heel kinderachtig en een beetje triest. Ik wil dan ook graag van deze onvolwassen gevoelens af. Wie heeft raad?
dinsdag 12 augustus 2008 om 23:20
quote:Mimosa123 schreef op 29 juli 2008 @ 19:23:
Ik werk op kantoor met allemaal mannen. Erg gezellig, het is een zooitje ongeregeld bij elkaar. Voordeel van enige meisje op de afdeling zijn is de aandacht die daarbij hoort. Je bent toch net even iets specialer. Ondanks dat vrijwel geen van de kerels daar iets speciaals voor me betekenen, is het altijd fijn om interessant en aantrekkelijk gevonden te worden. Nou ben ik nogal een attantion addict, dus dat leventje beviel me prima. Helaas is er nu een andere dame bijgekomen. Een leuke...
En hoe sneu ik het ook vind van mezef, ik merk dat ik jaloers ben als zij de aandacht krijgt. Maakt niet uit van wie, of het nou een bijzonder leuke of een minder leuke kerel is, het irriteert me dat ik nu niet meer automatisch het leukste meisje ben!
Ik weet het zelf ook wel, het is heel kinderachtig en een beetje triest. Ik wil dan ook graag van deze onvolwassen gevoelens af. Wie heeft raad?Ben de enige man op een vrouwenplek. Ik ken het gevoel dus wel, al is het omgekeerd. Ik vind het soms wel vermoeiend, want van een man worden extra dingen verwacht, technische kennis van de computerapparatuur, luisteren naar make-up/kleding/kinderenpraat en daarin ook nog eens geïnteresseerd moeten overkopmen etc. Zou dus graag een andere man er bij willen hebben om niet altijd in de rol van "de enige man" te moeten kruipen...
Ik werk op kantoor met allemaal mannen. Erg gezellig, het is een zooitje ongeregeld bij elkaar. Voordeel van enige meisje op de afdeling zijn is de aandacht die daarbij hoort. Je bent toch net even iets specialer. Ondanks dat vrijwel geen van de kerels daar iets speciaals voor me betekenen, is het altijd fijn om interessant en aantrekkelijk gevonden te worden. Nou ben ik nogal een attantion addict, dus dat leventje beviel me prima. Helaas is er nu een andere dame bijgekomen. Een leuke...
En hoe sneu ik het ook vind van mezef, ik merk dat ik jaloers ben als zij de aandacht krijgt. Maakt niet uit van wie, of het nou een bijzonder leuke of een minder leuke kerel is, het irriteert me dat ik nu niet meer automatisch het leukste meisje ben!
Ik weet het zelf ook wel, het is heel kinderachtig en een beetje triest. Ik wil dan ook graag van deze onvolwassen gevoelens af. Wie heeft raad?Ben de enige man op een vrouwenplek. Ik ken het gevoel dus wel, al is het omgekeerd. Ik vind het soms wel vermoeiend, want van een man worden extra dingen verwacht, technische kennis van de computerapparatuur, luisteren naar make-up/kleding/kinderenpraat en daarin ook nog eens geïnteresseerd moeten overkopmen etc. Zou dus graag een andere man er bij willen hebben om niet altijd in de rol van "de enige man" te moeten kruipen...
zaterdag 16 augustus 2008 om 23:30
Altijd interessant om te zien hoe verschillend mensen hierover kunnen denken. Bedankt voor jullie reacties (voor de leuke dan, want sommige afzeikreacties zijn behoorlijk nutteloos).
Inmiddels is de rust weder gekeerd op mijn werk, blijkt nieuwe collega een redelijk persoon waar ik verder weinig mee te maken heb en ben ik van de jaloerisge kriebels af!
Succes voor een ieder die nog wel met kriebeltjes zit vanwege een soortgelijke situatie...
Inmiddels is de rust weder gekeerd op mijn werk, blijkt nieuwe collega een redelijk persoon waar ik verder weinig mee te maken heb en ben ik van de jaloerisge kriebels af!
Succes voor een ieder die nog wel met kriebeltjes zit vanwege een soortgelijke situatie...
zondag 17 augustus 2008 om 08:09
Ik werkte toen ik net bij dit bedrijf begon met alleen maar mannen (geen relatiemateriaal) maar dat vond ik gewoon prettig omdat mannen nu eenmaal relaxed gezelschap zijn. Inmiddels zijn er vrouwen bij gekomen en die zijn helemaal into babies dus die hebben 't vrijwel nergens anders over. Gelukkig kan ik mij in mijn eigen kantoor terugtrekken, dus echt last heb ik er ook niet van, maar mannen vind ik qua gespreksonderwerpen wel prettiger.
zondag 17 augustus 2008 om 09:18
Heb niet het hele topic gelezen.
Ik kan me er wel iets bij voorstellen hoor. Heeft misschien ook met je karakter te maken en je rol die je binnen het bedrijf had.
Ik sta ook best wel graag in de belangstelling, dat zit in me vroeger riep ik bijvoorbeeld altijd; ik word beroemd!!!. (is niet gelukt overigens haha)
Dat heeft soms voordelen en soms nadelen.
ik zou het gewoon over me heen laten komen maar wel beentje op de grond houden. Dus vooral lachen om jezelf als je het gevoel voelt opkomen.
En trouwens... ik vind het alleen maar goed van je dat je het gevoel herkent en ook erkent. Liefs Sal
Ik kan me er wel iets bij voorstellen hoor. Heeft misschien ook met je karakter te maken en je rol die je binnen het bedrijf had.
Ik sta ook best wel graag in de belangstelling, dat zit in me vroeger riep ik bijvoorbeeld altijd; ik word beroemd!!!. (is niet gelukt overigens haha)
Dat heeft soms voordelen en soms nadelen.
ik zou het gewoon over me heen laten komen maar wel beentje op de grond houden. Dus vooral lachen om jezelf als je het gevoel voelt opkomen.
En trouwens... ik vind het alleen maar goed van je dat je het gevoel herkent en ook erkent. Liefs Sal
zondag 17 augustus 2008 om 10:35
quote:elninjoo schreef op 17 augustus 2008 @ 08:09:
Ik werkte toen ik net bij dit bedrijf begon met alleen maar mannen (geen relatiemateriaal) maar dat vond ik gewoon prettig omdat mannen nu eenmaal relaxed gezelschap zijn. Inmiddels zijn er vrouwen bij gekomen en die zijn helemaal into babies dus die hebben 't vrijwel nergens anders over. Gelukkig kan ik mij in mijn eigen kantoor terugtrekken, dus echt last heb ik er ook niet van, maar mannen vind ik qua gespreksonderwerpen wel prettiger.Ik herken het dus ook, maar niet omdat ik in het middelpunt wil staan, maar gewoon omdat ik mannen prettiger vind om mee te werken èn vaak ook om mee om te gaan.
Ik werkte toen ik net bij dit bedrijf begon met alleen maar mannen (geen relatiemateriaal) maar dat vond ik gewoon prettig omdat mannen nu eenmaal relaxed gezelschap zijn. Inmiddels zijn er vrouwen bij gekomen en die zijn helemaal into babies dus die hebben 't vrijwel nergens anders over. Gelukkig kan ik mij in mijn eigen kantoor terugtrekken, dus echt last heb ik er ook niet van, maar mannen vind ik qua gespreksonderwerpen wel prettiger.Ik herken het dus ook, maar niet omdat ik in het middelpunt wil staan, maar gewoon omdat ik mannen prettiger vind om mee te werken èn vaak ook om mee om te gaan.
Frankly my dear, I don"t give a damn
